Apuleii Metamorphoseon libri undecim ex optimis exemplaribus emendati. Tomus primus tertius

41쪽

A ' P .U L E I IPantilia, Quin igitur, inquit, soror,bunc primum bacchalitii discerpi-ΠὶUS,Vel, membris ejus destinatis, virilia desecamus 3 Ad haec Meroe ,

Sic enim reapse nomen ejus, tunCfabulis Socratis convenire sentiebRm..

Iliamo , ait, supersit hic saltem, qui misclli hujus corpus ParVA Contu mutet humo. Et capito Socratis iα alterum dimoto latus, per iugulum

sinistrum capulo tenus gladium lO- tum ei demergit, et sanguinis eruptionem utriculo admoto excipit diligenter , ut nulla stilla compareret Usquam. Haec ego meis oculiS aspexi Nam etiam, ne quid demutaret, Credo , a victimae religione, immissa dextera per vulnus illud ad viscera penitus , Cor miseri contubernalisayei Meroe bona scrutata protulit:

42쪽

LIBERI. Pocum ille, tinpetu teli praesecata gula, Vocem , immo Stridorem incertum per vulnus effunderet , et spiritum rebulliret. Quod vulnus, quam maxime patebat , spongia offulciens Panthia : Heus tu, inquit, Spongia , cave in mari nata, per fluvium transeas. His editis, ab imo remoto grabatulo , varicus super faciem meam residentes vesicam eXonerant; quoad me urinae spurcissimae madore Perluerent. Commodum limen evaserant : et fores ad pristinum statum integrae resurgunt; cardines ad foramina resident; postes ad repagula redeunt; ad claustra pessuli recurrunt. At ego, ut erBm etiam nunc

humi projectus , inanimus, nudUS, et frigidus , et lotio perlutus , quasi

TeCens utero matris editus, immo

43쪽

Vero somimortuUS, Verum etiam

ipse mihi supervivens et PoStumus , vel certe destinniae jam crucis Candis

datus, Quid , inquam , de me siet,

ubi iste jugulatus mane paruerit Cui videbor verisimilia dicere, proferens Vera 2 Proclamares saltem suppetiatum, Si resistere Vir tantus mulieri nequibas. Sub oculis tuis lio mo jugulatur, et siles 2 Cur autem te simile latrocinium non peremit 3 Cur 5seVa crudelitas, Vel propter indicium sceleris, activo pepercit 3 Ergo quoniam evasisti mortem , nunci illo redi. Haec identidem mecum replicabam: et nox ibat in diem. ΟΡ-

timum itaque factum Visum est anteluculo furtim evadere, et viam, licet trepido Vestigio, CBPeSSere. SUmo sarcinulam meam, et subdita clavi

44쪽

Pessulos reduco. At illae probae et fideles januae, quae Sua Sponte TeSOTR-tae nocte fuerant, Vix tandem et aege xime tunc clavis suae Crebra immi sione patefiunt. Et, Heus tu, ubi es 3 inquam, Valvas stabuli absolve : an- . telucio volo ire. Ianitor pone stabuli ostium humi cubitans, etiam nunc Se-

.misomnus, Quid tu , inquit, ignoras latronibus infestari vias, qui hoc noctis iter incipis y Item etsi tu, alicu-

jus facinoris tibi conscius scilicet, mori cupis; nos Cucurbitae Caput non habemus, ut Pro te moriamur. Non Ionge, inquam, lux abest : Aed et Praeterea , quid viatori de summa .Pauperie latrones auferre possunt An ignoras, inepte, nudum nec Rdecem palaestritis despoliari posse ZAd haec ille marcidus et semiSopitus,

45쪽

in alterum latus evolutus, Unde autem , inquit, scio, an convectore illo tuo, cum quo sero dhvorteras, jugulato, fugae mandes praesidium 3 Illud horae memini me, terra dehiscente, ima Tartara, inque his canem Ce

berum prorsus esurientem mei prospexisse. AC recordabar prosecto, bo- nam Memen non misericordia jugulo meo pepercisse, sed saevitia cruci me reServasse. In cubiculum itaque reversus, de genere tumultuario mo lis mecum deliberabam. Sud cum nullum aliud telum mortis erum sortuna, quam Solum mihi grabatulum subministraret : Iam jam, grabat te , inquam, animo meo carissime , qui mecum tot aerumnas exantiasti , conscius et arbiter quae nocte gestu Sunt, quem solum in meo reatu te

46쪽

LIBER I.

tem innocentiae citare possum; tu mihi ad inferos sestinanti subministra telum salutare. Et cum dicto restim, qua erat intextus, aggredior expedire ; ac tigillo, quod senestrae Subditum altrinsecus prominebat, injecta atque obdita parte funiculi, et altera firmiter in nodum coacta , BS- Censo grabatulo , ad exitium sublimatus, et immisso capite laqueum induo. Sed dum pede altero fulcimentum , quo Sustinebar, repello, ut Ponderis deductu restis ad ingluviem adstricta spiritus ossicia discluderet; Tepente putris alioquin et vetus funis dirumpitur : atque ego de alto recidens , Socratem, nam j uxta me jac

bat , superruo, cumque eo in terram devolvor. Et ecce in ipso momento

j anitor introrupit, exerte clamitans:

47쪽

28 APULEI IUbi es tu, qui alta nocte tinmodice festinabas, et nunc stertis involutus 3 Ad haec, nescio an Casu no Stro, an illius absono clamore experrectus Socrates , exsurgit Prior : et, NM , inquit, merito stabularios hos omnes hospites detestantur. Nam iste Curiosus dum importune irrumpit, credo studio rapiendi aliquid , clamore vasto, marcidum alioquin me altis-5imo SOmmo excussit. Emergo laetus atque alacer, insperato gaudio pedi fusus : et, Ecce, janitor fidelissime,

Comes et pater meus, et frater meus, quem nocte ebriua OCCisum a me Calumniabaris. Et cum dicto Socratem deosculabar amplexus. At ille, olore lioqui spurcissimi humoris percus Sus , quo me lamiae illae infecerant, 'ehementer aspernatur. Apage te,

48쪽

LIBER I. 'u9 inquit, suetorem extremae latrinae. Et causas coepit huj us oloris comiter inquirere. At ego miser, asscto extempore absurdo joco, in alium se monem intentionem ejus denuo derivo : et, inj ecta dextera, Quin imus, Inquam , et itineris matutini gratiam capimus 2 Sumo sarcinulam : et Pretio mansionis stabulario persoluto , capessimus Viam. Aliquantulum processeramus : et jam jubaris exortu cincta collustrantur ; et ego curiose sedulo arbitrabar jugulum comitis, qua parte gladium delapsum videram : et mecum , Vesane , ajO , quin

poculis et Vino sepultus extrema somniasti. Ecce SocrateS integer, ωΠUS,

incolumis i Ubi vulnus 2 spongia

ubi 2 postremo cicatrix tam alta, iam

recens y Et ad illum, Nae inquam,

49쪽

distentos scaeva et gravia Somniare autumant. Mihi denique, quod poculis vesper; minus temperari, nox acerba diras et truces imagines obtulit ; ut adhuc me credam cruore ESSO humano asperSum, atque impiatum. Ad haec ille subridens, At tu, inquit, non sanguine sed lotio perfusus es. Verumtamen et ipse Per 8omnium

jugulari visus sum. Non nihil et jugulum istum dolui, et cor ipsum mihi avelli putavi r et mino etiam spiritu deficior, et genua quatior. et gradu titubo, et aliquid cibatus re vendo spiritu desidero. En, i quam , paratum tibi adest j entaculum.

Et cum dicto manticam meam humero exuo; Caseum Cum Pane PTO'

Pere ei porrigo et et juxta Platanum

50쪽

L I A .E R I. 3Iistam resideamus, aio. Quo facto, et ipse aliquid indidem sumo . Eumque avide esitantem aspiciens aliquanto intentiore acie, atque pallore buxeo deficientcm video. Sic denique eum vitalis coΙor turbaverat; ut mihi Prae metu noctumas etiam furias illas imaginanti, frustulum panis, quod Primum Sumpseram, quamVis R modum modicum , mediis saucibus

inhaereret, ac neque deorsum demeare , neque SurSum remeare POS-set. Nam et crebritas ipsa Commeantium metum mihi cumulabat. Quis enim de duobus comitem alterum sine alterius noxa peremptum Cred rot 2 Verum ille , ut satis detrunm-verat cibum, sitire impatienter CC perat. Nam et optimi casei bonam Partem aVide devoraverat; et haud

Diuitiatio by Corale