Clarorum hispanorum opuscula selecta et rariora tum Latina, tum Hispana, magna ex parte nunc primum in lucem edita, collecta et illustrata a Francisco Cerdano et Rico, ... Volumen primum

발행: 1781년

분량: 780페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

611쪽

cus igitur, qui salium dedit de fide catholica testimonitim, iuste praesumitur de quavis alia re falsum dicturus. Amendare , inquit I Ecclesiasticus , qtita verrim dicetur 'quibus verbis aperte docet , non esse habendam fidem homini mendaci. Nulla igitur, in re fides adhibentia. haeretico , quia semel in gravissimo & perniciosissimo mendacio est deprehensus. Et viri catholicus a perfidioso haeretico , fideique violatore nefario veritatis testimonium sumere nec potest , nec debet : non enim veritas ita prostituenda rid, uti sub spurcissimis nesan issimisquαhaei eticorum nominibus enuntietur . quasi ab his aliqui iusibi ponderis & auctoritatis accedere possit. Si scire autem desideras , qui dicantur infames , audi a Stepha num Rom. Pont. gloriosissimum martyrem in epist. Iaad Hilarium episcopum : Quod vero consuluisti. sed mapostolicam , quii sunt infames . aut qui ad gra r ecet

clesiasticos non sunt. admittendi; , nosse tς crevimus . , pro auctoritate: sedis , apostolisaei te informare non denegamus. Infames autem esse eas personas dicimus, q ια pro aliqua eupa. notantur infamia.., id est, omnes , qta christianae legis normam abiiciunt . O statuta ecclesiadiarica contemnunt i . similiter fures , sacriagos , se omnercapitalibus criminibus irretitos r sepulcrorum quoque vi latores et in apostolorum atque successorum eo um , rest quorumque patrum statuta libenter violantes : , omnes,, εῶ adversus patres armantun, cet. Idem Stephanus PB. epist. II. Nudus anathematizatori suse Fiatur, nec a. quoquam credantur , quae ab eis dicuntur . vel con, eriba tur: eos dico anathematizatos esse, quos ePiscosi suis scristis anathematizaverunt ἰ aut eorum statuta anathematizant. Pius PP. epist. I. di quis etero a suo proso, ito retrorsum exorbitaveris , , iussum apostolicae irati liben- . ter transgressus. fuerit, infamis e scisur. b.

612쪽

IULIANO PRO C. AFRICAE. .

Haereticos competenti constituimus auctoritate per- , , celli , quatenus evidenti praeceptione se agnoscant per- , , petua inustos infamia, a coetibus honestis, & a conis ventu publico segregandos. Quod etiam confirmant verba concilii I Τoletani : , , Qui in fide Christi suspe- , , cti sunt, in 'testimonio humano dubii habentur: in- , , firmari oportet eorum testimonium , qui in fide sal- , , si docentur: nec eis credendum , qui veritatis a ise, , fidem abiecerunt. Et multis etiam legibus sancitum est , infamis & intestabilis pacta , conventa , contractus, tabulas, codicillos , testamenta , sine ulla iniuria infirmari ; rumpi & rescindi , statuas deturbari . terra obrutos erui , monimenta everti debere , nullaque ratione in iudicio cum famoso sacramento contendendum, quia infami non desertur. Idem sane ius , quod in aliis infamibus valet, haereticis omnium scelerum m culis sedissimis est constitutum. Quare absque dubio non solum eorum codicilli rescindendi sunt'. sed etiam nomina ubicumque fuerint , expungenda , ne quis ex eorum nominibus testimonia sumat ; quod plane licere videretur , si id , quod dignitatis gratia doctores egregii

suo iure sibi vindicare solent, etiam modo haercticis per mittatur ' etenim hic honos doctoribus bene de ecclesia meritis desertur , ut non solum nomina suspiciamus, sed etiam eisdem nostram.sententiam tueri possimus. Finveremus ergo haereticorum ineptias, & genimina vim rarum aleremus , si eorum nomina in scriptorum titulis conservaremus. Item , haereticorum libri statim sunt infames, quemadmodum & eorum filii ipso iure etiam i

a Tolet. IV. cap. 68.

613쪽

Infames censentur ; quia sicut parentum gloria & nobilitate filii gaudent , ita ratio postulat, ut ignobilitatem , dedecus de infamiam in se, ipsis sentiant: Gloria illorum , inquit I Salomon , parentes eorum. Nec tantum haereticorum nomina nullam fidem dant libris, in quorum titulis collocantur ; quin potius illam maxime minuunt : nam sicut dignitas viri plerumque dieto, quamlibet frigido es ieiuno , pondus addit & auctoritatem ι ita bonas plerumque sententias tantum quod auctorum sint non bonorum , reiici videmus. Sic Ae- ischines dixit, auctore et Gellio, in oratione, qua Timarchum de impudicitia accusavit; quod quum max,

me ad rem nostram .faciat , reserre non pigebit: Populus Lacedaemonius de 4 summa M'. suae quidnam esset. utile is honestum , deliberabat; tum exsurgis . Gententia

dicendae gratia homo quispiam turpitudine pristinae τι- tae defamatissimus , sed lingua tune atque facundia nimium quam o praestabilis. Consilium , quod dabat , quod-

ρος mortere feri suadebat . aoceptum ab universis imco lacitum est ; futurumque erat ex eius sententia so suu deeretum. Ibi unus ex illo priscipum ordine , quos Lacedaemonii aetatis dignitatisque maiestate tamquam arbitros , ' magistros disciFlinae publicae verebantur , commoto , iratoque - animo. exsilit et , i, , Quaenam , inquit , P, Lacedaemonii ratio. aut quae tandem spes erit , urbem, hanc.& hanc Rempub. salvam inexpugnabi- ., lemque esse diutius posse , si huiusmodi anteactae vi- ,, tae hominibus consiliariis. utemur Z Quod si proba ist- , haec & honesta sententia est ἔ quaeso Vos , non si namus eamdem dehonestari turpissimi auctoris contagione. Atque tibi hoc dixit , elegit mirum fortitudine atque iustitia praeter alios praestantem , sed inopi lingua ἐν infacundum : iussitque cum consensu petituque

a Proverti. V. a AuI. Gellius lib. 18. cap. 3. ε

614쪽

omnium eamdem sitam sententiam diserti viri cuiasmoistposset verbis i dicere . rui nulla prioris mentione habita, festum atque ieretum populi ex eius unius nomine .sie-:ret, qui ipsum denuo dixerat. Atque ita , ut suaserat Frudentissimus senex . factum est. Id ipsum scribit Plutarchus libro Politis. .qui alio loco refert , legem apud Graecos exstitisse , per quam libri scelestorum hominum, . etiam boni, iubebantur tolli e medio . ut auctorum me-, moria deleretur : tantum ubique auctoritatis & probit iis opinio habet momenti. Quare haereticorum opera tamquam infamia non sunt citanda neque in synodis , nequet

in inquisitionibus , neque ubicumque iudicium fiat de

iis , quae ad religionem , pietatem ., & scripturae sanctae doctrinam pertinent: sicque neque 'Easebii neque Ο- rigenis, neque magistri eius Clcmentis Alexandrini, neque Tertulliani liber ullus, quantumvis bonus , in syn-

is umquam sive Graecorum , . sive Latinorum citatus reperitur; & eodem , ut existimo.. consilio, factam est,

in nulla Origenis homilia , .quantumvis docta & pia, in Bremiario reformato S. M. Pii V. legatur. 3 , i Si iustissime sanistissimae leges censuerunt, ut filius propter parentis haeresin puniatur in bonis ; quare tiabri , qui sunt veluti quidam haereticorum. partus tene-xe dilem , & vivae . animorum imagines; in quibus pro lem & speciem . suam , ut ita dixerim , propagant, hora punientur in titulis, in quibus hereditarium nomen Scsuccessionem suam conservant Z Sua enim poemata , te

ste I Aristotele , supra modum amant poetae , & admsedium in ea tamquam in i liberos induunt. paternumαλέ mat enim suum quisque Opus vehementerui Addei, quod, quum per crimen haer sis pateri in , filios do ininium.amittat , iusque patriae potestatis solvatur , & sui iuris

filii essi tantur , qui alioqui subditi essent ι certe dum

615쪽

HAERETICORUM NOMINI B. ' 363

Iibri suorum auctorum nomina praescrunt , adhuc in e rum poteState se esse oStendunt: a qua tunc lil erati omnino esse videbuntur , quum , deletis scriptorum nominibus, tantum earum rerum , quas tractant, inscriptionem habebunt. I Illa est poena peccati iustissima , ut in eo vitio unusquisque plectatur, in quo deliquit; atque ut amittat illud. quo bene uti noluit , quum sine ulla difficultate posset , si vellet : quod Salomon in libro illo Saprentiae , cuius scopus est iudiciorum reformatio, ut magistratus suis subditis bene praesint , gravissimis verbis docuit : a Quod quidam , inquit, errantes cule bant mutos serpentes , se bestias supervacuas , immissisti illi, multitudinem mutorum animalium in tindictam ut scirent , quia per quoe peccat quis , Fer hoec is torquetur. Hinc , teste 3 sancto Cypriano , quia dives ille Feccator , qui de Lazaro in sinu Abrahae posito , atque in refrigerio constituto implorat aurilium . quum in tormentis cruciabundus sanimae cremantis ardoribus aduratur ἔ inter omnes corporis partes magis os eius , lingua poenas diat : quia plus scilicet lingua sua , ore Feccaverat. Impii vero no,trorum temporum haeretici in titulis & librorum inscriptionibus maxime deliquerunt rquare iuste in iisdem puniri debent atque torqueri. Hi enim , ut ecclesiae & do strinae catholicae sanctum nomen obscurarent, aut quoquo modo exstinguerent; titulorum & inscriptionum omissione , mutatione , transformatione , detractione & fictione potissimum iusi sunt, ut, his machinis & fallaciis , quas norum perversitas peryim comparaverat , ecclesiam: Romanam, adversus quam nec portae inseri praevalebunt everteru conarentur : ut enim hauctibus suis fidem ex auctoritate insignium au-

616쪽

364 I. B. CARDONA DE EXPUNG.

ctorum conciliarent , libris nefariae doctrinae ab exsecram dis seistarum suarum ministris editis , & ecclesiastica censura damnatis imposuerunt plausibiles catholicorum p trum inscriptiones & gratiosos titulos , nomina & cognomina ; hoc nimirum imposturae genere adlicientes ad se avidos & incautos lectores, quibus pro ambrosia & nectare taces & excrementa , pro remediis 8c antidotis isti fera venena melle praelita vcnditarent, di his illusa lectorum simplicitas haereseon venena biberet sine ulla suspicione periculi. Sic proximis annis perniciosum Calvini opus emiserunt sub nomine Almini praeceptoris Caroli Magni ad eumdem Carolum Augustum. Hunc in modum transformarunt Henrici Bullingeri librum contra visibilem ecclesiam in librum S. Athanasii de vera, pura ecclesia e Buceri opusculum mentita inscriptione Ioannis episcopi Roffensis de misericordia Dei. Consimili fraude conciones Italicas Bernardini ochini ap statae & haeretici verterunt in conciones Thomae ordinis praedicatorum , episcopi Iustinopolitani. Eodem dolo epistola quaedam haeretici hominis , 8r caelibatus hostis ad Nicolaum primum inter orthodoxographa Basileae excussa prodiit , sanctissimo Hudatrico episcopo Augustano falso & impudenter adscripta, quam merum esse figmentum doetissime Faber Augustanus, I Frid. Staphylus, et Claudius Espencaeus , & 3 Alanus Copus demonstrarunt , etiamsi avistor quinque librorum de sacrorum h minum continentia temere admiserit. Neque hoc novum

est apud haereticos fallendi genus , quum idem etiain olim saepe fecerint. Ita Pileutomachi haeretici, ut Rutifinus in scribit , qui Spiritum sanctum blasphemabant, libellum Tertulliani de sis Trinitatis male sentientem sub Cypriani martyris nomine multis Propagatum co-di.

617쪽

dicibus vendiderunt parva aeris summa , ut eum emto

res & viri amplitudine & pretii exiguitate illecti , libentius emerent, & latentes errores ampleisterentur ceu dogmata sacra auctoritate tanti martyris comprobata. Sic

quondam , uti I Evagrius prodidit , Nestoriani & Eutychiani scripta Apollinarii, unde suarum deceptionum semina acceperant, sub Athanasii magni altitulatione ediderunt , quo facilius eo luminis splendore catholico erum oculos perstringerent. Tandem audi D. Hieronymum in apologia adversus Russinum : Sex libros Eusebius Caesariensis e scosus , Arianae quondam signi ersamonis pro Origene scripsit , latissimum , elaboratum opus , is multis testimoniis approbavit , Origenem hiaria se eathoIicum, id est, iuxta nos Arianum esse. Horum tu primum librum vertis sub nomine Pamphili maruris, hoc agis totis viritus , ut cuius Idem marur probat , ecclesia non refutet. Constat igitur , in librorum titulis & propriorum nominum appellationibus haereti-- cos contra ecclesiam maxime peccare : in iisdem ergo puniantur , ut noxae par similisque respondeat poenas& qui in titulis vincere sperabant, in titulis vincantur;& qui doloso & ementito inscriptionum nomine alios decipere intendebant, in titulis torqueantur; & in eos laqueos, quibus nos irretire & tenere conabantur, iusto iudicio incidant. 2 Lacum aperuerunt & etaderunt; s eam secerunt, in eam cadant: convertaturque dolor in capita eorum , & in vertices ipsorum iniquitas eorum descendat. Iisdem machinis , quibus nos stantes Primo perculerunt, eos labefactemus & evertamus; & qui titulorum mutationis, detractionis, & transformationis primi architem exstiterunt , suo ipso invento pereant; δέ malum , quod in nos machinati sunt, idem in se, sicut merentur, experiri, ut Perillus Atheniensis, coga

618쪽

tur: qui, teste I Plinio, ut Phalaridi Agrigentinorum t

ranno post hominum memoriam crudelis, imo placeret, ex aere taurum artificiosissimum fabricavit, cui ianuam in latere posuit , ut quum reus inclusus subiectis ignibus torqueretur , mugitum , non hominis vocem videretur emittere : Pro quo opere , quum a tyranno Pretium postulasset in illo ipse includi omnium primus a Phalaride iussus , suppositis ignibus artificii sui verui experimentum praebuit: de quo et Ovidius ita cecinit: ,

Et Phalaris tauro violenti membra Perillii . Torruit , infliae imbuit auctor opus. ' Lustus uterque fuit, neque enim lex aequior ulla. est , Quam necis arsices arte perire sua. Qui suum nomen tanti fecit, tamque ardenter Se impudenter amavit, ut ecclesiae catholicae Romanae Ie su Christi sponsae gravissimum & sanctissimum nomen deseruerit, iuste puniri debet sui nominis Perpetua e stinistione. In haereticos enim vere & vehementer eo su με plicii genere vindicandum est , quo in caput nostrum temeraria ratione consulunt : nam quis non videt , eis hoc quam maxime e,se propositum , ut ecclesiae auctoritatem imminuant , & illius nomen vel doleanti, vel ob ruanti Ergo .pariter reserenda gratia: t, eorumque nomina , ubicumque fuerint , exSecranda & delenda sunt. Ut posthac nulla usquam tantae turpitudinis auctorum vigeat memoria.

Haeretici , ut testantur 3 SS. Cyprianus & Hieron

mus , semper adrogrates & ecclesiae contemtores exstiterunt , adversus sacerdotes Christi iacientes , a cleri eius & plebis societate secernentes , arma contra eccle stam portantes, contra Dei dispositionem repugnantes,

hostes altaris , adversus Christi sacrificium rebelles , per-

619쪽

ΠΑΕRETICORUM NOMINIB. 567 ,

fidi, sacrilegi , servi inobsequentes , filii impii , fiat res

inimici , dominicam veritatem profanantes. I Quis haer ticorum non in superbiam extollitur 3 omnes quidem tument , ecclesiae simplicitatem parvi pendunt , & fidem imperitiam reputant. Tales in novissimis diebus stati. ros esse sanctus apostolus ad et Timotheum in Spiritu scripsit, quum ait: 3 Erunt homines se ipsos amantes , eus di, elati , superbi, blasphemi , parentibus non obedientes, imgrati , scelesti , sine adfectione , sine pace , criminatores , incontinentes , immites , sine bengnitate , prod tores . protervi , tumidi , voluptatum amatores magis quam Dei, habentes quidem vectem sietatis . virtu emautem eius abnegantes. Primo loco posuit apostolus φιλαυτους , se jsos amantes ἔ ut nimius sui amor fori, &origo ceterorum , qtiae sequuntur, esse intelligatur: ex

quo illa insignis & singularis insolentia , sumibia 3c

contumacia haereticorum nata est . ut sua scripta nullius synodi & concilii sententiis atque decretis subiicere voluerint: sed quum omnibus christianis, id est, cum catholica ecclesia pugnare , cuius iudicio cetera defercnda sunt & committenda. Iudicium enim synodorum , ut inquit in Leontius . solutio est dubitationis secundiam ea nones ecclesiasticos utrique parti contendenti: cum quo iudicio qui pugnat, non iam , inquit , cum aliquibus Ferronis pugnat. sed eum toto christianismo. Quum igitur Pessime & perniciose sint de ecclesia catholica meriti , non est rationi consentaneum , ut in ea honore, auctoritate, & doctorum dignitate potiantur. Quod quum eorum propria nomina in titulis conservamus, eos honoramus & suspicimus , & ea in re publico conscnsu magistros & doctores nostros profitemur: quod plane est, ecclesiae sancis hostes enutrire ac fovere, ut insolentio.

620쪽

res & improbiores insurgant : quare ad fidelium utilitatem & tutelam pertinere videbitur, si hos calamos ph, has hoc honore & dignitate privemus : sic enim digitorum nervos incidemus , ne amplius scribere valeant.

Docuit S. Ioannes in II. Epistola catholica , haereticum hominem non esse salutandum , nec Ave ei di incendum ; qui enim dicit ei Ave, communicat operibus eius malignis ; idque ex eo , ut orthodoxi patres

interpretati sunt , quia salutare vcnerari est : salutatio

enim in scripturis honoris exhibitio , & dignitatis testimonium est , ut: I Descendimus ad salutandos silas regis is stlas reginae : &: a Pharisaei . Scribae salicimtiones in foro amare arguuntur. Est etiam mutuae paricis & amicitiae signum , ut: 3 Egressus Morses in oc . cursum cognati, adoravit is osculatus est eum ; sala laveruntque se mutuo : & 4 Egressus est Saul obviam Samueli , ut salutaret eum. 5 Didymus: Communicat , inquit , operibus eius Fravis : quia , qui recte confiten-t mr er scribunt de fide , non tam n eos , qui male scribunt, reiiciunt ae devitant; se ipsos suspectos reddunt, quod si- Iis adsentiantur. Sic existimo intelligendum esse , quod haereticos salutare .est eos venerari & observare , id est, salutare haerericos , suspeetum reddit salutantem , quod eos veneretur & observet. 6 Clemens Alexandrinus, quem 7 Ca slodorus testatur in catholicas epistolas scripsisse, sic ait hunc locum interpretans : Arbitror autem , quia is orare cum talibus non licet; quoniam in oratione, quaest in domo , , postquam ad orandum surgitur , salutatio est , quae gavdium est , pacis indicium. 8 Bea tus Ignatius videtur etiam interpretari hunc locum in epistola ad Smyrnenses, quum loquens de haereticis: Decet

s Didymus in cane. Grae. 6 In con. M. S. Cassiollor lib. de Iustit. ἀυ. M. 1 In epistola ad myrneaseri

SEARCH

MENU NAVIGATION