Theologia DogmaticoPolemica

371쪽

3dio ARTICULUS II. CONTROVERSIA VII. Tiendo, vitamque temporalem propter Christum Pesed int. Ergo Prob. II. Authoritate Patrum. S. Cyprianus Epist. I l. ad Thi baritanos seribit: Christi nativitas a mar Friis infantum statim comit, ut ob nomen ejus a bimatu et infra qui fuerant, necarentur. Aetay necdum habilis ad pugnam idonea extitit ad Toronam. S. Leo M. Serm. I. de Epiphania, Cap. II l. Quos R 'x imρius eximit mundo, Christus inserit c-D : et quibus nondum sanguinis sui impendit redemptionem , iam martyrii tribuit dignitatem. S. Augustinus Ser m. la. de SImbolo, cap. IV. Necdum loquuntUr , et Christum constentur. Necdum motibus membroriam palent suscistere Augnam , et pictoriae jam efferunt palmam. Praestitit eis Christus ut Pro Christo morerentur , praestitit ut suo sanguine ab originali peccato diluerentur. Nati sunt ad mortem, sed continuo eos mors reddidit uitae. S. Fulgentius Serm. de Epiphania, Herodem alloquens ait: Per sa vitiam tuam facti sunt MurFres qui per infantiam suam fuerant innocentes, quando Per gratiam hujus pseri Pro eo meruerunt mori, Fritisquam eiam Possent coram hominibus consteri. Prob. III. Authoritate Ecelesiae , quae primis statim Religionis Christianae temporibus Innocentes ab Herode occisos cultu religioso

prosecuta eSt.

CCCXXXIII. Neque dicas I. Infantes ab Herode occisos iam prius per eircumcisionem suisses iuglifica-los. II. Eos ah Ecclesia coli titulo sanctitatis per ei Dumcisionem acceptae. III. Sanctificatos qui leni illos Digse per mortem pro Christo obitam , sed ex speciali privilegio quod ad alios extendi nequeat. IV. Infantes non esse capaces martrrii, tum quia mors voti est

372쪽

DE NECESAI PATE BAPTISMI. 3 1ipsis voluntaria; tum quia in illis non est actus virtutis et sortitudinis. V. Martyrium nihil prodesse siue charitate actuali, vel saltem habituali, qua infantes non baptizati destituuntur. Nam ad I. Resp. id certum non osse de onauibus ; videtur enim Scriptura indicaro aliquot fuisse interfectos ante octavum diem a nativitate, adeoque ante circum uisionem, cum Herodes omnes Pu

ros a bimatu et infra in Bethlehem eiusque vicinia mactari iusserit. Praeterea valde probabile est, eo temPO-ro quo Iudaea Romano Impurio erat obnoxia , in ea trepidatione atque Hero diariorum militum aestu , multos parvulos ex parentibus ethnicis natos, qui cum

Judaeis permixti vivebati, suisqe interemptos: hi autem non nisi per martyrium iustificati sunt. Ad II. Besp. id sine umbra verisimilitudinis dici. Εuesssiae uim publicum cultum non desert nisi eximie Sanctis, quales certe non fuerunt Innocentes illi titulo sanctitatis per circumcisionem acceptae; alias Ionge majoriae sortiori titulo Ecclesia publice veneraretur Parvulos sitelia n, post acceptum baptismum ex hac vita decedentε s. Ergo Ecclesia colit Innocentes tamquam primitias Martyrum , et titulo sanctitatis per martyrium adeptae. Ad III. Resp. speciale hoc privilegium frustra obtendi, silentibus Scripturis et Patribus , qui eximiam hane sanctitatem et gloriam morti pro Christo obita adscribunt. Ad IV. Resp. respoeta adult rum quidem, qui internae acceptationis eapaces sunt. mortom pro Christo illatam non esse martyrium , nis sit voluntaria: at non respeetu parvulorum, qui cum non sint internao acceptatio uis capaces, vEri sunt Ma

irres si in odium Christi occidantur. Sic Ecclesia universa tamquam Martyrem veneratur S. Simonem XXIX.

373쪽

3σα ARTICULUS II. CONTRIVERSIA viI. mensium puerulum , in odium Christi ah impiis Iudaeis in Civitato Tridentina intersectum A. I.75, ejusque nomen Romano Martyrologio insoruit ad diem XXIV. Martii. Ad V. Res p. id dici posse ac debere de adultis, at non de insuntibus, quibus charitas Christi per martFrium applicatur , sicut per baptismum aquae applicatur ipsis fides Ecclesiae. CCCXXXlV. Quaeres M. An Baptismus flaminis , Seu persecta charitas ot cordis contritio includens votum baptismi aquae, illius vicos suppleat in aduliis 3 Antequam ad propositam quaestionem responduam, Noto I. sermonem hic esse de adultis; parvuli enim et contritionis, et voti seu desiderii per aetatem illam sunt incapaces. II. Quaestionem procedere de charitato si vet extensive qua Deus super omnia diligitur, sive intensi e porsecta, qua voluntas summo assectu et intentio De in Dei aurorem rapitur : certum est enim quod attritio seu contritio impersccta absque baptismo aquae aut sanguinis ad tonsi quendam salutem minime suffi-eiat. Ili. Quaeri hie potissimum de rhmissio De Pecca torum , et consecutioue aeternae gloriae: nisi enim clibritas sit valde intensa , non delet omnem poenam temporalem peccatis debitam. lv. Sermonem hic o se de perscia charitate tam in casu necessitatis, urgente nimirum mortis periculo, tum etiam e X tra tuleru neueS-sitatem . modo per Catechumenum non sitit quo mi-Nus haptismus ei constratur. Si enim bio haptismum eontemneret, aut suscipere illuria nollet morte appro-

Piuquante , praeceptam divinum obligatis sub gravi

tranSgrederetur, ideoque charitate excideret. V. Sensum prBesentis quaestionis non esse , an p rLcla eo

tritio baptismi vices suppleat ex opere operat. , et Pur

374쪽

modum Saeramenti: nihil quippe hiu occurrit , quod non sit ex parte ipsius operantis. CCCXXXV. His praemissis, ad propositam quae stionem Resp. affirmative Prob. assertio 1. Authoritate Scripturarum, quae vini delendi peccata charitati et poenitentiae saepissime tribuunt. Ezechielis Cap. XVIII. dicitur: Cum auertorii se impius ab imρietate sua quam ορeratus est, et fecerit iudicium et iustitiam , Use animam guam vis sit ab i. - - - Conuertimini et agite poenitentiam ab omnibus inquinamentis uestris et non erit uobis in ruinam iniquitas. Psal. L. Cor contritum et humiliasum Deus non des 'icies. Lucae Cap. VII. Remittunt, α ei 'eccata multa, quouiam dilexit muἰ tum. Joan. Cap. XIV. Siquis diligit me, sermonem meum sero abit, et Pater mous diliget eum, et ad eum ueniemus, et mansionem a 'ud eum faciemus. A. Rom. Cap. X. Omnis qui credit in illum , non con-1undetur. Omnis enim , qui curtam e inuocaserit nomen Domini , salotis erit.

CCCXXXVI. Prob. II. Authoritate Patrum S. Ambrosius in Ortit. su notiti do obitu Valentiniani II. Imp. scrinit : Audio uos dolere quod non acceperit Sacramenta baptismatis. Dicite mihi , quid aliud in nobis est. nisi uoluntas, nisi Potitio 3 Atqui etiam dudum hoc potum habuit, ut antequam in Italiam cenisset initiaretur , et proxime ba 'tigari se a me pelle sλgni cauit , et ideo Arae caeteris causis me accerSendum, Putaoit. Non habet ergo gratiam quam desideravit Τn0n habet quam poposcit 3 certe quia Postoscit , acce

Pit. - Quod si mr res stio abluuntur sanguine, et hunc sua pietas abluit et o Iunius. - - Non

quicunque te , sed Christus illuminaςit gratia sua si A

375쪽

3 4 ARTICULUS II. CONTROVERSIA VII. rituali: ille te baptizauit, quia humana tibi osscia δε-

fuerant. S. Augustinus Lib. I v. de Bapt. contra DO- natistas, C:ip. XXl I. Invenio non tantum μassionem pro nomine Christi id quod ex baρtismo deerat posse suρρlere , sed etiam Idem conuersionemque cordis, si forte ad celebrandum mysterium baρtismi in angustiis temPorum succurri non Potest. Tum adducto Latronis boni exemplo sic pergit: Quantum itaque ualeat etiam sine uisibili Sacramento baρlismi, quod ait Αροstolus, Corde creditur ad justitiam , ore autem confessio stad salutem : in illo latrone declaratum est. Sed tunci myletur inuisibiliter, cum ministerium baptismi non contemptus religionis , sed articulus necessitatis excludit. S. Bernardus Epist. LXXVII. seu Tract. ad Hagon. Victor. Ab his columnis, Augustinum loquor et Ambrosium , crede mihi, difficile a cellor. Cum his , inquam , me errare aut svere fu - , credens et i 'se sola Ide hominei ρosse saluari cum desideris percipiendi Sacramenti; si tamen pio adimplendi desiderio mors anticipans, seu alia quaecunque uis inuincibilis obviarit. Equidem S. Gregor. Nariana. Orat. XL. in Sanctum Baptisma, S. Fulgentius Epist. XII. ad Fer-rno lum Diaconum de Baptismo Aethiopis , et Gennadius MassiliensIs Lib. de Eccl s. Dogmalibus Cap. XLI. alias LXXIV. videntur fuisse tam rigidi et sevexi dosen ores nece sitatis baptismi, rit existimaverint , ne quidem in necessitate desiderium baptismi ex charitate prosectum sufficere ad salutem : at merito il- is authoritatem Ecclesiae , aliorumque Patrum anteP

nimus.

376쪽

BE NECESSITATE BAPTISMI. 3 sCCCXXXVII. Prob. III. Authoritate Pontifi-

eum. Innocentius III. interrogatus, quid sentiendum esset de quodam Iudaeo, qui morti proximus se ipsum baptinaverat, respondit , ut habetur Lib. lII. D cretal. Tit. XLI. Cap. IV., quod cum inter baptizantem et baptizatum debeat esse discretio , Judaeus hic denuo sit haptigandus ab alio. Tum addite Quam cis si talis continuo necessisset, ad coelestem ρα- triam protinus epotasset Propter Sacramenti Idem, et non Propter Adei Sacramentum. Idem Lib. III, Decre- al Tit. XLIII. cap. Αρostolicam , de Presbytero non baptizato sie loquitur : Presbterum , quem Sineunda baρtismatis extremum diem claυsisse signi casti, quia in Sanctae Matris Ecclesiae Ide et Christi nominis confessione perseuerapit, ab originali peccato solatum , et coelestis patriae gaudium esse adest tum, assinrimus incunctanter. S. Pius V. et Gregorius XIII. has damnarunt Baii propositiones. XXXI. Charitas perseeta

et Sincera, quae est ex corde puro et conscientia bona, et Ide non incla, tam in Catechumenis quam in Poe nitentibus Motest esse sine remissione ρeccatorum. XXXII. Charitas illa, quae est Plenitudo legis, non est semPer conjuncta cum remissionem peccatorum. XXXls I. Catechumenus iuste, recte et sancte vivit, et mandata Dei obserpat, ae legem imi let per charitatem , ante obtentam remissionem peccatorum . quae in baptismi lauacro demum percipitur. Ergo censuram Theologicam meretur ea doctrina, quae asserit per contritionem Persectam eum voto baptismi hominem non ivit se ari.

CCCXXXVIII. Prob. IV. Authoritate conciliorum. Tridentinum quamvis sententiam hanc non defiui uri

377쪽

eam tamen supponit tamquam certam. Nam Sess. VI.

cap. IV. ait: Q a re quidem translatio statu veteris Adae ad statum gratiae post Eoangelium Promu a tum sine lauacro regenerationis, aut ejus poto fori non Potest. Sess. VII. Can. IV. de Sacramentis in genere , damnat eos qui dicunt, sine eis Sacramentis γatit eorum osto Per solum Idem homines a Deo gratiam just flationis adipisci. Denique Seqq. XIV. Cap. IV. docet, per contritionem persectam justificari peccatorem jam h ptizatum ante realem Sacramenti Poetii tentiae susceptionem. Ergo etiam peccetitor non baptizatus per contriti onem persectam tu tificatur ante realem susceptionem baptismi , cum eadem sit pro utroque Sacramento ratio; de Sacramento enim Poenitentiae ni Tridentinum Sess. X l V. Cap. II. Est autem hoc Sacramentum Poenitentiae lapsis post baρtismum ad salutem necessarium , ut nondum regeneratis iρse Ba,

ptismus. Accedit quod reconciliatio hominis non baptizati cum Deo sacilior es; e debeat , quam reconciliatio hominis post baptismum peccantis, ut docet Tridenti num Seqs. Ni V. Cap. Vlli.

CCCXXXIX. Quod si obiiciatur praxis Et Iesia-TUm, Bomanae, de qua S. Leo M. Epist. LXX XII. alias XCI. ad Thodorlim Foroiuliensem , et S. Gelasitis L in Concilio Romano : et ui panicae , de qua Conei lium Bracarense I. A. 5Si. Ca itulo XVII. quae neu preces fundebant, nec Sacrificium osserebant pro Catechiam enis sine hapti mo, et pro poenit sentibus sine recon et Iintion o decedentibus , Respondeso I. id non ideirco sic tam fuisse, quod Eecle iae illae existimaverint Votum poenitentiae aut baptismi urgmte nec 'ssitate non sufficere ad salutem; sed ut fideles maiori studio ,

378쪽

DE NECESSITATE BAPTI SVI. - 37 ard 0re ad vigilantia poenitentiae et Catechumenatus laboribus incumbentes , ad gratiam reconciliationis aut regenerationis cito percipiendam timore illius poenae mature adducerentur. Res p. II. Ecclesiarum disciplinam hac in parte variam fuisse. Ecclesia Mediolanensis pro Valentiniano i I. imp. sine baptismo Arhogasti Comitis opera Viennae Allobrogum e vivis sublato , SO-lomno obtulit Sacrificium. Ecclesia Africana in Carthaginensi IV. A. o98. cap. LXXIX. idem statuit : Poenitentes qui attente leges poenitentiae exequuntur, si casu in itinere uel in mari mortui fuerint, ubi eis sub-ςeniri non Possit, memoria eorum et orationibus et oblationibus commendetur. Gallicana in Arelatensi II.

A. E. Can. XII. De his qui in poenitentia ρositi pita excesserunt , placuit nullum communione pactium

debere dimitti; sed pro eo quod honorauit Poenitentium, oblatio illius suscipiatur. Hispanica in Toletano XI. A. 675. capitulo XII. De his autem qui acceyta Poen

tentia. antequam reconciliarentur , ab hac sita recesserint , quamquam diuersitas praeceptorum de hoc capitulo habeatur , illorum tamen nos sententias placuit sequi, qui multiplices numero de hujusmodi humanius decreuerunt, ut et memoria talium in Ecclesiis commendetur, et oblatio pro eorum dedicata viritibus accipiatur. Quin etiam Romana Ecclesia Saecu Io v I. mutavit hac in re disciplinam a SS. Leone et Gelasio

inductam.

OBIECTIONES.

CCC L. Objicitur L Authoritas Scripturarum. G nesis cap. XVII. ait Deus Abrahamo 2 Statuam pactum

379쪽

3 3 ARTICULUS II. C0NTROVERSIA VII. meum inter me et te , et inter semen tuum Post te in generationibus tuis , foedere semi iterno : ut sim Deus tuus, et seminis tui post te. Ergo Deus filios Ddelium ad aptat in suos , eisque peccatum Originale remittit, antequam baptizentur. II. Apostolus I. ad Cor.

Cap. VII. ait : Sancti scatus est uir infdelis per mulierem Idelem . et sanetiscata est mulier instilis per pirum Melem : alioqtiin Ilii uestri immundi essent , nunc autem dicti sunt. Ergo filii fidelium sunt sancti et Deo grati etiam ante baptismum ; adeoque nihil

obstat quo minas etiam sine baptismo salventur. Resp. C. A. N. C. Verba hae o Geneseos in sensu litterati sumpta pertinent a i solos Iudaeos , et continent tantum promissionem specialis prolectionis , gubernationis et felicitatis temporalis , non vero remissionis Peccatorum et Vitae aEternae: secus qui Dominum crucifixerunt Iudaei, atque ipse Proditor Iudas, sancti et salvi larent, utpote ex Abrahamo originem suam ducentes. Si vero verba il la in sensu mystico intelligantur, pertinent ad omnes illos, qui parentis Abrahae fidomimitantes, participes fiunt promi sionum per Spiritu Iem regenerationem in Christo, sicut olim parvuli I daeorum per fidem parentum , signumque fidei exterius. Ergo sive in litterati sive in mystico sensu haec ver ba spectentur, parvuli fidelium sine baptismo decedem tes non comprehenduntur hoc laedere. Et profecto si foedus illud gratiae, in qua nascuntur insanios fidelium , eos sanctis staret, nullum posset assignari instans in quo peccatum originale contraherent, cuan aeque in illo foedere generentur ac naseantur. Ergo vicisse ut Pelagiani , negantes existentiam peccati originalis. Ad H.

iterum di. conseq. Apostolus verbis illis non intelligit

380쪽

DE NEC EssΙΤΑΤE BAPTISMI. 3 9 sanctitatem proprie dictam , quae consistit in immunitate a peccato gravi et gratiae sanctificantis adeptione; sed loquitur de sanctitate quadam civili et externa , posita in eo quod matrimonium sit legitimum, et filii non spurii. Λοn Uinor, ait S. Augustinus Lib. II. de

Peccat. merit. et remiss. cap. XXVI. quisquam tam

infdeliter intelligit, quodlibet in his uerbis intelligat .

ut ob hoc existimet etiam maritum non Christianum, quia Christiana fuerit uxor ejus, neque jam baptizari oportere , et ad remissionem peccatorum jam pem uenisse , et in regnum coelorum esse intratiarum, quia sancti catus pictus est in uxore. Dicitur etiam sanetias catus vir per uxorem fidelem, quatenus uxor fidelissensim virum suum ad conversionem disponit , illi pietatis ae timoris divini sensus inspirat , eidem viam salutis ostendit , hunc exemplo suo a multis flagitiis avertit, ao precibus Deum satigat, ut viro gratiam conversionis obtineat. Similiter filii sancti sunt, quatenus uxor fidelis eos docet Idola aversari , eisque veri Dei cognitionem , et Christianae Beligionis amorem insundit. Monet ergo Apostolus loco citato ne ab altero quamvis non Christiano , consentiente tamen habitare sine iniuria Creatoris, coniux fidelis discedat, ut simul cohabitando unius sanctitas et cohortatio alium reducat ad frugem, et filii a fideli marito vel uxore ad Christi religionem praeparentur , veI si suscepto jam h aptismo in ea sunt, in eadem perseverent. CCCXLI. Dices. Saltem ex illis verbis Ioan . cap. III. Nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu Sancto etc. efficaciter prohari nequit necessitas baptismi. Ergo fuit praecipuum nostrum fundamentum. P. A. Ex illis verbis non magis probari potest absoluta ne-