장음표시 사용
251쪽
semus, est beatiu ex eorum sententia. Rursis autem Zeno quidem stoicus sinem
esse putat ex virtute vivere. Cleanthes autem naturae conuenienter vivere, in be
ne ratiocinando. quod in iis quae si int secundum naturam eligendis situm essesta tui .Et Antipater eius familiaris, in iis quidem quae fiant secundum naturam assidue&absque ulla prolapsione deligendis,iis autem quae sunt praeternaturam reiiciendis rositum ei te existimat. Et riirsiis Archedemus sic finem esse exponebat,inais quae sunt secundum naturam maxima & praecipua, deligendis non posse transilire. Praeter hos autem Panetius, conuenienter vivere appetitionibus quae datae sunt nobis a natura. Postremo autem Posidonius, vivere contemplando uniue forum veritatem & ordinem, & se, quoad eius fieri potest, ita instituere, ut nulla in re ducatura parte animae quae caret ratione. Quidam autem ex recentioribus Stoicis, sinem esse tradiderunt,uiuere consequenter constitutioni hominis. Quid tibi Arist em recenseam ' Is finem dicebat esse a di is, id est indifferentiam. Indifferens autem plane relinquit indifferens. Aut ea quae ab Herillo dicuntur in mediam adducam. Ex stientia vivere ponit Herillus finem. Ex Academia enim recentiores volunt nonnulli finem tradere, frinam ac stabilem a visis abstinetiam. Quinetiam Lycus Peripateticus veram animae laetitiam dicebat esse finem quemadmodum Leucimus eam quae ex honestis proficis ituri Critolaus autem qui ipse quoque tuit Peripateticus, licebat esse perlectionem vitae recte fluentis secundum naturam, quae completur ex tribus generibus,a maioribus per manus traditam signiscans perfectione.Neque vero nobis his contentis quies endum est. sed quaminaxime contendendum est, ea quoque quaea Physicis de re proposit a decernutur adducere. Anaxagoram enim Clazomenium aiunt dixisse contemplationem es evitae finem,&eam quae ex ea procedit libertatem. Heraclitum autem Ephesumes, sina.Pythagoram autem refert Heraclides Ponticus stientiam persectionis virtutum animae tradidisse esse beatitudinem. Quin etiam Abderitani docent essest-nem, Democritus quidem in libro de Fine, animi tranquillitatem, quam etiam appellauit E'inso. & saepe exclamat, Delectatio & eius priuatio sunt eorum terminus qui ad ipsum usque florem pervencrut:Hecatariis autem sufficientiam. Quinetiam Apollodotus Crescenus animi delectationem, quemadmodum Nausphanes. admirationem vel obstupefactionem. Eam enim dicit a Democrito vocari Prarier hos autem Diotimus abistulam omnium bonorum perfectionem, quam dicit appellari Ebs, , finem pronunciauit. Rursus Antisthenes quidem fastus vacuitatem. Qui autem vocantur Anniceret exsuccesilone Prenaica, nullsi totius vitae finem terminatum statuerunt : uniustui usque aute actiones proprium eme finem,nempe eam quae ex actione efficitur voluptatem. Hi Cyrenaici,Epicuri voluptatis terminum, hoc est doloris ablationem, infirmant &abrogant, eam constitutionem mortui appellantes. non solum enim nos gaudio affici propter voltiptates, sed etiam propter consuetudines, & honores. Epicurus autem existimat omnem emici laetitiam excarne primo affecta. Metrodorus autem in opere quod inscribitur, Maiorem eme caulam ad felicitatem eam quae est ex nobis, ea quae ex
rebus oritur, Animae,inquit bonum quid est aliud quam firma ac stabilis bona carius constitutio,& spes fide dana quia ea sc sutura sit' At vero Plato philosophus finem dicit esse duplicem. Vnum quidem, id quod est participabile de primum in
ipsis formis,quod quidem nominat bonum. Alterum autem ia quod est illius particeps, & quae ab eo proscistitur accipit similitudinem, quod quidem est in hominibus qui virtutem ce veram philosephiam sibi vendicant. Qitare Cleathes quoq-
in secundo de voluptate, dicit Socratem ubi t. docere, eundem esse virum iustum ct beatum. Et eum execrari qui primus diuisit iustum ab utili, ut qui rem fecerit impiam .Reuera enim sunt impii qui utile a iustoquod est ex lege separant. Ipse ait tem Plato dicit beatitudinem,quae est si Aciliatae, esse, bene habere Daemonem.Dici autem Daemonem principalem anime nostrae partem. Beatitudinem autem,eme
252쪽
per&ctissimum bonum&plenisiimum. Aliquando autem vocat vitam sibi eo sentientem & conuenientem. & nonnunquam id quod est ex virtute perfecti sitiamum.Id autem ponit in scienti alboni,& in ea quae eli cum Deo similitudine. simi-ε litudinem pronuncians esse iustum& sanctum cum prudentia. An non sc quidem 'ῖ festum his ex nostris, ad imaginem quidem statim in ortu accepisse hominem, ad similitudiam 'ς qu modo autem per perfectionem postea esse accepturum intellisunt.Iam vero docens Plato hanc similitudinem viro bono futuram esse cum hum litate,illud utique interpretatur, Omnis qui seipsum humiliat,exaltabitur. Dicit itaq. in legibus. Deus quidem certe, ut vetus est oratio, tenens principium & medium & snem uniue
forum ,recta pergit secundum naturam circumiens.Eum autem semper consequitur iustiti ultrix eorum qui a line diuina deficiunt. Vides quo modo ipse quoque a legi diuinae inducit religionem. Mibiungit itaque.Cui qui beatus quidem est sui xus,adhaerens, sequitur humilis de moderatus. Deinde cum his ea quae sunt consequentia coniunxisset, & timore adhibito admonuisset, subiungit. Quaenam est xrgo actio Deo amica dc consentiens' Una, ct quae unum quidem versum habet vetus,nempe quod simili quidem quod est moderat si,simile suerit amicum: Quae
sunt autem immoderata, neque sibi inuicem,neque moderatis. Hac itaque rati ne noster temperans est Deo amicus.est enim similis. non est aut e temperans, smilis & diuersus. Hoc autem vetus decretum esse dices, eam quae a lege ad ipsum peruenit doctrinam tacite significauit. Et in Theaeteto, cum mala circa mortalem naturam&hunc locum necessario circumcursarededisset,subiungit. Quare opor ciet tentare hinc illuc fugere quam celerrime.Fuga autem est, Deo quoad eius seri
potestasiimilatio. Assimilatio autem, iustum&sanctum seri cum prudentia. Et Speusippus Platonis ex sorore filius, dicit beatitudine esse persectum habitum in
iis quae sunt secundum naturam . aut habitum bonorum . quam constitutionum omnes quidem homines appetere:coniectare autem bonos molestiae de contuib xionis vacuitatem silerint autem virtutes effectrices scelicitatis. Xenocrates vero
Chalcedonensis definit beatitudinem, propriae virtutis possestionem,&eius quae ei inseruit secultatis.Deinde ut in quo quidem sit, videtur dicere animam ut autea quibus, virtutes. Vt autem ex quibus tanquam partibus, bonas actiones, ct ii . nestos habitus,dc affectiones,&motus,& habitudines , utpote quod non sine his os nica quae sunt corporis & externa Xenocratis enim similiaris Polemo, videtur velle beatitudinem esse sufficientiam omnium bonorum, vel plurimorum & m ximorum. Decernit itaque sine virtute quidem non suturam vn quam beatitudinem. absque bonis autem corporis & externis, virtutem esse sufficientem ad be titudinem. Et haec quidem sic habeant. Quae autem dicuntur aduersus eas quae diuctae sunt sententias, dicentur suo tempore.Nobis autem est propositum peruenire ad finem minime finiendum, mandata,hoc est Deum, sequentibus, ct ex eis, sine reprehensione, ae scienter,per diuinae voluntatis cognitionem viventibus. Recte autem rationi seu vhrbo,quoad eius fieri potest, assimilatio, est snis, & in perso iam adoptionem per filium restitutio, Patrem semper glorificans per magnum a Pontistem.qui nos fratres & cohaeredes dignatus est appellare. Et Apostolus quidem breuiter finem describens in epistola ad Romanos,dicit, NuNC autem tib rati a peccatis, Deo autem seruientes, habetis fructum vestrum in sanctificatione. sinem autem,vitam aeternam. Cum autem spem nouisset duplicem, unam quidem quae expectatur, alteram vero quae minis intenditur, iam finem docet fidei restitutionem. PAT iENTI A enim, inquit, probationem .probatio veris spem. spes ai
xem non confundit. quoniam charitas Dei diffusa est in cordibus nostris per spiriutii in sanctum, qui datus est nobis. Propter quam charitatem est etiam in spem restitutio, quam requiem dicit alibi nobis eue repositam. Similia etiam inueneris xmbaa. apud EZechielem quae sic habent. Anima peccans ipsa morietur. &, Vir qui fuerit ,
iustus,2 fecerit iuvicium di ii tuam supra montes non comoedit,& suos oculos
253쪽
sT ROMA T. LIB. II. MA non sumilitia idola domus Ist ;&vxorem proximi sui non polluit.& ad ux
rem in tempore immunditiei suae non accestit. Non vult enim semen hominis probro ac vituperio affici Et virum, inquit, non male aisiciet. pignus debitoris reddet, raptum non rapiet. Panem suum dabit esurienti. & plura habendi cupiditatem non sumet. ab iniquitate avertet manum suam. Verum faciet iudicium inter vitum & proximum. in iustificationibus meis ambulabit, & iustificationes meas custodiet. Ad faciendam veritatem est iustus. vita vivet, dicit Adonat Dominias. Et Esaias, eum quidem qui credidit, ad vitae honestatem, eum autem qui est cognoscendi potestate praeditus , ad scientiam adhortans, ostendens non esse ean' dem hominis&Dei virtutem, sic inquit. QSAE Ri TE Dominum,& in inuenien B do ipsum inuocate. ando autem vobis appropinquauerit,relinquat impius vias suas,&conuertatur ad Dominum, de misericordiam consequetur. Usque ad, strata vestra a cogitatione mea. Nos ergo ex praeclari Apolloli sententia, ex fide spem iustitiae expectamus. In Christo enim neque circumcisio aliquid valet, neque praeputium.sed fides quq per dilectionem operatur.Cupimus autem unumquemq. vestrum eandem ostendere s licitudinem ad expletionem spei, usque ad illud, secundum ordinem Melchisedec factus Pontifex in aetemum. Paulo quoque smilia dicit Sapientia quae est omni virtute plena. Qui autem me audit, habitabit in spe considens. Spei enim restitutio. Spes dicta est aequivoce. Propterea huic dictioni, Habitabit, pulcherrime adiecit, Considens,ostendens eum qui est huius odi, roc quievissc,recepta ea spe quam sperabat. Quare etiam subivnsit, Et quiescet secure ab omni malo. Aperte autem dicit Apostolus in priori ad Corinthios. 3MIT Α-το R E s mei estote, sicut & ego Christi. ut illud efficiatur.Si vos mei, o autem Christi,vos ergo estis Christi imitatores,Christus vero Dei. Deo ergo assimilari, ut quoad eius neri potest, sar quis iustus & sanctus cum prudentia, statuit esse se pum s dei.finem autem, eam quae sit propter sdem promissi restitutionem. Ex his ergo,iantes eorum qui de sine decreuerunt, quos prius diximus, scaturiunt. Sed de his quidem satis est. Quoniam autem voluptas & cupiditas videtur cadere in matrimonium,de his quoque tractandum est. Est ergo matrimonium, prima legitima viri oc mulieris coniunctio, ad liberorum procreationem. Menander itaque o Comicus, Ad seminandos liberos tibi, inquit, meam trado filiam. Quaerimus at tem an sit uxor ducenda, quod quidem est ex iis quae dicta sit ni aliquo modo reserri ad aliquid. Est enim alicui ducenda uxor. quod quidem est ac si dicas, aliquo modo se habenti. 3c aliqua uxor ducenda,& quae aliquo modo se habeat. Neque enim
est uxor ducenda cuilibet, neque semper. sed tempus quoque est, in quo conuenit.& persona cui conuenit. dc aetas ad certum usque terminum. Neque ergo est cuilibet uxor ducenda neque semper. Sed neque omnino Sc impudenter ac temere sed
ei qui aliquo modo se habet, dc qualis, de quando oportet, de liberorum gratia, Sc
ea quae est in omnibus similis,' non vi aut necessitate virum amante diligit.Vnde dicit Abraham, de uxore, ut quae soror esset,considerans. Mihi soror est ex patre, ε sed non ex matre. fuit autem mihi quoque in uxorem. docens eas quae ex eadem matre natae sunt,non esse ducendas uxores. Paucis autem hanc persequemur historiam. Plato ergo matrimonium collocat in bonis externis, astruens nostri generas immortalitatem, dc quandam filiorum perpetuitatem, quae filiis veluti lampas traditur. Democritus autem repudiat matrimonium, dc procreationem liberorum, propter multas quae ex ipsis oriuntur molestias,& quod abstrahant ab iis quae sunt magis necessaria. Ei autem Epicurus quoque astentitur,dc quicunque in voluptate molestiaeque de doloris vacuitate bonum collocant. Praeterea ex Stoicorum quidem sententia est indifferens,& matrimonium.& libemium susceptio,ex Peripateticorum verδ,bonum. Ut semel autem dicam, dogmata lingua tenus deduceri-ν res,voluptatibus seruierunt, alii quidem pellicibus, alii vero meretricibus, plurimi autem utentes adolescentulis. bapiens autem ille quaternio, in orto cum m
Sorores ' patre& matre non ducebantur in
254쪽
retrice , Ω Γs voluptatem gloria afficiebat. Non ergo eam quae est de boue iun- Agendo effugerint execrationem, qui cum sibi aliqua non conserre iudicem, alios ea hortentur facere, vel contra. Hoc breuiter seriptura significauit, dicens,Quod odio habes alii ne seceris. Caeterum qui matrimonium approbant, Nos, inquiunt.
fecit natura aptos ad matrimonium.ut liquet ex compolitione corporum uiam
lorum & sceminarum. & frequenter illud acclamant, Crescite de multiplicamini. Si autem haec quoque ita se ii nt: ipsis tamen turpe videtur, quod homo quem Deus est arclii tectatus, sit animantibus brutis intemperantior, quae cum multis &impudenter non congrediuntur, sed cum vno&quod est eiusdem generis. cuius. modi sunt columbae,& palumbes, & genus turturum,& quae sunt his similia. Preterea, inquiunt,qui caret liberis,est ea persectione desectus quae est secundum na- aturam, ut qui suum succestarem in suum locum non substituerit. Persectus enim est qui ex seipso fecit similem.vel potius quando illum idem secisse viderit hoc est, quando in eandem peruenerit naturam illius cuius est qui eum genuit. Est ergo omnino uxor ducenda.& patriae causa de liberorum successionis, & mundi,quantum est in nobis, persectionis. Nam alicuius etiam matrimonii miserentur poetae, quod est semiperfectum Sc caret liberis.beatum aute ducunt id quod floret & ge
minat undiquaque. Morbi autem corporis maxime in dicant necellarium esse ma-tiimonium. Uxoris enim cura, & assidua eius perseuerantia, videtur aliorum n eessariorum Sc amicorum tantum stiperare tolerantiam,quanto ea mutua doloris consensione Sc misericordia antecellit, & vult omnium maxime lubeter assidere. CEt reuera ex scripturae sententia est neces arta adiutrix. lenander itaque Comicus eum matrimonium esset insectatus, alia etiam utilia opponens, respondet ei
Non bene,stas erit nam tu frudem capis.
Deinde subiungit. uerunt molesti quae tibi Vini in ipsi ed luvia non Oicis. Et quae deinceps sequuntur.Fert autem opem quoque matrimonium iis qui aetate ,
pi ocesserunt, ut quod exhibeat uxorem curam gerentem, & alat qui ex ea suscepti sunt liberos, ut in senectute paretes suos nutriant. Viro autem lori adisierin terra Derinis .
Et quae plagas ieritant lino, ex Tragici Sophoclis sententia. Non permittunt aute Legislatores maximos magistratus gerere iis qui uxorem non duxerint. Iam vero Laconum Legislator,non sbium poenam imposuit ei qui uxorem non duxi sset, sed etiam ei qui unam tantum,& ei qui duxi stet serius,& ei qui solus viveret. Praeci rus autem Plato iubet uxoris quoque alimentum publico pendere qrario,eum qui uxorem non duxisset, de sumptus quos oportet dare in Fistratibus. Si enim ductis uxoribus liberos non susceperint, quod in eis quidem situm est hominum raritatem inuehent,& ciuitates dissoluent,& qui ex eis constat ornatum. Est aute eiu L. modi eorum impietas qui diuinam dissoluunt generationem. Iam vero est ignaui& imbecilli animi sugere conuicium devitae consiletudinem cum uxore&liberis. Cuius enim est amissio malum,eius omnino possessio bonum est. Ita autem se habet etiam in reliquis. Atqui liberorum amissio, inquiunt, est ex supremis malis. Filiorum ergo possessio,bonum est.Quod si ita est,etiam matrimonium
Paremuir ut marem cit conivium. ν
Maximum itaque votum statuit Homerus, virum de familiam, sed non absolut
255쪽
A vertim eum bona eonsensione de eoncordia. Nam aliorum quidem matrim nium in voluptate consentit & delectatione: Eorum autem qui philosbphantur matrimonium, deducit ad eum qui est in Verbo consensium, quod non formam sed mores permittit ornare mulieribus , & praecipit maritis, ne utantur uxoribus tanquam iis quae amantur mulieribus, unum scopum sibi propone do ut corpori probrum asserant, sed ad totius vitae auxilium, & optimam te perantiam, matrimonium usarpent. Frumenti enim & ordei, ut arbitror, sominibus, quae conuenientibus deiiciuntur temporibus, praestantior est ac pretiosior homo qui seminatur, cui omnia 1 natura producuntur. Atque illa qui
dem semina Agricolae sobrii deiiciunt. Si quod sit ergo i didum ct spurcum s studium, id est a matrimonio expurgandum, ne nobis probro dari postit, quod
brutorum animantium congressus magis naturae conueniat quam humana comiunctio in ipsis calore veneris. Nonnulla certe eorum quo tempore iubentur statim recedunt, relinquentia administrationi opificium. A tragicis autem scriptum est Polyxenam, etsi interficeretur, moriendo tamen magnam adhibuisse diligentiam ut honeste caderet Illa tegens mares quae haud licuit cernere. Fuit autem illi quoque calamitas matrimonium. Succumbere itaque & cedere vintii, & animi perturbationibus est extrema seruitus. Sicut ea certe vincere, s la est libertas. Diuina itaque scriptura , eos qui praecepta transilierunt , dieit
esse venundatos alienigenis . hoc est, peccatis quae naturae non conueniunt,d c nec conuersi agant paenitentiam. Conseruandum est ergo matrimonium, ta
quam sacra aliqua statua, mundum ab iis quae polluunt, utpote qui a semno
quidem expergiscamur cum Domino , eamus autem dormitum cum gratiarum actione , & oremus. Cinxque cade terret uxor ci fulserit alma. Tota nostra vita Dominum restantes. Pietatem quidem ac religionem anῖma possidentes . temperantiam autem etiam usque ad eorpus deducentes. Deo enim re vera gratiam eii ,1 lingua ad opera traducere moderationem. Ad impudentiam autem via est turpis sermo. de utriusque finis est turpium rerum perpe- D tratio. Quδd autem consulat scriptura uxorem ducere, & nec a coniugio vn. quam permittat discedere, legem aperte constituit. Non dimittes uxorem, praeterquam propter fornicationem. Adulterium autem existimat coniungi matrimonio, vivo altero ex separatis. A suspicione autem de criminatione alienam ostendit uxorem , eo quod non ornetur ac cometur plus litam sit deco rum, astidiaὸ attendendo precibus & orationibus, multos autem domus exitus
custodiat: a sui autem aspectu, quoad eius seri potest , excludens eos qui ad
eam non attinent, ducendo domus custodiam intempestiliis nugis conducibiliorem. Mi autem dimissam accipit uxorem, moechatur, inquit. Si quis enim dimiserit uxorem, moechatur ipsam, hoc est, cogit eam moecliari. Non sellim autem qui dimisit, est eius cauca, sed etiam qui eam si isterit, praebens muli ri peccandi occasionem . Si enim non suscipiat , reuertetur ad virum . Quid vero lex ' Ad reprimendam ad vitia propensionem, iubet de medio tolli, eam quae adulterata, & adulterii suerit conuicta . Sinautem fuerit uxor Sacerdotis, iubet eam igni tradi. Obruitiir autem adulter ciuoque latidibus, sed non in eodem loco, ne mors quidem sit eis communis . Neque vero lex cum Euan- selio pugnat, sed ei consentit. Quidni enim, clim sit utriusque unus sappeditator Dominus . Quae enim est fornicata, vivit quidem peccato, sed momtua est mandatis . Quae autem ducta est poenitentia, ut quae sit regenerata per vitae conuersionem, habet vitae resenerationem . mortua quidem vetere somu nicatrice , in vitam autem rursus ingressa ea quae genita est per poenitentiam.
ita lego. πισχροτο . Uxorem dimisetere non licet, nisi semicati
modo intelligendum Narrito c.16.
256쪽
duae gicta sunt fert spiritus testimonium dicens per Eetechielem. N co. o Amortem peccatoris, sed ut conuertatur . Iam verb obruuntur lapid bus, ut qui propter duritiem cordis sint legi mortim , cui non paruerunt. bacerdotis autem uxori augetur supplicium, quia cui plus datum est , plus ab eo exigetur. Terminetur hic quoque secunda quae sta iurem dicitur oratio,propter pr lixitatem capitum &multitudi
257쪽
CLEMENTIs ALEXANDRINJST ROMA TEON LIBER
i C Valentiniani quidem, qui ab alto ex diuinIi prodi1-lmonibus deduxere coniugationes, acceptum habenti matrimonium. Basilidis autem sectatores,cum interroi silient, inquiunt, Apostolinum sit melius uxorem n ducere, dicunt respondisse Dominum. NON OMNE scalpiunt verbum hoc ..Sunt enim Eunuchi alii quidem ab ortu lii verisi necesiitate. Hoc dictum auxem sic interi pretantur. Quidam ex quo nati sunt naturaliter sormi -- nam auersantur, qui quidem hac naturali utente, contemperatura,recte faciunt si uxorem non ducant.Hi,inquiunt, Eunuchi sunt ex quo nati sunt.mi autem sunt a necessitate,ii sunt theatrici exercitatores,qui ut
tibi bonam famam & gloriam attrahant, se continent. Qui autem excisi sunt imc pellente aliqua necesiitate, Eunuchi facti sunt per necessitatem .. Qui itaq; Eurnuchi sunt per necessitatem,non fiunt Eunuchi per verbum seu rationem. Q u autem regni e celestis prati a seipsos rastrarunt,propter ea, inquiunt,quq ex matrimonio eveniunt,cogitationem hanc suscipiunt, in necessariis rebus cἀparandix veriti negotia. Et illud Melius est nubere quὶm uri aiunt dicere Apostolu Ne anima tuam in igne iniicias, noctu de interdiu resistens, & timens ne , cotin ua l. Coi., excidas.Nacum in resistendo occupata suerit anim a spe est diuisa.Apprehende ergo, inquit his verbis Isidorus in storalibus,robustam mulierem, ne i Deis gratia auellaris,& esi ignem in semine excreueris,cu bona ores conscienti Quado autem,inquit,tua fratiarum actio inciderit in petitione, & destiteris deinceps D non rectὸ agere eansierrare, duc uxorem. sed est aliquis iuuenis,vel pauper et ad venere procliuis,& non vult verbo seu rationi couenienter uxore ducere , is 1 fratre ne separetur dicat.Ingressus in sancta, nihil possum pati.sed si habea i spicionem,dicat, Frater impone mihi manum, ut non peccem,& accipiet auxiliutam quod mente potest percipi quam sensile.Velit tantum quod bonum est petere,&assequetur. Non unquam autem ore quidem dicimus Nolamus peccare, eogitatio autem nostra defixa est in peccato. Q ni est eiusnodi, propter metum quod vult noo facit, elim natur supplici luminius aure habet qui a necessaria & solum naturalia. M indumetis egeat, habet de necessari si & n turale,est aute res venerea naturalis sed n6 necessaria. Has voces adduxi adferre. x hedendum Basilidianos qui no rege vivunt, vel ut qui peccadi potestate ii De x in ilis propter perfectionhvel omnino quidem natura salui futuri sint. & si peccent propter innata electionem,quoniam nec haec quide eis facere concedunt eorum dogmatis primi parentes. Ne ergo Christi nomen suscipientes, ct iis qui sunt ingentibus inteperanti mi in cotinentius viventes, nomini maledictum inurant. Qui enim sunt eiusmodi,pseudapostoli,operarii dolosi, usq; ad illud. Qitorum finis erit secundum opera eorum. Est ergo continentia, corporis despicientia c5
uenienter pactis conuentis cum Deo initis.No solum enim in rebus venereis,sed etia in aliis quae anima perperam concupiscit,non contenta necessariis, Versatur Uorum ossit. eontinentia.Est autem &in lingua,&in acquirendo,&in utendo,&inconcupi v v stendo continetitia Non docet autem ea solummodo esse temperantes, squice
praebet nobis temperantia,ut quae sit diuina potestas & gratia. Dicendum est eruto quid nam nostiis videatur,de eo quod est propositum. Nos quide castitatem,
258쪽
eonsistitia o solum matrimonio,honestat E adini aAur,dicetestamei, oportere aliorum my reri ,& alterum alterius oner portare, ne quis cum recte stare , i deatur,ipsi liuoquὶ cidat. De secundis acie uupcio, Si a inquit Apostolus, iungere matrimonio. Qui aute a Carpocrate descendunt & I pii liane, censi ni oportere uxores esse comunes, a quibus in nome maximum emanauit piobrum. Hic aute Epiphanes,cuius etia scripta seruntur,silius erat Carpocratis de matris Atalari nomine ex patre qui de Alexadrinus,ex matre vero Ceps aleneus Ui.
'bibitidis selum septemdecim annis,& Samae,qiis est urbs Cepsialeniae, ut ocius est honore affectus,quo in loeo templum ex ingentibus lapidissi, altaria. delubra, a
'Husaeum aedificatum est&consectatu in, dc cum est noua Llina, Guenientes Cephalanei,natalem in Deos relationem Epiphani sacriscant libantq; & csiuitiantur,& hvmnos canunt. A patre autem didicit de orbem disciplinarumin Plato nix phi sophia. Fuit autε auctor & princeps monadice cognitionis. aequo et ii profluxit haeresis eorum qui nunc sunt Carpocratiano ium. is ergo dicit in hibro de Iustitia iustitia Dei esse quandam cum squalitate comunioliem. Aequale qua de ii tanὸ coelum undiquaque extensem,totam terram cotinet in orbem dc nox 'Ex aequo stellas omnes ostendit,& diei auctorem & locis patrem,Solem, De iis ex sib ,qualem effudit omnibus qui possunt aspicere. Illi autem omnes cΔmuni f thfeiunt,quoniam non discernit diuitem vel pauperem vel populi principem,' his ipientes sapientes, Deminas & masculos:liberos,seruos Sed neque secus fa et tiri brutis.Chim autem omnibus animantibus aeque ipsem comunem effuderithoni,& malis,srmam ac s,lidam efficit iustitiam,cum nemo possit plus habe re, fieque auferte a proximo, ut ipse illius lucem habeat duplicaram. Sol facit omnibus animantibus c6 munia exoriri nutrimenta comuni iustitia exaeqlio data omnibus,& ad ea quae sunt huiusmodi similiter si genus boum, ut boues, di suum ut sues, & ovium,ut oves & reliqua omnia. Iustitia enim in iis apparet commu bitas. Deinde per communitatem omnia similiter seminantur in genere, N eo ritu ne nutrimentum aper 'um est humi pascentibnsiumentis omnibus,' omniabus ex aequo, ut quod nulla lege teneatur, eius autem qui donat iube litis sui - npeditatione, conueniente v iusteque adsit omnibus . Sed neque habent seris tam legem generationis, ectet enim abolita. Ex quo autem seminant & ge nerant, liabentia innatam a iustitia communionem. Ex aequo communiter omnibus, oculum ad videndum, creator & pater omnium, sua iustitia legem ferre, praebuit, non discernens Leminam amasculo, non id quod est rationi, particen ab experte rationis, ct ut semel dicam, nullum in ullo, aequalitate ait tem & c6munitate visum similiter diuidens,vno iussu omnibus est largitus. Lehens autem inquit,hominum,cum ignorationem castigare non possent, contra Ieses facere docuerunt. Legum enim proprietas disseciuit diuinae legi, c6munionem,&arrodit non intelligens,dictum Apostoli dicentis, PER legem peccatum xeognoui. Et meum & tuum dieit subi iste per leges,Vt quae non amplius comuniter Miantur sint enim c6munia neqi e terra neque possessionibus, sed neque matrimonio. Fecit enim vites comuniter omnibus, quae neque passerem,neque urem abnegant, & frumentum similiter,& alios si iactus. Violata autem comu nio,&aequastitas senuit furem pecorona ct fructuum. Cum ergo Deus c6muni ter omnia secisse nomini, & foeminam cum masculo comuniter coniunxisset &omnia similiter animantia conglutinasset, pronuntiauit iustitiam, communio . nem eum aequalitate. Qui autem senari sint,commianionem,quae eorum csici liat tenerationem abnegauerunt. Et dicit,si unam dicens habeat, cum omnium pollini esse participes,sicut reliqua secit animant a. Haec cum his vel bis dixissor, subiungit rursu, hi, Verbis. In tensam enim & vellementiorem ingenerauit ma νsculi, cupiditatem ad seneris perpetuitatem quam nec lex, iec mos nec aliquid
aliud potest abolere. Est enim Dei decretiun. Et quomodo amplius hic in nostra
259쪽
A examinetur oratione, cum lege& Euangelium per haec aperte destruat.Ita enim dicit, Non moechaberis hoc autem dicit:Quicunque respicit ad concupiscentiam iam moechatus est.Illud enim, No concupisce, quod 1 Lege dicitur, ouendit unuelle Deum, qui praedicatur per Legem & Prophetas ct Euangelium. Dicit enim, 'Non concupisces uxorem proximi tui .Proximus autem no est Iudaeus Iudaeo.Fra- mutis.
ter enim est, ct eundem habet spiritum .Restat ergo ut propinquum dicat eum qui est alterius gentis .Quomodo autem non propinquus, qui potest spiri tus esse particeps' Non solum enim Hebraeorum,sed etiam gentium pater est Abraham. Si autem quae est adulterata, & qui in eam fornicatus est, capite punitur:clarum est utique praeceptum quod dicit, Non cocupistes uxorem propinqui tui, loqui de Gen i rix tibus,v t cum quis ex Lege & ab uxore proximi & a ibro re abstinuerit,aperte audiat a Domino, va o aure dico non concupisces. Additio autem huius particulae, Ego, ostendi i praecepti operationem esse magis .Quia autem cum Deo bellum gerat Carpoci ates & Epiphanes in eo qui vulgo iactatur libro de Iustitia patet ex eo quod subiungit his verbis Hinc ut qui ridiculum dixerit, legislatoris hoc verbum audiendum est, Non concupistes, es ut magis ridicule dicere t. Res, inquit, proximi tui. Ipse enim qui dedit cupiditatem, v t quae contineat generationem, iubet ea auferre, eam a nullo animali auserens. Illud autem, Vxorem proximi tui, com munionem cogens ad proprietatem,dixit adlluc magis ridicule. lit haec quide dogmata constituunt egresti Carpocratiani. Hos dicunt & aliquos alios similium mal
e rum aemulatores, ad coenas conuenientes neque enim dixerim agapen eorum congressionem viros simul & mulieres, postquam satietate venercm excitante Gatiati suerint, lumine amoto quod eorum fornicatoriam hanc iustitiam pudore afficiebat, auersa lucerna coire quomodo velint,& cum quibus vel ni, meditatos autem in eius nodi agape communionem, interdiu iam, a quibus velint mulieribus, exigere Carpociateae diuinae enim nefas est dicere legis obedientiam. Has leges, ut scntio, ferre oportuit arpocratem, canum & suum & hircorum libidinibus. Mihi autem videtur Platonem quoque male audiisse in Republica , dicetem oportere esse communes omnium uxores,ut qui diceret eas quidem quae nondum nu-o pserant, este communes eorum qui essent petituri, quemadmodum theatrum quoque est commune spectatorum,esse autem unamquamque viai ustui usque quipr occupasset,& non amplius communem esse earn qu nupsisset .Xanthus autem X RQ in iis quae inscribuntur Magica, coeunt autem,inquit, M. agi cum matribus& filiabus & sas elle coire cum sbi oribus,& communes esse uxores no vi & clam , sed Vtrisque consentientibus,cum velit alter ducere uxorem alterius. De his & smilibus haeresbus existimo Iudam Prophetice dixisse in epistola: Similiter quidem hi ψiaesti'
quoque somniantes,non enim re vera ad veritatem se applicant,usque ad illud. Et os corum loquitur superba. Iam verbis &ipse Plato & Pythagorei, scut etiam postea Marcioni , maam existimarunt esse generationem,longe ab it ut com-
, munes ipse poncret uxores.Sed Marcion istae quidem diciint malam ess e naturam, exitiata materia&a iusto factam opifice ac creatore. tua quidem ratione nolentes implere mundum qui factus est a creatore, volunt abstinere a nuptiis, resistentes suo creatori,& contendentes ad bonum qui vocavit, sed non ad eum qiai,ut dicunt, Deus est alio modo. Vnde cum nihil hic velint relinquere proprium, no sunt ex electione & ex instituto continentes, sed propter odium conceptum aduersum
eum qui creauit, nolentes iis uti quae ab ipso sunt creata . sed hi quidem qui, pr pter impium quod aduersus Deum gerunt bellum, emoti sunt ab iis cogitationia
Dus quae sunt secundum naturam, Dei longanimitatem contemnentes & benignitatem , etsi nolunt uxorem ducere, cibis tame utuntur creatis,& aerem respirant creatoris, ut qui&eius sint opera,&in iis quae sunt eius permaneant & nouam
Ἀuandam & alienam, ut aiunt,annuciant cognitionem, etiam si hoc nomine,muni Domino deberent agere gratias, qu5d hic acceperint Euangelium. Sed adue sus eos quidem cuin de Principiis tractabimus,accuratissime Asteremus. Philos
260쪽
phi autem quorum mentionem fecimus i quibus cum malam esse generationem 1 te didicissent Marcionita,tanquam suo dogmate gloriantur, non eam volunt esse natura malam,sed anima quae id quod verum est iradidit. Animam enim quae est diuina, in hunc mundum deducunt tanquam in locum supplicii. Oportet auteanimas in eorpus immissas expiari ex eorum sententia. Noli convcnit autem am- et ματουι uia plius hoc dogma Marcionistis,sed iis qui censent in corpora intrudi,& iis alligari, ora dc appropinquare animas. Aduerius quos fuerit aliud dicendi lcmpus , quanJode anima tractauimus. Videtur itaque Heraclitus, maledictis insequi generationem. Quoniam autem,inquit, nati volunt vivere,& mortes habere,vei potius quiescere,filios quoque relinquunt ut mortes sant.Clarum est autem cum eo conuenire Empedoclem quoque dicentem. 2Dιφω σluxi, insilua est cinn re Ouis. Et amplius. More nam ex invissem, micam in Moom. Et rurius. hi qm infelix hominum in arapin Uectam, Litibus ex quantispro rati s p Etitas estis. Dicit autem Sibylla quoque. Mortales homines, caro pae tantrum, nihil estis. Similiter atque Poeta qui scribit. Haud homune infaelix rectas mareqvili tm alit alma. Quinetiam Theognis malam ostendit ellegenerationem,dicens hoc modo. Optima non nasii res in teret bibas esset, 'Nec nisissi Solis iace misine frui. Ex tenseo aut natum transferre se ad hestia mi,. His autem consequentia se ibit quoque Euripides Poeta tragicus.
Num nos oponeret conuentu in celebra Desere nar mur uemar qui ad tot mala..int mortuum,ciesque a malis data est pura, Trios domo laetis erre canticis. Et rursus. uis noua an s uere civide ser mori. Stet mora autem misere' o
Idem quod hi, videtur Herodotus quoque inducere dicet em solonem. O Croese, quiuis homo nihil est aliud quam calamitas. Iavero de Cleobide & Bitone fabula aperte nihil vult aliud quam vituperare quide generatione,laudare autem morte. Et qualis folium , est homin generiirio tuo Ait Homerus. Plato autetia in Cratylo, Orpbeo tribuit id quod dicitur, quM
anima puniaturin corpore. Etenim nonnulli apsum dicunt este monimentum ani-
. . mae, Ut quae in praei ςnzia sit septilia,ct quoniam id lignificat qui significat anima, sis Haetari ideo rectὰ appellari e α. Videtur quidem certo Orpheus hoc nomen maxim E. imposuisse,ut quae eorumpi pter quae luit,luat pixnas. Operaepretium est autem' meminisse etiam eorum quae dicit Philolaus. Sic enim dicit hie Pythagoreus. Te asantur aute veteres quoque Theologi & Vates,quod propter aliqua luenda supplicia anima coniuncta sit corpori, sc in eo tannuam in aliquo monimento sit se ulta. Qifin etiam Pindarus de iis qxiae sunt in Eleusine mysteriis loquens, insert. Beatus ,qui cum illa sub terra videra i communia, nouit quidem vitae finem, nouit autem datum Iouis imporium. Et Plato consequenter in Phaedone non veretur hoc modo scribere. Porro autem hi nobis his constitutis mysteriis,non aliquid aliud et c. usque ad .Et cum Diis habitatione.Quid vero cum dicit. Donee corpus habuerimus,& consu la nostra fuerit anima:cum eius nodi malo, illud quod desideramus, nunquam satis possederimus: an non signiscat generationem esse cau- νsam maximorum malorum. Iam vero in Pharcione quoque attestatur. Euenit enim vi Qui recte philosophantur,non animaduertantur ab aliis in nullam rem aliam si iustudium conserre,quam ut emoriantur di sint mortui.Et rursus .Ergo hic quoque