장음표시 사용
251쪽
di s CONFEss Io NuΜPeregrinorum , praecedentium & cons mentium, & comitum vitae meae. 3. Hi sunt servi. tui fratres mei,quos Clios tuos esse voluisti: dominos meos quibus iussisti, ut serviam, si volo tecum de te vivere. Et hoc mihi verbum tuum parum erat, si loquendo praeciperet, nisi
di faciendo praeiret. Et ego id ago factis &dictis, id ago sub aliis tuis nimis cum insenti periculo , nisi quia sub alis tuis tibi
ubdita est anima mea, & infirmitas mea tibi nota est. Parvulus sium, sed vivit sem-rer pater meus, & idoneus est mihi tutor meus. Idem ipse est enim qui genuit me, di tuetur me , &tuipse es omnia bona mea: tu omnipotens, qui mecum es, dc priusquam tecum sm. Indicabo ergo ta- ibus , qualibus iubes ut serviam , non
quis fuerim,sed quis iam sim, di quis adhue sim. sed neque meipsum dijudico.
st Tu enim Domine dijudicas me , quia& si nemo scit hominum, quae sunt hominis,nisi spiritus hominis, qui in ipso est, tamen est aliquid hominis, quod nee ipse stat spiritus hominis , qui in ipso est. Tu autem scis eius omnia, qui fecisti
eum. Ego vero quamvis prae tuo consperau me despiciam,&aestimem me terram cc cinerem : tamen aliquid de te scio , de me nescio. Et certe nunc vide mus
252쪽
L r B E R X. 24smus per speculum in aenigmate,nondum facie ad faciem. Et ideo quamdiu peregrinor abs te, mihi sum prasentior quam tibi, & tamen te novi nullo modo posse
violari. Ego vero quibus tentationibus resistere valeam, quibusve non valeam , nescio.
a. Et spes est, quia fidelis es, qui nos non sinis tentari supra quam possumus
ferre;sed facis cum tentatione etiam exitum, ut possimus sustinere. Confitear er-
o, quid de me sciam, confitear, & quide me nesciam .Quoniam,& quod de me scio,te mihi lucente scio: & quod de me nescio , tamdiu nescio donec fiant tenebrae meae sicut meridies in vultu tuo.
D ut quid sit, ct quomodo cunGeis . I ' don dubia , sed certa conscientia γ' domine, amo te. Percussisti cor meum verbo tuo, dc amavi te. Sed & certum, & terra, & omnia quae in eis sunt , eece undiq; mihi dicunt,ut te amem:nee cessant dicere omnibus, ut sint inexcusa biles. Altius autem tu misereberis, cui misertus eris, & misericordiam praestabis,cui misericors fueris.Alioquin coelum&-terra surdis loquuntur laudes tuas. Quid autem amo,cum te amo Non speciem corporis, nec decus temporis: non candorem lucis, ecce istis amicum oculis: non dulces melodias cantilenarum omnimodarum : non forum & unguentorum & aromatum suaveolentiam; non in s manna
253쪽
2so CONFEss Io Nuri manna di mella r non membra acceptabilia ea mis amplexibus.
2. Non haec amo , cum amo Deum . meum: dc tamen amo quandam lucem,
di quandam vocem,& quendam odorem, dc quendam cibum , dc quendam amplexum, cum amo Deum meum, lucem, vocem,odorem, cibum, amplexum interioris hominis mei;ubi sulget animς me , quod non capit locus Ec ubi sonat, quod non rapit tempus Ec ubi olet, quod non spargit flatus di ubi sapit, quon non minuit edacitas ; dc ubi haeret,quod non divellit satietas. Hoc est quod amo , cum Deum meum amo.Et quid est hoc interis rogavi terram ,ει dixit: Non sum: dc quaecunq; in eadem sunt, idem confessa sunt. Interrogavi mare dc abyssos, & reptilia. znimarum vivarum, de responderunt et Non sumus Deus tuus: quaere super nos. Interrogavi auras flabiles dc inquit unia versus aer cum incolis suis: Fallitur A- Iiaximenes, non sum Deus. Interrogavi
coelum, solem, lunam de stellas ; Neque nos sumus Deus,quem quaeris, inquiunt. 3. Et dixi omnibus his,quae circunstant sores carnis meae r Dixistis mihi de Deo meo, quod vos non estis, dicite mihi de
illo aliquid. Et exclamaverunt voce magna; Ipse secit nos. Interrogatio mea , intentio mea : dc responsio eorum, spe- cies eorum. Et direxi me ad me , & dixi
mihi: Tu qui es 3 Et respondi, homo. Et
ecce corpus Ec anima, in me mihi prae
254쪽
etius. Quid horum est, unde quaerere debui Deum meum,quem jam quassiveram
per corpus a terra usque ad coelum. quousque potui mittere nuncios,radios ocu-IOrum meorum 3 Sed melius, quod interius est. Et quippe renunciebant omnesmrncii corporales , praesidenti dc .judiis . canti de singulis responsionibus coeli dc terrie, & omnium quae in eis sunt, dicentium : Non sumus Deus , sed ipse fecit nos. Homo interior cognovit haec , per exterioris ministerium. Ego interior cognovi haec , ego animus per sensus corporis mei. 'Α. Interrogavi mundi molem de Deo meo, Et respondit mihi: Non ego sum, sed ipse me fecit. Nonne omnibus, quibus integer sensus est , apparet haec species 3 Cur non omnibus eadem loquitur Animalia pusilla & magna vident eam , sed interrogare nequeunt. Non enim praeposita est in eis nunciantibus sensibus judex ratio. Homlnes autem possimi interrogare, ut invisibilia Dei, per ea quae facta lunt, intellecta conspiciant. Sed amore subduntur eis, dc subditi iudicare non possunt. Nee respondent ista interrogantibus, nisi iudicantibus: nec vocen suam mutant,id est,speciem suam,si alius tantum videat , alius autem videns interrogaret : ut aliter illi appa reat, aliter
huic: sed eodem modo utrisque appa-xens, illi muta est, bule loquitur Imo vero omnibus loquitur , sed illi intelligunt,
vi olo vocem acceptam soris , intus
255쪽
asa CONFESSIO NuΜcum veritate conferunt. Veritas enim diicit mihi : Non est Deus tuus eoelum reterra, neque omne corpus. Hoc dicit e rum natura videnti: Moles minor est in parte,quam in toto. Iam tum melior es , tibi dico anima,quoniam tu vegetas mo- .lem corporis tui,praebens ei vitam; quod nullum corpus praestat corpori; Deus 1utem tuus etiam tibi vitae vita est. C A P u et v II.
Corporea virtute aeeus non invenitur.
r c Uid ergo amo, cum Deum meum amo 3 Quis est ille,super caput animae meae Per ipsam animam meam ascendam ad illum. Transibo vim meam , qua haereo corpori, dc vitaliter compagem.ejus repleo.Non ea vi reperio Deum . meum; nam reperiret equus & mulus , quibus non est intellectus . & est eadem
is, qua vivunt etiam eorum corpora.
a. Est alia vis,non solum qua vivifico, sed etiam qua sentifico carnem meam , quam mihi fabricavit dominus : iubens oculo, ut non audiat: & auri, ut non videat : sed illi,per quem videam:huic,perquam audiam et & propria sigillatim catinteris sensibus, sedibus suis & ossetis suis
quae diversa per eos ago unus ego animus.Transibo dc istam vim meam. Nam
di hanc habet equus & mulus, sentiunt enim etiam ipsi per corpus.
256쪽
I Ransibo ergo & istam vim naturae meae, gradibus ascendens ad eum, qui fecit me cum ea et & venio in campos& lata praetoria memoriae meae, ubi sunt thesauri innumerabilium imaginum de huiuscemodi rebus sensis invectarum. Ibi reconditum est,quicquid etiam cogitamus , vel augendo, vel minuendo: vel utcunque variando ea , quae sensus attia
gerit : & si quid aliud commendatum M repositum est, quod nondum absorbuit& sepelivit oblivio. Ibi quando sum, posco,ut proferatur quicquid volo: & quaedam statim prodeunt , quaedam requiruntur diutius, & tanquam de abstrusioribus quibusdam receptaculis eruuntur et quaedam catervatim se proruunt: & dum
aliud petitur ic quaeritur, prosiliunt in
medium,quasi dicentia: Ne forte nos sumus 3 Et abigo ea manu cordis a facie recordationis meae; donee enubiletur illud quod volo,atque in conspectum prodeat ex abditis. Alia faciliter atque impertur hata serie, sicut poscuntur, suggeruntur z fec cedunt praecedentia consequentibus ;& cedendo conduntur, iterum cum voluero processura. Quod totum fit, cum aliquid narro memoriter. a. Ibi sunt omnia distincte generatii que servata , quae suo quoque aditu in
257쪽
q. CONPEs s ro NuM res, formaeque corporum per oculos rper aures autem , omnia genera son rum : omnesque odores, Per aditum narium : omnelque sapores, per oris adiatum di ad sensum autem totius corporis,
quid durum, quid molle, quid calidum ,
frigidumque,tone aut asperum; grave seu leve, sive extrinsecus sive intrinsecus corpori. Haec omnia recipit recolenda, cum opus est,& retractanda gnrfidis me-inoriae recessiis. Et nestio, qui secreti atque ineffabiles sinus ejus, quae omnia seis quaeque fotibus intrant ad eam, & reponuntur in ea. Nec ipsa tamen intrant,ses
rerum sensarum imagines illic praesto sunt cogitationi reminiscenti eas.. 3. Quae quomodo fabricatae sint, quis dicit, cum appareat, quibus sensibus raptae sint, interiusque reconditae 3 Nam dein tenebris atque in Sentio dum habito, in memoria mea profero, si volo,colores:& discerno inter album & nigrum, di inter quos alios volo. Nee incurrunt
soni atque perturbant quod per oculo vhiustum considero: eum & sibi jbi sint, di quasi seorsum repositi lateant. Nam di ipsos posco, si placet, atque adsunt ilico. Et quiescente lingua ac silente gutture, canto quantum volo: imaginesque illae colorum , quae nihilominus ibi sunt,
non se interponunt , neque interrumpunt , cum thesaurus allus retractatur, qui influxit ab auribus. Ita caetera, quae per sensus caeteros ingesta atque
258쪽
olfaciens : & mel defruto , lene aspero, nihil tunc gustando neque contrectando, sed reminiscendo antepono. Intus haec ago, in aula ingenti memoria meae. q. Ibi enim mihi coelum & terra, di mare praesto sunt, cum omnibus quae in eis sentire potui, praeter illa quae oblituashm. Ibi & ipse mihi occurro, meque re colo, quid ,quando,vel uti egerim: quoque inodo, cum agerem, affectus fuerim. Ibi sunt omnia , quae sive eAperta a me ,sve credita memini. Ex eadem copia qetiam similitudines rerum, vel eXperta- Ium, Vel ex eis quas expertus sum creditarum , alias atque allas, de ipse contexo mi eritis , atque ex his etiam flituras ainctiones,& eventa, bc spes, & haec omnia rursus quasi prasentia meditor. Faciam hoc aut illud ,dico apud me,in ipso ingenii sinu animi mei, pleno tot & tantarum rerum imaginibus,& hoc aut illud sequetur. O si effet hoc, aut illudi Avertat Deus hoci,aut illud l Dico apud me ista. Et cum dico, praesto sunt imagines omnium quae
dico, eX eodem thesiuro memoriae: nec
omnino aliquid eorum dicerem, si desuissent. s. Magna ista vis est memoriae,magnanimis, Deus meus, penetrale amplum dein fiuitum. Quis ad fundum ejus pervenit 3 Et vis eit haec animi mei, atque ad remeam naturam pertinet :nec ego ipse capio totum, quod sum. Ergo animus ad
259쪽
αs6 CONFE Ss Io Nuri quid sit, non capiat. Nunquid extra ipsum, an non in ipso 3 Quomodo ergo non capit. E6. Multa mihi super hoc oboritur admiratio, stupor apprehendit me. Et eunt homines mirari alta montium, & ingentes fiuctus maris, Ac latissimos lapsius fluminum . & Oceani ambitum, di gyros lyderum, & relinquunt seipsos, dbc mirantur. Quin haec omnia, cum dicerem , non ea videbam oculis: nec tamen dicerem, nisi montes & fluctus & flumina desidera, quae vidi, & Oceanum quem credidi , intus in memoria mea viderem, actis tamen ingentibus, quasi foris via derem: Nec ea tamen videndo absorbui, quando vidi oculis: nec ipsa sunt apud me,sed imagines eorum. Et novi,quid ex quo sensu corporis impressum sit mihi. CAPuT IX. Memoria disciplinarum. x CEd non ea sola gestat immensa ist a capacitas memoriae meae. Hic sunt& illa omnia, quae de doctrinis liberalibus praecepta nondum exciderunt, quasi
remota interiore loco,non loco, nec eorum imagines, sed res ipsas gero. Nam ruid sit literatura , quid peritia disputani, quot genera quaestionum, quicquid
horum scio, sic est in memoria mea, ut non retenta imagine rem foris relique- rim: aut sonuerit & praeterierit, ceut lvox impressa per aures vestigio, quo re- icolitur quasi sonaret , cum jam non so-
260쪽
LIBER X. ets naret; Aut sicut odor,dum transi & evaἀnescit in ventos, olfactum asscit: unde traiicit in memoriam imaginem sui, quam reminiscendo repetamus : Aut sicut eibus, qui certe in ventre iam non sapit' tamen in memoria quasi sapit: Aut sicut aliquid , quod eorpore tangendo sentitur, quod etiam separatum a nobis imaginatur memoria. Istae quippe res non intromittuntur ad eam, sed earum solae imagines mira celeritate capiuntur, di miris tanquam cellis reponuntur , &mirabiliter recordando profeIuntur.
AT vero, cum audio tria genera esse quastionum, an sit, quid sit, quale sit: sonorum quidem , quibus haec verba confecta sunt, agines teneo; & eos per auras cum strepitu transisse ac iam non esse scio : res vero ipsas, quae illis signi
cantur senis , neque ullo sensu corporis attigi, nec vidi praeter animum meum ,& in memoria mea recondidi, non imagines earum, sed ipsas. Quae unde ad me intraverint, dicant, si possvet. Nam percurro ianuas omne scarnis meae, nec inis venio, qua earum ingressae sint.
a. Quippe oculi dicunt; si coloratae
sunt .nos eas nunclavimus Aures dicunt: Si sonuerunt, a nobis indicatae sunt. Nares dicunt: si oluerunt, per nos transi