장음표시 사용
341쪽
DE MIRISTRO BAPTISMI. 339 morti proximus se ipsum baptizaverat, ius it illum denuo baptizari. Quia inquit, Christus a Ioanne baptizatus est, et nemo generat se Usum. Accedit, quod
Christus verbis illis Matth. Cap. ult. Euntes docete omnes gentes , baptizantes eos in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti, ministrum et subjectum baptismi aperte distinguat, et forma baptismi a Christo praecepta vitiaretur dicendo : Ego me baptizo.
CCIII. Objicitur I. contra III. conclusionem, Authoritas Scripturarum. Christus solis Apostolis qai Episcopos et Presbrteros repraesentabant, dedit Matth. cap. XXVIII. potestatem baptizandi. Ergo laici et infideles non sunt idonei ministri baptismi. II. Ministerium baptizandi ex Christi institatione conjunctum est cum officio docendi: Docete omnes gentes, baptizantes
eos. Ergo Reminae numquam possunt haptismum administrare. P. C. Apostolus I. ad Cor. Cap. XIV. ait: Mulieres in Ecclesiis taceant, non enim permittitur eis loqui. Ergo cum mulieres docere nequeaut, etiam fas illis non est baptizare, et Ecclesiastico ministerio fungi. III. Nullum in Scripturis extat exemplam h ptismi a laicis administrati. Ergo haesi potestas illis non est tribuenda. R. ad Ι, D A. Solis Apostolis tamquam ministris ordinariis dedit Christus hanc potestatem , C. A. Excludendo reliquos etiam in casa necessitatis , N. A. et conseq. Laiei et infideles non ex officio baptizant , sed ut ministri extraordinarii urgem te necessitate, atque ita ut baptismum solemniter administrare non permittantur, quo sic discrimen serum
342쪽
346 ARTIcULUS II. CONTROVERSIA v. tur inter ministrum ex ossicio et ministrum in sola necessitate. Ad II. D. A. Ministerium baptizandi conjun-Ctum est cum officio docendi, ita ut omelum illud sit aliquid haptismo praevium , atque ad essentiam baptismi non pertineat, C. A. ita ut officium docendi sit pars essentialis ministerii baptizandi, N. A. et Co seq. Ad Probat. C. A. N. c. vll D. C. Ergo fas illis non est publice et solemniter baptizare, et eX potestate ordinaria sungi ministerio Ecclesiastico , C. Consess.
Potestate extraordinaria , eXtrema urgente necessitate ,
et ritu non solemni, N. C. Ad III. Resp. constat eκCap. III. S. Joannis Apostolos, qui tunc erant laici , Baptismum a Christo institutum administrasse. Prae terea quamvis Scriptura taceret, clamat tamen traditio , et antiquissima Ecelesia praxis. carte Calviniani ou Anabaptistis decertantes, contendunt parvulos utiliter et valido baptizari, quamvis ex Scripturis nullum i dubitatum paedobaptismi exemplum proserre valeant.
CCCIV. Objicitur D. Authoritas Patrum. Tertia- Iianus Lib. de velandis Virginibus, cap. IX. seribit rNon permittitur mulieri in Ecclesia loqui; sed nec docere , nec tingere, nec offerre , nec ullius virilis muneris , nedum Sacerdotalis o est sortem sibi uindicare. S. Epiphanius Baer. LXXIX. scribit: Verum longe aliter Deo uisum , ac ne baptizandi quidem potestas
est illi Dei parae facta : cum alioqui ab illa Christus
potius tingi, quam a Joanne potuisset. Ergo Reminis fas non est baptismum administrare. II. Tertullianus , Lib. de Bapt. Cap. XVII. et S. Hieronymus in Dial. adversus Luciferianos, ut probent laicos in necessitato posse haptizare, utuntur hae ratione : Quod ex aequo
accipitur, aex aequo dari potuit. Ergo supponunt la
343쪽
DE Wmnso BAPTIsm. 34 reum non baptizatum non posse baptizare. III. Bieronymus Ioco citato Hilarium Diaconum alloquens, qui Arianorum baptisma ratum habebat, licet eos Christianos non esse contenderet, seribit: Nopam rem as-
Seras , ut Christianus quisquam factus sit ab eo , qui non fuit Christianus. Ergo S. Doetor iudicat neminem P0s e baptizari ab infideli. IV Ο M in V Isan vali 3- ο Daptismus a non baptizato collatus. Nam LIB. II. contra Epist. Parmeniani, Cap. XIII. feribit :Et haec quidem alia quaestio est, utrum et ab iis qui numquam Juerunt Christiani. Possis baptIsmus dari et nec aliquid temere inde af rmandum est sine auctoritate tanti Concilii , quantum tantae rei susscit. V. Patres , qui contra Cyprianum , Firmilianum , et Donatistas scripgere , vjunt authores haeresum idcirco posse baptizare quos decipiunt, quia recedentes ab Ecclesia Teceptam in ipsius sinu consecrationem non amiserunt, qua ius baptizandi a quiritur. Ergo iuxta Patres illocii tantum etiam in casa necessitatis baptizare possunt, qui sunt baptizati. Resp. ad I. c. A. D. c. Ergo fas
illis non est baptismum administrare necessitate non urgente , ae ritu Sole .nni, C. COuseq. Ritu nou solemni, et extrema necessitate urgente , N. C. Tertullianus saepius petulantiam haereticarum mulieriain, Epiphanius vero imaniam perstringit Pepani adorum , et Collyridianorum , apud quos foeminae Sucerdotalibus muniis fungebantur. Ad II. N. C. Scasus verborum illorum est hic: Quod indiscriminatim ab omnibus accipitur, ab omnibus pariter necessitate urgente indiscriminatim dari potest. Ad lli. Resp. S. Hieronymus Per Christianum , ut manifeste colligitur ex contextu, non intelligit baptizatum
baptismo christi ; sed eum qui rectam habet Et sauam m
344쪽
34s ARTICULUS II. CONTROVERSIA V. dem Christi, qualem profecto non habet, qui seiens et v Iens ab Arianis quibus adhaeret haptizatus est. Imp gnat nimirum ibi Luci serianos, qui Ordinationis Ari
norum ut invalidas rejiciebant . haptismum vero eorum ratum habebant, adducentes rationem , quod laicus ab
Ariano Episcopo baptizatus veram habeat Christianam m
quia fides in qua laicus ille ab Arianis baptizaι-a, H quam in haptismo profitetur, fides est Ariana , non Christianasiva Catholiea. Ergo, inquit, si per posnitentiam eme dari potest laicus ille, emendari per poenitentiam poteritaliam Episcopus Arianus , quem vos ad Ecclesiam redeuntem recipere non vultis, nisi in ordine Iaico, amisso Episcopatus honore. Ad IV. Resp. Quamvis S. Augustinus hane in re nihil statuere voluerit ut certa fide tenendum, nihilominus Lib. VII. de Bapt. contra Donat. Cap. LlII. aperte scribit, de valore Baptismi verbis Evangelieis a
quocumque demum consecrati nequaquam se dubitare. Cacterum quod Augustinus sua aetate desi flerabat, sente tia nostra confirmata est authoritate Concilii Lateraneo sisIV. ao Florentini, et Nicolai I .. euius respo tam ad Bulgaros quoad praesentεm controversiam ah universa
Ecclesia recipum est, et definitioni concilii Oecumenici aequi valet. Ad V. N. c. Patres illi do valore haptismi ab haereticis collati disputantos , ex eongessis a gumentautura utque praecipuum Rebaptietantium fumdamentum subruerent, neminem nempe dare posse quod
non habet, aiunt , quod sicut ii baptismum non ami tunt, qui ab Ecclesia recedunt in qua sunt haptizati: ita nec ius baptismum conserendi amittat. qui se ab unitate Ecclesiae separat. Male igitur infertur, Patres illos censuisse, baptismum administrari tantum Postea baptizatis.
345쪽
DE MINISU0 BAPTISMI. 343 CcCv. Objicitur III. Authoritas conciliorum et
Pontificum. Concilium Elii, critatium Can. XXXVIII, Statuit : Peregre nac autes, aut si Ecclesia in Proximo non fuerit, posse Idelem qui lavacrum suum integrum habet, nec sit bigamus, baptizare in necessitate insi mitalis positum Catechumenum; ita ut si suste vixerit , ad Episcoρum eum perducat, ut per manus impositionem proscere possit. Ergo Patres Eliberitani non putarunt, posse quemlibet laicum etiam infidelem in casa necessitatis baptizare. ΙI. Carthaginense IV. Cap. c. ait: Mulier buti aure non Praesumat. III. S. Gregorius IH. Epist. afi Bonifacium scribit: Quos a P ganis baptizatus esse asseruisti, si ita habetur , ut denuo baptizes in nomine Sanctae Trinitatis mandamus. Resp. ad I. C. A. N. C. Canon Eliberitanus praescribit quid fieri deeeat, quando plures in casu necessitatis adsunt qui baptismum administrare possunt; vultque illum praeserri, qui nec infidelis, nee bigamus, nec poenitentiae publicae subjectus est; non quod hoc necessarium sit ad baptismi valorem, Sed ut magis co sulatur Sacramentoram dignitati. Ad II Resμ Carthaginense dumtaxat prohibere , ne id a mulieribus fiat absque necessitate , aut in conventu, sive Ecclesia, ut gObligitur ex Cap. XCIX. Muli r , quampis sancta et docta , piros in conventu dυcere non Praestimat. Sicut
igitur Capitulum XClX. mulieribus prohibet tantum, ne publice et praesentibus viris doceant; ita Capitulum C. prohibet illis tantum , ne baptizent publice et adhibi
tis Ecclesiae caeremoniis, aut etiam privatim in casu necessitatis , praesente viro qui possit et velit baptizare. Ad III. Re p. Gregori in III. loqui de iis, qui iunomine Sanotissimae Trinitatis baptizati non fuerant
346쪽
Admirabilem et stupendam esse Sagramentorum, ac praecipue Baptismi vim et est caelam inconcussa Scripturarum et Traditionis authoritas manifeste testatur. Hinc S. Cyrillus Jerosol. S. Gregor. Naaiana. S. Gregor. Nysseri. S. Ambrosius, S. Augustinus, aliiquo priscae Ecclesiae Patres, omnes eloquentiae suae vires eX erunt , ut quam magnificentissime describerent qua ta Deus per baptismum aliaque Sacramenta Fidelibus largiatur, quo animo ad ea accedendum sit, quidve pro tot beneficiis acceptis sit rependendum. Juxta illorum itaque doctrinam Baptismus mundat animam ab omni maculatum originalis tum personalis peccati. II. Delet omnem Poenam etiam temporalem. III. Consert ex opere operato gratiam sanctificantem. IV. Dat ius ad auxilia specialia ut Christiane vivatur. V. Imprimit characterem indelebilem, ideoque iterari non potest. VI. Christo nos coniungit, compingitque tamquam membra C
piti. VI l. Subjicit potestati et jurisdictioni Ecclesiae. VIII.
Tribuit jus ad alia Sacramenta, et caetera bona com munia Ecclesiae. CCCVII. Longe alia , Scripturae ad Traditioni di sentanea de Baptismi essectibus sentire Novatoribus placuit , solita contradicendi libidine in transversum actiq. Manichaei negabant peccata baptismo eXyiari, suorum-
347쪽
que tingebant neminem, tum quia aquam tamquam n malo principio ortam execrabantur: tum quia non alia ter arbitrabatitur reparati posse naturam, quam Per Se Parationem sabqtantiae malae a bona, in aeterna felicitate persecte iaciendam. Saeeulo IV. Messaliani, ut resert Theodoretus Lib. IV. Haeret. Fabularum, aiebant, Per baptismum posse quidem abscindi palmites eκ m Ia peccati radice sudere,centes; peccatum Vero ipsum, et malignum daemonem, quem statim a nativitate cuilibet hominum immitti volebant ut ad peccatum mortal2s continuo impelleret, pelli non posse nisi sola oratione. Messalianorum errorem ex parte adoptavit Lutherus Articulo 1 I. inter eos, quos Leo X. proscripsit: In puero ροst baptismum negare remanens Peccatum , ese Paulum et Christum simul conculcare. Et in A qertio noei isdem Artiouli. Aliud est omnia peccata remitti, aliud omnino tolli: Butismus omnia remittit, sed nullum penitus tollit. Luthero suffragatur calvinus in Antidoto Conc. Triclent. ad Sess. V. Mami sere pecciatum in nobis, neque per baptismum statim uno die extinguitur: sed quia deletur reatus, imputatione nullum est. At vero utar que do vator alios Baptismo effectus tribuit comis mentitios Eo per quam absurdos. I. Quod bapti datas dum uari ticu possit, etiamsi v. lit, ut i uolat cre lore. II. Quod baptismus liberet ab obedientia divinao I gis. III. Qiso i liberii ab ob ervandiq l gibus humatii A. lv.
Quod liberet ab omni bia, votis. v. Q a1d ,ola memoria Baptismi purget reccata quae cominit tu utar Po,t va-ptismum. CCCVIII. Cunctus o I. Baptis is confert g itiai sanctificantem , pes quum baptizatus renascitur . e gen ratur, fit Dei filius ad Optivus , FItae aeterva. compos.
348쪽
34S ARTICULUS II. CONTB GFRA A VI. Prob. I. Authoritate Scripturarum. Apostolus ad Titum Cap. III. ait e Salaos nos fecit Per lauacrum regenerationis et renopationis Spiritus Sancti. Α l Galat. Cap. IV. Omnes filii Dei estis. - - Quicumque enim in Christo baptizati estis, Christum induistis. Ad Rom. Cap. Vt II. Si autem silii, et haeredes r haeredes quidem Dei, C
haeredes autem Christi. Caeterum hanc gratiam sanctificantem qua in baptismo donamur, interiorem ess atque inhaerentem , ostendimus Tom V. Artic. II. comtroversia II. Prob. I l. Authyritate Patrum quos Ia davimus Num. XLIII CCCIX. Conclusio v. Baptismus Persecto tollit omnia Peccata, tam originale quam Personalia . Omnesque Poenas Peccati, debitas. Prob. I. Authoritate Scripturarum. Act. Cap. II. ait Petrus: Pomitentiam πλte, et baptizetur unusquisque uestrum in remissioni'm Pe eatorum pestrorum. Act Cap. XXII. ait Ananias alSaulum : Exurge, et baptizare, et ablue peccata tua , inpacato nomine Usius. Ad Rom. Cap. VIlI ihil emgo nunc damnationis est iis qui sunt in Christo Iesu 1. ad cor. Cap. VI. postquam Apostolus enumeravit Va Tia gravissimorum peccatorum se ra , subiungit: Et
haec quidem fuistis r sed abluti estis, sed sancti cati estis, sed iust scati estis. Ad Ephes. Cap V. Christus dilexit Eceti stam , et seipsum tradidit pro ea, ut i
Iam sanctiscaret, mundans la cro aquae in uerba pitue, ut exhiberet ipse sibi gloriosam Ecclesiam, non habentem maculam aut rugam, aut aliquid huiusmodi, sed ut sit sancta et immaculata. I. Joan. Cap. I. Samguis Iesu Christi, Rui eius, emundat nos ab omni
349쪽
DR EPPE TIB Us BAPTIsm. 34 ccc X. Ρrob. II. Authoritate Patrum. Tertulliarius Lib. de Bapt. Cap. I. scribit: Felix Sacrame tum aquae nostrae, qua ablutis delictis pristinae camcitatis , in uitam aeternam liberamur. Et Cap. VII. Baptismi carnalis est actus, quod in aqua mergimur et spiritualis effectus, quod delictis liberamur. S. Cyprinnus Epist. II. ad Donatum affirmat, undae genitalis auxilio uniuersam superioris a Ui labem detergi, expiari pectus hominis Christiani, et purum Ieri: Βα-ytismum esse mortem criminum , ac vitam Oirtutum.
Clemens Alexandrinus Lib. I. Paedagogi , Cap. VLVocatur hoc oρus Baptismus oacrum . gratia, illuminatio, et perffectum. Lavacrum quidem , per id quod
peccata abstergimus : Gratia autem qua remittuntur poenae quae peccatis debentur: Illuminatio autem. 'er quam sanctam illum et salutarem lucem intuemur;
hoc est , per quam id quod est diuinum ρers'icimus: Perfectum autem dicimus , cui nihil deest. S. Gregor. Ni Zianzenus Orat. I L. Mee baptismi gratia et
Iacultas est, non Orbem terrarum, ut olim , aquis obruens, sed uniuscuitisque hominis peccatum μα/gans, eas iue obstructicines pel maculas . quae Oitio contrahan tur, prorsus abstergeris. S. CIrillas Ierosol. Calμch.
III. Descendit in aquam serens peccata; sed gratiae inpacatio signans animam . non Dermittit deinceμs abhorrendo illo submergi dracone. Mortuus in ρeccatis descendisti, et iascendis cloi cuius in iustitia. S. A α-hrri ius Lib. lo Initiantis, Cop. 1 l. Vides aquam . ML des lignum 3 Columbam aspicis, et adhuc dubitus de my-εterio Z Aqua est erga, qtia cura mergitur, ut amete abi iiDtur peccatum , sepelitur illic omne pitium. S Hiero a. E , st. LXANI l. ad Oceanuin: Omnia nυbis Bia 'tismate
350쪽
ARTICULUS II. CONTROVERSIA VI. condonata sunt crimina ; nec post indulgentiam Iudicis metuenda est seocritas, dicente Apostolo, Et haec quidem suistis, sed abluti estis etc. S. Augustinus Serm. III. de Sy tribolo ad Catechum. Cap. X. Omnia Pro sus delicta delet sanctum baptisma, originalia et ρr Pi ia : dicta, facta, cogitata, cognita, incognita, omnia dimittuntur. Et in Enchiridio, Cap. LXlV. Baptismatis
munus contra originale Peccatum donatum est, ut quod generatione attrartum est, regeneratione detrahatur; et tamen actipa quoque peccata, quecunque corde , Ore, opere commissa invenerit, tollit. Hac ergo ex
cepta magna indulgentia, unde inc*it hominis ren satis , in qua soluitur omnis reatus etc. S. GregoriusAI. Lib. t X. Epi t. XXLIX. ad Theotistam Particiam:
Qui dicit peccata in Baptismate Junditus non dimitti .
dicit in mari rubro AEgyptios non veraciter mortuos. Si autem fatetur AEgyρtios peraciter mortuos , 1atcatiar necesse est Peccata in baρtis mute funditus inori; quia nimirum plus valet tu ablutione nostra veritas, quam umbra peritatis. CCCXI. Prob. III. Authoritate Conciliorum. Constantinopolitanum I. in Synuolo ait: Consteor uratim baptisma in remissionem 'ecea totum. Florentinum in
Decreto pro Armenis: Huius Sacramenti Baptismi effectus . est remissio omnis cu*ae originalis et actualis ; omnis quoque poenae . quae Pro lysa cu*a debetur. Proseterea ba tiaatis nulla μro Peccatis praeteritis injungenda est satis c tio : sed moliρntes antequam cui uiti aliquam committant, statim ad rognum Coelorum et Dei uisionem peroeniunt. Tridenti milia Sess. V. in Deereto lo pqueato orig inali. Can. U. ait : M-