장음표시 사용
181쪽
i o Cap. XI. Resp. ad artum. Apol.
eamque affectionem ipse, sibi sentit assconversionem sufficereta si autem nondum vult credere & adhuc fidem avers tur , nondum etiam habet sufficiente ax affectionem ad ea, quae sint propositaesb eligionis. Unde colligitur, sufficien tem praeparationem nunquam esse 1 credendi aut benefaciendi voluntate disjunctam. Si enim affectio bona praeparatio est, ergo sufficiens affectio sufficiens erit. praeparatio. Atqui probari non poterie ille ad credendum verbo Dei sufficienteeaffectus, qui praedicationem ejus respuere perrexerit , ipsaque sufficiens ad credendum affectio jam fides est, & sufficientet ad conversionem affectus intelligi nequit
Re Donsio ad argumenta et , pologiae. ' ' V . SEd iam ad argumenta respondenduris est, . quibus suam Apologia causam
tuer; conatur. II. a Primum ac praecipuum est, quod ex
x ion a. Conc. Trid. verbis conficitur, in quo. Eminet in dissolvendo Doctores aliqui Catholici
q. Io.arr.I. Operam posuerunt, quorum libri extant,
et nec infirmat traditam ex Augustinod a 3. 3. Est enim verissimum; gratiae excitanti hominem libere assentiri seu a quiscere,
182쪽
quiscere , quando peream praestaratus, libere credit , ac poenitentiam agit, nequo nihil agere inspirationem illam recipien-ds ; quippe qui & illam abjicere possit
non credendo. Non quod simul consistere queant, ut inspirationem re eipiat & eam abjiciat, sed sic inspirationem recipit cre dendo, ut tamen possit, si velit, non credere. Agit ergo recipiendo mens hominis , & agit libere ; quia sic credit, ut per flexibilem in oppositum arbitrii liber
talem possit non credere. Haeresis autem
contra quam ista decreta sunt, primum fisserit, gratiam afferre credendi oeneque vivendi necessitatem , nec posse eum qui credit, fidem suam abjicere. Deniquς liberum arbitrium, velut inanime quoddam , nihil omnino agere , mereque id passive habere. Aperta sunt haec Concilii verba, & omnia & attente legenti Ut non multum ad nos pertineat, quid hic aliqui
respondere dicantur. Tametsi ea responsio non mala , quae assensum interpretatur ex parte intellectus , qui assentitur gratiae vocanti & praeparanti, quatenus ipsa est illuminatrix & suasoria, cum prae sertim Concilium expressam illuminationis mentionem faciat, eandemque in spirationem illam esse significet quae & recipi
183쪽
Isr Cap. XI. Rest. ad argum . Apu.
per hoc male refutata creditur, quod in Concilii verbis nominεtur liberum arbi trium ..Nam liberum quidem arbitrium voluntas est, sed non sine intellectu , nec solus voluntatis actus, sed & is qui est intellectus, velut ipsum credere , seu assentiri vocanti Deo, libero hominis arbitrio est adscribendus. Liberum igitur arbitrium acquiescit gratiae excitanti ac juvanti, reper intellectum assentiendo, 3c per vo. luntatem cooperando. Siquidem duobus
illis excitandi adjuvandi verbis , duo alia subjunxit Concilium corres ondentiai assentiri , Si cooperari. Caeterlim suasoriam illuminationem potest voluntas nondum inclinata respuere , bona Vero acquiescendi voluntas proprie loquendo rei puere seiptim non potest. Si enim re iapuit , a ala est'; sin acquiescit, bona: simul autem & bona & mala esse non potest. Quod alitem aliqui respondere dicuntur, ideo liberE moveri quia voluntario
oon coacte. IDion nos imus minime suf- , ficere: Et viderint sane quinam ita respondeant, modo id nobis responsum stustiose non affingant. Sed nec scimus qui nuncidicant , libertatem ideo non impediri ,. quia non ipsa facultas adimatur, sed iri tuo dumtaxat usu impediatur. Quis enia,
dicendum putet Catholicus , impediri liberis
184쪽
. Desus icienti auxilio omnium: i83
Iibertatis usum , cum fatendum sit, voluntatem libero adhu moveri in Deum pSic enim prorsus movetur in Deum ut per rationis iudicium, in diversum seipissam inflectere & mogere possit. Et quam. vis ad hunc ipsum actum Dei gratia hominum animum determinet, tam sicut appetitum Piscis ad ejiciendum Ionam deis termitiavit Deus , per modum naturae appetitui tali congruentem; ita 8c detes' minat gratia ad actum pietatis , permo dum electionis libero convenientem age ti. Quod vero dicitur. quidam nuper res. pondisse , Concilium ea in parte non suis , - la relectum , & quodam in loco deprehensum errorem, hoc e nostro gremiis . neminsin dicentem; audivimus', mecidi quis ita diceret, ferendum ςsse putare'
' Aliud a argumentum Ex ratione liberia, qS 'π' actus potitur , ad quem hoc pertinere st tuitvrs, ut voluntas quomodocumquz praeparata , sit indifferens , & thdeteria MiabiIe
mmata ad illum actum m aliquo Inltanta dioe se sis . antecedente actum; vel etiam iicut Ap '
logia posterior ag Duaeensem Censulam 129. expressit, ut actus procedat a voluntate tempore & natura prius indeterminata ad
185쪽
ter voluntatem as aetiim suum determiane , tunc aetiis destrui libertatem. Hic animadverti cupimus quanto periculo ista, dicantur. Primum enim , si tali assertione gratiae, destruitur libertas actus ab ea procedentis, damnanda erit assertio Catholicis probata multis , & scripturas atque Ausustini doctrinae consentanea. Deinde non mediocriter adjuvatur haere-- sis, ut saltem probabiliter vicisse videa tiir in eo , quod per gratiam asserat actus destrui libertatem. Siquidem antecedens , unde hoc colligit, si non certum est, i
men neque damnatum est, & probabiliter etiam juxta scripturae & Augustini
sententias defenditur: Consequentiam autem sic Proses bres concedunt confirmantque etiam , posito illo de liberi actus Tatione principio. Non erit igitur hqresis illa damnanda, sed probabiliter etiam adstruet , praedicatione gratiae. Dei, beno' agendi submoveri libertatem. Ex quibus
perspici posse putamus, quam periculOSQnobis de tali praescribatur quo affirmetur, hoc esse de ratione liberi aetiis , ue. voluntas quomodocunque praeparata sit . tamen tempore & natura prius. sit indeterminata & indifferens ad istum aininia Sed meque verum id esse principium ex
eo potest intelligi, quod in Deo certa
186쪽
De ficienti auxilio omnium. I3s
propriissima.sit ratio liberi acinis, qui t 'sen priusquam caelum & terram vellet condere , fingi non potest ad eum actum Se indeterminatus & indifferens. Chri quoque ex I conceptionis suae pumasto meruisse, libereque pro hominum genere mori voluisse, rectissime in E clesia desenditur. Cur ergo necesse est, ut liberum actum tempore & natura praeis cedat indeterminatio & indimentia voluntatis s Qua in re si Prosessores Sco-xum sibi patrocinari existimantalium sibi norunt quaerendum ejus locum, quam
an Apologi uxpresserint, videlicet in 3.sent. disti λ quo loco diversa potius
Est id quidem verum &apud varios au
ahores reperitur: i Ad rationem libertatis pertinere , ut omnibus positis ad agen- , t - . dum necessariis , in potestate sit agere dc .Non ageret sed omnibus ad agendum p sitis, non necesse est vel minimi temporis intervenire: moram, priusquam agat. icum. ipso quippe actu cunsistit illa agendi & non agendi potestas:ut sicut ab aeter ado voluit Deus hoc universum condere, ita simul potuerit non velle. Rursum ta- 13 Iaametsi requiratur ad libertatem, naturalis ad actum indeterminatio, id est, ut voluntas ad suum actum nulla - sit naturali .ci
187쪽
necessitate constricta e quo modo constricta est in motibus naturalibus; tamen non requiritur, ut vel aliquo instariti, aut temporis, aut naturae ordine praecedat indeterminatio. Cum certum sit, in Deo , in quo fons est silmmaque liberi tis proprietas, nihil realiter esse prius aut posterius thmpore vel natura. Quod autem ad rationem liberi actus requiratur, ut voluntas non sit ad eum natura determinata aut constricta naturali necessitate.
quomodo pecora naturaliter aguntur, nu
hil id impedit,qub minus gratia Christi eu
ficaciter nostram voluntatem determi-met , salva actus libertate. Neque enim determinat eam per modum naturae, sed per motam electionis , operans in nobis velle, salvo eo volendi modo, in quo summa inest nolendi potesta . Cur enim hodfacere nesciat sapientissimuς instauratorqaut quid hic ei de humanarum ratiunca larum imbecilitate praes ibimus. Ideo que nec illud verum est: Gratia Dei es caciter determinante posita, necessario operari arbitrium ; nisi intelligatur de necessitate consequentiae ue seu compotationis. Simul enim consistere nequeunt, ut Deus sic esseaciter humanam volunt tem agat, & ipsa non sequatur ; sive, ut Apostoli etiam utamur verbis, ut Deus
188쪽
operetur velle in homine , & ipse non ve- Iit. Hoc & Ruardus ipse docet: Deum viis in. .p , Micet agendo efficere, ut homo veniat se- Τ' cundum naturam suae libertatis, & ideo
libere & per electionem boni ; quamvissimul salt) consistere nequeant, ut secundum Dei propositum agatur , & ipse non Iequatur. Qui etiam de concordia gratiae ML fur , 8c liberi arbitrii agens , quintam propo- 'φ' sitionem sic expressit: Sola gratia efficacis operationis divinae possita, necessariosequitur effectus quem operature fides scilicet , conversio , perlesterantia , &opus bonum , quamvis simpliciter per arbitrii libertatem possint nore fieri. id etiam pertinet quod D. Prosp. dicit , Im- e. .. possibile esse ea,quae prςdria funt de con versione Gentium, non fieri, non modoptopcer divinae praescientiae infallibilitatem . verum etiam propter essicaciam voluntatis. Sed impossibile hoc esse dicit, . Hi sensia composito, cum quo interim I Heritatem conversionis non dubitat possue sistere: Nam quis ita sibi priaefidae, ut neget posse Deum efficaciter inflectere, sibique praeoperando subjicere. hominis arbitrium liberum V sic tamen ut incol
meci servet naturalem ejus operandi mo
dari, quo quippiam cum judicio liberaque electione suscipitur. Nam quod siub,
189쪽
j88 Cap. XI. Resp. ad argum. Astoc.
jicitui, de amore beatorum erga Deum, Non is est ex nuda suppositione efficacis Dei operationis necessarius , sed ex eo quod humanae voluntatis sic immutavit 'Deus statum , eamque sic penitus hac as-fectione imbuit atque firmavit, ut quasi
in naturalem conversia motum videatur.
Deinde clare, & secundum propriam sui speciem, bene dispositae menti exhibita Divinitas, objective sic movet, Ut animum ad se t tum rapiat. Hic autem cum nihil tale sit , neque in confirmatione voluntatis ad bonum , neque in objectitam admiranda atque amabili claritate , sola fingitur operatio: Dei, quae nos veli facit, volondi ne cessitatem afferre; quasi nesciat sic efficaciter Deus regere quod condidit, ut naturalem, quem indidit, operandi modum non corrumpat. Si autem decessitaret Deus hominem ad aliqquem actum, esset quidem ille necessarius non ex mer divinae motionis suppositione sicut A pcilogia, praetendis . I. , sed ex eo quod hominis animus per natum Tad modum , non per modum electionis , seu liberε agentis moveretur ; sicu' ti movetur ad appetendam in gynem 'beatitudinem miseriamque. fugiendam. Fiam. Fr. Quo modo Videtur intellexisse Chryso- stomus, Deum non piaevenire nostrav
190쪽
De se cienti auxilio omnium. 18 3
voluntates, videlicet eas necessitando, ne nostram temeret libertatem , quod Manichas, contra quos ille disputat, faciebant, introducendo naturam mali ex qua male , 8c naturam boni ex qua bene esset necessarium facere. Porro tametsi quodsiipponitur, id est, divina motio non sit in hominis potestate; movet enim ille cot nostrum , quando vult, & quantum vult, non ex spectata ad id nostra quasi priore uoluntate; tamen sic agit hominem pru ipsius libera conditione , ut actum quem producit, in libera ejus potestate relinquat. Nam & actus 3 cum est, Iiber est , quantumcunque contradixerit Catharinus. Alioquin nunquam homoveI Angelus libere agit: nec praevia re quiritur deliberatio aut in determinatio, ne Deum quoque ipsum actus sui libertate spoliemus. Certe quo quisque est sapient ior atque ad agendum instructior , eo minus deliberat. Licet' autem facta suppositione , sequatur actus necessario, ne cessitate consecutionis, non tamen est in se necessarius, propter causae et . conditionem , sed liber; qui scilicet sic fiat ab homine, ut possit idem libera contrarii electione non fieri. Quod si propterea, 13 si non erit actus in hominis potestate libera . quia facta suppositione divinae motionis,