Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum

발행: 1908년

분량: 628페이지

출처: archive.org

분류: 문학

401쪽

amissionem non ferret neque seritorum aut totius substantiae;

aut si, quia grandis animi erat et satis moras deuotionis, his omnibus non uinceretur, eris uel Metu caritalis cogentestangeretur moris simul omnium filiorum sed quia ant legem 5 sditam legem in corde suo scriptam habebat, nulla damna

neque orbitatos minorom illiim in dei suotione Deerunt, ut formam daret deum x toto corde super omnia diligendum.

quanta ergo dignus est gloria, qui ante legem legem seruauit, ut lex, quas sutura erat, quo modo custodienda erat, demonio straret non in uerbis, sed actor in statis l8. Et quia temtator inreuerens est ne has gloria satis

ei uisa est ad probationem uiri iusti nisi aliud aduersus eum machinaretur, quod sciret ab homine serri non posse petit iterum, ut illum ipsum saeuo uulnere percuteret a capitera usquo ad ungues s eum lio permissum esset, quia nos ei haberi non debet, praeespium est ei, ut animam eius seruaret propter arbitrium, o quid uiolenter auderet in eum, quem

rationis iure superare non poterat accepta igitur potestate recrudescente in se crudelitatis saeuitia percussit uirum iu-

tu stum plaga magna nimis, ut nihil esset in corpore quod inmuns esset a uulnere quod nemo hominum tolerare posset, nisi solus Iob, qui uincere potuit satanan et eum nec sic nequitia diaboli aliquid contra deum uiro iusto eliceret, memor ruit pristinae calliditatis suae, qua decepit Adam, si posset tet istum per tulierem decipere, quia facile quis decipitur per

402쪽

Liber quaestio inis. Et in his omnibus nihil proficiens, immo detrimentum lactens inpudentissimus satanas non solum inmobilem inuenit

dei seruum, sed et magistrum in ipsa enim necessitate post, ius non tantum in dei timor durauit, uerum etiam uxorem eontraria suggerentem increpans docuit minia, quae deo per smittent accidunt, sortiter toleranda quod ad duplicem γε- nam pertinet inprouidi satanae, quia nec huic suasit quod uoluit et, cum huic inuidet, alios fecit discer quod nec hunc

scire uolebat.

10. Quantum ergo prosit emptatio dei seruis et obsit dia rubolo, hac lectione plenius edocemur eum enim putatis nocere eis, promouet eos et, cum unum persequitur, multos prouocat uidsinus enim auxiliis dei hunc protegi multi imitatores eius

exsistunt lucrum ergo uolens facere perdidit semper enim furor eius damnosus est ei. nam dum non patitur iustos esse isne remunerentur, digniores eos facit et, cum elatur sanctum

Iob, duplicauit ei meritum in caelis et in terra, quia et hie auctus est et in caelos cum saluatore receptus, ut ista omnia ad sandiorum proseiant gloriam, ad diaboli uero poenam. CXVIIII. Ε 0BIL

1. Tanta pio uidentia est dum in dei circa nos, ut errare n08 nolens et legem et exempla bonorum operum daret, qui biis

modesta et tranquilla agi possit uita cum dei timore qui enim auctor uita est, non uult utique opus suum morti esse obnoxium quamuis natura ipsa legis non expers sit, tamen quia is dominus bonus et misericors est, ut maior notitia eorum esses et in is, Ir es. His 42, 10. 18 ta et Aet 3 i5

403쪽

cap. IA. 359 quae sequenda et illorum quae uitanda sunt, litteris et exemplis ostendit, sicut praesens lectio contestatur. 2. Dei ergo famulus sanctus Tobias post legem exemplum nobis datus est, ut quas egimus quo modo fiant sciamusa et, si temptationes aduenerint, a dei timore non recedamus aequo auxilium aliundo quam ab eo speremus memores scriptum esse pusillus fui et setiui et numquam uidi iustum derelictum neque semen eius quaersns

R . Numquam sino decipi potest, qui tota mente sperat in deo licet ad tempus tribulationes ortas ierint per insidias

satanae, exempla nos docent sanctorum uirorum non hae adeo perni illi nisi ad crementum meritorum nostrorum, quia, si aequo animo fuerint baiulatae hic nobis dabitur consolation eum effectu et in futuro uita aeterna cum gloria deus enim

noster, quia iustus est, et personarum acceptio apud illum non est, temptari nos permittit, quia diligit nos, ut post laborem possit nobis praemia dare amplissima denique apostola, ut

temptationes ab eo cessarent, deprecanti dominus ait sufficitro tibi gratia mea; nam uirtus in infirmitate perficitur hino subsecutus ait: cum infirmor, tunc fortior sum,

et gaudeo, inquit, in tribulationibus meis, ut inhabitat in ius uirtus christi. 4. Quam ergo laudabilis sit sanctus Tobias scriptura doe

404쪽

Liber quaestionum substantia a uia iustitias et ueritatis auertit. Messitas enim probat iustum et in egestate aequitatem seruare uera ac persecta iustitia est unde enim quorundam deuotio minuitur,

inde augmentum fecit laude dignus obias inopia enim inquit, humilia uirum et qui humiliatur non potest seri suar iustitiam sancti autem Tobias erectus ad deum animus nec captiuitate actus est nec inopia humiliatus, quia

et contra interdictum occisorum corpora et nil turae mandabat et de dei largitione securus de ipso exiguo misericors erat sciens hanc magis deo placere misericordiam quae de exiguo lant, sicut e uidua illa sedit, quam dominus in euangelio conlaudauit hie enim uere fidelis est, hie non dubitat de promissis dei qui de parii lar tur.

5. Spe ergo futurorum animum suum consolans deo dicatus Tobias in temptatione robustus et fortis inuentus est osten udens in necessitat plus in dei timore uigilandum, quia si necessitas ad de auxilium non inpellit, quanto magis securitas leerii ergo sancti uiri, quod deus iudieium sibi eorum omnium

quae in hoc mundo fiunt exceperit tribulationes et damna et reliqua exitia uel contumelias non aegre illerunt, sed et gratanter acceperunt, sicut et nostri apostoli qui caesi gavisi

sunt, quia digni habiti sunt pro nomine de eontumeliam pati indicia enim meritorum suturorum exitia sunt, quas inii te fiuntsdelibus siti in tribulationibus sius in contumeliis. 6. Itaque in tantum deo placuit iustus Tobias ut duplici

genere meritorum su0rum consequeretur mercedem et in prae Prov. 10 4 8 es. Tob. 1. 7 20 sqq. 2, 7 8. I, 7. H. 17 te. 11 es. Lue. l. - 1 Is es. II Cor. 12, 10 2 es Aet

405쪽

sente iam quae amiserat ministro angelo seuperauit lumina, ditatus etiam copiis, quas ad praesenteni pertinent uitam, et in futuro heres regni caelorum est laetus, ut in hoc doceremur quia qui toto corde dei legi obtemperat nec de promissis dubitat, et in saeculo euram his agit deus et in futuro donat illum uita aeterna. 7. Est etiam aliud quod nos inuitat ad diuina obsequia.

sanctus enim Tobias non solum iustitia quae merita consecutus est, quia accedit ad cumulum gloriae ius etiam ex id eorum bonis qui imitators eius exsistunt in imitatoribus enim

exempla laudantur, quod nobis quoque poterit prouenire, si si uixerimus, ut dignum sit et nos imitatores habere. CXX DE IEIUNI0.

1. Congruum est, fratres calissimi deuotissime dei sace i dotem et praepositum plebis Christi exortari populum sub cura sua positum in doctrina sana, sicut mandat apostolus, ut opus

fidei pro temporis obseruatione omni eum diligentiaque alacri et dinoto animo saetamus ieiunia etenim, quae nunc lambnent dis esto paschae elebranda sunt, quid proficiant,

et quamuis non lateat taceri clamem non debet incitatur enim deuotio, quando ea quae, licet non ignorantur recensentur tamen tale est enim ingenium naturae nostrae, ut

torpescat, si usus destiterit lectionis, quia sicut ferrum, nisi usum secerit, eruginem generat, ita et anima, nisi se freque Blius diuinis exercuerit lectionibus, nascentur illi peccata hinc a I miri i es. Titi a s

406쪽

Liber quaestionum

est uno in psalmo hoc dicit beatum, qui dis noctuque legem domini meditatur.

2. Denique quamuis nota sint diuina eloquia tamen eum suerint sacris uoluminibus memorata sic illa deuotum pectus suscipit quasi noua exsuscitatur enim desiderium animae erga

opera salutaria unde apostolus ad Timotheum inter etera: utos suscites, inquit, gratiam dei quae est in te. igitur necessaria nobis ieiunia sunt, sicut uulneribus medieta

medellum enim conserunt uitae perpetuae, ita tamen ut duarum rerum testimonio commendentur, id est oratione et miseri id

cordia.

3. Ieiunia ergo intemperantiam orporis mitigant, motus aduersos reprimunt, pressuram animas auferunt, sicut ait donibnus: nolit doditi esse in se et in crapula, ne grauentur corda uestra cum enim anima ab esca et potu usuerit liberata tune se melius iecognoscit sicut enim in speculo sordido non se talem homo aspicit qualis est, ita et, si esca et rapula fuerit grauatus, alterum is sentit quam si tune exsuscitatur libido, aedenditur ira innammatur superbia, generatur uxoria unde apostolus: nolite, ait, inebriariae uino, in quo est lux oria quod si temperatum fuerit eorpus interposito ieiunio cognitione sui recepta anima intellegit qua deuotione obsequi debeat redemtori. 4. Magna ergo ex parte ieiunia sunt necessaria sub Hester etenim regina, cum Iudaicus populus in parieulo esset positus, o ieiuniis sussirigantibus liberatus est et Nineuitas, eum uer

407쪽

sionis suas praescriptum diem a prolata audissent, ieiunio indicto euadere meruerunt et iusti ac prolatae nostri, quando

a deo aliquid impetrare uolebant, ieiunio so humiliabant dicent David in is iunio humiliabam animam meam. Onam si saluator, ui opus non erat, ut nobis exemplum daret,

ieiunavit. 5. Itaque nulli dubium est prodesse ieiunia sic enim ostendet uelle se impetrare quod postulat, cum se adfligit ieiunio undodietum est bona est oratio cum ieiunio ut acceptan ergo possit ess oratio, solacium uult eam habere ieiunii et, quia nihil horum sine pietat smum est, adiecit et elemosyna, ait, cum iustitia, ut elemosyna seruata iustitia Gmmendet orationem cum ieiunio denique orationem et ieiunium Corneli misericordia commendauit ipse enim abundans copiisi seiunabat, sed et non habentes pascebat, ut illorum saturitas

ieiunium eius laceret acceptabile nonnullis ergo indiget et nonnullis darem debet ieiunium, ut possit mereri quod pones

I. O sanctum et salutarem diem paschae et omni laude praedicandum, quo mors deuicta est, diabolo regnum ablatum; sacramentum dei manifestatum, decretum quod aduersum nos erat evacuatum tartari ianuae confractae, uineti soluti, clausi et lan. 3, 10 ix es. Matin. 4, 2 Tob. 12, Ii ibid. I et Aef. 10, 2. 22 et ph. 2, 15. GL 2, i

i audissent in perieulo esset positus Dimilis audissent saecliisu i. p. e. p. i. P 2 ae proseiari ex probphetae M aprophetae emadia aliquid a deo P ieiunio se humiliabant om M humiliabant. C opust pus o s. - prodesse qui prodesse P prodisse Gostendet M e r. m. ree di ostendit ossedet C ostendit GA Mellem mre. P et in Q F ex eth B n i Ormeli eorr. C eormili A semivinia I et oin P seeurius C is aeceptabilem M, Q

408쪽

Liber quaestio iiiiiii

remissi, caeci inluminati, inporiti sesentia donati, impii laesi

misericordes, iniqui iusti peccatorum data remissio, inimitani reconciliatio, ei roris emendatio ueritatis declaratio deo filii ex perditi adquisiti superbia depressa, humilitas exaltata; pauperes ditati, diuites aliausti montes deplanati ualle re spletae, colles prostrati inpudentia calcata, uerecundia conlata; animabus ad caelum data saevitas, libertas reddita, disrupta ac resoluta captiuitas; torpuerunt tenebrae, consus est malitia purificatus squalor satanas deiectus, inanitus insemus, dominus noster Christus Iesus uerus dei filius adprobatus caro ad onfusionem prudentium mundi in caelos sublata caelestia terrestria et in serna unius si et domini demonstratat Itaque, fratres arissimi, hunc diem festum colere aduenerari Hebemus devoti deo eum modestia uitas et animi laesiti turpia et inhonesta uitantes, ut ad mictum pasctae

ueli ire mereamur per Christum dominum nostrum, cui est honor et gloria in saecula saeculorum amen.

XII. DE PRINCIPI0.

1. In principio erat uerbum quid est in principio'3 quoniam legimus et in ueteribus libris in principio se ei tradeus caelum et terram, et in epistula eius, cuius euam

gelium est, de cuius principio aliquid conamur edicere, eodem sensu significatum est; est eniis quod rat ab initio. epistula ergo et euangelium unum habent sensum aliud est enim quod in uetere ait in principio fecit deus cae lim

409쪽

et torram, et aliud eum dicit in principio erat uerbiIin, et quod erat ab initio 'in principio enim esse et ab

initio esse unum signiscat, quia ab initio quod erat non coepit esse quod enim incipit ess ab initio non erat et ideo subicitur 'nitio', ut dicatur 'eospit eos in initio'. id est, ut inter cetera in ordine primus sit, quia ipse in initio actus

alios coepit post se habere, qui post illum sunt facti sicut legimus, quia in principio fecit deus caelum et terram non dixit: in principio erat caelum et terra . quia, cum

a non essent et disponeret deus sisere mundum, in principio lis est inter cetera, quas ad mundi labricam prosederunt, primum fecit eaelum et terram'. quia principium initium est

inchoantis aliquid, quod sit primum in ordine. 2. Illud autem quod dicitur quia in principio erat idi est uerbum, ante ineli0ationem creaturae supernae et infernas

significatur suisse, ut non utiqus inter haec quas creata sunt prius laetum intellegeretur, quia in principio erat, cum deus disponere lacer creaturam ergo si in principio erat id est

ante omnia erat semper erat ideoque et uerbum erat. 3. Lbi apud deum inquit, ut non indigne initio subiectum minime aestimaretur, quod semper erat apud deum conuenit

enim ut quod ante omnia apud deum erat nulli subiciatur initio. 4. Unde et adictit si deus erat uerbum nunc ostendit aperte quia quae supra dicta sunt congruunt uerbo, quia deusta est, inquit, usrbum si s dis aliter non oportet sentiri,

quam ut semper dicatur fuisse si enim coepit, creatura est; I. 4. 20. 23. 24 Iob. I, I Plah. I, I Gen. I, I

410쪽

Liber quaestionum

si creatura est, deus non est quidquid enim est, aut deus est aut creatura ad per hoc de nomen non conpetit reaturae. sed quia non coepit ess --ra enim , dios dicitur deus. 5. Apud deum autem ideo dicitur semper fuisse, quia non

ex se, sed ex deo deus est quam ob rem et nomen eius dicitur 'verbum dei', sicut fids siusdem euangslista in Reuelatione sua demonstrat; ait enim inter cetera et nomen eius est

uerbum si ut enim non ipse, ex quo sunt omnia, signimearetur, sed per quem sunt omnia, id est non pater sed filius. uerbum si appallatus est, ut quia deus sine uerbo is

esse non potest hie, qui uerbum dei dicitur, semper apud deum fuisse credatur et quia uerbum non est extra seu cuius uerbum est, uerbum hoc, quod apud deum erat, non aliunde.

statas Oo os signifieatum intellegatur et, quia, deo est, non absurd deus dicatur. 6. Itaqus non duos deos laestrasum uim apud deum menim essent duo diuersi essent natura nec unius uoluntatis. si enim nos homines, cum unius sumus naturae diuersae

tamen sumus uoluntatis, quanto magis, ubi diuersa est et natura et ne deus apud deum ess diceretur deus enim, qui mapud sum erat et est, non e s habet quod deus est; si quo minus, nec apud sum deus esse diesretur neque dei

uerbum deus uerbum appellaretur sed quia quod de deo est non aliud significat esse quam deus est, uerbum dei deus est nuncupatus, ut, quia uerbum dei dicitur, ad alterum is deum non referretur, quod autem deus uocatur, ne ad iniu- a . i. Apoe is, 18 et amor. 8, et I cor. 8, et Ioh. I. 3

1 si deus non est Erp. P sic eom. autem enim A euangelistam 8 enim non enim non ex non ex rorat. sed

SEARCH

MENU NAVIGATION