D. Aurelii Augustini Hippon. episcopi Libri 13 confessionum. Ad 3. M.S.S. exemp. emendati. Opera et studio R.P. H. Sommalii e Societate Iesu

발행: 1647년

분량: 456페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

81쪽

ineo 3 Quo a meipso sugerem 3 Quo me

non sequerer Et tamen fugi de patria. Minus enim eum quaerebant oculi mei, ubi videte non solebant: atque a Tagastensi oppido veni Carthaginem. CAPuT VIII.

Tempus dolori medetur. I NIon vacant tempora, nec ociose vol- vuntur per sensus nostros;faciunt in animo mira opera. Ecce veniebant bc printeribant de die in diem , & veniendo dc

praetereundo inserebant mihi species alias, ec alias memorias: dc paulatim reser ciebant me pristinis genetibus delectationum quibus cedebat dolor meus ille : sed succedebant non quidem dolores alii, causete tamen aliorum dolorum. Nam unde

me iacillime & in intima dolor ille penetraverat, nisi quia fuderam in arenam aes. mam meam , diligendo moriturum. ac si non moriturum 3 Maxime quippe me reparabant atque recreabant aliorum amicorum solatia,cum quibus amabam, quod pro te non amabam. & hoc erat Jngens fabula & longum mendacium , cujus adulterina confricatione, corrumpebatur mens nostra, pruriens in auribus. a. Sed illa mihi fabula non moriebatur , si quis amicorum meorum moreretur. Alia erant, quae in eis amplius capiebant animum : colloqui, dc corridere, &vicissim benevole obsequi: simul legere libros dulciloquos , simul nugari , ec simul

82쪽

L 1 B E I. Iv. i naul honestari: dissentire interdum sinei odio , tanquam ipse homo secum: atque 'apsa rarissima dissensione condire consensiones plurimas: docere aliquid invicem, aut discere aliquid ab invicem, desiderare

absentes cum molestia, suscipere venientes cum laetitia: his atque hujusmodi si -' gnis , a corde amantium & redamantium procedentibus per os , per linguam , per oculos, dc per mille motus gratissimos, quasi fomitibus animos conflare, dc es, Pluribus unum facere. C A p u T IX.

Humana amicitia eum divina eo arari'.

a floc est , quod diligitur in amicis : dei sic diligitur , ut rea sit sibi humana

conscientia, si non amaverit redamani tem, aut si amantem non redamaverit, ni - hil quaerens ex ejus corpore, praeter indicia benevolentiae. Hinc ille luctus, si quis

moriatur , dc tenebrae dolorum , & versa dulcedine in amaritudinem cor madidum:

dc ex amisia vita morientium,mors viveni lium. Beatus, qui amat te,& amicum in te,s & inimicum propter te. Solus enim nullum charum amittit , cui omnes in illor. Charilunt, qui non amittitur. Et quis est iste,nisi Deus noster Deus, qui fecit caelumi di terram, ecimplet ea: quia implendo ea,

i fecit ea3Te nemo amittit, nisi qui dimittit., Et qui dimittit, quo it, aut quo fugit nisi aue te placido ad te iratum 3 Nam ubi non ini venit legem tuam in poena sua 3 Et lea tuai. veritas, di veritas tu.

83쪽

omnis pulchritudo ex Deo Ut, qui O iuomnibus laudandus.1 DEus virtutum converte nos, ic Ostende faciem tuam,&salvi elimus. Nam quaquaversum se verterit anima bo- minis,ad dolores figitur alibi,praeteI quam in te: tametsi figitur in pulchris eatra te,& extra se . Qtiae tamen nulla essent , nisi essent abs te , quae oriuntur Sc occidunt:& oriendo quasi esse incipiunt, dc crescunt, ut perficiantur: N persecta sene-seunt de intereunt, etenim omnia senescunt: omnia intereunt. Ergo cum Oriuntur & tendunt e se , quo magis sceleri, bus crescunt ut sint , eo magis festinant, ut non sint. Sic est modus eorum. Tantum dedi sit eis , quia partes sunt rerum, quae non sunt omnes sita .ul: led decedendo ac luccedendo agunt omnes uni versum , cujus partes sunt. Ecce sic peragitur Jc sermo noster per sit gna lonantia. Non enim erit totus sermo , sit unum verbum non decedat, cum sonuerit partes sitas, ut saccedat aliud. 2. Laudet te ex illis anima mea Deus creator omnium : sed non eis infigat ut glutine amoris, per sensus corporis . aiunt enim, quo ibant, ut non sint, dc conscindunt eam desideriis pestilentiosis; quoniam ipsa esse vult , & requiescere amat in eis quae amat. In illis autem non est v

bi; quia non stant, fugiunti di quis ea sequitiu

84쪽

L r B E R IV. 8 rquitur sensu carnis , aut qui s ea comprehendit , vel cum praesto sunt 3 Tardi.s est enim sensius carnis , quoniam sensus camnis est, id ipse est modus ejus. Suffcit ad aliud, ad quod factus est ; ad illud autem .

non lassicit, ut teneat trans currentia ab

initio debito usque ad finem debitum. In 'verbo enim tuo , per quod creantur , ibi audiunt, hinc dc hucusque. CAPuT XI. Omnia creatasunt immutabilia in st, in Deo stabιlia.

i bi Oli esse vana anima mea , Zc obsurdescere in aure cordis, tumultu va

nitatis tuae. Audi & tu i Verbum ipsuna clamat, ut redeas: de ibi est lociis quietis imperturbabilis , ubi non deseritur amor, si ipse non deserat. Ecce illa discedunt,ut alia succedant , & omnibus suis partibias constet infima universitas. Nunquid ego aliquo discedo t ait verbum Dei. Ibi fige mansionem tuam; ibi commenda , quicquid inde habes anima mea, saltem saligata fallaciis. Velitati commenda , quicquid in i est a veritate, & non perdes aliquid : Fc ita orescent putrida tua, & si

nabluatur Omnes languoi es tui, di fluxa tua reformabuntur, di id novabuntur , di constringentur ad te: ta non te depor.enriquo discedunt, sed stabunt tecum N permanebunt ad semper stantem ac Pein a nentem Deum.

85쪽

s r CONFESSI ONuΜtuam 3 Ipsa te sequatur conversa. Quicquid per illam sentis, in parte est: dc ignoras totum, cujus hae partes sunt, & delectat te tamen . Sed si ad totum comprehendendum , esset idoneus sensus carnis tuae: ac non & ipse in parte universi accepisset pro poena tua justum modum : verules , ut transiret, quicquid existit in praesenti,ut magis libi omnia placerent. Nam,ci quod loquimur, per eundem sensum carnis audis, & non vis utique st are syllabas,sed transvolare, ut aliae veniant, & totum audias. Ita semper sunt omnia , quibus unum aliquid constat, di non simul sunt omnia ea,quibus constat. Plus dele.ctant omnia quam singula, si possint sentiti omnia. Sed longe his melior,qui fecit omnia, Zc ipse est Deus noster: & non discedit, quia nec succeditur ei. Si placent corpora, Deum ex illis lauda, & in artificem eorum retorque amorem: ne in his,

quae tibi placent , tu displic pas.

cent , amemus Deum.

1 CI placent animae, in Deo amentur:

Q quia & ipsae mutabiles sunt , de in

illo fixae stabiliuntur: alioquin irent, leperirent. In illo ergo amentur: & rape ad eum tecum , quas potes , & dic eis :Hunc amemus , hunc amemus: ipse fecithare, di non est longe. Non enim fecit ,

atque abiit, sed ex illo in illo sunt. Dcce,

86쪽

LIBER IV. 83 tibi est, ubi sapit veritas i intimus cordi

est, sed cor erravit ab eo. Redite praeva Iicatores ad cor, & inhaerete illi, qui fecit vos, State cum eo, & stabitis. Requiescite

in eo, & quieti eritis. Quo itis in aspera ξquo itisὶ Bonum,quod amatis, ab illo est: sed quantum est ad illum , bonum est dc suave. Sed amarum erit juste , quia injuste amatur, deserto illo , quicquid ab illo

est.

r. Quo Vobis adhuc & adhuc , ambu Iare vias dissiciles eclaboriosas 3 Non est requies, ubi quaeritis eam. Quaerite, quod quaeritis: sed ibi non est , ubi quaeritis.

Beatam Vitam quaeritis in regione mortis; non est illic . Quomodo enim beata

vita, ubi nec vita 3 Et descendit huc ipsa

vita nostra, & tulit mortem nostram , occidit eam de abundantia vitae suae, dcronuit clamans, ut redeamus hinc ad eum in illud secretum , unde processit ad nos, veniens in ipsum primum virginalem uterum, ubi ei nupsit humana creatura , caro mortalis, nec semper mortalis; dc inde, velut sponsus procedens de thalamo suo , exultavit ut gigas ad currendam viam. Non enim tardavit, sed cucurrit, clamans dictis, factis, morte , vita, descensu, ascensia: clamans ut redeamus ad eum. Et discessit ab oculis, ut redeamus ad c Orsci inveniamus eum. a. Abscessit enim, de ecce hic est. No- . luit nobiscum diu esse , 5: non reliquit

nos. Illuc enim abscessit. Diade nun Quam

87쪽

s CONFESs Io Nuuta in hoc mundo erat, & venit in hune mundum peccatores salvos facere ; cui confitetur anima mea, ut sanet eam, quia peccavit illi, Filii hominum , usquequo graves corde 3 Nunquid & post descensum vitae, non vultis ascendere dc vivere Sed quo ascendistis, quando in alto est is,& posuistis in coelum os vestriunὶ Descendite , ut ascendatis , de ascendatis ad Deum. Cecidistis enim, ascendendo contra eum. Dic eis ista , ut plorent in conia valle plorationis, & sic eos rape tecum ad Deum: Quia de spiritu ejus haec dicis eis, si dicis ardens igne charitatis. CAPuet XIII.

Omor Ende proveniat. r TI Re tunc non noveram, oc anaa.

bam pulchra inferiora, ec ibam in

profundum, d dicebam amiczs rneis; Naamamus aliquid. nisi pulibrum: Quid est enim pulchrum i de quid est pulchritudo Quid est, quod nos allicit,& conciliat rebus, quas amamus ὶ Nisi enim esset in eis decus dc species , nullo modo nos ad lemoverent: Et animadxertebam dc videbam in ipsis corporibus aliud esse qua 1i totum, dc ideo pulchrum : aliud autem , quod ideo deceret,quoniam apte accommodaretur alicui ; sicut pars corporis ad universum suum: aut calciamentum ad pedem: similia .Et ista consideratio scaturivit in animo meo ex intimo corde

meo: dc scripsi libros de pulchro dc apto,

suto

88쪽

LIBgn IV. ῖς puto duos aut tres. Tu scis Deus: nam e X-cidit mihi. Non enim habemus eos, sed aberraverunt a nobis, nescio quomodo. C A P u T XIV. Liber de apto 2 pulchro. Uita est autem , quod me movit , MDomine Deus meus, ut ad Icherium Romanae urbis oratorem scriberem illos libros : quem non noveram facie , sed amaveram hominem ex doctrinae fan a , quae illi clara erat: &. quaedam verba e jus audieram, & placuerant mihi Sed magis, quia placebant allia, di esse rebant eum laudibus, stupentes, quod ex homine Syro , docto prius graecae facundiae , post in latina etiam doctor mirabilis extitillet, detes et scientissimus rerum , ad studium sapientiae pertinentium , mihi placebat. Laudatur homo , & amatur absens. trumnam ab ore laudantis , intrat in cor audientis amor illel Absit. Sed ex amante alio, accenditur alius. Hinc enim amatur, qui laudatur, dum nonsallaci corde laudatoris praedicari creditur, id est, cum

amans eum laudat. Sic enim tunc amabam

homines,ex hominum judicio: Non enime X tuo Deus meus , in quo nemo fallitur. Sed tamen. cur non sicut auriga nobilis , sicut venator , studiis populatibus diffamatus : sed longe aliter & graviter, et ita quemadmodum & me laudari vellem Θ 2. Non enim vellem ita laudari lc amari

89쪽

86 CONFEss Io NuΜlaudarem & amarem : sed eligens latere, quam ita notus esse : & vel haberi odio , quam sic amari. Ubi distribuuntur ista pondera variorum dc diversorum amorum in anima una 3 Quid est , quod amo in alio 3 quod rursus nisi odissem , non a me detestaretur & repellerem, cum sit uter que nostrum homo. Non enim, scutequus bonus amatur ab eo qui nollet hoc esse etiam si posset, hoc dc de histrione dicendum est , qui naturae nostrae socius est. Ergone amo in homine , quod odi csse, cum sim homo 3 Grande profundum est ipse homo: cujus etiam capillos tu

Domine numeratos habes, dc non minuuntur in te: N. tamen capilli ejus magis numerabiles sunt, quam affectus ejus , &motus cordis ejus. 3. At ille rhetor ex eo erat genere, quem sic amabam, ut vellem me esse ta- Iem : & errabam typho , & circumferebar omni vento , &. nimis occulte gubernabar abs te. Et unde scio, & unde certus confiteor tibi, quod illum in am re laudantium magis amaveram, quam

in rebus ipsis, de quibus laudabaturὶ Quias non laudatum vituperarent eum iidem ipsi, & vituperando atque spernendo ea

ipsa narrarent, non accenderer in eum , et non excitarer . Et certe res non alienae forent, nec homo ipse allus , sed tantummodo affectus alius narrantium. Ecce, ubi iacet anima infirma, nondum haerens soliditati veritatis. Sicut aurae linguarum flaverint a pectoribus opinantium i

90쪽

LrBER I v. s7tium, ita sertur de vertitur , torquetur ac retorquetur , & obnubilatur ei lumen, dc

non cernitur veritas. Et ecce est ante no S.

Et magnum quiddam mihi erat, si sermo meus de studia mea illi viro innotescerent.Quae si probaret, flagrarem magis; si

autem improbaret , sauciaretur cor Vanum & inane soliditatis tuae. Et tamen Pulchrum illud atque aptum , unde ad eum scripseram , libenter animo versa - bam, modos contemplationis meae ecnullo collaudatore mirabar. CAPuT XV. uod eorporalibus imaginibus eo tenebratus. non potuit capere spiratualia.

a C Ed tantae rei cardinem in arte tua se nondum videbam , omnipotens, qui facis mirabilia solus: ec ibat animus meus per sormas corporeas : pulchrum , quod per seipsum, aptum autem, quod ad aliquid accommodatum deceret, definiebam & distinguebam, dc exemplis corporeis astruebam. Et converti me ad animi naturam : & non me sinebat fati opinio , quam de spiritualibus habebam , verum cernere. Et irruebat in oculos meos ipsa vis veri; & avertebam palpi-

tantem mentem ab incorporea re , ad liis niamenta , & colores, & tumentes magnitudines. Et quia non poteram ea videre in animo, putabam me non posse videre animum meum. Et cum in vir

SEARCH

MENU NAVIGATION