장음표시 사용
61쪽
probabilioribus ita praeferendis, ut non reprobentur minus probabilia , minusque tuta. Quo etiam suo modo pertinet, quod paucis interiectis subditur ibidem . Sed si veta paxperra Christι sunt, ct non sibi, sed Christo colligunt, infimiora eius membra quare puniunt,autequam sedes iudiciarias acceperint 3 Prosequitur paulo post Augustinus, quasi Sinnichium specialiter conueniret e Puto enim, quod
quidam eorum, qui haec impudenter , atque imprudenter garriunt, a diuitibus Christianis, ct ρ-s in Dis necestatibus sustentantiar . Et mox iterum et 2 amars inlut dis rare, quatur isti di putant, non sit militare drebellarea non sit plantare vineam, sed eradicare. Mon sit pascendos congregare, sed perdendos a grege separare . Tum interiectis laudibus, dc commendatione paupertatis sumine porrectae prae minus perfecta, adiungit cautionem cum detestatione strangonum 3 Me tamen , ut praecipu/sana doctrina teneatur , nee eos , quι via non faciunt, vana contumacia Iudicemus. Contextum, qua loquitur Vsque ad
finem quaestionis, quia longus eii, & tamen est peropportunus, inter cissiim exhibeo aduersarijs nostris consideranduin . a odidia commemoraur, ait, qnoniam isti, uando talia dicere prohibentur , respondent eos talia disputare nolle, quoniam vitiis Dis fauent , ct Dominica praecepta implere detrectant. Etiam ipsi cupidi, o auari: tolerabilis- res in ea i Ecclesia Dei j sint, quam isti, quιa triti sermocinando , o disseminando haereditatem Domini, qua usque ad fines terra dilatatur , at que dissunditur, hac doctrina non fana perturbare,arque mertere moliantur. Iam ex quaest. 3. in qua agitur aduersus imponentes obligationem nunquam ulla de caula iurandi, quorum sententiam repro .handam dicit Augustinus , proderit haec eius verba adnotare.
Muli4 enim tutius, ut dixi , quantum ad nos attinet, nunquam iuramus sui sit in ore nostro et E si, est ue non , non z Ocut Dominus monet. Non quia peccatum est, verum iurare, sed quia grauismum peccatum est,falsum iu rare, quo citius cadit, qai consueuit iurare.
Art. 3 2. Non necesse est, Vt superaddam ulterius multa illa, quq late prosequitur Augustinus Ep.86- aduersus stringonem alium, cuius memini supra art. II. ubi praenotata sunt, quantum suificit, quae inde huc faciunt. Tantum superaddo accommodationem ad praesens consilii , quod ex Apostolo accommodat instituto suo Augustinus post medium eius Epistolae . Consilium
Apostoli est ut manducat, non manducantem non spema qui non manducat, manducautem non iudiret z Accommodatio Augustini ad V micum est et Im modo Me temperamentum, quo scandala deuitaret, inter ieiunantes Sabbato, O manducantes teneret, ut di ipsum neu ma ducantem moducans quisque non sperneret, O ipse non manducans ma ducantem non Iadicaret. Similiter ergo, Vt di ego accommodem
62쪽
in rem meam, Sinnichius, & si qui alii omnino eum eo sunt,
aut umquam erunt, desinant iudicare patronos usus liciti opsenionum probabilium, confundendo eos cum adulatoribus, αpalpantibus, laudantibus,quae certo, ac manifeste mala sunt e sicut nos supersedemus iudicare patronos sententiae negantis eundem usium probabilium confundendo eos,cum ijs,qui nimis stringui. seu amaris, ac litigiosis reprobantibus, quae certo, ac manifeste bona sunt, aut indifferentia. Iuuerit attente obseruare Chri sostomum longiori contextu abigentem a paruis initiis, & magnis progressibus doctrinae tum nimium indulgentis, tum stringentis nimium ho m. 8 .in Matthaeum post med.ab illis verbist Solet mihi nonnum tiam videri non tanto studio magna peccata esse euitanda, quanto
parua, ct υilia . Et rursus ab illis . Certas adhue addit Diabolus insidias, quibus Religiosos deuotionis babitu ad Neeaadum impellit. Tu Ddem rationis est, quod in materia longe diuersa dicit Philosophus lib. MUaetor.cap. Io. ante medium . inussero breuem esse afferunt narrationem oportere, ridiculi sunt; veluti qui interroganti psori, durum ne, an mollem pinset uid, inquit, est ne impossibile bene pinsere Redditque mox rationem οῦ Bend dicere ramen, quod est oratoris pro
prium , nee in longo , nee in breui est, sed in mediocri . Similiter ergoebonitas doctrinae moralis non in eo sita ell, quod delectet, nec in eo, quod contristet, stringat, aut laxet, sed in eo quoad neutrum nimis , idest in aurea mediocritate, quae veritati deuincta
est. Nihili ergo facienda sunt quoad hoc punctum , quae prose quitur Sinnichius de iis, qui nimis laxant, & quae e contra dici possunt de ijs , qui nimis stringunt . Eo vel maxime quia adulatio , & litigium, seu sermo amarus sunt extrema vitiosa opposita affabilitati, quae cil virtus , proinde utraque illa sunt aeque vitanda , niti quod litigium, seu amaritudo sci monis est maioris naalitiae ex specie sua, ideoque est magis vitanda per se,quam
adulatio, ut tradunt D.Tho. a. 2M. I Iorari. 2. & duplici quaestione praecedenti, dc ibidem reliqui Theolog atque in Decrendist. 7. cap. .& 3. clericus adulator, di maledicus pariter plectunturaeda crius maledicus; & praeterea in e Cm dist. capisi .& a. obseruare Sinnichius , & i uuicem conferre potui Get verba illa D. Gregorij de puluillis, & ceruicalibus aduersus adulatores, & verba eiusdem Gregorij haud mitiora aduersiis elatos , & amaros Doctores , quibus & accommodat, quod apud EZech.3 . . dicitur
de pastoribus nequam e Sed cum austeritate imperabitis eis. Patet ita que nullam superesse causam, imo nec praetextum superesse vi tum reiiciendi sententiam nostram ex adulationis confinio, at
63쪽
& Sinnichium ita excessisse ponderando, undE sugeret, ut noni considerauerit, quo confiigeret, aut quo appropinquaret. Quod tamen ultra dicta consideranduna, Vel maxime erat propter for-imidolosam comminationem Christi Domini aduersus Docto-irus nimis duros , ac angustos Mati. 23. II. Va autem υobis ScriM,oe Pharisei hypocrita, qui clauditis regnum caelorum ante homines. Vos enim non intratis, nec introeuntes sinitis intrare inducendo videlicet obligationes vltra modum , de quibus praemi serat ver. q. Alligant enim mera grauia , ct importabilia , ct imponunt in humeros hominum; quae
onera exprimit deinde pluribus distincte in descursu eiusdeni ca
Obseruatio quinta de infidelitate, iquorantia pra dispositionis mincibili , ac effectata reddita per Sin- nichium probabili.
ARt. 33. Postremus Sinnichii conatus nititur incommodis,
seu absurditate consequentium ad nostram sententiam. HOC argumentum proponit,& varijs promouet exempliS c.99. g. 37I.& 3 a. Nimirum si licitus uniuersaliter esset iustis opinionis probabiliς, licitum imprimis fuisset apud Hebraeos prope aduentum Christi, de cum iam Christus adesset praesens , ut nec filiinmuenirent indigentiae parentum, nec debitores creditoribus satisfacerent, dummodo partem bonorum , quanta officio huic pietatis, & iustitiae sufficeret, & impendi alioqui deberet, reponerent in manibus Scribarum , & Phari eorum pro structura, aliisque usibus templi . Hoc enim licitum esis , & valde laudabile , ut ita fieret, docebant unanimi consensu Scribae , & Ρharisaei Doctores eius populi, ut tradit Hieronymus ad c. I S. Matthaei; Quorum profecto omnium authoritas superabundanter sussiciebat ad probabilitatem eius doctrinae , quandoquidem apud nos unici etiam Doctoris pij , & docti authoritas fusticit adprobabilitatem opinionis. Accedit Scribas , & Pharis,os usos eam in rem fuisse argumento magni ponderis, & verisimilitu clinis admodum conspicuae . Praetexebant enim , ut tradit ibidem idem Hieronymus, Deum cstea verum omnium PatrCm, primumque multiplici titulo creditorem omnis humani obsequi3 3 proptereaque praeferendum proculdubio Patri, & creditori terrenis. Sane, ponderatio est his a Sinnichio annexa, si moder-
64쪽
norum probabilitatum patroηorum princi 's insistisnss, non factu apparet . Momodo eos accusare possimus , ct multa suppetunt , et V excusari posse indeantur. Ista autem multa reducuntur ab illo ad ea tantum, duo, quae iam proposui, alterum ab extrinseco, alterum ab intrinseco, utrumque, si illi credimus, excedens in suo genere fundamenta probabilitatis, quae exigunt, & communiter exhibent moderni probabilistae pro suis opinionibus. Subsumit iani Sinnia litus, eiusmodi probabilitate nil obstante reprobari, dc transgresbres legis, ac peccatores declarari a Christo , tum authores eius Doctrinae, tum qui illa uterentur negando sub eo praetextu , dc indigentiae parentum subsidium , dc solutionem oturi creditorum, ut eatet ex praeindicato cap. I s. Vbi praememo rata ciusmodi doctrina , de eiusdem praxi subiungit Christus
vcr. 6. Irritum fecistis mandatum Dei propter traditionem vestram . M-pocrita bene propbetauit de vobis Isaias c. Et rursus ver. I 4. Sinite illos , caeci sunt, ct Duces cacorum . Caecus autem, si caeco ducatum ρ stet, ambo in foveam ea unt. Per quae non soluin damnantur, ii
Condciuntur in foveam Doctores, de quibus ob maiorem in ipsis notiam legis dubitari posset, an eorum nequitia probabilitate careret, sed etiam damnantur, dc conijciuntur pariter inosoueam plebeis e fece vulgi, de quorum probabilitate fundata in authoritate suorum Doctorum , & in propria sui ipsorum ignorantia, ac ineptitudine dubitari minime potest. Ergo probabilitas non excusat a peccato , nec impedit , quominus Operans iuxta illam decidat in foveam, foueam utique inferni simul cum Doctore suo, licet hic cadat profundius , utpote ducens, iac praeiens,, ideoque prius cadens, & habiturus supra se c cum sequentem, qui posterius, nec tam alte cadit lentiori praecipitio sarcinae minus grauis. Λrt. . Simile argumentum , dc quidem apparentiae aliquanto maioris, & quod horrorem incuteret longe maiorem aduersus usum probabilitatis, confici potuit ex crucifixoribus Christi Domini, quia populus Hebraeorum, qui erat Hyerosolimis , consensit crucifixioni Christi, & ad eam impulit, atque coegit Pilatum munitus authoritate, qua nulla destiterari, nulla tunc inter puros homines reperiri poterat maior in genere humano.S quutus namque est: sententiam summorum Sacerdotum,qui inito bis consilio, & re proinde tota mature deliberata cum Senioribus, & Scribis, Jc uniuerso concilio , statuerunt Iesu ni esse reuin mortis, & debere tradi Pilato , ut crucifigeret eum. Statuerunt autem moti pluribus, & magnis argumentis , ut patet cx lais ipsorum verbis Lucae at .a. uune inuenimussubuertorum geu
65쪽
rem nostram, o prohibentem tributa dare Caesari, o duretem se Christum esse. Quorum quodlibet etiam seorsim sussiciebat abunde ad sententiam cohonestandam, si verum esse constaret. Id vero constabat probationibus apud eos Iudices usque adeo essicacibus, ut sperauerint , vi illarum se posse in foro contentioso ca lam euincere, atque Pilatum Iudicem alioqui honum . & nullo
praeoccupatum praeiudicio ad suam sententiam pertrahere. ADque haec omnia sunt certa, ac manifesta ex Euangelistis. Ce rum igitur, ac manifestum est crucifixores Christi praesertim plebeios habuisse pro se maximam, ac superabundantcm proba bilitatcm, tum ab extrinseco, tum ab intrinseco . Necesse porro non est, nec vero dccet, ut Catholicus disputans cum Catholicis Probci,ncquissimos eos crucifixores peccauisse nihilominus omnes, & singulos, & grauissime , ac deterrime peccauisse ea pr habilitate nil eacusante, & ne minucnte quidem ulla ex partocnormem peccati omnium, quae unquam fuerunt, aut erunt, granditatem.
Λrt. 3 3. Potuisset praeterea Sinnichius adiungere argumento huic ex persequutoribus Christi argumentum aliud ex sequacibus Antichristi, maioris itidem apparentiae , quam sit illud suum . Qui enim sequentur Antichristum , eiqne obsequent ut, id faciunt inducti authoritate magna, & magnis argumentis, uti colliger licet ex verbis Christi Domini, Matth. a i I. Et multi me Propheta furgent, ct seducent multos , & ver. 23. Tune se quis vobis dixerit . E cee his es Christus,aut illis,nolite credere. Sargent enim inuo Christ, ct pseudo Prophetae, o dabant figna magna, o prodigia , itant merrorem indurantur is fieri potest ὶ etiam Electa. Vbi probabilitarem sententis suffragantis obsequio erga Antichristum astruunta Pti
mo multitudo eorum, qui illam amplectentur ut veram .. Sincundo multitudo coniuncta cum insigni,ae illustri qualitate Ma- .gistrorum eius sectie,nempe pseudo Christorum,& pseudo Pro' phetarum , id est hominum praeseserentium magnam appaTcntiam, seu probabilitatem, quod sint veri Christi, ac Prophetae. Tertio exhibitio per eosdem signorum magnorum, ac prodigi rum . Quarto denique tanta vis pertrahendi in iis omnibus simul sumptis, ut electi etiam ipsi, quos certum est decipi finaliter Non posse in sensu composito eloectionis, futuri sint proximi tali deceptioni,& quasi iam iam casuri. Certe nullis modernorum opinionibus fundamenta usq; adeo valida substruuntur ad probabilitatem . Et tamen constat ex relatis verbis Redemptoris sinios reprobos esse decipiendos, atque consensur errori, quatinnus exceptis firmat regulam in contrarium. Ergo probabilis
66쪽
ras opinionis noa reddit honestam operationem sibi consor.
Art. 36. Haec citater, de breuiter indicare libuit, nequid dissimularem, quod causam Sinnichij maximopere iuuare videretur iris eo generc, quod is attigerat, nempe in rebus pertinentibus ad fidem, qu1 ad fidem pertinent. Uidendum modo, quid ille dicat
circa res pertinentes ad rationem naturalem, qui ad ipsam pertinent. Audet affirmare abominandis flagitijs, ac facinoribus , quae olim apud varias gentes in consuetudinem nemine reflagante abieranr, suffragatam iuisse opinionem probabilem de honestate eorum omnium,& quorumlibet. Pro cognoscendis me dissimis eiusmodi apud varios populos,ac nationcs flagitiis consuetudine roboratis remittit Lectorem ad Alexandrum Sardum Ferrarientem de moribus,ac ritibus gentium praesertim lib. l. c. 2.3. 6c 2I. Tum refert praecipua quaedam singillatim verbis Hi ronymi lib. 2. aduersus Iovinianuum cap.6. Concubitum vagum absque ullo uxoris,& mariti discrimine apud Scotos iuxta documentum Platonis, & exemplum Catonis; connubia, seu copulationes Cum matribus, dc auijs, cum filiabus,& nepotibus apud Medos, Indos, dc Aethiopes; parentum, cognatorum,& propin quorum iam senum caedem , & comestionem Uud Malluctas,& Derbices; assinia huic postremo alia scelera vlu pariter, bc una nimi consensu recepta apud Tibarenos, Hircanos, Caspios, Scythas ; bestias, de monstra multiplicia diuinitate donata , & sacro , ac inuiolabili culta aclorata apud Aegyptios, diuersis Ciuitatibus diuersa eiusmodi deliria profitentibus. Istum errorum, ac foeditatum cathalogum claudit Hieronymus hac illatione- Peruides igitur, quod non solum in Uι, sed ct in sepultaris , ct in tonnab s , ct in
omni conuersatione unaquaque gens suo ritu, ct proprietatibus victitet, hoc eam natura legem putare, quod didicit. Didicit autem , ac putauit cum probabilitate non qualicunque, sed maxima . Quia di
dicit, ac putauit adstipulante unicuique caeterorum , quibuscunque conuiueret,& maxime sapientum, quos nossct omnium δnecnon Magistratus, cui subeliet, unanimi consensu, dc exem plo. Neque vero moderni probabilistae diffiteri possunt pondus istud immensum tantae authoritatis sufficere, ac superabundare ad probabilitatem ab extrinseco, quandoquidem plerique corum docent ex protelso unius otiam solius sapientis, quidni viginti,
Vel triginta, vel certe ceatum,aut mille sapientum authoritatem ad illam sussicere; quem tamen numerum longe superabant homineS, tum conuiuentes, tum maxime succedenter sibi inuicem
per plura saecula reputati sapientcs apud unamquamque clusino
67쪽
di gentem . Hoc argumentum viget multo magis, propterea. que animosius adhibet Sinnichius pro honestate probabili Idol
triae, utpote peruagatae olim per totum Prine genus humanum,& communitae unanimi consensu Phhilosophorum, & sapientum saeculi omnium, necnon legibus,ac statutis Principum, Regum , Imperatorum, ut liquet cx historijs, dc contestatur sacer Textus Sap. Iq. I 6. praemissa enim Idolatriae origine per haec verba : Acerbo enim luctu dolens Pater cito fibi rapti sit, fecit imaginem, O illum, qui tunc quasi homo mortuus fuerat, nunc tanquam Deum colere coepit, ct constituit inter feruos suos sacra, 'r sacrificia et Subdit immediate progressium,& accessionem authoritatis . Deinde interueniente tempore , conualescente iniqua consuetudine, hic error tanquam lex custoditus est, ct tyramnorum imperio celebrantur figmenta .
Art. 37. At nullus Catholicus audebit dicere idolorum cultores ,& viiijs ad idolatriam sponte consequentibus deditos ob eam tantam probabilitatem immunes mille peccati, seu materialiter tantum peccasse, nec poenam aeternam meruisite ; Et si quis forte ausurus alioqui fuisset id dicere, arcebit eum a tanta falsitat Apostolus luculenter tradens in Epist. ad Romanos cap. praeser tim I. & a. idolorum cultores, & transgretares legis naturalis esse inexcusabiles coram Deo siue Gentiles sint, siue Hebraei,
Cap. namque I. a Ver. I 8. inter alia codem pertinentia,haec habet.
Reuelatur enim ira Dei de caelo super omnem impietatem, nniustitiam hominum eorum , qui veritatem Dei in iniustitia detinent. Ghia quod est Dei, manifossum ea in illis. Deus enim illis manifestauit. Inuisibilia enim ipsius Oe. itant sint inexcusabiles . uia eum cognouissent Deum , non si cui Deum glorificauerunt. Ac demum enumeratis transgretaribus Decalogi sub idolatrica caecitate , concludit ver. 32. Aut cum imsitiam Dei cognouissent, non intellexerunt, quoniam qui talia agunt, digni sunt morte, non sola qui ea faciunt,sed etiam qui consentiunt facientibus.
Ex capite secundo,quod totum fere est eiusdem instituti, sufficit
obseruare uniuersalem illam declarationem ver. I a. hic queenim sine lege peccauerunt, sine lege peribunt, O quicunque in lege pecca runo , per legem iudicabuntur. Plura alia Λugustini praefertim , dc Prosperi, necnon Theologorum testimonia accumulat Sinni Chius in praeiudicato c.99. pro inexcusabilitate quo tuli bet quata dolibet adultorum colentium idola,& agentiu in contra Decalia Sum, atquc specialiter aduersus idolorum cultores, proque eo rum reatu inexcusabili sunt efficacia nimium , & clara haecaria, a. ad Testat. I .8. Vbi describit ut aduentus Christi ad iudicandum in flamma ignis dantis vindictam ijs, qui non nouerunt Deum, Plata I. o. unde iram ruAm ia gentes, quε te ma nouerunt, oe in regna,qua
68쪽
nomen tuum non inuocauerunt. Sap. II. IO. post argumenta maia Te
stissima aduersus ignorationem Dei, di aduersus idolorum cui tores, concluditur sic . Infelices autem sint, oe inter mortuas spes urb-νam est, qui appellauerunt Deos opera manuum hominum, aurum, argen tum, artis Inventionem, o similitudines Mimalium, aut lapidem inutilem, opus manus antiqua . Constat itaque ex iis omnibuS opinionem
probabilem , aut etiam probabilissimam non susticere ad excusandum a peccato sormali, atque accidere, ut ibi cinineat multo clarius, ac certius ratio malitiae, ubi praelucci ratio maioris probabilitatis, uti quoad utramque partem manifestatum est circae idolatriam,
Art. 38. Libuit mihi haec argumenta sub uno simul prospectu
continuata serie proponere, quia licet sint valde diuersa ex parte materiaeue ratio tamen formalis, qua nituntur, & consequenter qua etiam refelluntur, est in omnibus una, & eadem , & fiind menta cius rationis in singulis argumentis sunt valde astinia i ter se . Nituntur ne mirum ea argumenta inadaequata opinionis probabilis consideratione, & consequenter diruuntur negando adfuisse, & ostendendo non adfuisse Opinionem probabilem sim pliciter, seu secundum suum conceptum adaequatum ulli co rum, quos peccasse, & magna, absque ulla legitima excusatione, commisisse flagitia, recte assumitur, & absque necessitato proba tur in argumentis . Opinio probabilis in suo conceptu adaequato includit duo . Requiritur enina primo, ut adsit pro opinione ratio, vel authoritas magni momenti οῦ Deinde requiritur, ut nulla appareat authori tra, vel ratio conuincens pro parte opposi in ; idest ut sententia contraria non sit omnino certa ullo exca pue. Hic est unanimas consensus omnium authorum docen
tium licitum esse usum opinionis probabilis, neque id potest in dubium reuocare Sinnic tuus, quem vidimus supra art. I 6. fine ita refcrentem proponentem sibi impugnandum usum lici tum opinionis probabilis iuxta eamdpsius usurpationein. Ratio est clara, quia Oppositum eius, quod certo est verum, est certo Lilsum. Nequit autem osse probabile, id esse verum,quod certo constat csse sinum . Nequit, inquam, esse probabile probabilitate , de qua agunt Theologi, licet posIit esse probabile probabilitate sumpta pro qualicunque apparentia veritatis; tametsi coniuncta ea sit cum totali certitudine, ac euidcntiata-
9. De ista posteriori probabilitate usque adeo non disputant Theologi , nec dubitare quisquam sapiens potest , an ca susticiat ad c uidudum a peccato , ut sit Manifestiuiuium, nullum Om
69쪽
nino peccatum committi posse, quin adsit peceanti aliqua eius
modi probabilitas , eademque impellat ad peccandum. Cum enim obiectum voluntatis sit bonum verum , vel apparens, sin possibile plane est, ut quis peccet amplectendo aliquid inhon stum, quin praffulgeat peccatori ex parte intellectus aliqua apparentia , per quam obiectum re ipsa inhonestum, indignum. . quod eligatur, dc perducens ad in licitatem, appareat nihilominus verum bonum, dignum, quod hic, dc nunc eligatur,& conferens ad faelicitatem. Quia vero eiusmodi apparentia potest e sese maior, & minor, atque pro committendis pcecatis, aut maiOribus, aut manifestioribus oportet ex natura rei illam esse pro- proportionaliter maiorem s quatenus ad repellendam maiorem vim requirit ut vis contraria proportionali ter maior; atque Vis retractiva voluntatis a committendo peccato eo est maior, qu eius malitia est maior, ac mani sestior, eamque vim retractivam Bla superat apparentia bonitatis, Sc eligibilitatis, ut conuenie tis obiecto inhonesto, cuius amore peccatur: propterea ire supe rioribus argumentis apparentiai veritatis, & probabilitas eius modi inadaequata pro parte peccantium existit maxima , qui peccata, circa quae argumenta versantur, sunt maxima , & malitia eorum erat manifestissima . Hinc effectu na est, ut Sinnichius.& nonnulli alii in casibus argumentorum aequi uocare potuerint probabilitatem inadaequatam, apparentem ,& falsam cum pro habilitate adaeq uata, reali, ac vera. Quia supremum generis in serioris attingit proxime infimum generis supcrioris , sumque ambo inter se valde affinia. Probabilitas autem inadaequata , Ufalsa, dc secundum quid talis, quam diximus reperiri in supremo gradu,in casibus argumentorum,est genus inserius respectu probabilitatis ad aequatae, verae,& simpliciter talis ; atque aequi uocii tio contingit facile inter ea, quae sunt inuicem affinia; omnis siquidem aequi uocatio prouenit ex mutua aliqua affinitate, & similitumne aequi uocatorum . Απ.6o. Utcumque haec habeant; probabilitatem adaequatam laseu simpliciter dictam, dc de qua quaestio est in ter Theologos,de fuisse in casibus argumentorum, quia adfuit totalis certitudo, vel quae illi quoad praesens omnino aequi ualet ignorantia vincibilis,
ac supina de malitia operationum , circa quas cadem argumentaveriantur, facile potest eundo por singula demonstrari. in 'ad primum de filiis, qui praetextu templi, seu cultus diuini neganant parcntibus obsequium, &subsidium debitum, dupliciter de- i monstrat Christus adfuisse illis,&eorum Magistris notitiam certam obligationis in contrarium. Primo quia cum Matth. IS. in
70쪽
erepuisset Scribas, & Pharisaeos de transgressione legis: umare in
vos transgredimini mandum Dei promer traditionem vestram ver. 3.
ut id probet, utitur immediate argumento sapientibus, ic inmmentibus peritque Oburo, ac manifesto nempe comparationei mandati diuini, quod a pueritia docebantur omnes, cum tradi.
tione humana, quam ita nouerant, Ut etiam exercerent actu . Dicit enim . Nam Deus dixit ἱ honora patrem, oe matrem ; ct cui maledixerit patri, vel matri, morte mortatur. Vos autem dicitis G Munus
quodcunque est ex me sol,latum templo 3 tibi proderit, ct non honor Habit patrem suum, aut matrem suam ad hoc iam non tenebitur
irritam fecistis mandatum Dei propter traditionem vestram . Hoc argumentum clIe conuincens nullus negabit Catholicus, cum sit argumentum Christi. Idem autem fuisse peruium, ac manife- 1litin non Scribis modo, & Pharisaeis, sed & asseclis eorum Vniuersis , palam est ex notatiunculis a me prae insertis circa Vtramque illius partem , nempe mandatum Dei, & traditionem hi manam. Aderat ergo transgressoribus istis aliquid conuincens
In contrarrum . Idem rursus apparet ex censura, qua Christus au ' ζ'ius erroris, & Doctor S , & asscctas vero I . Sinite illos Remi sunt, duces cacorum. Gucus enim dicitur,qui meridianam lucem non videt, quaeque sunt admodum visibilia , ac parentia non qu I latebroia tantum, ac per tenues rimas vix transparentia non penetrat, Ut i ponderatum est sirpra art.3s. Aderat ergo inlcontraraim aliquid ita clarum , ac patens , ut solus coecu v, aut oculos sponte claudens, id non videret. Praeterea quid euidentius , & elarius in rebus moralibus esse potest, quam quod exilientibus tribus in Decalogo pNccptis,primo de cultu Dei.Quar-t' de pietate erga parentes, septimo de iustitia erga proximum carca fortunas, adimpletiones eorum non solum esse inuicem compossibiles, sed etiam necessarias singulas seorsim . Agebant ergo contra Veritatem sibi mani&stissimain, dum p textu persiciendi opus iniunctum per unum pricceptum praetermittebant opus iniunctum per aliud, veI alia duo praecepta. Eadem namque est ratio de utrolibet, & de utroque, nempe authoritas diuina praeualens in lanite supra quamlibet authotitarem humanam, quae proinde utcunque alias magna, dehuisset i popularibus ha- heri catenus pro nihilo. Praetermitto hic, propter totalem simi-itudinem difficultatis, & solutionis, argumentum aliud ex Vendentibus , & cmentibus in Templo, quorum mensas , & cathedras euertit Christus dicens Matth. 2I.. II. Domus mea , domus ora vocavi'r . Vos temfecistis illam Delumam latronum. Quid
q-enam sit de praetextibus, quibus illi , ut describit Hieronymus