장음표시 사용
41쪽
Quodsi apud prisc0s tam c0nstanter perseeti coniunctivus in rotasi pr0pe ad futuri exacti significationem accedit, ad communem normam redigendum erit hoc exemplum
Ludii. 075 sqq. Lachm. Id me scire volo dici, mihi conseius ut sim, Ne damnum iaciam, scire hoc si nesciaret me Id nisi scire alios scierim scire. Hoc loco scierim positum videtur pro sciam. Codd. praebent nisi alios id scire te scierit L. Muelle conisicit p. 141, 7 sq.) moechmi ferre volo. dicemits consciu'sum mi sit ne dampnuin faciam, scire hoc sibi nesciat is me. Ex ipsa comparatione harum lectionum intellegas, quam incerta sit huius l0ci instaurandi ratio.
Trin. b T. 23. 561. Rothb. p. 46). De his tamen duobus locis dubitars P0ssis l. sin. 06 Rothh. p. 38 III.): Tun redimes me, si me hostes in ero epis in t Sed cum antocedat: Si forte in insidias semen eri de re erit. v. Goet2-L0eWs in ed.), etiam ibi sui. II praetulerim. 2. Sin. 854 R0thh. p. 53 VI). Neque divini neque mi humani
posthac quicquam adcreduas, si huius rei me mendacem esse inveneris. Sane ex anim parasiti, qui hic loqititur, illud mendacem invenire nullo pacto ad realitatem sp0ctat. Sed cons Cist. II I, 2 Di me perdant I . . . si illam uaeorem duae ero mihi umquam . . . t Et me, si umquam tibi uxorem sitiam dedero meam. Quamquam igitur hic alter asseverat, puellam se numquam esse ducturum, alter se numquam daturum, tamen indicativus usurpatus est in re, quae in mera cogitation exstat. Omnino autem si mi ea huiusmodi obtestationem di me perdant, nil adereduas indicativum adsciscunt; c0DL numquam creduis . . . ni inter trinae ero Amph. 671), neque Duellona neque Mars mi umquam creduat, ni . . . fa aes Bacch. 473, numquam mihi quisquam creduit, ni . . ., ei ara avis o Truc. 307 , di deaeque . . . me intersiciant, nisi . . in er ecero. Μ0St. 92ὶ divi me faetant quod volunt, ni te timeris sis. Musi. 222). - Praeterea haec Catonis exempla non dubie spectant ad fui. II. si quid vos . . feceritis, ibo recedet p. 38 1 Iord.), siqua . . De ferit is, abibit . . . manebit p. 39, l), si quis superfuerit, si quis non invene rit egebit p. 63,Iὶ - Adde denique hunc Varronis locum: si non tu testiou-ἰ0rum offenderis ita in castrato pecore in Apulia, vincor non 8Se
42쪽
Do coniunctivi perfecti activi usu in eis secundariis enuntiatis condicionalibus, quorum primarium enuntiatum aliunde
Venimus nunc ad eos locos, ubi apodoseos verbum est aut infinitivus aut coniunctivus aliunde suspensus qua de re cons. Supra p. 13 sq. rotaseos autem coniunctivus utrum in eiusmodi structura sit absolutus, an rationis inversione
effectus, id quaeritur. Prisca autem aetate i hypotacticam quae dicitur rationem ut alioquin sic in enuntiatione condicionali aliunde suspensa nondum tam late quam postea patuisse eum per se facile concedi potest, tum exploratum id redditum os accuratis iobigii et Sohr0eteri y disquisiti0nibus. Namque et indicativus in obliqua ratione occurrit ε), et ubi coniunctivus est positus, ibi plerumque etiam in libera et absoluta oratione poni aut debet aut potest. Veluti apud Lucret. III, 208 Haec quoque res etiam naturam dedicat eius, quam tenui constet eaetura, quamque loco Se contineat parvo, si possit conglomerari manet coniunctivus p0tentialis et in protas et in apodosi etiam omissa interrogatione Obliqua. Contra paulo maioris momenti, quam coniunctivus in ap0dos positus, ad modum verbi in protas inflectendum os infinitivi structuraq). Praeterea semper respicienda est protaseos collocatio vide infra p. 45.
43쪽
Nimirum haec norma ut ad omnia verbi tempora, sic ad futurum exactum pertinet coniunctivi autem futuri Oxaeti vie fungi in illis de quibus quaeritur strueturis Perfecti coniunctivum scimus. Sed indicativum parataetico more retineri posse ex hoc exemplo Plautino elucere
mihi videtur Mil. 453 te nusquam mittam, nisi das frmα- tam dem, teratio si omisero, intro ituram.
Nec tamen statuendum est attractioni modorum locum omnino non fuisse concessum nam ea a priscis scriptoribus nequaquam est aliena ). Ubi igitur coniunctivus perfecti in illius modi nuntiatis exstat, haereas utrum Oniunctivum esse potentialem an attractione modorum effectum putes. Augetur autem difficultas eo, quod a prima persona si discesseris cindicativus ut ex et coniunctivus pers formis non disserunt. Qua de causa Saepenumero
ultra quo pr0grediamur, quam ut veri videamus similia,
non habemus. Consentaneum tamen est Semper in ei Secundariis enuntiatis condicionalibus coniunctivum requiri, ubi is qui loquitur non sua, sed alius hominis dicta vel cogitata
obliqua oratione refert, velut Bacch. 669 Quid dimit it Disit,
si tu illum solem sibi solem esse diae eris coni perf), se illum unum credere esse et noctem qui uno es die8.i Velut particulae quom per se indicativum apud prisc0s exigenti coniunetivus interdum adiungitur propter coniunctivum proxime antecedentem vel etiam subsequentem Luebbert Gramm. Stud. II. Di Syntax 0 quomi ait Lat. p. 86. 126 130 138. Infinitivi structura coniunctivus post quom particulam effectus est . . Ter Phorm. 27 non est aequom me propter vos decipi, quom ego vostri honoris causa repudium alterae remiser i . Eandem attractionem steri videmus s. g. in enuntiatis relativis: cons Brix ad Plaut. Capt. v. 20 Di . . . OIutos sinat, quo argento emerit et ad Mil. v. 426 Ouin ego hoc rogem, quod nesciam ubi is qui loquitur re vera nescit id, quod rogat alterum).2 Indicativus est offensionis nihil habρt, quoniam aliquid re vera exstans dies signisseatur. Contra illud diaereis scanimo alt0rius est dictum.
44쪽
In apodosi legitur coniunctivus modus aliunde sus
I. Primum docum obtinet prota sis, medium enuntiatum regens, postremum apod0si 8.
C. Gracch. r. in . Popil. p. 23 Meyer Geli II, 3, 3 Quae
vos cupide . . . adpetistis atque voluistis, e si temere ne sudiaritis, abesse non potest, quin aut olim cupide ad petisse aut nunc temere repudiasse dicamini. Hoc unum inveni exemplum. II. Apodosis trotas i. enuntiatum regens. Unum exemplum apodosis est interrogatio obliqua. Tor Hec. 6 ut hic laturus hoc siet, si ipsam rem ut sit resci Cerit, Non edepol clam me est. III. Enunt regens-protasi 8- apodosis Coniunctiones in ap0dosi ut finale et ne post verbum timendi.
Plaut. Amph. prol. 64 me orare a vobis iussit Iussiter, Ut conquaestores singula in subsellia Eant . . . Si quoifavitores delegatos viderint, in is in cavea pignus astutur togas. Mero. 86 Metuo ego iam uaeorem cras si rure ridi erit, Ne illum hi ostendat. Tor Eun. 50 Fac cures, si Chremes hoc forte et diuenerit,
Cato p. l. Iord. Et praeterea rogus . . . ea Si posuiScondemnauserit uti siremps leae sisset quasi adversus
IIII. Antecedit enunt regens prota Si autem inter apodos eos coniunctionem ut vel ne eiusque reliqua verba interiecta est i). Plaut. Pers. IV, 2, 23 Proinde tu tibi iubeas onoludi aedes foribus ferreis . . . ne, si ferro arseris, Ferreas tibi tute infingi iubeas cra88a compedeS.
1 Coniunctivus ex animo subiecti Duntiati regentis o Situs est praeced 'iit temporali particula tibi Ter Eun. 39 Ait, si . . non id metuat, ne, ubi a cce erim, ese retinquam, velle e e. q. S.
45쪽
Τor Andr. 199 Verberibus caeswn te in pistrimon, Dave, dedam usque ad necem, si esse et )nine, ιt, si te inde eae emerim, ego pro te molam. Varr. r. r. III, 16, 3l ut quae in novam coloniam introierunt, permanent adeo libenter, ut etiam si proinimam posueris illam alvam, unde aeterunt, tamen novo domicilio potius
sint contentae. V. Enunt regens apodosi prota Si S. a. apodosis adnectitur particulis ut vel ne finalibus i): Plaut. Pseud. 93 An tu ea te causa vis scien suspendere,
Ut me defrudes raehuma, si dederim tibi' Ter Andr. 3l Ideon ad eum it Quidni si nil impetres, Ut te arbitretur sibi paratum moechum, si illam duae erit.
Adelph. 17 sq. Cave nunciam oculo . . . demovea tuOS, ne mora sit, Si innuerim e. q. S. Ne pendet a verbo metuendi:
Plaut. 0st. 922 At enim melum', ne quid ustioni mihi sit, si dederim tibi.
Trin. 2b metuo. sonitum ne ille exaudiat, Neu rem issam indaget, dotem dare si diae erim. b. Ut consecutivum invenitur: Tor Andr. 493 idoneus tibi videor esse, quem Dilere incipias dolis Saltem eourale, ut metui videar certe, si re solo erim. c. particulae ut ne consecutiva quadam vi praedita0Sunt:
Ter Phorm. 974 illam ita tibi incensum dabo Ut ne restinguus, lacrimis si eae stillaveris.
i Coti f. Corni f. I , t 6 dabimus operam, ut nihilo minus industrie, quam rei utilitas postulabit, quaesioisse videamur, si prius pauca de causarum divisione diae erimus. 2 Cons. Rud. 73 Vos adeo, ubi ego innuero vobis, ni ei caput eaeoculas8itis e. q. S. ' V. LorenZ. a. h. l. 4 Vid Holtχ II p. 64.
46쪽
d. qui particula finali noti0n praedita legitur: Asin. 8 Nimis elle in habere perticum. Quoi rei' l Qui verberarem Asinos, si forte coeperint clamare hinc eae
Apodoseos verbum est infinitivus. L rotas is- apodosis is nuntiatum regen S.
Fab. Piet. ap. Gell. X, 15, 10 si quis ad verberundum ducatur, si ad sedes eius suppleae procubuerit, eo die
verberari piaculum est. II. Protas is est inclusa in apodosi enuntiatum regens postremo positum est. Fab. Pici sap. Gell. X, 15, 8 Vinetum, si aedes eius introierit, solvi necesSum St. III. Enunt. regens antecedit prota sis in apodosi inclusa: Varr. r. r. 2, 5 De quibus adimrandum scriptum inveni, X- emtis testiculis, si stillim admiseris, concipere. IIII. nunt regens protas i. apodosis ):
Plaut. Trin. 9 Quasi leas, si quid crediderim tibi, sum' seriisse ilico. Τer Andr. 341 Quem po nune credo, si iam audierit sibi
Lucr. I, 799 Quin potius tali natura praedita quaedum Corsor constituus, ignem si forte rearint, Posse eademi Sano notum est Piet0ro libros suos graece conscripsisse; sed Oxstabat stiam perantiqua in torpretatio Latii ia. Qitare, o quid desideretur,lio exemplum adfero. 2 De Bacch. v. 699 v. SUPra p. 39. 3 Notandum tam ρ est apodos eos accusativum subiectivum Ouem totum verborum ambitum antecedere propter relativam quam appellant e0pulationem.
47쪽
. . . Dcere aeri auras, Si alia aliis rebus mutarier Omnis '
Luer. III, 8 At quaecumque queunt conturbari inque pediri, Signifeant, paulo si clurior insinuarit Causa fore ut pereant aevo privata futuro i).
V. nunt regens antecedit apodos eos infinitivum, qui semper est futuri temporis ) extremo loco 'st prota Si S.
Plaut. Asin. 97 promitto tibi Non ossifturum me, si id hodie effeceri S.
Ter Ad 382 Utrum studione id sibi habet an laudi futut Fore, si serdiderit gnatuni '
Fortasse huc pertinet: Hec. 71 oremus accusemus gravius denique Minitemur, si eum illo habuerit rem p 08tea. Nescio an intellegendum sit minitemur nos aliquid mali ipsi inlaturos 8SH Si . . .
1 Futuri exacti indicativus sine dubio gnoscendus est Varr. r. r. I, 69 4 Putant punica mala . . . si demi meri s in ollam sine fundo, eamque si conte cerris in terram et obteris circa ramum . . . ea non modo integra eaeimi, sed etiam maiora, quam in arbore pependerint. Praesentis indicativus obterit evincit etiam demiseris et conieceris esse indica
2 In exemplis hucusque adlatis semper obvius erat praesentis insinitivus, nisi quod uer III, 48 forni uia fore ut adhibita st. 3 Potest tamen sententia etiam sic explicari, ut habuerit sit pro habitura sit schliessite Uolle rei th naehdrucklicher mi Drohungenausetae tu de Fall, das si mi P. et Verhsilinis in de Folge et uunt er hal en is in ab e De pers corii unetivo participii futuri activi cum sim coniuncti munere fungente vide supra p. 3. Quam raro coniugatio quas dicitur periphrastica -turus sim a priscis usurpata sit ex hoc Xempl0rum conspectu cognosces ad prota sit hyp0theticam spectant tria exempla: Plaut. Mil. l86, Bud. 4l9, Lucr. III, 947 in interrogatione obliqua Unt haec Plaut. Baech. 722 Cist. II I, 40, Epid. 377, eti. 23, erc. 72, MiLQl84 Pers. 144. 302. 90 Poen. II l l 1 8 IT), ruc. 3 ι8, Ter Ηe0. 567. 14 Varr. r. r. II 7, 5 in aliis structuris Plaut. Pseud. 565, Τer.
Phorm. 960, delph. 14. Uno loco invenitur futurum in praeterito':
48쪽
Cons. Andr. 494 ut metui videar certe scit quid facturus si)λι, si resciverim Ovid. et VI, 362 minasque, ni procul abscedat, conviciaque insuper adduivi m addunt minasse eam violatur08 8SH, ni p. a.).Ρ0mp0n bl Ribb. Mars, tibi voveo facturr , si umquam redierit. Fortasse huc pertinet hic locus Lucilianus, cuius initium
XXVIII, 8 uoll. 699 L. vel si illi opus sit ore, si
hin aliquo ce8Seri S. . . VI. Verbum regoris in apodosin est insertum; proia si extremum locum tenet. Plaut. Trin. 95 Quid te dictatorem enses jore, si abs te rum coeperim 'Varr. r. r. III, 9, 1 ου plena Sint . . necne, animadverti aiunt posse, si demiseris in aquam. Uno igitur loco est infinitivus futuri, altero praesentis: sed verbum quod est posse etiam pro infinitivo suturi usurpari constat i). VII. Un loco apodosis aut eo edit verbum regetis; pr0tasis extremum locum obtinet. Infinitivus est futuri. Ter Phorm. 26 In legibus Daturum poenas dices, si illum eiecerit 'Ceterum dubitari potest, utrum hae omnia exempla revera spectent ad coniunctivum, a compluribus in locis futuri II. indicativus sit agnoscendus, quoniam scimus in prisca latinitat maiorum fuisse modorum licentiam quam p0stea. aut indicativus aut coniunctivus per Se constans i. e. non effectus
Plaut. Pors. 29 dicturus fuerim . De Cicoronis usu exp0suit F. Hoppe duob progr. Gumbinu. aa. 1875 1879; de Caesaris ratione cons. Diti μnber ger Herm. III p. 375 sqq. i Cons. e. g. ebullZ, at Gramm . . 39 6 0t 3
49쪽
0rationis implicatione, sed p0tentiali modo positus statuendus videtur is locis, ubi protasis aut antecedit aut sequitur t0tam enuntiationem initio enim e0mprehensionis obliqua orationis implicatio animo loquentis vel scribentis n0ndum distincta obversabatur; nec minus laxo vinculo condicionem ultimo loco adiectam cum verborum complexione cohaerere ex ipsa re perspicitur. - Prima coniunctivi perfecti per-s0na protas praecedente numquam invenitur, quinquies contra protas enuntiatum laudente Plaut. 0st. 922 dederim),
rim), Ter Andr. 494 resciverim). Semel invenitur pr0tasi in media enuntiatione posita Ter. d. iii innuerim . Ubi attractioni modorum coniunctivus deberi videtur: nam, ut e proximis versibus apparet, in ipsa quidem condicione nihil nos incerti vel dubii. Idem sensisse videtur is, qui in codice Parisino P innuerim mutavit in innuero Ut hoc Adelphon Oe protasis inter apodosi et aliud nuntiatum ab ipsa ap0d0si pendens est interposita, ita non minus arta
membrorum fit colligatio, cum protasis circumcluditur enuntiato regente et apod0si Artissima vero fit coniunctio, ubi pr0tasis in ipsam apodosin est inserta. Quare eis loci coniunctivum ex implicatione orationis Ortum esse statuimus, licet
interdum potentialis quaedam significatio admixta sit. g. 5.
Examinantur ea exempla, quae in sontentiis condicione non adstrictis occurrere identur.
Quae hucusque attulimus perfecti activi coniunctivi eXempta, omnia in enuntiatis condicionalibus sunt p0sita. Iam vero apud scriptores, qui ante medium fere septimum Saeculum a. u. c. fuerunt, extra hypothesin omnino nullum exstare videbimus.
Namque qui contradicere videntur loci paucissimi, partim aperte sunt depravati, partim ab ipsis script0ribus x0-
50쪽
secti non sunt, partim denique e c0niectura edit0rum riginem ducunt.
Atque codicum memoria eiusmodi loci traditi sunt tres, qui apud P a uam in leguntur ex eis unus est corruptis8imus, ceteri a laut seripti non sunt. l. Corruptissimus ille locus est Truculentiis. 629. Libri v v. 628 sq. exhibent haec litterarum monstra: Sed verum sine di is etere si quidem belligerandum est tecum aboy domum ego tecum bellator arbitrum aeeum' oeperim. Vides verba tanto opere esse conturbata et obseurata, ut hic quidem locus omni probandi vi careat. Praeter ali 0 multos etiam advi l. s. s. p. 00 adnot. versum 29 aperte depravatum esse iudicat Schoet autem, recentissimus editor, sententiam ad intellegendum saltem apertam sic effecit: Sed erum sine me dum petere, si quidem belli gerandumst tecum Abdomen eoo, ni bellator, arbitrum aequom ceperi S. Qua loctione efficitur nuntiatum condicionale. Ceterum vix umquam ipsa verba lautina nos recuperare p0Sse
2. Quare otiolis his librariorum ineptiis secundum l0- cum spectemus, qui est in Captivorum Plautinae prologo v. 3): Sed etiamst paucis, vos quod monitos voluerim. Prologos autem lautin0s, quales quidem nobis sunt traditi, a Plauto non esse profectos inter omnes constat. Atque adeo ex ipso nostro prologo eius rei argumentum peti solet vel gravissimum secvv. 11 sqq.): quod conserro licet inter alios Brixium ' ed praef. p. b). Atque etiam nostrum VerSuma lauto alionum esse duces ) Nam primum cum prologo-
β Cur hunc ominatim adferam, infra apparebit. Iustum modum videtur transisso artius Quaestiones Plautinae), qui Capt. Amph. Poen. Rudentis prologos plane a Plauto abiudicavit.