Theologia DogmaticoPolemica

311쪽

mediale missa est ad CF primum, sed in Iubaiani manus cum incidisset, illius exemplar ad S. Cyprianum illo transmisit : neo Cyprianus trabuit ipsam Stephano, sed Authoris taeito nomine illam refellit. Quod si praefracte contendas Cyprianum de Stephano loqui , aio Cyprianum non assecutum fuisse mentem Stephani; quia per Baptismum in nomine Christi Stephanus non in- tolligebat baptismum in sola nominis Christi in voeatione, sed virtute et authoritate Christi institutum et

datum; et quidem apposite ad statum controversiae quam cum Cypriano habebat, ut nempe ostenderet parum referre a quo Baptismus conseratur , modo sit Baptismus Christi, id est, virtute authoritate Christi institutur. Ad II. R. ut prius , intelligi ibi per ea verba Baptismum Christi, sive su virtute et authoritate Christi collatum. In illis enim ipsis Lotis passionis S. Slephani

Papae resertur, Nemesium Tribunum militum his ver his a Stephano baptizatum fuisse: In uomine Patris

et Filii et Spiritus Sancti baptizo te. Ad IlI. iam respondimus Tomo III. Num. CDLIV. CCLXXIII. Obiicitur IV. Authoritas Patrum S. prianus Epist. LXXLII. ad Iubaianum docet, quod

Apostoli baptizarini Judaeos in nomine Jesu , Gentiles vero in nomina Patris et Filii et Spiritus Sancti. II. S. Hilarius Lib. de Synodis scribit: Ne postremo Apiastoli meriantur in crimine . qui baptizare in nomine Patris et Filii et Diritus Sancti iussi , tantum in Iesu nomine baρtia ooerunt. Ill. S. Ambrosius Lib. I. de Spiritu Sancto, Cap. lil. Baptismum in s liu Christi Domine collatum, legitimum esse censet . quia in Christi nomine caetereae Sanotissimae Trini at s Per ouae

antelliguntur. Quemadmodum, inquit, fit unum ru se

312쪽

3 io, ARTICULUS II. CONTROVERSIA III. mone comprehendas, aut Patrem , aut Filium , aut iritum Sumtum ; Ide autem nec Patrem . nec Filium, nec hiritum Sanctum abneges, plenum est Ad ei Sacramentum: ita etiam quamuis et Patrem et Hlium et hiritum Sanctum dicas , et avit Patris, aut Filii, aut Spiritus Sancti minuas potestatem, piacuum est Omne sterium. Si Christum dicas, et Patrem a quo unctus est, et ipsum qui unctus est Filius, et Spiritum Sanctum quo unctus est, designasti. I v. S. Bernardus Epist. e CDIII. alias CCCXL. interrogatus quid Osset seu tIeudum de baptismo in extremis collato sub ista verborum so mula : Baptizo te in nomine Dei, et Sanctae ac perae

crucis , sic respondet: Ego vere hunc baptizatum ρuis , nec sonum pocis peritati Idei, et pietati intentionis praejudicare potuisse. -- Legimus sane in Actibus Αρο- stolorum non modo in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti, perum et in nomine Domini Jesu Christi aliquos baptizatos. Resp. ad I. S. Cyprianum non loqui de forma baptismi , sed de professione publica iblius qui baptizandus erat; aitque a Iudaeis postulatam

fidam in Christum, quem antea aversabantur e a Gentilibus autem expressam professionem fidei in Trinit tem , quia unum in tribus Personis non agnoscebant Deum. Ad II. Resp. S. Hilarius id unum evincere e natur , Actuum loca, in quibus Apostoli dicuntur baptizasse in nomine Domini Jesu, non esse contraria

Evangelio, in quo dixit Christus Λpostolis: Euntes docete omnes gentes, bivtizantes eos in nomine Patris. et Filii et Sρiritus Sancti : At v. ro minime eontendit Apostolos in nomine soli. is Christi revera baptizasse.

Igitur juxta S. Hilarium baptizare in nomine Chi isti

idei est ac baptismum conserro xirtute et authoritate

313쪽

DE FORMA BAPTISMI. 3 in christi ; alioquin Actus Apostoli et manifeste contradicerent Evangelio, et Apostoli mandatum Christi viola sent. Ad. III. Resp. S. Ain brosium non agere ibi dolorina Baptismi, sed vel de illius essecta, qui quamvis in Scripturis uni tantum personae tribuatur, toti Trinitati, adeoque etiam Spiritui Sancto convenit: vel

loqui ibi de fide baptizandi , non de fide quam min,

ster baptismi conceptis verbis exprimit. Ait nimirum S. Doctor, quod baptizandus, ut consequatur effectum Sacramenti, debeat credere Mysterium Sanctissimae Trinitatis , hancque fidem suam satis exprimat, si unam personam nominet, et fidem in reliquas habeat; quia exprimendo unam personam , intelliguntur aliae, cum

una non possit esse sine aliis, et omnes eamdem nat ram habeant. Certe necessariam esse ex parte baptizantis distinctam et explicitam invocationem trium Personarum in administratione Baptismi, et quidem ex Christi institutione , asserit S. Ambrosius Lib. II. de Sacrame iis , Cap. V. Venit Sacerdos, precem dicit ad fontem, inuocat Patris nomen, praesentiam Filii et Spiritus Sancti. Utitur per bis coelestibus. Coelestia perba quae sunt 3 Quod baptizemur in nomine Patris et Filii et hiaritus Sancti. Et Lib. II. cap. VII. In uno autem nomine baptizari nos jussit, hoc est, in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Λ oli mirari, quia dixi unum nomen, ubi est una substantia, una Dipinitas, una majestas. Hoc est nomen de quo dictum est: In quo oportet omnes salvos feri. Ad lV. Re p. singularem hauc et privatam S. Bernardi opinionem c siquidem Epistola illa genuinus sit S. Doctoris laetus, qua de re complures ex Eruditis dubitati t) omtituo deserendam esse , tamquam Scripturae et Traditiovi coatruriam , timi

314쪽

probarique etiam ab iis qui asserunt, Apostolos ol Ina ex privilegio in solius Christi nonii ne bapti naum administrasse. Vide hac de re plura apud Natalem AD-xandrum Dissert. XIII. Hist. Eceleq. Saec. III. Le Drou-νen de se Sacramentalia Lib. II. Quaest. III. Barduinum in Quaest. Triplici de Baptismo. - CCLXXIV. Objicitur I contra III. Conclusionem,

Silentium Veterum. Haeo verba, Ego te butiro, non fuerunt in usu primis Ecclesiae sacculi'. ErSO non Pertinent ad substantiam Baptismi. P. A. Patres qui multa scripserant de Baptismo, horum verborum nulli bimemineruut ante saeculum VI. Ergo verba illa non fuerunt iu usu primis Ecclesiae saeculis. R. N. Λ. Ad probat. C. Α N. C. quamvis Patres malia seripserint de Baptismo, nil mquam tamen e X ponere Omnia aggressi sunt, quae ad Baptismi consectionem pertinent. Magis ita quo solliciti erant atque attenti in demonstrauda necessitate i vocationis SS. Trinitatis, ob haereticos eam vitiantes . quam in commemoraudis verbis quibus actio baptizantis axprimitur, utpote a nemine haereticorum in conterivo aiam adductis. Saeculo VI. S. Gregorius M. in suo S gramentario hane formulam, Ego te baptias, diserto τε fert ut ritum iam dia in Ecclesia receptum, non citoecens a se iustitutum. Ergo nisi advorsarii ostendunt, a quo Pontifice vel Concilio haec Arma praesoripta fuerit, legitime a nobis insertur , have formula in semper in Ecclesia Dei suisse usurpatam.

C L XV. Osjicitur VI. Authoritas S Augustiani , qui Hom. XX lil. tuter L. formulam lis ne videtur rejicere; ait enim: Medicus bonus hii tus aegros

non soliam praesentes Sarisbat, sed et Ititur e sitim

priaeςidebat. Futuri erant homines qui dicerent . Ego

315쪽

Sceleribus oneratos aspernabantur , et insolenter gloriabantur . a se propriis meritis et authoritate Propria , non vero authoritate Christi, vel in vi et efficacia Sacramentorum, pecuatu dimitti.

CCLXXVI. Objicitur VII. Inutilitas. Actio bapti-etantis est manifesta. Ergo erba illa, Ego te butizο, sunt inutilia. R. D. A. Est inanifesta, seu tamen adunc de se iudifferens ad actionem Sacramentalem, C. Λ. Iam do se determinata, ut sit actio Sacramentalis, N. a. et conseq. Constans ac perpetua Ecclesiae traditio et praxis satis ostendit, Christum voluisse, ut actio baptizantis exprimeretur : in iis autem quae uheneplacito et voluntate Christi pendent, alia ratio exigi nequit quam voluntas Praecipientis. Neque dicas, tu Sacramento Confirmationis actionem ministri apud Graecos non exprimi , qai hae formula utuntur. Signa Ium donationis Spiritus Sancti , ae nihilominus iit va- Iidum agnosci ab Ecclesia Sacramentum hoc ritu col- Iatum. Praeterquam enim quod a Graecis chrismatio per illa verba ad esse Sacramenti determinetur, actio ministri in ea formula implicite continetur , quia subinae I

I igitur tibi do, vel tibi datur signaculum etc. At Iero si nihil tillud in forma baptismi diceretur quam in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti, actio bapti-xansti no implicite quidem exprimeretur. CCLXXVlI. Obiicit cir Infirmitas probatio--s . . Quamvis post Decretum Alexandri III. relatum in Jus canqnicturi a Gregorio IX. Baptismus valide an Tom. m. O

316쪽

ARTICULUs II. CONTROVERSIA III.

nondum tamen evincitur, baptismum sine illis verbis tollatum numquam valuisse. Ergo. P. A. Verba illa nune ad baptismum se habent per modum conditionis sine qua non; ante Constitutionem vero Alexandri III. non ita se habebant. Ergo Baptismus sine verbis illis nune equidem validas non est: at vero validus olim fuit ante

Constitutionem Alexandrinam. consis m. Ecclesia potuit ad valorem Matrimonii exIgere, ut contrahatur in facie Eeclesiae. Ergo etiam ad Valorem Baptismi potuit exigere, ut actio baptizantis exprimatur his verbis, Ego te baptizo. Ita Morinus, Lib. VIII. de sacram. Poenitentiae, Cap. XVI. Resp. N. A. Ad probat. N A. Si ante Comstitutionem Alexandri III. Baptismus absqua verbis acti nem ministri exprimentibus valuisset, subsequentibus vero temporibus haud amplius valeret, facta suisset mutatio formae substantialis; accidentalis enim mutatio non obest usori Sacramentorum. Atqui hoc dici nequit, cum Ecclesia in Sacramentorum suhstantiam non habeat Potestatem. Ergo Baptismus sine vertiis illis , Ego te baptizo, collatus numquam suit valide. Praeterea si illa verba essent tantum conditio sine qua non , et nullo modo pars formae, posset sine illis haberi tota so

ma , tota materia et intentio. Ergo etiam totum Sacramentum. Ad confirmat. C. A. N. C. Matrimonii et Poenitentiae materia consistit in aliquo morali: cum a tem rei moralis honitas non semper sit absoluta in se, sed relativa ad varias temPorum, loeorum, et petaon rum circumstantias, a quibus plerumque dependet, Christus Ecclehiae suae Prudentiae ac sapieutiae subjecit moralem illorum Sacramentorum materiami,. iuquibus administrandis Potest, prout e3pedire iudicave .

317쪽

DE P0RMA BAPTISMI. si rit, certas apponere seges ot conditiones, non qui de imui mutetur illorum Sacramentorum materia; sed ut inhahit is declarentur via ministri ad conficienda, vel suscipientes ad percipienda Sacramenta. Sicque inhabiles ad contrahendum matrimonium declarati sunt a Tridentino , qui illud non contrahunt coram proprio Parooho et testibus : et inahilis declaratur Sacerdos, quamquam valute et Iegitime ordinatus, ad absolvendum a

peccatis , nisi iurisdictionem habeat et Episcopi ordinarii approbationem. At vero materia Baptismi in ali quo Physico consistit , forma vero in certis verbis a Christo determinatis posita est. Ergo si observetur materia et formn a Christo praeseripta, semper ratum erit Baptisma; nec potest Ecclesia aut addere aut detrahere quidquam ex iis quae Christus instituit tamquam ah soluto necessaria ad valorem baptismi. Ergo si olim valuit haptismus absque his verbis , Ego te baptizo , etiam Post constitutionem Alexandrinam vaIeat ne esse est.

318쪽

CONTROVERSIA IV. AN BAPTISMUS IOANNIS DIVERSUS FUERIT NATURA ET EFFICACIA A BAPTISMO CHRISTI ΤContra Protestantes.

ntiquus fuit Petiliani Donatistarum in Africa Episeo

pi error , unum esse Baptismum Christi et Joannis Praecursoris, tribus tamen gradibus consecratum; ita ut aquam Joanni, Spiritum Sanctum Christo, ignem denique Paraclito tribueret . Errorem huno refellit S. Augustinus Lib. Il. contra Littera Petiliani , cap. XXIV. Ubi est ergo quod supra dixeras, non alium Iaptismum fuisse Ioannis , alium Christi, sed unum baptismum tribus gradibus consecratum, quorum trium graduυm aquam Ioannes , Diritum christus , ignem Paraclitus dedit 3 Cur ergo aquam repetis erunt Ahostoli iri eis quibus iam Ioannes aquam dederat pertinentem ad unum baptismum tribus gradibus consecratum Τ Cernis certe quam sit necessarium , ut sciat quisque quod loquitur. Saeculi XII. initio Bogomili, ex Paulicianorum deliri is conflati haeretici, docuerunt haptisma nostrum , quia in aqua fit , esse baptisma Ioannis; hapi, Sma vero suum esse baptisma Christi, quod fit per Spiritum : unde quotquot e catholicis ad sectam suam tram si bant, suo iterum baptismo tingebant, ut refert Euthimius Zigabenus in Panopita , Parte II. Tit. XXIII. Cap. XVI.

319쪽

DE A APTIsMI IOANXIA ET CIRISTI. 3i CCLXXIX. Quamvis Lutherus initio praedicati

nis .suae inter utramque baptismum discrimen statueret, ut palat ex ejus disputatione iis Baptismo Lagis , Joannis, et Christi, edita Α. 352o. in qua asserit, Ba

ptismum Ioannis neo Sacramentum Laisse, nec Pe ea ta remisisse, atque eo tinctos ab Apostolis iterum suissa Baptizatos: Protestantes tamen hane Magistri sui se utentiam reieceruut, quod parum cohaereat cum aliocloctrina a Lutherana a capite circa effieaciam Sagrama torum mere obiecti eam, quaa tota consistit in eo ,

quod fidem excitet. Quaro Philip)us Melanehion in Locis A. 1558. Tit. de Bapt. totam discriman utria qua Baptismi in eo reponit, quod Ioannes, inqait, da passuro Christo , A'ostoli de ρasso et resuscitato pra dicabunt ; ministerium tamen fuit idem, et effectus eosdem habuit in credentibus. Melanchioni suffragau tur Alesius, Lossius , Hucerus, Chytraeus, Brentius, Centariatores Magdeburgici, Selaeccerus , Z inglius , Calvinus, Eemnitius, aliique : cum baptismus Ioannis aeque fidem excitare potuerit, per quam solam juxta ipsos homo iustificatur , ac Baptismus Christi. CCL LXL. Neque desaerant inter ipsos etiam Catholicos Doctores absonae quaedam de baptismo Joannis opiuiones. Prima fuit Petri Lombardi Migistri Sententiarum, qui Lib. IV . Dist. l I. distingait dii 3 g

nera baptizatorum a Ioanne : unum eorum, qui sie a

Joanne baptizabantur, ut spem ponerent in eo baptismo, absque notitia Spiritus Saneti, et hos satetur baptizanios fuisse baptismo Christi: alterum eorum , qui spem suam in haptismo Ioannis non collogabant, et Patrem, Filium, ae Spiritum Sanetum credebant, atque bis baptismam christi ajebat necessarium no a I iis-

320쪽

sis ARTIeULUS II. C0NTROVERSIA I . M. Altera opinio fuit eorum, qui haptismum Ioannis

verum fuisse Saeramentum putabant, vel ad vetere legem pertinens, ut volant Lombardus et Durandus ;vel mediam occupans locum inter veterem novamque Legem , ut olim senserunt S. Bonaventura in IV. Sentent. Dist. II. . et S. Thomas in IV. Dist. II. Quaest. II. Artio. I. verum cum nulla Lex media fuerit inter veterem novamque, dari etiam non potuit Saerame tum medium inter Sacramenta duarum Legum. Hinc merito a priori sua sententia recessit S Thomas III.

Parte , Quaest. XXXVIII. Artie. I. ad Ι. ubi expresso ait, baptismum Ioannis non fuisse per in Sacramentum , sed quasi quoddam Sacramentale, disponens ad baptismum Christi. CCLXXXI. Conelusio I. Baptismus Ioannig natura et substantia diversus fuit a Baptismo Christi. Prob. Ille ritus natura ac substantia diversus fuit a Bantismo Christi, qui nee Sacramentum fiat, neo christum habuit authorem . nee eiusdem formas fuit ae necessitatis. Atqui talis fuit baptismus Ioannis. Ergo. Prob. min. quoad singula membra. Ao I. quidem baptismus Ioannis non fuit Sacramentum, tum quia signum non fuit stabile ac permanens, sed brevissimo duravit tempore ; tum quia nec veteris neo novae Legis Sacramentis adnumerari potest: non vetoris ; quia Lex et Pro phetae usque ad Ioannem . ut dicitur Lucae Cap. XVI. non novae; quia nec a Christo institutus fuit . nee vim habuit delendi ex so peccata , neci Ecclesia umquam illum inter Saoramenta Evangelica numeravit. Medium itaque veluti locum tenuit inter ritus et caeremonias veteris novaeque Legis. Unde Tertullianus

Lib. IV. contra Marcionem . cap. XXX lII. scribit: