Canones et decreta sacrosanti oecumenici Concilii tridentini sub Paulo 3., Iulio 3. et Pio 4. pontificibus maximis cum appendice Theologiae candidatis Perutili

발행: 1845년

분량: 445페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

SESSIO SEXTA

CELEBRATA DIE XIII. MENSIS IANUARII MDXLVII.

PROOEMIUM.

Cum hoe tempore, non sine multarum animarum lactura, et gravi reelesiasticae unitatis detrimento, erronen quaedam disseminata sit de iustificatione doctrina; ad laudem, et gloriam omnipotentis Dei, ecclesiae tranquillitatem, et animarum salutem, sacrosancta oecumentea, et generalis tridentina synodus, in Spiritu saneto legitime congregata, praesidentibus In ea nomine sanctissimi in Christo patris , et domini nostri, domini Pauli virina providentia papae tertii, reverendissimis dominis, dominis Io. Maria episcopo Praenestino de Monte, et Marcello tit. s. Crucis in Ierusalem presbytero, Sanctae romanae Melestae cardinalibus, et apostoli eis de latere legatis, exponere intendit omnibus Christi fidelibus veram, sanamque doctrinam ipsius lustificationis, quam ij sol iustitiae Christus Iesus, 2ὶ fidei no-Sune auctor, et consummator docuit, apostoli tradiderunt, et catholica ecclesia, Spiritu saneto suggerente, perpetuo retinuit: districtius inhibendo, ne deinceps audeat quisquam aliter credere, praedicare, aut docere, quam praesenti decreto statvitur , ae declaratur.

DE NATURAE , ET LEGIA AD IUSTIFICANDOS HOMINEA INBECILLITATE.

Primum declarat sancta synodus, ad lustineationis doctrinam probe, et sincere intelligendam, oportere, ut unusquisque agnoscat, et fateatur, quod 3ὶ eum omnes homines in praevaricatione Adae innoeentiam perdidissent; 43 lacu immundi, et, ut apostolus inquit, 5ὶ natura filii irae, quemadmodum in decreto de peccato originali exposuit, usque adeo servi erant m catl , et 6ὶ sub potestate diaboli, ac mortis, ut non modo gentes

32쪽

DE HISTIFICATIONE. 17

per vim naturae, Sed ne Iudaei quidem per ipsam etiam litteram legis Moysi, inde liberari, aut surgere possent; tametsi in eis liberum arbitrium minime extinctum esset IJ, viribus licet attenuatum, et ineli natum.

DE DISPENSATIONE, ET NYSTERIO AD E TUS THRISTI .

Quo lactum est, ut caelestis Pater 2ὶ, Pater miserieordiarum , et Deus totius consolationis, Christum Iesum, Filium suum, et ante legem, et legis tempore multis sanetis 3ὶ patribus deelaratum ae promissum, cum venit beata illa 4ὶ plenitudo temporis, ad homines miserit, ut et Iudaeos, qui sub lege prant, redimeret , et 5ὶ gentes, quae non sectabantur iustitiam, iustitiam apprehenderent, atque omnes adoptionem filiorum reciperent. Hune 6ὶ proposuit Deus propitiatorem per fidem in sanguine ipsius pro peccatis nostris 7 , non solum autem pro nostris , sed etiam pro totius mundi.

uti I PER CHRISTUM IUSTIFICANTUR.

Verum, etsi lite 8ὶ pira omnlhus mortuus est, non omnestamen mortis eius beneficium recipiunt; sed ii dumtaxat, quihus meritum passionis elus eommunicatur: nam, sicut re vera homines sin, nisi ex semine Adae propagati nascerentur, non nascerentur iniusti; cum ea propagatione, per ipsum dum concl-pluntur , propriam inlustitiam contrahant: ita, nisi in Christo renascerentur, nunquam iustificarentur; cum ea renascentia per

meritum passionis elus gratia, qua lusu nunt, illis tribuatur. Prohoe beneficio apostolus 10ὶ gratias nos semper agere hortatur P tri, qui dignos nos fecit in partem sortis sanctorum in lumine, et eripuit de potestate tenebrarum, transtulitque in regnum F1lii duretionis suae; in quo habemus redemptionem, et remissionem peccatorum.

Iὶ Cone. 2. Araufi. c. 25. - 2ὶ 2. Cor. l. - 3ὶ Gen. 49. tum fit m - 4ὶ Galat. 4. - 5ὶ non . 33. -- εὶ Rom. 3. et 5; COIoss. I; i. Tim. i; e. Multiplex de poenit. dist. l. - γὶ i. Ioan. 2. - 83 2. Cor. 5. - sin Allusio ad verh.i Aug. epist. M. Omnes qui renascuntur in iustilicationem eis. quae alibi erehro inculcat; infra can. i. - 103 OlOS . l.

33쪽

INA INUANTUR DESCRIPTIO IUSTIFICATIONIS IMPII, ET MODUS EIUS IN STATU GRATIAE.

Quibus verbis iustificationis impii deseriptio insinuatur, ut sit translatio ab eo statu, in quo homo nascitur ij 1llius primi Adae, in statum gratiae, et adoptionis filiorum Del per secundum Adam Iesum Christum, salvatorem nostrum: quae quidem translatio post evangelium promulgatum, sine lavaero regenerationis, aut eius voto, steri non potest: sicut scriptum est 2 : Nisi quis renatus fuerit ex aqua, et Spiritu sancto, non potest introire In regnum Dei.

DE NECESSITATE PRAEPARATIONIS AD IUSTIFICATIONE HIN ADULTIS, ET UNDE SIT.

Declarat praeterea, ipsius iustificationis exordium in adultis a Dei per Christum Iesum praeveniente graua Sumendum eme, hoc est, ab eius Vocatione, qua, nullis eorum existentibus meritis, Vocantur; ut, qui per peccata a Deo aversi erant, per elus excitantem, atque adiuvantem gratiam ad convertendum se ad suam ipsorum lustificationem, eidem gratiae libere assentiendo, et cooperando, disponantur: ita a j ut, tangente Deo cor hominis per Spiritus sancti illuminationem, neque homo ipse nihil omnino agat, inspirationem illam recipiens, quippe qui εὶ illam et abiicere potest, neque tamen sine gratia Dei movere se ad imstitiam coram illo libera sua voluntate possit: unde in sacris litteris cum dieitur 5): Convertimini ad me, et ego convertar ad vos: liberiniis nostrae admonemur. Cum respondemus: Convertems, Domine, ad te, et convertemur: Dei nos gratia praeveniri

conlitemur.

MODUS PRAEPARATIONIS.

Disponuntur autem ad ipsam lustitiam, dum excitati divina gratia, at adiuti, 6ὶ fidem ex auditu concipienius, libere mo-

i) Gal. 4; Tit. a. - 2ὶ Ioan. 3; cap. Filius, et e. Non dubiis, de cons. difil. 4. - a) Insta Gn. 3. - 4ὶ Prosy. lib. 2. de voc. gentium c. 28. M 29. - bὶ Zacii. I; Ioel. 2; c. convertimini, de poenit. dist. I.; Thren. b. 21. - εὶ nom. 10.

34쪽

DE IUSTIFICATIONE. is

ventur in Deum, eredentes vera esse, quae divinitus revolata, et promissa sunt; atque illud in primis, a Deo iustificari impium per gratiam eius ij, per redemptionem, quae est in Christo Iesu: et dum peccatores se esse intelligentes, a divinae Iustitiae timore, quo utiliter concutiuntur, ad considerandam Dei misericordiam se convertendo, in spem eriguntur, sidentes Deum sibi propter Christum propitium lare; illumque, tamquam 2 omnis iustitiae sontem diligere incipiunt; ac propterea moventnr 3ὶ adversus peccata per odium Bliquod, et detestationem , hoe est, per eam poenitentiam, quam ante baptismum agi oportet: denique dum proponunt suscipere baptismum, inchoare novam vitam, et servare divina mandata. De hae dispositione scriptum est 43: Accedentem ad Deum oportet credere, quia est, Et quod inquirentibus se remunerator sit: et 5), Conside, fili, remittuntur tibi peccata tua: et 6ὶ, Τimor Domini expellit peccatum: et γὶ, P nitentiam agite, et haptuetur unusquisque vestrum in nomine Iesu Christi, in remissionem peccatorum Vestrorum, et neclΝΘus donum Spiritus sanetl: et 8ὶ, Euntes ergo docete omnes gemtes , baptizantes eos in nomine Patris, et Filii et Spiritus sancti,

docentes eos servare quaecumque mandavi vobis. Denique s , Praeparate eorda vestra Domino.

QUID SIT IUSTIFICATIO IMPII, ET QUAE EIUS CAUSAE.

Iane dispositionem, seu praeparationem Iustineatio ipsa ronsequitur , qucte non est sola peccatorum remissio, sed et sanetl-ncatio, et renovatio interioris hominis per voluntarium suseeptionem gratiae, et donorum, unde homo ex iniusto fit iustus, et ex inimi eo amicus, ut sit 10ὶ heres secundum spem vitae ne- ternae. Huius iustificationis causae sunt, sinalis quidem, gloria Dei, et Christi, ae vita aeterna: en elens vero, misericors Deus,

qui gratuito iij abluit, et istin sanetulcat signans, et ungens la

Spiritu promissionis sancto, qui est pignus hereditatis nostrae: meritoria autem, dilectissimus unigenitus suus, Domin noster

35쪽

Iesus Christus, qui eum i) essemus inimici I), propter nimiam charitatem, qua dilexit nos, sua sanctissima passione in ligno crueis nobis iustificationem meruit, et pro nobis Deo Patri satisfecit : instrumentalis item, sacramentum baptismi, quod a est sacramentum fidei, Bine qua 4ὶ nulli umquam contigit lustificatio: demum uniea formalis causa est iustitia Dei; non qua ipse iustus est, sed qua nos iustos lacit; qua videlicet ab eo donati, renovamur spiritu mentis nostrae, et non modo reputamur, sed vere iusti nominamur, et Sumus, iustitiam in nobis reel plentes , unusquisque suam Secundum mensuram, quam 5ὶ Spiritus sanctus partitur singulis prout vult et Secundum propriam cuiusque dispositionem, et cooperationem. Quamquam enim nemo

possit esse iustus, nisi eui merita passionis Domini nostri Iesu Chrisu 6ὶ communicantur: id tamen in hae impii lustineationent, dum eiusdem sanctissimde passionis merito per Spiritum sanetum 7 eharitas Dei diffunditur in cordibus eorum, qui lustineantur, atque ipsis inhaeret : unde in ipsa iustificatione cum remissione precatorum haec omnia simul insusa accipit homo per Iesum Christum, cui inseritur, fidem, spem, et charitatem ηὶ: nam fides, nisi ad eam spes acredat, et charitas, neque unit persecte cum Christo, neque corporis eius vivum membrum es-sseIt : qua ratione verissime dieitur 9), fidem sine operibus momtum , et otiosam esse: et iri in Christo Iesu neque circumcisionem aliquid valere, neque praeputium, sed fidem, quae per charitatem operatur. Hanc fidem ante baptismi sacramentum ex apostolorum traditione catechument ab ecclesia petunt, cum petunt 1idem, vitam aeternam praestantem: quam Sine spe, et charitate praestare fides non potest: unde et statim verbum Christi audiunt: Si vis iij ad vitam ingredi, serva mandata. Itaque veram, et christianam Iustitiam necipientes, eam i2ὶ ceu primam stolam pro illa, quam Adam sua Inobedientia sibi, et nobis perdidit, per Christum Iesum illis donatrem , candidam, et

immaculatam iubentur statim renati conservare, ut eam persinrant ante tribunal Domini nostri Iesu Christi, et habeant vitam

aeternam. 1ὶ Rom. b. - η Ephes. 2. - δὶ C. Nihil est, de conru dist. 4.- εὶ Ηebr. 11. - ω l. Cor. 12. Epties. .. - εὶ Philip . a. - 73 Rom. b. - 1ὶ Inst. cap. 10. - 9ὶ Iac. 2. - 10ὶ Galat. b. et s.; e. Circumcisio, de poenit. dist. 2. - Il) Matui. 19. - 12ὶ L . Ib; c. Quomodo renovari, de poenit. dist. l.

36쪽

DE IUSTIFICATIONE.

CAPUT VIII.

stu OMODO INTELLIGATUR, IMPIUM PER FIDEM, ET GRATIS IUSTIFICARI.

Cum vero apostolus dieit ii, iustificari hominem per sidem, et gratis; ea verba in eo sensu intelligenda sunt, quem Perpetuus ecclesiae catholicae consensus tenuit, et expressit: ut scilicet per fidem ideo iustisseari dieamur, quia fides est humanae salutis initium, fundamentum, et radix omnis lustificationis 2ὶ, sine qua impossibile est placere Deo, et ad filiorum eius consortium pervenire: gratis autem lustineari ideo dicamur, quia nihil eorum, quae iustificationem praecedunt, sive fides, sive opera, ipsam iustificationis gratiam promeretur: si enim 3ὶ gratia rat, iam non ex operibus: alioquin, ut idem apostolus inquit, gratia iam non est gratia.

CONTRA INANEM HAERETICORUM FIDUCIAM.

Quamvis Butem neeessarium sit credere, neque remitti, neque remissa unquam fuisse peccata, nisi gratis divina misericordia propter Christum: nemini tamen fiduciam 4J, et certitudinem remissionis peccatorum suorum laetanu, et in ea Sola quiescenti, peccata dimitti, vel dimissa esse dioendum est: cum apud haereticos, et sehismaticos possit esse, imo nostrct tempestate sit, et magna contra Melestam catholicam eontentione

praedicetur vana haec, et ab omni pietate remota fiducia. Sed neque illud asserendum est, oportere eos, qui Vere lusustenti sunt, absque ulla omnino dubitatione apud semetipsos statuere se esse iustiseatos, neminemque a precatis absolvi, ac lususImri , nisi eum 6 , qui certo eredat se absolutum, et lustium- tum rese; atque hae sola fide absolutionem, et lustineationem pernet, quasi qui hoc non eredit, de Dei promissis, deque mortis, et resurrectionis Christi efficacia dubitet: nam, sicut nemo pius de Del misericordia, de Christi merito, deque sacramem torum virtute, et emeaeia dubitare dehel: Me quilibet, dum se Usum, Suamque propriam infirmitatem, et Indispositionem re-

37쪽

22spieit, de sua gratia formidare, et timere potest; eum nullus scire valeat certitudine fidei, cui non potest subesse salsum, se

gratiam Dei esse consecutum.

DE ACCEPTAE IUSTIFICATIONIS INCREMENTO.

Sic ergo lustineati, et amici Dei, ae ij domestici laeti stin,

euntes de virtute in virtutem, renovantur, ut apostolus inquit, de die in diem, hoc est 3ὶ, morti scando membra remis sulle, et 4ὶ exhibendo eli arma iustitiae in sanetificationem, Per vi serYationem mandatorum Dei, et eoclesiae, in ipsa iustitia per Christi gratiam accepta, cooperante sde honis operibus, cre-Seunt, atque magis iustificantur, sicut seriptum est 5ὶ: Qui iustus est, iustificetur adhuc. Et iterum 6ὶ: Ne verearis usque ad mortem lustineari. Et rursus 7 : Videtis, quoniam ex operibus iustisse tur homo, et non ex fide tantum. Hoc vero iustitiae Incrementum petit sancta ecclesia, cum orat 8ὶ: Da nobis Domine fidei, Spei, et charitatis augmentum.

CAPUT XI.

DE OBSERVATIONE MANDATORUM , DEQUE ILLIUS NECESSITATE , ET POSSIBILITATE.

Nemo autem, quantumvis iustificatus, liberum se esse ab observatioue mandatorum putare debet; nemo temeraria illa, et a patribus sub anathemate prohibita voce uti; Dei praecepta homini lusti steato ad observandum esse impossibilia: nam s) Deus 10 impossibilia non liὶ iubet, sed isti iubendo monet, et sacere quod possis, et petere quod non possis; et adiuvat, ut possis. Culus i3ὶ mandata gravia non sunt: cuius 14ὶ iugum suave est, et onus Ioe: qui enim sunt silii Dei, Christum diligunt i5ὶ: qui autem diligunt eum, ut ipsemet testatur, servant Sermones eius, quod utique cum divino auxilio praestare possunt. Licet enim

38쪽

DE IusTIFICATIONE.

Iain hae mortali vita quantumvis sancti, et iusti in levia Saltem, et quotidiana, quae etiam venialia dicuntur, peceata quandoquemdant, non propterea desinunt esse lusis nam iustorum ij illa vox est, et humilis, et verax: Dimitte nobis debita nostra. Quont, ut lusti Ipsi eo magis se obligatos ad ambulandum in via iustitiae senure debeant, quo liberati iam a peccato 2 , Servi autem laeti Deo 3ὶ, sobrie, iuste, et pie viventes proficere possunt per Christum Iesum 4ὶ, per quem aeressum habuerunt in gratiam istam 5 . Deus namque sua gratia semel lususIm-tos non deserit, nisi ab eis prius deseratur 6l. Itaque nemo sibi in sola si de blandiri debet, putans fide sola se heredem esse constitutum , hereditatemque consecuturum, etiam si Christo non 7ὶ compatiatur, ut et conglori neetur: nam et Christus ipse, ut Inquit apostolus Sin, eum esset silus Dei, didicit ex iis, quae

passus est, oh lentiam; et consummatus, factus est omnibus obtemperantibus si hi, causa Salutis aeternae. Propterea Dpmto.

Ius ipse monot iustineatos, direns s): Nesellis, quod ii, qui in

Stadio currunt, omnes quidem currunt, sed unus accipit bravium: sle eurrite, comprehendatis. Ego 10ὶ igitur si e curro, non quasi in incertum , sic pugno , non quasi nerem Verbernns, sed castigo corpus meum, et in servitutem redigo: ne forte, eum aliis praedicaverim, ipse reprobus efficiar. Item princeps npostolorum Petrus iij: satagite, ut per hona opera certam vestram Vocationem, et electionem faciatis: haec enim facientes, non precabitis aliquando. Unde 12ὶ eonstat eos orthodoxae re. ligionis doctrinae adversa', qui di eunt, iustum in omni honoopere saltem venialiter precare: aut, quod intollerabilius est, poenas aeternas mereri: atque etiam eos , qui statuunt, in omnibus operibus lustos peccare, fit in illis suam lmorum fi Ordiam exellando, et sese ad currendum in sindio cohortando, cum hoe, ut in primis glorificetur Deus, mereedem quoque intuentur ne- ternam 13ὶ; eum seriptum siti Inclinavi cor meum ad laetendas iustulcationes tuas propter retributionem. Et de Mose dieat 14 apostolus, quod aspiciebat in remunerationem.

39쪽

CAPUT XII.

PRAEDESTINATIONIA TEMERARIAM PRAESUMPTIONEM CAVENDAM ESSE.Nemo quoque, quamdiu in hae mortalitate vivitur, de adicano divinae praedestinationis mysterio usque Bdeo pransumere debet, ut certo Statuat, se omnino esse in numero praedestin torum : quasi Verum esset, quod iustificatus, aut amplius re eare non possit; aut si peccaverit ij, cenam sibi resipiscentiam promittere debeat; nam, nisi ex speciali revelatione, sciri non potest, quos Deus sibi elegerit.

CAPUT XIII. I

Similiter de perseverantiae munere, de quo Scriptum est 2ὶ: Qui perseveraverit usque in finem, hie salvus erit: quod quidem aliunde haberi non potest, nisi ab eo, qui potens est eum a , qui Stat, Statuere, ut perseveranter Stet, et eum, qui Odit, restituere: nemo sibi certi aliquid absoluta certitudine pollice, tur : tametsi in Dei auxilio firmissimam spem coli Bre , et rinponere omnes debent. Deus enim , nisi ipsi illius gratiae desuerint , sicut 4ὶ coepit opus bonum, ita persiel et, operans velle, et perficere. Verumtamen, qui se 5ὶ existimant stare, videant ne cadant, et si) cum timore, ne tremore salutem suam onerentur in laboribus, in vigiliis, in eleemosynis, in orationibus et oblationibus, in ieiuniis, et restitate: formidare enim debent, scientes 7ὶ quod in spem gloriae, et nondum In gloriam renati sunt, de pugna, quae Super i cum carne, eum mundo, cum diabolo; In qua 1 letores esse non possunt, nisi cum Dei gratia apostolo obtemperent, dicenti 8ὶ: Debitores sumus non carni,

ut Secundum earnem vivamus: si enim secundum carnem vixeritis, moriemini: si autem spiritu sacta carnis mortifica veritis, vivetis.

40쪽

Qui vero ab accepta 1ὶ lustificationis gratia per peccatum exeiderunt, rursus iustificari poterunt, cum, exellante Deo, per poenitentiae sacramentum merito Christi amissam gratiam recuperare procuraverint: hic enim iustificationis modus est lapsia reparatio: quam Seeundam post naufragium deperditae gratiae tabulam sancti 2ὶ patres apte nuncuparunt: etenim pro iis qui post baptismum in peccata Iahuntur, Christus Iesus gaeramentum instituit poenitentiae, eum dixit al: Aecipite Spiritum san-Ctum : quorum remiseritis precata, remittuntur eis: et quorum retinueritis, retenta sunt. Unde docendum est, christiani h minis poenitentiam post lapsum inulto aliam esse a taptismali, eaque contineri non modo cessationem a precatis, et eorum detestationem 4 , aut cor contritum, et humiliatum, verum etiam eorumdem sacramentalem consessionem saltem in voto, et Suo tempore laciendam, et sacerdotalem absolutionem; itemque satisfactionem per ieiunia, eleemosynas, orationes, et alia pia spl- ritualis vitae exercitia: non quidem pro poena steterna, quae et sacramento, Vel sacramenti voto una cum culpa remittitur;

Sed pro poena temporali, quae, ut sacrae litterae docent, non tota semper, ut in bὶ baptismo sit, dimittitur illis, qui grati Dei, quom 6ὶ acceperunt, ingrati, Spiritum Sanctum contristaverunt, et 7ὶ templum Dei violare non sunt veriti. De qua γει nitentia seriptum est ηὶ: Memor esto, unde excideris, age p nitentiam , et prima opera sae. Et iterum 9ὶ: Quae secundum Deum tristitia est, poenitentiam in salutem stabilem Operatur. Et rursus lol: Poenitentiam agite: et sucite fructus dignos poenitentiae.

Infra tan . 23. et 29. - 2 Hieron. tom. I. in epist. ad Demetr. quae incipit, Inter omnes; Et in eap. Secunda post naufragium, de poenit. dist. i. - aὶ Ioan. 20; Matth. Isi; c. Ut constitueretur, dist. 50; c. Ut evidenter, i. q. l. eum flim. inie. sess. 14. de poenit. cap. 3. - 4ὶ PSal. 50; c. Sacrificium, de Poenit. dist. i. - 5ὶ Florent. conc. in deerelis Eugenii. - 6ὶ ΕPlim. 4. - τὶ l. Cor. 3. - ουὶ Ap . I; c. Quia sauctitas, dist. 50 ; et C. Miror, de Poenit. dist. i. - 9ὶ 2. Cor. 7. - istin Matuti a. H 4; Lue. γ

SEARCH

MENU NAVIGATION