D. Aurelii Augustini Hippon. episcopi Libri 13 confessionum. Ad 3. M.S.S. exemp. emendati. Opera et studio R.P. H. Sommalii e Societate Iesu

발행: 1647년

분량: 456페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

161쪽

xues C N FE s S Io Nu Momnipotentia fecit, ut nulla esiet omnino 3 Aut vero existere poterat, contra ejus voluntatem λ Aut si aeterna erat, cur tamdiu per infinita retro spacia temporum, sic eam sivit esse, ac tanto post placuit aliquid ex ea facere 33. Aut jam si aliquid subito voluit agere, hoc potius ageret omnipotens, ut illa non esset, atque ipse solus esset,lotum verum & summum & infinitum bonum 3 Aut si non erat bene, ut non aliquid boni etiam fabricaret ic conderet, qui bonus erat,iga sublata & ad nihilum redacta ma. teria, quae mala erat, bonam ipse institueret, unde omnia crearet 3 Non. enim esset omnipotens, si condere non posset alia quid boni , nisi ea , quam ipse non condi derat, adjuvaretur materia. ΤaIta volve, bam pectore misero , in gravidato curis mordacissimis de timore mortis: & non inventa veritate , stabiliter tamen haerebat in corde meo, in catholica ecclesia

fides Christi tui & domini & salvatoris nostri; in multis quidem adhuc informis, di ptaeter doctrinae normam fluitans, sed tamen non eam relinquebat animus, imo in dies magis magisque ambigebat. CAPuT VI.

na Mathematicorum divinarieneror i Ana etiam Mathematicorum fallaces J divinationes , & impia deliramenta.

Teieceram. Confiteamur etiam hinc tibi

de intimis visceribuo anima meae misci stilo

162쪽

rationes tuae , Deus meus. Tu enim , tu omnino θ nam quis alius a morte omnis erroris revocat nos, nisi vita, quae mori

nescit ; & sapientia, mentes indigentes ita luminans , nullo indigens lumine 3 qua mundus administratur, usque ad arborum volatica folia 3 Tu procurasti pervicaciae meae, qua obluctatus sum Vendiciano acuisto seni. dc Nebridio adolescenti mirabilis an uuae , illi vehementer affirmanti, huic cum dubitatione quidem aliqua , sed tamen crebro dicenti ; non esse ullam artem futura praevidendi ; conjecturas autem hominum habere saepe vim sortis, &multa dicendo dici pleraque ventura , ne scientibus eis qui dicerent , sed in ea non

tacendo incurrentibus. a. Procurasti ergo tu hominem am, tum , non quidem segnem consultorem Mathematicorum, nec eas literas bene

eallentem, sed sui dixi) consultorem curiosum: et tamen scientem aliquid, quod patre suo se audisse dicebat: quod quantum valeret , ad illius artis opinionem evertendam, ignorabat. Is ergo vir nomine Firminus,liberaliter institutus, & ex- eultus eloquio , cum me tanquam charitasimum, de quibusdam suis rebus, in quas

secularis spes eius intumuerat, consuleret, quid mihi secundum suas, quas constellationes appellant, videretur: ego autem , qui jam de hac re in Nebridii se tentiam flecti coeperam,non quidem abnuerem coniicere ac dicere, quod nutan-' xi occurrebat , sed tamen siibjicerem .

163쪽

ito Co NpEss Io NuM prope iam mihi esse persuasum , ridie uia esse illa & inania. a. Tum ille mihi narravit , patrem suum fuisse librorum talium curiosissimum, de habuisse amicum aeque illa simul sectantem , qui pari studio di collatione flagrabant in eas nugas igne cordis sui: ita ut mutorum quoque animalium, si quae domi parerent, observarent momenta nascentium, atque ad ea positionem coeli notarent, unde illius quasi artis experimenta colligerent. Itaque dicebat , audisse se a patre suo, quod cum de eodem Firmino praegnans mater e set , etiam illius paterni amici famula quaedam pariter utero grandescebat , quod latere non potuit dominum , qui etiam canum suarum partus examinatissima diligentia nosse curabat. Atque ita factum esse , ut eum iste coniugis, ible autem ancillae dies id horas , min tioresque horarum articulos, cautissima observatione numerarent , enixae essentetmbae simul di ita ut easdem constellationes, usque ad easdem minutias, utriaque nascenti facere cogerentur , iste fi-rio , ille servulo. Nam cum mulieres Parturire coepissent . indicaverunt sibi ambo , quid in sua cujusque domo ageretur, Z paraverunt, quos ad se invicem mitterent, simul ut natum quod parturiebatur , esset cuique nunciatum , quod

tamen ut continuo nunciaretur , tanquam in regno suo facile effecerant. A

me ita, qui ab alteratro missi sunt, tam

164쪽

L1BER VII. in ex paribus domorum intervallis sibi obviam factos esse dicebat, ut aliam positionem siderum , aliasque particulas momentorum , neuter eorum notare sineretur. Et tamen Firminus amplo apud suos loco natus , dealbatiores vias seculi cursitabat, augebaturque divitiis , sublimabatur honoribus: l ervus autem ille, conditionis jugo nullatenus relaxato,

dominis si ruiebat , ipso indicante qui

noverat eum.

. His itaque auditis 5c creditis ta- Iis quippe narraverat, omnis illa teluctatio mea resoluta concidit: dc primo Firminum ipsum conatus sum ab illa curiositate revocare,cum dicerem , constellationibus ejus inspectis , ut vera praenuntiarem, debuisse me utique videre ibi, parentes inter suos ess) primatios, nobilem familiam propriae civitatis , natales ingenuos, honestam educationem, liberalesque doctrinas. At si me ille servus egeisdem constellationibus , quia & illius ipsae essent, consuluisset, ut eidem quoque vera proferrem , debuisse me cui sum' ibi videre, abjectissimam familiam , conditionem servilem,&caetera longe a prioribus aliena , longeque distantia. Unda autem fieret, ut eadem inspiciens diversa dicerem, si vera dicerem: si autem ea dein dicerem , falsa dicerem 3 Inde certissimucollegi, ea, quae vera consideratis constellationibus, dicerentur, non arte dici, sed sorte : quae autem falsa , non artis imperitia, sed sorua mendacio.

165쪽

r 62 CONFESSIO Nuus. Hinc autem accepto aditu, ipse m cum talia ruminando , ne quis eorum delirorum, qui talem quaestum sequerentur , quos iam iamque invadere atque iris risios refellere cupiebam , mihi ita resiste- Iet, quasi aut Firminus mihi, aut illi pa ter falsa narraverit, intendit considerationem in eos , qui gemini nascuntur,

Juorum plerique ita post invicem fun-untur ex utero, ut parvum ipsum temporis intervallum, quantamlibet vim in Ierum natura habere contendant, colligi tamen humana observatione non possit, literisque signari omnino non valeat quas Mathematicus inspecturus est, ut vera pronunciet. Et non erunt vera, quia easdem literas inspiciens, eadem debuit dicere de Esau&Jacob, sed non eadem utrique acciderunt. Falsa ergo diceret. Aut si vera diceret, non eadem diceret, at eadem inspiceret. Non ergo arte, sed forte vera diceret. Τu enim Domine iustissime, moderator universitatis, consulentibus consuliisque nescientibus . occulto instinctu agis, ut dum quisque consulit, hoc audiat , quod oportet eum audire,

occultis meritis animarum , ei abysso ju- si judicii tui:cui non dicat homo,quid est hoc 3 aut ut quid hoc Non dicat . non dicat ; homo est enim. CAPuT VII. Misere torquetur, inquirens unde sit malum I I itaque me adjutor meus illis vin-

166쪽

LetBER VI . I spmalum, & non erat exitus. Sed me non sinebas ullis fluctibus cogitationis auferri ab ea fide , qua credebam & esse te, &esse incommutabilem substantiam tuam ,& esse de hominibus curam , de judicium tuum , & in Christo filio tua Domino nostro , atque in scripturis sanctis, quas

Ecclesiae tuae catholicae commendaret autoritas, viam te posuisse salutis humanae , ad eam vitam, quae post hanc mortem futura est. His itaque salvis , atque inconcusse roboratis in animo meo , qu rebam aestuans, unde sit malum : Quae illa tormenta parturientis cordis mei, qui gemitus. Deus meus3 Et ibi erant aures tuae, nesciente me. Et eum in silentio fortiter quaererem, magnae voces erant ad misericordiam tuam , tacitae contriti nes animi mei.

2. sciebas, quid patiebar, et nulluet

hominum. Quantum enim erat , quod inde digerebatur per linguam meam in aures familiarissimorum meorum 3 Nunquid totus tumultus animae meae, cui nectemPora, nec os meum susticiebat, sonabat eis 3 Totum tamen ibat in auditum tuum , quod rugiebam a gemitu cordis mei dc ante te erat desiderium meuin, Milumen oculorum meorum non erat mecum. Intus enim erat, ego autem foris.

Nec in loco illud : At ego intendebam in ea, quae locis continentur, Bd non ibi inveniebam locum ad requiescendimi, nec recipiebant me ista,ut dicerem , sat est, de

167쪽

. CONFEssIO NuM mihi satis esset bene. superior enim eram istis, te vero inferior : Et tu gaudium ve-aeum mihi subdito, & tu mihi subieceras,

quae infra me creasti a. Et hoc erat rectum temperamenis tum , dc media regio salutis meae, ut manerem ad imaginem tuam,&tibi serviens dominarer corpori. Sed cum superbe contra te surgerem , & currerem adversus dominum in cervice crassa scuti mei, etiam ista infima supra me facta sunt, &premebant , di nusquam erat laxamentum de respiramentum. Ipsa occurreri hant undique acervatim & conglobatim cernenti; cogitanti autem imagines corporum , ipsae opponebantur redeunti ,

quasi diceretur: Quo is indigne & sordide Et haec de vulnere meo creverant, quia humiliasti tanquam vulneratum s perbum, dc tumore meo separabar abs te,& nimis inflata facie 'mea claudebatuculos meos.

C A P u et VIII. . Iuomodo divina misericordia subvenerit Augustina a m V vero Domine in aeternum main nes ι & non in aeternum irasceris nobis, quoniam miseratus es terram &cinerem: e . placuit tu conspectu tuo, reformare deformia mea. Et stimulis in te nis agitabas me , ut impatiens estem, donec mihi per interiorem aspectum certus Aea. Et sic residebat tu or meus, ex occulta

168쪽

LIBER VII. occulti manu medicinae tuae, aciesque

conturbata, dc contenebrata mentis meae,

acri collyrio salubrium dolorum meo' rum , de die in diem sanabatur.

C A r u T IX. ua in libris Platonicorum quorundam invenerit, consentanea doctrina

αδφiana. a NT primo volens ostendere mihI, quam resistas superbis , humilibus' autem des gratiam : dc quanta misericordia tua demonstrata sit hominibus via humilitatis , quod verbum tuum caro factum est, de habitavit inter homines: Procurasti mihi per quendam hominem, immanissimo typho turgidum , quos dam Platonicorum libros ex Graeca lingua in Latinam versos : dc ibi legi non quidem his verbis, sed hoc idem omnino multis dc multiplicibus suaderi rationibus : quod in principio erat verbum , dc verbum erat apud Deum , dc Deus erat verbum 3 hoc erat in principio apud Deum ', omnia per ipsum facta sunt, dc

sine ipsis factum est nihil. Quod factum

est in eo, vita est: Et vita erat lux hominum, dc lux in tenebris lucet, Si tenebrae eam non comprehenderunt. Et quia hominis anima , quamvis testimonium per hibeat de lumine , non est tamen ipsa lumen, sed verbum Dei. Deus est enim I men verum , quod illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum. Et L a

169쪽

i66 CONFEsset NUM quia in hoc mundo erat, bc mundus petipsum factus est , dc mundus eum non cognovit. Quia vero in sua propria venit,

Zc tui eum non receperunt, quotquot autem receperunt eum , dedit eis potestatem silios Dei feri, credentibus in nomine ejus : hoc ibi legi. a. Item ibi legi: Quia Deus verbum ,

non eκ carne, non e S sangulae, non ex voluntate viri , neque eX voluntate carnis, sed ex Deo natus est. Sed quia verbum caro factum est , dc habitavit in nobis: non ibi legi. Indagavi quippe in illis literis varie dictum , & multis modis, quod sit filius in forma patris, non rapinam arbitratus esse aequalis Deo, quia natura liter idipsum est. Sed quia semetipsum exinanivit formam servi accipiens, in similitudinem hominum factus dc habitu inventus ut homo, humiliavit se , factus

obediens usque ad mortem , mortem autem crucis: Propter quod Deus exaltavit eum a mortuis, de donavit ei nomen,quod est super omne nomen, ut in nomine Iesu omne genu flectatur, coelestium, terrestrium , & infernorum; Sc omnis lingua confiteatur, quia Dominus Iesus in gloria est Dei patris: non habent illi libri.

3. Quod enim ante omnia tempora, resupra omnia tempora, incommutabiliter manet unigenitus filius tuus coaeternus tibi, de quia de plenitudine ejus accipiunt animar , ut beata sint, dc quia particibratione manentis in se sapientiae renovantur , ut Deleates sint, est ibi. Quod au-

170쪽

, L ER VII. I Frtem secundum tempus pro impiis mortuus est , dc filio unico tuo non pepercisti, sed pro nobis omnibus tradidisti eum: . non est ibi. Abscondisti enim haec iapientibus , Fc revelasti ea parvulis 3 ut venirent ad eum laborantes & onerati , dc reficeret eos ue quoniam mitis est,ic humilis corde; Sc diligit mites in judicio, dedocet mansuetos vias suas, videns humilitatem nostram , dc laborem nostrum , de dimittens omnia peccata nostra. Qui a tem cothurno, tamquam doctrinae sublimioris elati , non audiunt dicentem,

Discite a me , quoniam mitis sum dc humilis corde, dc invenietis requieman, mabus vestris : eis cognoscunt Deum , non sicut Deum glorificant, aut gratias agunt, sed evanescunt in cogitationibus suis: dc obscuratur insipiens cor eorum S

dicentes se esse sapientes,st ulti facti sunt. . Et ideo legebam ibi etiam immutatam gloriam incorruptionis tuae , in idola de varia simulachra , in similitudinem imaginis corruptibilis hominis, de volucrum, dc quadrupedum, dc serpentum; videlicet Ataptium cibum , quo Esau perdidit primogenita sua , quoniam

Caput quadrupedis pro te honoravit populus primogenitus, conversus corde in gyptum 3 dc curvans imaginem tuam, animam suam , ante imaginem vituli manducantis faenum : inveni haec ibi, icnon manducavi. Placuit enim tibi Domine auferre opprobrium diminutionis

ab Iacob, ut major serviret minori, ec

SEARCH

MENU NAVIGATION