장음표시 사용
201쪽
reditariam, repellitur exceptione pacti. Tertio in disi quuἰ de Exceptione rei judicate, vi eius judicio de tota hereditate : si postea petat rursus rem unam hereditariam repellitur exceptioneret judica tae: quia idem petit quod antea petiverit. Curitas Quia pars est in toto; id est, res singulae hereditariae, ut standus,in tota hereditate. Huc pertinet dc Regula in i 4 . Semper, inquit ἔς idem Gestus specialia oneralibus insunt. Ut enim δ m et pars in toto; ita species in genere: si ve omnes species genere continentum ut ait Aristotelis tib. . P0sicorum ct a. Topicorum. Et hinc est, quod genus 3c totum .pars & species, inter se compa rantur :& a Cicerone species partis nomine appellatur. Usus huius Regulae est in I. 9 item le- 1gato, delegJ in L a appellatione. Zde verbAP in I. I. s. de cognatι. Altera rerum di visio est, in Individuas dc Dividuas. Quarum individuarum est ia: mentIO in reg.l. I .sed explicabitur infra,ubi de heredibus. Ad Res quoque pertinet non modo divisio,ut iam dictum. sed etiam aestimatio. libe. Tarum enim per narum non est aestimatio , sed
rerum: nisi infinita:de qua est Reg in L 1 6. In Init/, inquit J. C. est aestimatio libertatu ct necesitu-
dinu. hoc est cognationis: maxime inter paren,
tes Zc liberos, qui parentum erga se beneficia in nullo pretio rependere possunt. De libertate, usse inaestimabili, est & Regula in Lio6: sedi explicata. Sic Sc vitae & salutis aesti
202쪽
i COMMENT. DE RE G. IUR. cum inter Possessionem & Dominium: Con- lveniunt namq; haec in eo : quod neq; Possesso neq; Dominium penes duos esse possit insoli
dum, I.s Mult. T. commodato. l. . si contrario,
F de adquir.posse L Ratio differentiae utriusq; est funa;& quidem haec verissima: quod obligatio est vinculum personae: Possessio Sc Dominium jura sunt rei;iὸ est rem ipsam afficiunt: unde ut res insolidum semel vel postesta, vel propria
alterius facta, no relinquat locum alteri: Sed in Obligationibus res non afficitur. Sunt 8c aliae Dominii proprietates, ut Dominium esse dividuum: quamvis id negetur ab Hottomanno, in Iustri quaestione 18. Sed de ea proprietate, nulla hic est regula. Videamus igitur de adquisitione& alienatione, sive amissione Dominii. Ad ad- . quisiitionem pertinet regula in s. 13. Eademq; de
ad alienationem pertinet, ut Sc aliae sere regulaer quae sunt omnes de alienatione,non verh de ad- ι.ε34. Non quisitione : excepta Regula in I. is . ubi distin-t D. -r. guitur deminutio sive alienatio a non adquiredo. Sed & illa verius proprie ad alienatione apertinet: ejusq; usus est in edicto de alienatione in fraudem creditoria. Quaeritur enim in eo, Ariis debitor, qui non adquisivit aliquid, sed omisit, puta legatum vel donationem repudiavit. censeatur alienasseὶ& ait Ulpianus,non censeri Id.s.quae inaudcred. Haec igitur regi pertinet ad definitionem alienationis: quae est rei vel luris l, sui in alium translatio: ut eleganter ait Imp. LI. C.de fundo dotati,& Seneca tibn1.de beneficiys,
ςao.Ad eandem alienationis definitiQnem pere
203쪽
L I A E R II. tinet & regula in L U9. Non alienat, inquit, qu duntaxat omittit possessionem. Sed de his duabus regulis jam supra explicatum, ubi de Verbis.
Eodem pertinet reg. in LaC8. Non poten, inquit, L. aoδ. Non videri desii se habere, qui nunquam habuit ouasi πε diceret ibi non et alienatio vel amissio, ubi non 'est quod amittatur vel alienetur. Quae regula habet rationem naturalem: ut & illaint . Non Notividuur rem amittere , c m propria non fuit Et v or .
ratio est haec: quia, ut a junt philosophi, orbatio sive privatio praesupponit habitu. De qua Bart.& alii ad c qui decem de Vo. Usus earum regularum videatur in I96. Titio, seupr. de condit. G δε- monsi in IV .nulla, stupr. dessis S legit tmis,in LII. si quM alia, T. quemadmodum servitutes amittantur,.F. Tam e , supr.de injusto,rupto. l. 14 si ita sitscriptum, stuprideleg. I.σc. QuiS autem alienare possit, vel non possit; etiam de eo sunt regu . Iae .ut in I. as. Qui polcri, inquit,rnutris alienarer, L.16. multo magi. cst ignorauli biti s absentibu polin. parest. Quae Regula proprie quide pertinet & ad contractum societatis. Elusq; haec est. Ratio: quia,
qui id quod plus est potest, ei & quod minus eth
licet. plus aut est invito quam abse te& ignorate alio,quid facere, Usus regulae est in I 1s.s ocia
Il4.dudu, C. de contrah. empl. Huc quoq; ptinet regula in II 6s Cum quis possit alienare, poterit S L .is. Cum consentire alienations sed de ea dictum supra, lib. ruis. ubi de consiensu. Quamvis enim disserant facere dc facienti consentire: ut vendere & vendenti Onsentirς, ι I6O. h. t. tamen cui licet alienare. Iis M c
204쪽
ι 6 COMMENT. DE RE G. JUR. regula mi. o ξ' L 7. qui servum. f. de adquirenda hered. seu nullus sensus,ut ait I. aa. sisi maritus. st o matr. Observandum autem in die a regula' LAO. tam prodigi quam harios, nullam dici Uoluntatem. Furiosi , inquit Pomponam vel eum ui bonis interdictum sit,nklla voluntas est. Quia comparatio furiosi Sc prodigi vera est in iis, quae nocet; non ex in ijs quae prosunt. V. G. Ut furiosus, ita Se prodigus,obligari non potest , di is cui Minnis interiuctum f. de Verb.Obl. Sic, ut furiosus ita& prodigus rem alienare , id est, amittere non potest.& proinde nec testam e tum facere. Quia prodigi in suis sortunis quasi furiosum exitum
υβιβciens. .de contr.em'. l. 12. J. de Mucap. Sed cum ipsorum prodigorum utilitas agitur, disserunt a seriolis ut,adire hereditatem possunt: furiosi non possiumr . s.f.de ad .hereae ut, alios sibi obligare pol sunt: furiosi non possunt. argument. d. l. 6.f.de Herb Ob aliaque gerere sibi utilia , 3. .de nomationibus, s Li8 ex casis ensi. A. I. de cast. pecul. De suriosis quoque eli dii linguendum. Nam qui perpetuum habent furorem,de his hae tegulae agunt: non de illis qui habent intermis. sum. Illinamque nihil pollunt neq; contrahe
re neque adquirere, vel alienare, neque delinquere,neque uxorem ducere,aut repudiare, neque magis ratum gerere, &c. i. s.furiosius f. de ad Rosi l.os f. de aduylereae l. 1;.ct seq.F. de ossia cιορ si .Lao fri statu hom. l. 81 f. de hu qmsisi velabenduris seunt. Sed intermissum furore qui habent omnia gerere possunt; tempore tam eri
205쪽
LIBER I intermissionis sive induciarum: uti testametum facere, i. f. qui testamentumso possunt.s .fit iosi DLtit. quibus non estpermi ac. test. Ut, judicare, Lia sy=.cumfuriosi fde judiciys. De his enim, iaest,de intermissum,& non de perpetuum furorem habentibus, quod tamen putat P Faberi hae duae Leges sunt accipiedae. Ad furiosos quoque pertim t regula in Liti V.I. Furiosius, inquit Le JCtusP absentis loco est, Idem 6c in I. α g. furiositi. 'μ ερμὸsfd ure Codicillorum.l. 2. insine. f. sol. mair. Lao'. coram. deverb g. Ratio est perspicim. Usus autem est multiplex. Nam in jure magnus est effectus inter absentes & praesentes. V. G. In stipulatione , quae fit inter praesentes; & proinde non fit cum furioso. i.mpride Herb. Obl. Ita deis nunciatio in evictione fit praesenti,i. Adictum. sis rasentet.Π. si ideo s. ult.de Mictionibus. Sic Scin d. l. 2. de Iure Codicili. per omnia, inqIutJCsus,& in omnibus absentis loco habetur: ideoque codicillos facere non potest Sed serio sus non modo pro absente,sed etiam pro quiescente de
pro mortuo habet .d. a.insine Ac proinde non illos latum actus,qui inter praesentes, sed etiam eos qui inter absentes fiunt, ut contractus, qui consensu perficiuntur, celebrare non potest : ut
s.dict. Et huc pertinet, quod coram aliquo fieri iussus actus,si coram furioso fuerit factus, nihil
actum est,d. l. 2 ρ. Mortuo comparatur in I. 2. LIVecumamis de donationib. Lia..i ne C. de usust. Sic & Infans, qui surioso comparatur habetur
Furiosis autem etsi Mutus ac surdus sunt G
206쪽
COMMENT. DE RE G. JUR. mi miles: disserunt tamen in hacl. Ia4. in prιnc. de quibus ita est regula non voce' rissentiaos in eH, uim si intellectum habet.potest viaera respondere. Idem in Surdo: hic qiudein s resondere potest. uae regula paulo est obscurior: primum in eo,quod de Muto dicitur, di intellillam habet. Sed hoc dicitur; quia muti quidis m non habent intellectum plenum. ut sunt muli 3c surdi nati. Itaq; loquitur,l.93 paters mutuι, Τ.de adφher. Luctifri bonor post. furios s. l.8 servo. Lyen supV. ad Trebell. Secundo in eo, quod Munus diciturre fondere. Sed ait, videri respondere: 8c adjungit. Idem inpurdo: hic quidem ct re fondere potest. Cujus est usus in Edicto sive titulo de interrogatoriis actionibus: ubi mutus si praesens interrogetur taceat, videtur responderet. D f. de procurat. Quia in hoc Edicto non requiritur vox, sed praesentia duntaxat. At intractatu de stipulatione, requiritur & vox dc praesentia. Ideoque di mutus nihil ibi valet, di l. I. in princi de ver b. obl. Et olim in Testamentis vox requirebatur. nempe ultima contestatio: de qua Ulpi
nus tιt.2OIn . Et proinde mutus testamentum
mere non poterat: ne scriptum quidem. mpia. d. h. sedJustinianus haec moderatus est, A. ιtem surdui. Inst. quibuι non estpermis facere testamentum.ct l. io discretis Garui testamentasac. possunt. Sic & in Tutelis opus etiam est voce: dc proinde
mutus non potest esse tutor: ut neque surdus,t1. . I. I. de tutesis. Et hae sere sunt regulae de PersoniS.
Est & alia tamen,de personis turpibus & infamibus,
207쪽
tum. hoc est, Munera Civilia & honores turpibus δc infamibus personis non sunt dandi: neq; etiam Ecclesiastica, Militaria, Academica munera,vel dignitates. Eadem reg.extat in 18.i m
men ossicium non negatur infami si uis. Institide Except. Sed hoc moribus non est receptumc
De Rebus ipsis ,seu earum natura. Vnc videamus dealtero Juris Suia jecto, nempe de Rebus: Quod est bimembre: vel in Adquisitione. vel in obligatione positu. Quod diligentet explicat Ioachimus
Hopperus in commentario adiit. de oblig. idemq;& Philosophi veteres testantur, ut Plato ιn phista: Artis, inquit, terum parandarum duae sucspecies; una in adquirendo,altera in permutando sive contrahendo. Et haec, in permutand stem est duplex: vel in donando, vel in contra hendo aut comparando. Et Cic. lib. 1. de ossclytive L SMIustitia primum munus Sc. deinde ist comunibuι erc.ubi adquisitio:& in his, Sed quoni
am scin quibus permutatio. Et hoc est , quod
208쪽
fat. Tir. Instit de rerum iuvi uo rerum capita esse aiunt,Dominium, Sc Obligationem. Quare&hunc ordinem Gaius tenuit in libris Institutionum: ut &Justinianus,eum secutus: ut prius de adquirendo; posterius de contrahendo dc bl a. Ido ageret . quoi & nos sequemur in Regul IS.
Sed prius de Rebus ipsis videamus. In rebus
autem ipsis, sive earum natura in prinus divisones rerum sunt cognoscendae,quae sunt variae de 'multiplices. Regulet autem quae sub hoc tit.sunt ad duas tantum alvisiones pertinent. Quarum una, Res dividuntur in Totum Sc Partes; sive in universas, & Singulas: Generales itemque de Speciales. Quamvis haec plurimum inter se differant ut diligenter tractat Hottomannus totara ii, iis q*Uionei striga. De Toto&parte, est regula λια ia Lus In toti=,inquitGMus,e ars contιnetur.Hίω que ait ulpianus in 7squis.ssis Excepi. rei. judicatae.Nam pars,inquit, in toto est. Et Ponti- - . - ν ' sex ine. 8oderu summo. Quam Synesius epistola vocat legem naturalem. Usus huius reis
gulae est in l. 18. qui bis Sci. H. qui Uumstuctumst
de se .obl. V Gqui totum fundum prius stipu- latus postea eius partem stipulatur, ut usum fiu- cstum duntaxat; nihil agit. Sic qui primo usum- fructum,postea usum; dc qui primo via, postea iter; qui primo decem, postea quinque. Seeuna do usus est in pactis , L 27.si unus. sisten. Z ripa Gs.puta pactus primo ne petat totam heredia ratem: si postea petat res singulas, vel unam hea reditariam
209쪽
redirariam,repellitur exceptione paeli. Tertio in 4.ls quis.de Except one rei ludicatae, victus judicio de tota hereditate : si postea petat rursus rem unam hereditariam repellitur exceptioneret judicatae: quia idem petit quod antea petiveritia Curitas Quia pars est in toto; id est, res singulae hereditariae, ut sundus,in tota hereditate. Huc pertinet & Regula in Li Semper, inquit L idem Gaius,specialiageneralibuι insunt. Ut enim si N est pars in toto; ita species in genere: si ve omnes species genere continentur: ut ait Aristotelis lib. . P0sicorum ct a. Topicorum. Et hinc est, quod genus 3c totum pars & species, inter se comparanturta a Cicerone species partis nomine appellatur. Usus huius Regulae estini. 49 item le- 1gato oug. Dini. a appellationeIde ver b. Unin I. 1.Lunde cognati. Altera rerum divisio est,in Individuas & Dividuas. Quarum individuarum est , mentio in reg.l.I .sed explicabitur infra,ubi de heredibus. Ad Res quoque pertinet non modo divisio,ut iam dictum sed etiam aestimatio. libe. Tarum enim persi,narum non est aestimatio, sedua est Reg. in L 1 s. In iatio libertatis ct necessitu- dinu. hoc eii cognationis: maxime inter paren. tes dc liberos, qui parentum erga se beneficia in nullo pretio rependere possunt. De libertate, ut re maestimabili, est & Regula in Iro6: sed. . x explicata. Sic & vitae & salutis aesti-- io est infinita, L pen.y. ult. Ide donationi-
rerum: niti infinita:de qtuta, inquit I. C. est aestim
210쪽
qua haec de ipsa Rerum natura,sive rest
gulis ad naturam rerum pertinentibu Nunc de aliis Regulis pertinetibus par sim ad Rerum adquisitionem, partim ad pe mutationem sive contractus obligationes. Quod attinet ad Adquisitionem: videamus primo,de Dominio:postea de Possessione,& sing Iis motis adquiredi. De Dominio, primum Re gulae ad dominii naturam pertinentes sunt e XLex II. M plicandae:ut est reg.in n.Id quod nostrum es nas. - facto nostra ad alium transferri nonpotes. Eodem Pertinet Sc regam cr3'. CI. Non videtur perfecte eugus, id esse quod ex caseu auferri pol. Haec enim dominii est proprietas, vis,& efferuas: uti pie dominus rem sua' possit ad alium transferre, vel retinere;uti vel buti: alius autem non pos sitius noxiae, sit Vr deno bb.act. l.s de pu pilis, Lae siesse .s,pr. δε nom operas nuncrat.si pentraditionem 'stit.de rerum invisis. etiam, tiacet sevr saluta trimon.cu. si consuluit. Ul.3I. Acutinum.depetit. hered i s .s Luciuι,μpr. mare dati. Et eleganter Cicero pro Balbo . fundamen. tum, inquit, libertatis & fons aequitatis est;unumquemq; rei suae retinendae, & dimictendae jus habere. Interdum tamen potest domino res