장음표시 사용
81쪽
dum primas negligentias praetermittunt, in alias atque alias semper incurruntata ait: Peccator adjcu ad pectandum
De profectu veto dicit: Et sanctus sanctificabitur adhuc Via deamus quid est, peccator adjcit ad peccandum. Verbi gratia , si cuiussi bet viiij aut obtrectationis passio)impu.gnare me coeperit, si non statim me poenitudo viiij huius mordet, cras tanta mihi huius viiij facilitas veniet, di quaedam, ut sic diserim, suauitas , ut reuocare me ab ilIoci continere non possim. Ita enim euenit, ut qui primo tempore emendare noluit, incipiat in sequenti nec velle. nec posse. Verbi gratia: superbiae adquiescere coepi, Tegulam violaui, seni orem laesi, iuniorem destruxi: si non statim me poenituit grauiter sui se praeuentum p iam de die in diem libeatissime me rapiet ipsa violentia consumtudinis & impetus passionis , ut iam nec delinquere me intelligam, nec peccare me sentiam. Obscurat enim moatque obruit intellectum delicti assiduitas delinquendi. Etenim ita cor negligentis obduratur, ut hoc ipso si non se humiliet, si non sitissaciat praeposito suo, nocere se non credat, insuper insultet & dicat: Quam constanter illi restiti: quam bene non adquieui: quanta auctora late respondi: putabat quod me semper illi humiliare deberem : quod qui iacit, diabolo se tradidisse captiuum constat, qui de hominum viiijs & passionibus di perdiatione laetatur. Et eiusmodi animae eueniet illa sententia.
uod ccator adiicit ad peccandum: quam nos refugientes. lam potius teneamus, quae dicit: Et sanctus adhue san ULeetur: & quotidie augeamus merita. nec de nobis aliquid praesumamus. quia Dei est omne quod possiimus . Simus itaque in opere Dei indeficientes Propter aeternam restibutionem, & quotidie ad meliora tendamus. Ipsa enim adprehendendi auiditas. ipsa consuetudo perficiendi semper nos ad maiora prouocet e & ubi viderit Deus deuotionem animi nostri, ardentiorem insinuabit affectum
82쪽
ctum: & quanto nos addiderimus ad studium, tanto adponet adiutorium: quanto.nos adposuerimus ad intelligentiam , tanto ille addet ad gloriam. ui habet dubitur illi ct abundabit. Et alio loco dicit: Posui adu rium, G. 33, super potentem . Gratia ergo de gratia nascitur. & prosectus de prosectibus. Serviunt lucra lucris. & merita meritis . locum faciunt: ut quanto quis pIus adquirere coeperit, tanto pIus conetur inquirere: & quanto auidius de sapientiae bonis hauserit , tanto plus haurire desideret, sicut i pia de se loquitur sapientia : Si edet me adhuc suriet. Ecci
Vrgeamus fratres cursum nostrum .ivi crescat in no- uissimo vita nostra. Quaeramus vlauem finem, Unde
sine fine gaudere mereamur. Sed si istos non possumus iam exercere corporis Iabores, conseramus nos ad sp,ritalium bonorum desiderium , ad compunctionis &caritatis augmentum . Si quotidie in cordibus nostris disponamus ascensus, nulla infirmitate, nulla aetate Iassari possunt mentes: ut spiritalibus quibusdam gradibus ascendere mereamur ad promissa Dei nostri Iesu Christi, cui est honor, virtus, & gloria, potentia & claritas, α magnificentia,& imperium di nunc α sempe ri& ineun-- ista saecula iacularum Amen.
Quod supplen te,de quodammodo cum caritate iubense Deo & vestra fraternitate, qualemcunque sermonem prosero , sicio hoc non ex aliqua praesumption sed ex vera & integra caritate. Et licet iam persecti Deo propitio sitis, ut admonitione nostra minime egeatis, tamen imperante caritate, quae nescit timere , etiam quod optime implere nouimus, suggerere & admonere cum veta humilitate &persecta caritate praesumimus ,
83쪽
non tamen sine verecundia; cum nos necdum idoneo enouerimus esse discipulos, & ad opus sanctum videamur
excitare magistros : cum simus tepidi, cogimur admonere feruentes: cum simus peccatores, arguimus iustos:
eum simus imperiti, instruimus doctos : cum simus in , pelaoo huius mundi nim ijs fluctibus agitati, ad eos, qui ad portum iam feliciter peruenerunt, praedicationis verba proserimus. Sed tamen, statres dilectissimi, quia solent naves superatis dc deuictis fluctibus pelagi etia in portu tutissimo laborare, & nisi grandis cautela fuerit,
pene submergi: cum summa humilitate & ingenti reu rentia admonemus; ut quia vos Christus capitalibus criminibus tamquam de periculosis liberauit fluctibus, in portu quietis & beatitudinis constituti, paruas negligentias, & quasi minuta peccata, quae sic in anima confluunt, quomodo per minutissimas nauis rimulas in sentina guttae Concurrunt ; cum omni vigilantia Christo adiuuante exhaurire iugiter festinetis . Nam quomodo nauis posteaquam pelagi fluctiis euaserit, si in portu sentinata non fuerit , de minutissimis guttis impletur & mergitur; sic & monachus deuictis & superatis mundi huius omnibus quasi periculosis fluctibus, cum ad I portum monasterij venerit, si subrepentia, & minuta & quotidiana peccata de animae suae sentina exhaurire neglexerit; in ipso portu naufragij .discrimen incurrit. Sed dicit aliquis : Quomodo potest anima sentinari P Vtique oranis do, ieiunando , vigilando, veram caritatem, & veram humilitatem, & veram obedientiam exhibendo. Attendite fratres qiueso. Quomodo nauis senti natur a situla, sic anima ab operibus malis liberatur dominica oratione , si dicat, & verum dicat: Dimitte nobis debita nonra cicut suos dimittimus debitoribus nostris. Qui enim omnibus in peccantibus clementer indulserit, nuIlius peccati veni' ium in illius anima remanebit. Attendite fratres,& con-
84쪽
sderate quod dixi: qui in se peccanti indulserit. Non o . . . dixi,quod qui in Deum peccauerit,ipsi debeas indulgere: sed qui in te peccauerit, ipsi debeas veniam dare. Quod
peius est, aliquotiens qui in nobis peccauerit, aut tarde aut difficile veniam damus ; qui in Deo peccauerit cel
riter indulgemus. Sed si volumus iuste agere ; illi qui in Deli peccauerit sine seuerissima districtione non debemus penitus indulgere : ne dum illi per indiscretam pietatem
remittitur, exemplum perditionis alijs praebeatur. Ita suo ergo se unusquisque ostendat esse clementem 2 quia dominus ait: Si dimiseritis hominibus peccata eorum, dimittet I--τοbis pater vecter ωlsis peccata vesra. Quando vero in
Deum aliquis peccatum praesumit admittere, districtio. nem debet monasterialem sustinere. Et hoc bono & pio animo debet fieri ; ut spiritali castigatione ita corrigatur
in hoc saeculo, ut non pereat in futuro: quia omne peccatum quod in hoc mundo non corrigitur, in laturo saeculo punietur . sic enim de filio diuina scriptura commemorat: Tu, inquit, virga eum cadis , ct animam illius de iu- Priu. 1 streo liberabis . Et ideo , sicut supra suggessi, non solum capitalia omnia caueamus i sed etiam paruas negligentias
quotidie quasi venena diaboli respuamus; Sunt enim nonnulli, qui post religionis professionem, quia videntur existe de seculo , nimia securitate soluuntur,& impletur in illis illa sententia Domini, qua dicitur: Utinam rib. 3,
calidus esses aut stiguus t Nunc autem quia tepidus es, incipiam to 'euomere ex ore meo . Quid est quod dixit: Vtinam caliduι est Ai. h. ses aut stigiatas P Hoc vult dicere : melius tibi fuerat, ut in saeculo re inansisses frigidus, aut in monasterio fuisses se uidus: nunc autem quia & de saeculo recessisti, dc tamen spiritalem seruorem per negligentiam tuam apprehendere noluisti tepidus esinetus es s ex ore domini vix iterum recipiendus euomeris. Ideoque, fratres carissimi, cunia
Dei adiutorio sententiam diuinae scripturae diligenter ad
85쪽
tendite . qua dicitur: omni custossia serva cor tuum. Sicut enim gaudendum est de monacho, qui ad monasterium mansuetudinem , obedientia iri, patientiam voluerit mitis& humilis exhibere : ita e contrario lugendum est de illo, qui corpore tantum de saeculo exisse videtur, cordo tamen in mundo aut remansisse infideliter, aut redijsi infeliciter cognoscitur 3 &pro humilitate profert sum biam, pro patientia iracundiam, pro obedientia Contemptum , pro caritatis medicamento malitiae effundit venenum . Talibus conuenit illa beati Petri vera re multum . timenda sententia : Melius, inquit, illis fuerat non cornoscere viam iustitia quam pori cognitionem retrorsum contierti. Et limrum : Canis reversus ad mmitum pum , Osu in volarabro luci.
Sed nec de talibus desperandum est, fratres: quia potense IiDeus orantibus vobis scintillam compunctionis accendere, di omnem saeculi voluptatem, velut spinas Zc yri bulos nequitiae salubri igne consumere ι illo utique igost de quo dominus ait: lauem veni mittere in terram, o quid vo. IO nisi is ardeat Z Orate ergo, seatres dilectissimi, non solum ut vobis Deus perseuerantiam bonam dignetur tribuere; sed & ut illi qui negligentes sunt, tandem debeant de s uea superbiae se subleuare dc de laqueis eruere . Si enim
vobis orantibus.& cum caritate consilium dantibus,quicunque sunt tepidi re negligentes fuerint emendati a duplicatum vobis praemium dominus & de vestra de de illorum correptio ian recompensare dignabitur. Nam nec
illi qui boni sunt, se debent quasi de suis meritis extollere nec illi qui negligentes lunt, de misericordia Dei desperare . Sed & illi cum humilitate Dei dona custodiant, di illi cum grandi compunctione celerius ad poenitentiae vel correctionis medicamenta confugiant. Quia qui bonus est, si superbire coepit,humiliabitur: & qui superbus est, si se humiliat, per Dei misericordiam subleuabitura Tantum est, ut se non permittat amplius durissimo iugo
86쪽
premi, nec nimis quam periculosa dissimulatione in peccatis perseuerando diutius obdurari, sed tam cito comsugiat ad pietatem Dei , ut in se peccati vestigium non re inquat. Optime calidis adhuc vulneribus malagma vel fibula apponitur: quia si velox fuerit ad caelestem medicum intentio resiligendi, vestigium peccati non poterit remanere cum lapso: quia sub manu omnipotentis medici Dei & cito perit morbus, di velociter sinatur aegrotus. Iterum atque iterum rogo dc admoneo , Patres, ut obedientiam & humilitatem & caritatem non solum senioribus & coaequalibus , sed etiam iunioribus exhibere iugiter studeatis: quia quaelibet bona seruus Dei habere contenderit, omnia perniciter perdit, si in illo humilitas α caritas non fuerit. Nolite murmurare, fratres : scriptum est enim quod murmurantes a serpentibus r. . t mperierunt. Nolite detrahere, fratres; quia scriptum est: Qui detrahit Patri erudicabitur . Nolite iracundiam in corde seruare ι quia scriptum est: Ira viri iusitiam vel non προ ia. ratur. Nolite vos inuicem odio habere,propter illud quod scriptum est: Gi odit si utrem suum homicida es. Sed non est opus ut diutius iam tam caritatem vestram verbo doceamus; quia vos ad Christi gloriam operibus impleroci cognoscimus & gaudemus . Hoc solum specialiter petimus ; ut quia vos Deus in locum quietis & tranquillitatis collocare dignatus est, pro nobis quos saeculi istius tempestates di innumerabiles fluctus amigunt. abundantius domino supplicetis: ut si nobis, quia non meremur, gloria non dabitur ; saltem vobis orantibus peccatorum tribuatur venia. Amen.
87쪽
SI quando terrae operarius & ruris cultor agrum se utruseminibus praeparat, non sibi iussicit rudem campum forti vomere proscidisse, assidu e aratro duras edomui stoe glebas. ac sulcis frequentibus confecisse L sed insuper studet agrum illum infecundis graminibus emundare, nox ijs euacuare ruderibus spinarum, ac stirpium semites excita radice conuel Iere, sciens terram suam sine purgatione mali germinis boni seracem esse non posse I ad se dictum μ. . Putans illud quod ad spiritalam agricolam pertinet: N uate vobis novalia, or nolite seminare super Dinas. Ita & nos: qui Dei agricultura sumus effecti, qui spe fructum nostrum non terrae credimus, sed caelo repositum, non, n his sufficere putemus, terram corporis nostri vigiliarum exercitijs edomare, vel ieiuniorum labore conficere ς. sed inprimis mentem vitiorum stirpe mundat : Conemur studeamus circumcidere morum passiones, eradicare
mi superbiam , plantare humilitatem, effodere iram, sun- dare patientiam, amputare inuidiam anserere beneuolentiam; & huiusmodi virtutibus agrum cordis nostri , quasi quibusdam bonae frugis secundare seminibiis . Caeterum si caro conteritur, α anima fruttificat, simile est ac s arati campus non desinat ,& nunquam tamen messis appareat. Quamobrem si interius non emendamur, & exterius. affligimur, quantum video inimicitias contra utrumque suscipimus: tantum Iaboris indicimus propter animam, α
nihil nudi j impendimus circa ipsamia Interdiximus n his diuersas saeculi voluptates, varios delitrarum sapores, in quibus erat aliquid i unditatis atque dulcedinis: ω nunc abstinere non possumus a superbia, ab ira, ab inuidia, venenatis passionibus; in quibus nihil est , nisi quicquid amatitudinis atque rancoris est. Propter timorem .
88쪽
Dei ad relinquendos dulces assectus de cara pignora sor tes suimus; iucundissimos phssimorum vultus parentum quasi odissemus, ita effugimus : bellum quodammodo pietati intulimus: dc nunc ad declinandas negligentias, ad expugnanda leuissima vitia infirmi ac desides sumus. In abdicanda seculi tueunditate tam magna praemisimus ι& nunc maledicere, obtrectare, moueri contra vilia,insuper &in homines irasci & scandi lietari patimur. Haec viniscere impossibile,&supra humana putamus esse naturam. Sed quod nunc in minoribus cedimus,per bona initia nostra nos accusamus. Docemus enim quod quidquid non agimus, non impossibi itatis si , sed teporis. Ideoqui fratres respiciamus ad fidem illam seruoremque quo
coepimus,& ad ornandum conuersationis nostrae usum de
primordijs nostris sumamus exemplum . Si periculosum est non quotidie aliquid addidisse; quanto periculosius
est ab initi, recessisse ρ opus est ergo ut corporalem a laborem spiritalis fructus id est, morum emendatio sebs quatur. Vitia quae utrumq; hominem impetunt, uniuscuiusque labore vincenda sunt atque expugnanda. Parum prodest: carnis contritio, nisi adhibeatur cordis intentio, dc mentis sollicitudo. Quod si solum laboret compus ,&spiritus non repugnet; quid prodest passiones
impugnari a famulo,quae pacem inueniuntur habere cum domino ρ Nam leuius est si interdum caro sola impugnationibus quibusque vexetur, verbi gratia , si Concupiscentia , gula aut luxuria inquietetur. Fieri enim potest ut
ad animet non perueniat detrimenta vel periculum, si mens respuat voluptatem. Quod si concupiscentia peccati a cem mentis obtineat, quid mihi prodest si nondum m Gulatus videatur exterior, meliore sui parte vitiata si enim interior victus est , iam uterque captiuus est. Quid pro 'dest si extra ciuitatem seramus bellum. & intus patia mutgxcidium t Ideoque si me de vigilijs reuertentem inobe L a diea-
89쪽
dientiae passio, si spiritus inuidiae , si consuetudo obtrectat onis excipiat; si ad transgressionem regulae surtiuae prasumptio sollicitet; si zizania tritico mile ut, ct quod videbar congregasse dispersi, spem mcssis auibus serisque
donauit ac sic uno momento laborem totius noctis effudi& quod peius est,nec effudisse me sensi. Haec est enim spiritalium laborum ratio, ut cum ea summo labore cum De F gratia constet acquiri ita tam iacile pereat, ut vix possit intelligi. Et inde est quod nos interdum sanctos putamus, quia lucra de laboribus aestimamus, di detrimenta subsequentia deprehendere nequeamus . O quam , frequenter iudicationis, vanitatis ac iactantiae malum dum non sentimus,incurrimus t Quam frequenter spirita fornicationis adurimur, vel inhonestas atque obscoenas cogitaticines in ipso corde condimus, di perceptionem vulneris nullus sequitur sensus doloris, nulla contritio c6 punctionis i Sed quid ego de his occultis loquar, quae seserentino quodam lapsu ad ipsam animam penetrantes Venenato nescientes & ignaros dente percutiunt 8 Apertis interdum a nobismetipsis scandalorum bellis collidi mur, obtrectationibus ac maleloquijs linguae velut proprio mucrone confodimur ; conuiths etiam interdum in praepositos illatis violamur , & in eorum iniurijs quodammodo Christum dominum colaphizamus, qui diait: aut vos spernit, me spernit. Et nullus conscientiae scrupulus, nulla compunctionis medicina subsequitur . Sed qu d in nobis poenitentiae gemitus quaero ' Vtinam interdum post speratam veniam non poeniteatur: utinam non poeniteret humiliari, quos non poenitet peecare. Respondeat mihi illa animω quae peccat suum confusione mortifera celans in conspectu fratrum se agnoscere erubu t quomodo vitare debuisset, quid faciet cum anto tribunal diu num,& ante caelestis militiae fuerit praesentata copsessum p cum hinc atque inde quasi vehementita simis
90쪽
senis testibus perurgeri coeperit, veteribus circumsepta malis, quae per humilitatis & compunctionis remedium curari noluit dum liceret: quae praepositis subtrahendeatque celando aeterno examini , atque aeterno iudici integra reseruauit facinora 3 Ideoque qui culpas & negligentias , etiam quae paruae sunt, curare voluerit, nouerit se per supplicium aeternum in breui transisse compendio. Itaque si cupimus, ut nos nequaquam fallat atque decupiat solliciti stima carnis vanitas, secreta inhonestae cogitationis obscoenitas, tacita mentis voluptas, incauti cordis impietas ; prius ea quae manifesta sunt, id est, gulae appetitus, irae motus, superbiae impetus,contradictiones tumidas , obtreetationes improbas ex moribus nostris excidere testinemus. omodo enim praeuidere poterimus in secreto hostem,si cauere non valeamus aperta Congressione pugnantem λ Ideoq; , carissimi, militia nostra hoc a nobis eXigit, ut non contra alios, sed contra nosmetipsos quotidie dimicemus, & uniuerses hostes nostros in nobis ipsis iugiter persequentes, palmam spiritalis triumphia domino consequamur.Et quidem quamdiu ad mundum pertinebamus, negotijs militantes, in quibus nunc erubescimus, tunc nobis aduersarius non obstabat, immo etiam consentiebat: quia circa miserabilem & perditam vitam nostram non inueniebat in quo suam extenderet inquidiam . Delectabant enim eum nostra opera, lassicie, bant ei per se nostra crimina. Quis enim suscipiat bellum cum milite suo ρ Quis vellet impugnare subiectum suum Supra omnem infelicitatem erat vita illius , cui nocere. non dignabatur inimicus. At verb nunc postquam Voluntati illius renunclauimus, videt cultores suos ad auctoris pristini redijsse famulatum; videt quodammodo i a nobis idola siua in Dei templa mutari: fremens & tanquam leo rugiens omnes nocendi aditus peruigil insidi