Codex regularum quas sancti patres monachis, et virginibus sanctimonialibus seruandas præscripsere, collectus olim a s. Benedicto Anianensi abbate. Lucas Holstenius Vatic. Basil. canonicus et bibliothecæ præfectus in tres partes digestum, auctumque e

발행: 1661년

분량: 217페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

nostram spiritalibus studiis vacuam inueniat ac vacan tem ; ut cum turbis suis eam valeat occupare, ac sibi in eam prae missis viiijs quasi quibusdam metatoribus pra paret mansionem. Atque ideo dilectissimi, mille contra nos nocendi versat ingenia , iuniores quosque di inci

pientes vel indecoris gulae blandimentis attentat, vel aculeis nondum edomitae carnis inquietat, si possit e tum sensus vel inhonesta cogitatione polluere, α ignobilem triumphum de castitatis vulnere reportare. Meliores vero quosq; ac seniores per elationis ac iactantiae malum profectu ipso ac meritis propriis expugnare conaturi dum tempora dum merita ingerit, per immundissimam, vanitatem humiliatem cordis excidat: & quod periculosumta, est, in conspectu Dei sta homines placere persuadet. Iam vero i lud commune & familiare malum est, quod armat contra nos linguae nostrae gladios : quod irarum flammat stimulis, atque ita diuersis passionibus inςb: iat mentem,ut

quando aut irasti mur, aut obtrectamus, aut maledicimus, alijs nos nocere credamus. Sed non est ita carissimi. nam uniuscujusque viiij malum in suum redund x auctorem; suam linguam maliloquus maculat ; suum cor obtrectator exulcerat; suae mentis lumen iracundus ob coecat; tuam animam inuidus veneno livoris aspergit:

in quo illud Salomonis impletur: Fili si malus fueris. olim

hauries malum. Inde ergo euenit, carissimi, scut dixi, quod nos interdum deteriores esse sentimus, quam in hoc saeculo fuimus; quia adhuc in colluctationis incerto sumus, quia hostj quem l psa conuersatione prouocauimus medio certaminis manus damus, nec in seruore quo coepimus perseupramus . Sed & debellante tepore succumbimus . ideoque magnis viribus defendcndum est magnae nomen professionis . Nuitum est quod ad ersmum veniendo promisimus Deo , quamlibet multa sint quae speramus a Deo . Ideoque discutiamus omnem ineratiam, omnem lassitudinem mentis, & pretiosam

92쪽

mistiam pretioso agamus affectu nec expectemus ad obsequia Dei nostri mercenariorum ac seruorum more,cO- pelli, neqi contenti simus ut alius a nobis exigat quicquid ad salutem & gloriam nostra pertinere cognostimus. Ante

Omnia caueamus, ut quod agere necesse est non agamus inviti, nec ante opus contradicamus. nec in opero murmuremus , nec nobis de consummato opere placea'

mus male blandiente iactantia. Ante omnia statres, se licito corde negligentias nostras quotidie discutiamus, easque nobis discussa teporis nebulla ante oculos consti- . tuamus, dicentes illud : Peccatum meim ego cunosco, ct Lm yμι Q vctum meum contra me e Isemper SceIus est quod interdum i uia nobis faciat ese peccata ipsa consuetudo peccandi, cum certum sit nos sicut de minimis bonis augeri, ita de minimis negligenti js debere compungi. Non est enim minimum. vitia in vita hominum negligere mi nima . Nescio enim de quibus debeant este securi .etiam de peccatis ignorantiae iudieandi, ac rationem do otiosis sermonibus ac de cogitationibus reddituri Nescio quae delicta debeant negligere, de quibus ipse dominus iquadam definitione declarat dicens: Amrauis di xerit fratri sena stur, reus erit gehenna ignis.lic sperare ullam indulgentiam posset, nisi quam procliuis est homo ad delinquendum, tam misericordaa Dei

nostri diues esset ad remittendum . Respiciamus ergo fratres vocationem nostram, & ambulemus in omni humilitate,in omni patientia, in omni mansuetudine. Ponamus ori nostro custodiam ς timor futuri iudicij mitiget iracundiam : cogitatio ultimi diei frangat superbiam. Cogitemus qui luctus erit negligenti animae ex hoc corpore diast edenti; quae angustiae erunt 3 quae caligo, quae tenebrae erunt,cum ei ex illla aduersariorum numero prima occurrere coeperit conscientia diuersis circumiecta criminibus 3 Ipsa enim remotis omnibus probationibus inge-

93쪽

renda erit oculis nostris, ut nos &conuincat probatio, α consun dat agnitio. Non tibi licebit vel celare aliquid vel negare, ubi non de longe aliunde, sed dein tus processurus est & accusator & testis . Quamobrem suturam illam confusionem ex praesenti quq inter homines euenire solet confusione coniiciamus, si alicui inter nos obiscerentur delicta & occulta sua,quemadmodum & cordi intrinsecus

nota sunt; vere dico, communes omnium vultus serre

non posset. Et quid faciet infelix anima quando cum opprobrijs & saeditatibus suis angelorum fuerit conspecti-hus praesentata Z At vero illa anima quae bene cursum suum direxerit, quae Christo in senioribus suis obtemperauerit, quae proteisionem suain per omnia conseruauerit. non timebit ultimae illius horae necessitatem; sed excedens de huius corporis habitaculo, ita sibi videbitur quasi post longas carceris tenebras producatur ad lucem, quasi de caliginoso, obscurissimo, & horridissimo specuin aulam regiam introducatur . quasi de lacu miseriar &de luto faecis abstracta pretiosis ac splendidis vestibus induatur, atque inter florum & aromatum suauitatem mirificis reficienda odoribus collocetur. Recordemur quam iucunda sit quies, quam delectabilis repaulatio post depositam alicuius grauissimi oneris fascem : quam dulce sit post longς captiuitatis catenas ad caram patriam recuperata libertate remeaste : quam pretiosum sit post multa nauigationis pericula ad optatam terram,& ad portum desiderabilem peruenisse; atque ex his colligamus& cognoscamus quam iucundum erit comite bona conscientia ad vera & solida gaudia atque angelorum consissetia & ad illam vitam conscendere. ubi nulli erunt labores, nulli dolores, nulla damna, nulla incommoda , & quod supra omne bonum est, nulla peccata; sed aeterna innocentia, inuiolata iustitia , inconcussa securitas, & sempiterna felicitaS.5 AN.

94쪽

SANCTI EUCHERII

exhibeamus,fratres carissimi, A nobis dicere, & vobis audire dignum sit 8 Quid vobis loqui audemus,

quos etiam tacita admiratione suspicimus p Quid nos aedificabimus vos verbo, cum vos nos aedificetis exemplo 3

Docebimus vos quid agatis, qui iam iramur quod agitis 3 Quid ergo dicturi sumus ZVt de se seratis mundum . quem iam deseruistis ρ Vt contemnatis diuitias, quas iam multi contempsistis 3 Vt sugiatis cupiaditates, quas iam fugistis 3 Vt eligatis salubriora, quae iam elegillis P. Aperiam igitur in Gultatione communi os meum .adimplente illo qui dixit: Aperi os tuum,o adiln- νω. 8o,ir. plebo illud. Loquar ergo apud vos, d dectissimi, non expauescens ; ne sit unius verecundia, ubi laetitia multorumeta Diuinum opus est unde gaudemus. Diu discas quod bene doceas. Vtinam secundum meritum vestrum dia vobis praedicare os nostrum possit. Quod dicant, vos impletis quod alij loquunt quia angelorum vitam homines adhuc inhibetis. Nam ii Iam conuersationem caelestem, quamuis pauci illic videbunt, vos lacitis iam hic videre. Vos e lis, Mes. s. sicut Saluator ait, lux huius mundi: Vos lucerna illa super candelabrum posita. Si quis ab hac lucerna remotus est, M in-

95쪽

inuoluatur necesse est mundi tenebris. Quisquis autem se huic lumini appropinquauerit, ille utique habebit oculos videndi, qui de habuit aures audiendi. Haec ergo lucerna vi Harissimum lumen habeat, implenda est semper oleo misericordiae, pietatis . mansuetudinis , humilitatis ,

obedientiae, caritatis. Humilitas verci maxime excolenda est, quae nos iustis aequat, angelis iungit, Deo appropinquare facit. Haec est. quae non ruinam, non praecipitium, non lapsum timet: via humilitas unde cadat non habet. Vis ergo non ca-ere ρ non extollaris. Vis non reflare 3 non insteris

Nam & ex hoc bene quidam ait: Qucquid tumet. anum

non est. Superbia enim, quae est humilitati contraria , quid aliud quam tumor est Sed sicut corpus cum tumore, ita anima cum superbia sanitatem non habet. Humilia ergo temetipsium , er altiora te ne pusseris . Attamen siquis vult superbus esse. habet in se ubi exerceat superbiam suam . Superbiat mundo, despiciat conuersatio. nem saeculi, pro nihilo habeat concupiscentias eius, aduersum vitia insurgat. aduersum ipsam superbiam si superbus , & sub pedibus suis habeat potentiam, diuitias ,

cupiditates , dc caetera quae mundo dominantur. Quaecunque hic putantur magna atque magnifica, tanquan

purgamenta & stercora superbiae laudabili rigore contemnat: satisfaciet superbiae suae, cum se animo di supra ipsos etiam reges viderit. Hic tamen si tam sancte superbus et se voluerit, contemptor quidem erit mundo ; sed humilis erit Christo. . Erit quidem ibi elatus, sed hic subditus: propterea enim se in illis erigit, ut se sacilius ad haec deponat. Hanc ergo humilitatem si intente custodierimus, etiam vera illa obedientia sine labore seruabitur. In qua obedientia, dilectissimi, utique compunctio mani lectatur. Compunctus enim corde est, qui se minimum iudicat

96쪽

Quando audeat voluntates suas exequi 3 Quando audeat repstere auctori eius qui praeceperit Z Vnde dc apostolus Obedite, inquit, praepositis vestris, & reliqua. Sed numquid is qui praecipit solus in laude est ' Nec ille qui obtemperat, dilectissimi, sine laude erit. Ille meretur regendo gloriam, hic obsequendo . Ad magnum ergo decus & mercedem ab utroque tenditur, dum alius bene consulit, Malius bene consulis obtemperat. Hanc obedientiam maxime saluator noster inculcauit nobis, qui non solum dum nos redemit , sed etiam dum obedientiam docet, sauuare nos voluit: aequalis enim patri obediuit patri. Et

quomodo obediuit 3 Numquid in re sicili obediuiti' Useque ad mortem. Et qualem mortem λ mortem antem crucis .

Nec solum obtemperauit, sed etiam voluntatem patris voluntatem suam fecit. Facere enim quae iubemur etiam inuiti possumus: illa vera obedientia est, cum ea quae vult ille qui praecipit, ea incipit velle qui paret. Scriptura sacra ait: 'Bonum est homini cum portauerit iurum a iuuennite sua ; sed bit gulariter o tacebit. Ponamus ergo adiuuante nos riuo ori nostro ostium & Geras, & verbis nostris stateram . Apostolus namque ait: Cui bene mirictrauerit, v dum bonum mi acquirit. Et haec quidem, dilectissimi, non ad instruendos vos loquor , sed ut humilitatis & obedientiae bona quae exercetis, in verbis meis recognoscatis: quae bona . quae ad aeternum Dei regnum vos trahunt, cupimus ut indesinenter polsideatis . Neque enim qui coeperit, ted qui perseu rauerit, hic saluus eiit. Ei autem qui vult siluus elle, hie certandum est. Si quis in pugna, quando acies ordinantur, & contra aduersarios statur, loco suo recollarit, deinceps ignauus ac refuga habetur. In hoc quoque loco milites Chri lii aduersum diabolum videntur quali in acie ordinati state: deserere certamen 'c discedere hinc, non solum ingloriosum, velum etiam periculosum est. Ma

97쪽

nendum est in hoc eodem loco; ut tenentibus nobis quod tenemus, non alij coronas nostras accipiant. Manendum & permanendum est; ut hic gloriosissime pugnantes, quietissime nauigantes tutissimam vitam in siu- dijs spiritalibus transigainus, & apprehendamus vitam

aeternam, in qua vocati sumus.

Saluator noster loquitur: 'ton potes citidias ab condi supra montem posita : neque accendunt lucernam, ct ponunt eam

sub modio, sed puper candelabrum, τι luceat omnibus qui in domo sunt. Recte ergo tam illustris lucerna sub monaster ij modio constituta ad ecclesiae translata est candelabrum . Et sane modius iste euangelicus bene monasterio coaptatur, ubi nihil agitur absque mensura . Habent enim illic univeria dimensa , omnia facta aut dicta aequissima ratione prolata tenent ad vicem modij modum . Bene ergo spiritali intellerui per hanc figuram monaster ij interpretamur, quae ad similitudinem modij nihil soleat in se habere permixtum. Nam sicut triticum a paleis segregatum, ita de iaculo separatos recipere consueuit ; ct poli domini ventilabrum, qui mundat aream suam, eiectis foras

excrementis tanquam puriora iam grana intra se electos suos continet. Proinde sicut modius monasterio , ita candelabrum ecclesiae comparatur: Quia cum sit in edito vel in conspicuo constituta, splendorem ad se translatum oculis efferens, lumen sibi impositum cunctis osten dit. Accensus ignis rationabiliter pro sertur ut luceat. parum enim prodest latens bonum, parum lucet lumen absconditum . Exalta, beatissime pontifex, sicut tuba vocem tuam ; caelitus edissere populis ; reuela quem in secretis effodisti thesaurum tuum; sparge opes quas conquisisti ; diuitias quas in eremo parasti palam esurientinus effunde , adiuuante domino nostro Iesu Chri Ilo, qui cum Deo patre & spiritu sancto vivit de regnat in lacula saeculorum . Amen .

98쪽

1 N hunc sere modum artifex mundi Deus cum caetera animalia prona in humum fingi iusserit, solum homi-- - , nem rectum sublimemque factum habitudine ipse corporis ad contemplationem sui prouocauit. Hunc non intellexisse, laesiilla est. Intelligimus autem, si obseruantiam

mandatis eius asseramus. Maxima vero mandata haec sunt : Siliges dominum Teum tuaru ex toto corde tuo, o ex tota D.M. Gmente tua, ct ex tota anima tua. Intolerandum quaeso aliquid se. ai,3

aut ingratum praecipitur ρ Diligi se a nobis iubet, cuius donum est, quae in nobis, quaeque intra nos nostra sunt. Hic immortalitatem tribuit; hic eandem decepto repa rauit; hic nobis constituens legem ; hic prophetas emisit ν hic postremo propter nos unicum filium suum a caemio descendere, nasci, attrectari, mori passus est. Nonne hic diligi se, si non admoneat praeceptis, cogit beneficijs λ.Quid retribnam domino pro omnibus quia retribuit mihi Z Vt diligam eum ex toto corde meo, & ex tota mente mea , &ex tota anima mea. Sequens mandatum est : Tiliges proximum quum sicut teipsum. Ad huius vero mandati obedientiam non tam praecepto, sed natura ducimur . Quid enim tam commune cunctis, quam diligere proximum Z aut quid tam proprium humano generi, quam haec quae etiam ex nomine ipso tracta est humanitas 3 Nam quid aliud magis quhm hic affectus nos a bellu is discernit Z Ita non reseruata caritate , seritas eli. Et tamen non in hac, ut inplerisque rebus, beneficium tantum damus, sed mutuas

connexae caritatis vices, fructum eius non magis praestamus quam capimus. Namque dum proximum amamuS, ut a proaeimo amemur necesse est. Diligamus ergo eunta

99쪽

ex toto corde nostro, qui legem sancit, ut mutuo nosmetipsos diligamus . Reliqua mandatorum domini his praeceptis continentur. Namque illa huiusmodi sunt, ut siquis ea tantum custodiat, omnia implet. Atque haec etiam ante aduentum Dei saluatorisque nostri seruata sunt. Nobis vero recentioribus insuper praeceptis,&Christo, cuius x. . ε, ια. sumus, inherendum est dicente apostolo: NOHri enim fibusuimus , o non ectis Uestris empti enim enis pretio magno : glori- male ct portate Deum in corpore vectro. Dedit nobis pretium, id est, qui & pretium em ut iam non nostrae, sed voluntati pareamus suae. Hinc itaque redemptor noster ad elemos suos loquitur : Vos dὸ hoc mundo nou sis. Hinc Acille: Exite de medio eorum o separamini. Cuius voces assecuti, cedentesque,velut poli tergum cum viti Js suis mundum reliquimus. Quod ergo secessionis huius erit pretium, ipse dominus noster Iesus Christus indicat dicens: Si quis invit ad me, abneget semet si , ct tollat crucem suam, ssequatur me, Portemus ergo crucem nostram . carnis desiderijs, id est, vitiis repugnantes, voluptatibusque eius prauis nihil indulgendo. Crucifixit corpus qui non vivit corpori. Huius igitur c ram ne feceritis in desidems: quia non minus per illecebras sitas infestum est nobis & aduersum, quam ille p inceps aeris huius indefessus hostis noster, qui retrahere nos a caelorum nitenti regno contendit.

Denique haec ipsa illi ad decipiendum hominem saepe

machina est . Et revera cum ipsi nos in anima simus constituti,extrinsecus sit corpus: ideo a Deo. ut hic ibi datum est, hic interundum ille resurrectionis dies venerit, relinquendum est. Dubium ne est mag s nos custodire

debere quod est proprium, quam quod externum nobis est 3 Nobis potius consulamus quam corpori, quod planEnon minus quam diuitiae ac reliqua, quae quondam nostra diximus. deserendum-Mortificemus enim membra nostra, ut vivamus vita, quae hanc non tam vitam quam pretium vitae

100쪽

vitae esse probat. Nonanunc quid in primo de turbidis .aeculi coeno emergimus. Cui tempori quippe apud haec prieceptorum ars videri potest . inculcandum tamen nobis est. vana huius mundi gaudia, vana illa omnia, quae semper volentes inuitosque amisit, pie nos quod mortalitati debent Deo reddere. Angusiij abiectique est animi , qui non spes suas ultra hoc saeculum porrigit. Quapropter in futura nos extendentes facultatum & voluptatum praeteritarum obliviscamur. Lot beati coniunx testis in aeternum manet, respicientem reti orsum euader ad superiora non posse . Quid negoth eli conuerti ad ea quae semel spreueris P quanquam sit consideremus, di ne vel hinc vanae sit locus gloriae, non sprevimus ea neque abiecimus ι sed senore maiore commutauimus. Contempseramus sane quae reliquimus, si ob hoc caelum cani non speraremus. Nec tamen ea issa, quae reliquimus nostra sunt nam cum ipsi nos simus eius a quo instituta videmur 3 agnoscendum est eius esse quae reliquimus, di quae desideramus. IIs 'gitur apud animum obi teratis quae iam repudiata sunt, sectemur iustitiam , beneuolentiam pietatem, mansuetudinem, fidem, caritatem . Custodiamus thesaurum, quem Christi pauperes gerunt, & in

vasis fctilibus depositum tueamur. Firmis est insistendum vestigijs : quia quod scandimus iter lubricum est :& quo d sticilius carere delicto potest , in hoc eisse debet

maior custodi ac Sed ne dubietas in laboris fideique huius spe sit, audiamus quae iustis iniustisque merces maneat. iii credit in me habet vitam aeternam,ait dominus. Quis ergo credentibus vel timentibus Deum finis est, quibus aeterna vita erit finis 8 At e contrario praeceptis domini non obtemperantibus quis denunciatur ex ius 8 Discedite a me maledicti, ait dominus Lin ignem aeternum , qui praeparatus 1 in diabolo ct augelis suis. Videtis qui utrumque meritum terminus consequatur. Si ex hac, quae promittitur, vel

SEARCH

MENU NAVIGATION