장음표시 사용
371쪽
vidis e , apteque id enunclasse non dubitem. Nemo mihi jam molestus sit dicen- ido mihi, non hoc sensit Moyses, quod tu dicis: sed hoc sensit , quod ego dico. Si enim mihi diceret: unde scis hoc sensita Moysen , quod de his verbis ejus eloque- Iistaequo animo ferre deberem: responis derem fortasse, quae superius respondi et vel aliquanto uberius, si essem durior. CapuT XXV. obscuritas Uenesor.
x vero dicit: Non hoc ille sensit quod tu dicis, sed quod ego dico et
neque tamen negat , quod uterque ninstrum dicit,utrimqu* verum ege : O vita Paliurum Deus meus, in cujus sinu non in contradictio : plue mihi mitigationes in cori ut patienter tales Wram, qui non mihi hoc dicunt, quia divini sunt , 5: iacorde famuli tui viderunt, quod dicunt ssed quia superbi sunt, nec noverunt MODs sententiam, sed amant suam 3 non quia .
vera est,sed quia sup est. Alioquin, dc aliis tam veram pariter amarem : sicut & ego amo,quod dicunt,quando verum dicunt; non quia ipsorum est, sed quia verum est, . di ideo jam nec ipsorum est , quia verum est. Si autem ideo amant iijud , quia ve- 'rum est, jam dc ipsorum est, di meum est,
quoniam in commune omnium est v ritatis amatorum.
ι, illud autem,qu0d contendant, non
372쪽
hoc sensisse Moysen, quod ego dIco, sed ruod ipsi duunt,nolo, non amo: quia dcita est , tamen ista temeritas non scientiae, sed audaciae est: nee visus, sed typhus eam peperit. Ideoque Domine, tremenis da sunt iudicia tua , quoniam veritas tuat nec mea est, nec illius aut illius, sed omnium nostrum , quos ad ejus commu- nionem publice vocas, terribiliter admonens nos , ut nolimus eam habere privatam , ne privemur ea. Nam quisquis id, quod tu omnibus ad fruendum proponis.
sibi proprie vindicat , & suum vult esse , quoa omnium est, a communi propellitur ad sua , hoc est a veritate ad mendacium. Qui enim loquitur mendacium ide suo loquitur. a. Attende judex optime Delia,ipsa veritas attende; quid dicanx contradictora Ric, yxxζnde; coram te enim dico, dccoram fratribus meis, qui legitime utuntue lege usque ad finem charitatis': attende , di vide,quid ei dicam, si placet tibi. Hanel enim vocem huic refero fraternam & pa-l cisicam. Si ambo videmus verum esse, ruod dicis, di ambo videmus verum cse, uod dico , ubi qua id videmus 3 Nec ego utique in te , nec tu in me, sed ambo in ipsa, quae supra mentes nostras est, incommutabili veritate. Cum ergo de pia Domini Dei nostri luce non conten- damus , cur de proXimi cogitatione con- tendimus 3 Quam sic videre non possu
mus , ut viderur incommutabilis veritas:
373쪽
3 o C o N F E s I ONuΜatque dixisset, Hoc cogitavi ; nec sic eam lvideremus, sed crederemus. . Non itaque supra, quam scriptum est, lunus pro altero infletur adversus alterum. Diligamus Dominum Deum nostrum, ex toto corde,& ex tota anima,& ex tota mente nostra. & proximum sicut nosmetipsos. Propter quae duo praecepta
charitatis,sensisse Μoysen,quicquid in il-
lis libris sensu,nisi crediderimus, mendacem faciemus Deum, cum de animo conservi, aliter quam ille docuit, opinamur. Iam vide,quam stultum sit,in tanta copia 'verissimarum sententiarum , quae de illis verbis erui possunt , temere affrmare ,
quam earum Moyses potissimum senserit , & perniciosis contentionibus ipsam offendere charitatem propter quam dixit omnia, cujus dicta conamur exponere, CAPuT XX v I.
Sui sermo deceat scripturam. I ET tamen ego, Deus meus,celsitudo humilitatis meae,& requies laboris mei qui audis consessiones meas, & dimittis peccata mea: quoniam tu mihi γpraecipis,ut diligam proximum si cui meipsum et non possum minus credere de Moyse fidesissimo famulo tuo, quam milii optarem ac desiderarem abs te dari a-Iliquid muneris , si tempore illo natus es sem,quo ille,eoque loci me constituisses, ut per servitutem cordis ac linguae meae literae illae dispensarentur: quae tanto post
374쪽
LIBER XII. 3 rper universum orbem , tanto automatis culmine, omnium falsarum superbarumque doctrinarum verba superaturae.
a. Vellem quippe , si tunc ego essem l Moyses ex eadem namque massa omnes
venimus: & quid est homo nisi quia me
mor es ejus)ὶ vellem ergo,si tune ego essem suod ille, di mihi abs te Genes eos linber sciibendus injungeretur, talem mihi eloquendi facultatem drri,& eum texe di sermonis modum : ut neque illi qui nondum queunt intelligere, quemadmodum creat Deus, tanquam excedentia via res suas, dicta recusarent: dc illi, qui hoc possu ut, in quamlibet veram sententiam cogitando venissent, eam non praetermissam in paucis verbis tui famuli re
perirent: & si alius aliam vidisset in luce veritatis, nec ipsa in iisdem verbis inieI- ligenda deesiet. CAPuT XXVII.
r Cicut enim sons in parvo loco tib rior est, pluribusque rivis in ampli 'ras pacia fluxum ministrat,quam quiliber Corum rivorum , qui per multa locorum, spacia , ab eodem sonte deducitur:ita nar- alio dispensatoris tui , sermocina iuris luribus profutura, Parvo sermonis m Oulo scat et fuenta liquidae veritatis,undet. sbi quisque verum, quod de his rebus potest, hic illud, ille illud, per longiores
a. Alii enim, cum haec verba legunt v I
375쪽
CON p Essio NuΜaudiunt, cogitant,Deum quasi hominem, aut qu si aliquam molem immensa praeditam potestate , novo quodam & repentino placito , extra seipsam tanquam locis distantibus, fecisse coelum & terram . duo magna corpora supra & infra , quibus omnia contineremur. Et cum audi. tint: Dixit Deus , fiat illud, & factum est aliud ; cogitant verba coepta & finita , nantia temporibus atque tran&untia,post quorum transitum statim existeret, quod
3ussum est, ut existeret; & si quid forte aliud hoc modo ex familiaritate carnis opinantur. In quibus adhuc parvulis animalibus , dum isto humillimo genere
verborum , tanquam materno sinu eo
rum gestatur infirmitas , salubriter a disicatur sides, qua certum habeant & te. neant , Deum fecisse omnes naturas,quas eorum sensus mirabili varietate circumspicit. Quorum si quispiam quasi vilita
tem dictorum aspernatus, extra nutrito
rias cunas superba imbecillitate se ex leuia derit , heu cadet misere. Domine Deus miserere , ne implumem pullum conculcent, qui transeunt viam : & mitte angestum tuum, qui eum reponat in nido, ut vivat, donee volet.
- CAPuT XXVIII. Vaue intelligitur a diversis Scriptura. et ' Lii vero, quibus haec verba non jam - nidus , sed opaca fruteta sunt . Videat in eis latentes fructus , & volitant itantes , A garriunt tautantes . &
376쪽
ςnrpunt eos. vident enim , cum haec verri a legum vel audiunt, tua Deus aeternam stabili permarisione cuncta praeteritam futura tempora superari: nec tamen quicquam e Te temporalis creaturae,quod tu non seceris. Cujus voluntas. quia idem est,quod tu uenullo modo musata,vet,quae antea non suisset, exorta voluntate 3 s
cisti omnia ; non de te similitudinem iu-am formam omnium , sed de nihilo dic similitudinem informemus; quae formaretur per similitudinem tuam, recurrens in te unum pro captu ordinato, quantum cuique rei tam in suo genere datum est; ecferent omnia bona valde , sive maneant circa te , sive gradatim remotiorem distantiam per tempora dc loca pulchras, narrationes faciam aut patiantur. Vident luee , & gaudent in luce velitatis tuae .
a. Et alius eorum intendit in id,quod
dictum est : In principio secit Deus ; re respicit sapientiam principium , 'ni re
loquitur ipsa nobis. Alius itidem intendit in eadem verba, dc principium intelligit exordium rerum conditatum: dc sic accipit. In principio secit ; ac si diceretur, Primo fecit; atque in eis , qui intelligunt. In principio, quod in sapientia secisti caelum & terram. Alius eorum ipsum eoelum de terram creabilem materiem coeli de terrae , sc esse credit cognominatam. Alius iam formatas distinctasque naturas: Alius unam sermatam
eandemque spiritualem , coeli nomine sA a s aliam
377쪽
3 4 CONFESs Io Nurialiam informem corporalis materiae te gae nomine. Qui autem intelligunt in no-
minibus coeli & terrae adhuc informem materiem , de qua formaretur coelum & terra, nec ipsi uno modo intelligunt: sed alius , unde consumaretur intelligibilissensibilisque creatura: alius tantum, unde sensibilis moles ista corporea , sinu grandi continensperspicuas promptasque naturas. Nec illi uno modo , qui jam diaspositas diostasque creaturas , coelum &terram vocari hoc loco credunt: sed alius invisibilem, atque visibilem : alius solam visibilem, in qua luminosena coelum su-espicimus; oc terram caliginosam, quaque in eis sunt. CAPuT XXIX. s Suor modis dieitur aliquid prius.1 AT ille, qui non aliter accipit, in prin- eipio fecit; quam si diceretur , Primo fecit ; non habet, quomodo veraciis ier intelligat coelum & terram , nisi materiam caeli & terrae intelligat, videlicet
universae, id est , intelligibilis corporalis
que creaturae. Si enim jam formatam ,
velit uni ersam, recte ab eo quaeri po- sterit, Si hoc primo fecit Deus , quid fecerit deinceps & post universitatem
Non inveniet: ac per hoc audiet invitus,
Quomodo illud primo , si postea nihil
Cum vero dicit, primo informem, deinde sormatam, non est absurdum: si modo
est idoneus discernere , quid praecedat aeternitate , quid tempore, quid electio-
378쪽
LIBER XII. 3 sme,quid origine. Aternitate sicut Deus omnia: tempore, scut flos fructum: electione sicut fructus florem et origine, si e- ut sonus cantum. In his quatuor, primum ει ultimum,quae commemoravi, dissicillime intelliguntur, duo media facillime . Namque rara visio est & nimis ardua ,
conspicere Domine aeternitatem tuam,
incommutabiliter mutabilia facientem , an per hoc priorem. a. Quis deinde sic acuto cernat animo, ut sine labore magno dignoscere valeat , ' quomodo sit prior sonus quam cantus Ideo , quia cantus est formatus sonus, &ese utique aliquid non formatum potest: formari autem, quod non est, non potest . sic est prior materies, quam id, quod ex ea sit. Non ideo prior, quia ipsa. esse it, cum potius fiat nec prior intervallo temporis. Neque enim priore tem
pore sonos edimus informes sine cantu ,& eos posteriore tempore in sormam cantici coaptamus aut fingimus: sicut ligna,quibus arca:vel argentum, quo vasculum fabricatur. Tales quippe materiae,1 tempore etiam praecedunt formas rerum,
quae fiunt ex eis. At in cantu,non ita est. Cum enim cantatur, auditur sonus ejus. 'Non prius informiter sonat, & deinde formatur in cantum. . 3. Quod enim primo utcunque sonuerit , praeterit, nec ex eo quicquam reperies , quod resumptum arte componas r& ideo eantus in sono suo vertitur, qui sonus e jus, materies eius est. Idem quip-
379쪽
2 6 CONFEss Io Nuripe formatur, ut cantus sit: & ideo, sicut dicebam, prior materies sonandi quam Drma cantandi, non per faciendi potentiam prior. Neque enim sonus est cantandi ar ilex,sed cantanti animae subiacet ex ci corpore, de quo cantum faciat. Nec tempore pilor: simul enim cum cantu editur. Nec prior electione: non enim potior sonus quam cantus: quandoquidem can-itus est non tantum soraus, verum etiam
sentis speciosus. Sed prior est origine: uia non cantus formatyr, ut sonus sit; sed sonus formatur,ut cantus sit. Hoc ex- empto , qui potest , intelligat, materiam rerum primo factam e & appellatam caelum & te ram,quia inde facta sunt calumci terra: Nec tempore primo factam, quia
formae rerum exerunt tempora : illa autem erat informis , iamque in temporibus sinul animadvertitur. Nec tamen de illa narrari aliquid potest , nisi velut tem- Pore pilor sit, cum pendatur extremior. Quia prosecto meliora sitiat formata, quam
informia, & praecedunt aeternitate creato- .
ris , ut esset de nihilo , unde aliquid fellet. I
Serutanda Scriptura eum honora scriptora. et YN hae diversitate sententiarum vera- rum , concordiam pariat ipsa Veritas. LEt Deus noster misereatur nostri, ut legitime lege utamur , praecepti sine, pura charitate. Ae per hoc, si quis quatrit ex 'me,quid horum Moyses ille tuus famulusa . senstitu
380쪽
. senserit, non sunt hi sermones consessionum mearum , si tibi non confiteor. Nescio, scio tamen illas veras esse sententias, exceptis carnalibus, de quibus, quaatum existimavi, locutus sum. Quos tamen
bonae spei parvulos haec verba libri tui non territant, alta humilites, & pauca copiose Sed omnes, quos in eis verbis vera cernere ac dicere fateor, diligamus nos invicem, pariterque diligamus te Deum nostrum, fontem veritatis 3 si non vana ,
sed ipsam sitimus : eundemque famulum tuum scriptura hujussispensitorem, spiritu tuo plenum, ita honoremus, ut hoc eum, te revelante,cum haec scriberet, attendisse credamus, quod in eis maxime ,& luce veritatis, di fruge utilitatis,excellit. CAru T XXXI.
Veritas, a quocunque dicta , recipienda. aTTacum alius dixerit. Hoc sensit quod ego:&alius,Imo illud ,quod ego: rei, tiosius me arbitror dicere , Cur non utrumque potius, si utrumque verum est
Et si quid tertium, & si quid quartum, ec . quid omnino aliud verum quispiam in 'dis verbis videt,cur non illa omnia vidisse credatur, per quem Deus unus sacras lite- Las vera ia diversa visuris multorum senis bus temperavit Ego certe,quod intrepidus de corde meo pronuncio, si ad culmen autoritatis aliquid scriberem , se
mallem scribere, ut quod veri quisque de his rebus capere posset, mea verba reso- Aa s narent r