장음표시 사용
101쪽
ita etiam Iuctum dicit gratum patri futurum
V. 3st 5. nexus sententiarum poscebat, Vt δε Pro τε scriberetur. Ποινῶν autem Schutiat quia non Verum putabitἶ- V. 33i' εἰ τυμβιος metri cauta scribi debe-hat, Vt moX V. 34 4. κατηναρισεις. Caeterum quae inde a V. 34a. Vsque ad V. 359 Ie intur,. Oresti tribuenda videntur, tum quod launc ea, quae Commemorantur, magis quam Electram decent, tum ne ab eadem Persena ea, quae de occasu Agamemnonis ad Troiam dicuntur, repeti necesse sit. . - .
V. 359. nolim Verba πεισίριβροτον τε βακτρον- mutari. Vsus est enim Verbo, quod, quoniam cum vno substantivo bene copuIabatur, etiam ad alterum transtulit, de quo genere torquendi dixerunt Dorisissius ad Charit. p. 39.. et Ern stius ad Xenoph. Μem. Socr. ΙΙ. I. V. 36o. Vulgatum Τρωίας strophicus momstrat non in Tροίας sed in Τρωιας mutandum
102쪽
9 V. 364. et qui sequitur, quo pacto Corri- 'gendi essent, strophici maxime docebant. Tum ipsa litterarum earumdem repetitio et pronunciationis similitudo coniecturam nostram ita Confirmant, Vt non dubitemus, 'quin hic, fiusquam alias,. Veram Iectionem indagaverimus. V. 375. Iegitur στυγερων τουτων, quo nihil fingi Ianguidius potest. Quare scripsi. Id enim requirebatur, Ut, quare impurae essent manus Gytaemnestrae et Aegisthi, indicaretur. V. 379. et qui sequuntur, Electrae magis Conuenire vidpbantur, quod otiam Stanteio placuit. Quae deinde V. 333. sequuntur, choro tribuenda erant, tum Propter εφυμνῆσαι, quod chori est, tum propter illa, γ-οιτο quae Pariter non possunt ab alio dicL Sed quum chorus deinde in anapaestis animi sui commotionem sedasset, quae inde V. 4o I. sequuntur, Electrae assignanda erant. Rursus deinde chorus dicit, quae leguntur V. 4O6. seqq. quod prima Verba clare indicant, quibus simiIsima talia dicit chorus V. 459. Denique V. 41 o. Electra rursus loqui incipit.
103쪽
V. 386. seqq. , Corrupta.omnia et nurum iri modum languida erant. . Ea leui mutatione ita Correxi, Uti nec metrum Iaboret, neque ad sentensae vim quidquam, desiderari videatur. . Euo-xum caussM, Paxxim in ..ctberratione. litterarum, parsim in constructionis dissicultat E positas erant. Sic enim Verus verborum ordo proc dit, τίγαρ. κευθω, οἰὸν Θυματος ἔγκοτον στυγος ποτῶ τω πάροιΘεν φρενος τε δριμείας Quid enim celem, inquit, quanta nia hilominus. propter caedem Agamenamqnis indi .gnatio in mente mihi et corde VOIutetur. Θωμια autem caedem Vocat, ut Clytaemnestram Ag memnonis V. 25a.. Euripides Herc. f.
V. 4o3. recte se liabctat ἱδεο .ri, quod anti- suoplucus 415, Ostendit. , . . V. 4ο3. et seqq. Verba σπλάγχροα δε μοι κελαι- νουται etiam ad illa, quae deinde dicuntur, repetenda sunt, προς το Φανεῖσθαί μοι κοιλως. . . Nunta, inquit, desperanti mihi pectus feruet, nunc eb
104쪽
iam, ubi dolor cessauit, feruet, .ut spem GD,
V. 413. seqq. ἄν et τῶν deletum a me est inci
tri necessitate ita iubente. . Est autem Primus huius strophae versus ex antis pasto compqsitus, qui in-antistiopha anacrui1K bi syrsabam habet 'et iambico ordine triplici.
V. si 18. seqq. Vehementer coxi si prant . In quibus primum εἰ ri quod hic Iocum non habnt, recte. in sim mutatum est a. Shhne o.. Deinde
quae sequebantur, non dubium est ab. A Uin. ita scripta fuisse, πολυπλαγκ--ἰδῶν, eaque non interrupta orationis perpetuitate Vsque' ' ad' ἄνωθεν, ανε Θεν continuantur,' quae verba non possunt ad sequentia tiast.' Vbi primum seriisset Agamemnonem, inquit , Inde Ci stad more bellatricis Vanis, . multisagis, ingeminatis ictibus sursum , deorsum eum Petebat 'Aπρηκτα-ρρεγματα ictus simi, quibus qinsinon penitus interimitur; ob eamque rem iterantur, Unde πολυπλαγκτα e επασσυτεροτριβῆ dicuntur. Caeteriim filii il1s 'est, arietas editionis Turnebi,' Pisin tion inruauit Schure ius, . οζύγμιατα. Quod equidem nec prorsus damna,
105쪽
s4 OBSERVATT. CRITIC. ,re, nec defendere ausim. Scholiastes quid Ieg xit, incertum est. Nam τύφεματα, quo ille vocabulo . utitur, ad Utramque 1ectionem referri potest. Post illum , autem Versum, - κροτητὸ, ἀμον καὶ πανάΘλιον iambicum dimetrum excidisse antistropha a
V. 437. Mορον γε μιαιμωριπα. Ita scripsi pro librorum Iectione μορον κτεῖναι μωμενα, in quo nec numeri. nec sensus inest. Hesychius, μώμενος, ορμῶν, ζητων, quod postremum Vocabulum non putem ad μαιομενος spectare, quum μιμαειν Proprie coneu seere significet. V. 44 O. VOCabulum πατρωίον metri caussaitedandum erat, quae reperitio etiam ad sensum
V. 442. οὐδενος ἀξία scripsi. Anapaestus nihil obest iambo apud Aeschylum. Similiter ω-PTRV. 419. ' ' νομοις πολεμιστρίας. V. 453. adiiciendum esse, quod propter similitudinem praecedentis Verbi exciderat,' metrum docet. Eurip. Heraclid. 143.
106쪽
' δίκαιοι δ' kr 1ἐν οἰκουντες πολίν αὐτοι καθ' αὐτων κυρίους κραθειν δικας. V. 467. 463. ζως Don posse se tibi, motaeum arguit. Nec sane est, quaxe Vulgata lectio mutetur, I modo, quod fecimus, interplinctione adiuuetur Iocus , et male intrusum δε deleatur. Hei dolorem, inquit, ob sublatum Agamemnonem, Ulcus domesticum. . V. 471. ταν exciderat similitudine littera. rum cum sequente κατοι.
107쪽
αρ εξεγειρη το ςδ' ονείδεσιν, Ora ερ; In his primum βουλευτῶσι pro εχτιβουλευτι κῶς mihi quidem nouum est. Deinde, Vt hoc recte dicatur, miror, quid sit, quod tam Iam ' guidum epitheton et plane de triuio sumptum adiecerit; magis etiam miror, quod hoc tam im dignum videtur Oresti, ut propterea patrem ira correptum iri speret. Immo vero maius quid et acerbius, qliam quod ipse Orestes dixorat,
108쪽
97 adiicere Electra debebat, Vt isse tantis opprobriis cxcitatum iri patrem sperare possit. Quaro sic puto AeschyIum scripsisse,
τε βουθυτοι πιν εν καλυμματιν. Ac turpiter, inquit, hostiae more mactatus es. Spectauit enim morem Victimas Vittis ornandi, quod veste capiti iniecta irretitus Agamemno imtexsectus est. Ita Lycophron de Polyxena
στεφη φορον βουν λινος αρταμος τριπατρω Φασγάνω Κανδαονος.
V. 5o6. seqq. ita ab Schitigio editi sunt: αυτος δε ercisse τονδε τιμησας λογονJκαὶ μὴν αμεμφῆ τόνδε τιμ; τας λογον τίμημα τυμβου τρυδ' ανοιρι-του τυχης. Qitorum versuum primus tantum abest, ut mihi quidem spurius videatur, Ut potius non dubitem, quin is, qui sequitur, eX interpretatione natus sit. Quod si id dicere voluisset Aeschylus, quod Schii talo placet, non τυχης, sed τυ- αν dictum oportebat. Quare medio illo versu eiecto, qui, ut in libris legitur, ne est qui-
109쪽
dem omnino Versus, Vulgatam Iectionem. mutata tantum interpunctione, reponendam censeo:
αυτος - τονδε τιμησας λοΠον, τυμβου, τῆς ἀνοιμίκτου τυχης. Sic enim libri habent, non, quod SchiilEius refert, της δ' ανοιμωκτρυ-Ipse, inquit, Iiberaberis hac sorte, de qua nemo conqueritur, si dictis meis, honorificiS tumulo tuo, morem ges seris. 'ΛνοιWBκτος τυπl non tant 1 Propterea dicitur, quod honore exsequiarum priuatus Agamemno fuerat, de qua re supra V. 43O. Ora ανευ δε πενΘηματωνετληπ ανοιμωκτον ανδρα Θαφαι, sed etiam, quod inulta adhuc caedes eius erat. Ita ανοι Σωκτι imyune est apud Sophoclem in Aiace
- ΜOX mirum est, quod legitur V. 514. . Θανούντι δ μυ φρον υντι, λιλαία χαρις
Vbi etsi in promptu est Θανοντι corrigere, Vereor tamen ne salsa librorum Iectio e plurali orta sit,
110쪽
. G a P. VIII. 99 Θανοοῦσι δ', ου φρονουσι,
Sequitur alius Iocus, Vehementer Corruptus,
αύτη προςέσχε μια ζον si τ' ονείρατι. Postremis versibus nihil incoricinnius reperiri potest. Scribe: ον πιταργάνοισι παιδος ορμῆσαι δ&ην τινος βορας , νευενες δακος, αυτη προςέσχε μαζον is γ' Αείρατι. Verba sic iungenda, ον ὁρμησαι βορας τινος, deinde mutata constructione addit reliqua. Ita Homerus Od. I. 275.