Disputationis de potestate ecclesiastica pars prima, secunda & tertia, in Moguntina academia anno 1586. ad Martij à Petro Thyraeo ... propositae. Ad quas responsurus est ... Rutgerus Randeburgh Botorpius ..

발행: 1586년

분량: 132페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

- - nominante ae eo rendante,acclamaui populus,&adhocto i consensit.E x quibus tandam concludit obnus vir, nullam hodie neq; diuino neq; Ecclesiastico Iure eanonicam electi nem in toto Papatu superesse , quod in eligendo totum illudius Populi, vota,assensus,subscriptiones sublata; atq; ad Cano 16 a niς0 integra Potestas translata sit. Id Is nos illi armis oppugnat,sed tame no expugnat,adno. stra causam probat, sed suam deteriore redduc Quae quavere,ex sequelib. manifeltu erit. Primtim omni u no negamus, quin aliquae partes populi atque Laici Magistratus in Episcoporum atq; Sacerdotum electione esse possint. Cum enim Potestas haec Ordinis non sit, ut in stholis loquimur, sed Iurisdictionis: ista verb etiam Laicis committi poterat; potest pros cto aliqua ipsorum hic a uilioritas esse.

cae, Conliderate ex vobis boni testimonij teptem, quos consti- γ rLi mini fi sun , OVID qubd etiam aliquandonierit' Miestitudini dixti runt Apostoli,id est,plebi iam ad Christi fidem conueta

et si

vult habeant bonum testimonium,quibus Ecclesa gubernan da committitur. Docet B. Cyprianus publicὸ populi iudicio Ordinandum coprobari. Leo Pontifex honoratorum arbitriuum flagitat & vota Ciuium.

QViD quod&hodie populus non sit exesusust Nunquid. Ilon oti uiuitasecrorum ordinum collationibus disertis verbis astantium petitur testimonium odq, eadem prois;

2 ςςςimium creationi Sacerdotali & Episcopali astruunt.be causiffidolim sectum e se,& nostrotion, in d; .v- ' -'4μ φλψ φλPrimum omnium hae ri. cione molius Ecclesia prospiciebatiar, quoniam populi testi

monium

72쪽

monium ideo requiri tur, ut ciuissa fossis esset,populo re- Eanrante rei jceretur;qui irreprehensibilis,eo consentiente ordinaretur. N m,ut Cyprianus habet, plebs singulorum vitam , , nouit plenissimE & bene Concilium Carthaginense sui Pon h= 'tificale h ibet docet non frustra a Patribus institutum esse, ut de Electione eorum, qui ad regimen altaris adhibendi sunt, confultatur & Populus; q uod de vita & moribus prasentadi, quod nonnunquam ignoratur a paucis; sciatur a pluribus.

J EiNDE pauci & tranquillitati Ecclesiae hae ratione 268

rectili consulitur. Non habet populus,qubdiustε conqueratur, Ic dissici Lm se praebeat; si eorum imperio, quos ipse sibi quas Magisti os morti,& vitae Duces postulauit, regatur: D ut optim E costituite sit iudicandus Leo M. Ppter paca ruplacidam concordiam consonis omnium votis, qui Doctor pacis futurus si esse ordinandum. Idem his verbis insinuare vide tur Origines. Requiritur, inquit, in ordinando Sacerdote, &Ap. Letiit. praesentia populi, ut sciant omnes,& certi snt; quia qui prae- Hom, sistantior est ex omni populo, qui doctior, qui sanctior, qui in omni virtute eminentior, ille eligitur ad sacerdotium, & hoe stante populo,ne qua poli modum retractatio cuiqua, ne quis strupulus resideret. Hoc est autem quod Jc Apostolus praecipit in ordinatione Sacerdotis, dicens Oportet aute illum dc t stimonium habere bonum ab his,qui foris sunt. Haec ille. POTEST & illud dici hae oratione ordinandos admoneri, sanistos mores, vitam integram dc inculpatam, atque omni imodam persectionem statum vitae suae postulare: ad quenon nisi tantis dissicultatibus totq; hominum consensione Mq; voluntate perueniatur.

IUTERIM tamen neq; hodie, neq; OIim tantum Populi Politiciqi Magistratus vox atq; sentetia valuit, ut, nisi ipsi osensierint ; nihil possit Mag stratus Ecclesiallicus; atque ipse prosiua aut horitate Eccletallica munia dispensare queat. Quod ης pro nostra voluntate dixita videamur, multis rationibus demonstramus. R Primini

73쪽

PRIMVM omnῖum an siquissimis iuxta atque sanctis,ῖ-mis Concilijs cauetur, ne populo Electio relinquatur. Concilium Laodicea e t mpore D. Hieronymi celebratum, sic habri. Non est Pontilis concedendum, electionem facere eorum, qui ad Sacerdot i um promouen ii sunt. DE vete um hi storia probatur, ratas suilla Vocatione',ad quas nullus Populi, nullus Principum secularium consensus accessiet. Apostolorum canon est; ne,qui sine p puli suffragijs aut Episcopus, aut Diaconus, aut Presbyter ei ctus est, dignitate sua priuatus censeatur. Refert Hieronymus a Marco Euangu ista usque ad Heraclium&Dionysium, Epi scopum per plurimos annos Presbyceros Lemper unum exstelegiste,non habito coiissensu populi. I 'ERTIO, Maiores nostri etiam electiones eorum probauerunt,ic saluas atque integras esse voluerunt,quae r clamaute populo factae essent Sic in Antiocheno II. populo re- Iuctante ordinatus Episcopus, honorem Episcopalem retin relabetur.

V A R T O, ijdem Maiores nostri gradu Episcopali ii

dicarunt dei Riedos,qui pro Populi fauore, dc Principui voluntate Episcopatum essent sortiti. Pro qua re sic habet Ca- non Apostolorum: Si quis Episcopus secularibus Potestatibus usus,Ecclesiasticam per i psos obtineat, deponatur segregentur omnes, qui illi communicant. Simile quid habet Nicaena Synodus II. Omnis inquit Electio Episcopi, Presbyteri, Di con i per Potestates seculares facta,irrita sit iuxta Canonem Λ-postolorum trigesimum. OvINTO, idem probat,quod Anathema in illos serunt ' qui CanonicamElectionem a Principum Populiq; consensu pendere dixerunt. Qiod his verbis in Synodo generali octaua cui ante annos septingentos initio Imperij Bahlij, Pontifice AdrianoII,trecenti octoginta tresEpiscopi interfuerunt; quodque cunctas Ecclesias mundi, Graecas atque Latinas re-

erasentauit statuitu Sancta te uniuersalis Synodos definit,

74쪽

neminem Lalcorum Prinspum, vel Potentum, semetmIsse cere elictioni Patriarchae velMetropolitae, aut cuiuslibet Epia scopi: ne videlicet inordinata hinc de incongrua fiat confusis i . ' '& contentio: praesertim cum in talibus potestatem, quem qiiam Potestativorum vel caeterorum Laicorum habere non innueniat, sed potius silere, attendere sibi usquequo regulariter a Collegio Ecclesiae si scipiat finem electio fiituri Pontificis. Qti quis autem secularium Principum dc Potentium, vel alaterius dignitatis Laicae, aduersus communem ac consentan am, atque Canonicam Electionem Ecclesiastici ordinis agere tentaverit, anathema sit; donec obediat & consentiat in hoc,

quod Ecesesia de Electione & Ordinatione proprij Praesulisse

velle monstrauerit.

SEXTO, quia etiam ipsemet Magistratus Politicus hic nultu ius se habere conses Ius est quod de Valentiniano testa- tur Theodoretus, qui in Electione tediolanens s Episcopi etiam rogatus, siuffragium suum interponere recusat, Maius iam lib. s. c. s.

solium esse id asserens, quam ut ab ipso praestari queat. OVO CIRC A longe alia fuit olim in hac ministrorum 2II

Electione atque Vocatione Ecclesiastici Magi liratus conditio; quam Politici & communis populi Non habuerunt . ipsi ius eligendi, atque ex sua authoritate nominandi pote statem; ut sine ipsorum scilicet suffragijs Ordines collati nulli essent. Electio per suffragia,quae vim haberet,& ius nomina di, penes solum Ecclesiasticum fuit M agistratum. Populorum. Ciuium, Laicique Magistratus in eligendo Epistopo dc Sacerdote olim, quemadmodum & modo, & sulffragium, votum, vox, sententia nihil fuit aliud,quam consensius animorum, testimonium bonum, & petitionis cuiusdam forma.

lNC pulchre Stephanus Papa,Sacerdotum est inqui0 λ 78

Electio,&fideli, Populi consensus est adhibendus;quia Elum. decret docendus est Populus, non sequendus. Et bene Leo Magnus a Rauenn. Epii copos doret a Clericis gligendos, a plebe expetedos. Idem hi alibi Populo, Ciuibus& hono satis permitti ix alaibi tu,& Epist. 'oia .

testi monium,sed Clericis Electione desert & subscriptionem. Epist. sta K a Atq;

75쪽

ATQUE ex his quiuis facilὲ perspexerit, quὶm nullo

firmo solidoque fiundamento nitantur, quae contra nos

initio ab Aduersijs adferuntur. Probatolin Populi testimonium iustis,imis de ea ulis adhibitum sutile: Nos non negamus. Et olim, &nostris temporibus probamus. Itaque licet his a mis nos oppugnent, minime tamen expugnant. vel ba, inquies, dc testimonia citata praeter hoc testimonium; dc suffragium etiam atque iudicium populo tribuunt. Et hoc concedimus. Sed totu hoc praeter testimonium atque consensum nihil est. Id vel in solo Cypriani testis monio, in quo omne serὲ praesidium Aduersari j constituunt, manimum est. Hie postquam ex diuina anthorirate descendere dixisset, ut penes plebem sit potestas eligendi dignos S cerdotes,& indignos recusandi;dicti sui hanc causam subiun-ex, ut plebe praesente ait) detegantur malorum crimina, Velonorum merita praedicentur; significans, quidquid hic populus habet,solo populi testimonio absolui. SED&nostram causam confirmant ab Aduer rijs contra nos allata praesidia. Quomodo quae sol Producunt exemplum Electionis Matthia in medio turbae habitae. Multit dinem videmus, sed multitudinis alias partes in toto Matthiae negotio nullas deprehedimus, quam qd duos ex ijs, qui b. vita Christi perfecta esset, qui 1; Apostolatus munere pro dignitate iungi possent, statuerint, totamq; causam Deo reliquerint; quod in populo nos quoq; probamus. Alioquin Petrus au thoritatem rei dedit;prophetias in medium protul t; quod faciendum esset edixit. Reliquus coetus no iudicauit de oratione P tri; nee,an verum dixi fiet, inquisiuit; paruit verbo eic. s.

PR ODvCvNT Electionem ueptem Diaconorum permultitudine facta. Et hic nostra causam agunt. monia sidaeouissim si Osemus,multitudo eo stituit qui praeficiendi; A postoli vero costitutos pretfici ut: Deinde queadmodu Apostoli Cheirotoneia septem illos Ecclesiasticis functionibus praefici--t:ita nonnivpost manuum impositionem, ad Ecclesiastica ostiis.

76쪽

officia admittendos Gnsemus. iniimus verbi virum si Apostoli non requisito multitudinis iudicio pro sua authoritate Diaconos designassent, quibus viduarum curam comisissent; Apostolorum tactu m multitudo earpere iure potuisseti Prosecto non potui si t. Qua igitur ratione hodie multitudinis consensus tantopere urgetius DENIQU E & deteriorem suam causim faciuiuallatis . . O qmpi in Aduersarij. Exemplum Matthiat id multi cra ' 'tionibus declarat. Primum omnium confirmat illud primatum Petri,quem admittere nolunt. Petrus enim fuit,qui in locum Iudae substituendum A postolum populo proposuit, vel ut 1s, ut post Chrysolionium habet Oecumenius, cui discipulo nam praesidentia commissa est. Secundo damnat ipsorum ver- bi Ministros, qui eum primum ius sibi Ministerij in Ecclesia Vsurparent& vocationem filiam probare non possent, diuinitus sibi factam potestatem asserebant Quomodo se defendit Beza in conuentu Poyssiaco in Gallia Anno is 6a nullo exter- testimonio id confirmantes, quod tamen adeo necessarium est,ut licet in Matthiae Electione nullo opus fuerit, Deus tamen ulla ratione illud deesse passus st: scilicet, ut Christianop pulo suspecti essent, quicunque siuae Vocationis testes non proferrent. Damnat tertio illos etiam, Quibus Ministri Ecclesiae constituuntur,quip aeter Apostolorum exempIum, quoscunque etiam Apostatas Monachos, & turpi vita infames,EGIe hasticis muneribus praeficiat, scilicet ne desint qui populo aeterni interitus certissimi sint authores. EODEM modo contra ipsos est, quod de Diaconis producunt. Primum quide, quiano nisi accedente consen su Ecclesiastici Magistratus. que ipsi reijci ut, sacri habiti sint. Secundo quia Apostoli ipsos manuit impost.one, id est, sacra ordinatione ad faera munia coaptat. Deniq; ut nobis insularet, Diaconos in sacris Ordinibus . costituunt; quos alioquin non sacrorum hominum loco habent, sed mensiae tantum minutios agnoscunt. Sed prosequamur reliquia.

77쪽

Ministrorum Eccle iusticam Potestatem nou csse penes se o.

pia iam multitudinem.

TERUM ,sine quo legitimus Ecclesiae Mini iter ene

non potest,Ordinitatio est taliae,quia Aduersarij nullum suae causae patrocinium inueniunt, nullum enim ius,iaul. la consuetudo, ni la Maiorum exempla hanc Laicis detulerunt;tito effunduntur in contumelias;&quicquid hic agitur, aut humanum inuentum comminiscuntur, aut tanquam lΗ- sum quendam populo ridendum proponuntio a V ERVM non ita SS. Patres B. A ugustinus, Hieronymus 2 ου ' LeoMagnus,&Martyr sanctissimus Cyprianus, alijq; tib r.eov.e R. praeclara Eccleha Catholicae lumina; qui hanc sacram ordina. Parmen tionem, qua sacris mimi erijs Ministri Ecilesiae deputantur, dial ccxItiri. Sacramenti loco habuerunt, non minus atq; Baptismum:atq; epist. q. illorum proprium munus esse censuerunt, penes quos supre-Dr.de Eliperi maii Christi Ecclesia Potestas semper constistula fuit. Neq; id sine iustissima ratione. eiram est quod in hac ordinatione ad veram ab δε- tutamq; Sacramenti rationem desideretui'Num exter-. SI na & oculis subiecta caremonia ' At prosecto vehementer eaeutiunt qui illam non obseruant. Qui vero eandem Christi Apostolorumq; exemplo negant commendari, inscitia suam egregiε produnt. Forte nulla consistur gratia. At conse L . tu ri etiam externis argumentis Dominus probauit,quando suis post Passionem Spilitum S.eli impertitus.

PVLCHRE,quoddicimus explicat B. Augustinus his bi,. Quod insumasse ait indiscipulos Dominus legitus. IIL post dies paucos rosurrectioni suae,& dixi sis, Aecipite Spiri 'ν -' itiums.nctun Ecclesiastica Potestas collata intelligiruresse

78쪽

Quiaenim omnia in traditione DomInica per Spiritum saria ctum aguntur; idcirco cum Regula eis de serma traditur huius distiplinae, dicitur eis, Accipite Spiritum Sanetiam .Et quia verε ad Ius Ecesesiasticum pertinet, statim subiecit dicens, Cuius tenueritis peccata, tenebuntur;& cuius remiseritis, remitatentur ei. Inspiratio ergo haec gratia quadam est, quae pes traditionem infunditur Ordinatis, per quam commendatiores habeantur. Unde Apollotus dicit ad Timotheum; Noli negli-g regratia quae est in te, quae data est tibi perimpositionem manuum Presbyteri. Semel ergo fieri oportuit, ut de caetero traditio illa non sine dono Spiritus Sancti esse crederetur. Ita L. Augustinus. OVOCIRCA benEeonstituit Concilium Tridentinum, Quhd, qui dixerit ordinem siue sacram ordinatione ων M. non esse vere, & proprie Sacramentum a Christo Domino in stitutum, vel esse figmentum quoddam humanum, excogitatum a viris Ecclesiasticarum rerum imperitis, aut esse tantum ritum quendam eligendi Ministros verbi Dei de Sacramento

rum,anathema sit.

SI vero Ordinatio haec Sacramentum est,prosectb Admi- 29o nistros habeat oportet, non quoscunq; Christianos; sed illos tantum, qui a Deo vocati &segregati, cu Paulo dicere pocsunt;Sic nos existimet homo,tanquam ministiosChristi,& disponsatore my steriorum Dei. UST sint quaedam sacramenta, quoru Admi nister quH 29blibet homo,etiam i nfidelis, si ita necesse sit,esse possit: At

perpauca illa sunt, eaque ad vitam salutemq; consequendam prorsus necessaria:Sacrae autem huius ordinationis, quemadmodum Areliquorum ea necessitas non est. Quocirca quod

ratio dc rei dignitas postulat) nona quibusvis administrari

debet.

DIVINA vῖrtus est, di nee coelestibus quidem si Iritibiis 292

ctibura quam exercent, 'tri Et lesiasti eis functionibus Oputantur: Oportet igitur diuina autholitate collatast. At ri quid

79쪽

quid diuinum in Populo, populiq; Prinspibus'Quomodo igitur sacris Ordinibus alios initiabunt, facultatemq; diuina munia exequendi facient'Praeter omnem omnino sensum est, ut potestatem conserat,qui potellatem nullam habet.

QVOD dicimus,egregie probat veteris Legis exemptu. Quid aliud inquit Ambrosiss)sgnificatur, quod post

' desuncturii Aaron, non uniuerso populo; sed soli Moys, qui est in Sacerdotibus Domini, imperauit Deus; ut exuuijs Aaron Sacerdotis filium eius induerent Eleazarum; nisi ut cognos ceremus, quod Sacerdos consecrare Sacerdotem debeat,& ipse eum induere vestimenti hoc est virtutibus Sacerdot libus, at tune si nihil ei deesse indumentorum aduerterit Sa cerdotalium,& apte quadrare omnia, sacris eum adhibeat altaribusῖDROBAT idem nascentis Ecclesie consuetudo. Cum murmur factum esset Graecorum aduersus Hebraeos, ut Actorum resert historia,ob viduas ipsorum de spe vis;id quod Apostoli optabant,plebs quidem Stephanum, Philippum, alios'; viros fide&sipiritu Sancto plenos delegit, quibus viduarum curam putabat committendam;sed tamen Apostoli, non . plebs,delectis iam manus imposuerutila in sacrorum hominis album asscripserunt.bI ABET eadem historia, Prophetas atq; Doctores,qui Antiochenae Ecclesiaepraeeransi non Populum, admonitos fulise;vt in opus,ad quod diuitiitus assumpti eratar, segrcgarent Paulum&Barnabam;atq; hoc ipsum, ut edocti erat, post ieiunium atq; orationem fideliter manus ipsis imponendo, id est Sacramentum ordinis conserendo fideliter perfecisse. VM Cretae prophanos reliquit Apostolus Paulus, ut 'eonstituerent per Ciuitates presbyterosi Num Populo Ephesi,ne cit5 manus cuiquam imponeret, praecepit' Hic Thimotheo illieotoloquitur. Apud ipsos,& quidem solos si eL se manus imponendi, sacrita ossicus alios deputandi,& rebus ec verbis demonstrauit. Et

80쪽

E T Timotheus ad Episcopalem dignitatem sortὲ Populi - riordinatione euectus es t No est. Per impostionem ma Ornaum presbyterii ipsi collatam este gratiam Episcopalem,i defari ab i.

testatur Apostolus. Habet Anactetus, Iacobum qui iustus dicebatur a Petro,Iacobo, 6 Ioanne esse ordinatum, & successoribus hoc exemplo formam datam; ut non minus,quam a tribus

Episcopus ordinetur sic Philippii ordinatis Presbyteris & Epi copis, per reuelationem iussum redire in Asiam testatur M.tode&. Abdias. NONeonredunt Apostoli ullum munus taesesiasticum et Og laicis:non Sacrificium,non Baptismum,non manus im utionem, non benedictionem magnam siue paruam: quod . hae res tantum dentur per Epistopi manus. Iidem Apostolido. ut poenam Oaiae subiturum, quicunq; aliquod istorum non . promotus usurpata Dionysio Areopagitat non est Sacerdos, qui non Pontificalibus offici js ad hoe est prouectus. s&Cprimae nascentis Ecclesiae forma. omnibus sequen- 299tibus temporibus obseruata est ἱ dc tantum abest, Vt si e- . mutata, ut nouis constitutionibus egregie sit formata. Extat Nicanus canon,in quo hoc modo statuitur.Oportet ab Episco- pis eiusdem Prouinciae Episcopum ordinari; aut si necessitas vigetat, proximae prouinciae Epistopis. Extat de canon, quo 'modus ratioq; consecrationis describitur. Episcopus cum or-

dinatur sinquiunt Patres Concilij Carth. IIII) duo Episcopi

ponant,& teneant Euangeliorum codicem super caput ec ce uicem eius: dcvno super eum faciente benedictionem, reliqui omnes Episcopi qui adsiunt, manibus suis caput eius tangant. H Presbyter cum ordinatur, Epistopo eum benedicente & ma num super caput tenente, etiam omnes Presbyteri, qui praesentes sunt nanus su Miuxta manum Episcopi super caput λlius teneant.

sius igitur,inquit,ubi sacrandus offertur,utroq; genu poseo ante altare, supra eaput trabet a Deo tradita Euangelia,

SEARCH

MENU NAVIGATION