Theologia DogmaticoPolemica

411쪽

416 ARTICULUS III. CONTROVERSIA I. mur benedicta tinctione. Sic et in nobis earnalx ter Currit unctio, sed spiritualiter prosicit, quomodo et ipsius baptismi carnalis actus, quod in aqua mergimur . spiritualis essectus , quod delictis liberamur. Dehinc manus im 'onitur per benedictionem, aduocans et in Uitans Spiritum Sanctum. Et Lib. de Resurrect. carnis ,

cap. VII l. Caro abluitur, ut anima emaculetur. Caro ungitur , ut anima consecretur. Caro signatur, ut et anima muniatur. Caro manus impositione adumbratur , ut et anima Spiritu illuminetur. Caro coryore et sanguine ChrIsti uescitur, ut et anima de Deo saginetur. S. Cyprianus Epist. LXX. ad Januarium : Ungi quoque

necesse est eum qui baptizatus sit, ut acceρto chrismate, id est, tinctione, esse unctus Dei, et habere in

se gratiam Christi possit. Idem Epist. LXXIII. ad I

Bajanum loquens de Samaritis , quibus Petrus et Ioan Nes manus imposuerant, ait: Quod nunc quoque aρud nos geritur, ut qui in Ecclesia baptizantur, Praepositis Ecclesiae offerantur, et per nostram Orationem ac nanus imρositionem Diritum Sanctum consequantur, et sinacula Dominico consummentur. Immo Epist. LXXII. ad Stephanum Confirmationem disertis verbis

Sacramentum vocat. Parum est eis manum imponere ad

accis iendum Spiritum Sanctum , nisi acc*iant et E clesiae baptismum. Tunc enim demum plene sancti cari , et esse Ilii Dei possunt , si utroque Sacramento nascantur. S. Cyrillus Ierosol. Catech. IV. Mγstagogica r Christi estis facti, Posteaquam Diritus Sancti imaginem recepistis, et omnia in imagine facta sunt inpobis: quonἰam Christi imagines estis. At ille quidem cum in flumine Iordane lapisset, corρus in quo Diuinitas habitubat, aquis tradidit, ascenditque ex illis , et iritus Sanctus substantialiter super eum desiendit. Et

412쪽

AN CONFIRYATIO SIT SACRAM. N. L. 41 pobis postquam similiter ex aquis setcri LaoacrI ascendistis , datum est chrisma. quod imog nem gemit illius

quo tinctus est Christus : hoc autem est Sρiritus San-clus. Caeterum pide ne illud esse Putes unguen tum merum ac simplex. Quemadmodum enim Panis

Eucharistiae post Sancti Diritus in osculionem non amplius .est panis communis, sed est corpus Christi:

sic et Sanctum hoc Unguentum, non amylius est unguen tum nudum neque commune , Postquam iam consecra

tum est, sed est chrisma Christi , et Syiritus Sancti praesentia , per ipsius Dioinitatem energium habet, quo frons et alii sensus corρoris tui symbolice inunguntur pet corpus equidem isto uisibili unguento Perungitur, anima pero Sancto Oipi coque Dititu uiuificatur. S. Ambrosius Lib. LII. do Saeram. Cap. II. Sequitur spirituale signaculum quod audi lis hodie legi: quia post fontem susterest ut 'erfectio fiat , quando at inuocationem Sacerdotis Spiritus Sanctus infunditur. S. Augastinus Lib. II. contra litteras Petiliam , cap. IV. Et in hoc unguento Sacramentum Chrismatis oultis intem preturi : quod quidem in genere uisibilium signaculorum sacrosanctum est . sicut ipse Baρtismus. Discerne ergo uisibile Sanctum Sacramentum, quod essest in bonis et in malis potest, illis ad praemium, illis ad iudicium, ab inuisibili unctione charitatis, quae

propria bonorum est. Theodoretus Cominent. in cap. I. Cantici Canticorum : Unguentum effusum nomen tibi. Quod si magis etiam moertice pia intelligere, Sacre Baptismalis mysterium recordare ; in quo qui initiantur, post tyranni abnegationem , et Regis confessionem, spiritualis Unguenti unctionem suscipiunt ueluti regium

quoddam sigillum . inyisibilem Sanctissimi Spiritu

413쪽

ARTICULUS III. CONTRO RsIA Lgratiam in unguento, tamquam in typo rec*ientes Similia habent reliqui etiam Patres, quorum loca bre vitatis gratia tantum indicamus. S. Irenaeus Lib. ΙU. adv. Haer. cap. XXXVIII. alias L L . S. Cornelius Papa is Epist. ad Fabium Antioch num apud Eusebium L . VI. Hi st. Eccl. Cap. XXXV. S. Paesianus Epist. I. ad Sympronianum. S. Optatus Mileuitanus Lib. IV. adv.

Parmenianum. S. Veronymus in Dial. adv. Luciferianos. S. Innocentius. I. in Epist. ad Decentium. S. CFrillus Alexand . Comment. in I dilem. S. Chryῖ om. Hom.

XVIII. in Actu Apostol. S Isidorus Hispalensis Lib. VI. Originum, Cap. ult. S. Gregorius M. Lib. III. Epist. IX. et XXVI. Men. Beda Comment. tu Psal. XXVI. et in Cap. VIII. Act. Apost CCCLXX. Prob. III. Authoritate Conditiorum. Initio Saeculi IV. Eliberitanum Concilium Can. XXXVIII. meminit Sacramanti Confirmationis i Pere e napigantes, aut si Ecclesia in proximo non fuerit, posse Mesem , qui lapacrum suum integrum habet , nec sit bigamus , bapti rare in . necessitate infr-mitatis positum Catechumenum; ita ut si superoixeritiod Discopum eum perducat, ut per manus immsitionem Priscere c vel ut alii Codides habent perfaqueat. Et Can. LXXVII. Si quis Diaconus regens PI bem , sine Episcopo per Presbytero aliquos baρtIraperit, Discopus eos per benedictionem Perscere debebit. Quod si antea de saeculo recesserint , sub Me, quai quis credidit , poterit esse justus. Nicaenum I. Cane

VIII. d crevit, Novalianos ad Ecclesiam redeuntes recipiendos esse per manus impositionem , nempe confirmatoriam et Sacramentalem, ut scribit Theodore tua

Lib. III. Hae rei. Fabularum , cap. V , quia Σονatiani

414쪽

λΗ coΝFIRMATIO sIΤ sACRAR N. L. 7 413 negligebant Sacramentum confirma tionis tamquam minus necessarium. Laodicenum A. 372. Can. XLVIII. ortet eos qui baptizantur , post lauacrum chrisma Ecclesiae occ*ere, et regni Christi participes inpeniri. His pcilense II. A. 619. Cap. VII. euumerans ea , quae simpliei hus Presbyteris nou licet tu Lege Evangelica administrare , ait: Siquidem non licere eis noverint Ecclesiam uel altarium consecrare, nec per imρο sitionem manus Melibus butietatis pel conpersis em haere- si Paracletum Spiritum tradere , nec chrisma conscere , nec chrismate baptizatorum frontem signare. Toletanam IV. A. 633. Can. LVII. postquam vetuit, no Iudaei ad Christianam fidem amplectendam vi ae minis adigerentur , subjungit: Qui autem jam pridem ad Christianitatem senire coacti sunt, - - - quia constat eos

esse Sacramentis diuinis associatos et Buρtismi gratiam ρercmisse, et chrismate unctos esse , et corρoris Dumini et sanguinis exulisse ρarticipes; oportet ut dem etiam, quam ui oel necessitate susceperunt, tenere cogantur, ne nomen dioinum blasρhemetur. C ibilone aso II. A. 8io. Can. XXVII. Dictum nobis est, quod qui- dam de plebe bis aut ter ab Eρiscopis , ignorantibus eisdem Disco is . consi mentur. Vade nobis Oisam est, eamdem Confrmationem . sicut noc Laρlismum , iterari minime debere. Meli ense A. 8 5. Cun. XL V. Ut Chs-repiscopus modum suum juxta Canonicam institutionem teneat, et nec Sanctum chrisma , nec Sanctum Paracletum hiritum, solis Oiscopis iuxta Decreta Iunoeensii tribuere debitum , tradere tentet. Denique Tricleotinum Sess. VII. an. I. de Confirm. definit : S quis dixerit , Confrinationem ba'tigatorum otiosameseremoniam esse, et non Potius verum, et proprium

415쪽

4i4 ARTICULUS III. CONTROvERSIA LSacramentum ; aut olim nihil aliud fuisse quam C leι hesim quamdam, qua adolescentiae ρroximi fidei

suae rationem coram Ecclesia exponebant; anathema sit.

CCCLXXI. Ex his Patrum et Conciliorum testimoniis luculenter ostenditur I. Confirmationem reponendam non esse in mera catechesi , aut fidei profes-Uoue; ritus enim hio applicabatur unius etiam diei insantibus, examinis εt professi mis fidei tu pacibus. II. Elium in primitiva Ecclesia numquam habitam suisse pro simplici baptismi caeremonia aut ritu. Si enim

Patres Confirmationem existimassent esse meram caerem Diam aut ritum accidentaliter baptismo adjacentem , eumdem atque baptismus ministrum solemnem bahui

set ; quia qui potest quod majus est , a fortiori potest

quod in eodem ordine est minus. Atqui iuxta Patres et Conciliorum e stata nefas erat Presbyteris , ordinariis Baptismi mini t is, Confirmationem administrare. Neque obstat, quot saeps ea flem die Confirmatio post Baptismum collata fuerit : alioquin dicendum foret , Eucharistiam non ali, quam simplicis caeremoniae I eo a veteribus habitam fuisse , quam constat Pariter Baptismo ratione temporis conjungi solitam fuisse. III. A Patribus et Conciliis habitam fuisse pro vero novae Legis Sacramento, tum quia Congrinationi non secus au reliquis saeris symbolis appellationem Sacramenti detulerunt; tum praecipue quia omnes veri Sacramenti conditiones ei ad scripsete; tiiunt enim eam fuisse a Christo instituta a , inditam ha bcre gratiae conferendae viri utem, eamque cum Baptismo atque etiam Eucharistia saepisotine coni runt.

416쪽

AN CONFIRMATIO SIT SACRAM. N. L. T 4 a Sc CLXXII. Prob. IV. Argumento praeseriptioni .

Ecclesia tam Latina quam Graeca unanimi consensu iam ab antiquissimis temporibus constanter ten ait docuitque. Confirmationem esse verum novae Logis Sacrame utam, ut aperte testantur Seripta Patrum, Gau

nes Conciliorum a nobis in probatione lI, et III. a ducti , et antiqai rerum Ecclesiasticarum Seriptores, ut v. g. Rabanus Mauras, Aleuia as, Walafridus Strabo . Amalarius, item Ordo Romanus, Sacramentariam S. Gregorii M., omnesque Rituales libri et Euchologia vetustissima tam Graecorum quam Latinorum. Ergo nisi Protestantes ostendant, quod seustra hactenus conati sunt, quis, quo saeculo. quibus artibus opinionem hanc in Eeclesiam invexerit , omnesqttis tam GPaegae quam Latinae Ecclesiae Pastores manibus et pedibus in sententiam suam ire coegerit, antiqui sima haeo Ecclesiae doctrina vere est Apostolica, invariabili traditione ad nos transmissa, iuxta regalam quam S. Augustinus tradit Lib. IV. de Bapt. contra Donasti stas, Cap. XXIV. Quod uniuersa tenet Ecclesia, nec Co ciliis institutum, sed semper retentum est, non nisi auctoritate Apostolica traditum rectissime creditur

OBJECTI ONES

cc LXXIII. Objicitur I. Infirmitas argumenti ex

Scripturis petiti. Hae e verba Actia ap. VIII. Et accipiebant Spiritum Sanctum. Λuta Cap. XIX. Menti DL

ritus Sanctus suρer eos. Non denota ut gratiam sanctificantem , seri gr itius gratis datas, nimirum dona linguarum , zurationiam ut Prophetiae. Ergo ex Suripturis

417쪽

4 is ARΤICULUs I I. coNTROVERSIA I. Probari nequit, per impositionem manuum colIatum fuisse ab Apostolis verum Sacramentum. P. A. Post verba illa Act. Cap. X in . statim subjungitur: Et ἐο-quebantur linguis, et prophetabant. Ergo Epheqiis c oblatae tantam suoru ut gratiae gratis datae. Consim . t PS. B. P irus die Pentccostes ait ad Iudaeo' Act. Cap. II. IXOn enim sicut uos aestimatis, hi ebrii sunt, cum

sit hora diei tertia : sed hoc est, quod dictum est Per Prophetiam Ioel : Et erit in ii suissimis diebus, dicit

Tominus, Uyundam de Spiritu meo super omnem Camnem; et Pris hetabunt illi uestri, et filiae vestrae: et juvenes pestri cisiones uidebunt , et seniores pestri S mnia Somniabunt. Ergo Seriptura non aliud insinuat collutum suis e , quam donum prophetiae, livguarum aet curationum. R. N. A. Haec verba utrumque esse-etum Spiritus Sancti denotaui, nimirum gratiam sara ctificantem, et gratias gratis datas. Prior est essectas

Praecipuus, Permanens ae perpetuus: alter est tranSit rius, ut concessus tantum ad tempus, nemPe ad commendationem rudis fidei, et primordia Ecclesiae dilatanda. Et profecto ille Spiritus datus est fidelibus perimpositionem manuum , da quo Christus ait Ioas. Cop. XIV. Ego rogabo Patrem , et alium Paraclitum dubἰt ςobis, ut maneat cobiscum in aeternum , Diritum peritatis, quem mundus non Potest acc*ere , quia non Midet eum . nec scit eum ζ o Os autem CO-gnoscetis eum, qu a apud cos manebit, et in uobis erit. Atqui gratiae gratis datae non i l praestant . ut Spiritus Sanctus apud illos maneat; oum etiam malis homi uibus haec dona conoedi possint, qui Spiritum Sanctum iubabitantem non habent. Ergo nomine Spi-ιuci Saucti nou veni aut solae gratiae gratis datae , sed

418쪽

praecipue gratia sanctificans. Ad probat. C. A. N. C. Prioribus verbis, Venit hiritus Sanctus s er eos . Scriptura enprimit primarium confirmationis esseetum, nempe gratiam gratum facientem; posterioribus autem verbis, Et loquebantur linguis, et Prophetabant, effectum indicat seeundarium , atque ad tempus con 'cessum, nempe gratias gratis datas. Ad constrin. C. A. N. C. Iudaeis mirantibus, quod tu dia Pentecostem Apostoli variis Iinguis laquerentur, nou quod gra-

in sanctificante, quae sub oculos aut seusus non o lit , ornati essent, ostendit Petrus advenisse tempus,

quo, teste Ioele, hominibus potestas fieret variis limguis Ioquendi , et futura praenoscendi. Caeterum quoa Apostolis praeter dona gratis data , etiam gratia sa et ilicans collata luerit, uon solum eX Patribus, verum etiam ex ipsa Soriptura manifestum est. Magnanimus enim ille ardor, quo die Pentecostes sue- censi Apostoli , omni metu depulso , christum Jerosolymis maximae hominum multitudini praedi- earunt , haud dubie a sauctificante gratia Profieis=hatur.

CCCLXXIV. Diees I. Samaritae et Ephesii eimvSpiritam Sanctum accepeΥunt per impositionem manus Apostolorum , quo antea earuerant. Atqui nota caruerant hi Spiritu Sancto, prout importat gratia sanctificantem. Ergo acceperunt tantum Spiritum M stum , prout hic gratiam gratis datam signi Mat. R sp,. C. M. D. m. Non ca3uerunt hi Spiriis Sancto, id est, gratia sanctificante, qua quis regeneratur , russuri ab omnibus peccatis mundatur , c. m Gratia sanctifi- .aiarum , qua quis Too utar, et gaue Oraι natar ad

419쪽

4,3 ARTICULUS III. CONTR0vERSIA I intrepidam et constantem fidei professionem, N. m. et Conseq. CCCLXXV. DAes II. Samarilao illud tantum per impositionem manuum Apostoliearum acceperunt . quini Sili non Magus pecunia oblata ab Apostolis oh-tinere nitebatur Atqui ille mirauuloriam dona tantum,

non vero gratiam sanctificantem emero tentavit. Ergo. R. N. M. Simon Magus ambitionis et turpis Iveri stimulis agitatus, ubi vidit mira illa linguarum et miraeulorum dona per impositionem manuum data , ea sibi pecuniis comparare cogitavit. nihil sollicitus dointsriori gratia quam acceperant Samaritae CCCLXXVI Di eos III. Nemo dat quod non hahet. Ergo cum Apostoli confirmati non fueritit, comfirmationem numquam administrarunt. Re,p I N. A. Secus invalidum foret Baptisma ab infideli non baptizato collatum, quamvis nihil eorum omittatur , quae ad valorem Baptismi requiruntur. Resp. I l. D A. Nemactat quod nullo modo habet neu formaliter Deo viri ina- ater O. A. Q aod scirinaliter nota habet, N. Λ et Conseq Apostoli, quamvis Sacramentum Confirmationis Non suricoperiat, consecuti sunt tameta die Pentecoste, illius essectum, nempe gratiam roborantem cum don

miraculorum.

CCCLXXVII Objieitur II. Silentium Veterum.

Antiquissimi Christianorum Scristores, Ignatius Maseur , Potroarpus Smrrm usis, Clemens Romanus , Iustitius Nartrr, Athenagoras, Theophilus Antiochecius . Tatianus , irenaeus. , nullam omnino in suis Libris Confirmationis mentionem faciunt. Ergo Confirmatio est Evangidii promulgation recentior, atque ab G-clesiiu iustiuua proinde numerari negula inter gemin

420쪽

AN COIFIRMATIO SIT SACRAM. N. L. Tna Sacramenta- Resp. I, retorquendo o C mens , Ath nagoras , Theophilus et Tatianus nulli hi memiuerunς Baptismi et Eucharistiae. Ergo illa recenseri nequeune inter Sacramenta 2 Respo Il. O. A. N. C. Nalla confirmationis mentio ab eis tacta legitur, vel quia Pl res eorum libri injuria temporum mterierunt se vel quiae

a scopo et instituto eorum alienum erat de Confirmatione quidquam eommemorare . Veteres entini qui Ap Iogias pro Christianis seripsere, ut Iustinus, Athenagoras etc. in eo toti erant, ut Gentilium eapumnias ad versus Beligionem nOStram propulsarent potiu&, quamitit singula nostrae fidei mysteria, singillatim eX ponerent. Ignatii, Pol3 carpi, clementis paucae ad modiam Super sunt epistolae, ad solandos fideles , eorumque concordiam fovendam exaratae. Profecto si confirmatiγ pro

mulgatioue Evangelix recentior est . qui fier, umqua potuit, ut Patres jam a secundo Christi saeculo, Terrullianus , Cyprianus, Cornelius k Optatus se Pacianus. Crrillus , Ambrosius , Chrysostomus se Innocentius, Hi

ronymus , Augustinus, unanimi consensu, az neminet contradicentU , Confirmationis vim et efficaciam talis magnis uis verbis depraeuicarent se eamque Pro vero novae Legis Sacramento habi rent 2CCCLXXVIIIo Objicitur III. Authoritas Palm

et Theologorum. Patres et Theologi docent se Confirmarioneis esse caer moniam ab Ecclesia, institutam o Ergo, Confirmatio non est Sacramenrum- P A. I. S. Mig- stimis Lih . Iu . de Bapt. cuntra Donatistas, Capia LVI. ait: Munus autem impositis non sicut Bulismus repeti non potest. Quid est enim aitu nisi oratio, super hominem 3 ii. Te et ullianus Libo de' Bapto cap VIIo ait RAinde egres3i de Lakacro , Perungi mur Maedicta