장음표시 사용
71쪽
4ermonis ad monacho ..sERMO PRIMUS ..i D hunc locum carissimi, non ad qui
tem, non ad securitatem,sed ad pugnam, ad certamen conuenimus. Ad agonem huc processimus: ad exercenda cum
viiijs bella conscendimus. Vitia enim nostra hostes nostri sunt, de quibus scruptura pronunciat dicens : Catie ne umqvam habeas cum eis faedus. Necessaria nobis est, statres peruigil cura, indefessa custodia: quia conflictus ille sine la-ne , hostis iste sine pace est. Hoste isto vinci potes, recipi in amicitiam non potes. Et ideo praelium istud quod suscepimus, satis durum satisque periculosum est 3 quia intra hominem geritur, & nili cum ipso homine non finitur. Ideo ergo nos ad tranquilla haec secreta&spiri talia castra contulimus ; ut quotidie contra passiones Oostras infatigabili congressione certemus; ut quota di
72쪽
senioribus nostris quasi famulas voluntates nostras sub J-ciamus; ut cordis nequitias circumcidamus, ut linguae gladium recondamus; ut non solum inuicem non inseramus iniurias , sed nec ab alijs sentiamus illatas. Pec Iiariter enim ista ad professionem nostram pertinent, nihil in hac vita consolationis requirere, nihil honoris; praesentium rerum Platia refugere a ad promissa aeternae renumerationis praemia animum praeparare; subiectione&abiectione gaudere, dc paupertatem studio quaerere,& non solum facultates, sed & ipsas voluntates de cordibus eradicate . Nihil enim proprij habere. res necessitatis exigit: nihil autem concupiscere, res est virtutis. Illud etiam scire debemus, quod qui inter vos vitam habere constitvrmus; aut cum grandi fructu, aut cum grandi periculo, vel diligentes, vel etiam negligentes sumus . Vnde felix est illa anima, quae diu bene in congregatione
versatur: multorum gaudium est, ct plurimi ex ea vel aedificantur, vel illuminantur. Bona enim dum multis communicantur, adduntur. Ad quod etiam sapientissia
mi illius sententia respicit, quae dicitia Fili mi, sis ipsens stimris , tibimetipsi eris. Itaque s quis in congregatione positus humilitatem se sequentibus aut patientiam praebuerit, quantum ex se bonum proximis commodat, tantum in se lucra aliorum conuertit. Si vero e contrario perinobedientiam vel superbiam, quae res , quod peius eii, facilius inueniri solet, ad mali exemplum, siue iniquitatis alios attraxerit it quantos destruxerit, de tantis periculum damnationis incurrat: quantis detrimentum fuit, de tantis damna contraxit, & peccatum quod senael ab illo recessit, ad eum multipliciter redundabit. Quam ob rem sicut ille valde admirandus atque laudandus est, cuius cursus bonus multorum prosectus est: ita ille merito lugendus est, cuius vita multorum ruina est. Ideoque se tres , quae ad aedificationem pertinendi ea in medio positi
73쪽
agere studeamus; ne vita nostra aliorum virtutibus noceat ; ne aliorum seruorem tepor noster debilitet ; n , aliorum patientiam nostra iracundia violet ; ne aliorum humilitatem superbia nostra deprauet ; ne aliorum puIchritudinem foeditas nostra contaminet; ne aliorum ardentes extinguamus lampades, si nostras illuminare non
possumus. Et quidem illae fatuae virgines quamlibet stultae essent, non tam alienas extinguere, quam suas illuminare cupiebant: & ideo ad instar istarum si deest ignis fidei, si flamma seruoris, si oleum caritatis, si lumen dilectionis;)veniat ad eos, quos magis abundare peripexerit, di gratiam in se a proximis non auferendo, sed imitando
transfundati & bona possessionis alienae non solum sin damno, sed etiam cum lucro posses ris inuadat. Num- qna in enim sentit luminis damnum plurimus ignis accensus, nec minuit solis lucem considerantium multitudo, quanti ad eum perspexerint, tantis munera sua commodat . & ipse tamen semper integer perseuerat. Benedicta a Deo illa anima est, cuius humilitas alterius confundit superbiam 3 cuius patientia proximi extinguit iracundiam ι cuius obedientia pigritiam alterius tacite incre-Pat ; cuius seruor inertiam alieni teporis exsuscitat, quae proxim sui per iram turbatum odium cordis gratia consolationis atque aedificationis illuminat. Melius est huiequam illi qui fratrem paululum ab aliquo contristatum . non tantum solatio suo porrecta manu non subleuat; sed& titubantem sicut parietem inclinatum maliloquiorum impulsu adiuuat ad ruinam, &salubriter Rer disciplinae rationem correptum per sinistra consilia sic incitat ut allidat , sic armat ut perimat. Certi simus, carissimi, quod
nisi caueamus, nisi nostras quotidie resecemus & circi cidamus passiones, deteriores nos multum essici quanta, sueramus, dum in hoc saeculo viveremus; ita ut fiant extrema nostra peiora prioribus. Et quidem, carissimi,
74쪽
quamdiu quae ad mundum pertinent, illis actibus Jc negoths eramus militantes, in quibus nunc erubescimus, tunc nobis aduersarius non obstabat , imo etiam consentiebat: quia circa miserabilem ac perditam vitam nostram non inueniebat in quo exerceret inuidiam suam : delectabant illum nostra opera; sussiciebant illi per se nolira crimina A peccata . Quis enim suscipiat bellum contra militem suum p Quis velit impugnare subiectum suum psed supra omnem infelicitatem erat vitae illius, cui nocere dedignabatur, inimicus . At vero nunc postquam a voluntatibus illius renunclauimus, vidit cultores suos
ad auctoris pristini redijsse samulatum vidit in nobis
quodammodo idola sua in Dei templum mutari. Frendens itaque leo rugiens, omnes nocendi aditus peruigil insidiator explorat. De quo leone apostolus attestatur :Vigilate, quia aduersarius Te Her diabolus ut leo rugiens circuit quaerens quem deuoret. Beari quos hic leo inquirendos iudicat&sequendos; utique virtutum vestigijs & odore meritorum . Non enim ab illo inquiruntur nisi boni; quia vltro se ingerunt mali: post illos violenter currit. Beati igitur quos hic leo inuidia cogitur quaerere, & malitia non permittitur inuenire. Terribiliter quidem sonat in auribus nostris dum audiuimus, tamquam leo rugiens. Sed quia
dictum est: Esca eius electa sunt: quod quan it, electionis est; quod rugit desperationis est: scut in alio loco legimus : Sentibus uis ' et o tabeset. Ita haec loquitur sermo diuinus, ut terrori coniuncta sit consistatio . Cruen
ti quidem est quod istendet; sed victi quod tabescit. Et
inter haec quanta sint illa, quae a Deo praeparata sint homini, etiam liuor prodit inimici. Haec itaque, carissimi, cogitantes, in hoc agone desudantes, gloriosi ac praeclari patris nostri nos α discipulos meminerimus esse & filios. Rapiamus unusquisaue quod possumus de bonis intestati parentis. Hic de de reditate assumat fidei holosericam gesto-
75쪽
gestorum varietate pretiosam: hic mansuetudinem . ac simplicitatis occupet talentum. Ille decus pectoris beneuolentiae ac sapientiae monile sibi vendicet: hic margaritum compunctionis & thesaurum castitatis inuadat. Licet enim ille locupletissimus Dei amicus quicquid ii huelit secum tulerit, in nobis tamen si volumus totum reliquit. Ita ergo agamus bona illius sectantes , ut qui in aeternam gloriam suscitandus sub fine saeculorum reddetur; nunc ecclesiae per rediuiua in iiiijs merita i an
1Nstruit nos atque hortatur sermo diuinus qualiter nos accingere debeamus ad inquirenda promi a sua,&obtinenda illa sua bona , qu .ae nec visu capi, nec auditu percipi , nec cogitatu comprehendi possunt. Talto, inquit, O dabitur vobis: quatie ct inuenietis : pulsate O aperietur vobis: id est, ut petamus orando, quaeramus laborando , pulsemus desiderando, pulsemus proficiendo, pultemus perseuerando . &in spem caelestium tanto incitemur studio, tanto inardescamus inoctu ; ut cum praemiorum dignita te desideriorum magnitudo Concordet. Non vult enim Deus noster bona sua nimia inueniendi facilitate vilescere. Pretiosa & concupiscibilis merces cupidum amistorem atque auidum nertiatorem requirit. Ergo ille , tantorum munerum repromissor non vult rn opere suo
tepidum, despicit fastidiosum, iecusat coactum, & ingratum respuit id inde uotum. Lentum enim & parum gratum quaerere gratiam diuini muneris, maxima est iniuriarem uneratoris. Ergo totis licet anima & corporis labo tibus desudemus, totis licet obedientiae viribus exerceamur, nihil amen condignum quid merito pro caelestibus
76쪽
bus bonis pensare & offerre valebimus. Non valent vitet temporalis obsequia aeternae vitae gaudis coaequati 'Laus escant licet membra vigilijs . palles eant ora ieiunijs: non erunt tamen condignae passiones ad futuram gloriam quae reuelabitur in nobis. Pulsemus ergo in quantum possumus; quia non possiimus in quantum debemus . Futura beatitudo acquiri potest, estimati non potest. nisi enim cum auiditate, nisi cum bona voluntate & cum laetitiae Dei praecepta geramus, Deo nox perire nouerimus. Putamus, carissimi, quod digne quaerat illa anima, & ita pulset ut ei aperiatur, quae ad leue praeceptum senioris re*ondere praesumtici dicere : numquid ego seruus vester sum Z iam seci vicem meam,& ille saciat suam o- modo hoc dicit, cui praeceptum est : Osire querere qVA i eis usi sunt. Et iterum: don qua sua punt singuli consideranicis. Prulsa quo non hoc expetitur ut mercedem suam impleat, sed
ut aliena; inuadat, praeoccupet, rapiat. Putamus, in
quam, quod ita petat ut accipiat, inquirat ut inueniat, ita pulset ut ei aperiatur, qui pro aliqua negligentia correptus, d dis*iplinae ordine castigatus, non se ad emendationem. non ad latisfactionem confert, sed magis ad illam protςr uiam,vi dicat desero atque discedo: hoc ego serre non patiar: ingenuus homo sum. Iam primum qui antei praepositum& abbatem ingenuum se esse iactat, puto quod adhuc. redemptum esse se nesciat. Qui Cliti-1iianae militiae mancipatus dicere se praesumit ingenuum, pene est. vise neget Christi sanguine comparatum. Quid est hoς aliud,quam si ipsi domino clamare & dicere ausus est: libes ego homo tum d nihil tibi debeo 3 De talibus dicebat apostolus tam enimi semi essetis inobedi titio, Ib ri. funis iustitia . Non bene ingenuus approbatur, quem misera dc infelix vitiorum seruitus deprimit . Clamat autem in contumelia disciplinae, io peccato animae suae: malo discedere quam e meo dare, quam satisfacere,quam imple-
77쪽
re quod praecipit Deus. Et quid est hoc aliud tam magna & tam periculosa protervia , nisi quod Christum a se
repellere & ceruicem discutere cupit,& diabolo se mancipare ρ Isti tales nesciunt quid voverunt: obliti sunt propter quod in monasterium venerunt. Isti tales non bene petunt, sed male viiijs appetuntur. Non fide pulsant ι sed infidelitate pulsantur. O infelix l quid prodest si discedis, & Christi iugum a te repellis, qui undiq;
astrictus es vinculis passionum, quem hinc atque inde
circumuallant vitia ρ Quid, inquam, prodest quod discedis, qui quocunque vadis tecum temetipsum portas pMerito discederes, si diabolum sugere posses. Digne at quis discederet, si in locum ire posset, ubi illum diabolus
non inueniret. Nemo se fallat, fiatres, nemo se circumueniat: quia nemo fugit aduersarium de loco ad locum, sed de vitio ad virtutem, de passione ad emendationem.
Si eum sugias , sequitur. Emenda te, & fugiet a te, sicut ait apostolus: Re Histe diabolo,ct fugiet a vobis. Non autem obedire, & velle discedere, hoc est dupliciter sacere diaboli voluntatem: hoc est voluntarie sibi etiam in praesenti damnatione mortem inferre peccati. Illis vero qui grauius apud nos delinquunt, nullam tristiorem, nullam acerbiore possumus inuenire sententiam, qua via corpore congregationis abscissi sine pace discedat. An non amen
tiae genus est, ut hoc quisquis pro remedio expetat, quod etiam a praeposito nisi pro su immo crimine non possit inferrii' Intelligamus ergo istas indignitates & contradictiones maxime pausa superbiae atque proterviae inimico cooperante & disponente prouenire. Ille etenim qui non potest aliquem absolute de loco salutis excutere, immittit primum occasiones & causas, immittit inobedientiae passionem, quam semper sociam infidelitas comitatur: cumque captiuam illaqueaverit mentem, statim intoleranda
atque impossibilia facit etiam illa quae parua sunt. Et
78쪽
sine dubium non est, quod vires inobedientibus diuinitus subtrahuntur. Et sicut ille qui non habet necessariam fidei deuotionem, etiam quod habebat aufertur abeo ; ita di inobedientia obdurat animum quem semel ceperit; ut ad suscipienda praecepta nec auctoritate nec ratione fle
istatur: sed quod pessimum est, sibi soli credat, & pro
omni ratione intentiones suas sequatur & illicitas voluntates ι &hoc solum rectum putet, quod obdurato corde conceperit . Similis est ei effectus, de quo diuinus sermo pronunciat: Itinera insipientium recta in conspectu rerum. Pν Et iterum : Sunt via, qua Udentur recta esse homunUM: nο- ει' uissima autem earum veniunt in profundum isserat. Postremo eueniet eiusmodi animabus, quod domui quae supra aremam aedificata est: haec enim parabola maxime inobedientes respicit Sic enim legimus et Omnis qui audit verba mea hec , ct non facit ea, similabitur Dira Hulta, qui ad cain domum Ibatn sit per arenam, Oc. id est, cum influxerint stillicidia passionum it cum aduenerint flumina dctorrentes ataque impetus tribulationum ex multitudine negligenti
sum; cum flauerint venti, illi utique qui per situm aerem volitant, parati ad Christi aream ventilandam, sic hi inueniant paleas, quas ad ludibrium suum rapiant atque dispergant: tunc irruent in domum illam, quae sine obedientiae fundamento aedificata est, & fiet ruina illius magna. Sed forsitan dicit aliquis : Numquid statim de
hoc loco discedere ruina dicenda est ' Dico, carissimi. non grandis spes est. si nauis in fluctibus constituta est. 1icet ipsa non pereat, tamen iacturam maximam de onere ac de mercibus suis faciat. & ipsa ad portum vacua perueniat. Sic non grande gaudium est, si aliquis ad saeculi fluctus reuertens, nomen atque habitum promissi nis suae custodire videatur ; anima vero eius negligentijs tabescat ac diffluat . Et quid grauius quam ut subito anquam auis repentinus eradiceris de , doco ad que
79쪽
te dominus tuus vocaverat, in quo te primum illuminauerat, in quem te primum post multa mala saeculi quali ii , portum de tempestate adduxerat: obliuisci subito fiatetnae locietat s α consolationis, obliuisci loci illius in quo primum dulcissimum habitum mutasti, & nomen saecular exuisti .. Aues ipsae diligunt nidos suosi amant serae loca in quibus nutritae sunt i amant cubilia & pascua sui , :& qualibet naturali libertate passi uis per diuersa rapiantur excursibus it saepius tamen ad cara sibi loca quodam . desiderio reuertuntur: & tu intellectu praeditus, ratione munitus, ita interdum i ensu alienus essiceris; ut praeseras Dei beneficijs voluntates vel intentiones tuas, & diaboli insinuationes sequaris, quae quamlibet ad duros laboret, quamlibet ad salutis naufragia, atque ad animae detrime ta te rapiant 3 totum hoc prae nimia cordis indignitate non sentis. Tempore etenim discessionis multa promi tit inimicus ; persuadet tibi illuc quo tendis maiorem
profectum, multam gratiam atque omnium rerum abu dantiam reperturum, ac te tanquam angelum suscipiemdum : & post haec quando anxietate repletus & pace nudatus, prosectus tui stadium , ac saerum ouile reliqueris ', tunc animaduertis,& quasi sedata temporis tui tempestate tunc vides quid male de te egeris ι tunc recogia 1 cis quod periculum incurreris , cum de loco ad quem cum gaudio veneras, sine pace cum scandalo discessisti Tunc sera poenitentia super ruinas tuas poenites ac de sese sicut quaedam aues, quae pro dolore,super eOS quos Occia derint, flere dicuntur. Et haec omnia animae detrimenta ex inobedientiae malo eueniunt. Obedientes autem di humiles animae multas tribulationes atque C mnes lab res prosternunt atque in compendium mittunt. Scien
dum est enim quod quanto humiliores & obedientiores fuerimus, tanici super nos leuius ae dulcius tutum d migi sentiemur :λα quantum obedienti ea suerimus
80쪽
pispositis & patribus nostris, in tantum obediet Deus
orationibus nostris. Videamus quam acceptabilia sint domino vel opera vel ieiunia eorum, qui suis potiusquam seniorum voluntatibus obsequuntur. Clamant illi: Quare ieiunavimus is nescisti. humiliavimus animas noctras, o novisast xi ii ρ Et ille respondet : Ideo , quia in diebus ieiuniorum
vestrorum inueniuntur voluntates Sema. Videmus ergo per
inobedientiam animarum opera non respici, ieiunia non audiri,vota non suscipi. Vnde nos, fratres, amplius illius mandata sectemur, qui ad hoc ad nos e coelo destendit, ut non solum nos redimeret mortis pretio k sed etiam ut vitae aedificaret exemplo a vi cum illo dicamus :Ceni facere voluntatem meam , sed voluntatem illius qui me misit patris. Ire autem post voluntates proprias tam perniciosum est, ut hoc Deus iam postmodum iratus pro damnatione peccati inobedientibus irroget dicens : Et dimisiss-Ios secundum d sideria cordis eorum. Quamobrem qui vult tuta esse opera sita vel recta in conspectu domini, nihil obdientiae praeserat, nihil penitus anteponat, siue ille iunior, siue senior sit. Quanto senior est: tanto plus deahet studere aedificationi & perfectioni: nullum sibi finem
faciat proficiendi, nullumque terminum constituat acquirendi ir cum sibi dici audiat: Para in exitu opera tua . Et iterum: Uerearis usque ad mortem iust sicari. Et sterum e Sapientia in exitu canitur . Quanto ergo plus proficiamus, tanto plus humiliemur; quia quanto plus humiliati fuerimus, tanto amplius proficiemus. Nullus illic senior tam doctus appareat, ut putet quod eum non deceat obedientia, quae Deum decuit. Humilitas enim atque obedientia in iunioribus ad huc necessitas est, in
senioribus autem dignitas est. Ille bene proficit, qui bene consummat, qui quotidie sic agit quasi semper incipiat . Quamobrem augmenta meritorum , incitamentata