장음표시 사용
201쪽
iu RE NATI DES CARTES . sed non talem qui eas separat; quemadmodum etiam arborum soli a & ramia vento agitantur, non tamen separantur.
Quantum ad pressionem Lunae, illa non potest sensibiliter in lacuq ag re, quia nullam cum tota terrae mole proportionem habent, ad quam haee
Immerito plane D. SalmasiuMine Domini H. amicum putat, quem nunquam sum allocutus, & cujus animum jam dudum intellexi esse a me ali num, eo quod sim Balaacii amicus, ipse vero est mammaticaster. Sed D. Salmasus est in fingendis sibi adversariis ingeniosus. H. ad calcem sui in novum Testamentum libri apposuit earmen in sui gratiam a D. a Z. conscriptum; adversus hoc carmen invectus est Salmatius in praefatione secundi sui de usuris tomi, nempe quod qui ita adulantur librorum, quos
non viderunt, authoribus, utrem snstare pergunt, ρος. qua de re cum D. a. E. expostulasset apud D. Rivetum, ad eundem Salmasius rescripsit non tam excusationes, quam apologiam: D. autem a Z. nonnullas in istam cpistolam animadversiones fecit, quas cum ad me misisset, sententiam meam ita rescripsi, ut licet non recorder epistolae istius, quam tam festi- nairii calamo exaraveram, ut eam ne exscripserim quidem, tamen certussim me nihil alied in ejus contumeliam scriptisse, nisi quod leviori de causa ostensionem acciperet; quod quidem ipse confirmat, dum hac mea πistola ostenditur, ea enim ipsa est, quam dicit se legisse; &praeterea nunquam magna mihi cum illo familiaritas intercessit. , Bene liabet quod Ministri adversus motum terrae detonent, hoc so lasse Concionatores nostros ad illum admittendum invitabit; hic autem venit in mentem ut te rogem, quum scribes ad illum amicum Cardis lis B. ut illum moneas nihil hactenus obstitisse quominus Philosophiam meam in lucem ederem, praeter prohibitionem motus terrae , quem a Philosophia mea abstrahere nequeo , propterea quod tota mea Physica ab illo pendet; sed forsan me ad iIlam vulgandam propediem adactum iri plurimorum calumniis, qui mea minus intelligentes principia mihi opiniones a vero valde alienas affingunt. Illum etiam roga ut Cardinalem suum hae de re perscrlitetur; cum enim ipsum summopere colam, mihi doleret ipsi displicere, & praeterea eum um Religioni Catholicae devo- νtissimus. omnes ejus Praesules summa veneratione suscipio. Non addo me nolle in illorum censurae periculum incurrore; cum enim ex una pa te firmiter credam Ecclesiae infallibilitatem , cx altera vero de rationibus meis non dubitem , nullus metuo ne una veritas sit alteri co
202쪽
EPIsTOLARUM PAR s II. Epist. XLIX.
Recte dicis nos nostri libeυ arbitrii non minus certos esse, quam cujuspiam alicrius notionis primae, primarum enim notionum una est. Quando candela una ex alia accenditur, unus est idemque ignis, qui ex
uno ellychnio in aliud porrigitur, partes enim flamnat a materia subtiliuitatae vim habent agitandi & separandi istius alterius ellychnii partes, Sclic crescit ignis iste, qui postea separatis et lychniis in duos ignes dividitur.
. Sed ignem recte explicare nequeo, nisi totam Philosophiam meam tradendo, & dicam inter nos, me jam moliri illiu compendium , in quo totum systema ordine digeram, imprimendum una cum Philosophiae Seli lasticae compendio aliquo quale est Fr. Eust. cui adjungam meas ad singularum quaestionum calcem animadversiones, in quibus variae auctorum opiniones continebuntur, quid de illarum singulis tenendum, & quis sit illarum usus; quod quidem ita facere me posse opinor, ut unius cum altera
comparatio facile institui possit, & qui Philosephiam Scholasticam nondum edocti sunt, illam multo facilius ex hoc libro, quam ex Magistris suis sint apprehensuri, propterea quod illam eadem opera contemn re docebuntur. Si Pater E. a S. P. sit adhuc in vivis, nolim ejus libro absque ejus permissu uti; sed nondum est tempus id pctere, aut etiam palam facere, prius enim vidcndum est quomodo Meditationes meae exiscipientur. γIllud omne, quod de reflexione & refractione scribis, cum cogitationibus meis plane congruit; & gaudeo quod scripta Patris B. ad eas accuratius perpendendas te impulerint; atque id quod dicis de duabus diver-ss determinationibus, una ab A versus B, quae
semper eadem manet, altera ab A versus C, quae licet quantumvis mutetur, non obstat quominus mobile aequali tempore ad aliquod punctum lineae B D semper perveniat, adeo clarum est, & modus adeo elegans demonstrationis meae explicandae, ut eo ipso quod PMter B. noluerit illud intelligere, ostenderit se malle Domino des Argues, quam tibi co . versionem suam debere. Non exiqimo operae esse ut illum peculiari epistola invitem ad objectiones suas ad me mittendas, si enim sit illi animus eas mittere, sussciet id quod tibi pro iis latine scribo ; nam dico quod quandoquidem nihil hactenus obstiterit, quominus illas mitteret, nisi quod praefationis meae, sive Methodi paginam 7s. nondum legisset, sperem illum deinceps id facturum cum jam sciat quid ibi contineatur.
203쪽
x96 R E N ATI DES CARTA sConsulam Divum Anselmum, cum primum erit commodum; mihi anteliae indicaveras locum Divi Augustini de Principio meo, cogito, ergo suns , ouem ab eo tempore, ni talor, repetiisti; habetur libro XI de Civitate Dei, cap. 26. Vale.
Probatur conarium esse sedem anima. Instructio de em Medisationibus. I in mihi modo redduntur, hora tantum una aut altera ante tabellarii prosectionem, quod impcdici quominus singulis illarum capitibus hac vice sedulo respondere possim. Verum quia dissicultas, quam circa conariora proponis, vidςtur ea esse, quae maxime urgeat aequum enim est ut coner satistaccre viro isti, qui meam, quam hac de re exposui, sententiam publice propugnare aggreditur , nolim in aliud lcmpus responsionem disserro, nempe glandulae pituitariae aliquam quidem cum pineali senil, tudinem esse, quatenus sita est, ut & haec, inter carotides, atque in linea illa recta, per quam spiritus a corde ad cerebrum seruntur, sed tamen nullam labelle causam suspicandi, quod eundcin usu marabeat, mia non est ut alia illa in cere o, sed infra, & ab ejus mole penitus separata, in ossis sph noidis cavitate aliqua ad cam recipiendam facta, etiam infra duram menin-gem, si bene memini ; praeterquam quod plane immobilis est, imaginando autem experimur senuis communis sedem hoc est partem cercbri illam , in qua praecipuas operationes suas anima exercet mobilem esse debere. Nequaquam autem mirum est, quod ista glandula pituitaria ibi inter cordi conarion occurrat, quandoquidem plurimae etiam exiguae artoriae plexum mirabilem componentes, nec ad cerebrum usque protensae ibi co currunt; hoc enim ubique sere in corpore obtinet, ibi esse glandulas, ubi venarum aut arteriarum ramuli plures coeunt; neque etiam mirum est quod carotidum plurimae ramulos in locum illum promittant, roquiruntur enim ad ossa, caeterasque partes alendas, & praetcrea ad sep .randas sanguinis partes crassiores a lubtilioribus, quae solae per rectiores istarum carotidum ramos, usque in intimam cerebri partem, in qua est conarion, ascendunt. Neque porro concipiendum est hanc separationem aliter, quam mechanice fieri , eadem videlicet ratione, qua junci &spuma innatantes torrenti, qui in duo brachia uspiam diducatur, eadem
204쪽
. ' EPIs Tot ARUM PAR s II. Epist. L. 197 .inquam Tatione, qua omnes illi junci & spuma ista in illum alveum s
rentur, qui oblique magis decurrit. Cur autem conarion simi Ic sit glandulae, validissima est ratio, nempe quod potissimum omnium glandul rum munus sit, ut excipiant partes sanguinis subtiliores, quae ex vasibus ambientibus exhalantur; atque ita eonarii munus cst spiritus animales excipere. Et quia praeter illud, in toto cerebro solida pars nulla datur, quae unica sit, necesse est ut sit sensus communis, hoc est, cogitationis, &proinde animae sedes; haec enim ab invicem separati nequeunt, aut porrofitendum est animam nulli corporis solidae parti unitam esse, sed solummodo spiritibus allimalibus, qui in ejus cavitatibus includuntur, quique flumi rum instar indesinenter effluunt, quod certe nimis absurdum videretur. Praeterea conarii situs talis est ut facile intelligi possit qua ratione imagines ab utroque oculo advenientes, aut soni per utramque aurem admissi,&c. debeant in eum, in quo sita est, locum confluere; quod quidem in caetcris cavitatibus fieri nequit, nisi sortasse in ea quae in medio est, aut in meatu, supra quem situm est conarion; sed ne hoe quidem satisfacere posset, propterea quod istae cavitates distinctae non sunt a caeteris, in quibus imagines sunt necessario geminae. Si quid erit praeterea, in quo eum juvare possim, qur haec tibi proposuerat, certiorem illum facito me pro virili conaturum ipsi satisfacere. Quantum ad Metaphysicam meam , tibi multum debeo pro opera
quam mihi in illa commodas, tuoque arbitrio permitto omnia aut corriagenda, aut immutanda, prou tibi videbitur in rem; sed miror quod variorum Theologorum objectiones intra octi duum mihi pollicearis, induxi enim animum longius spatium requiri, ad omnia, quae in illa comprehenduetur, observanda; idemque judicavit auctoxobjectionuni, quae ad calcem ilius adjunctae sunt. Ille est Alcmariensis presbyter, sed non
vult nominari quapropter nomen ejus, sicubi occurrat, quae deleas. Monendus etiam erit, si placet, Typographus, ut objectionum numeros, quibus Meditationum paginae citantur, immuter, ut cum impressis con
Quod vero dicis me ne verbum quidem secisse de immortalitate animae, . mirari non debes; demonstrare enim nequeo animam a Deo annihilari non posse, sed solum illam esse naturae a corporis natura plane distinctae, .& proinde non esse naturaliter morti cum corpore obnoxiam, quod quidem Religioni stabiliendae sitfficit; neque porro quicquam ultra proban dum assumpseram. Non debes etiam mirari quod in secunda mea Meditatione non probaverim animam esse a corpore realiter distinctam , &
205쪽
198 RE NATI D E s C Α R T E s .' quod satis habuerim illius conceptum a corporis conceptu abstrahere, ibi . enim nondum habeo praemissas, ex quibus haec conclusio deducitur, quae in sexta Meditatione postmodum reperitur. Itaque in omnibus, quae scribo, advertendum est me non sequi materiarum ordinem, sed rationum, hoc est, non esse mihi propositum exponere in aliquo uno loco omnia, quae ad materiam quampiam attinent; illa enim recte probare esset impos sibile, propterea quod rationes quaedam aliae aliis sunt multo longius p tendae; sed a facilioribus ad difficiliora ordine ratiocinando,quicquid pose sum deduco nunc in hac, nunc in illa materia; quae meo quidem iudicio genuina est veri reperiendi & explicandi via. Quantum vero ad maioriarum ordinem, id illos tantum juvat , quorum rationes ab invicem avulsae sunt, & qui de quacunque difficultate pariter disserere parati sunt: atque ita non judico in rem esie, aut etiam seri posse ut Meditationibus meis alienae objectiones inserantur; id enim totam illarum scriem abrumperet, imo & rationum mearum vim tolleret, quae in hoc potissimum consistit, quod sit abducenda cogitatio a sensibilibus , a quibus obj ctionum illaruim pars magna duccrentur. Eapropter Cateri objectiones ad calcem subjunxi, ut indicarem quem in locum reliquae, si quae sint, referri debeant. Sed mihi gratum fuerit, sit sumatur spatium ad illas fa
ciendas, parum enim refert utrum hic tractatus ante biennium aut tri ei vium vulgctur, necne: &quia autographum pessime exaratum est, nec
posset nisi ab uno sgillatim videri, non abs re sire opinor . si viginti aut triginta exemplaria in antccessum imprimantur, sumptusque illos libenter faciam; id enim hic curavissem si potuissem ulli Typographo fidere, sed nolebam ut illum prius Ministri , quam Theologi nostri vidcrent. Quod stylum spectat, optarem ut plirior esset; sed praeter vitia grammatica , si quae unt, aut eas phrasis, quae gallicismos redolciat' ex. ca. in dubium ponere, pro revocare, vereor ut nihil absque detrimento senius possit immutari. Ex. ca. in his verbis, nempe quicquid hactenus ut maxime
verum admisi, vel a sensibus, vel per siensius accepi, si adderetur, ut mones , falsum esse, penitus inverterctur sensus, qui talis est, me a sensibus aut per sensus accepisse, quicquid hactenus admiti, ut maxime verum. Si lcgatur erutra fundamentis, pro susi ossis, perinde erit, utrumque enim est lam.
tinum, atque idem pene significat , sed cum haec vox non habeat nisi unicum illum, in quo cam usurpo, significatum , mihi vidctur aeque idonea atque illa , quae plures habet. Mittam tibi serian intra hebd madam summam praecipuorum capitum, quae de Deo & anima agunt, quae indicis loco poterit Meditationibus meis praesgi; alioqui enim prae-xidco
206쪽
EpisTOLARUM PARs II. Epist. LI. I syvideo multis fastidio fore, quod in uno loco non reperiatur id omne, quod ipsi quaerunt. Vellem etiam ut Dominus des Argues ex judicum
meorum numero esset, ipsi enim plus fido, quam tribus Theologis. Mihi nequaquam ingratum erit ut permultae objectiones ad me mittantur, spero enim fore ut veritati illustrandae inserviant, & gratias Deo, non timeo ne non possim satisfacere; hora mihi finem imponit. Vale.
Emendatio is mutatio quorundam verborum inscripto quodam, quod pro compendo Meditationum haberi potest. Haria. Ullas a te hac vice aecepi; sed quia superiore hebdomada non lucuerat mihi per tempus ad singula respondere , addam hic ea quae omiseram. Et primo mitto ad te argumentum in Metaphysicam meam 'quod si tibi ita visum sit, poterit sex Meditationibus praefigi; post haec nempe verba, easdem quas ego ex iis conclusiones deducturos, addetur,
in sex sequentibus Meditationibus , oee. Atque ita poterit ibi summatim videri quid de immortalitate animae scripserim, & simul quid iis adjicere potero quum Physicam meam vulgabo; non possum autem nis perturba- to ordine probare animam esse distinctam a corpore, antequam existentiam Dei probaverim. Quod dicis nesche nos annon retis perfectissimi mundi eorporei idea una eademque fit , facile solvitur per hoc ipsum argumentum, quod probat animam esse a corpore distinctam. nempe quia hujus conceptus ab illius conceptu plane diversus est; sed ad hoc sormandae sent rerum, de quibus judicare volumus, distinctae ideae, quod quidem vulgus hominum non facit, & quod in Meditationibus meis potissimum docere sum conatus; sed nolim hisce objectionibus diutius immorari, quandoquidem omnes, quae in hanc materiam formari poterunt, ad me propediem missurum te polliceris, qua in re hoc unum rogo ne properent; qui enim ad sngula non attendent, & qui secundam tantum Meditationem legent, ut videant quid de anima dixerim , aut tertiam tantum ut videant quid de Deo, ea mihi sicile objicient, quae jam antea explieuerim. In loco illo ubi posui juxta leges logica quaeso corrigassae, juxta leger vera logica, Iocus habetur circa medium mei ad Caterum responsi, ubi ille dicit me argumentum meum a D. Thoma desumpsisse.
207쪽
1oo RE NATI DE sc ΑRTlls Ideo autem ad vocem logicae addo mea vel vera, quod Theologos quos. dam legerim, qui juxta vulgaris logicae leges, quainunt priui de Deo quid sit, quinqua erint mi sit. Recte mones imi scripsi, facustas ideam Dei inst habendi, esse non posset in nostro inreti tu ,siille, tac. pro sile satius est legere his, haec habentur circa quartam aut quintam paginam mei ad objectiones responsi, neque etiam abs re suerit legere sui causam pro causam in linea sequenti. Quod vero in sequentibus addo, quod nihil potest esse in me, hoc est, in mente, cujus non conscius, id in Meditationibus meis probavi, & deducitur exinde quod anima sita corpore distincti, & quod ejus essentia sit, cogitare. Quod ad periodum illam quam obscuritatis a guis , illud nempe quod vim habet creandi aut conservandi aliquid a seipse separatum, multo magis habere vim conservandi se, &c. non video qui possit clarior reddi, nili multiplicatis admodum verbis, quod quidem in
re, quam obiter tantum attingere via ui, csset intempestivum. Non abs re fuerit ubi loquor de in iis, legere uti tu mones, infinitum, qua in vitum est, nudis modo a nobis comprehendi. Mandus fortasse timitιbus e rei ratione extensionis, sed non ratione potentia, intritagentia, tac. ta sic non omni ex parte timitibus caret. Paulo post addi potcst ut dicis, qua dis renullum Abium esse potest, post verba, ahquid reale, modo tamen pare thesi includatur; sed non mihi videtur locus ille, ut stat, obscurus, & millo in Cicerone obscuriores reperientur. Mihi quidem clarissimum videtur quod existentia possibilo continetur. ιn omni eo, quoti clare sntelligimus, quia ex hoc Vso quod clare intelligimus , sequitur illud a Deo posse creari. Quantum ad mysterium Trinitatis existimo cum D. Thoma illud esse totum de fide, nec posse lumine naturali cognosci; scd non nego esse quaedam in Deo, quae non intelligimus, quemadmodum etiam in triangulo multae sunt prπει κ ., . quas nullus unquam Mathematicus cognoscet, quanquam illorum nemo ignorat quid sit triangulum. Certum est nihil esse in effectu, quod non contineatur formatiter vel eminenter in causa EFFICIENTE, TOTALI, quae duo verba exprcssa addidi; at vero. neque Sol, neque pluvia causa sunt totalis animalium, quae ab illis gen rantur. Hoc absolveram cum mihi reddita fuit ultima tua cpistola, qua i e in memoriam i euoi at ut te rogem utrum inquili veris in causam, cur. Metaphysica mea non fuerit tibi reddita, ea, qua illam ad te miseram, prosectione, imo&literas una post Ecbdomade datas ante illam accepe- iris, & utrum fasciculus fuerit apertus, eidem enim tabellario illam trati dideram. Tibi gratiam habeo, quod immutaveris majorem, ut oportuit, in majui ; non miror quod tales inscriptis meis lapsus occurrant, saepe i
208쪽
EpisTOLARUM PARs II. Epist. LI. ror enim tales egomet deprehendi, quae scribenti Sc aliud cogitant: mihi excidunt. Sed miror quod ex tribus aut quatuor amicis meis, qui tractatum istum legerunt, nullus me soloecismi hujus admonuerit. Libenter viderem quid D. Morinus de Deo scripserit, quia dicis illum Mathematice procedere, quamvis, inter nos multum ab illo non expectem, propterea quod nunquam antehac audivi illum hac Methodo scribere, quemadmodum neque alterum illum, qui Rupellae librum edidit. D. a Z. reversus
est, & si libros una cum Anglico discursu ad illum miseris, poterunt illius
opera ad me transmitti, modo tamen rogatus fuerit ut illos cito mittat, tam multis enim negotiis distinetur, ut forsan oblivisceretur. Caeterum
exceptis iis, quae Metaphysicam meam spectant , ad quae respondebo simul atque illa accepero, libenter me caeteris, quantum fieri poterit, negotiis exolvam, hoc saltem anno, quo Philosophiam meam conscribere mihi proposui, eo ordine, quo possit omnium facillime doceri. Et in prima quidem parte, cui jam allaboro eadem fere continentur, quae in
Meditationibus, quas ad te misi, nisi quod stylus est plane diversus, α quae
in uno copiose, in altero compendiose tractavi, & viceversa.
Credo nihil esse quod ultra respondeam Patri B. nisi ad hoc quod dicit posse fieri, ut alii quoque nonnulli ex Societate sua resellant scripta
mea coram auditoribus suis, nec tamen objectiones suas ad me mittant,
quia locum illum Methodi meae non legerunt, in quo id illos rogo; quod quidem pro desectia habeo, & velim pro certo habeas, quod si dehinc intel-lcxero illorum quenquam mihi injuriam facere, sciam expostulare in loco idoneo, & quidem scriptum illud conabor comparare, quod ille de rese-xione auditoribus suis nunc dictat. Quod ad Patris Gib.programma nihil adhuc responsi illi dabo; nam quandoquidem ad me scripturum se constituit, & meditationes meas Generali suo ostensurum, differam eo usque, neque vero illos festinare cupio. Novum tibi annum felicem
Cum primum opus fuerit, mittam ad D. Soly syngrapham ad privilegium requisitam, una cum exemplo privilegii, nisi illud habeas. Ρuto
in editione esse me nominandum Cartesium, propterea quod nomen Gal- licum apud Latinos aliquanto durius sonat. Deum oro pro animabus Dominorum Dounot & Mamrand. Quantum vero ad Dominum de Maune, Deum oro ut illum frium conservet, nam, quandoquidem de morte ejus nihil adhuc habes, nolim illam fido praesumere, atque ante tempus limere, illum enim admodum deflerem, nam inter totius orbis ingeniosissimos illum refero. Vale.' Ce EPI-D iitreo by Corale
209쪽
Varia. De loco quodam D. Augustini. De quibusZιm reum corporeis. De operatione Magnetis. De refractione. Disserentia
I Abellarius propter glacies tam tarde nunc advenit, ut superiore heia domada recentissimas tuas die 3. novi anni datas non acceperim, nisi qua hora discederet ordinarius. Objectiones, quas ad me misisti, mihi gratissimae fuerunt, illarumque au ribus gratias habeo. Epistoli , quae pro me fuerat ad te missa , data fuit Rhedonibus ab illo, ad quem ante hac scripseram, pluresque per te mittet, nisi id gravaberis, in enim ille mihi amicissimus, illique permittere decrevi integram curam negotiorum, quae Patris mei fatum mihi in illa regione reliquerat, ne cogar hinc excedere, antequam Philosophia mea ad umbilicum perducta sit & impressa. Caeteras a Doctoribus, Philosephis, Geometris, quas polliceris, objectiones libentissime accipiam; sed non abs re fuerit ut qui posteriores oppusnabunt, priorum obseetiones videant, imo decas, quae ad me jam nlulae fuerunt, ne eadem repetant; & sententia quidem mea non poterat melior excogitari via, qua dubia omnia te storio via responsis meis illustrarentur. Spero enim nihil objectum iri, cui juvante Deo non sim abunde satisfacturus; magisque timeo ne nimis debiles sint objectiones, quam ne sint validae nimis. Sed quemadmodum de Divo Augustino scribis, non possum lectorum oculos aperire, aut cogere illos ut ca attendam, quae ad veritarem perspiciendam sunt consideranda, neque aliud possum, quam veritatem veluti digito ipsis monstrare. Dom. 1Zuyl. misit heri ad me librum D. Morini , una cum Angli Philos phi tribus soliis, priorem nondum Iegi,' haec vero quod spectat, vid bis meum ad illa responsum, quod in charta seorsim reposui, ut si ex re esse judices, illud ei ostendas, atque etiam ne tenear caeteris ejus epistolae capitibus, quae nondum accepi, respondere; nam sinter nos praevideo haud sore operae pretium. quandoquidem vir ille de me iane exist mare se testitur, nollem illum offendere. Non metuo ne ejus Philos phia sit meae similis, quamvis prieter figuras & motus nihil consideret; etenim sane vera quidem sunt isti priueipia, sed si illa sectando errores admittantur, tam clare apparent iis qui non sunt omni intellectu do. stituti, Dissiliam by Corale
210쪽
EPISTOLARUM PAR s II. Epist. LII. ro 3stituti, ut debeat quis minus ipso sestinare, ut res succedat. Deum oro pm tua valetudine, plurimos enim aegros hic habuimus, ita ut praeteritis hisce diebus totus fuerim in invisendis iis, aut literis consolatoriis scri bendis. Redeo ad tuam 2 3 Decemb. datam, ad quam nondum respondi. Augustini locus, nempe Deum est inessabilem , pendet tantum a distinctiuncula, quae intellectu facilis est, non possumus omnia, qua in Deoseunt, verbis complem, nec etiam mente comprehendere, ideoque Deus est in abilis es incomprehensibi; sed multa tamen sunt revera in Deo , sive ad Deum pertianent , quapossumus mente attingere, ac vembis exprimere, imo etiam plμra, quam in uiaia alia re, ideopve hoc sensu Deus est maxime cognossibilu ta essabilis. Verissimum est id quod de refractione hic proponis, nempe quod si pila ab A versus B impulsa, in aliquo lineae Α Β puncto motum illum
totum deperderet, quo a laeva ad dextram fertur, manente illo, qui eam ex alto deorsum pellit, inciperet in illo puncto perpendiculariter descendere; si vero totum illum motum perderet, qui illam ex alto deorsum trudit, manente altero motu, ferretur illa a laeva ad dextram horizonti parallela; perdito enim illo motu, perditur etiam determinatio illi conjuncta; at vero determinatio perdipotest absque motu . Pro certo habeas nihil esse in Metaphysica mea, quod non credam esse
vel lumine naturati noti mum , vel accurate demonstratum ; austraque
polliceri me id ostensurum iis, qui illas meditari volent, & poterunt; ledras non sum, qui possim hos inibus ingenium largiri, aut ostendere quid in musaei recessu contineatur, iis qui ad dispiciendum intrare no
' Credo equidem inter corpora Phasica pasca esse, qua non atterantur una' ab aliis, quia constant ex particulis Oariarum figurarum, es fieri potest ut ae-.ris vescuyuslibet alterius tenui mi corporis particula fit talis figura, ta incumrat lati modo in parriculam auri, vel cujussbet alterius corporis de Fimi, aut duri nisi in illampost agere. Sed inde non sequitur quod minima fiet abquantulum movere 1d, quod maxime resistit. Verum est etiam quod