장음표시 사용
231쪽
LIBER II. ymnum defuncti, legata,libertates,tutelae. In haeci, gitur omnia succedit heres. Sed excipiuntur ja-xa personalia; benςsciaque personς , δέ onera 'verbi gratia,usus fruetuS, L no iam.δ.κ tale. Tri tiberatione legata ut Exceptio, quodfacere ρο- test . quae datur parentibus, patronis &c. l. 7. -- ceptiones supride excepi. Io.quiasivrJoι.matri siQLyen.μpr.de snIus vocando. Huius generIS SULBc actiones quae ob personam dantur, & nori ob rem: ut est iniuriarum, sepulchri violati, &α qu scilicet ad ultionem magis pertinent,quar ad rem familiarem. l. 6.supr. despulchro violato Idem & de alimentis dicedum: ut,filius patrem alere cogitur heres fili j non cogitur, l. F. f. stem res tum serpr.de agnoscend.s alend. bbem. Reν - Heautem hetcreg. 10.ait, EiusdemJu Ris. Nam
aliud est in facto ut est possessio, qui a desuncto
non transit in heredem M'. cum heredes.sUride adq.8 . Et ratio est nota. Quia quq sunt sacti sui persenalia; nec transeunt ad heredes vel paren tes,vel dominos ρ sed cumfactum sit.desipui. servor Eoque pertinet distinctio factorum, in I. I .lteteris. C. de contrah. rapui. Ait quoque haec regula, Heredem esse Eius DEM juris. Et hinς est quod ind.resel. 14. dicitur, Nemo p Iurisada -'s '' hum transferre potest quam ipse habuit. de qua supra. Interdum tamen heres habet plus juris, quam defunctus;ut in LIII.non mirum res si Tι-t M.f.de mιctionib-,6c in I. 84.reperitur.Zad Leg. Falciae ut Mininus interdum habet,de quo modo dictum:ut in personalibus,in saetiS.Huc per' a . is.
unci Rςg n l. v. ubi dicitur Heres contra here cura.
232쪽
νοι COMMEN r. DE RE G. JUR. cum Legatarijs: contrahere inquam non sponsete, sed ipso iure. Sed de eo infra, ubi de Contractibus. Ad heredis quoque ius pertinet Reg.ant. Lex et 4I.I MI. C. I. um duo pro solido heredes esse non possunt. δ um H Ratio Reg. uia ut est una persona defuncti; ita quoque unus esse debet qui eum repraesentet, IN SOLIDOM : Et recte : Nam pro parte possunt a duo esse heredes in semisse. Et proinde unius non potest esse nisi unum testamentum , licet duo eius vel plura possint esse exempla. Quae Regula non modo in paganis,sed etiam in miliatibus obtinet; ut unum heredem habeant in su-lidum: quod recte hic admonet Petrus Faberi Quod autem de heredibus; item & de domini dc possestoribus dici solet. ut duo unius re Onpossintellia domini in lidum,lδse ut certos. ust sup. commodati. neque possessores , l. 3. g. ex coUtrario. s.dea .rsi. Quod si plures unius sint heredes de eorum jure singulorum quaeri diligem ter solet: maxime cum agitur de action ibus hei reditari js quae ipse iure inter eos dividuntur proportionibus heredit*rijs,l. a. de hereaeact. Id est,nera ac debita hereditaria tenentur agnoscere,
non in solidum singuli sed pro partibvs hereditariis. Nisi res debita sit individua: de qua re, est
ιεν -- νn l. I 2. haec regula : Ea quem partes ἀνιῶ no β r possint olida asingulis heredibuae debentur: ut sunt servitutes praediorum; operae;& mera iacta, id est nihil iuris continentia:haec,inquam, sunt inin dividua; sive, ut est in hac lege, in partes dividi. non possunt sive,utini. Eali P. OH natura divissionem non recipiunti ann. σ l. ρ Cato.
233쪽
L 2.stipulationes non dividuntur. d. t. de V. Obl. Quarum rerum individuarum hoc jus est,utdcheredibus de boantur,&heredes eas debeant in
selidum singuli:de quy iure est haec regula et M plenius in di.a. q. ex his igitur,vive adsinem legis; σ Esseqq. Ratio hujus juris & regulae est perspicua: Quia quod natura est individuum, iure& lege dividi ac mutari non potest:ar .c r.-ride usistuct.earirerum quae Mon . Regula autem quae est in nempe ista, Cum quis inalty Lex οὐ locum, diligentius est explicanda. Et primum Cum qu
admonendunt,pro his verbis, Adversmeum nocuit,legedum esIe,ADeses eum non nocuit; tum quia haec regula ita scripta recte extat in I. 3. Is 2. versic. cum enim .f. de timere actuque privato. Ex
quo g. 2. hujus regulae Usus quoq; perspicitur. V.G. si defunctus sive antecessor itinere adiuverecte & sine vitio usus initio suerit ; et, si postea
vi Se utatur, non nocet; quo ad interdictum scilicet hoc,de itinere, i. ρ.ult. a. ctyenuit.d. t.
Ut igitur non nocet ipsi antecessori supervenies delictum; ita nec successori ejus nocere debet: nec interest juris an rei sit successor, ae l.pen. l. 3. 6.Z.vers.cumenam Idq; vult haec reg. 3c proinde non de herede tantum, sed etiam de corporis vel reisiiccessore intelligenda. Ratio quoq- ut modo dictum, hanc scriptutam, non nocuit. postulat. Quia, si nocuit, antecessori certe Scsuccessori nocere debet: id est, ut quod anteces sori non nocuit, successori nocere non debeciita contra quod adversus antecessorem nocui
successori quoque nocere debet, Lis .ult.Apr.δε
234쪽
ε- COMMENT. DE RE G. Jult. pignor. Superest una de Heredibus regul, in heo r34. is4 Ouiperseuccessionem quamvis long imam de
si it r. funeti heredes extiterunt,non minὼs heredes intellioguntur quam qui principaliter heredes exi vita, hoc est,defuncti heredes non tantum sunh qui proxime ei succedunt,sed etiam remotiores: ut
heredibus proximis 3c principalibus substituti, Ac heredum heredes: quod idem sub tit. proxim.
iteratur,ut in I.61. heredis. Io.-227. In quibus tamen legibus tres Exceptiones afferuntur:quia
bus.alias 7. adjicit P. Robuisus, sed .plerasq; ex Glosia,add.l o. Heredem autem similes 1unt L. H .P Bonorum possessores.De quibus est reg. in LM7. η' ' Praetor, inquit Paulus, Bonorumpossessorem here dis loco in omni causa habet.Idem 6csvr.d. t.yro Liis. 138ctao8. Reeu PRAETOR: quia ut he ' redis nomen civile, ita bonorum possessoris Praetorium. Praetor enim Bonorum possessiones introduxit: heredes facere non potest, si tisist e bon.p . Usus regulae est,ut ait, IN OMNx; C A u s A : ut in Pactis, in Restitutionibus, in A
Eo. Cis paciis a. a. de possisi hereae petit. vc. Sed heres tum demum est heres, si heredita.
tem adeat 3 non vero si eam omittat, vel repudiet. De qua Aditione quatuor hic sunt regulaei Lex 6. v & de Repudiatione, est una. Prima est in I. F. o. Prion vult heres esse, qui ad auum transferre voluit hereditatem. Quae tamen reg.videtur potius esse de repudiatione. Sententia ejus paulo obscu-
235쪽
Notum est enim aditionem non tam esse facti, quam ammi,t.aO.pro herede. d. t.de adquirὲ heredhoc est cum qusritur an quis hereditatem adierit,de quo magna est sepe dubitatio,conjectura capi solet ex factis. U G. si heres agros colat,domos fulci at,vel reficiat, familiam alat, &c. d. l. pro herede. Sed haec conjectura non semper est certa. Sunt enim quaedam facta, quae inducant
xime spectari debet. Et hoc est quod ait d. l. χo. Z.ram Αditionem non tam esse faeti quam animi. Ex hoc jam intelligi haec Reg. potest qua quaeritur, an heres quis este velit,hoc est, An adire censeatur is,qui accepta pecunia silve pxetio, ad alium hereditatem pervenire velit e qui, inquam,pem cuniam accepit omittendae hereditatis causa Et aitJurisconsultus in hac Regula , Non velle. esse heredem , id est. non videri adire, sive pro herede se gerere: quia factum hoc, puta pecuniae capto,non animo adquirendae,sed omitte dae, & in alium sive substitutum transferendae hereditatis causa, sit facta. De eadem Aditionecst Regula in I 181.5 nemo inquitJurisconsult' 'asMbyt hereditatem, omnis vis testamenti solvituri Idem LMUn.supr. de injust. tesii. I4. eam. δεμ dercommisi. OMNIs Vis: Ut institutio,substia utio, tutela, i. si nemo.supr.de test. tutela. Exhexedatio . χομι-.s .sed cum exheredatissupr. dehon. possisi coni. tab. Legata & fideicommissa,c n. ru quantιtate. in . princi fur. ad L. Falcia. Libertates .i siqvu omissa caus Codicilli I. Ic
AEb intestato, sivr. de jure Codicillorum. Proprib
236쪽
autem testamentum hoc , ex quo non aditur hereditas dicitur in jure Desertum ., dc inter dum Destitutum: ut ex omissis solemnibus dicitur; Injustum,& ex aliis causis,Ruptum,Irritum & Rescissum Hisq; omnibus modis fit quis intestatus initio tit. I iit de heredauae ab in test. Ut autem omissione hereditas uve testamentum infirmatur : ita contra adirione com firmatur , viresque alcipit, i. 6s. servo seupr. ad Senatusconsultum Trebellian. Verum fit inte dum ut hereditas, non adeatur statim a morte testatoris siὐe desumsti:sed deliberante herede adeatur postea , LI.s t. upri deIuredelib. Deris iit qu/ POstorius adita hereditate,est regul. in L 138. ois, is h. nubcreditaε quamvis postea adeatur, tam e cum periras. tempore mortis conisnuatur. Et huic per similis altera, in cry3. Omnias ejura heredum perinde habentur,as continuosub tempus mortis extitisseutra . Quarum Regularum haec es sententia: Aditionem,licet factam post mortem, reduci ad tempus mortis,& h3beri, ut aditam statim a morte. Eadem reg. extat 3c in L 14. heres supr.de adquiri hered Ratio est haec: ne videatur testator tempore aliquo,puta, intermedio,fuisse intestatus.. postea testatus quod juris ratio non patitur,l. DKt. Est&haec ratio ut ejus medii teporis Cominmoda 3c incommoda in hereditate accidentia .& contingentia heredi quoq; obveniant, eummContingant equomodo dc institutio heredis, BecontractuS conditionaliS, eveniente conditi ne reducitur Zc trahitur retro, hoc estad tem
rus mortis oc contractus initi. Est enim hae rreductici
237쪽
LI B E R,II. 2G9 editistio in jure stequens,& necessaria;ne actus illo medio tepore videatur fuisse nullus. Sed his reductionibus non est locus nisi in his, quς sunt iuris;no vero in his quae sunt sacti: ut in Hereditate,in Obligatione,in Dominio,non in PosseLsione,quet est facti. Quod praeceptu juri omnia fictionum est commune Cretio aute est quaedam fictionis species ut in iis tantum habeant locum quae sunt iuris, non his quae sunt facti, LIpsi is qui pro empt.supr. de usurp. 90ὰcap. non etiam in his quae sunt personalia, ut est ususseu-ctus. Quod igitur ad has regulas attinet, de reductione aditionis ad tempus mortiS ; earum usus est multiplex. ut videre est in his locis, Ls .f haec verba, l. 2 i. Nam ctr Se i M.A. qui nego tia. si pr.de negor est. l. 11. q. umu S l.18. legis. svr.ad L.Falcia l. 21si ex re. p. illud.Dpr.de i- pulservorum. l. 77. ad diem.sfr.de verbori oblig.
Dixi in personalibus non esse locum his regulis. V. G. Si servus hereditarius stipuletur heredi futuro proprietatem valet stipulatio: quia qui postea hereditatem adit, videtur ex tempore mortis adiisse,ac desuncto statim successisse, ut ait diffiillud. Sed si stipuletur usu ut unuest inutilis stipulatio,i. 16. usus ructus. d. t desii'
Sic Bc in factis non habet locum ut in possessione. I. issio qui pro emptMun de Uucap.m usum. I. IE.tu bellos.fatbsipr.de capi. Spostlim.revers Quia facta sunt naturaliaesed ii reductiones ocfictiones sunt artificiosae de arte Jurisconsultorum inductae. Et haec est ratio, cur accessis
238쪽
11ε COMMENT. DE RE G. IUR. possessionis ex aequo dc bono venire dicatur, LI svra.de divestem praes. Hinc est, quod iux. 3-- d.l. 193At. aitJCrus, OmnIa FERE: nempe pro pter personalia. Et recte aitJuRA: ut dominia,
oblig. actiones&c. Aliud enim est in iactis, Mijs quae sunt iacti: quia Zc secta sunt personalia,L44. qui heredi. supra. de cond. ει demonst. Est
igitur haec Exceptio earum regularum. ut & re- .gulae in L ISI. modo expositae Exceptio eshnisa
omissio per fraudem heredis fiat,l. l. er s. l. a s dolo.supra si quis omissa carisa te Liamenti. Et hae sunt regulae de Aditione; cui contra in ria est Repudiatio :ad quam,ut dictum, videtur L Ls 74 pertinere Regula uri. s.& Regula inl.I L I. de Lis si quibus iam supra,& Regula,in Isti Quotiens duisplici jure defertur alicui successo: repudiato no jure, quod ante defertur supererat vetus. Ut haec Regula intelligatur, repetendum primo quod aitJClusint.I. Saseqqsupra.deher. petit. herediatatem ad nos pertinere aut vetere aut nomjure.Vetere;ut ex lege XII.Tab. tam ex testimeto, quam ab intestato: novo; ut ex SCtis,puta Teris
tussiano, vel Orficiano; 6c ex constitutionibus Principum. Sic Querela inofficiosi videtur esse ius vetus, quia Civilisi: sed Bonorum possessio jus novum,ut Praetoria. Deinde ad unum eumdemque hereditatem pertinere posse duplici sive utroque jure,& vetere dc novo. Potest quom ad eundem hereditas. pertinere duplici jure veteri,ut si idem sit institutus,qui & sit legitimus: Vterque eX eod. jure vetere; h. e. Lege XII. Tab.
Sed de hoc perspicuum est non agi in hac regula.
239쪽
novo. De illo,quo ex eodem jure , est alia regulam 39. de qua moX. Non recte igitur Accursius aliique Glossographi haec confundunt. Ratio autem huius Regulae,h.e.cur is qui jus vetus repudiat , non censeatur simul& novum repudia sse; dubitandi quidem eii haec quia,qui her ditatem repudiat, aut successioni renuntiat, sive suri ad se pertinenti; videtur omni caussae, ex qua jus hoc,puta successio, oritur , renuntiasse. arg9mento l. Issi duo. p. idem Iulian M. SC si Misjuraverit kpra deIureyurando.m t.rast domu supra.deservit.urb.preae cur lexand Wali' ad .lsuum. C. deIure deliberand. Ratio tamen decidendi haec est quia qui uni juri, quod ab altero
dissert, ii renunciat , non censeri debet alteri quoque renunciasse.Es enim Odiosa renunci tio 3c stricte interpretanda late Doctores ad LII. Veteres.de ad 3.yosi. Dubitandi a. ratio valet in renunciatione generali. ut si simpliciter quis re
nunciet successioni: non si novo aut veteri juri, d. iduos.ide utianus.s. Usus huius Regulae eit,inter Matrem & filium t utrique competit jus vetus , bonorum possessio Unde cognati, Scius novum matri ex SCto Tertulliano, filio, ex Orficiano: quod jus novum desertur ante bonorum possessionem Ande cognati: quia ex eo datur unde legitimi: quae bonorum possessio An de legitimi prius desertur quam unde cognati. Quia agnati praeseruntur cognatis,tit.Inst.de lenet ucc.Ur t.seq.deptuc .cognat.FMater igitur si repudiet unde legitimi , quae est ex novo SCt.
240쪽
D COMMENT DE RE G. Iust. Tertulliano; habebit nihilominus regressum ad unde Cognati, quae est antiquior illo SCto. Ulus quoque est in patre qui filium emancipat e cui patri contra testamentum fili j datur duplex juris remedium: & Querela;& Bonorum posses.sio cotra tabulas,quae est in jus novum: ut Querela jus vetus: l. i .uitsup si quis apar. manu gfuerat.Sed hoc exemplum huic regulae non satis convenit: quia non de testamento infirmando sed de succedendo agitur. Aptius igitur exemis plum aliud estin l. 22 ub conditione. l. 1. yr 6. T. de bon. p sec. tab.ST LI LGO .ult. de ad y. her. Ex
quibus legibus intelligitur,eum, qui sub conditione scriptus est heres, habere bonorum possessionem secundum tabulas, conditione licet etiam pendente,d.l a. eamq; possessionem si repudiet, posse nihilominus postea eveniente coisditione uti jure veteri, id est adire hereditatem ex testamento, d laoer sq. si ult. Atque haec de successione sive de hereditate ex Testamento. De Legitima autem, sive ab imtestato,est una tantum regula in ιδ 9: Vuamdiu
passi valere testamentum , tamdiu legitimus non admittatur. Eadem extat & in crys. 1.L 3'. quam Hu.I. 7O.m plurium. St. 77. illudS de adur. hered.
Ratio cur legitimς successioni no sit locus qua- diu speratur testamentaria, sive cur testamenti prior sit caussa,quam intestati,hic est. quia ali qui testamentorum usus redderetur irritus &il lusorius. Eoque pertinet brocardicon. Proviso hominis excludit provisionem legis, Quod tamen brocardicon Lepe non est verum: ut recte