장음표시 사용
221쪽
αrs CONFESs Io NuM praesertim ad alia maiora properanti Revocat enim me recordatio mea; Adulee mihi sit domine confiteri tibi , quibus internis me stimulis perdomueris adi quemadmodum me complanaveris humilitatis montibus & collibus cogitationum mearum,& tortuosa mea direxeris, & aspera lenieris: Quoque modo ipsum etiam Alipium fratrem cordis mei
subegeris nomini unigeniti tui , domini di salvatoris nostri Iesu Christi; quod primo dedignabatur inseri literis nostris: Magis enim eas volebat redolere gymnasorum cedros, quas jam contIivit domianus et quam salubres herbas ecclesiasticas
advertas serpentibus. . let. Quas tibi Deus meus voces dedi, si cum legerem Psalmos David cantica fidelia . di sonos pietatis excludentes turgidum spiritum: rudis in germano amOre tuo, catechumenus in villa, cum c thecumen o Alipio seriatus , matre adhaerente nobis muliebri habitu virili fide ;anili securitate, materna charitate , Christiana pietate 3 Quas tibi voces dabam in Psalmis illis, &. quomodo in te inflammabar ex eis: & accendebar eos recitare, si possem , toto terrarum orbe , adversus typhum generis humani λ Et tamen toto Drue cantantur, & non est, qui se abscondat a calore tuo. Quam vehementi & aeri dolore indignabar Nanieliaris 3 & mi se rahar eos rursus quod illa sacramenta, illa medicamenta nescirent: di insani essent adversus antidotum , quo sani esso
222쪽
I, r a x a IX. ars potuissent. Vellem,ut alicubi justa essent,
ignorante me utrum audirent tunc: dc me nesciente quod ibi essent, intuerentur faciem meam: & audirent voces meas',
quando legi quartum psalmum in illo tune ocio quid de me fecerit ille Psalinus. 3 . Cum invocarem, exaudisti me Deus iustitiae meae, in tribulatione dilatasti multi l Μiserere mei domine , & exaudisti
Orationem meam. Audirent ignorante me utrum audirent: ne me propter se illa dicere putarent, quae inter hac verba dixerim. Quia & revela nec ea dicerem , nec
sic ea dicerem, si me ab eis audiri viderique semirem: nec si dicerem, sic acciperent , quomodo mecum & mihi coram te, de familiari affectu animi mei. Inhornu timendo, ibidemque inferbui sperando & exultando in tua misericordia, pater .Et haec omnia exibant per oculos meos & vocem meam , cum conversus ad
nos spiritus tuus bonus ait nobis: Filii hominumquousque graves corde3ut quid diligitis vanitatem , & quaeritis mendacium.Dilexeram enim vanitatem, di quaesieram mendacium : Et tu domine jam magnificaveras sanctum tuum , sulcitans eum a mortuis, & collocans ad dexteram tuam : unde mitteret ex alto promissionem suam Paracletum,spiritum veritatis: ec miserat eum jam,sed ego nesciebam. b' 4. Μiserat eum,quia iam magnificatus erat, resurgens a mortuis & ascendens in coelum. Ante autem spiritus nondum' CIat datus. quia Iesiis nondum
223쪽
rificatus. Et clamat propheta ; Quousque graves corde 3 Ut quid diligitis vanitatem, μ quaeritis mend cium 3 Et scitotentioniam dominus mirificavit sanctum
suum. Clamat: quousque lamat, scitote. Et ego tamdiu nesciens, vanitatem dilexi,& mendacium quaesivi: iEt ideo audivi, dccontremui r quoniam talibus i dicit ut, qualem me fuisse reminiscebar. In phan lasmatibus enim, quae pro veritate tenues ram, vanitas erat & mendacium. Et in δε-nui multa graviter ac sortiter , in dolore recordationis meae. mae, utinam audiΩsent, qui adhuc usque diligunt vanitatem. di quaerunt mendacium Eorte conturbarentur, & evomuissent: illud in exaudires eos , cum clamarent ad te 3 quoni- a m vera morte carnis mortuus est pro nobis, qui te interpellat pro nobis. s. Legebam : Irascimini,& nolite peccare. Et quomodo movebar, Deus meus,
qui iamdidiceram irasci mihi de . praetςriatis,ut de caetero non peccaremὶEt merito irasci, . quia non alia natura gentis tene
brarum de me peceabat: sicut dicunt, quisbi non irascuntur , di thesaurizant sibi iram in die irae dc revelationis justi judicii tui. Nec iam bona mea foris erant, nec oculis carneis in isto sole quaerebantur. Volentes enim gaudere forinsecus, facile evanescunt: & effunduntur in ea,quae videntur . & temporalia sunt: & imagines eorum, famelica cogitatione lambunt.
Et, 6 si fatigentur inedia,& dicant: Quis ostendet nobis bonar Et dicamus, & au-
224쪽
Τm et E si IU I X. rardiant: Signatum est in nobis lumen vultus tui , domine. Non enim lumen nos sumus, quod illuminat omnem hominem, sed illuminamur a te, utqui fuimus aliquando tenebrae, simus lux in te. 16. O si viderent internum lumen aeter num,quod ego, quia gustaveram,frendebam: quoniam non eis poteram ostendere , si afferrent ad me cor in oculis suis foris a te, & dicerent. Quis ottendet a
his bona ὶ Ibi enim . ibi mihi iratus eram
intus in cubili; ubi compunctus eram , tibi sacrificaveram mactans vetustatem meam, & inchoatam meditationem re Novationis meae, sperans in te : ibi mihi dulcescere coeperas , & dederas laetitiam in corde meo. Et exclamabam aegens haec foris, & agnoscens intus. Nec volebam multiplicari terrenis bonis , devoran Stempora,& devoratus temporalibus ;eum habetem in aeterna simplicitate aliud seu
7. Et clamabam in consequenti versu clamore alto cordis mei: O in pace: O in
idipsum ;Ο quid dixit : Obdormiam de
somnum capiam: Quoniam , quis resistet nobis,cum fietsermo,qui scriptus est3 Absorpta est mors in victoria. Et tu es idipsum valde, qui non mutaris: Sc late re- qui es obliviscens laborum omnium, quoniam nullus alius tecum. Sed nee ad si a multa adipiscenda, quae non sunt , quod ii sed tu Domine singulariter in spe eonstituisti me. Legebam , & ardebam :
nec inveniebam , quid iacetem surdis
225쪽
zzz Co UpEss Io Nuri mortuis, ex quibus sueram pestis, latrator amarus, & caecus adversus literas de
melle coeli melleas & de lumine tuo luminosas: desuper scripturae huius inimicos tabescebam, quando Iecordabar omnia dierum illorum feriatorum. s. Sed nec oblitus sum, nec silebo flagelli tui asperitatem,& misericordiae tuae mirabilem eeleritatem. Dolore dentium
tunc excruciabas me: & cum in tantum ingravesceret, ut non valerem loqui, as cendit in cor meum, admonere omnes meos, qui aderant, ut deprecarentur te pro me,Deum salutis omnimodae. Et scripsi hoe in ceras de dedi eis, ut legeretur. Mox , ut genua supplici affectu fiximus, fugit dolor ille. Sed quis dolor aut quomodo fugit 3 Expavi,fateor,Domine me us,Deus meus;nihil enim tale ab ineunte Getate expertus fueram. Et insinuali sunt mihi in profundo nutus tui, di gaudens in fide laudavi nomen tuum. Et ea fides, me securum esse non sinebat de praeteritis peccatis meis , quae mihi per baptis. mum tuum remissa nondum erant. CAPuT V. mbrosi - consuit, quid legendum.
3 D Enunclavi peractis vindemialibus, scholasticis suis Μediolanenses
venditorem verborum alium provide,
rentes: quod & tibi ego servire delegisissem : de illi prosessioni, prae dissicultatesPir ad c dolore pectoris , non sum cerem.
226쪽
LIBER I x. 223 rem .Et insinuavi per literas antistiti tuo, viro sancto Ambrosio, pristinos errores
meos, & praesens votum meum; ut moneret,quid potissimum mihi de libris tuis
legendum esset, quo percipiendae tantae gratiae paratior aptiorque fierem. At ille iussit Esaiam prophetam ; credo , quod prae caeteris Euangelii vocationisque gentium sit praenunciator apertior. verun- tamen ego primam hujus lectionem non intelligens, totumque talem arbitrans , distuli repetendum exercitatior in dominico eloquio.
MEdiolani baptitatur. I TNde, ubi tempus advenit, quo me nomen dare oporteret , reli*o rure Mediolanum remeavimus. Ilacuit & Α- Iipio renasci in te mecum, iam induto humilitate sacramentis tuis congrua, dc fortissimo dominatori corporis,usque ad Italicum solum glaciale nudo pede obi rendum insolito ausis Adjunximus etiam
nobis puerum Adeodatum, ex me natum carnaliter de peccato meo. Tu bene seceras eum. Annorum erat fere quindecim, di ingenio praeveniebat multos graves de doctos viros. Munera tua tibi consi eor , Domine Deus meus, creator omnium , multum potens resormare nostra deformia r Nam ego in illo puero, praeter de- Iictum nihil habebam. Quod enim en t iebatur a nobis in disciplina tua , tu an-
227쪽
224 CONFESSI ONuM tua tibi confiteor. Est liber nosteriqui In. scribitur de Magistro: ipse ibi mecum loquitur.Tu scis, illius esse sensa omnia, quae inseruntur,ibi ex persona colloeutoris mei. Cum esset in annis sedecim, multa elus alia mirabiliora expertus sum. Ho rori mihi erat illud ingenium et Et quis praeter te talium miraculorum opifex a. Cito de terra abstulisti vitam e jus s&securior eum recordor , non timens quicquam pueritiae , nec adolescentiae, nec omnino homini illi. Sociavimus eum coaevum nobis in gratia tua., educandum
in disciplina tua : & baptizati sumus , &fugit a nobis solicitudo vitae praeteIita . Nec satiabat illis diebus dulcedine mirabili , considerare altitudinem consilii tui, super salutem generis humani. Quantum flevi in hymnis Sc canticis tuis , suave sonantis ecclesiae tuae vocibus commotus actiter Voces illae influebant auribus meis , dc eliquabatur veritas tua in cor meum : dc.exaestuabat inde affectus pietatis ι & currebant lachrymae , dc bene mihi erat cum eis. CAPuae VII.
Mediolani viderit. a Mon longe coeperat Mediolanensis ecclesia genus hoc con lationis EcI. exhortationis celebrare , magno studio fratrum concinentium vocibus & scordibus. Nimirum annus erat, aut non lmulto amplius, cum Justina valentiniani regis pueri mater , hominem tuum Am
228쪽
LIBERIT. 22sbrosium persequeretur haeresis suae caula, qua fuerat seducta ab Arrianis. Excubabat pia plebs in Ecclesia , mori parata cum Episcopo suo , servo tuo. Ibi mater mea , ancilla tua , solicitudinis & vigiliarum primas partes tenens , Orationibus
vivebat. Nos adhuc frigidi , calore spiritus tui, excitabamur tamen civitate attonita atque turbata. Tunc Hymni re Isalmi ut canerentur, secundum moremolientalium partium, ne populus moeroris taedio contabesceret , institutum
est: de ex illo in hodiernum retentum smultis iam ac paene omnibus gregibus
tuis & per caeteras orbis imitantibus. 2. Tunc memorato antistiti tuo pecvisum aperuisti, quo loco laterent marty rum corpora Cervasii dc Protas i , quae per tot annos in eorrupta in thesauro secreti tui recondideras , unde opportune promeres, ad coercendam rabiem scemineam, sed regiam. Cum enim propalata di effossa digno cum honore transferrentur ad Ambrosianam basilicam, non solum quos immundi vexabant spiritus , confessis eisdem , daemonibus sanabantur: verum etiam quidam plures annoscareus civis civitatique notissimus, cum populi tumultuantis laetitiae causam qua livisset atque audisset , exilivit : eoque se ut duceret,suum ducem rogavit. Quo perductus impetravit admitti, ut sudario tangeret feretrum preciosae in con spectu tuo mortis sanctorum tuorum.
Quod ubi fecit, atque admovit oculis,
229쪽
petas Co Npsis froNuM confestina aperti sunt. Inde fama diseu rens: inde laudes tuae ferventer lucentes, inde illius inimicae animus, et si ad credendi sanitatem non applicitus,a persequendi tamen furore compressus est. Gratias i tibi Deus meus: Unde, & quo duxisti recordationem meam, ut haec etiam conmterer tibi, quae magna oblitus praeterieram Θ Et tamen tunc , cum ita flagraret
odor unguentorum tuorum , non currebamus post te ; di ideo plus flebam intelcantica hymnorum tuorum , olim suspirans tibi: & tandem respirans, quantum Patet aura in domo Denea.
r OUi habitare facis unanimes In doc, consociasti nobis Z: Euodium
uvenem ex nostro municipio. Qui cuin agens in rebus militaret, prior nobis ad tu conversus est, & baptizatus: & relicta militia secula ri, accinctus tua. Simul eramus , simul habitaturi in placito sancto. Quaerebamus , quisnam locus nos utilius haberet servientes tibi. Pariter. remeabam mus in Africam. Et cum apud ostia Tyberina essemus, mater defuncta est. Mutita praetereo,quia multum festino. Accipe consessiones meas dc gratiarum actiones iveus mens , de rebus innumerabilibus etiam tu silentio. Sed non praeteribo,quicci iid mihi anima parturit de illa famularua quae me parturivit: & carne, ut in hanc temporalem : ec corde, ut in a tςInam
230쪽
L1BER IX. Iucem, renascerer. Non ejus, sed tua dicam dona in ea. Neque enim seipsam socerat, aut educaverat se ipsam. a. Tu creasti eam: nec pater,nec mater sciebat,qualis ex eis fieret. Et erudivit eam
in timore tuo virga Christi tui ; regimen unici filii tui in domo fideli, bono men
bro ecclesiae tuae. Nec rantam erga suarudisciplinam diligentiam iri et tris praedica bat, quantam famulae cujusdam decrepitae, quae patrem ejus infantem porta. vetat, sicut dorso grandiuscularum puellarum parvuli portari solent. Cujus rei gratia , di propter senectani ac mores Opi I mos , in domo Christiana satis a domunis honorabatur. Unde etiam curam dominicarum filiatum commisiam sibi , d ligenter gerebat: & erat in eis coercet dis,cum opus esset, sancta severitate vehemens, atque in docendis labria prudentia. Nam eas praeter illas horas, quibus ad mensam parentum moderatissime alebantur, etiamsi ea ardescerent sti, nec aquam hibere sinebat , praecavens consuetudinem malam , & addens verbum sanum: Nodo aquam bibitis, quia in potestate vinum non habetis: cum autem ad maritos veneritis , factae domina apothecarum di cellariorum, aqua sordebit, sed mos potandi praevalebit. 3. Hac ratione praeeipiendi & autoriatate imperandi, frenabat aviditatem tenerioris aetatis : & ipsam puellarum sitim sormabat ad honestum modum 3 ut jam nec liberet, quod non deceIet. Et surre'Ia pse sati