장음표시 사용
31쪽
cori, eam quam fovet de sponsione Servatoris , non bene
affecutum fuisse. Hinc in exciderunt verba quae nouem ipsi excidisse. Ea habentur pag. s. Iusdem libri Supponunt ergo Coccejani, quod Christus , quia tantum fuerit Fide-juslb potuerit vadimonium suum deserere is quidem tam
firmiter ponunt, ut ex fundamento eo jus datum fuerit Deo, ad satisfactionem a fidelibus Veteris Testamenti semper exigendi, imo exinde deducunt, quod sub perpetuo metu Patres Veteris Testamenti vixerint, ne scilicet Messias vadimonium deserat,atque ossicium Mediatorium satisfactorium resignet: cum Coccuus qui methodum ejus sequuntur, totidem embis affirment, Servatorem nunquam vadimonium potuisse δε-
ferere, quod ex imis quae Vir clar ipse citat pag. 63 abunde patet, neque ex eorum dipothesi Ga flatuunt, sponsionem Servatoris magis ad Fiduussionem quam ad Expromissonem accedere, talis sententia profuit quam Vir clar ipsis adscribit. Meliusfuisseisnunquam verba Expromissionis S Fide-jussionis inibis negotio fuissent adhibita,' contenti fuissemus verbo quo scrae Literae utuntur, qui Chrisum Eγ ponsorem dicunt, eum Chris Sponsionem, neque .xpromissionis, neque Fidejussionis serenificatio , sine exhauriat. Tt, nam Vir clarissimus vidisset aureum libellum, quem nuper vervacuis edidit de Sponsione Chrisi . Vir Reverendus doctis us Gerhardus Perletonius V. D. M. in Pago Groot Ammers, Viri celeberr. Jacobi PeriZonii frater, sane mihi tersuadeo eum quo solo ingenio is aequitate sententiam suam mutaturum. Adeo enim Vir ille, metiori in Ecclesia Dei, satione dignus , totum hoc negotium explicavit S ira
aprico collocavit, adeo erudite contra omnes motos scrupusis
vindicavit, ut doctius id eri nox gessit, si assensum vel invitis extorqueat.
32쪽
Sed ut e diverticulo in viam redeam, ex dictis satis Gn- sat quantus vir fuerit Altius Quantam acturam fecerit ejus familia, tanto Patre orba, ex duplici enim conjugio retiquit tres liberos, ex priore duas filias, quarum una Maria nempe nupsis Viro Reverendo octissmo Benjamino vanHee , V. D. M. in Melandiae pago cui nomen de Burgi, quem pro meritis ejus in ampliorem secenam productum ex annmo vellem Ex poseriorestium unicum, cui vere apprecor
ut Patris sigiis inpens, doctrina sua Patriae Sacel sae utilis evadat, es ad illud honoris fastigium ad quod
Pater evectus fuit, evehatur. Neque minus certe damnum
fecit, Academia Lugdunensis, Ecclesia Belgica Respubrica Literaria ζ optima Chrisiani orbis pars Sane mors ejus non potuit non esse omnibus bonis is sacrarum Literarum amantibus acerbissima auod ad ipsum attinet, bibatis vixerat, S ingenii doctrinae S virtutis ejus monumenta facient, ut semper victurus sit apud omnes quibus serae Literae cordi sunt. Et nomen Tiuii inter Heroas, qui pro scro Codice , qui pro religione tuenda tot labores exantiarunt, tot certaminasubierunt semper vigebit, quamdiu ipsa
Quod ut ulterius pateat addam huic narrationi Indicem omnium librorum ab eo editorum S edendorum, de iis quae Belgico idiomate scripta sunt, in gratiam exterorum, praecipue Germanorum meorum pauca quaedam dicturus, ut sciant qua methodo usus fuerit in enarrandis graecipue i cris Literis.
33쪽
Vir Clarissimo editorum, secundum seriem temporis qua editi sunt.
Cui adnexa es Epistola Θηodi Sucatus utiacenss, ad Ecclesiae in Foederato Belgio iniseros in eundem
Hie liber aureus plane es , dignusique ut ab omnibus Fro-tesantibus legatur, propter aureas ad pacem S concomdiam tendentes regulas in eo contentas. Hi oricus quodammodo es , historiam vitae sudiorum S laborum Celeberrimi Coccedit, continens deinde Theologicus con fert enim opiniones placita Cocco quae maxime aestatribus ut novaci inaudita , liue hinc suspecta traduce
34쪽
bantur, eum glacitis non tantum Patrum veteris EGelesiae, sed etiam Celeberrimorum inter Protesantes Theologorum, ut ostendat non adeo nova nec inaudita esse , g eum nova videantur tamen non esse noxiis, sed maxime conducere, ad auctoritatem sacri Codicis asse
rendam lis verum ejus sensum ex ipsis fontibus inusia gandum , S A versarios omnes , praecipue Iudaeos, Fontificios, Socinianos Saemonstrantes, debeuandos. Frodiit primo in forma ut vocant octava sed dein auctior Dorisaci apud Gorisios in . ubi bis recusus es.
Is AGOGE AD SCRIPTA PROPHETICA,
in qua incium omnium Christianorum ad investranda
Vaticinia divina , ejusque utilitas ad veram Pietatem urgetur, 1 verus usus donorum Spiritus eum in nemdatorum , ostenditur , Regulae etiam Hermeneuticae,
35쪽
31 PRAEF ΤIO. in ιν- eorum qui Prophetica scripta evomunt, tradumtur. Denique con siderationes I sis Septem Frearum in Frisia in ebus sic dicta Admonitione modes refutam
Huic libro subnexus es vetus Scriptum anno Isss datum, De Septem Ecclesiae Periodis, per JOHANNE SAs-xΕRiDEM armentius anum, dum viveret S. S. Theo-Ag. 6 Hebraeae tinguae Professorem in Academiam
gi Honiensi. Prodierat hic liber etiam in octavo, ed postea auctior, is cum interversa responsione ad exceptiones D. Brin-kii, Vis vel ter recusus es Dor aci apud orisios,
Liber in signis lis omnibus qui Prophetias inquirere amant, utilissimus. Continet enim regulas Hermeneuticas adscripta Prophetica rerire evolvenda non tantum gropositas , sed ita exemptis ex acris Literis demonstratas, ut ipse Brin ius in Iibro quem Lapidem Lydium veri tatis insignivit fassus sis, Resormatam Ecclesiam allegata exempla semper ut Prophetica contra Judaeos M manam Ecclesiam ursisse. uasio etiam de septem Ecelesiae Periodis dilucide aperitur, is contra exceptiones defenditur.
succinctam A lula brevibus Notis apertum, S ualidis
36쪽
mis Demonstrationibus contra se Christiani nomini Odovisto assertum.
Cui seubnexa Brevis Harmonia Euangeliorum.
His uber nodjit primo Melaedami, di posea auctior
emendatio Dorisaci apud orisios, ubi aliquoties recusus G. Liber sane Eruditissimus, ct inter scripta illi maxime des deratus, ct ni fallor etiam in linguam Germanicam transfusus. Ut autem exire siciant qua methodo usus fuerit in resisendis scriptis Euangelicis , paucis methodum, quam tenuit in mamrando hoc Euangelio, aperiam.
Attendens ad nexum o Scopum hujus Euangelii animadvertit, illud quidem esse scriptum soricum, siue modo adornatum, ut se diminus Scriptor praejudiciis Iudaeorum , eis Iesum Nazarenum , quem pro Messia Patribus promisso agnoscere noluerunt, opponeret, seligens eum in finem hisorias ex ita se doctrina eruatoris, quae ad avellenda illa praejudiciarace re possent ut ex collatione sarum Historiarum cum scriptis Propheticis illucestat Iesum illum es Messiam quem Prophetae indigitarunt. Hinc in texendo Euangelio, non semper ordinem historicum quo res gemesintsequitur, sed rerum, quae ad eam demonserationem faciunt, ysum esse chrisum. His ae pius res diversissimis temporibus licet gestas, in unum compis git , ut argumentum fortius stringat. Ex gr. ut demonstra re Iesum esse Chrisum ex doctrina ejus ι Conciones ejus
quae docuit , licet dives temporibus, o nuit. Idem facit circa miracula, oc Hinc evicit ordinem Matthaei intexenda harmonia Euangelica non esse sequendum, quod uniamque, qui, quae a Cap quarto ad decimum sextum enarrantur, cum Luca Iohanne conferre voluerit, facile patebit. zuod tamen plerique Harmoniarum Concinnatores ante eum
Methodus ipsa in enarrando Euangelio talis es.
37쪽
Praemittit Isagogen ad hoe Euangelium ubi agit, i. De testimoniis quae in scriptis Judaeorum, Genti.
lium occurrunt, de vitai morte est, ut extra dubitationis aleam ponat Iesum exstitisseis crucis supplicio affectum fuisse. g. r. De Historia Euangelica in genere & ejus veritate.
g. 3. De Antiquitate hujus Euangelii. g. De Scriptore hujus Euangelii. s. De ejus integritatα 6. De lingua qua scriptum fuit.
g. 7. De occasione hoc Euangelium conscribendi. f. 8. De modo quo exceptum fuerit. g. s. De Scopo Matthaei singulari. g. o. De statu controversiae inter Apostolos , Judaeos Gentilesque incredulos I i. De ordine in texendo Euangelio observato. g. r. De modo xvi demonstrationis. Deinde ad Euangelium Uum accedit. Hoc pandit brevi unius-cususque partis Analysi, succincta verborum o rerum ex ι- catione , demia addit demonsxationem , namquamque peruo-pam ad scopum suum reducentem. Demus hujus rei specimme Capite primo Euangebum in tres partes divisum es. I. Pars prima continet ea quae observanda sunt circa adventum Jesu in hunc mundum. M. Pericopa prima per tabulas Genealogicas indicat genus
Hanc Genealogiam succincte explicat, is di cultates quae in ea
inveniuntur, in verborum explicatione removet.
Deinde demonstrationem ad Scopum subjungit. Scopus in hac pericopa est demonstrare, Iesum ex adirimilia ortum suum duxisse , ex qua' Prophetae praedixerunt Messiam oriundum esse. Hinc ita pergit:
38쪽
PRAEFATIO. 33s a Character indubius, inter primarios est, ex quo Mensas agnoscendus erat, eum fore ex domo Davidis tr inde ex semine Abrahami. I. Propter expressa testimonia quae ex Mose Trophetis
II. Propter Iudaeorum in hac re sententiam universaliter receptam, ubi Judaeorum sententias refert. a. Tabulae Genealogicae a Matthaeo productae demonstrant Iesum familiam duxisse ex Davide, Abrahamo. 3. 3. Iudaeorum exceptionibus respondetur.3 Vis hujus argumenti ad probandum Iesum esse Christum
In rigerendo hoc Euangelio videbis rarum judicii acumen. In explanatione rerum o verborum , patebit immensa eruditio. hine musta felicissime detecta quae antea obscura erant, multi novi expliciti, qui inexplicabios habebantur. Inter alia in hoc uiso occurrit dissertatio de anno tu ι-μω Servatoris Math matice demonstrato. Ex indubiis characteribus, observat I Jesum fuisse crucifixum, cum pontius Pilatus Procurator Caesaris cum imperio erat in Iudaea , Iosephus C aphas Summus Judaeorum Pontifex. Ex historia vero patet Pilatum eo ipso anno, quo Tiberius mortuus est fuisse remotum, postquam Cajaphas anno praecedenti a Vitellio de Pontificatu esset depulsus. Iam Tiberius mortuus est anno imperii sui xx ri hinc ultra annum xx. Tiberii, mors Servatoris protrahi non potest. II. Jesum anno xv imperii Tiberii a Johanne fuisse baptizatum , post quem Baptismum minimum tria Paschata
celebravit, hinc necessario sequitur eum non fuisse cruci. fixum neque anno Xv. xvi neque xv D. Tiberii. Remanent proinde anni Tiberii xv III xxx. XX.
III. Jesum fuisse crucifixum feria Hebdomadis sexta , qua feria Iudaei, qui neomeniam figebant secundum Lunae 1 ph
39쪽
phasin , Pascha comedebant. Jam calculo Astronomico adhibito invenit hunc characterem tantum convenire anno Tiberii ix qui est Period Iae 7 6. hinc concludit hunc esse annum Θανάσιμον, quae fusius cum eruditis observatio.
nibus ad ultimum Christi Pascha deducit ad Cap. X X VII demonstrationibus autem multa dicta Prophetica egregie illus i. IV. METHODUS CONCIONANDI juxta praecepta artis Hermeneuticae ct oratoriae concinnati, quam in usum studiosa juventutis delineavit. Dordraci apud oti
Hie libella mole quidem es exiguus stivariis timebis referatus. Occurrunt in eo non tantum doctis iis accuratissimi canones inventionis is spositionis ad quodubet genus Textuum felicissime mucleandum is ad Pietatem urgendum , verum etiam quae faciunt ad sacras Literas rite explicandas, quae in omnibus partibus observanda sunt, in Propheticis, I picis, Emblematicis Historicis, Didacticis, Paracliticis Illud Ar clariss in hae methodo singulare habet, quod inculcet, intextibus Propheticis nulla argumenta ex ovo samento esse adducenda , verum omnia probanda ex scopo, nexu, vive borum textus, ct collatione cum aliis dictis Propheticis, ut ita viam sternat ad convincendos Iudaeos, qui nulla argumenta ex ovo rasam admittunt. Sed quae ex Novo Te memto adducenda sunt, rejicit in finem , per modum impletionis, ubi dicta Prophetica cum dictis Novi Te is lasoria rerum confert. In Historicis Novi Tes ordinem invertit, argumen ta in explicatione ex Novo Tesam petit, sed per modum --λγε prophetias cum dictis Novi Testament confert, utor bet hane vel illam rem ita evenire debuisse juxta Prophetarum vaticinia. Ut discipuli methodum succincte propositam melius intelligerent , in privatis Collegiis non tantum obscura es . cuit, sed sterimina vel paradigmata uniuscujusque generis teri
40쪽
tus dedit. Sie scribentibus dictavit, ut specimina textus Emblematici S Trophetici ad manus haberent, omitias in benedictiones Judae Iacobi fui ad Genes XLIX. So. Fosea vis describendas dedit omitias in omnia anni Fosa, in Catecheseos ei uergensis maximam pamtem , discipulis tantum disribuendas, quae ad Viri clari methodum inteuigendam apprime conducunt. V. DIGT SANG en SP ΕΕL-ΚONS derou DEN, es bymnder der EaREEN, - een naa keuriconderetoe der Oudheyd y syn oorige duiste Myd wedero προ ideri dienende om by Wege vaneen Omloper, de Leezer tot reniete versian derGoddelyta Psalmen e netieriegryp vaniaa Ware ge-bruyconder beide de Testamente op te leiden In vi te Dorti Goris.
ARS POETICA S MUSICA, tam Vocalis quam
Instrumentatis VETERuΜ, praecipue HEBRAEO- υ, , diligenti di uisitione Antiquitatis ex tenebris quiabus invoisebatur in lucem protracti ut tanquam Fr dromus Lectorem in intelligentiam Divinorum Psalm rum , s verum usum eorum sub utroque samento imiredueat. Dorisaei apud Gorisium, in . bis jam G
I hoe Iibro multa erudite de Veterum Musica si praee pue Hebraeorum traduntur. Si autem Lector Ria quae hie liber contineat, dabo brevem totius ineris tabellam. Dividitur in tres Iartes:
I. Pars prima agit de veterum Musica Foe in genere. De Cantu ejusque origine trogressu Cas. I. SII. a. De Arte Poetica Veterum CVAU. 1 De Musica Instrumentali, Instrumentis Musicis V