Godofredi Hermanni ... Obseruationes criticae in quosdam locos Aeschyli et Euripidis

발행: 1798년

분량: 182페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Denique in his,

γενοιντο contra omnes libros scribendum puta-x t criticii, propterea quod γενωνται soloecum putarent. J Iilii cus videtur. Nam sane quidem consiletudo' optatiuum eXist, praecedente verbo praeteriti temporis, sed ea consuetudo non tantam Vim λ habuit, mimquam t ab ea boni scriptores recedendimi putauerint. Quare licet adeo frequenter in hoc genere erratum fuerit ab librariis, ut plerumque huiusniodi ex empla recte corrigi videantur, quod in Iliade circiter quindecim in locis ab se sectum dicit Wolfius in protegomenis p. 35. non tamen omnia aut poterunt aut det bunt mutari. Sit ' Aeschylus in Clioephoris V. 75O. seqq.

32쪽

καὶ μἀν Τιτυον βελος 'Αρτεμιδος Θηρευσε κραιπνον, - ἀ-ατου Φαρετρας ορνυμενον, 'οφρα τις ταν ἐν δυνατω φιλοτά- '

Contra apud Xenophontem de exped. Cyri I. 6, 9. male edidit Zeunius: συμβουλευω εγω τον τουτον εκποδων ποιεῖτΘαι ως ταχιστα, ύς μηκετιδεα τουτον φυλαττεσθαι , αλλα σχολὴ τοκατα τούτον εἶναι, τους εθελοντας φιλους τουτους ευ ἡοιεῖν. Vbi quum vulgo desit εἱh, atque Unus tantiun liber ElonensisS habeat, facile patet ex vulgari usu et consuetudine linguae scribendum esse: συμβουλευω εγω τον-ανδρα τρυτον εχ ποδὼν ποιεῖσΘαι ως ταχιστα, ώς μγ λι Ιεη του κ

33쪽

φυλαττεσΘαι, ἀλλὰ σχολὴ ' το κατα τουτον-αι, τους ε Θελοντας φίλους τουτους ευ ποι&ῖν. Nam quae ibi exempIa attulit Zeunius, ut ostem deret, ως Cum optatiuo coniungi, his nihil plane essicitur, quum in omnibus praeteritum tempus praecedat. Eodem modo VII. 3, 36. quum e quibusdam libris legendum esset, δ', οπο- ταν καιρος ἡμ-ς, male edidit εἴη. Nec tamen Ioci ex eodem scriptore desunt, in quibus optativus occurrat, Vbi e more Coniunctivus poni debuisset. Ita in Cyropaedia L. 2, 6.

34쪽

C A P. I.

quum ante, ut debebat, coniunctivo usus esset, deinde adhibuit opta tiuum in his: δόκει μοι,.παντας μεν, αν τις βουληται ἀγαθους

συνεργους ποιεῖσθαι οποιουτινοςουν πραγματος, ἡδιον εἶναι, ευ τε λεγοντα ' καὶ εὐ ποιουσα, παρορμαν μαλλον, ἡ λυπουντα καὶ αναγκαζοντα ' ους δε δ11 τῶν ες τον πολεμον εργων πeιησασΘαί τις βουλοιτο συνεργους προθυμους, τουτους παντα πατιν εμοί γε

δοκῶ ἀγαθοῖς Θηρατέον iam καὶ λαγρις καὶ εργοις. Sed IV. 1, 13. in his, ορα mi πολλων εμαστω ἡμῶν καὶ ο pΘαλμιῶν καὶ δε σοι, Vereor ne rectius ΜS. Guelf. habeat furiiruim, δεη ει. Ita etiam in Anabasi IV. 6, 1 o. e ΜS. Eion. Iegendum Videtur, λοιβωριεν et ἀποβαλα μεν Pro raptatiuis. 'Aliud exempIum optativi pro coniunctivo positi est in xopaedia VII. 5, 56. νυν δ' επειδή ουχ ουτω τροπου μονον εχεις, άλλα καὶ αὐους αἰνακτασΘαι δυνασαι ρυς καιρος ειν ἡ ἡδη καὶ οἰκιας τε τυχε ν ἁξιον. In quo Ioco αλλως scfibendum necessario est pro αλλους, quod libri habent. Ibidem 31. ως δ' αν ῆδιστα φαβριτο, αυτος τις αυτῶ ταυτα παρασκευα σει. Neque enim in his exemplis, in quibus ως Ves oπως cum particula αν coniungitur, huic particulae debetur optativus. Ita recte et sic, VL consuetudo ac regula

linguae postulat, Euripides in HippoIyto v. 236.

35쪽

et Plato in Symposio XX. 8. δια ταυτα δὴ, ομοι,

παντα λογον κινουντες ανατιθετε τω' Ερωτι. καὶ φατε υτον τοιουτον τε εἶναι καὶ τοσουτων αΘι v, Ozrci ς αν -

φαινηται ιυς καλλιστος καὶ κριπιος. Ab illis quidem. Iocis, in quibus optativus coniunctivi loco posituS reperitur, bene discernendi sunt ii, in quibus praesens illud praecessit, quo historici pro pra terito utuntur. Ibi enim recte, et Ut linzuae ratio postulat, optativus adhibetur ut in Cyropaedia IV. 2, 4. οἱ δε ηπεμφΘέντες λεγουσι Κύρcu, οτιμιτοιεν τε τους Aσσυριους δισιαιως, vυν τε, εἰ βουλοιτο Γναι επ αὐτους , καὶ σφεῖς ξυμμ α cοι υπαρ ξοιεν καὶ ηγησοιντο. Eodem pertinent ii loci, inquIbus coniunctivus vim praesentis historici liinbet, ut in Anabasi VII. 1, 2. εκ τουτου δε Φαρναβαζος, φοβουμενος τσ στρατευφλα, μη ἐπὶ τήναυτου στρατευηται, πεμ, ιας προς τον ναυαρ--- εδεῖτο διαβιβασαι το στρατευμα εκ τῆς Λσιας καὶ υπιπνεῖτο παντα ποιησειν αυτω, οταδεοι. Similis ratio ost, ubi optativus praeterbium significat, ut in Cyropaedia VII s. 2, 14. καὶ λογος δε αυτρυ άπορινημιονευεται , ως λεγοι παρα-

36쪽

πλήσιοι εργα ειναι νομεως ἀγαθου καὶ βασιλεως αγαθου. Contra idem Xenophon etiam Coniun-.ctivo utitur, Vbi consuetudo optatilium requirit, Vt TU. 5, 43. καὶ γαρ νυν, ρτε ανευ ημων προςελ αντες εκινδυνευετε, πολυν μεν φο8ον ἡμιιν παρείχετε, Fιη τι παθητε , et quae sequuntur. VII. 3, 1. τοὐς εκελευσεν - διαλαχηντας τάς ἁμαξας κομιίζειν, οποι- άν αυτρὶ πορευωντ ι. Et ibidem 7. εἶπε τουτω 'καὶ αλλα προβατα et ο

επισφαγείη τοῦ 'Aβραδατα. Ac Latinos quoque scriptores notum est, saepe ita tempora permutare. Igitur, si venia est' lusus Ciceronis imitanti, lito est loci Aeschylei sensus.

Sed absque ratione omnia faciebant, donec sidereos ortus ego,

conuersionumque aperui cRecaS VIas. quin etiam numerum, doctrinarum mariumam,

inueni, et formas litterarum nemiles, memoriam rerum, musiparentem fabricam. primusque saeua bestiarum saecula . . .

iugo domaui atque Opore clitellario, ta 'ut cumulum demant hominibus grauissuinum id oris: ego freniseros in currum dedi equos, superbum ditis luxuriae' decus.

37쪽

C A P. II.

Ex illeatur locus Promethei da Tus errortibus. Emenis datur Pherenicus. 'Temere fortasse multis facturi videbimur, qui

in disceptationem et contentionem venire aude-Rmus cum ΙO. Henr. Vossio, cuius et doctissima exstat et uberrima de Ius 'erroribus' disputaco in epistolis mythologicis voI. II. ep. XVII. et XVIII. Hic vir non ignoramus quam bene de veteri geographia meritus sit: quin maximas ei gratias habemus, quod hanc partem antiquit iis, plurimis anto dissicultatibus obscuratam, in tam clara luce collocauit. At enim Vero, quemadmodum eum in interpretandis antiquorum scriptorum Iocis saepius audaciorem esse cognovimus, ita idem ei accidisse existimamus in ea parte Prometiaei, quae de Ius erroribus est. C ius rei argumenta ita dicemus, Vt, quo clarius nostra explicctur sententia, omne Ius iter, quemadmodiini illud ab Aeschylo expositum est,

ab initio usque ad finem persequamur. Atque Io, Argis et Cenchrea Prosecta, v. 631. P ad

38쪽

ΜMotas Dodonamque V. 335 peruenit, Unde

per littora Adriatici simis, qui Ionius olim vocabatur, V. 843. seqqo occidentem Versus Vagata, ad septemtrionem, sed sinies orientem versus, in Scythiam iter conuertit. Id V. 8j declaratur, ἀφ' ου παλιρολάγκτοισι λοριοις.

Ibi Prometheum inuenit, qui a ponto Einino septemtrionem atque occidentem Versus in rupe affixus fuerit necesse est. Hinc enim Prometheus eam propter Scythas Nomadas versus orientem procedere iubet, V. 713. seqq. ac deinde

littus persequi ponti Euxini. Neque enim aliud mare intelligi potest in his V. 713.

χρίμπτουσα. εκπεραν

in cuius sinistro latere erant ChalybeS, V. 72Ο. Tum eam ad Hybristin fluuium peruenturam esse dicit, qui in Caucaso ortus in pontum E ianum influat, V. 723. seqq. Eius fluuii nulla alibi mentio fit. In huius littore pergere eam iubet, donec, superato Caucaso, qui Aeschyl o supra pontum Euxinum ad septemtrionem situs

39쪽

est, meridiem versus ad AmazOrras perueniat. Hae enim nondum Themiscyram incolebant. v. 73o. sed Colchidem habitabant, V. 415. quam Aeschylus supra Chersonesum Tauricam ad Μa otidem paludem versus septemtrionem sitam potabat. Inde per Isthmum Cimmericum, traiecto Bosporo Cimmerico, ex Europa in Asiam peruem turam praedicit, V. 735. seqq. Ιndo V. 796. sic

Pergit: ἄταν - εβρον,

αντολας φλογῶπας ηλιοστιβεῖς ποντου περῶσα φλοῖσβον, ες τ' αν Γοργονεια πεδια Κισθήνης, ἱνα - α Οορκι ς ναίουσι, δηναιαὶ καραιτρε ς κυκν ριορς - κοινον Ομή εκτη ἀενα, μιανοδοντες, ας οἰ:Θ' ἡλιος προςδερκεταιακτῖσιν, οὐ Θ' η νυκτερος μενη ποτε.Ac deinceps Gorgonas V. 3o4. gryphos V. 8O9. Arimaspos V. 31 o. amnemque mutonem V. 80. Aethiopas, fontes Solis, Nilum, eiusque Cataractam in Byblinis montibus V. 3Iq. seqq. ac denique Canopum V. 35 u. commemorat. In lquo itinere describendo bene Vossus eos refuta-

40쪽

vit, qui Arimaspos et gryphos ab Aeschylo in

Africa collocatos Putabant. Verum quam ipse istius itineris descriptionem iacit, ea non minOre nobiS, quam Caeterorum ratio, dissicultate videtur laborare. Nam primum 1 εμορον, nec Tanaim, neC Bosporum Cimmericum, sed VeterenLPhasin esse putat, qui apud Aeschylum, Ut apud Homerum, Europam atque Asiam discreverit. Nec sane dubitari potest, quin hac in re Aeschylus cum Homero consens

rit. Verum ex eo non consequitur, eumdeIn

Isic quoque CommemorarI Vtriusque terrae te minum. . Nam qua in Orientem Patet Europa,

plures sunt eius terinini, in quibus Vt in orientali parte Phasis est, ita magis occidentem Versus Bosporus est Cimmericus. Id ipsum clare indicant V. 735. seqq.

SEARCH

MENU NAVIGATION