장음표시 사용
151쪽
152쪽
Mω ξυνῆν ποτ , ευκλεεστατας πατριδος ουκ ρνείη.In quibus id recte fecit Μusgrauius, quod pro πωλου scripsit βα λου, et τρομεροι μῆ, e TyxWhitti sententia pro μονον. Caetera non Probo, ο νοροφα pro εξῆλθον Pro εσταλην. ποδα προκαμιητε Pro προκοιριητε ποδα , φ ξύποπλαδορατα νέα το παρος ἐν ξυνηλ&ων πονοις νέω ξυνῆν Pro το παρος ἐν ηλαοὐν πονοις ci ξυνοπλα δουρατανεα νέω ξυνην. Qitibus omnibus mutationibus non est opus. Sic enim hoc carmen scriben-diun eli: υπωροφα μέλαθρα καὶ γεραια
τερ, α τον εν αἴδα δόμοις ' . ποτιν αναστεναζεις.
153쪽
Horum Versuum primus ex antispasto et dochmio bisyllabam anacrusin habente compositus est, ut nulla mutatione neque in stropha neque in antistropha opus habeat. Deinde pro εστα- λην, quod, quum hic locum habere nequeat, audacius a Musgrauio in εξῆλθον mutatum fuit, εκβαλον scripsi, quod longe propius ad librorum lectionem accedit. 'Εκβάλλειν autem exire signis ficati Euripides in Electa a V.
154쪽
Porro pro ιαν τεχεα, , τεκέα scripsi ω τεκεα. Nihil enim frequentius in . tragicis est,i quam aut male additae a scribis repetitionea. aut male omissae. Paullo post τον ἐν α α δομοις scribi. debebat. In intutropha autem τε κῶλον, .intellecto cum προκαμητε iungenta simn i, Ne nimis festinate, inquit, membris senio grauibus, neqvelut iugali equo clivum adscendenti frena r mittite. Remittuntur enim equis frena, Vt celerius eant, 'quod artis Vocabulo διδοναι Uλινον dicebatur, Vt apud Xenophonilena in libello disre equestri cap. X. 1 XI. S. idque' omnino fit in locis acesiuibus, quum contra in decliuibus attrahantur. Deinde φερω, Vt Heathius, scripsi, sed ut is indicativus, non coniunctivus sit, quemadmodum illi placet. Νe sestinate, itiquit, quandoquidem senectutis Onere premor. Βαρος τροχηλατοιο βωλου dictum Videtur, ut apud nos quoque, qui membris e morbo grauibus incedunt, Veluti lapidem molarem. gestare se di-
155쪽
Alius est praeter hunc in Hercule furente Iocus, quem diu dubitaui an carminis antistrophici regula scriptum putarem. Cuius rei quum certa quaedam mihi Viderer indicia reperisse, uere carminis degem atque emendare lectionem ausus sum. Quarum emendationum si quae paulIo audacius factae Videbimtun, eorum Certe non magnopere metuam iudicium,' qui quani corruptus sit Euripides sciunt. - Locus amtem hic, qui inde a V. 374. Iegitur, sic vulgo scribitur:
αρμασι δ' ενδιδέσι κεντρον, ως επὶ λώβα. νυκτος, Γοργων, εκατον κεφαλαῖς, ρφεουν ἰαχημα τι Λυσιτα μαρμαρ Iro ταχῖ τον εὐτυχῆ tu τέβαλε δαίμων. ταχυ δε πρὸς πατρος, τεκν', εκπνει ατε. ἰω μοι μιελεος ' ἰωZευ, τοσον γενος αγονον αυτ&α.
156쪽
Λυσσα δε οὐ ψιοβροτος, αποινοδικοι δικαι, κακοῖσιν ἐκπατασσουσιν ' ia στεγακατάρχεται - τυ ἀποινων
τον γεραιον - στενωπατέρα, ταν τε παιδοτροφον καταν τεκeα γενναγαι.
157쪽
στενάζεθ', ως συνακτά. δαῖοι φόνοι. δάιοι δε τοκεων χῶρες. ρυγι αν τις εἴποι μιάλλον, ἡ πεπονθαμεν.
158쪽
In his tres sunt strophae atque antistrophae, quas ita restituendas puto. Stropha Ι
τοσον, Ζεύ , γενος αγονον αὐτίκα.5 Λυσσας δ' ωριοβρωτος απηνεῖς δίκαι '
159쪽
τον γεραών αναστενωπατερα, ταν τε παιδότρορον, Antistropha II