장음표시 사용
41쪽
QuOLIBET MORTALI PECCATO AMITTI GRATIAM, SED NON FIDEM.Adversus etiam hominum quorundam callida ingenia, qui I per dulces sermones, et benedictiones seducunt eorda in noeentium , asserendum est, non modo insidelitate, per quam et ipsandes amittitur, sed etiam quocumque alio mortali peccato, quamvis non ammitatur 1ides, aeceptam lustineationis gratiam amitti: divinae legis doctrinam defendendo 23, quae a regno Dei non solum infideles exeludit, sed 3ὶ et fideles quoque, larniearios, adulteros, molles, masculorum concubitores, surra, aVR S, ebri SOS , maledicos, rapaces, ceterosque omnes, qui lethalia committunt peceata 4 : a quibus cum divinae gratiae adiumento abstinere possunt, et pro quibus a Christi gratia separantur.
DE FRUCTU IUSTIFICATIONIS, HOC EST, DE MERITO BONORUM OPERUM, DEQUE IPSIUS MERITI RATIONE.
Hae igitur ratione iustineatis hominibus, sive acceptam gratiam perpetuo conservaverint, Sive amissam recuperaverint, pr ponenda sunt apostoli verba 5ὶ: Abundate in Omni opere bono, scientes, quod labor vester non est inanis in Domino si); non enim inlustus est Deus, ut obliviscatur operis vestri, et dilectionis , quam ostendistis in nomine ipsius. Et, Nolite τὶ ambiere confidentiam vestram, quae magnam habet remunerationem. Atque ideo bene operantibus 8j usque in finem, et in Deo sp rantibus proponenda est vita aeterna, et tanquam gratia filiis Dei per Christum Iesum misericorditer promissa, et sin tunquam me ces ex ipsius Del promissione honis ipsorum operibus, et meritis fideliter reddenda. Haec est enim illa l0ὶ corona lustitiae, quam Post Suum certamen, et cursum repositam sibi esse aiebat apostolus , a iusto iudice sibi reddendam, non solum autem sibi, sed et omnibus, qui diligunt adventum eius: cum enim ille ipse
42쪽
27 Christus Iesus, tanquam caput in membra, et tanquam 1ὶ ultis in palmites, in ipsos lustificatos, iugiter virtutem innuat: quae
virtus Mna eorum opera semper antecedit, et comitatur, et sub Sequitur , et sine qua nullo pacto Deo grata, et meritoria esse possent: nihil ipsis lustineatis amplius deesse credendum est, quo minus plene illis quidem Operibus, quae in Deo sunt laeta, divinae legi pro huius vitae statu satisfecisse, et vitam steternam suo etiam tempore 2 , t si tamen in gratia decesserint eonSequendam, vere promeruisse censeantur: cum Christus, Salvator noster , dicat 3J : Si quis biberit ex aqua , quam ego dabo
ei, non fluet in aeternum: sed net in eo fons aquae sallentis in vitam aeternam. Ita 4ὶ neque propria nostra lusuila, tanquam ex nobis propria statuitur: neque ignoratur, aut repudiatur iustitia Dei: quae enim iustitia nostra dicitur, quia peream nobis inhaerentem lustineamur; illa eadem Dei est, quia a Deo nobis infunditur per Christi meritum. Neque vero illud omittendum est; quod Ileet honis operibus in saeris litteris usque Adeo tribuatur, ut, etiam 5ὶ qui uni ex minimis suis potum aquae Digidae dederit, promittat Christus eum non esse Sua mer- de eariturum: et npostolus 6ὶ testetur, id quod in praesenti est momentaneum, et leve tribulationis nostrae, Supra modum in sublimitate aeternum gloriae pondus operari in nobis: absit tamen, ut christianus homo in se ipso vel eonfidat I), vel glorietur, et non in Domino; culus tanta est erga omnes homines bonitas, ut 8ὶ eorum velit esse merita, quae sunt ipsius dona. Et quia sin in multis ossendimus omnes, unusquisque, sicut misericordiam , et bonitatem, ita severitatem, et ludi clum ante oculos habere debet, neque se ipsum aliquis io , etiam si nihil sibi conseius fuerit, ludicare: quoniam il) omnis hominum vita non humano iudicio examinanda, et iudicanda est, sed Dei illi, qui illuminabit abscondita tenebrarum, et manifestabit consilia eordium: et tunc laus erit unicuique a Deo, qui, ut scriptum est 13J, reddet unicuique seeundum opera Sua. Post hane catholieam de iustificatione doctrinam, quam nisi
quisque fideliter, firmiterque reeeperit, iustificari non poterit,
43쪽
placuit sanetae synodo hos canones subiungere, ut omnes sciant, non solum quid tenere, et sequi, sed etiam quid vitare, et f. gere debeant.
CANos l. Si quis dixerit ij, hominem suis operibus, quae vel per humanae naturae vires, vel per legis doctrinam fiant, absque divina per Iesum Christum gratia posse iustificari coram Deo; anathema sit. CANON II. Si quis dixerit, ad hoc solum divinam gratiam per Christum Iesum dari, ut saellius homo 2ὶ iuste vivere, ne vitam aeternam promereri possit; quasi per liberum arbitrium hine gratia utrumque, sed aegre tamen, et dissiculter possit;
CANON II. Si quis dixerit, sine praeveniente Spiritus a saneti inspiratione, atque eius adiutorio, hominem eredere, Sp rare, diligere, aut poenitere posse, sicut oportet, ut et iustificationis gratia conseratur; anathema sit. CANON Iv. Si quis dixerit 4 , Iiberum hominis arbitrium a Deo motum, et excitatum nihil cooperari assentiendo Deo ex- ei lauti, atque vocanti, quo ad obtinendam iustificationis gratiam se disponat ac 5ὶ praeparet: neque posse dissentire, si Velit ; sed veluti inanime quoddam nihil omnino agere, mere Epassive se habere; anathema sit. CANON v. Si quis 6ὶ liberum hominis arbitrium post Adae peceatum amissum , et extinctum esse dixerit; aut rem esse de solo titulo, lino titulum sine re, figmentum denique a satana invectum in ecclesiam; anathema Sit. CANON VI. Si quis dixerit 7 , non esse in potestate hominis , vias suas malas sacere, sed mala opera ita, ut bona, Deum operari, non permiSSive Solum, sed etiam proprie, et per Se , adeo ut sit proprium eius opus non minus proditio Iudae, quam voratio Pauli; anathema sit.
ιὶ Supra c. l. et 3; Rom. 3; I. Cor. 15. - 2ὶ Cone. Ala. e. 80. et e. ult. de cons. dist. 4. ex conc. Mileti v. - δὶ Conc. Arausic. 2. c. 6; Suprae. 6; Rom. 5. - 4ὶ Cong. Arausic. 2. e. a. 4. 5. s. s. et 25. - 5ὶ Lecti. 15. - εὶ Vide Aug. lib. i. eontra 2. epist. Pelag. c. 2. - τὶ Vide Aug. ibid. e. 3; et Pros. senten. i4. Ad c. Gallorum, et resp. ad 10. Ohi t. Vincent.
I. . I. gone. Araias te 2. circa fin
44쪽
1sCANon vi I. Si quis dixerit, opera omnia, quae ante iustineationem sunt, quaecumque ratione laeta sint, Vere esse Deo cata, vel odium Dei mereri; aut, quanto vehementius quis nititur se disponere ad gratiam, tanto eum gravius peccare; an thema sit.
CANon viri. Si quis dixerit 1ὶ, gehennae metum, per quemnd miseriminiam Del de peccatis dolendo coniugimus, Vel a pedicando strilinemus, pereatum esse, aut pereatores peiores sacere; anathema sit.
CANON IT. Si quis dixerit I), sola fide Implum iustisseari, ita ut intelligat nihil aliud requiri, quod ad lustisseationis gratiam
DSequendam cooperetur, et nulla ex parte necesse esse, eum
Suae Voluntatis motu praeparari, atque disponi; anathema sit. - CANos x. Si quis dixerit 33, homines sine Christi iustitia, per quam nobis meruit, iustificari, aut per eam ipsam formaliter iustos esse; anathema sit.: C Nos xi. Si quis dixerit , homines iustineari, vel sola imputatione iustitiae Christi, vel sola pereatorum remissione, e clusa gratia, et charitate, quae 43 in cordibus eorum per Spiritum sanetum diffundatur , atque illis inhaereat; aut etiam gratiam , qua iustiscamur, esse tantum favorem Dei; anathema sit. CANON x r. Si quis dixerit fiὶ , sdem lustineantem nihil aliud esse, quam siduelam divinae misericordiae premis remi, tentis propter Christum; vel eam nduelam solam esse, qua iustisseamur; anathema Sit. C No' xtra. Si quis dixerit, omni homini ad remissionem
peceatorum nssequendam necessarium esse, ut credat certo, etnbsque ulla haesitatione propriae infirmitatis, et indispositionis
pecenta sibi esse remissa; anathema sit.
C Nos x Iv. Si quis dixerit 6ὶ, hominem a peccatis absolvi, ne iustisseari ex eo quod se absolvi, ac iustineari certo credat; aut neminem vero esse iustificatum, nisi qui credat se esse iustineatum ; et hae sola fide absolutionem, et lustineationem pedisset; anathema sit. CANONIa. Si quis dixerit 7 , hominem renatum, et iu-
sustentum teneri ex side ad credendum se certo esse in numero praedestinatorum; anathema sit.
45쪽
CANON IGI. Si quis 3ὶ magnum illud usque in finem perseverantiae donum Se certo habiturum absoluta, et insallibili certitudine dixerit, nisi hoc ex speelati revelatione didicerit;
CANON xvii. Si quis iustificationis gratiam non nisi praedestinatis ad vitam contingere uixerit: reliquos vero Omnes , qui Vocantur, Vocari quidem, sed gratiam non accipere, utpote 2ὶ divina potestate praedestinatos ad malum; anathema sit. CANON xVIII. Si quis dixerit 3ὶ, Dei praecepta homini etiam lusti steato, et sub gratia eonstituto, esse ad observandum lmpossibilia; anathema sit. CANON xIx. Si quis dixerit 4ὶ, nihil praeceptum esse in evangelio praeter sdem, cetera esse indisserentia, neque praecepta , neque prohibita, sed libera; aut decem praecepta nihil pertinere ad christianos; anathema sit. CANos xx. Si quis hominem iustificatum, et 5ὶ quantum- Iibet persectum dixerit non teneri ad observantiam mandatorum
Dei, et ecclesiae, sed tantum ad credendum, quasi Vero evangelium sit nuda, et absoluta promissio vitae aeternae Blue tam ditione observationis mandatorum I anathema sit.
CANos xxI. Si quis vixerit, Christum Iesum a Deo hominibus datum fuisse, ut redemptorem, cui fidant si , non etiam ut legislatorem, cui obediant; anathema sit. CANON xx II. Si quis dixerit 7 , iustificatum, vel sine spe- elati auxilio Dei in aecepta iustitia perseverare posse, Vel eum eo non posse; anathema sit. CANON III. Si quis hominem semel iustificatum dixerit 8ὶ amplius peccare non posse, neque gratiam amittere, atque ideo eum qui labitur, et peccat, nunquam vere fuisse iustineatum; aut contra, posse in tota vita peccata omnia, etiam venialia, vitare, nisi ex speciali Dei privilegio, quemadmodum de beata Virgine tenet ecclesia; anathema sit. CANos xxiv. Si quis dixerit sὶ, iustitiam aceeptam non conservari, atque etiam non augeri coram Deo per bona opera; sed opera ipsa fruetus solummodo, et signa esse iustificationis adeptae, non autem ipsim augendae causam; anathema sit.
IJ Aug. lib. de bono perseu. cap. 13; Eupra cap. 12. et 13; Galat. 5; Mech. 18. - 2ὶ Cone. Armiacan. a. c. 21. - δὶ Supra c. II; l. Ioan . b. - 4ὶ Clem. Ad nostram, s. 4. de haeret. - b) Supra c. li. - sin Isaiae 33. Matth. l. - γὶ Supra c. 13. - Νὶ Supra c. 14. - sin Supra c. 10.
46쪽
31 CANON xxv. Si quis in quolibet hono opere iustum saltem venialiter peccare dixerit; aut, quod intolerabilius est, modi taliter , atque ideo poenas aeternas mereri; tantumque ob id non damnari, quia Deus opera non imputet ad damnationem; anathema Sit. CANON xxvi. Si quis dixerit 2 , iustos non debere pro bonis operibus, quae in Deo fuerint laeta, expectare, et sperare Beternam retributionem a Deo per elus misericordiam, et Iesu Christi meritum , si bene agendo , et divina mandata custodiendo usque 3ὶ in finem perseveraverint; anathema sit. CANON xxvir. Si quis dixerit 4ὶ, nullum esse mortale peceatum, nisi infidelitatis; aut nullo allo, quantumvis gravi, et enormi, praeterquam insidelitatis, peceato, semel acceptam gratiam amitti; anathema sit. CANON xxviii. Si quis dixerit, Bmissa per peccatum gratia , simul et 1idem semper amitti; aut fidem, quae remnnet, non esse veram fidem, licet non sit viva; aut eum, qui fidem sine charitate habet, non esse christianum; anathema sit. CANON xxix. Si quis dixerit 5 , eum, qui post baptismum lapsus est, non posse per Dei gratiam resurgere; aut posse quidem , sed sola fide amissam iustitiam re perare sine sacramentomenitentiae, prout sancta romana, et universalis ecclesia a Christo Domino, et eius apostolis edocta, hucusque professa est, Se vavit, et docuit; anathema sit. CANON xxx. Si quis post ncoeptam lustineationis gratiam cuilibet pereatori poenitenti ita culpam remitu, et reatum Minternae poenae deleri dixerit 6 , ut nullus remaneat reatus poenae temporalis exsolvendae, vel in hoc sareulo , vel in futuro in 7 purgatorio, antequam ad regna caelorum aditus patere possit;
CANos xxxi. Si quis dixerit, iustineatum peccare 8ὶ, dum
intuitu aeternae mercedis bene operatur; anathema fili.
CANON xxxii. Si quis dixerit, hominis lustineati bona opera ita esse dona Dei, ut non iant etiam bona ipsius iustificati minrita ; aut ipsum iustissmium bonis operibus, quae ab eo per Dei
gratiam, et Iesu Christi meritum , cuius vivum membrum rat,ssunt, non Vere mereri augmentum gratiae, vitam aeternam,
47쪽
et ipsius vitae aeternae, si tamen in gratia decesserit, consecutionem, atque etiam gloriae augmentum; anathema sit. CANON xxx m. Si quis dixerit, per hane doctrinam catholicam de iustificatione, a sancta synodo hoe praesenti decreto expreSSam, aliqua ex parte gloriae Dei, vel meritis Iesu Christi Domini nostri derogari, et non potius Veritatem 1idet nostrae, Dei denique, ac Christi Iesu gloriam illustrari; unathema sit.
PRAELATIs CONVENIT IN ECCLES IS SUIS RES 1 DEBE, SI SECUS FECERINT, IURIS ANTIQUI POENAE IN EOS IN NOVANTUR, ET NOVAE DECERNUNTUR.
Eadem sacrosancta synodus, eisdem praesidentibus apost Ileae sedis legatis, ad restituendam collapsam admodum ecclesiasticam diseiplinam, depravatosque in clero, et populo chri-fitiano mores emendandos se necingere volens, si iis, qui maloribus ecclesiis praesunt, initium censuit esse sumendum 1ὶ: integritas enim praesidentium salus est subditorum. Confidens linque per Domini, ac Dei nostri misericordiam, providamque ipsius Dei in terris 23 viearli solertiam, omnino suturum, ut ad ecclesiarum regimen lonus quippe angelicis humeris formidandum j qui maxime digni fuerint, quorumque prior Vita, ne Omnis aetas a puerilibus exordiis usque ad persectiores annos per disciplinae stipendia ecclesiasticae laudabiliter acta, testimonium praebeat, secundum venerabiles beatorum a) patrum sanctiones sumantur: omnes patriBrchalibus, primatialibus, metropolitanis, et cathedralibus ecelestis quibuscumque, quoVis nomine, Rotitulo, praesectos monet, ae monitos esse vult 4J, ut attendentes sibi, et universo gregi, in quo Spiritus Sanctus posuit eos r gere Peclesiam Dei, quam aequisivit sanguine suo, vigilent, Sicut apostolus praeeipit 5 , in omnibus laborent, et ministerium suum impleant: implere autem illud se nequaquam posse Selant, si greges sibi commissos mercenariorum more deserant; atque oviumlὶ C. Miramur, Gl. ilisl. i. - 2) Cap. Inter corporalia, de translat. episc. - a) C. In saeerdotibus, et e. Episeopum, dist. Gl. eono. Sardi . C. 13. et inst. Sess. 24. de resorin. c. l. - 4ὶ Att. 20. - ω a. Tim. 4; Ioan . io; cap. Si rector, dist. 43. c. Adversitas, T. Iu . i; cap. Nisi, de renum.
48쪽
31 suarum, quarum i) sanguis de eorum est manibus a supremo iudice requirendus, custodiae minime incumbant: cum certissimum sit 2j non admitti pastoris excusationem, si lupus oves comedit, et γstor nescit. Ae nihilominus, quia nonnulli, quod vehementer dolendum est, hoe tempore reperiuntur, qui propriae etiam salutis immemores, terrenaque caelestibus, ac divinis humana praeserentes, in diversis curiis vagantur, aut in negoti rum temporalium solicitudine, ovili derelicto, atque ovium sibi commissarum cura neglecta, Se detinent oecupatos: placuit sacrosanctae synodo aὶ antiquos canones, qui temporum, atque hominum iniuria pene in desuetudinem abierunt, adversus non residentes promulgatos innovare; quemadmodum virtute praesentis decreti innovat; ae ulterius pro firmiori eorumdem residentia , et resormandis in ecclesia moribus, in hune, qui Sequitur, modum statuere, atque sancire 4 . Si quis a patriarchali, primatiali, metropolitana, Seu cathedrali ecclesia, sibi quocumque titulo, causa, nomine, Seu iure commissa, quacumque ille dignitate, gradu, et praeeminentia praesulgeat, legitimo impedimento, seu iustis 5 , et rationabilibus sin causis cessantibus, sex mensibus continuis extra suam dioecesim morando absuerit; quartae partis fructuum unius anni, fabricae ecclesiae, et pauperibus loci per superiorem ecclesiasticum applicandorum, poenam ipso iure incurrat 7 . Quod si per allos sex menses in huiusmodi absentia perseveraVerit, nilam quartam partem fructuum
similiter applicandam eo ipso amittat. Crescente vero contumacia, ut severiori saerorum mnonum censurae subiiciatur, metropolitanus suffraganem episcopos absentes; metropolitanum Vero absentem suffraganeus episeopus antiquior rinidens, sub poena interdicti ingressus ecelesiae eo ipso incurrenda, infra tres memSes per litteras, seu Duneium romano pontifici denunciare tene tur; qui in ipsos absentes, prout cuiusque maior, aut minor comtumacia exegerit, suae supremae sedis auctoritate animadvertere,
et ecclesiis ipsis do 8ὶ pastoribus utilioribus providere poterit, sicut in Domino noverit salubriter expedire.
1ὶ Mech. 3a. et 3.; Aet. 20. - 2ὶ c. Ε . disi. 43. c. l. la. qu. I. et insta sess. 24. c. I. in sin. de resor. - ain C. Pervenit, cum multis seq. T. qu. l. De dist. non resid. per totum, et cap. Cum ex eo, de viret. in s. - 4) Novas adhue poenas adiecit Pius IV. in bulla, in suprema 1564. - 5ὶ Vide 1 8. 2.. c. l. de resor. ubi causae subindicantur. - si C. Ex tuae, de cler. non resid. c. Quoniam S. Porro ut lil. non tontest . - Τὶ Inis. N S. 23. de resor. c. l. - ουὶ C. Ex parte: de eler. non resida
49쪽
NULLI BENEFICIUM ExIGENS PERSONALEM RESIDENTI AM OBTINENTI ABESSE LICET, NISI IUSTA DE CAUSA AB EPisCOPO APPROBANDA: QUI TUM ETIAM VICARIUM SUBDUCTA PARTE FRUCTUUM SUBSTITUAT, OB CURAM ANIMABD M.
Episeopis insertores, quaevis benefleta ecclesiastica personalem residentiam de ture, sive consuetudine exigentia, in titulum, sive commendam obtinentes, ab eorum ordinariis, quemadmodum eis pro hono recletiarum regimine, et divini cultus nugmento , locorum, et personarum qualitate pensata, expediens videbitur , opportunis iuris remediis residere cogantur: nullique privilegia , seu indulta perpetua de non residendo, aut de fructibus in absentia percipiendis ij, suffragentur: indulgentiis Vero, et dispensationibus temporalibus, ex veris, et rationabilibus causis tantum concessis, et 2ὶ coram ordinario legitime probandis, in suo robore permansuris: quibus casibus nihilominus o letum sit episcoporum, tamquam in hae parte aὶ a sede umstollea delegatorum, providere, ut per deputationem idoneorum vicariorum, et 4ὶ congruae portlonis fructuum assignationem, cura ncimarum nullatenus negligatur: nemini, quoad hoc, privilegio, Seu exemptione quacumque suffragante.
EXCESSUS SAECULARIUM CLERICORUM , ET BEGuLARIUM DEGENTIUM EXTRA NONASTERIA, AB ORDINARIO LOCI CORRIGANTGR.
Ecclesiarum praelati ad corrigendum subditorum excresus prudenter, ne diligenter intendant: et nemo saecularis clericus, cuiusvis 5ὶ personalis, vel regularis extra monasterium degens, etiam sul ordinis privilegii 6ὶ praetextu, tutus censeatur, quominus, si deliquerit, ab ordinario Ioel, tamquam super hoc a Sede apostolica delegato, secundum canonicas sanctiones isitari, puniri, et corrigi valeat.1ὶ C. Si de resid. in s. - 2ὶ Bohoratur declar. Pii IV. l 564. 24. no . - δὶ C. Cum ex eo, de eleet. in ε; e. Beneficium de regul. m. et infra MM. T. c. b. et T. de resor. - 4ὶ Vide const. s. Pii V. Ad exequendum I T. - 5ὶ Reser. ad vocem privilegii. - 6ὶ Infra sess. 14. e. 4. et 1. de resor.
50쪽
ECCLESl S QUASCUMQUE EPISCOPI, ET A LlI MAIORES PRAELATI , QUOTIES OPUS FUERIT, VISITENT; OMNIBUS, QUAE HUIC DECRETO OBSTARE POSSENT, SUBLATIS.
Capitula ij cathedralium, et uliarum maiorum ecclesiarum, illorumque personae, nullis exemptionibus, consuetudinibus, sententiis, iuramentis, concordiis, quae tantum suos obligent auctores, non etiam successores tueri se possint, quo minus a Suis episcopis, et aliis maioribus praelatis, per se ipsos Solos, vel illis, quibus sibi videbitur, adiunctis, lux in I canonicas sanctiones, toties, quoties opus fuerit, visitari, corrigi, et emendari etiam auetoritate apostolica, possint et valeant.
EPISCOPI IN ALIENA DIOECESI NEC POdi TIFICALIA EXERCEANT, NEC ORDINES CONFERANT.
Nulli episeopo liceat, cuiusvis privilegii praetextu a , p tisicalia in alterius dioecesi exerrere, nisi de ordinarii loci expressa licentia, et in personas eidem Ordinario subiecras tantum; si secus laetum fuerit, episcopus ab exercitio pontificalium, et sie ordinati ab executione ordinum sint ipso iure suspensi.
Placetne vobis, proximam futuram sessionem celebrari die lavis seria quinta post primam dominicam subsequentis quadragesimae, quae erit dies tertia mensis martit 7 ReSponderunt, placet.
CELEBRATA DIE III. MENSIS HARTII MDXLVII.
Ad eonsummationem salutaris de lustificatione doctrinae, quae In praecedenti proxima sessione uno omnium patrum consensu pro-Iὶ Sess. 25. e. s. de relam. Et c. 4. de resor. Ress. 14. - 2ὶ Infra S M. ull. de resor. dist. s. - η Vide i. Nicen. e. 15. et 16; et 2. AreIal. e. 23; et Antioch. Ruh Iul. I. cap. 3; Sard. e. l8. et 1s; et s. Cart. C. 20. et 21; M. Aurel. 3. GP. 11. c. Placuit cum seq. T. qu. l; et infra sess. 14. derelam . Cap. 2. 3. Pt 8.