장음표시 사용
211쪽
Ni Mnm t. ut ob negligetiam domini Sc publcum bonum, quod ni in usucapione. Quamvis&eo casu no videatur domino res invito auserri. Vix est enimul non videatur alienare,qui pastitur usucapi, I. 28. alienationis. Apr. t. prox. d. verb.sign. Ut ob liberalitate Principis, r. CFώ-berablatis Imperiali cius. De quibus caussis copiose Hugo Donellus, libris. commentariorum . s. 3 Judex autem qui per sententiam aufert invito domino rem suam; non tam auserx, aut facitdominum, quam declarat ri. ι.8.sicut, C. μ
naturami ertin t Regula in L .h.t. Non ut ex pluribu. c. usis, inquit Paulus, deberi nobis idem
Potestim ex pluribus causis idem possi nostrum esse. Qua regula adfertur differentia inter obligationem & Dominium . ue si ve inter debitum Scnostrum: haec nimirum: quod res una eademq; possit nobis deberi ex pluribus caussis: sed non possit esse nostra, nisi ex una caussa. Quae differentia extat & in pen.m sev de except.rojudu bi dc altera inter haec duo, debitum & nostrii, affertur differentia: hec puta quod una eadem ires pluribus deberi ; sed plurium esse non possit in solidum. Prior autem differentia obligationis & Dominii affertur quoque inter Possessi nem & Dominium, in I.3. ex plurimis,ssis adeqWr. posis. quod st. Possessio ex pluribus causis nostra esse possit. Dominium non possit: Altera inter obligationem & Dominium differentiar
quodObligatio possit esse plurium, PQminium non possit nisi unius in solidum ψ non habet i
212쪽
13 COMMENT. DE RE G. IUR. cum inter Possessionem Sc Dominium: Conveniunt namq; haec in eo : quod neq; Possissioneq; Dominium penes duos esse possit insolidum, I. s.Mult. Z. commodato. l. si ex contrario,
F de adquir posse . Ratio differentiae utriusq; est una; dc quidem haec verissima: quod obligatio est vinculum personae: Possesso dc Dominium jura sunt rei;id est rem ipsam afficiunt: unde ut res in solidum semel vel possessa, vel propria
alterius facta, no relinquat locum alteri: Sed in Obligationibus res non afficitur. Sunt 8c aliae Dominii proprietates, ut Dominium esse dividuum:quamvis id negetur ab Hottomanno ,1ILIustri quaestione 18. Sed de ea proprietate, nulla hic est regula. Videamus igitur de adquisitione& alienatione, sive amissione Dominii. Ad adquisitionem pertinet regula mori Eadem q; dc ad alienationem pertinet, ut 3c aliae sere regulaer quae sunt omnes de alienatione,non vero de adquisitione : excepta Regula in Lis . ubi distinguitur deminutio sive alienatio a non adquiredo. Sed dc illa verius proprie ad alienatione m pertinet:ejusq; usus est in edicto de alienatione in fraudem creditor v. Quaeritur enim in eo, Anis debitor, qui non adquisivit aliquid, sed omisit, puta legatum vel donationem repudiavit, censeatur alienasseΘ& ait Ulpianus,non censeril. .s. qua 10 udcred. Haec igitur reg pertinet ad definitionem alienationis: quae est rei vel juris sui in alium translatio: ut eleganter ait Imp. 1R II. C.de fundo domu,δc Seneca tibri 1 de beneficiys,
213쪽
LIBER II. tinet 3c regula in I. 119. Non alienat, inquit, qπε ἐuntaxat omittit possessionem. Sed de his duabus regulis jam supra explicatum , ubi de Verbis. Eodem pertinet reg. in Laz8. Non poten, inquit, L. aoδ. Nom videri desii se habere, qui nunquam habuit i quasi 'πι diceret ibi non et alienatio vel amissio ubi non est quod amittatur vel alienetur. Quae regula
habet rationem naturalem ut&illaint δῖ. Non L. 83. viduur rem amittere, cu7m propria non fuit Et Vortiratio est haec: quia, ut a junt philosophi, orbatio sive privatio praesupponit habitu. De qua Bart.& alii ad qui decem de To. Usus ear um regUlarum videatur in I96. Titio, supr. de condit. G δε- monst. in I. U.nulla,supr. de suu s legit/mis, ita l. II. si quis alia , T quemadmodum servitutes amitantur, J. TVam orsi,supr. de injusto,rupto. l. 14 si ita sitscriptum,stupride leg. I.S c. Quis autem aliena re possit, vel non possit; etiam de eo sunt regu . Iae. ωιn l. as. QuintcIt, linquit, invitis mare; t.16. multo magu est ignorantibuι S absentibus poteR. potest. Quae Regula proprie quide pertinet & ad contractum societatis. Elusq; haec est. Ratio: quia,
qui id quod plus est potest, ei do quod minus eth
licet. plus aut est invito quam abse te& ignorate alio,quid facere, Usus regulae est in l. 16.sisciam, Zde rebus creaetis,l.4. C. de comm .reru altere. II4.dura, C. de contrah. Gnpt. Huc quoq; ptinet regula in Liss Cum quMpUst alienare, poterat Er L .iss. Cum consentire alienations sed de ea dictum Iupra , lib. tu M. Lubi de consiensu. Quamvis enim differant facere dc facienti consentire: ut vendere & vendenti Onsentirς, ι I6O. h. t. tamen cui licet alienare.
214쪽
,rs COMMENT. DE RE G. IUR. eidem licet & consentire: Ut,domino,credito'ri,hypothecario. Quia plus est alienare posse,
quam consentire posse. Videatur & l. 8. inconcedendoseupr. de aqua pluυ.l.d. qui ιn ahena. M quan quam. svr.de acquir heredi. 4. C. qus manumιit. non possunt, s. Contra autem alienare non potest, qui nunquam habuit vel habere non po- teis ut est regula in l. ara. de qua jam die ut M. Eoque& regula in I74 Cl. acCommodari potest: sed ea proprie ad hereditates Sc successiones pertinende quibi. Magis propria huius loci est reg.in L/I. ubi dicitur,non domino rem aliena alienare non posse, sed de ea modo die unia, Scς regula in l.s . Nemo plusseris ad alium transferre potest,qua 18se haberes. Quae regula est & in Lao. traiutio.supr.deadarreri domin. Traditise, inquit Ulpianus, nihil amplius tram serre potest, vel debet,ad eum qui accipit, quam est apud eun qui tradit. Usus reguli est in & Dominio. V. G. si tradens habet dominium, id transfertur; si non habet, non transfertur:& si habet liber θ,transfertur liberum; si servum transit servum: si habet obl igatum.transit cum onere, id est sua ca uti. Nemo enim plus, &c. d. l. traditιo,de adquiri rerum domimo. Sic in l. C. ultimsupr. de offficio
Proconsulu. Proconsul iurisdictionem mandare alteri non potest, nondum ingressus provincia: quia nec ipse tum habeat.Sic dc in L I si Masvola.FVr si v qui testamento liber, Fc. hereditati non fit furtum, nec heredit quia hereditas non pollidex, nec trasseri possessionem in heredem. Hereditas enim,inquit Scaevola, id in heredem
215쪽
LIBER I L i8 Nntli transfundit,quod est hereditatis Possessio putem non suit hereditatis. Cur itaὶ Quia est facti & animi, quem non habet hereditas, d. g. Mostia .l. 3. cum hereris .supr. de adquir. y6pest Exceptio huius regulae est in l. by. quod nostrum Dp. de usu ruct. ubi dominus landi potest usum- ficustum eius alteri cedere, quem ipse non habet. Videtur & alia in l. 8 reperitur. svr. ad LEalcid. dc alia in I. s. Dr. de osscio Procon siilis, Scalia in l. 46 non en novum. stupr. de acquir. rerum dominio. Ad usum huius reguli pertinet quoquς α idio Reg.m cno. Nemo,inquit PauluS,plus commossi i luis ι Aheredi suo relinquit quam ipse habit: sed de ea in mori. fra, ubi de heredibus. Atque hae fere sunt regulae de Adquisitione& Alienatione: Ad Adquisitionem tamen ,neminpu, Cui per quem aliquid adquiratur : puta , an patri per filiu: accommodari potest Regula in I G. Quae legata mortuis nobis ad hercὰem ηεstrum i ii Iranseunt Sc. Qua regula adfertur differentia intpr legata & stipulationes,quo ad Adquisitionem personae. Est enim haec lex Pomponii , exiit c. ad Sabinum; in quo differentias & smul
tudines aliquot illarum explicauit: ut videre est 3c In M.fuit. S l. 48. si heredu .delega. l. I . T.
quando dies legat. Quae leges, ut & haec regula, sunt ex eodem libro s. ad Sabinum . Ut autem haec differentia in hac regula intelligatur: prius
dc altera breviter exponenda: haec nimirum Leogata pura transire ad heredem , conditionalia Montransire: ed stipulationes tam conditionales quam puras transire. l. 6. o. quando dics.si. ex
216쪽
ta COMMENT. DE RE G. IUR. eonditionali. Inside verb.oblig. Differenti autem huius, quae in hac lege I8. vis est haec : quod parentibus adquirantur legata pura per liberos in potestate; conditionalia non item: sed stipulationes adquirantur etiam conditionales. etiam,
inquam si conditio extiterit potestate iam solutarin quo ultimo est vis huius regulae. In Ratione quoque differentiae inter Legata & stipulationes, est maxima difficultas quam alij aliam adserunt, sed haec mihi verissima videtur, quod stipulationes ab initio vires habeant sue accipiant,ut ait Paulus in Laoa usu IM.destipulse vorum: & proinde patri statim adquirantur, ut& adheredem transeant,si. ex conditionati. Inst.
de υ.obl. Solet enim pater heredi comparari. Ut enim pater cum filio; ita heres cum defuncto eadem dicitur persona dicet in eo disserat,quod si ij pater mortui non sit heres: sed ut pateri, id est ture peculii, res filij, etiam castrentes .etiam intestati,occupet. l. 2Τ de castr. pecul. Sed legata ut 8c omnia testamento comprehensa,quia vina& effectum post mortem demum accipiuir craditione pendente, nihil juris neque ad patrem,
neque ad heredem transferunt : magisque in singulis momenti; consistunt; ut ea quae sunt f ciuit Φρπα ei. b. st .de adquir. rerum domin ι mora. 32.F. de usuru.
217쪽
ADhuc dictum de regulis ad ipse us d
minii pertinentibus: nunc de Modis dominii adquirendicut de Lisucapione,Dinnatione,Testamento dcc.De Usucapione,estre gul/ini. H . sim in servitute est usucapere noἡρο- L iit . rest. Nam cumpossisatur ,possidere non υιdetur.
Quae Ratio & vera est & elegans, sic enim & in Lai Idea D. Filius familias, qui & patrem adhuc habet,& filium; hunc filium non videtur habere in sua potestate,quia ipse non est sue potestatis, inquit Ulpianus. Servum igitur non usucapere certi juris est , LI. . LV. ct 2 seqq.s. ex inb. canos magores.Ratio hujus:quia non possudet. I. 32 stipulatio ista habere. si haec quoque T. δευσλοM. Cur ita Quia possessio jus contineta possesso quoque.i de adq.posi cuius omnis juris expers est servus. lla quod attinet h. vel quia, uehic ait eleganter ICtus, possidetur. Iam vero eum qui possidere non potest , usucapere non posse,perspicuum est ex eo,quod sine possessi. ne nulla sit usicapio: de & nomen habet las
Videamus igitur de Possessione: quae vel est bonae fidei,vel malae. De bonae fidei est regula in IV .um auctor udice comparavit, bonae rapossessor est .id est, etiamsi iciat quis esse rem alienas quae
218쪽
COMMEN r. DE RE G. IVR. quae scientia plerumque inducit malam fidem
ut ignCrantia boni l Io . bona eiTntprox 4tamen,quia iussu vel auctoritate Praetoris rem te nere coepit. non malae sed bonae fidei censetur: propter auctoritatem dc iussum magistratus:
qui recte agere praesumitur. U. G. jussus possideare ob damnum infectum s usiacapit; licet aedes sciat esse alienas, L 18. S generaliter. Z. de noxacatii ubi qui iussu Praetoris servum licet alienum ducit 3c possidet,usucapit,licet sciens:sic & 81. ipulatus supra.desolui. Contra autem,ut bongsi dei est q ui j usi u magis iratus possidet: ita in dolo ei qui magistratus imperio no paret: ut est regula in cis'. h. t.de qua iam supra dictum. Quis autem pollideat,& quis non: de his & hic sunt ις I,' regulae. UtiM. 93. Eliu amitias neque retinere, i neque reciperare neque apisci possessionem rei pecu-haris videtur. I dem dicitur in l. i8d. de caser. pecu ho. Idemque jus est in servo, 24. quo ervus f. de
ad ' posis Ratio cur rei peculiaris possessio non sit penes filium familias vel servum , sed penes patrem vel dominum; ut dc dominium si ve proprietas, dicuntur tamen servi &filii quasi domini,l sy.pecubum III. Iq. Or I. g. vltsupra danculio. est haec: quia possessio jus quoque conistinet. οἱ Lqq. cuius non est capax servus. Huc per L tinet reg.in las1. Vui dolo desit posidere,props ρ dente damnatur. Quae regula Mijs verbis itera-.L. ys tur in laso. Parem esse condιtionem elud oportet qui
quidpossedeat vel habeat: atque eius,cuιus dolo malos. t. Sem. 1 b msit, Po minus possideret vel haberet. 8cint. per. III. Ad -- f. I. Semper qui dolo fecit, quo missus habere
219쪽
LIBER ILιeret. pro eo habenditi est arsi haberet. Duae priores regulae,id es uno in Iso. sunt de possidente sed aes.semper,est de habente. Solent autemJCri haec tria cou iungere, abere,Tenere,Possidere:& tamen disserunt; quod Tenere est iacti tantum, sed Habere & Possidere jus quoque conti- nent,d. l. C. hi quι. esseeqq.seupra.de V. Obu Ratio autem harum Regularum est in ipsa lege. uina,inquit JCtus,dolus esPropossessone , d LN I. id est quia dolus alterius nec ipsi prodesse, nec alteri nocere debet. Vere tamen hic non possi
det; sed pro posses re habetur : Ac proinde in
eum non datur actio directa, sed utilis dunta-
ussis harum Regularum eli tam in Actionibus, quam in interdictis. In Actionibus. ut in petitione hereditatis,& rei vindicatione,l. 2s.siperiar si i3..is itemsiquu dolosupra.de hered.petit. l. I. s. sede usupra. de res υindicfican noxa libus a
vies vi armat. Exceptio videtur esse in l. ibsupra. ad exhibendum. Huc quoque pertinet regula Lird 3 1. Sed ea tamen est potius de effectu& ju rex11s. F. re, quam de persenis. Cum de lucro, inquit Ulp. 2. Ciam viduorum quaeratur, melior es caussa possidentis. Et μ λ reg.is l. i 28. In pari causapsessor potior haberi de- L. Q . IUbet. Et sn l. Is . Cum par delictum αἰ duorum dem per oneratur petitor , smelior habetur possessoris restis. Quaesumpta est ad verbum, exl. a. p. ab. -ct m. . a i sac
220쪽
ut COMMENT. DE RE G. III R. sa 42. hoc interdicium supra,ne quid in loco publico: De quibus regulis iam ante lib. I. ubi de contentione sive conflustu lucri & damni, dictum. Et ratio quoque ibi exposita; cur inquam in tali caussa melior sit conditio possidentis: quemadmodum & favorabilior est causa Rei,quam A- istoris. Eademque Reg, iteratur in c.inpari delicto. 8 deret. Iur. m 6. Et eadem utriusque est ratio. Possessor enim reus esse solet, & proinde ei favet ar, tanquam reo. Ad effectum quoque pos. c., ite .issionis per sinet regula rn l. Usquamuis ea pro-
abis μὲι. prse de bona fide, & possessbre bonae fidei. Bona fides, inquit Paulus, tantundem possidenti praestat,
quantum veritas quotiens lex ι etamento non eH.
Veritas, id est ipsa proprietas, sive verum domi. nium. Eoq; pertinet, quod bonae fidei possessor dicitur esse loco domini, . . bona ei. I. de adpremum dominio. Rebussas ad IIo9. bona mei da V. . . quid praestet bona fides prolixe explicat: eiusque affert effectus 46. de quibus alias. Usus igitur huius regul ,sive essectus possessionis bonae fidei, sunt hi; ut in Is D cui. g. sed etsirem alienam. Lut in possistionem legat. Secundo, in seu fhibus . quiscit. II. I supra de usuris. Ubi bonae fidei possessor in percipiendis fructibus id juris habere dicitur, quod dominus: & insi. si quis a
non domino. Instit. de rerum aevisione. Tertio, incautione damni infecti ,l. 7 praeton rny IIJ.ct ILV.Isupra de damno insilio. Quarto, in decreto de non alienandis rebus pupilli sive propriis, si vo bona fide possessis , LJ. magis Puto .si. I.supra δε reb- eorum qu3sub tui. into, in Aetione no-xali,