D. Aurelii Augustini Hippon. episcopi Libri 13 confessionum. Ad 3. M.S.S. exemp. emendati. Opera et studio R.P. H. Sommalii e Societate Iesu

발행: 1647년

분량: 456페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

291쪽

α8s Coim Essro Nuri non advertenti. Insinuat autem se ita vehementer, ut si repente subtrahatur, cum

desiderio requiratur: dc si diu absit, coit. tristet animum. O lux,quam videbat Tobias , cum clausis oculis istis, filium docebat vitae viam, & ei praeibat pede cha- ritatis, nusquam erransi Aut quam videbat Isaac, praegravatis & opertis senectute carneis luminibus ; cum filios non agnoscendo benediceret , sed benedicendo agnoscere meruit: Aut quam videbat Iacob , cum & ipse prae grandi aetate captus oculis, in filiis praesignata futuri populi genera, luminoso corde radiavit: dc nepotibus siris ex Ioseph divexas mystice

manus,non sicut pater Grum foris corri.

gebat, sed sicut ipse intus discernebar, imposuiti Ipsa est lux, a est,ic alia non

est; dc unum omnes, qui vident & amant eam. At ista corporalis, de qua loquebar, illecebrosa ac periculosa dulcedine condit vitam seculi caecis amatoribus. Qui autem & de ipsa laudare te norunt, Deus creator omnium, absumunt eam in hymno tuo , non assumuntur ab ea in somno suo. Sic esse cupio. 3. Resisto seductionibus oculorum, ne implicentur pedes mei, quibus ingredior viam tuam: dc erigo ad te invisibiles oculos , ut tu evellas de laqueo pedes meos. Tu subinde evellis eos , nam illaqueantur. Tu non cessas evellere, ego autem

crebro haereo, ubique sparsis insidiis: quoniam non dormies neq; dormitabis, qui custodis Israel. Quam innumerabilia, va -

292쪽

Ceamentis, vasis, & hiijuscemodi fabricationibus , picturis etiam, diversisque sigmentis , atque his usum necessarium atque moderatum & piam significationem longe transgredientibus,additarunt homines ad illecebras oculorum foras sequentes,quod faciunt: intus relinquentes , a quo facti sunt, &. exterminantes quod facti sunt. . At ego Deus meus & decus meum,

, etiam hinc tibi dico hymnum , di sacri- feo laudem sanctificatori meo:quoniam ulchra trajecta per animas in manus artificiosas , ab illa pulchritudine ve-. niunt, quae super animas est, cui suspirat

anima mea die ac nocte. Sed pulchritudi- num exteriorum operatores & sectatores inde trahunt approbandi modum , non autem inde trahunt utendi modum. Et ibi est, di non vident eum : ut non eant longius , di fortitudinem suam ad te custodiant , nec eam spargant in det, ciosas lassitudines. Ego autem haec loquens atque discernens, etiam istis pii chris gressi ina innecto : sed tu evellis domine, evellis tu , quoniam misericordia

tua ante oculos meos est. Nam ego capior miserabiliter, & tu evellis miseriri corditer : aliquando non sentientem,

quia suspensus incideram : aliquanta cum dolore, quia jam iubaseram.

293쪽

CAPuT XXXV. . Curiositas cognoscetiar. a Uuc accedit alia forma tentationis,

multiplicius periculosa. prater eament ne concupiscentiam carnis, quae in- est in delectatione omnium sensuum&Voluptatum,cui servientes depereunt, qui longe se faciunt a te: inest animae per eosdem sensus corporis quadam non se oblectandi in carne , sed experiendi per carnem vana & curiosa cupiditas, nomi- ne cognitionis & scientiae palliata. Quae squoniam di in appetitu noscendi est , eoctili autem sunt ad cognoscendum intensibus principes, concupiscentia oculo- Tum eloquio divino appellata est. Ad oculos enim proprie , videre pertinet. Utimur autem hoc verbo etiam in caeteris sensibus, cum eos ad cognoscendum intendimus. Neque enim dicimus, audi,

quam rutilet: aut olfac, quam niteat: aut

usta, quam splendeat, aut palpa, quam fulgeat. videri autem dicuntur haec o nia.-Dicimus enim non solum,uide,quid luceat, quod soli oculi sentire possunt: sed vide etiam, quid sonet: vide, quid oleat: vide,quid sapiat: vide,quam durum sit. Ideoque generalis experientia sensuym , concupiscemia silc ut dictum est ulorum vocatur: quia videndi om-Wium, in quo primatum oculi tenent, etiam cateri sensus sibi de similitudine usurpant, cum aliquid cognitionis explo--nt. Et hoc, cm e yidemtur discernitur,

294쪽

LIBER X. tur,quid voluptatis,quid curiositatis agarii tur per sensus : quod voluptas, pulchra ,

canora, suavia, sapida lenia sectatcr. . z- Curiositas autem,etiam his contraria tentandi, causa , non ad subeundam

molestiam, sed ad experiendi noscendique libidinem. Quid enim voluptatis habet videre in laniato cadavere, quod e horreas ὶ & tamen sicubi jaceat, concurrunt , ut contristentur , ut palleant. Ti-

ment etiam , ne in somnis hoc videant:

quasi quisquam eos vigilantes videre eoegerit , aut pulchritudinis ulla fama persuaserit. Ita & in caeteris sensibus,quae persequi longum est. Ex hoc morbo cu- piditatis , in spectaculis exhibentur quaeque miracula. Hinc ad perscrutanda na- turae quae praeter nos est)operta, proce- ditur: quae scire nihil prodest: & nihil uliud quam scire homines cupiunt. Hinc etiam, si quid, eodem perversa scienti fine, per artes magi eas quaeritur. Hinc etiam in ipsa religione Deus tensatur , eum signa & prodigia flagitantur: non ad aliquam salutem , sed ad solam experientiam desiderata. a. In hac tam immensa sylva plena in-sdiarum & periculorum , ecce quam multa praeciderim, di a meo corde dispu- lerim, scuti donasti me facere Deus salutis meae. Attamen quando audeo dicere cum circuae quaque quotidianam vitam nostram,tam multa hujus generis rerum circumstrepant: quando audeo dicere ,

nulla re tali me intentum seii au spectan-

Τ a dum

295쪽

dum & vana cura capiendum 3 Sane me iam theatra non r piunt: nec curo nosse transitus syderum ; nec anima mea un- quam responsa quaesivit umbrarum I omnia sacrilega sacramenta detestor. A te iDomine Deus meus, cui humilem famulatum ac simplicem debeo , quantis mecum fuggestionum machinationibus a- ' git inimicus, ut signum aliquod petam ;

q. Sed obsecro te per Regem nostrum, di patriam Hierusalem , simplicem , casiam ; ut quemadmodum a me longe est ista consensio , ita sit semper longe atque longius. Pro salute autem cujusquam Icum te rogo , alius multum differens nis est intentionis meae ', dcte facientem

quod vis, das mihi & dabis libenter sequi , Verumtamen in quani multis m, nutissimis θc contemptibilibus rebus,curiositas quotidie nostra tentatur:& quam pelabamur, quis enumerat 3 Quoties

narrantes inania, primo quasi toleramus,

ne ostendamus infirmos , deinde paula ditim libenter advertimus. Canem currentem post leporem iam non specto , cum in circo fit: at vero in agro , si casu transeam,avertit me fori .ssis de ab aliqua magna cogitatione, atque ad se convertit illa venatio: non deviare cogens corpore jumenti, sed cordis inclinatione. Et ni- ε si jam mihi demonstrata infirmitate mea 'cito admoneas , aut ex ipsa visione per aliquam considerationem in te assurge- Ie,aut totum contemnere atque transire,

296쪽

LIBER X. s. Quid cum me domi sedentem stellio muscas captans , vel aranea retibus suis irruentes implicans , saepe intentum facit Num quia parva sunt animalia, ideo non res eadem geritur 3 Pergo inde ad laudandum te creatorem mirificum, a que ordinatorem rerum omnium , sed non inde intentus esse incipio. Aliud est cito surgere,aliud est non cadere. Et talibus vita mea plena est,& una spes mea in magna valde misericordia tua. Cum enim hujusmodi rerum conceptaculumst cor nostrum , & portat copiosae vani- a is catervas et hinc & orationes nostraelape interrumpuntur atque turbantur b. dc ante conspectum tuum, dum ad aures tuas vocem cordis intendimus, nescio unde irruentibus nugatoriis cogitationibus, res tanta praeciditur.

k Superbia mitium. r NUnquid etiam hoc inter contem-- nenda deputabam, aut aliquid nos reducet in spem , nisi tota misericordis tua, quoniam coepisti mutare nos 3 Et tu . scis, quanta ex parte mutaveris , qui me, primitus sinas a libidine vindicandi me ;ut propitius fias etiam caeteris omnibuali iniquitatibus meis ; & sanes omnes languores meos ; & redimas de corruptione vitam meam; & corones me in miseratione de misericordia ; dc saties in bovis desiderium meum; quia compressius

a timore tuo superbiam ineam ,

297쪽

nunc porro illud, & leve est mihi; qu niam sic promisisti. 8c fecisti ; dc vere se erat, dc nesciebam , quando id subire

metuebam.

a. sed nunquid Domine,qui solus sine

Upho dominaris, quia solus verus do- minus es,qui non habes dominum 3 nun- quid hoc quoque tertium tentationis genus cessavit a me. aut cessire in hac tota

vita potest . timeri lc amari velle ab hominibus , non propter aliud, sed ut in last gaudium,quod non est gaudium ρ Mi- sera vita est,ic foeda jactantia. Hinc fit vel maxime, non amare te, nec caste timere ite. Ideoque tu superbis resistis, humilibus autem das gratiam ; dc intonas super ambitiones seculi, te contremiscunt fu damenta montium. Itaque nobis, qu Mi in propter quaedam humanae societatis Officia , necenatium est amari di timeri 1 ab hominibus , instat adversarius verae beatitudinis nostrae 3 ubique spargens ια laqueis, euge,euge: ut dum avide colligimus, incaute capiamur 3 dc a veritate tua gaudium nostrum deponamus,atque in hominum fallacia ponamus; libeat quenos amasi de timeri, non propter te, sed i pro te; atque uti, Modo sui similes factos secum habeat, non ad concordiam chari- . tatis sed ad consortium supplicii: qui sta- ituit sedem suam nonere in aquilone , ut te perverse de distorta via imitantea, te-

diebrosi frigidive servirent. 3. Noa autem domiae , pusillus grex

tuus

298쪽

LrBER X. 29 tuus ecce seruus,tu nos posside. praetende alas tuas, & fugiamus sub eas. Gloria nostra tu esto, propter te amemuS,dc verbum tuum timeatur in nobis. Qui laudati vult ab hominibus vituperante te, non defendetur ab hominibus judicante te, nec eripietur damnante te. Cum autem non peccator laudatur in desideriis animae suae; nec qui iniqua gerit, benedicitur ; sed laudatur homo propter aliquod bonum, quod dedisti ei ; at ille plus ga det sibi laudari se , quam ipsum donum

habere unde laudatur: etiam iste, te vit Perante, laudatur. Et melior jam ille, qui laudavit a quam iste qui laudatus este Isti enim placuit in homine donum Dei, huic .amplius placuit donum hominis, quλm Dei.

Laudes 9 et ituperatio movent. I ' Entamur his tentationibus quoti- , - die Domine, sine cessatione tentamur. Quotidiana fornax nostra , est humana lingua. Imper1s nobis dc in hoc genere continentiam. Da quod jubes, ocjube quod vis. Tu nosti de hac re ad te gemitum cordis mei, & flumina oculorum meorum. Neque enim facile collim , quam sim ab isti peste mundatior, re multum timeo occulta mea, quae no- runt oculi tui, mei autem non. Est enim. qualiscunque in aliis generibus tentationum , mihi facultas explorandi me, in

Q huc paene nulla est. Nam &a volupi tu

299쪽

CONFEss Io Nu Mbus carnis, & a curiositate supervacunea cognoscendi, video, quantum assecutus sim posse refrenare animum meum, cum eis rebus careo, vel voluntate, cum absunt, vel necessitate, cum desunt. Tune enim me interrogo, quam magis minus -

ve mihi molestum sit non habere. Divitiae tvero , quae ob hoc expetuntur, ut alicui istarum trium cupiditatum , vel duabus earum, vel omnibus serviant; si persen-

tiscere non potest animus, utrum eas habens contemnat, possunt & dimitti, ut se probet.. z. Laude vero ut careamus,atque in eo

experiamur, quid possumus;nunquid male vivendum est,ila tam perdite atq; immaniter ut nemo nos noverit, qui non detesteturὶ Quae major dementia dici aut cogitari potest 3 At si bonae vitae bonorumque operum comes & solet & debet esse laudatio, tam comitatum ejus, quam ipsam bonam vitam deseri non oportet. 2Non autem sentio, sine quo esse,aut a quo

animo, aut aegre possim, nisi cum abfue-' xit. Quid igitur tibi in hoc genere tentationis domine confiteor 3 Quidὶ nisi delectari me laudibus ; sed amplius ipsa verbia te,quam laudibus. Nam si mihi proponatur, utrum malim furens, aurin omnibus rebus errans, ab hominibus laudari; an constans & in veritate certissimus ab Omnibus vituperari, video quid eligam. . 3. Veruntamen nollem,ut vel augeret

mihi gaudium cujuslibet boni mei,suffragatio oris alieni. Sed auget, fateor, non solum p

300쪽

solum; sed & vituperatio minuit. Et cum ista miseria mea perturbor , subintrat mihi excusatio, quae qualis sit, tu scis

Deus,nam me incertum facit. Quia enim nobis imperasti non tantum continentiam, id est, a quibus rebus amorem cohibeamus : veru etiam justitiam,id est, qua eum conseramus 3 nec te tantum voluisti a nobis , verumetiam proaimum

diligi: ispe mihi videor de profectu aut spe proximi delectari, cum bene intelli- gentis laude delector,& rursus ejus malol contristari , cum eum audio vituperare, quod aut ignorat, aut bonum est. Nam

contristor aliquando Iaudibus meis, cum vel ea laudantur in me, in quibus, mihi ipse displiceo ; vel etiam bona mi- nora di levia pluris aestimantur, quam ae- stimanda sint.. q. sed rursus unde scio 3 An propterea sic assicior,quia nolo de meipso a me dis sentire laudatorem meum: non quia illius utilitate moveor, sed quia eadem bona , quae mihi in me placent, jucundiora miblii sunt, cum & alteri placent e Quodam-

. modo enim non ego laudor, cum de me sententia mea non laudatur 3 quandoquidem aut illa laudantur , quae mihi displicent: aut illa amplius, quae mihi minus, placent. Ergone de hoc incertus sum mei 3 Ecce tu te veritas video, non mel laudibus meis propter me, sed propine Proximi utilitatem moveri oportere. Et utrum ita sit, nescio. Minus mihi in hac ra

potur sum ipse, quam tibi.

SEARCH

MENU NAVIGATION