장음표시 사용
151쪽
i 8 CONFE S SI DNuMstentaretur dc perduceretur, vel integee vel auctior morbus animae meae, satellitio perdurantis consuetudinis in regnum uxorium. Nec sanabatur vulnus illud
meum, quod prioris praecisione factum merat ; sed post fervorem doloremque accerrimum putrescebat; & quasi frigidius , sed desperatius, dolebat. CAPuT XVI.
et ri Ibi laus, tibi gloria , fotis miserico diarum. Ego fiebam miserior , & tu propinquior. Aderat jam jamque dextera tua, ereptura me de coeno , & ablutura , &igdorabam. Nec me revocabata prosundiore voluptatum carnalium
gurgite, nisi metus mortis & futuri iudicii tui; qui per varias quidem opiniones,
nunquam tamen recessit de pectore meo. Et disputabam cum amicis meis Alipio &Nebridio, de finibus bonorum & malorum 3 Epicurum accepturum fuisse palmam in animo meo,nisi ego credidissem post mortem restare animae vitam & tractus meritorum , quod Epicurus credere noluit. a. Et quaerebam, si essemus immortales , & in perpetua corporis voluptate sine ullo amimonis terrore viveremus, cur
non essemus beati, aut quid aliud quaaeremus 3 Nesciens idipsum ad magnam miseriam pertinere , quod ita demersus dicacua cogitare nonpoilem lutaea ho-
152쪽
LIBER VII. I snestatis , dc gratis amplectendae pulchritudinis , quam non videt oculus carnis , dc videtur ex intimo. Nec considerabam miser, ex qua vena mihi manaret, quod ista ipsa, foeda tamen, cum amicis dulciter conferebam ; nec esse sine amicis poteram beatus , etiam secundum sententiam quam tunc habebam in quantalibet affluentia carnalium voluptatum. Quos utique amicos gratis diligebam ,
vicissimque ab eis me diligi gratis sentiebanu3. o tortuosas vias i Vae animae audaisci, quae speravit , si a te recessisset, se aliquid melius habituram. Versa dc reversa in tergum, ec in latera, & in ventrem, de dura sunt omnia. Et tu solus requies. Et ecce ades; dc liberas a miserabilibus eris roribus, dc constituis nos in via tua , dcconsolaris, de dicis: Currite, ego feram, ec ego perducam , de ibi ego seram.
Deum coeperit agnoscere iu- /corporeuma
Am mortua erat adolescentIa mea mala dc nefanda,ic ibam in iuventutem: quanto orta
pior ; qui cogitare aliquid substantiae, m-s tale, non poteram, quale, chos ocu
153쪽
ios videri solet. Non te cogitabam Deus in figura corporis humani; ex quo audire aliquid de sapientia coepi; semper hoc fugi 3 & gaudebam me hoc reperisse , in fide spiritualis matris nostrae Cathol, cae tuae . sed quid te aliud cogitarem, non
occurrebat. Et conabar cogitare te homo , & talis homo , summum &solum& verum Deum : & te incorruptibilem, inviolabilem , & incommutabilem , totis medullis credebam, quia nesciens unde & quomodo , plane tamen Vid ham , & certus eram , id quod corrumpi potest, deterias esse, quam id quod non potest : & quod violari non potest, incunctanter praeponebam violabili , &quod nullam patitur mutationem, melius
esie, quam id quod mutari potest.2. Clamabat violenter cor meum adversus omnia phantasmata mea, & hoc uno ictu conabar abigere circumvola tem turbam immunditiae ab acie men iis meae: dc vix dimota in ictu oculi, ecce conglobata rursus aderat, & irruebat in aspectum meum,& obnubilabat eum: ut quamvis non forma humani corpo- Iis, corporeum tamen aliquid cogitare cogerer, per spacia locorum , sive insu- .sum mundo. sive etiam extra .mundum
per infinita diffusum , etiam ipsum im . corruptibile & inviolabile & incommutabile . quod corruptibili & violabilici commutabili praeponebam. Quoniam quicquid privabam spaciis talibus , nihil
mihi ecte videbatta, Sed prorsua nihil,
154쪽
LIBER VII. Isane inam quidem: tanquam si corpus auferatur loco , & maneat locus omni corpore vacuatus , & terreno & humido Maereo ic coelessi : sed tamen sit locus tuanis , tanquam spaciosum nihil. 3. Ego itaque incrassatus corde, nec mihimetipsi vel ipse conspicuus , quicquid non per aliquanta spacia tenderetur , vel diffunderetur , vel conglobaretur , vel tu meret, vel tale aliquid caperenaut capere posset , nihil prorsus esse arbitrabar et Per quales enim formas ire solent oculi mei , per tales imagines ibat cor
meum : nec videbam . hanc eanilcm intentionem , qua illas ipsas imagines formabam, non esse tale aliquid, quae tamen: ipsas non formaret , nisi esset magnum aliquid. Ita etiam te, vita vitae meae, grandem per infinita spacia undique cogitabam penetrare totam mundi molem , MExtra eam quaquaversum per immelisa sine termino, ut haberet te terra, liaberet Coelum, haberent omnia, di illa finirentur in te, tu autem nusQuam. 4. Sicut autem luci solis non obsisteret corpus aeris hujus, qui supra terram est, quod minus per eum trajiceretur, penetrans eum, non dirumpendo aut concidendo , sed implendo eum totum : sic tibi putabam non solum coeli dc Meris de maris , sed etiam tes rae corpus peς vium , de ex omnibus maximis minimitiaque partibus penetrabile , ad capiendam Praesentiam tuam 3 occulta inspiratione linsecus di extrinsecus, adiutam ran'
155쪽
rsr CONFEss Io NuMtem omnia , quae creasti. Ita suspicabar , iquia cogitare aliud non poteram , nam falsum erat. Illo enim modo major pars terrae, majorem tui partem haberet, minorem minor: atque ita te plena essent omnia ; ut amplius tui caperet elephanii corpus,quam passeris, quo esset isto grandius , grandioremque occuparet locum atque ita frustatim partibus mundi, magni
magnas, brevibus breves partes tuas praesentes faceres. Non es autem ita. Sed pondum illuminaveras tenebras meas.
r S At erat nihil domine adversus de
ceptos illos & deceptores & loqua-ees mutos , quoniam non ex eis sonabat verbum tuum : sat erat ergo illud , quod jamdiu ab usque Carthagine a Nebridio proponi solebat ; & omnes , qui audieramus , concussi sumus. Quid erat tibi factura nescio quae gens tenebrarum, quam ex adversa mole solent opponere , si tu cum ea pugnare voluisses Si enim responderetur, aliquid fuisse nocituram, violabilia tu , & corruptibilis fores. Si autem nihil ea nocere potuisse diceretur a nulla afferretur causa pugnandi ; &ita pugnandi, ut quaedam portio tua & membrum tuum, vel proles de ipsa substantia tua, misceretur adversis potestatibus, di non a te creatis naturis 3 atque in tantum ab eis corrumpereer & com-.
156쪽
mutaretur in deterius, ut a beatitudine in miseriam verteretur;& indigeret auxilio,quo erui purgarique posset: dc hane esse animam , cui tuus sermo servienti liber , & contaminatae purus , & corruptae
integer subveniret; sed& ipse corruptis bilis, quia ex una eademque substantia. 2. Itaque, si te,quicquid es, id est,substantiam tuam , quasi incorruptibilem dicerent; falsa esse illa omnia dc exeerabilia. Si autem corruptibilem ; idipsum. jam falsum , & prima voce abominandum. Sat ergo erat istud adversus eos et mnino emovendos a pressura pectoris; quial non habebant qua exirent sine horribili sacritagio cordis & linguae , sentiendo de te ista& loquendo.
Uberum arbitrium eausapeceat ror CEd & ego adhuc, quamvis inconta- 'minabilem , & inconvertibilem , di nulla ex parte mutabilem dicerem; fir-
meque sentirem Dominum nostrum Deum verum , qui fecisti non solum animas nostras, sed etiam corpora , nec tantum animas nostras & corpora,sed omnes& omnia;non tenebam explicitam es enodatam causam mali. Quaecunque tamen esset, sic eam quaerendam videbam , ud non per illam constringerer Deum in-' commutabilem mutabilem credere , ne
157쪽
is 4 CONFEss Io Nuri verum,quod illi dicerent,quos toto animo. fugiebam , quia videbam quaerendo unde malum , repletos malitia , qua Opinarentur tuam potius substantiam etiam male pati quam suam malefacere. Et intendebam, ut cernerem, quod audiebam, liberum voluntatis arbitrium causam esse , ut male faceremus , & rectum judicium tuum , ut pateremur, dc eam liquide cernere non valebam.
2. Itaque aciem mentis de prolando educere conatus , mergebar iterum , O pe' conatus, mergebar iterum atque iterum. Sublevabat enim me in lucem tuam , quod jam tam sciebam me habere voluntatem ,. quam me vivere. Itaque cum aliquid vellem aut nollem,non aliud quam me velle ac nolle certissimus eram;& ibi esse causam peccati mei, iam jamque animadvertebam. Quod autem invitus facerem, pati me potius quam sacere videbam:-id non culpam sed poenam esse judicabam 3 qua me non injuste ple- , te justum cogitans, cito fatebar. 3. Sed rursus dicebam; Quis fecit me ENonne Deus meus , non tantum bonus
sed ipsum bonum Unde igitur mihi male velle & bene nolle , ut esset, cur iuste poenas luerem 3 Quis in me hoc posuit, ec inseruit mihi plantarium amaritudinis, cum totus fierem dulcissimo Deo meo3 Si diabolus autor , unde ipse diabolus rQuod si oc ipse perversa voluntate ex bono angelo diabolus factus est ; unde &
iμ iEso voluntas mala . qua diabolus
158쪽
L1BER VII. fieret, quando totus angelus a conditore optimo factus esset bonus Et his cogitationibus deprimebar iterum, & suffocabar. Sed non usque ad illum infernum subducebar erroris, ubi nemo confitebitur tibi, dum tu potius pali , quam homo mala facere putatur.
a Cle enim nitebar caetera invenire, ut iam inveneram melius esse incorruptibile quam corruptibile : & ideo te, quicquid esses, esse incorruptibilem con-
itebar. Neque enim ulla anima unquam
Potuit poterit ve cogitare aliquid , quod si te melius, qui sumin in & optimum
bonum es. Cum autem verissime atque
certissimh incorruptibile corruptibili praeponatur, sicut jam ego praeponebam, poteram iam cogitatione aliquid attingere, quod esset melius Deo meo, nisi tu esses incorruptibilis. Ubi igitur videbam incorruptibile corruptibili esse praserendit in , ibi te quaerere debebam , atque inde advertere , unde sit malum , id est , unde sit ipsa corruptio, qua violari substantia tua nullo modo potest. a. Nullo enim prorsus modo violateorruptio Deum nostrum , nulla voluntate, nulla necessitate, nullo improviso
casu, quoniam ipse es Deus ; de quod sibi vult , bonum est, di ipse est idem bo-
159쪽
Nec cogeris invitus ad aliquid , quia ub. luntas tua non est major potentia tua. Es set autem major , si teipso tu ipse maior esses .voluntas enim & potentia Dei,Deus
ipse est. Et quid improvisium tibi, qui nosti omnia; & nulla natura est,nisi quia nosti eam 3 Et, ut quid multa dicimus, cur non sit corruptibilis substantia, quae Deus est, quando si hoc esset, non esset Deus r
quaerebam 3 & in ipsa inquisitione
mea, non videbam malum, di constituebam in conspectu spiritus mel univer- Iam creaturam , quicquid in ea cernere possumus; sicuti est terra,& mare,& aer. cc lydera, & arbores, & animalia mortalia, quicquid in ea non videmus, sicut Irmamentum coeli , insuper & omnes
angelos, & cuncta spiritualia ejus : sed etiam ipsa quasi corpora essent, locis de
Iocis ordinavit imaginatio mea: dc feci unam massam grandem distinctam generi bus corporum creaturam tuam, sive quae revera corpora erant, sive quae ipse pro spiritibus finxeram. Et eam feci grandem , non quantum erat, quod scire non poteram, sed quantum libuit, undique versum sene finitam. Te autem domine ex omni parte ambientem & pe
netrantem eam , sed usquequaque infinir
160쪽
Lx BER VII. tum e tamquam si mare esset ubique de undique per immensum infinitum solum mare; & haberet infra se spongiam quamlibet magnam, sed finitam tamen Iplena esset uadique spongia illa ex omni
sua parte ex immenso mari: sic creaturam tuam finitam , te infinito plenam putabam, de dicebam, Ecce Deus,& ecce quae creavit Deus,& bonus est Deus,atque his validissime longissimeque praestantior , sed tamen bonus bona creavit , & ecce quomodo ambit atque implet ea. 2. Ubi ergo malum , & unde , & qua huc irrepsit 3 Quae radix ejus38c quod semen ejus 3 An omnino non est 3 Cur errigo timemus & cavemus, quod non est 3 Aut si inaniter timemus, certe vel timor. ipse malum est, quo in casum stimulaturic excruciatur cor. Et tanto gravius malum , quanto non est,quod timeamus, &timemus. Idcirco autem est malum,quod timemus, aut hoc malum est , quia timemus. Unde est igitur 3 Quoniam Deus fecit haec omnia, bonus bona. Majus quidem dc summum bonum , minora fecit bona: sed tamen & creans & creata, bona sunt omnia. Unde est malum 3 Aue unde fecit ea ὶ Materies aliqua mala erat, di formavit atque ordinavit eam , sed
reliquit aliquid in illa , quod in bonum
non converteret 3 Cur est hoc 3 An impotens erat totam vertere & commutare, ut nihil mali remaneret, cum sit omnia potens ' Postremo , cur inde ali-qqid siccio voluit , ac non potius eadem