장음표시 사용
111쪽
Ilitas, vel sumosa exhalatio qualitatem deferens,
ομι iis vescompositum ex sumosa exhalatione ac vapo-
re ; nihil enim aliud reperias, quod recte odorem nuncupes: De qualitate concedunt etiam luben' ' tes quicunque odores alere putarunt, esse quid simplex, alendo corpori penitus dissimile, quod non coquatur, nec sit alimentum; quid enim substantiae dissimilius quam accidens quid accidente simplicius e quomodo coquatur qualitas aut
qua ratione vertatur accidens in substantiam Verum odoris nomine, cui vim alendi tribuunt,
alis sumunt exhalationem fumidam Ialij constiis tutum corpus ex sumida,& va mla: sed utrumque placitum storium expendamus. FumIda exhalatio tria si tum in se continet, sermam odo, ris,quae est qualitas sensibilis, ignem, ac terram;
est enim mistum imperfect um ex terra, & igne; a. εω e. siquidem oritur a calore agente in siccum terreum Aristoteli; quum autem ignis in terram agat ut eam in ignem vertat; id uero assequatur labia de terrae inarena tum irigiditate primario, tum consequenter densitate, duritie,grauitate,alijsque formis naturae ignis aduersantibus quia hoc ignis non potest momento perficere, oi potas ter equalitatibus eius actioni reluctantibus; eo deu nit illa terra priusquam completam Ignis naturam induat. ut sit medium quid inter ignem, ac
terram, corpus nimirum ex duobus elementis refractis, puta ex terra semicorrupta, oc igne ieinigenito coagmentatum; quod proprio vocabulo diseitur sumus, fuligo, siue sumosa exhalatio: Atuem trium pmpositorum qualitas non est excrementum, quia etsi non conuertatur in substantiam alendam,ldeo excrementum non est, quia
να-- , non est substantia,sed accidens excrementa enim a prad 1unt corpora, substantiae, ac omnino partest in integrales alimenti nondum cocti. Alioquin si M.
ret qualitas excrementum, cuius tantum parriclinpatione fumida exhalatio diceretur dissimilis aledo corpori; quum mea qualitate odoris essentia uniuersa, forma, naturaque potasisIma contineatur , deseruiente odora exhalatione ad instar vehiculi; nulla ratione dici posset odorem alere;
non enim tribuas excrementis ulm nutriendi.
Sed festasse dixeris duorum alterum in sumida exhalatione statui excremetum, nempe uel igne, uel terram: nihil minus a vem abest ; quum enim viventia sint mista perfecta ex quatuor elememtis ; sane sumida exhalatio non poterit esse similis alendo corpori ob ignis participationem, dissimilis ob portionem terream; nec ex aduerso sinutis ob terram , dissimilis ob ignem; sed utriusque ratione pariter dissimilis,ut simplex nusto, uel ut vultum imperfect i generis perfecto: Non ergo inexhalatione sumida Odorisera vllum reperias exerementum. quando excrementum pars est in alimento dissimilis alendo corpori alli,clara cuin simili. exhalatio vero haec tota sit diffundis, necvllam sui partem similem obtineat nutriendo viventi. Eodemque argumento idipsum pateat in ore, qui dicatur ecte concretum corpus ex iu-rald Wraporosa eshalatione, qu a Vapor mi stum est ex aqua & aere, perinde ad nuper osten-dimus sumum esse mistum ex terra & igne; calor N F σenim agens in aquam eam conuersurus in aerem, in medio lagoperationis antequam aqua ex toto corrupta sit,octa aer omnino genitus,patiens illud ex aqua semicorrupta oc aere semigenito uapor est: si ergo in odore tum fumidam , tum vapor sam exhalationem agnoscas, alimentum tamen,& excrementum non agnosces, non alimentum, quia nec vapor,nec sumus,nec aggrega Iula ex Hiroque mistum est perscct l generis , cuiusmodi esse oportet alimentum,ut supra visum est: non e crementum,quia vapor tum ratione 2quae Bllus,
tum ratione aeris pariter dissimilis est alendo corpori, quare non aer potius quam aqua in vapore dici poterit excrementum: I mmo nec in toto ecta posito ex vapore, c sumo ullum repenas elemen tum disti mile prae ceteris alendo corpori. Addo calorem in haec mista imperfecta operando α- stat non separare alterum ab altem, ut excrementum s ab alimehto,sed unum in alterum mutare; mmis rum agens in vaporem calor aerem ex aqua non separat, sed aquam conuertit In aerem & agens in exhalationem fumidam ignem a terra non segregat,sed terram commutat in ignem; euius ea ratio est, quia exhalatio quaelibet quum ideo sit mistum impersectum quia mediam naturam obistinet inter aquam ita aerem, vel inter ignem ac terram; quumque Originem habeat a calore agente ues in terram, et in aquam ubi ad medium suα actionis peruenerit, semicorrupta terra, vel aqua Ec semigenito Igne,uel aere; atque Ob aliquam
caussam in agendo destiterit; pmsecto si denuo
calor idem, uel allus actionem intermissam aggrediatur circa idem subiectum , quod exhalationis naturam induerit, nihil aliud emcere poterit qua
quodab initio secisset, si suam functione haud in termisisset, sed ad exitum deduxisset; quum autefinisAd quem tendit calor in terram operans, in aquam,sit eas in ignem conuertere; sane redam tegrata sua stinctione calor ubi ex terra fumum
genuerit,hunc Verici in ignem; εἰ ubi ex aqua vaporem creaverit hunc in ignem pariter conuertet,vel in aerem immediare,quem ulteriori acti
ne commutabit In ignem; nec ullo pacto in fumo ignem a terra, ΔΓ m Vapore aerem ab aqua,
segregare studebit, sed perinde ac si nunquam
sui actionem intermiserit ignis cum terram in minmum vertet, sumum postea in ignem; tum aqua in vaporem mutabit,vaporem in aerem,& aerem in ignem, nihil unquam separando. Ita ergo calor agens in odores,quI exhalatione nituntur, nullum ex Illis excrementum segregare potest . .
Quae ratio quoque militat in exhalationum par tibus integralibus, quas nuncupant quantitati4uas; nanque ignis ulteriori actione vertit Omnes portiones teme in fumum, dc omnes portiones sam in ignem;& consimiliter mutat omnes porti nes aquae in vaporem, cunctasque vaporis porti nes in aerem, oc Omnes aens piniculas in ignem snullo inde segregato corpore, qaod racrementi rationem habere valeM.
112쪽
De his, qui diu viuum sine alimem .
Ab odore vi ci loris educoquentis nec tenue, nec
crassum s gregari exscrementum. , cap. XXX. NΕc merereundum est act ione caloris per c
et Mnem ex alimento quolibet duo excidimentorum genera necessari leparari, quod passi in cum Galeno canit Medicoru m Chorus, scili. cet excrementum tenue, atquγcrallum plerique hi putant collatvone facta v mus ad alterum illud esse tenue,hoc autem crastum: led ratio lubtilius quid sis vi si suadere videtur, nempe alterum esse excremen- tum tenue, α alterum crassum,relatione habita ad succum alimentarium, a quo leparamur,culus in iis ., nsistentia est In mediocritate substantiae consti se Iacta tuta, siquidem quum in vivente alantur solae par--Paιι e. tessblidae, non spiritus ion humores, ut semintea deinonstrauimus; quumque solidae partes,quq m. Viventes sunt, generatim habeant viventis tem-λ.M. ι periem, quam dicimus esse calidam S h umidam; quando vitam calido, di humido contineri iam vulgatum est apud omnes quamvis in huius teminperita latitudine aliae partes alijs snt magis,vel miP- nus calidae, vel humidae, quo nomi ne aliae viven-
i mn us partas dicuntur etiam frigidae hae siccae; abso. lute tamen omnes calido nativo, 6c humido radI
ma coctione,quae fit in ventriculo, e crementum crassum, ac tenue utrumque letabile est, stacus, ecta Vn.ra, siue mucus una cumesa relabens ad intellina; in iecunda item quae Medicis obitur in hepate, crassum ac tenue excrementum visibi est,melancholia, eo saua bilis, pilantaque in speciem ichoris; at in nostrema cuctione quae fit in membris crassum excrementum semper visua patet, pilus, vel sordes, tenue altoum halitus est Glensilis apud nedicos appellatus: ceterum hic halitus visui quidem Iulentilis est, at vero nor abs lute insensitis; namque ollaci u percipitur; semismus enim corpora nonnulla spirare Leuum rem vi quibus alimento sunt allia, caepe,atque id generis grauiolentia Icontra probo alimento altos toto corpore halare sentimus suavem odCremia, alias quidem hebetem, nonnunquam Vero etiam vehementiorem, ut de suo illo barbam lolitariam
vitam in AEgypto dcgente assent Plutarchus, iue dum loqueretur suauinimum ex ore seultu emi tere testatur. Nec praeterire fas illud sit, quod ex humano orpore spirantes C res canibus, de MDisibus notissimi sunt; illi nanque olfictu heros magis quam visu cognoscunt; auferes autem dc supra canes hominis odorem sentiunt; qua de mopulchre Lucretius more suo '
Calliruuntur, ac vitae pollent temperamentq; ac trem fissa ferarum proinde mediocrem nactae sunt consistentiam inter crassitiem, ac tenuitatem; siquidem viventis temperamctuin, ac praesertim humanum adeo ad calidum & humidum non vergit, quin sit medi critati quam proximum, ab Dinna excessu di- - . i. santissimum I quum autem qualitates lecundaeras se prunas maximet consequantur; plane quod in pri-uus'mediocritatem proxime accedet, idiplum i ' ni secundis,ac praecipue quoad tenuitaIem, atque
crassitiem a mediocritate nummum recedet si e go alimentum alendae parti consimile elle debet, iam oporteat ex eo legregari partes cum tenulinres, tum crassiores, velut excrementa nutriendae naturae dilSimilia, ieruatis partibus mediocri tate
habentibus in purum alimentum alendae substant 'tin consinue: Quoniam vero fieri non potest ut extra nos alimentu reperiatur, cui non issint pat-ves tenuiore ,le crassiores nostris partibus Blidis; quumque fieri etiam nequeat ut eadem actione caloris tenues ille partes incrassentur, de cra a tenuentur ad mediocritatem ; immo quum cal rispropriu sit heterogenea mista disgregare; iam necessarium citin coctione qualibet alimenta ab alimentari succo duo excrementa separari, quintum alterum sit eo succo tenuius, estem crassius:
Quod si assumpta substantia ob aliquam alian caussam in te nullam partem obtineat, quae sit ale do corpori; profecto ea non coquitur, etsi a calo- afficitur, qui in Omnia operatur: ingesta inquai, mateMa id certe non patitur, ut a se caloris omeopa a. in. vlla separa tur excrementa, non crassa, nun tenuia, no sensibilia, no sensum fugientia; siquidem Inter excrementa crasia, et tenuia hoc discrimen repenas, quod aliquando tenue vitus aciem fugit, quum crassum ubHuc visui pateat,naIn iue in pia Vngula quo tulerit gressum, promissa canum vis
Ducite humanum longe praesentit odor Romulidarum arcis feruator candidus anser. Histona notissima est, capitolium, Vrbe a Gallis capta, seruatum esse anserum Voce quare tum Plinius asserit, EB O anseri Ugii cura,Capitolio testata defenso, per id temporis canum silentio proditis rebus , ouamobrem cibaria anseram Crescres in primis locant; tum Liuius, Galli noctesubiunxi a.to silentio in summum evasere, vi non cus es solam fallerent sed ne canes qιιidem, follicitam animal ad nocturnos,repitus, excitarent, anseremousUre re quamu is autem plerique putent anteres non olfactu , sed auditu tunc sensule Gallos, nos tamen hac in re iuuat um Lucretio summo Philosopho subscribere.' Atque ita plaste nil et odores,sialis quod excrementum caloris intone a set is ex cu terent,hoc ann posse Olfactum latere visum fugiat, ergo dc qui tolla nutriatur Ore,iam hic mirum in modum toto corpore,ac praeteri:m reli ratione fragrabit; quare abstinentium nostrorun corpora vel ipsis Pasitheris ellent odoratiora; de quibus Magnus Albertus ait este genus animaliuvorax,quod a crapula in speluncam ingreditur ad longum Iomnum i quo tandem exurgens emittita se tumum boni odor:s, que animalia Cetera gregatim insectam Plinius,5 ante illum dixit Aristo testa: at veroiciunates nostrosolorem halare praeter conlueturn, se vehement rem fragrant ampost ieiunium spirare quam prnus tum ipsi, tum ceteri homines emitterent, non respondet experi mento . Non ergo ab Odore Inspirato actione caloris in corde segregantur odoratae fuligines, de omnino excremeta vlla,nec lentibilia,nec sensum fugientia nec crassa, nec tenula: quare non
113쪽
His fulget theorematibus secunda ratio Ai isto
telas demonstrans odores non alere, quia nul uinera iis potest c4loris o Ia in coctiUiae Icgregati excrementum, necesiario ab inludiunctito ui coctione segreSanduim. Tertia ratio Aristotelis ostendens odorem non alere quia contione 4 calore non incraba ur. q. . XXXI.
EXinde vero tertiam h s addit demonstratio
ris ope coauci ci iii tu stantiani cicii Mu, procul dubio quod nutrit inii ea calore id perpeti necesse ell, v t fiat cras,tus co uiciatum uiagi, Mainlit humoris conlis leutia, nam partes omnes italidae corpulentiam Obtinent , crat,itudinemque longelia praciumorem, sed Odor a calore tantum abest . . . ini as ut uacriai uri cia Pulcntumque fiat, quod potius I atrenuetur , atque III spiritum insciis ilena, gncmque, leu hali Ium inspectabiliari iamnis extialati iatum vaporosa,cum luinida conuertatur. Nian ergo porcii Odor vlla ratione alere.
Quarta ratio , qua ADBoteles probatodorem non . ese alendo corpora, quia non cratur au
CVarto loco monet Aristoteles destinata esse
a Diuus a m anui alium corpore certa mem
animalia ut per ipsum appetazi, ueluti per organa
famis ac ii ,: O tot itaque non egi eruitantius:- buvtanquam alImentum. Quinto confirmat Aristoteles odorem non alere , quia nonus per amuens scutirm fontem olimenti in cap. XXXIII.
OVmtum argvinentum superioribus attexendum illud est ex Rriliotele, quia si ocior si
mia. uia asita in Pirato Ingrediatur per nares, de Os au uaclicam ad pulmones,uel etiaua ad cor, quod est ionfra Dissicina languinis, quo aliturum ualum corpus, haud tamen eo vadit tanqua odorabila, quando ibi non citorganu In odoratus; u rum Odor in cor Iertur per accidens,ac ex necessitate materiae, eo modis prorsum quo una cum inspirato a re ingreditur ad cor uenenata qualitas iii conlii tutione pestilent , exta quotidie caliditas, ac frigiditas aeri aduentura; quam nulla propteri Iea uertitur ii, languin sic omnino in allinentu corporis . Odorabile igitur per se uere non alit . i di, ae Odor esse medicamentum, non alimentum, sexta ratione probatur. cap. XXXIV. I, Emque uero quilin sapor in alimento nutri-L ciuo se habeat ad alenda membra non uelu-:--vit. Is iam alimenti cψnuertenda insubilantiam cor- p.rib nutricia di,sed ueluti condimentum sustitas. appetitum ad amplectendum cibum, Quod alibia tum est,uerum quemadmodum se habet sapor γα- Min alimento ad alendum. ita te habet prorius odo rrabile ad ianitatem; itaque odor non efficit, aut oconIeruat iant Iatem quia conuertatur in substan- tiam cO taris iam, auc uultatem, lutissam ramue . deperditam restituat; lcd quia suo calore simili nati ita lena calorem cui libetem erigit,iligIditatemque Isi ccsc,o I riae in corde noxiam ctar ita tollit. His omnibus acriter,ac nccessario demon
ilia; Aristoteles aduersum Pythagoreorum decreta Udor non cere quam sententiata alibi Setiam prosellus suerat.
Q si paullo diligentius considerasset Argo
terius, optime u Idistet has rationes eo non
tulit, quod ipse proris uat,nmurum Odincm, qui
assurgit cum uapore sempera corporibus rupinsitis, ta non simplicibus, esse compositum: ac ex ν - post nutricationem ala quid multare e reme- 1. 6Lor. tollim,quod tamcn ob triauitatem sensuna nostru ι 1 .
tugiat multo magis quam uapor quem Galeni
IMnit elle excrementum tertiae coctionis, S ex lolidiorcetram alimento pigrit: Corpu' itumque a 3. id clie Oportere alimcntunia, quod Icili tuit id, quod est solidum, ac terrenum in partibus; at liuod restaurat partem aeream,uapiamtum, ae d A. teum cite: Natu namque destinalle quidem insitu. menta
114쪽
De his, qui diu vitriint sine alim nto.
menta ad c ctiorum cibi. ε podonis, quando illa
maiorem elaborationem desiderant; sed vapor sum nutrimentum non habere opus illis in sti umem quum a mmmo quoque calore mutatio in eo feri valeata sed Argenterius ad pavea respicietis hoc in isto,nudumque corticem Aristotelicatum demonstration m lambens de facili enunciauit allatas rationes este nullius momenti,& a se adductis responsiunculis euerti: An vero res ita se habeat. neminem qui tr.ec omnia tu in nobis in argumentorum Ari istotelis explicationem,rum Argenterio in eorundem stilutionem proposita suere non Oscitanter legerit, rec iudicem. Non ergo pollunt absti nentes nostri. neque ubius homonum inspirata exhalatione,aut odore sin
Exhalatiorem odore fetro assam esse, sapidum non esse. hap. XXXVII. ARgumenta vero sit ricrem sententiam cofirmantia magna ex parte ingeniosa sunt potiusquam vera; quae si acrius expendantur, enodari poterunt. Quod enim primo a fi ereha tu r de in spirati ne exhalationes una cum acre sdluetur, si concedentes calorem ab astris, ac coelo quacuque, ratione sectum,productumve maere in rno temperagere in globum terra aqua constitutum; atque inde Iugiter eleuare vaporosam, & fumida exhalationem .audactet negauerimus propterea, perpetuo Vmucr nn aeris regionem infimam sic ea exhalatione repleri; ut nihil aeris in sim are valeamus , cui non sit admista ohala tussiensia enim IKrcipimus plerunque nos vivere, ac lpirare in a ' re puriori, ecta perquam delisca O ab i inni extra- ' neo,& aduentulo corpore: Quin & ratio suadet
exhalationis tantam manum assidue nran gigni, quanta necellaria cliti ad hunc a rein nostrianti. uniuertum inspergenduin siquidem calor ambieris teriae, vel aquae paries intimas in exhalatione non conuerti Med extimarum aliquas tantia in modo. non Mum lapides , quorum magna viScit mister superficie: longe a vero assumitur nullo tempore IIullampartem aens immunem elle .l v
tis; in nostro cium Mul O diligenter occluso nulli quam perflabunt venti; quihu pleruque sub dra etiam aerena Omnino carere contingit; an ne dicendum non potui te in cubiculo, di in aere traquillo vilitin ab itinentem diu uiuere e sed uiuunt sine respiratione Lummori, ac proinde sine mi pIrata exhalati O. Ad secuntum argumentum dentes exhalaisonem utramque simul alcendere,vegam ta indu ambas c Are in naturam mistus. fumida vaporol in velu tonus asti istinctum sursum desertia aeris regione media relinquendum; quod iii praex Ariolotcle ostendimus: Ac si comendas mai-sam ex utraque nusta in appellari posse nunquam vere mistum, nec millum perlactum dici potent, curuli nodi eli alimentum.
TErtiae rationi concedentes aliquando massa exhalationis habere,halareque odorem, sed sere semper tetrum,ut sulphii reum riualem spirat
nebulae densiores,ac fulmina; existimamus eo te reo, ac sere venenato halitu Timonis amitam pintius suffocatronem palmam,quam enutritam la bat enim semians nus, ut via respirare cognoicer
ius: id ipsum de Lymphaticis Apulcij, snem ire a teterrimis illorum halituum odoribus pene i se catos diu sine ciborociique iaculta, non iisti alitibus altos ; quod vetex Kno Apuleio colligas paullo post allecente te vi sit a ud Hierapolim Phrygiae M te in hiatu si rascros halare halitus,
cluos anhelitu trahentes bestii e contagione corrinpiae capite circumacto: Ater: rent i quin immo ines propius eo loci Ucedere audentes senia- aeuos esse: haemitta mi lone interpretar tiro cliit nos Plinius inquiens aliubi spiritus letales Eut scrobibus ei nulos , aut Q plo loci litu mor- tiscios inueniri r quam sententiam roborat iteiri. Galenus lib. l. de tuend. ualsi. statuens circa Sardos talem elle lCcum , equo I rantes halitu fintimorti seri. N praetereundum est de ius,u ε. luti de fabulis Apuleium agere, licci uera elle ni hil impediat. Deinde uero uti negamus huiuscemodi masAn exhalationis alete, ta non Putamus
eam in se ullii habere saporem, neque ariatiamur quemquam exhalationem istam unquam gust L n. O. Sses por enim guillativae partis passio est A rillo-wh: quod autem asicrtur de insensu la re atq; Adore, in illi contradici re nem implicat quu en tu . , nsaporis, t,doris natura lit per te obriat unum asti: &Ol iri tus . . ac propterea per se sensibilis; prosecto permile eit dicere saporem, 6 odorem l n, quu. tensilem ac dicere sensile iliciasile;suae odorabile, de pullabile in orabile, & ingui labile: Falsum&allud esse uidetur in propolito, mallaniexhalaia Exhalanotionum continere in se cauIIas Proximas odoris, & saporis, nam liccum sap: dum non bab humi 'dum etenim, ac siccum abiblute limi cauilae remotae odoris,atque saporis,fiunt autem p ximae D. eaussae odoris,o saporri proprii alimentiarum, de t . quibus nunc instituta est meditatio , quando humidum cum sicco lapido suem pessecte ntistum, ac cenas legibus, debitaque proportione, non utacunque adiunctum, quemadmodum est in milia
exhalationis. - Exhalationem a calore non credensari. Cap. X XXVIII.
AD quartum argumeatum concedentes in ,
aere massam extra lationi, concreicere in uaria meteororum genera 'nfitramur primum illa a calore concrescere, semper elum a frigore condensatur; de nubibus quidemiaqua, nive, grandine, a pruina dubium non est quin exua rota exhalatione fiant a vigente frigore in messio aere ma dia;
115쪽
cta: Idipsum alitem euenire materiae ignitarum imp laionum, Ita apparentium in aere lupe dem an strata potest, quamuis enim eo in loco nulla frigiditas reperiatur, ad eam tamen plagam de terra non ascendit exhalatio, quin trualeat prius aeris inediam regionem, in qua reperiens forte tot tum Impentam fligiditatem, neri haudquaquam poteli quin ab ea conde esur magis, uel minus,
prout ibi tum maiorem, uel minorem moriam traiiere cogitur ab adiuncto sibi uapore,cuius lentinri adhareas Implicata plerumque non ita facile
ab eius coalestis extricari ualec, tum quoque ita intensiorem, uel remit florem trigiditatam come: mimon enim temper in loco aere medio,ac in sim
gula eius porcione uiget idem trigoris gradus quq igitur exhalatio Illuc cransitens parum adeo cogitur ut crat sitiem Iniensilem inde c traxerit, ea
stipem in ad aerem delata in igneum elementum
uertitur inscia tibi uter, uel reperde ibi consimili exhalationi tenuiori colungitur: quq uero ita coacta suerit,ut sciasibus coipicuam aensitateiu ade pta sit,ea supremum in aere 1candens, li accendatur ardet in cometam,trabem, id diutulinodi alias
figuras ignitas; li non inflammetur, sed siderum
lumine illustratur ibium,fouearn, hiatumve. sanguinem, iique sexcentas alias imagines nobis eDiormabit, quae omnes Laudem abolentur, calore rurium tenuata illa arateria, ta In igne conuersa.
Extulationem in aere cogi non posse in Ianguinem, canum, o lac , quae pluat poιι ea. cap. A XXIX. eiusdem coloris quando itaque uapores rubri aut candidi ascendentes de quacunque materia ut m --
goris coguntur In aquam non mutato colore pris . ,-mia iii ,tunc uidetur lac,octa languinem pluere: sin tae.osam autem praeter ruborem tu uapores maximu quo- au ηυμβque obtinuerint lentorem, atque a frigidua te co-
gantur,tuc pluet ueluti carnium frustula:sed quae
inlin colorem lutis,camis, & languinis impono. '' re uidentur . ea nec olfactui odorem, nec guilui saporeta, nec igni, aut menta substantiam lactis, carmSoc sanguinis imponere ualebun t liqv idem comitia igne liquabuntur; quippe a frigore cocreta; quum lac,sanguifra caro igne non liquen- tur; ita priora duo a calore concrescam, posti inum autem molleIca non uere liquescat. Ut certo pateat quae aliquando pluit, non fuiste carnes. nec languinem,nec lac,led lubilantias istis ibium
lore,au i in uilentia si initeS, in Lemperamento uero, ac in essentia, ω praetc rum in ratione alimenti dissimiles. Qua ratione potuerit animalia pisere,aesperiatis
cione accidere potuit se, qua notat aliquan- '
INficiamur Sc illud, ex massa exhalationum de
terram aere gigni lac, languinem, ΔΓ carnes; gigni quidem potem subitantia laeti limilis,laa-tiinem referens δε carni rinis, quia ut lolis subii uapores, exhalationesque deuarus sublesiis
uarios colores Obtinent talpiniistinum lacteum, O cruentum; cuiuimodi colorcin ulpicimus di mea maISa, quae ut iupremo aere nobis elangit cum uiam a candore lacteam nuncupatam, tum
D 33 . sanguinein, dique purpura ut monet Aristoteles; S i ii sime prope terram Oriente,ac Occide te diale uapores cernimus ti aere rubentes ad instar Sagulius, per quos ec uisui tot apparet rubrus: hi Mero uapores aliquando colorantur a radiis lGlatibus admu reperculsis,ut Ia iride cUntinis gitialiquando autem nullo totis ininisterio ex se habent eiuscemodi colores a materia, unde prindiere : neque enim a ratione abest de locis minio scatentibus uapores attolli rubros,qui frigore cincteu sanguinem reserat pluulvin: unmo ec ex his ascendetibus de terra nivibus oblita limes rubras estici non ab re prodidit Eultrativus nobilis interpres Homeri: sed de Homerus 1ple rorem cruentum dicit, qui apta .l 1 rUtam quadoque factuseit: quid enim mirum ubi larga latrauitiis copia et lula cit,uide uapores attolli, qui 1 rigore coacti lan- suinem reserant, unde prodiere t sic enim liceat
obseruare uapores ut caloris ex aqua sublatos ad' sperculum lebetia frigore dentati turium In aqua dia ι,ristoteles pluisse lapidem in iluuiis AKos; non enim genitum in aere pluit ed 4 magno uentorum flatu de montis uertice,uel quovis alio editiori loco auultus, ac per aera uectus aliquandiu, ndem celsante uento recta deorsum cecidit more grauium; non alia ratione uitulum N lcente malciorciugo magna uenu uls extollere, erem longe per acta potuit,flatuq; remitis cadente tutulupluisse uuuin. Id quod M p. scibus innuit Plinius, Quid inquit se m rabilius potest aquis in caelo stantibus ς ιιιa, ceu param sit in tantam ρι rvenire
ait luinem,rapiunt eo secum piscium examinas
pe etiam Ia des subvehunt portantes aliena pondera. De ranis illud nob:s maxime sulpectum est eas in arae gigal, . pluere quum enim si ni an
mana non . alui pendendae structuraesic magnitud tius corpus tranque obtinuere multis organis an fabre contor viatis conlii tutum; par est non nisi multo tempore absolui polle: uerum in aeris illa parte, ubi uti innatatio m ranam commutanda,
non poteli tandiu pertistere agens illudia quo ra
iam conBrmari, animari debet,quum aer assidue commoueatur, & alteretur, pouisunum ue- ,ac uehementer agitetur imminente pluuia, dira qua ranas pluet; si quidem ut plurimum magnis tempestatibus id accidit. Addere liceat iii aere ex sumida δε vaporosa exhalatione haud gigni uiuentia nisi infimae lodius, quae non semine, sed ibium putredine otiti queunt, uti sunt muscae, pyraulla, ct id generis alia rana uero cui pol,lt ex putri oriri quumnalca η 'ν tureta ain existimae, V, apud Aristotelem, mill uperiecit ei se necesse est, quam quod Uriam M. e. s. tur ex lublata exhalatione uerum ubi gignizur ex
putas rituro terra made ac ara limo icatente. Wari
116쪽
De his, qui diu vivunt sine alimento. 43
terea qu eunque ctriuntur ex putri suae generationis emcientem obtinent calorem, immo simpliciter animalia cuncta calore procreanturrigendi ratio enim functio est facultatis naturalis, ac om , h. nino naturae, quae calore ubique utitur ad operam dum; ut vere vulgo dicatur velut in adagio trigi mria is dum non ingredi opera naturae, per naturae operati M. - interim significado generationes vluentium,quin m Min te omnes functiones uegetalis animae, quae sunt alereaugere,generare vivens,quod Aristoteli di eitur opus naturalissimum uiuentium, Vulgo
naturae perfectissimum: sed absolute ut omittas. ἔγνω. mus quae semine propagantur) quaecunque gu 33 gnuntur ex putri, ab effetente calore producuntur ; ceterum in aere pluuio nihil est caloris in actu,cuiusmodi esse oportet,i quo ranas exoriri decet: Non ergo exhalatio conuertitur in ranas; ideque iudicium esto de stellionibus, & alijs id genetis; Apparent autem post pluvias, si magna sint
haec animalia,uel ui uentorum aliunde in eum loeum delata; u et dis loquio cani concreti tegumen to, seu terrae rimis eluente imbre reclusis, pates Ha, quae prius sub terrae, aut luti crusta delitescebant: si vero exilia sint,nuperrime genita ex luto, aut solis calor aduenerit. volitantia vem pluere possunt,cum mortua vi frigoris enecata tum quoque viuentia vel impetu cadentis pluuiae ad te ram depulsa,vel plumis madelactis cadetia, quod metuens Icam volatum Daedalus genitor sic insita. ι-i. apud OuIdium . . . . medioque ut limite eum areare,ait, moneo ne si demissior ibis, Vnda gravet pennas, si celsior, ignis adurat;
Hoc ipsum dicere possumus de Lemmer Soligeri, quod belliolarum genus e nubibus putridis nogigni ex eo plane coniicias quia Nomegiae incinias ante horum animalium exortum,& Interitum aere usos non insalubri monet vir acutissimus rationi vero consentaneum erat eas gentes eandem Iuem contraxisse multo prius aere putrissis vaporibus, seu nubibus referto, unde gigni Lemmer potuere , atque postea contrahunt eodem inquinato vaporibu An quos corruptIOne Lemmer abiere . Hippocratis dogma illustratur de exhalatione
vi solis attracta ex animaliam codiporibus. cap. XLI.
Quod posterius adducitur ex Hippoerate si
cubi asseuerante vi solis in aerem tolli exham Iationem pruiniscue de omnibus corporibus cum simplicibus,tum etiam misti ac praeterum animalium, superiorem sententiam non firmat; siquide ex Enimalium corpore vi caloris exterm effluit halatus Hippocrati tum excrementitius, qui propterea non est alendo eo ori abstinentium noui rumitum quoque aereus, de aqueus i nullae sere sunt partes terre calore nanque ambientis de animalium corporibus segregantur terreae partes in sordes, aqueae vero, & aereae tu halitus In ignem e uertendos: nutae quod hac ratione vi caloris effluit ex animalibus missum non est persectum, ae pmpterea longe abest ab alimenti naturae . Quinimmo et si mistum persectum vi sistis ex animalium corpore attolleretur , quum tamen haud statim corpus alendum Ingrediatur, sed in aere diutius immoretur, in diuturna mora necessario a calore, , quo primum eductu est,postea in ignem conuertitur, atque in elementa dissoluitur: iecus enim eo permanente sub natura misti, quod alem di vim habeat, cur non omnes, aut saltem plurimi semper eo inspirato sine ullius alterius alimenti usu diu uiuere possemus e
Florem non esse vaporem vi erioris eoneretum, det alimentum cicadarum. cap. XLII. .
DE mre duo proponuntur, quae recipere neaqueo; quod signatur a calore tepido aeris
uaporem conciens ante; quodq; cicadis in alimen. tum cedat. Vapor enim a calore,quiuis ille nient, necessario tenuatur in aerem; concrescit autem in rorem non nisi a stigore; signum huius rei esto euidentissimum,quia noctu concrescit, quo tempore absente Sole nullus calor est in aere nostrati, potissimum uerna constitutione,quando s decidit: Equidem uerum est longe remissiorem esse aeris noetum frigiditatem, quae uemo tempore uaporem cogit in consistentiam foris, ea quae hIberno eundem condensat in pruinam; quo sensu scriptum est Aristoteli uapores in pruinam condensaria stigore hyemali, hoc est intenso, quale uiget
hyeme,aut in hyemalibus locis in mrem uero conuerti a Fgore non ita excedente, sed a magis tem ino, magisq; ad te rem accedente; nunquamnem a calore, quod gratis accipitur. Nec uerum est ei cadas re puro nutriri, nec Aristoteles id esuo penu reseri, sed e rusticorum opinione iam invulgata cum Menalca pastore canentium Dumq. thmo pascentur apes, dum rore cicada .
quam uulgi opinionem dc Ovidius sequutus de Clytie cecinit, quod
Perque nouem luces expers Nndaeque, tibique, Ddire mero achrymiduesuis ieiunia pauit. Sat enim erat poetae uulgatam sententiam proponere, quod non decet Physiologum, si a ratione dissentiat. Hanc tamen sententiam a uero abesse illud potissimum doceat, quod cicadae maxime uiuunt aestate,ac locis calidioribus,nec umis di bus, uel autumnalibus ullae uisuntur: ros autem aestate non radit, a nimio calore dissipatis uapor,bus; solumque oritur tempore, ac regione tempe ratae frigiditatis,quod nuper adnotavimus ex Aristotele. Uerum de eicadarum alimento postea suo loco lasius. Illud nunc sudiciat ad obiectum adisumentum , Qua ratione uapor, dc omnino exhalatici maere non cogitur in rorem a calore uehementi,neque a calore debili ullo; quippe omnis ealor est ultra tepidum sed a frigido temperato pro. xime ad frigidum vergenteidemus etiam disputationi a tepido; eadem plane ratione altractus Da por,seu exhalatio per inspirationem in cor, ubi uia get semper tutenti caliditas ultra teporem, noumterit R- a
117쪽
poterit ibi eondentari ullo pacto in sanguinem ,
Malimentum Mannam non seri ex vapore vi ealoris densato in aere, nee μιam alere posse ad IIsbraicae mamnae discrimen. cap. X LOL
DS Manna cluo similiter suspecta nobis asse
runtur, alterum est, quod elus origo sit in aere ex vaporibus a calore densatis; alterum est,
quod tota sit alimentum ex te sit hiciens ad vitae custodia ua. Quoad prunum , non imitas ibo vaporosam exhalationem cedere in materiam man. me; sed inco dogmate aperte negabo vaporem hunc in manna in concrescere minitterio caloris; vaporum enim ea natura est, ut solo frigore clen-lesItur, calore nunquam, sed potius attenuentur,
ac in aerem, aut ignem conuerta ntur: Argumen.
tum huius rei hoc esto euidentis imum liun quod A anna ipsa calore liquatur; calcare autem liqua- . m. bilia non ςste nisi frigutu concreta docet Aristia te- les; tum quod in locis manna seracibus ea ςolligi- tur quotidie lumim mane de arborum frondibus noctu genita, quo tempore in aere quoque estiuo non calor ullus, leti stigiditas viget: ltaque a frigiditate aeris nocturni tepori pro rima ros. mutin manna in . Nec minus mihi Iuspectu in est man- omnem in axeriam ex V re, seu mre c cre-
tet is, numeranda suisset Aristoteli. Deinde vero diu, υ , .su lud habe inus ab Aulcenna, Me sue, quis oc ab e pcriment manna in participem esse natu a virtutum plantarum,ex quibus colligitus, quare nos erit purum ine Leorulion aere genitum, ted ni stuex rore certa tem ramenti, & humore quodam ex plantis nonnullis, luper quas cadit, resudanter Quae autem manna legitur luper lapidibus, ac te ta, illuc non Hii inediate de cisto,sed cecidit de illipibus oculato experiminio, ac testimonio Clus ij,
LA O . & Altomani. Quin de Porta in sua Uilla scribita δ' ' se tiptoribus se accepisth, Gallis locis quibusdam ex
vulgari olea emanare manna Vere meιι eum sapore, colore, o incorruptum durare. Hanat e tenetur ra
mis,ssi'tibus, ct ram uis corticibus, Ne ι etiam scalpello incisis, oliua nigritante, vel purpurasce te, N embri mense, ingι uente hiemissaeuitiarfectis etiam maiorιbus truncis mitio melle i quidiorglutinosus latex emanabat, postea Irigore dei or evadebat non tam mes, quam manna praefferens. Sed de ego ipse non lemel oleas aliquot in rure meo de terra legi Huae nigrae colore, ac sti exsiccatae albo quasi iaceam resperi e gul ut mannae saporem
comm . nicarunt. Deinceps autem certo constat
. in in bria mannam colligi e solis ornis, de frax
nis tum frondibus adhaerentem, tum erinus, Et caudice aut sponte resudantem ad instar gummi,. aut in si uae , ac expressione violenter eductam, quumque i ultae clae sint ibi arbores inter ornos , εἱ haxinos, ex nulla tamen earum mannam colligi,vel educi: argumentia certili lino non esse ma
nam ex rore totum. Demum etiam vesperi obteis eta livitias ora ride ita xlumne noctu rorem admi
tat; mane tamen stondes manna diffluere, scaterea inna Aque comperias. Alla lus multa addit argumenta PM. Dinctiis inus Costos,id Altimarius; quibus liquido iam pateat no esse mannam purum meteorum--α ex vaporibus condensatis in speciem rori S, sed elle A-- .gumini plantarum, de e lucco arborum fieri; cuius As.f. modi este omnelia manna in Orientalem autor est iu 'Garaias ab Horto in opere de medicamentis Indicu Orientalis. Ceterum de manna, qua Deus V 'olun pauit quadraginta annorum s pacto Hae brem Ex, cnrum multitudinem in deserto Sin, non possi in cum Vallisio conuenire ut eam existimem elus dem speciei cum iacit rate; nolira enim seruatur Hasai unputris ad inultos menses; illa non ieruabatur ad tertiam diem, ted altero, vel tertio inane iratobat vermibus,&computrescebat nostra,quo tem- 'pore legitur, quotidie colligitur sine delectu disrum; illa die labbathi nunquam cadebat; nolim aestate solum iique anni tempore certo prouenit, quod Melues adnotat; illa tuto anno, singulaque nocte, praeter eam, quae est ante sabbathurn, cado. bat ; nostra semper ii idem locis prouenit, nec O, seruatum eli alicubi, quum antea non legere u , postea collectam fuiste; illam eo tractu deserti Sui tunc solum pluere caepit: nostra valcuin, Cumque simplicem obtinet saporem dulcem, ac nauteam cientem; illa in se hinebat omne delectamentum suauitatis: nostra non tam ante lblis ortum,qua in etiam meridie lumino,ta sub canis aestu colligitur Docti Isinu Costaei ani inaduectione; ilia quum ibi C ra. in incaluisset, liqu scebat nolita medicamentum ill Mesdeiectorium illa purum alimentum praestabat homi nibus more panis, quo nomine appellabatur in
Iliael. Neque veritimile ei quod Vallesio ,
cui t) omnes in ea multitudine cacochymia labo rasi sic proinde principio mannam illis contulisto ut inedicamentum, quod ipsi appellarent cibum . leui istinum nausi am pri in cantem; mox consuetudine redditu in idoneum, atque luauem; Nam vicissim ab initio laeti, ac gestientcs trianua vesce
bantur Haebrei; deinde vero inuae M t semper natio perulcax, Demue contumax Hlestem pane insistidire caepit appellans cibum leuillimum , dc
nauseam incutientem; quam eorum pe Icaciam
Deus ultus est in rebulum mittens ignitos serpentes,quibus vulnerati plurimi moriebantur: nostra quidem manna vere cibus leuissimus est, id ita leolus, quare si it illa eiusdem si eciet, ac fortis extitillet, nec falso dixisset Israel se iam nauseare super illoci leuillimo, nec Deus propterea illos immissis colubris morte assecillet. At vero medi- cam Clum,aut venenum consuetudine ulla cibum a gesticipi. 1le, longe minus arbi r p babile. Uppin is .iam iasitas enim habent inter se naturas alimentum, me sisHis noridicamentum, atque venenum. consuetudinis qui- aere
dem vi pollit medicamentum non alterare cocta timἡ-mispus, venenum non destruere uiuentis talentiam;
sed in alimenti substantiam verti poste no damus,
existimantes utrumque a conlucus ingestu inimpune tandem cum excrementis pelli extra γpus . Quamuis autem de manna in proposito experimentis no reluctabor; si quis tamen tuo periculo
118쪽
De his, qui diu vivunt sine aliment . μα
tentare voluerit an sola manna nostrati diu viui queat, eum timeo ne assiduo mannae solius via leuitas intestinorum, ac nimia deitatio internecioni dedat. Haec quidem arbitratus is ego sum , qui
nostrati mannae ultro concedam exiguam elus
quantitatem cum solito cibi genere manducatam esta alendo corpori, non quidem partibus eius meis. d. dicamentosis in alimentum mutatis, id enim fieri alat. non posse reor,sed a copia cibi,& potus innoxij obrutas, ac superatis ea ratione, qua circulatorem uidi repleto stomacho post crapulam impune venenatas carnes ingurgitasse, retunditur enim, ac he-hetatur vis medicamenti, ac venent etiam , quod T nussita pauca ingestum sit copla, ab ubertate alimenti, &mois interim si quq sunt in medicamento partes alimen
Deum. tariae coctione ab excrementiti js purgatae alunento sunt corpor spurgatorijs,ac noxiis Vesut ineptis . '' ad alendum, ita inessicacibus ad mouendum, destruendumque corpus, postea cum excrementis a corpore pellendis: quae ubi non hebetantur ita nuturam fit bigunt , ut eam ab alimentitiarum pa Cap. xu. tiu incoctione avertant; quare manna sola non . a 39. ιε alit, cum cibis alit. Sed hac de re infra latius.. Θ' Sic ergo nec manna fit ex uapore concreto caloris opera, nec sola potest hominibus in alunentum cedere: Quamobrem non necessario colligebatur u Dporibus una curn aere insipiratis δε caloris ministerio in sanguinem concrescentibus sine alio ullo alimento diu abstinentes nori os posse nutriri. 31el non se puram rorem eoncretum, nec tale quid sae alio nutrimento diu posse hominem a Ilmentem alere. cap. XLIV.
DE Melle hoc dicimus, ipsum non omnino e foribus de stirpium substantia puriori exsus. Mist e. dare quod belle demonstrat Aristoteles, nec omnimi. no ad instar puri metiri de coelo cadere, nilquo aliud esse penitus quam rore in; verum subitat iam quandam esse compositam e curta specie roris, &nirpium, storumque halitu, ac humore; quae su stantia plerunque pauca non nisi apum auxilio legitur,& ab earum calore elaborata uomitu desic tur in alvearia cerea,cuius mistione cerς inquam
consistentiam, & lentorem nanciscatur eui lentio rem talonnunquam tamen adeo multus est huius.' rc ΠS de coelo prouentus, & humoris tenuissimi striari de stirpibus exi Lua, ut sine apum industria mel de χι- mrat plantis mane a rusticis colligatur: qua de re lucu- tritim. lentum Galeni non desidero testimo mum is plantu inquit s ab animalibus mel e In secretium; σ3 D. - quidem mel oritur in plantaram foliis caddere im
SP. que friactis, neque pars, sed eiusdem est cum rore generis non tamen assidue, nee copiose, t ille pro ιι nit. AIemini aliquando quum astate super arborum,
ac fruticum, herbarumque folia mel quamplurimu uiget repertum , agricolas vetiιt ludentes cecinisse Ioppiter melle pluit, prac efferat autem nox cνt peractatem bene frigida mam tum tempus an vι aestruueras pridieque calida cd sicca fuerat aeris temperies peritis qui met nature interpretib ty P: libatur halitus e tirra O aquis a solis calore sublatos, ac demde exacte tenuatos, ac coctos, a frigore secuta no ctis concretos eoaluisset apud nos vero raro id a cendit, in monte autem Libano quotaunis persaepta, itaque eoria super terram extendentes, ct arbores exiscutientes quod ab eis desinit, excipiunt, ct ollas, ae fictilia melle implent, vocantque id mel roscidum .
O aerium: proinde connat materiam,ex qua mei generatur, rori esse congenere uidetur autem ct ex platiae in quar'm folijs colligitur, beni, maliue quidpium ipsi accederer ideoque laudatissimum in locis mel gignitur, in quibus th7mus, ct altae quaedam herbae,ac frutices temperamento calida, oesicca assatim proueniunt tenuiorem enim en parerum id mel, quod in huiusmodι plantis generatur . Ηγ ille; quibus aperte colligas melli materiam non esse e puro te rae, aquarumque halitu condensato in speciem roras; led partim e rore, partim etiam ex halitu, te. 3mllismanu locique humore stirpium; secus enim haud ne.' μή eesse seret mel aerium in monte Libano colligi excussis arboribus; nanque sternentes coria praecisis arboribus,ac extra locum arboribus consitum, uel etiam inter unam. & alterum platam sine illarum excussu mel etiam colligeret cadat enirn im etiam non super arbores: mamo sane detractis arboribus uberiorem longe mellis prouentum haberent cinioni quippe roris, privsertunque uiscidiustuli non parum tum stirpibus pertinaciter adhaerere, tuin per arborum rimas, ac pom intrinsecus ferri ad partes intimas,& medullam, uerisimile est. Deinde uero nil boni maliue melli a plantis inesse posse
uidetur, praeter succi, uel halitus communicati nem: nam stirpes solo contactu externo sine ullius substantiae aut halituota, aut λlidioris communicatu nullam bonitatem, malignitatemve ulli in porum impertiri posse uidentur:& eo minus tenuitatem partium . quam mel a plantis calidioribus non sortitur,nisi ab illis ebibito halitu, uel lium re tenuiori, quo mellis consistentia tenuetur tum breui temporis tractu: plantis enim calor actu non
inest, quo mel attenuent, sed in habitu solum: sic
Aristoteles mel non resert inter pura meteora: sic
Plato in Timara perspicue mel reponit inter liquores, non quos de cacto pluat, sed quos e ldio radicibus haustos plantae destillent,ut gummi, pix,oleu, balsamum,ti id generis: sic Plinius ait mel esse r
ridam quidem materiam, d mutatam afronde, at .ncorruptam ὰ succo flortim feo modo scilicet quo miscibilia sese refrangendose destruere dicuntur
alteratamque in uterculis aptim. Sed di Atili teles determinat mel esse a praedominio terreum. unde E i. 'constat melli exortum esse non ex puro uapore , ubi qui naturam obtinet expertem terrae, sed ex succo ν um netlam terreo a plantis communicato. Deinceps autem ex allatis a Galeno constat halitus aeri perinl-stos melli gignendo materiam non suggererem si concrescant iii subitantiam rori congenerein, non
concrescere autem nisi a frigore, illoque satis emisetu digno. His plane pateat cur apes aereo melle uel cantur, nostri uero abstinentes ex halitu aereo alim intum sibi parare nequcent: primo enim apes non in pirant , ali0ue innit Oron m Ore iii mutatim
119쪽
adspectabilem aeri adhue immistum, sed iam eras fefactum noctis frigore super λndes, floresquo
lambunt; nostri vero ieiunantes vivunt nihil tare, linguave lblidum, ac seniih:lis consistentiae Iam-hentes : Insuper abstinentia clari nihil habent limrra se Digiditatis intent, , qua tenuiores halitus cum aere inli iratos coiiden lentin sangum . immo vero inspirati halitus ιn cor trahuntur , in quis vigens impensa cal ditas eos potius tenuiores est, cit, te in igneam fuliginem conuertit, quae mox extra pellitur in eIpirauone. Prostas non ali exhalatione illi consimis, quam iam pirare dicuntur abstinentes, nec virisque idem esse posse genus alimenti. cap. V L.
D ε Pyr usta vero, quod animalium genus A
ristoteles ast gigni, fic vivere in mediis flammis cypri carum Brnacum, qtuindo hac de re suse
agimus in opere de spontina viventium generatι
ne , nune breuiter dicimus huiusmodi bestiolas inter flamas habere materiam eiusdem generis pro alimento cum ea, ex qua primum genitet suere , par ei enim quibus origo est ex densioribus utriusue generis exhalationibus vigore ignis de vinium lignorum strue, ac lapidum congerie scaturientibus; eisdem inde oportunum inciIe alimen tum; siquidem eadem est materia generat oni altionisque, ut pulchre monuit Aristotelas alicubi Tilam. scribem, 'tura opus en alimentum semio prab
mat uti re cuique emu ex qu' generatur, ex eo alimentum s relinquitur: Quemadmodum enim mortifera m
Styge, atque alibi in venenatis siue fontibus, siue stagnis, aut fluminibus pisces vivunt ex materia venenata enutriti; quippe quibus in eiulcemodi aquis apta fuit materia ex qua orirentur, de efficax
vis,per quam nascerentur; nihil pricter naturae M. dinem est in ipsis etiam viuere nutritos eluidem .getstris substantia; nam de in Ohua quoque amara vivunt,edi eaque nutriuntur, qui in ipla nascuntur vermes; dc cauernae, in quibus venenatis animali. bus ortus est,illis stlubre alimentum praebet,quod
esset homini perniciosissimum; ita plane inter fla
mas aluntur pyraustae halitibus innoxie, quibus primum constitutae fuere; adeo referunt omnia suorum naturam principiorum: Ceterum abstinentes nos rho qui materia non constent, constutuliue sint ab initio eiusmodi, que halitus fuerit inuisibilisaed ex crassiore sanguine, viscidaque semidis substantia; profecto nulla ratione vi pyraustae
tenuisimo halitu cum aere inspirato nutriri valdibunt. Neque omittas pyraustam e crassissimo ha- Iiru facile nutriri quippe maiorem non postulat in alimento naturq suae proportionat consistentia: at multibilis halitus inspiratus verti nequit abstinentibus ira sanguinem , & alimentum nisi longe magis crastescat,densioremque substantiam acquirat; quam tamen in humano corpore no inmetur unquam; quia in nob s, ae potissimum in corde, quo te sere dicitur. velut ad ossicinam praecipuam
sangulata, inspiratu, halaus, nillat inestinuo frigiditatis, unde condensetur; sied vicistim mulatum viu:dit simia caliditatis, ut de amplius acto.
DE auicula vero nomine Rhintace illud ncines propria sententia, nem asseueranter i lutarchus at i, quod lola vento, es aere, icia rore nutriaturi sed vulgi opinione . quin immo ex mente quorundam , respuente vel ipsa multitudine tam
dirum mendacium; Nascitur sinquit ipse)bi vel si
re Iam parua auis, cui νacnum nihil superat, sed rota intus sumine, atque adipe plena; venta, atq'erore nutriri quidam putant; nomm est ei R Juntate, a Hanc quidem vento. 6c rore non ali, sed alimento selidiore,nimirum insectis cum per aera volitantibus , tum per terram etiam reptantibus argum etiatum non leue est i umen,& adeps,quo tota est plena: latet autem hom nein eam nutriri iblidioris is escis,quia in aere volitans aut etiam in carcere coclusa venatur belliolas nobis non animaduert citibus; si erum veteres captam aviculam diligenti. 3 obseruallent, illam venari mulcas, de alia iniucta.
ut de Chamaelaonte obIeruatum est a iunioribus, plane comperiissem. O leuem non ali rore. cap. III L.
I Dem esto iudicium de animali occidentalis
Indiae pinguissimo corpore, magnitudine leporis,pigerrumque motu, nomine Canisleuis; linitim nanque acre,ac rore nutriri falso statuunt Caedanu de Scaliger; primo quia tam magnum, tam pigrum, tam pingue animal e moerilosus ieiena
sibi alimentum parare non posse ideo constat quia inter substantiam tenuisistinam roris, Scialtissi- main alendi corporis ad mi nus adest pn portio decupla, ut inter aerem, de aquam; si ergo ad rellaurandam unam portionem adipis eccem mria pomtionibus opus habet;quomodo illi ros sum ciens de caelo cadet,aut laltem tardissimo colligi, lambique potent, ore praesertam angustiores' memini fueros olim, ut uum tore plenum in Sole sursum sponte volantem mirarentur, onarii studio pluribus valis noctu in viridario dispositis, mane vix tantillum roris habuisse , neque adhibita spongia multiplici ex herbis rore madidissimis tantum colligere pintuisse, quo otium replerent. Deinde fuseoi tensum
est antea rorem non alere. Deinceps autem non semper toto anno contingit rorelnpluere; no hy me,non autumno, non aestate sed uerno, tria Iuratoque ten Irore, loci ue, ut doctu nos Aristote-
les.Quare nou in mensibus anni sine rore; quo ale tur Canisleuisecerte uel nullo,uel inlcctlb; iuc genere victus uti S uerno tempore pmbabile eir: a que hoc ideo maxime latere In ilas, quia sit huiusmodi animal nuctu uia, in f tib h uacua de uespertilio.
120쪽
De his, qui diu vivunt sine alimentis. 4'
uidetur in Cardano Scaliger,eam aere uicti- 'κ tare; quia uolantem homini nunquam uisam uerisimile lit tam alte agere, ut nostrum obtutum fise giat; qua in regione animalia nulla nota nobis,quianus ali queat:nam primo Cardanus aperti lume illi mullum ei bum esseputat alium quam caeli rorem; aerem uero eidem alimentum m esse ideo probat, quia longe tenuior sit, qua deceat auis esse alime tum: Deinde uoluntarium est affertum,in supero
aere no esse animalia nota nobis; quid prohibet ibi esse rausta muscas, & alia id genense Deinceps cur non ibi sint animalia ignota nobis,quibus tametiatur Manu diataqPisterea & illud longe a ueritate abest in supero aere degentem auem rore nutri, uin, τι nusquam enim ros ibi reperitur; cuius origo est in aere insemo apud nos ex Aristotelis decreto. Demum qua rauone ibi degit 'metuo, ac uiuit --
nucodiata , verisimile iam sit alla eodem tractur
perui animalia,quibus illa nutriatur. Argumentum duci non posse a brutorum alimento
ad nutrimeηtum hominis. cap. IL
A Diiciendum his est etsi demus dilautationi
brutorum animalium plurima vesci ex hal tionibus , non proinde Bre ut homines quoque ualeant exhalatione nutriri, longe nanque alia est natura,temperiesque nostra ab illorum temperamem trialimetum autem proportionem, ac naturae temperiesque conuenientiam cum alendo corpore hahere oportet; unde qua ratione coturnices elleboiam, & sturni cicuta nutriuntur, quae homines enerant I eadem plane statuas non ijsdem mtinus ali homines,quihus seras ali decernitur; quod pulchre tetigit Lucretius,
Adiutamur enim dubio procul, atque alimur nos certis ab rebus, certis alie,atque aliae res, Nimirum quia multa modis eommunia multis Multarum rerum in rebus primordia molia
Sunt,ideo Nariis vota res rebus aluntur.
, ir;η .. Quinj mmo 6c Aristoteles ipse aperte fatetur non
uno in loco animalia disserte ab inuicem eu in plu- a. Hinre. rimis alijs, tum potissimum in uictu, Ac alimento; c s. ut quod uni uiuenti optimum est alimentum, alteri nutrimentum esse nullo modo queat: Hoc ipsum passim apud Galenum habeas asseuerantem suum - . so, cuique animantium generi cibum esse familiarem,e σή asinis quidem,oc equis paleam,& stilum, turnaci
I busellaboriam; sturno cicutam; siquidem non proti,i , inus si stur in nutnat cicuta, nutriet & homine; isti m. neq; si coturnices nutrire ualeat ueratrum, cons 4. e.f. quens statim est ut etiam alat homines uerum eleuta si urnos no modo eneca ut nos,sed alit quoque: ac reuera medicinaequεdam extant nullo pacto nutriendis hominibus idoneae,ueluti cicuta,quae stu obsis. nos alit, nec in eis mDrti stram uim exercet; in is set Gὰ.. c bis aureinuitae calorem extinguit; 6cueratrum, quod tametsi coturnices pascat, hominem tamen
De ν-er 1 tangulat: Quibus Galeni placitis non possitinia o g. 4 2avissim non addere carmina Lucreti
cui pe uidere licet pinguescere saepe eicuta ' ra.s.
Barbigeras pecudes, homini quae'R acre venenum. Barbigeras aleaster eo iuvat usque eapellas, ιDifuat umbrosia quas uero, o nectare tinctus. At nihil en homini 'εde hae quod amarius extet. Quare, iam nobis utim disputationi cocedentibus, alantur manucodiata, canisleuis, pyraudi, apes,cicadaealiaque id generis bruta rore, uel exhalatione aeri permista;prosecto non inde colligas homini lehoc esse conueniens alimentum; quippe in uict v, & in alimento non conuenit homini tum hisce hestijs oh maximam substantiae,ac naturi diuersitate.
Quo sensu verum sit Quod sapit nutrit. cap. I. AD aliam rationem utrumque pri ncipium negamus,nempe omne sapidum alere,nec non
exhalationem aeri permistam sapidam esse; adprobationem prioris,ex uulgari sentcntia petitam, Quod sapit nutrit,occurras nomen sapidi communiter usurpari ad significandum id scitum,cui iucu-dus,ae suauis sapor inest, non item cui sapor ingratus, atq; molestus; sic odoris, Olidiq; uocabulo simpliciter pmlato bonum, gratumq; odorem signi
camus;ingratum uero cuin detrahente particula tetrum odorem,ac male olidum appellamus: Qua
obrem uulgo dicentes quod sapit alere, signitie mus quae grata sunt gustui,iucundaque palato,nutrire belle,ut quq am de a natura expetantur,prominpteque suscipia noer,arcteq; a stomacho amplectantur non autem indicamus quaecimque qualiis differentia saporum praedita suerint, tam tb auium, qua
insuauium,in alimentum cedere: Immulto quae .
absolute alere possunt, si alicui qualibet de caussa
fuerint insuauia nimis, ei non cedent in alimentu, respuente natura concoquere, atque ainplecti, quibus abhorret: Ad argumentum irmaliter, si nomine sapidi significetur obtinens gratum saporem,
eoncedentes omne sapidum alere, negamus exhalationem aeri permistam sapidam esse ut mox ollendemus: si uero per sapidum intelligatur quocunq,
sapore praeditum , negamus audacter omne sapidum alere;siquidem uenena, & medicamenta omnia proprios obtinent sapores, nec tamen eoru se stantia cedit nobis In alimentum: immo sapidues est sal, quo tamen non alimur ; sed nobis ad cond:- mentum inseruit; non alit autem quia millum non sest ex quatuor elementis, quod mistum persectum . . nuncupant, cuiuis i alendi corpus, ac uiuentis
nutrimentum illi congeneum necesse est. Non ergo alit omne sapidum. balationem aeri perminam non esse apidam.
SΕd neque aeri permista exhalatio sapida efiie
potest; ad cuius allerti priorem confirmationem dicimus ex Aristotcle quidem oriri sapores 'o' per pasionem humidi aquei ascco terreo calidi- ' late cooperante; sed hanc passionem monet Aristoteles esse condensationem ; quare negamus in exhalatione huiusnodi pastonem, condensati 'NI'. minoiae sicri . non fieri autem dicimus, tias