T. Lucretii Cari De rerum natura. Libri sex, cum notis Thomae Creech, collegii omnium animarum socii

발행: 1754년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

T LUCRETII

Rquo animoque capis securam, Stulte, quietem Sin ea, quae metus cumque es, periere profusa, ' Uitaque in offensu 'it; cur amplius addere quaeris, Rursum quod pereat male, & ingratum occidat omne :πις Nec potius vitae finem facis , atque laboris ΤΝam tibi praeterea quod machiner, inveniamque Quod placeat nihil est: eadem sunt omnia semper. Si tibi non annis Corpus jam marcet, & artus

Consecti languenti cadem tamen omnia restant, si OOmnia si pergas vivendo vincere saeclar Atque etiam potius, si nunquam sis moriturus.

Quid respondeamus, nisi justam intendere litem

Naturam & veram vorhis exponere causam

At qui obitum lamentetur miser amplius aequo, 96r Non merito inclamet magis, & voce increpet acri Aufer ab hinc lacrymas, Barathro, & compesce querelas. Grandior hic vero si jam, Seniorque queratur: Omnia perfructus vitai praemia, marces Sed quia semper aves, quod abest, prauentia temnis, 97 Imperfecta tibi elapsa 'st, ingrataque vita, Et nec-opinanti Mors ad caput adstitit ante

Quam satur, ac plenus pollis discedere rerum. L .

Nunc aliena tua tamen aetate Omnia mitte,

aequo animoque, agedum, jam aliis cencede: necesse 'st. 97rJure

sum quidam improbὸ rejiciunt. 96s. At qui obitum . &c. Μodb

Natura mitius egit cum Vitae cupidis, jam omnes immodeste appetentes, stpraesertim Senes, v. 26. acritis casti-

xat: Singulis hominibus, ut in Scena, tuae sunt partes , nec immodestius Persona . quae nihil agat, quam Senex in hac vita moratur. Abi Fatue, Aliis eoncede locum, nihil hahes quod amplitis agas, ideoque agas Animam. Quid horres 3 Quies alta & sopor aeterinna Te manent; Quid Sedes infernas,& poenas post Μortem Τ Fabulas times e Poetarum figmenta ista nihil quidem veri in se continent, & jam vivi patiuntur Homines mala, quae fu

tura inepte metuunt.

gnus est, videndus est Aristophanis Scholiastes in duobus locis. Faberi Apud Ammonium Μoschopulum, Ac

alios Grammaticos inVenies , Bκει

πο- Bo ελεθρου αξ. .. 1lii tamen gurde , id est, Stulte . Fatue, Alii Baro r qua voce utitur Tulliin, de Golvat. lib. II. Ω Persin, Sat. s. Heinsitis autem ad tertiam Elegiam teristii lib. Amorum Ovidii; Aufer, abi, hine luebr mas, Bal tro , D' compesce, &e.

Balatronem autem videntur veteres

sumsisse pro Homine nihili x nugaci, quo significatu etiam apud Varronem occurrit, lib. II. de Re rustica: vid. etiam Festum in Balatrones. ο

212쪽

LIBER TERTIUS.

Is IIure ut opinoo agat, jure increpet, incilietque,

Cedit enim rerum novitate extrusia vetustas ;Semper & ex aliis aliud reparare necesse 'st: Nec quidquam in barathrum, nec tartara decidit atra. Materies opus eis, ut crescant postera saecla : 98o Quae tamen omnia I e vita perfuncta sequentur. Nec minus ergo ante haec, quam nunc, cecidere, cadentque: Sic alid ex alio nunquam desistet oriri, Uitaque mancupio nulli datur , omnibus usu.

Respice item quam nihil ad Nos anteacta vetustas 98s

Temporis aeterni fuerit, quam nascimur unte.

Hoc igitur speculum nobis Natura futuri Temporis exponit post mortem denique nostrum: Num quid ibi horribile apparet num triste videtur Quicquam nonne omni somno securius exstat Z 99

Atque ea nimirum, quaecunque Acherunte profundo Prodita sunt esse, invita sunt omnia nobis. Nec miser impendens magnum timet aere saxum Tantalus, ut fama 'st, casta formidine torpens: Sed magis invita Divum metus urget inanis 99s Mortaleis, casumque timent, quemcunque ferat Fors.

' 6. Deilietque. Increpet, Probi uineiliam: Attius. Siquis hac me orati ne inelliet, quid respondeam Pacuvius, atque Alii. 979. Decidit. Quidam agnoscunt Deditur, & v. PII. suam Tu pro suὸm nunc , legunti Gitanius,

Nec minus ergo ante haec quam quae ce ridere cadentque.W

yg . Visuque Mancupis.) Ea Mameipio accepisse dicimur , quorum dominium est nobis acquisitum. Quia tibi sane dedit mancipio , aut unde emisi 3 Plautus, & apposite Arnobius, usu fructu illis est Vita non mancipio tradita. 939. Ibi. In tempore praeterito,

Lambinis r Alii, in tempore post mortem futuro. 99 I. At e ea nimirum qu Punque,

Me.) Ut Μortis metum Hominum animis penitus evellinis , N. 46. Poetarum Fabulas de Tantalo, v. 6. de Tityo. v. II. de Sisypho . T. 8. de filiabus Danai, v. s. de cerbero, Furiis, & lacu Sulphuris , v. I 3. commode explicat & illustrat: Quippe istae Fabulae narrantur de vivis, Superstitiosus est Tantalus I Tityus vero ille qui foeda Libidine captus, & victus ducitur : Sisyphus repraesentat illum qui Imperia & Magistratus impotenter ambit, nec unquam est voti compos. Filiae Danai sunt Cupidi, & insatiabiliter avari. cerherum autem , Furias , & id genus reliqua inter carnifices requiras ; seu potius in ipsa, mainximo isto. Tortore , Impiorum conis silentia. 993. Impendens Aere Saxum. Ista, ne quibusdam Poetis placuit, apud Inse ros Tantali poena, Eurip. in Oreste.

996. Cassiumque. Ibustu quidem RScomma in ista voce, se Γλύμι Saxum impens Disiligoo by Cooste

213쪽

Nec Τ1tyon Volucres ineunt Acherunte jacentem, Nec, quod sub magno scrutentur pectore, quidquam Perpetuam aetatem poterunt reperire profecto, Quamlibet immani projectu Corporis exstet, Io . i non sola novem dispensis iugera membris obtineat, sed qui Terrai totius orbem: Non tamen aeternum poterit perferre dolorem, Nec praebere cibum proprio de corpore semper rSed Tityos nobis Hic est, in amore jacentem Iocis Quem volucres lacerant, atque exest anxius angor 3 Aut alia quavis scindunt cuppedine curae. Sisyphus in vita quoque nobis ante oculos est, Qui petere a populo fasceis, saevasque secureis Imbibit; & semper victus, tristisque recedit: Io IoNam petere imperium, quod inane 'st, nec datur unquam, Atque in eo semper durum sufferre laborem, Hoc est adverso nixantem trudere monte Saxum, quod tamen a summo jam vertice rursem Volvitur, & plani raptim petit aequora campi. IOIs Deinde animi ingratam naturam pascere semper, Atque explere bonis rebus, satiareque nunquam, Quod faciunt nobis annorum tempora, circum Cum redeunt: foetusque ferunt, variosque lepores,

impendens & Casurum respicit: iste iuuis forsan puerilis, sed maximi viri

ingenio nonnunquam abutuntur. I o. Prollecta. Ad haec verba vir-

xilii,

- Projeetaque saxa Paetini Rad--: Projecta, si secundum consuetudinem dicatur , intelligitur Abjecta : Si secundum veteres, Projecta, porro iacta, ut alibi ait,. - Projecto dum pede lae . aptat se pugnae -- Μacrobius , Satur. lib. VI. cap. 4. Frustra verb haec, nee ad veteres fugiendum; Livius, lib. XXII. Cap. ao. Nec continentis modo projectas oras praetervecta. Io I. uui non sola novem , &c. Νota Tityi moles, ' . . Viserea praebebat Tit ι lanianda, vo

iugerihin diseractin erat : Ovidius. Per tota novem cui fugera corpua Porrigitur Virgilius: I I. Dissipes AJ Alii Dissipems, imperitΦ. Io . cuppedine. Gilanius , Tompedine, ε Codd. Quibus etiam Ego ereis derem , si bonus ille Vir acutam aliis quam torpedinem, qua Cura Dindam

demonstraret.

I 9. Factes s vasque secures. Η nores & Magistratus, proprie cons

latuma

toici. Imbibit. Sie lih. H. v. 7I. Ut ex ira paenaspetere imbibat acres. Μ. Tullius , suod facere nolit, atque imbiberit e modi rationi ν illam ad suas conditiones perdueere : Et Com.ibero eodem sensu utitur Arnobius.

214쪽

LIBER TERTIUS. I93Nec tamen explemur Uitai fructibus 'unquam; IoaoΗoc ut opinor id est, aevo florente puellas

Quod memorant, laticem pertusum congerere in Vas: Quod tamen expleri nulla ratione potestur. Cerberus & Furiae jam vero, & lucis egenus Tartarus horriferos eructans faucibus aestus, Ioas Haec neque sunt usquam , neque possunt esse profecto. Sed metus in vita poenarum pro malefactis

Est insignibus insignis, scelerisque luela

Carcer, & horribilis de faxo Jactu' deorsum, Uerbera, Carnificcs, Robur, pix, Lamina, Taedae e Iogo Quae tamen & si absunt , at Mens sibi conscia facti

Praemetuens, adhibet stimulos , torretque flagellis 3 Nec videt interea , qui terminus esse malorum Ρossit, nec quae sit paenarum denique finis:

Atque eadem metuit magis haec ne in morte gravescant: Io*r

Io23. Potesur. Plautus, Demum igitur, eum Senex is, timo

in otium

Te colloces , dum potestur. Pacuvius apud Nonium, Squa potestur inυGigaria via, ct Ennius apud Diomedem, Nec retruhi potestur imperiis. I 28. Scelerisque luela. A fugio xeaveo, fugela, cautela, ita luela a tuo. Alii legunt Numesia : Numesta autem est machinae genus ligneum, ad cru

ciandos noxios comparatum , quo &

Collum & Ρedes immittunt: Nouim. Est genus vinculi quo quadrupedes lia gantur : Festis. Plautus in Asin.

Nervos, Catenas, carcerem, Numel

las , Pedieas , Boias. Ioa9. De Saxo jactiu deorsum. Saxum Tarpeium 3 Horat. Sat. s. lib. I. - Audes Dejicere e saxo cives aut tradere Cadmo pIoyo. Robur, Pix , Lamina , Tais . varia Tormentorum genera; De Robore praeeipitat unl: Val. Maximus, lib. V l. cap. 3. Atra Pix te agitet apud

Carniscem, eu capiti tuo illaceat. Plau- tus in capi. Laminas autem ardentes, stnedas quis nescit 3IO3 7. me etiam tibi Tute, Re.

Demum , v. 29. Vulgus Hominum, Numerum istum , ut loquitur Horatius , & fruges consumere natum increpat. Quid enim isti Sibi Aliisque prorsus inutiles indignarentur se iliadem legihus Necessitatis subiici, quia

hus maximi Imperatores, Conditores Legum atque Urbium, Scientiarum Authores , & Ingenio Artibusque illustres viri jam tenentur . Ω olim ten bantur : deterior debet esse eorum Coninditio , Ω tamen de aequa queruntur Immodesti l Aneus Martius. quartullRomanorum Rex, v. s. Xerxes ille Persarum imperator . v. s. Scipio m

iricanus, v. a. olim obierunt. Poetae Omnes , & eorum Ρater Homerin, V. 3. Demo ritus denique, v. 3. At

que Epicurus reliquis omnibus prae stantior Philosophus interiit, V. 3. Abi igitur Tu, quicumque es, nec deplora istam sortem, quam tales tantique Viri, praecipuὸ Democritus & Epicurinlati subierunt.

215쪽

mina sis oculis etiam bonus Ancu' reliquit, Qui melior multis, quam, Tu, fuit Improbe, rebus. Inde alii multi reges, rerumque potentes IOA Occiderunt, magnis qui gentibus imperitarunt, Ille quoque ipse, viam qui quondam per mare magnum Stravit, iterque dedit legionibus ire per altum, Ac pedibus salsas docuit super ire lacunas :Et contemsit, aquis insultans, murmura ponti, IouLumine ademto, animam moribundo corpore iussit. Scipiades, belli fulmen, Carthaginis horror, Ossa dedit terrae, proinde ac famul infimus esset.

Adde repertores doctrinarum , atque leporum, Adde Heliconiadum comites; quorum unus Homerus Ioso Sceptra potitus, eadem aliis sopitu' quiete 'st: Denique Democritum postquam matura vetustas Admonuit memorem motus languescere Mentis,

Sponte sua letho caput obvius obtulit ipse. Ipse Epicurus obit decurso lumine vitae, Iosue

I 38. Lumina sis o lis. Vir. Suis oculis 3 nam me, Sos, Sas, pro Suis, Suos, Suas, Veteres. Ennius :Virgines nam sibi quisque domi Romanis habet Sas: Naevius. Sis Poeni contremi unt artubus. Prustra igitur quidam legunt, Luminasse etiam solis. I 38. Bonus Anem. De quo Livius : Mitis gloria memor, medium erat in eo ingerium , U Numa re M. muli memor, euilibet superiorum Regum

belli pacisque N artibuν ου gloria par. Io 2. De quoque do. Xerxes, qui Bellesponto juncto Tullii verbis, in lib. II. de Fin. utor θ Μare ambulavit. Io s. Atque insultans. Ita recte Lamhisin: Insultare Dis , virgilius. In stare bino, Horatius. Gisiniusverd Equis instillans , cui lavet Salma- ι ; Quasi id ageret Lucretim, ut sci remus Xerxem Hellesponto iuncto tam Equites quam Pedites trajecisse. I 8. Famul. Oscorum vox pro

Amulωr Ennius, Mortatim summum Fortuna retente

Reddit, tit ex summo Regno lamur insimus esset. Idem Debit Homo pro Debilis r Varro, Meia 9 Dufi I. God utrum sis ma, guum , - parvum , Facia, an Dis

Ioso. Unus Homerus. Alii avus. imperite. Iosa. Denique Democritum. &e. Hermippin apud Laertium hunc locum explicat, Democritus cum jam Senio confectus , Ω propinquus morti vid retur , maerentem Sororem, quod illo ἐν τῆ τῶν ρε σαοφουρίων ἱκτῆ morituro, ipsa' Deae vota exsolvere nequiret, b no Animo esse jussit, panesque calidos sibi quotidie afferre; Eos igitur cum narthus admovisset, vivum se doneo ea celebritas transiret, servavit: ubi verb dies illi transierunt stres autem

Diogenes Laertius, lib. IX. in vita Democriti.

Ioss. Ipse Epicurus. Quidam hue retrahunt praecedens las, ita ut sitisse Ipse Epicursu, & pro Liamina Iegunt Limite.

216쪽

Qui genus humanum ingenio superavit, & omneis Praestinxit, stellas exortus uti aetherius Sol. Tu vero dubitabis , & indignabere obire, Mortua quoi vita est prope jam vivo, atque videnti

Qui somno partem majorem conteris aevir Ioco Et vigilans stertis, nec somnia cernere cessas, Sollicitamque geris casia formidine mentem Nec reperire potes, quid sit tibi saepe mali, cum rius urgeris multis Miser undique curis, Atque animi incerto fluitans errore vagaris 3 Ic6s

Si possent Homines, proinde ac sentire Videntur, Pondus inesse Animo quod se gravitate fatiget, Et quibus id fiat causis cognoscere, & unde

Tanta mali tanquam moles in pectore constet; Haud ita vitam agerent, ut nunc plerumque Videmus. IO7

Quid sibi quisque velit, nescire, & quaerere semper,

Commutare locum, quasi onus deponere possit. Exit Lepe foras magnis ex aedibus Ille, Esse domi quem pertaesum 'st, stibitoque revertit: Quippe soris nihilo melius qui sentiat esse. Iops Currit agens mannos ad villam Hic praecipitanter, Auxilium tectis quasi ferre ardentibus instans; Oscitat extemplo, tetigit cum limina villae :Aut abit in somnum gravis, atque oblivia quaerit, Aut

Ios7. Praestinxit. Hane vocem multis contra Barbaros, ut loquitur, defendit Lamhinas, e contra Salma ι, Leto ἐώriptis Restinxit, ubi perperam Lumbinus Praettinxit, contra fidem Librorum, & Latine Loquentium usum Epicurus omnes ingenio suo superavit, ει extinxit, si e resinxit, ut Sol a mentu suo Restas restinguit, cuni lumen suum illis adimur Sic l. V. Praeclarumque velit Solis restinguere

lumen.

Tertullianus, maerenduntur Stellarum radii, quos matutina Succensio extinxerat. Attamen post tanta certamina ,

tam Eesinxit, quam Prisfinxit, sine ullo incommodo legamuS.Io66. Si possent Homines, sto. ΜOr-.tis timorem , kntem & originem omnis aegritudinis supra doeuit Lueretius ridem iam agit, v. 23. Nec aliunde Tumultus & Instabilitas in vita Hominum : Μodb in Vi Ilam tendunt, modi, in Urbem revertuntur ἔ Haec jam appetunt, deinde eadem fugiunt, in omni conditione Cura atque AEgritudo,

quippe hunc metum, Omnesque cupi ditates ex illa natas secum ferunt; Ueram autem Philosophiam. Epicuri, via. Sapientiam sequantur , Animum morin talem esse discant Homines, st deponet quisque sarcinam, quam gravem se tit.

E quibus id μι caulis quoque noscere. I 8. oscitat extemplo. Oscitatatidippe Hominis est fastidientis quae adoini, & quae absunt desiderautis.

217쪽

Aut etiam properans urbem petit, atque reVisit. Iogo

Hoc se quisque modo fugit: At, quem scilicet, ut fit, Effugere haud potis est, ingratis haeret, & angit,

Propterea, morbi quia causam non tenet aeger:

Quam bene si videat: jam , rebus quisque relictis

Naturam primum studeat cognoscere rerum, I 8s Temporis aeterni quoniam, non unius horae Ambigitur itatus, in quo sit mortalibus omnisssitas post mortem, quae restat cumque, miluenda. Denique tantopere in dubiis trepidare periclis Quae mala nos subigit vitai tanta cupido Z Iosci Certa quidem finis vitae mortalibus adstat, Nec devitari lethum pote, quin obeamuS. Praeterea, versamur ibidem, atque insumus usque rNec nova vivendo procuditur ulla voluptas. Sed dum abest, quod avemus, id exsuperare Videtur Ios fCaetera: post aliud, cum contigit illud, avemus ;Et sitis aequa tenet vitai semper hianteis: Posteraque in dubio' it fortunam quam Vehat aetas, Qtiidve ferat nobis casus, quive exitus instet. Nec prorsum, vitam ducendo, demimus hilum Iroo Tempore de mortis, nec delibrare ValemuS, Quo miniis esse diu possimus morte peremti. Ρroinde licet quot vis vivendo condere saecla, Mors aeterna tamen nihilominus illa manebit: NeCroga. Ingratis. Praeter voluntatem : Inoavis r uossius : Sie Plautus in Casina Vobis invitis, atque amborum ingratiis :& in mercatore, Tuis ingratiis rinisa, lib. V1. U. a I s. -- Cadant ingratis illa neresse est Semina , quae iaciunt fulgorem :I 8 . Rehus relictis. J Idem valet ac rebus omnibus aliis relictis : Sic Plautus Ego relictis rebus Epidicum operam quinrendo dabo :Terentius, Breus me, relictis relin, δε ιι Pam

philum

Hodiὸ σωervara rIog9. Denique tantoperὸ in dubiis. Demum , v. 4. Stultὸ id fugimus. quod evitare non possumus 3 Imo iamultas aetates viveremus, eadem tamen nos teneret Cupiditas Vitae, v p. quae nullam novam voluptatem affer ret , quae incerta semper, & malis o noxia r & v. g. Μors erit aeque Immortalis & aeterna, si hodie, ac si eras

occupet.

Io9 I. certa quidem. Rectias quam certὸ equidem. I 8. Vehat. Alii. Ferat. II I. Delorare.) Rectius Delibare

II a. Morte peremti. Virgilius. --Indima Morte peremti.

- de peremtu r

218쪽

Nec minus Ille diu iam non erit, ex hodierno mos Lumine qui finem vitai fecit, & ille

Mensibus atque annis qui multis occidit ante.

tibus , si modo opiniones quae providentiam impugnent excipias) disputet Lucretius, quis Philos phorum prudentius aut rei ipsi accommodatius 3 De rebus, verb a Sensu remotis . de Anima, ejusque facultatibus disserente nemo Vanior aut ineptior : Qualem vero sibi Animam eiungit 3 En ipsa adest ; Suhitantia Corporea tenuis , composita ἡ minutis & volubilibus particulis Aurae. aeris, & Caloris, quae ita per totum Corpus sitae sunt, ut parvis intervallis sint a se invicem disjunctae: His tribus addas quartum Nescio quid innominatum persubtile, ct maxime mobile, quod in pectore situm sit sensus principium , Ω Ιmagines ab omnibus rebus venientes percipiat . & tum perfecta & consummata erit Epicuri anima. Breviter, concipe Araneum in pyxide, per totam istius pyxidis cavitatem telam teΚat, mediamque ipse incolat: advolent deinde Muscae, & fila moveant, quo

motu excitatus Araneus filamenta tractet, Μuscas irretiat, & captas devoret : Haec concipe R habebis Imasnem Epicuraeae Animae captantis si- λα , quo nulla unquam fuerit limilior. Haec vero digna sunt Philos

Pho commental. Animam non esse corporis Harmoniam , 1 v. 94. ad v. I 36. satis probatum. Inde usque ad v. I 62. Dustra Animum . Dominum, viz. vili servo Animae coniungit: vehementi metu concussio Animo, laborat Anima, fateor, sic tremente Citharaedo debitos sonos Cithara non reddit. Pari successu usque ad v. 177. Animum

corporeum esse evincere conatur,

quod enim argumentis confirmare debuit, id tanquam eertum sibi sumit;

Pertinaciter enim assirmamus contactum posse eme sine corpore. Dum vero Animam Corpoream esse nondum probaverit, quid de illius subtilitate usque ad v. 27 I. inquiramus 3 Fatendum tamen Poetam evia denter demonstrasse Animae partic

las si modo Corporea foret ) debere eri subtiles R volubiles e Nec de

Compositione Animae usque ad V. 323. litigemus, nam ex Aeris, Aurae, stcaloris Seminibus non minus apte componat Animum quam ex alicujus alius materiae particulis r duod verδ, v. ago. trihus hisce rebus quartum aliquod innominatum addat, ideo confitetur nullum genus Corporis concipi, aut excogitari posse, quod sensus sit principium.

Prudenter autem tenuis Animi salutem denso validoque corpori commendat usque ad v. 7so. & usque ad v. 37Ο. Corpori etiam facultatem sentiendi largitur: Quid autem stultius

quid a communi sensu remotius rQuid denique ipsus Placitis militis

accommodatum Z Unde enim corpus lit sensus particeps cui nihil quartae istius innominatae rei immiscetur ΤDeinde ad v. 396. contra Democriatum feliciter disputet, nec repugno, non enim inquiro utra Sententia potior sit, dum utraque est absurda: Et ut modo Animum corpori conse vandum credidit, sic ad v. II. Corporis custodiam vicissim Animo commendet : Istam tutelam non invideo: Argumenta verb quibus ipsum Ani

nuem & subtilem Corpoream Substantiam , qualem Animum supponit esse,

distrahit & dispergit: Atque id fiat

per me licet, Corporeus sit Animus,

219쪽

I98 Τ. LUCRETII

& quamvis crassus, & ὸ particulis

implexis conjunctus sit , eum tamen distolubilem fatebor. Secundum, a V. - . ad V. 4 9. Tertium, a V. - . ad V. 464. Ω Quartum , a v. 46 , ad v. 473. NihiI efficiunt : Animum enim una cum Corpore nasci, adolescere , & sen scere minime sentimuS , Corpus nasci , adolescere, atque senescere sentimus , in Animo neque decremenis tum neque incrementum experimur; At verb in Infante non viget Animus,

in Sene deficit : Quo argumento nempe ineptus est Puer, & Senex desipit. Similiter Artificem peritissimum in Machina colloces, Aliae Vero partes istius Machinae nimis rigeseant, Aliae sint aequo flaccidiores, deterantur aliae , aliae autem nimis tu

gestant; R deinde stultε expectabis

ordinatos motus , licet maxime elaboret peritissimus ille Artifex. Deis inde curas, luctumque suscipit Animus : Ergo est di&lubilis : Quia, viet. alia non jam occurrit ratio Luctus Penetrans & curae Elaees alibi appellantur. Digna mortali R CONporeo Animo ista ratiocinatio i Quarto autem argumento eadem responsio,

quae secundo, satisfacit. Tribus sequentibus argumentis, a V. 47s. ad V. et . medici respondeant, quanquam nil opus est respo A: Crura vacillent, tardescat Lingua, &natent oculi, quid haec ad Animum ΤIurgia denique gliscant; Neque id

quidem mirum, quemadmodum quantumlibet alioquin peritus fuerit Citharistes , non poterit tamen non dissonantes cantilenas exprimere . si perturbate intenderis, ac distenderis choriadas Citharae, quae harmonice ante pulsabatur. Similiter in morbo Epileptico ater ille Humor organa deturbat, atque inde isti motus incompositi. Cum veri, organa tantum assiciat, &debilitet morbus , quid aliud restituat Medicina 3 Septimum, 1 v. sas. ad v. s 6. asserit Animam Hominis membratim morientis sensim deficere atque interire: Quasi frigescere non pol si ut Artus nili Anima etiam frigescat: Hoc vero argummitum supinponit Animam corpoream esse ' pentotum Corpus diffusam, quod non dum probavit, & certi, scio nemo unis quam demonstrabit. Octavum, a V. s r. ad V. 6. nihil agit, Neque enim ab alio intelligendi aut ratiocinandi vim habet Mnima , quemadmodum Auris audiendi, aut oculus videndi mutuatur, verum a seipsa id habet, ac ideirebmirum non est, si sejuncta a Corpore Auris non audiat, neque seiunctus Oculus videat, secreta autem a Corinpore Μens intelligat ac ratiocinetur. Nono, 1 v. s p. ad v. 78. hoc m do respondendum : Ut dum videmus Μilitem gladio, aliisque armis pugnantem , non dicimus tamen illum Armis destitutum non posse plagam ullam inferre , cum manus adhuc sudipetant quibus infligere ictus possit 3 sic cum Anima membris undique , ut panopita quadam induatur, organi que allet, corporeis varias functiones oheat, dicendum tamen non est, ubi istum omnem quasi militarem appara tum exuerit, nullam ipsi neque intelligendi neque sentiendi superesse functionem. Decimi argumenti, ii v. 89. ad V. 9 . vires nemo agnoscet, nisi qui senserit Animum esse quasi fund mentum totius Animalis, & Corpus Animo tanquam Sale aliquo condiri, ne foeteat & putrescat. Undecimum , a v. sy I. ad V. ω nihil aliud est quam in verbo lusus 3 ideo enim vim aliquam videtur habere , quia ista spirituum defectio appellatur Animi deliquium. Duo sequentia, a v. 6ω. ad U. 623. negant Animam exire posse integram, nisi per fauces expiretur, nee absum de quidem, si Corporeus foret Animus : Addunt insuper Animam futuis ram dissolutionem metuentem aegrὸ atque invito exire ; Respondet apud Ciceronem Cato . Gid ouod sapiet istam quoque aequus o animo moria:ur , stultistam iniquiUsmo 8 Nonne vobis videtur Animus is , qui plus cernat N longius, videre se ad meliora proficisci ; Illa autem euisue obtusior acies, non videre t Equidem esseror stu-

Diui tirocl

220쪽

Eo patres vestros, quos eritii N dilexi,

ωidendis neque vero eos forum convenire aveo , fed istos etiam , de quibus audia

in , H legi , Ef ipse conscripsi Go uidem me proficiscentem, haud sese quis facia retraxerit; suod si quis Deus

mihi largiatur , ut ex hac aetate repue-ε assicam ,'in cunis vagiam , valde re ginem 3 nec vero velim , quω decurso Datio a calce ad careeres revocari. Demum affirmant Animum , quoniam in

Pectore Hominis semper situs est si

Epicurum , viz. audiamus ) extra pectus non posse integrum manere, qua si aves in nido natae extra illum versari nequeant.. Decimum quintum, a T. 62 . ad v. 63 3. ejusdem est cum reliquis farinae Vulgus sapit: Nee Decimum sextum, a v. 67 . ad v. 669. tam fu- εὶ explicasset Poeta, si motum Animalem , eaque instrumenta quae isti perficiendo inserviunt perspexisset. Serenti a v. 67o. ad v. 678. Plato Rythagoras respondeant, istos enim solos premit, ct alia jam ago: De- imum septimum & octavum, 1 v. ε . ad V. 7Ia. supponunt Animum Corporeum per totum Corpus diffundi , & cunctis illius partibus alligari, ruo nihil falsius, aut absurdius: in apite, tanquam Princeps in Solio

residet, ibique dominatur. Quam futilis sit ista, a v. 713. ad . 74o. de vermibus observatio Omnes sentiunt , qui vermes in Terra, Planta, Caseo, rebus profectb nunquam Animatis genitos viderunt. Qui Animarum transmigrationem defendunt, isti effugiant nodos quos nectit Poeta, 1 v. 7 I. ad v. 769. Et deinde a v. 77o. ad v. 776. Absurdus foret Animus, nisi cuperet corpus

πividum & vigens, fugeretque senioeonsectum. De sequentibus a v. 777. ad v. 784. Isti videant, si qni sint. qui PIthagoricas nugas aliquid esse putent: Quoniam verδ vigesimum

quartum, a V. 78 s. ad v. 8 . idem est eum Decimo quarto, ideo non alia hie quam illie adhibenda est reis sponsio. A v. go I. ad v. 166. Rem immo talem rei mortali conjungere Praesta tissimis Philosophis nondum visum fuit incongruum. aut absurdum; D inde contra, a v. g . ad . 829. quar tum genus rerum constituo , incorporeas , viz. substantias immortales ridque impudenter negabit Epicurus, elim Deos suos aeternos & in dissoluishiles constituerit. Demum, a v. 83 . ad v. 8 I. Luctu penetranti assiet, &curis edacibus vexari Animum, &Corpore morbis quibusdam correpto illum debitas functiones eXercere non posse confitemur, at verb Animum inde fieri mortalem pertinaci aer nega

mus.

Iam verδ copiosius ostenderem Duis stra haec omnia argumenta congerere& explicare Lucretium, Μortis enim metum non tollunt: Quippe iis qui honis prosperisque rebus utuntur, quid calamitosius ista morte quae sit αἱ θιως 3 Ω Μiseris talem mortem proponere qua extinguantur penitus . heque misellarum sit finis , perinde est ae si iactato tempestatum sevitia proponatur naufragium , quo submeristus suffocatusque procellam deinceps sensurus non sit: Hoc est egregium, quod praestant 'lauri do mata, solatium; Quod tamen, quale quale est, Bonis omnibus & Piis invisum ae inis gratum , Ω impios solos, quos nulla Philosophia curare debuit; juvabit.

FINIs LIBRI TERTII.

LIBRI

SEARCH

MENU NAVIGATION