Callinus : sive quaestionis de origine Carminis elegiaci, tractatio critica

71쪽

m CALLINUS.

tata minimi so, qui in Analactis hoc epigramma habet inter δεσποτα nr. 49 I. Initio, S. κλειτα scripsi, quod erat in libris καὶ ri. De v. 4. hae Helairichius adiiciebat: Apud Fh uurinum legitivir seu - , -- Deo odi in iis ora cuiam Nn ων,--dii unde no , δε ημιθεων - βι'iuo ἡρωικαl, de heroibus libri,nuuiqindem eum euipsi praepositionis, sed usu recto gignendi α- in utroque sermones quo δε----δια dicimoent et q-rundam errores eorrigi. Sed hoe - γδum. Iam si duo postrema disticha ipse Plutarchus a tulit, ἐλεγεμ singulari numero omnino de pluribus diast iis usurpavit Achaeo ab aliena manu suppleta vi

deri debent id quod otium in Tyrtaei resis inis apud

eundem Plutarchum et alibi factum ess , s ii locis est demonstratum in prooemio ad Tyrtaeum Auctor Pr anum distichum, ubi Homeriis Colophoisius fuisse di. lux, aitulisse satis habuit. Desunt etiam nonnulla, ut γαρ declarat, ab initior unde e initur, i itegrum Pigramma Plutarchum apponere noluisse. Quum igitur in integra verruum serio punctuin sustinerim post ἰηιο idem tamen in Plutarcho, ubi reliqua delenda sunt et infir tantum notanda est retinendum. Proinde ἐλεγεῖον legitima vi positum et disti luim ess exi limal

ἐλαφους

ηιονος . . .

Q ἀκτας διανήξασθαι πι--ας, καὶ μι---, etc. Scripsi locum ex Casauboni emendatione, ipseque post rius fragmentum revocavi adiumeros suos: qua de o

72쪽

Iacobrium miror tacere in Catalogo Poet. Migrammatip. 9οο 'Eλεγειω Si agulRI mm ero tota Hedyli, quae ferebatur, dicitur e la. um etiamsi per se semposset, vel sic me dicendum fuisset τὰ δε ειον, οὐ ψωρχη . misso τουτο, aut etiam, quod idem est, o ἐλειγεῖον τοῖτο , mis8 ου ἡ ἀρχη Quod posterius quum aperte, exqvisitius, apparet, delandum esse μή ut, senia ad τουτο ' Restat perversus, de quo uic istin , usus nominis ἐλεγειον do pluribus distichis. Sed facile patet, τὰ ἐλεγέ s aliud ad idem illui τουτω idquo antiquius altero, sed .lsum esse glossema Scripsit

et quae sequuntur. Hoc distinuim indicis instar et i tegrae elegiae significandae est; quomodo, ne alios dicam, Pausanias N, 16 P. 519 ἐπέλεγον ἐσμα, καιεῖ-τ υριστομενης τοῖς ἄκεδαιμονίοις. Est etiam tertius locus, ubi de pluribus distichis ἐλεγειον

occuIrit. de e Pindari Scholiastes ad lymp. XIV, set ex Theopo ivo μια δέ, --t, ιγνῶν - πραεν- μένων λενι - , ει--εὰ - - Ἀριστερα χειρός. quuntur quatuor versus. Scripsit Theopou pus: si di καὶ νυν--γε Μῶνα ἐλεγεῖα, σιόντι etc. Ita Diogenes Laertius I, et a linam Ionis V jam de amino pluraliivinea o vocat ἐυγεια, et ibid. 5. de eiusdem S lonis elegia inlisistrati tyrami idem ita loquitur: τα δὲ

αὐ- ταλα - Adde Philonis II L p. 5, qui aliam

Solonis, quam putat, allaturus Hegiam, quam spuri me Solone indignam nunc quidem proiiDiti iasse satis ha-hm ἐλεγεια, inquit, τοιήσας sed minus proprie Pau-

73쪽

astutias IV, 13, p. 315 tres versias elegiacos . e unaam et dimidium ἐλεγειον nominacia mi Augere quivis poterit

numerum exemplOIMIn Progrediamur a quartum locum, qui scii Phalaridis est. Et is quidem tenebrio quod meum omnem isti CXLIV. XX. uin no ου

vocat ob lugubre a mentum, hoc multo etiam ineptius est, quam si idem λεγεια, aut melius etiam ἔλεγον appellasset quanquam ne lio quidem tolaxabiis p et videri, ut egregie declaravit Benucius, mitis aententiam nova vitam argumentatione mox contra Mettigeriimluei cOIlabor. Nescio tamen, an tale portentum ne

falso quidem exspectari Phalaride possit. Quid si cosemus: 'E-εἰλαμεν Στησιχόρου, Ἀξsiris,-- ἐπιπιγωου, etc. Quod etsi de carmine Iugubri quidem,

sed in unere nou caulato, et ipsum PuYum accurate diacitur, at saltem non erit aeque insulsum. Haec si probabiliter a nobis sunt disputata, certum iam est et cxploratum, nomina ἐλεγεία et ἐλ ων, sive hoc singulari ponatur sive plurali numero, ex legitima loquendi consuetudine viaice ad metrum, non etiam, ut nomen primitivum δεπος, ad carminuin Iugubre asegumentum Pertinere. Neque etiam aut postulavit AIistoteles, ut appellatio των ἐλεγεων umbris ais vinenti significationem ha heret, aut etiam, si postulasset, hinc de proprio et,

liquissun Us loquendi ulla nisi ad fimianda in potius noctuam sententiam, quam evertendam, valeret Conclusio Aristotcles de Arte Poet. 11: tibi M in παγε, συνοπττοντες τω μδερε τὸ ποιεῖν, τους δε δομο ποιονς,

is, iis oras κατα το ρυθρών προταγορευοντες. Ita e unus, Praeterquam quod minus, in sillox et co ira codices αεροποιου edidit. Quae Arma, si defendi Por e Poteat, certe ab hoc loco, ubi de ἐλεγείοις V uub

74쪽

rro de ἐλεγοις, mi illi sest ablaorret Dicuntur autem ἐλεγειοπψαὶ ut ἐλεγειο φοι et λεγειοποιηταὶ quibus de

somnis vide Schaelamim ad Dionys Halio de Cinitium. Verbor. XXV. p. 232 539), ubi addas licet Getaen,

PIIDI' IIDII Ine utentem loco ante allato, Proteg. ad Ly-

phron. p. 57. ed. ulter et Ibid. p. 249. Emendan-

dari putat quis neget in philosophus Vulgarem ratiam

loquendi consuetudinem, sed improbat hactentis tantum, quatenus prorsus neglecta inlitatione, in qua ipso Poesis naturam ponebat, haec omius Teleari ad metuum solabat, non ita, ut poematum, quae ceteroquin hoc nomine non sint indigna, divisio item ex metrorum diaversitat factiun reprehendat, dummodo ipsa poesis natura ii iII itatione quaeratur, et huc referatur totius Poesis etiam metrica distributio. 'iam quod paullo ante nomen inminu latiore vi usurpaverat, quam ferebat communis loquendi usus, hoc non secerat ita, ut usum nominis επη de hexametris etian tum Ituperaret, quum hac arctiore significatione ἐποποιοὶ non diceaeentu omnis οἱ n, sed οἱ λυπ- - μίμησιν ποι--ες. Sunt enim eodem modo ex mento philosophi ἐλεγειοποι- et hoc ipsum est, quod Im maxinio pertinet, o δι ἐλμνέων, ut ipse ait, η, ιιθυῖσιν ποιο τες. Quid ergo 'Nonne vel si ἐλεγεῖα omnino disset, sunt, et metri, non Iugubris argumenii caussa hoc nomine appella tur Alia cluaesti est, intit Omnia ἐλεγεῖα poematum nomine digna id quod iure negat Aristoteles Indigna sunt, quae nil praeter metrum habent poeticum. Sin 'ius Aristotelem nulla non carmina elegiaca, exceptis Pauculis, quae sunt querula et Iugubria, in uincis merum retulisse sibi persuadeat, quasi nullum nisi funebre argumentum distichis invisum ess possit poeti cum is reputet velim, istius sententiae nullum ne la-Visiti niua quidem in ipsis philosophi verbis esse Vesi sum, adeoque tale iudicitur ves ex iis grammatis '

75쪽

ω CALLINUS.

qui metrum elegiacum lugubri magis, quam aliis argumentis convenit, credebant, nemini unouam in mei iem,miisse Aristotelis longe aliam suisse mitentiam, ipsum Euan minii linius plutosophi sponsorem habemus ii Cenium pri metim quum illa grammaticoruinophilo, quae sola, si istis tale quid excidisset, his nugis excusatioriem quodammodo praebere videretur, ab Axi stotelis aetato sit alienissima, alque ex Alexandrino audemquo dictis male intellectis enata Adde quod ipsum Aristotelem camina elegiaca non funebria fecisse eo alat. An forte e bile est haec sua ipsius o Poeni tum numero eximi voluisse philosophum Immo qui benesnoritaristotelem eiusque indisium de didascal scapoesi, nullus dubitabit, quin gnOInicas potius excludi voluerit elegias Fac tamen, Aristotelem carmina Hegiae non lugubria poematum aut etiam δε νε- M pellati me censuisse indigna, et sitiam esse interpretationei Iios m. donne salis est e manifesto ipsius testimonio intellexisse, carmina, quae disticius constarent, iam tum pri*ter hoc unum esse ἐλεγεια vocari consueta Nomie , quod ex coniviactione et discrimino

et indole nominis ἐλπόλιν supra a nobis patefacta cognovimus, propriam hanc esse id que etiam antiqui ,-mam rationem loquemli, idem hoc ipso Aristotelis dicto vel IIumini conssi matur dempe si alia fuisset antiquissima consuetudo loquendi, haec vix potuisset ignota esse doctis in idinosophorum, eique renovanda fuisset et restituenda. Quod, quis eo ab Aristotele sectum di-- eat, quod post D laverit, ut appellatio τῶν ἐλεγει hi lugubris argumenti potius, quam metri, significationem od- sine et hoc etiamsi niuem philosophus, nihilo numis illo vehementer erraret. Quid erum Aliud est insta

Iale Rierem loquendi isum, aliud novum inducere.

Ceterium ex his Minea. de hoc Aristotelis , quas Maim

76쪽

H peria' insputationes, praecipue epuli muninenta Garulicorum liominum, dilui facillime poterunt. Quae quum ita sint, salsum esse ari 'et alve o uinctionem et discrimen uomnum m- ω ἰα ut . - νnis ipsamque Vmmbissininis naturam etandolem spe..ctes, sivo Aristotelem consulas, salsum igitur esse, is uod Boeta erisI bitratur, λενειον sium inVeutiun - -ι

sit impertitum, occasionem dedisse ad omnia haec nomina metro assignanda, quo erip4exit rumoηψm epigrammato Intullio tur eontia, iam n e ii visus, μυεῖον Muere vel per se ai*d meim a spectare, ne multa, ἐλεγεῖα ea ipsa esse vel epiga mata vel alia carmina cuiusvis argumenti, quae cum ἐλελως commune habeant metrum. Quare ad haης quaestionem redeunt

mata, quae aliorsiam pertinent, etialia lugubria in mina, quae distichis coIastarent, et pI in1uIII λεγοι dici possent. Ita Perventum est ad alteram Parim sententiae Boeti eranae. Videndus enim, quemadmoduni vir praestantissimus sit in hac quaestion versalus. Boelliger, si verum IclIIIus, quum solvere non posset, e lugine conatus ea quaestionem istam, et

quidem , ut diceret, in ollidum, licet in thronodiisti neu met pentametroibit Minum usus viso vi a r sumit enixi hoc, quod unum oninium comprohandum exal), non 3 λω tamen lyrico Maapaestos et melica o

tuam' i ieie 'in quem, rmina ebigias sis loquitur nominasse videri neque iniuria seri se sophisium, qui Phalarideas scripserit Epistolas lyricum quoddam Stesichori lugubre carmen elegiam Vocasse, quidquid paullo

77쪽

distichi, eonMet, metro compositurii, idque e compluribus veterem locis esse notum. Error scriptoris, tui Phalaiadis nomen mentitus est, si tamen ipsi potius, quam librariis est imputandara, aliorsum pertinet is enim, si sana iectio, carmen istud non λοον eat, sed ἐλεγειον De re ipsa Boettiger ad eundem, de quo Ben Iesus ei putaverat, Aristoplianis locum, ubi Iuscinia γους canere dicitur, M. 217, atque ad alia es denegetieris prosecat. At enim avibus et Nymphis maluaris metri carmina tribui possunt hinc vero minime potest de proprIo uisu loquendi fieri iusta conclusio. Quod si uberius postientisium persequi Vellem, actum agerem. Si quis hoc vigeat, od haec Aris ophanis τοι σμἐλεγοις αντι ι,λλων , respolident antecederitibus v. 213 Ωελι lucis διεροῖς ζαλεσιν, et inde nihilo secius cogat.

etiam μέλη γε- ἐλωος appellari sciat, διεμ μέλη eis sim maxusina, sis siquidos modulos quod recto dies, ves De anum illud confirmat Satia, At Plorabit si quideliquat, etc. Similem Lucretii Ioem ΚΘ mus attulit in Anthol. . T. IlI. p. 57, et rectius, quam Sestoliastes, epitheton

διεροῖς explicavit. Nunc illud in aximo tenendum est, hoc loco non esse elegos, sed modulos, quibus elegos cantat luscinia. Praeterea Boetide Apollonii lo- eum II, M. commemorat, ubi Lycus, lariati notum rex, hiolaum fratrem, a Mysis interfectum, adhuc a Populo narrat οἰκτέστοις ἐώροισι, μιρ- ω PO Poterant elegi quis negeti), si hoc genus sine distim e

gitari nequit, in Handynorum ore versari Argona taruIu tempore. Sed amabo, quid aliud hoc est quam usitatissilii prolepsis sive anticipatio Bestat Euripidis verrius Troad ais, que o mamri et Diniarii emendationibus vise Midlerus ita restituit: Dissilia tirc

78쪽

Hecuba loquitur, semperque se, si ex est Mettigeri interprietatio, adire ait, hoc est 1iicipere elegos. Atqui in anapaestis lamentatur et eiulati Norino igitur manifestum est, unus vino querula et Iugubria carmina Haud contemnenda sine haec argumentatio, modo interpretatio certa, et ulla ninitio in Hecubaoquerelis omnium initia essent. V m enimvero ἐπὶ no bido conatu est accipiendum, imponendum incipere Oelia Heros Optat Hecuba, ut per mentis agia tauonem liceat sibi querelas elegis temperar e, o mo liore cantu lenire dolores, semperque se dicit in eo esse, ut canat elegos, sicut in alio Euxiludis loco, Androm. v. 1ο5 seqq. misinam suam pex elegiam re vera dini ratandromachar sed impetu et Vehementia Prohibetur doloris. Eodem ducunt sequentiae

ἰάσαι, - πῶς in στήνοις ubi iure recepta Heranania correctio δέ, pro uidenim Z Nonne fatua esset sententia, si nihil aliud Hee iis quam querula carmina ad quem dum cantuin idonea esse diceret No dubites igitur, quin ad ipsum metrum

elegiacum hic omnia redeant quod uulo in querulo carmine usu atur, lene quiddam Hibet ac placidum,

ideoquo ad compescendain doloris nimiam v. lieme

tiam prae ceteris aptum in tita vero, quarenostra inter phetatione essIcitur, sententia certe melior alta, Pa edit,

et satis Euripidea quod quid sit, non fit obscurumus, qui huius uagies non tantum latuis norint, sed

etiam vitia. Quod si apparet, nil nisi BGettigeri eo vecturan esse, quod putat, Sim iisdem, o sua opiniono, inventorem lugubris elegiae, melica quoque inrisini rumi; nuncupasse iam, age, videamus, vine per se aut necessamri aut etiam probabilis liae coniectura. e Primum quidem necessaria non est. Ecquid est enim, με ira,

79쪽

quod impeditit, quo minus eximi quoddam Iugulo

em times distichis com altum Primum uris, mota alia eiusdem argumenti carmina itidem alternis hexametris et petitametris, uiscripta eod rinomiae, tandem cuncta carmina eodem hoc inratae inuidita, quemla et laeta, antiqua et nova, ob ipsam credas metri cognationem eum λέγοις, nominibus ab λεγος deriva λενιμ otmmis esse appellata' uino ne Pm bilis quidem est Boeti ori coni xumi. Nam quum bigidaria carmina,

qtiae distichis constarent, quaeque ditarrent a sepia πω- Iibus epigrammotis, non tot Pangerentur a Graecis, quot lyrica eiusdem argumenti carmini: qui tandem usu Gnire potui met mirutis γε sua oriac xa - etiam lyrica, conim lini essent et moriun nomine Omnprehensa, ut disticha potius a metri cognatione cum ἐλέγοις, 'suam Urici versus ἐλεο- Uminarentu 3. . Sensit Mettiger hanc dissim uatem, si hic sepulcralia epigrammata in auxilium vocavit, quae nini a metri cognatione cum ελεγοις, sed et I pS Iugubris argumenti ea M. ἐλυινε ta Vocax eredidita mala, ut supra docui. Quid seuot quocunque se verio set Naevii erit, auto omnia Boeti ex eomprobanduin suisso, seipsisse, Sia in undem non modo Praeter sepid alia epigrammata, vertim etiam pararier melica carmina iugularis argumenti in utroquo autem gentem Samonidem Graecommonis nium facito principem ni se eoi extum est, His quin que Iugubria carinina, eaque alternis Composita texametris et pentametris, sive, quodUm uat, tu odi, quae δεινοι primum dies potuerint.

Iam, quaeso, memineris, hoc vim Miruisses e tigerum, nihil cogere, si ab ipsa Horatiana sententia

de elegia initio Iugubri discesseris , ut originem nominisnπω ante Simonidis tempora pomis. Quodsi vix rex gio ideirco creditato visui est, Simonidem in luxn dat metae Hegiaco usum esse, quod Prae uam eius in

80쪽

commove ad nai geristion Virtutem fui.IS Constat, eundemque omiuno melinum elegiacum usurpasse demonstrant epigriunm in eius; tori cognitum habuit, a poetis et iacis, Simonide antiquioribus, quorum ad nos

pervenit notitia, minus, quam a Simonide posse lugubres elegos exspectari, nedum ullam esse apud antiquos eammium, quae primum mnis diei pomerint, anto Simonidem mentionem iniectam vix sane seri potuit, quin Simonidis θρηνοις Iagnam partem distichis fuisso eo Ositos, et hos Primum λερον nominatos suspicaxetur. Sed nemo non videt, quam levissima istiusmodi sit suspicio, si docere nequeas, arti x vera Simonidem scripsisse carmina, quae primum λεγοι appellari possent, partim originem Dominis λεγος SSO In Ipsa Simonidis aetate necessario collocandam deutrum Me tiger, ostendere potuit, et tamen sensit, suam coniecti. xam alia quacunque esse verisimiliorem Accessit error, quo brica quoque Simonidis carmin suliebria elegias dici, a propter eiusdein sepulcralia epigrammata nomen ad omne metia genus, de quo post Simonidem ubique occurrat, ransferri potuisse credebat is hio

Pulcralia opigrammata ad explicandam nominis elegias originem sussicere ophaaretur anceps esse contendit in Sitici Iliadesb. vol. IV. p. 7, utrum Simoniadis an Sapphus sepulcrali epigiis in inata λεγεῖα primun sint Dominata. Tale quid Boettigero ne in mentem quidem venire potuit. Sed nihil omnino aut epigi immata aut molica carmina ad originem nominum ἔλεγος, λενα et ἐλεγειον facere Potuisse, a no his, ut Peria abunde est demonstratum. Quid ergo isti reiicienda Boottigeri coniecturi Cave credas. Amplecterida potius sine di bio, sed certis rationibus et critica cui severitate argumentationis confirn auda. Quod equidem pro facultato mea Messa re instituam, ut Parimum camina, in quo cALLINus. E