Godofredi Hermanni ... Obseruationes criticae in quosdam locos Aeschyli et Euripidis

111쪽

Et alii scriptores saepe. , , Sequitur deinde canticum chori, Vehementer corruptum, in quo cori agendo quum paulio audacius..egisse nobis Videatur. SChutrius, DPE-xam dabimus, Ut leniore medicina istas librariorum sordes remoueamus.' λ Ac primam quiadem stxraham atque antistropham ita seribendam arbitror. Stropha

ποντιαι τ ἀγκάλαι κνωδαλωνανταιων βροτοῖς

πλάθουσι, βλαστουσι καὶ

δρος φρονηρια τις λεγοι,

112쪽

συζυγους δ' ηυιαυλίοις ἀπεστος κως παραναὰ κνωδαλων τε καὶ βροτων. 16t In Iiis δειματων αχη, 'quod scholiastes periphi astico pro hίματα dictum putat, non satis aptum videtur. Ἀγη vero proprie id est, quoa quis stupet et a quo prae metu refugit. Deinde pro μεταίχμοι scripsi μεται set sis, quod etiam sic sumpliciter de interuallo inter caelum et terram

dici potuit, Sic in Homerico bynino Apollinis

αύταρ Arεὶ τογ' ἄκουσε πομνεμος βῆ Θεειν, ταχεως δε διήνυσε παν τοῦ με au. . Tum illud quoque, φρονημα γ/ακῶν φρεσΝ τλη μαων, non satis eleganter dictum est.. Itaque φυσιν ab Aesesino scriptum puto. Caeterum συζυγους miror non Pridem Pro ξυζυγους scriptum esse, qui minimo Atticus Liticismus est. Quae sequitur stropha atque antist phamulto integrior est, in qua ne quis secundi vc

113쪽

Ioasus metrum laborare putet, monendum duco, eum e dochmio et antispasto compositum esse. At versu 613. quis explicauerit, qui sint σεοδμητοι ορμοι Τ Scribe, . . . χρυσεοκμητοιαν Pro χ ρυσοκμη ποις , Vt χαλκεότευκτος apud Euriapidem in Medea 933. Denique V. 6 17. quan tumuis elegans , sit lactio Tuincti, quam Sin

πνειοντ. άγανο ξρον υπνω tamen neque elisio dativi, neque omnino num ruS Verborum gratus et politus ad aures accidit. Itaque probo lectionem alteram, πιερβ' οἱ κυνοφρων υ πνω.

In strophico autem, fo7. pro διὰ more Aeschyli λαὶ scribendum, quod etiam infra V. 637. repo ni debet. IStropham, quae sequitur v. 619. lenissima mutatione ita corrigendam puto: επεὶ δ'επεμνησαμην πονων, ακαίρως δη

114쪽

γυναικείαν τ ατολμον αἰχμαν. Quum tam atrocium calamitatum meminerim,

inquit, intempestiue profecto probaturus sim coniugium Clytaemnestrae et insidias Agamemnoni paratas. Detestor vero impiam domum , et scelerosum mulieris telum. E verbis σεβω στυγω facili aberratione factum erat σεβας-τοιων. OPPOnuntur autem σεβειν et στυγεῖν, ut apud Sophoclem in Oed. Col. σεβεσΘαι et απο- στυγεῖν. Sed ille Sophoclis Iocus corruptissimus est: quo minus grauabor, data Opportunitate, eum emendatiorem exhibere. Versus antistrophici sunt, inde a v. 173. S i r s p h a

115쪽

κουρος,

τολμα, ξεῖνος επὶ ω τλάμων, o τι καὶ πολις τετροφεν ἄψιλον, ἄποστυγειν,

116쪽

βήματος εξιο πόδα κλίνης.

117쪽

ΟΙΔΙΠΟΥΣ

Caeterum in Aeschyleo carmine secundus Ue sus e dochmio constat et antispasto, ut ansistrO

Reliqua pars antistrophae, quam PraecIare emendauit Schulgius, facile ad strophae descriptionem accommodari poterit. Denique in postrema parte huius cantici V. 635. haec leguntur: δ ' ἀγχι πλευμονουν ξίφλος διανταριν οξυπευκες σουται το φιἡ Θειυς γὰρ ου .

118쪽

In his postrema verba noti aliter possunt intelli. gi, nisi si interrogationem continent: qua mihi quidem vis huius sententiae et grauitas haud parum imminui videtur. Neque vero assentior

Schitigio qui subtiliter quidem, sed audacius

tamen, maxime Vt metro satisfaceret, pro δια, et ορῶ pro ου reponendum putat. Ac metrum quod attinet, Versus 637. et 633. in unum coniuncti, ' . διοι το μὴ Θεμις, ου, congruunt quidem cum alatistroludias, . τεκνα δ' επεισε ρει δώρουτιν. L .

si hic versus e dochmio atque antispino constat. Verum non satis eleganter posteriores syllabae verbi inter thesin atque anacruta distrahuntur, de qua re dictum est ad Pindarum. Quare, quum tritissimam formulam, λα δίνωας. non Putem mutandam esse, de more Aeschyli scribendum censeo, delendumque illud οὐ, ut grauissimae sententiae sua vis et virtus reddatur , hoc modo, διαι δίκας. το-Θεμις γαρ

πέδον πατουμενον.

119쪽

Io3 OBSERVATT. eRITI . Quorum. ersuum prior ex antispasto est ot dochmio, numeris non minus elegantibus, quam

ansistrophici, quo'lectio librorum δωμάτων ita

V. 653. ῶε ακρυω. ποδαπος ο ξενος; ποΘεν. Laborat metrima huius versus, quod abst ut Imterposito fulcro γε corrigenduὐ putentiis. Nam frequentissime ευν, nusquam; si recte memini, Αεν γε dicitur. At saepe ε ν eXtra Versum COHO-catur, Uti apud Euripidem in Μedea 386. ici Ullig. Aulo 1135. in Iph. Taur. 467. in Troad. 945. in Ione a 75. Ita hic quoque haud dubie. Vnde imperiti ; qui metro consulere Vellent, omisere initium trimetri. Scribo :

120쪽

γυνή τ επαρχος, - - enim, notissi M. Vocabulor', . Prae fectum significat. Aeschylus Persis V. 3a 4.

ubi vulgo legitur.

νῆν δ', ἡπερ εν δόμοια βακχειας καλῆς

In hoc loco praeclare iactum, quod Schstpius βηλου reposuit, et defendit. De ultimi autem versus emendatione aliter equidem sentio,