장음표시 사용
391쪽
denique ait potestat g habeo ponendi animam meam et potestatem habeo iterum sumendi eam cessat ergo latalis necessitas, ubi potestas est uoluntatis. 80. Et quo modo saluator appellatur a nobis, si sati sunt quas agimus uel accidunt nobis quia dis saluator dieitur. quoniam ostendit nobis uiam salutis itaqus si ab hoc ostensa est non fati fuit, quia et prius latuit et quod sat esse dicitur ex inprouiso euenire contendunt hic enim fidei meritum est, quas non potest dici ex lato quia quod reditur aliis lasMeulis auditum non fuit sata enim hoc dicunt praestare, quod in onuersatione hominum uertitur. 81. Hoc autem qua ration praestar posse dicuntur, quod ignorare deprehenduntur hinc est unde apostolus ait quem nemo principum huius saeculi cognouit hi sunti principes et potestates habentes sub s malos angelos, qui sub nomine latorem uoluptates suas emetunt, prout si liubium fuerit sicut adsolent alsfici confiteri sunt enim quos diligunt alios non anaant, quosdam oderunt et uni cuique hoc suggerit unus quisque quod diligit, quia et ipsi diuersas ad habent uoluptates aliis libidinem diuersi stupri aliis in unare, aliis uoluptatum petulantiam, aliis iram, quibusdam auar, tiam, aliis luera, aliis damna procurant, aliis charisma, aliis odia nec non et impedimenta et aliquando certis temporibus satiati quiescunt in otio aliquando uero ratione aliqua occu- pata menti non se ingerunt, quia non dominantur, sed ubrepunt oportunitatem quaerentes qua capiant ideo uoluntatis
392쪽
arbitrium libertim est, sed dum quadam desidia neclegentescire nos ipsos efficimur, sollicitantes suadent nobis aduersa; maxime si cogitare nos aliquid, quod legis non est, inuenerint uenient in eo ipso adiutantes ut impleamus quod prohibes
lex nam si timor dei in animo sit, neque caro neque sanguis neque principes et potestates praeualent quia de amminiculis compescuntur ut non cum labore uincantur. 82. Si autem potestatis nostrae non essemus, quo modo
diesii et dominus petit et dabitur uobis omnis enim qui petit accipi si es ergo qui uult petere accipiet iam
non est illud quod sol se dici: non qua uolumus sed quae data sunt'. quia uoluntas a saluatore incitatur, ut petat et
accipiat quod petierit sati autem hoc esse dicunt, ut siue petat siue non petat, sati tamen quod aut malum aut bonum est consequatur dominus autem hoc excludens ait silia, usi des tua te saluam se it, ut non iam citi sit quando
fide percipit beneficium et iterum: si credis ait, omnia possibilia sunt credenti in uoluntate uti quo posuit meritum quia fidei bonum est non naturae fides autem res
accedens est quae excitat ad exercitium uoluntatem, ut, quia nin natura non est, uoluntas, quas in natura est, susesmaida meritum ei conloeet apud deum ita est enim natura hominum sicut lapis qui eum ignem non absit in substantia, habet
tamen in potρntia ut oppro creet quod non uidetur habere. quia non existit. mi quasi in semine ita est in potentia ut mper exercitium generetur et, si defuerit exercitium, non sit, quia et semen nisi exerceatur non generat, sed ipsum solum
393쪽
manet accessio ergo mi ut generet ita et homo fidem non habes in natura, sed semen udei, quod nisi fuerit prouocatum et exocitatum fruetum non dabit, id est dsim non habebit.
mathematicorum enim fabulis credentes ille semen extera iii nant, quod et creatori et iustitiae eius testimonium portlibet. opus enim opineem agnoscit et aequo iure amare quas Deittestatur.
83. Igitur fugiendum omnibus modis ab hac arte monemus. euriosi enim eius et inimici ρ sunt et in sollicitudinoi numquana sunt semper enim su8 pensi expectant quos incertum sciunt. 0 autem qui de de omnia prospera credimus
et, si qua aduersa exstiterint, eius nutu conprimi, simpliciter uiuamus securi de eius protectione, nec tamen nescii quia, et si quid aduersum ens nobis agentibus euenerit, toleratum is proficiet ad c0ronam.
l. Pascha, dilectissimi fratres, a passi0ne appellatum est, stetit Oeet nos traditionis huius praefiguratio, quae saeta est in Aegypto per famulum de Moysen dicente scriptura immο- et latio pascha hoc domini est qua igitur ratio est utlnysterium aerum per sanguinem sit celebratuin et reparatio uitae per mortem, ut cum mors augmentum facere Se putaret,aecepto sanguine saluataris minorata deflueret et, cum uirtuis
operatam se hoc aestimaret, infirmata interiret morti uim mors per opus eius diuina procuration inuenta est ut, quia semper mala uult, ederetur illi ad tempus, ut tu iustitia
394쪽
opere suo destructa regnum sibi ablatum queri non possit quamuis enim omnia possit deus, nihil tamen saei quod ii rationi absurdum iustitiam enim quam exigit, hane et laesi
2. Magna est igitur prouidentia erga genus humanum ut iustitiam seruans sic ea quae iust decreta erant solueret et hominem a moris erueret, quamquam non inmerito teneretur. sed quia inuidia deceptus hierat diaboli, iustum sui huic sub ueniri dei enim sntentia tenebatur sed hoc operatus fuerat Satanas unde sic iit iustum uisum est liunc erusre, ita iniustum Nerat per potentiam hoc agere neglecta iustitia uictus enim homo suadente diabolo, ut misericordiam acciperet quasiareusator diabolus contradicebat unde id actum est, ut iste, qui in pectato hominis gloriabatur, peccans deprehenderetur, ut tunc demum reus laetus contradicere non auderet sic laetum est ut de filius homo nasceretur et iustitia in praedicans diabolum incitaret propter quod homines a uitiis eius prohiberet, ita ut et oecideret eum qui peccatum nesciebat. 3. Tunc peccos et grauius quidem, quam homo quem accusabat, inuentus est eum enim ex dei decreto propter rupeccatum hominem sibi uindicaret, quia qui peccat ex parte diaboli est inuentus est plus peccasse quando eum qui non peccauerat interfecit, ut sibi usurpare per mortem ergo morti interitus subintrauit et, ut sanguis recuperaretur, ammis effusus est, quia, ut dixi, mors, qui est diabolus, quoniam preeos in mortem saluatoris inuentus est, sanguinem eius
cum omnium nostrum amisit quia sicut per unum Adam peccantem omnes in morte tenebat, ita per unum non peceani et umor. 5, 2P ar calor. 15. 22
395쪽
praemii notans consecutus est, ut originis suas sanguinem eum triumpho recuperans ad pristinum statum reuocaret meliorata substantia uicta enim mors ei qui illa uicerat non spotuit contradicere beatum itaque paschae mysterium, quod per sanguinem nostrum redemit morte per mortem deuicta, sicut assolet uenenum ueneno superari.
I. Huius patriarchae fides tam praecipua et admirabilis fuit, id ut ceteri omnes iusti patrem hunc redulitatis si iudidiotidiantur nec sit aliquis deo dignus et arus, nisi eius filius sierit appellatus praerogatiua enim honoris eius ad meritisdes est, quam cum rebus incredibilibus dare non ambigit inter cetera etiam aluatorem uidere digitus exstitit in specien tunc futuras incarnationis dicente et probante domino ad Iudaeos Abraham pater uester cupiuit, ut uider si dismmeum, et uidit et gauisus est qui enim merito pater sdes laetus si dignum est ut futurorum filiorum suorum spem praeuideret, quae propitio et provido deo hereditatisae gratia ab humano et pio patre in filios obsequentes redun
2. Videamus nunc quid credidit fides haec ut ad tantum honorem et gloriam diuino iudicio perueniret fidem enim laudauimus, sed quid redidit, nondum diximus educens etenim
396쪽
bo dominus ostendit ei stella caeli et dixit: si potes numerare eas si erit semen tuum et redidit Abraham deo si deputatum est illi ad iustitiam. non magnum esset credidisse deo, nisi quia quod recidii mundus non credendum et stultum iudicat quia istud in spe
remini liaturae non es unde Abraham unus e mundo, quia hoc cie lidit, segregatus a mundanis iustificatus est.
3. Hoc ergo credidisse perfidia mundanae sapientiae mamum facit contra euius spem hoc redidisse maximi meriti est desperatio enim mundanorum meritum est et spes Christiaso rurum bonorum enim praemium causa facit malorum sortior nam
que et plenior fides est cuili se incredit illibus magis committiti homo en in iani aridus et de uxore uicula semen se credi lithabiturum, quod prae copia numerari n0 p0ssit, n0n hoc magis respiciens quod ostensum est, sed illum qui ostendit mentiri posse non aestimans ideoque deputatum est ei ad iustitiam. nam rem absurdam et quae inpossibilis seitur hebetis este redere. nisi persona sit, quae credi istud suadeat ulli e Abraliam et admirabilis fidei est et conlis tuiti dum et illud credit quod incredibile est et huic se committit, cui non re-Ndere et stultum est et periculosum est. . Fidem enim nostram hoc probat rationabilem, quia non de alio quam de de credit posse uni quod promittiti de ergo dei propugnaculum est, hic triumphus quod quidem
perΝliicienti s niundi sapientes rerum naturam quia hoc tollup0test stultum aiunt crediu ignora Dies, quia secundum ap0st0lum quod stultum est dei, sapientius est homb
397쪽
nibus iuste enim stultos nos iudiearent, si hoo s enim natura crederemus, quod probatur non posse poni autem ea, quae remini natura non potest, nos deum credimus possem turum, si promiseri quas in hac re potest stultitia deprehendi 5 si autem indignum deo est opus, quod posse creditur recte fides hebetudini conparatur quod si dignum est per id quod creaturae inpossibile est, cur non laudanda fides est, quae tantum dat creatori, quantum creatura poss negatur85. Magnus igitur et admirabilis Abraham, qui contra mundii sententiam deo redem non dubitauit, quia potens est lacere
quod pronaittit natura Chaldeus magister credulitatis apparuit quamuis astrologiae peritus, deum tamen praeposuit humano consilio dignum aestimans, si hoc credaturos deo,
quod quo modo fiat inuestigari non possit infirmitatem nimn suam dei potentia confirmauit, quia ad maiestatis suas unicam magnitudinem protestandam lacere disponeret quas inpossibilia
et inaudita sunt mundo, quo acto ostenderet se dominum creaturae et creatura subiceret 8 ei cultis opus ceteris omnibus inpossibile uideretur, quoriam incredulitat plus sublimatur so fidelissimus Abraham fides enim eius incredulorum poena est et incredulorum perfidia gloria eius est; nam fidelium paterest et infidelium iudex huius nim exemplo et boni aeterna uita donantur et mali aeterna dabunt subplicia illo enim tempore, quo adhue mundus scientia paruulus erat et sota signis a prodigiis, quae ad fidem adtraherent, inlustratus, deo eoqua scientiam suam fidem non denegauit 10 es Boni L 21 II es. Gen. II, 28 31 II es Rom. 4, 112 post natura eras non potest nos C posse esse P M . .. .nosi saeturam est et M hebitudine MGAI potens est potest ara II magis iter redulitatis aperuit erudelitatis astra logiae t ore. m et, ree. M I potentiani C. G corr. 16 protestandum P 17 quo facto quod aio Mdeuntis 1 subdimaturi 2 et om CN 22 aeterita uti in M. V 23 enim om. N 25 adu herent N 26 eontra sesentiam eonscientiam GA
398쪽
Liber quaestionum 6. Sanetus igitur Abraham exemplum generi humano fusos fidelissimus in ipso enim praefiguratae sunt omnes gentes in salutem uenire per fidem, cuius ut superabundans crementum fidei nosceretur, remptatur a iubetur filium suum deo immolare, quod laetum Mat numquam, et ne rei novitat . turbatur ne disputat an fieri debet de iubante parricidium,
qui homicidium n fisret eomminatus est sic de dei uoluntate intr8pidus et securus non cunctatur prouidum esse, quod iubes deus, et hune filium, quom duo senes ex promissione susceperant, praemium dei, meritorum indicem et in quo omnis io spes ex promission suturi seminis habsiatur quod ut omni deuotions impleret, matri eius non indieauit, ne quod dicationi
eius impedimentum adserest sciens circa adsectum filiorum procliuiores in amore esse matres; ideoque celauit eam non ambigens impleri deber quod iubet deus, ut ho exemplo doceremur omni cura dei lacere mandata. 7. Si enim fidelissimus Abraham in re tam graui et avera oboediens inuenitur, quanto magis nos, quibus illa praecipiuntur quae possunt portarit o fides deo dicata et spes in domino firma, quae tam cara et suavis est, ut parentum ac
filiorum inretibus praeponatur dicente scriptura gustat et uidete, quam suauis est dominust 8. Patriarcha autem noster fidelissimus Abraham, quia prolata sint, set quid sequi deberet ideo secundum quod dominus uno dixit, tunc ille fecit, ut filio quamuis carissimo deum vi dilectione praeferret dicent domino: si quis diligitis
399쪽
trsm aut matrem aut silio super me, non estis dignus unda patriarcta, ut domino pras esteris dignus exsisteret, etiam occidere filium non recusauit.
1. Magna dilectio est, fratres dilectissimi omnipotentis dei erga genus humanum, quas intellecta quidem perducit ad regna caelestia, non intellecta aulam Queit ad inferos deus enim Mnesesum suum gratum uult esse si studiiserum, ut Mnobis proficiat et illuna misereri delectet. V 2. Igitur quoniam bonus est et Onanes homines aluo uult fieri, exemplum nobis iustitiae in Iob famulum suum dena onstrauit sim praesens lectio contestatur, quod semii et malo carere et ad bonum uenire possimus non solum a poena liberi, sed et remunerati. M 3. Quam ergo admirabilis est sanctissimus Iob, qui anteistrem litteris ditam operibus suis exemplar legis ostendit nulla in hac causa alicuius documenta addiscens, sed natura ipsa dues, cui deus iustitias semina naturaliter inesso decreuit, ereatori reuerentiam pia deuotion seruauitlM . Quanta igitur laud dignus est et quibus uerbis laesa eius debeant istolli, ut nequcant legem neque post legem
parem possumus inuenire quamuis si quis posset gesta eius mirari, non iam cum eo conserendus erat neque ei similis iure 3 es. Geii 22, 3 is es. I im 2, 42 patriarcha post ho uerburn deest F usque ad p. 56, 22 5 di-leetio ... sectio P dileetissinii varissi in P 8 benisseium C et . m. dileetet CXX I igitur igitur deleetet delecteteras. M homines Om. M nul f 11 exemplum ut exemplum
400쪽
diceretur nim enim suum erat quod talis exstiterat, quia exemplum somnus fuerat alisnum sanctus autem Iob, cum nihil tala uidisset neque uoluminibus lectitasset, talem s praestitit
ut nullius aliquid in se coiitatum haberet, sed ipse ceteris conferret formam praebens mirabilium gestorum ad dominum promerendum quare et domini testimonio commendatur dicentis animaduertisti ad puerum meum Iob non est enim similis ei quisquam inafrris uarus de eultor. 5. Qui tantum potuit mereri, eui tale testimonium dominus
perhibet, nisi huic, qui non initator inuenitur, sed auctor isteorum quae gessit unde et uerus dei cultor adseritur nulla
enim potest simulatio commenticiae ueritatis in eo uideri quiant f non habet talem omnis enim qui fingit, hoc fingit quod emitur imitari 6. Et his tamen omnibus adhuc potiora sunt quae dicantur.
in his enim laudibus nulli probamenta tribulationum fuerunt. sed propositum deo dicatum in exercitio et obseruationibu8 constitutum, quod quia ad oronam meritorum temtatori non
uisum est plenum, petit ut permitteretur ei diuersis temtationibus probare eius iustitiam, ut in multis constrictus alicubi vhaereret et posset modum excedere, quia ad hoc solent peceantibus diuersae poenae inferri, ut quia nemo omnia potest serre tormenta, aliquod illorum eliciat ei ueritatis consessionem. 7. Itaque permissum est temtatori omnia eius exterminare et perdere usque ad mortem filiorum, ut, si damnum ferret boum, uium non seri et aut si et ovium ferret, camelorum Hlabra ii et mo i is es mob',ai M es illa,1 12 is
F 4 conlatam G eo latam corr. latum A T ad om X 8 deus eorr. metiri NE eni eur P tali, I per liberet 11 ueritas M 12 commentiae M o hominibus C nominibus Ga