장음표시 사용
161쪽
A LIBER VI. Is . Vita communis. GA P. XIIII. ET multi amici agitaueramus animo, & co loquentes ac det/tates turbulentas humanae vitae molestias p ene iam
firmaueramus remoti a turbis ociose viuere,id ocium sic moliti, ut si quid habere possemus, conferremus in medium, unamque familiarem conflaremus ex omnibus,ut per amicitiae synceritate non esset aliud huius-aliud illius , sed quod ex cunctis fieret unum , & uniuertam singulorum esset,& omnia omnium: cum videremur nobis esse posse decem ferme io ubhomines in eadem societate , est Entque miAliter nos praeditates , Romanianus in Soci xime communiceps noster , quem tunc graues aestus negociorum suorum ad O mitatum attraxerant, ab ineunte aetate
mihi familiarissimus, Qui maxime instabat huic rei, & magnam in suadendo habebat autoritatem , quod ampla res '- Cius multum caeteris antcibat.Et placuexat nobis ut bini annui tanquam magistratus omnia necessaria curarent caeteris
quietis. Sed posteaquam coepit cogitari, cinis ,- . virum hoc mulierculae sinerent, quas & bium alii rinstrum iam hebebant, & nos habere volebamus, totum illud placitum quod bene Armabamus , diffii uix in manibus, tque constatium,& abiectum est. Inde ad suspiria & gemit s converteba-i inmur, α gressus ad sequendas latas M. G s de truas
162쪽
I CONPEsSIONYMseculi , quoniam' multae cogitationes erant in corde nostro , consilium autem 3 tuum manet in aeternum .Ex quo consilio deridebas nostra,& tua prςpacabas, nobis daturus escam in oppo itunitate, & aperturus manum tuam atque impleturus animas nostras belledictone.' Io locum discedentis concubinae, Hiasure dit.
CAPUT XTI Nterea peccata mea multiplicabantur, 'l & auulsa a latere meo tauquam impe-
dimento Coniugii,cum qua cubare soli- tus eram, cor ubi adhaerebat,concisum vulneratum mihi erat , & trahebat sanguinem. Et illa in Africam redierat vo- .uens tibi alium se virum nescituram,reli- neniis apud me naturali ex illa filio meo, At ego infelix nec foeminae imitator,dilationis impatiens,ian litam post bienniu accepturus eam quam petebam,quia non
amator Coniugij, sed libidinis seruus
eram, procuraui aliam,non utique Conrugem,qua tanquam sustentaretur & perducetur, vel inleger, vel auctior morbus animae meae Catellitio perdurantis cou'suetudinis in regnum uxorium.Nec fana batur vulnus illud meum, quod prioris praeeisione factum fuerat sed post feruo -'rom , dolor/mque aeerrimum patresce
bat; ω quasi frigidius,sed desperantias
163쪽
LIBER VI . - . De immortalitate animae.., CAPUT XV I.
Tibi laus, tibi gloria fons miserico
diaru,Ego fiebam iniselior,& tu propinquior. Aderat iam , iamque dextera
tua ereptura me de coeno,& ablutura, &ignorabam. Nec me reuocabat a profundiore voluptatum carnalium gurgite,nisi metus mortis,& futuri iudicii tui,qui per varias quidem opiniones , nunquam ta meta recessit de pectore meo .Et disputabam cum amicis. meis Alipio ,& Nebridio de finibus Bonorum , dc Malorum, Epicurum, accepturum fuisse palmam in animo meo , nisi ego credidissem post mortem restare animae vitam , & tractus meritorum , quod Epicurus credere noluit , Et quaerebam si essemus immortales , & in perpetua corporis voluptate sine ullo amissionis terrore vIueremus, cur
non essemus Beati, aut quid aliud quae re- renius, nescies idipsum ad magnam miseriam pertinere, quod ita demersus dc carcus cogitare non postem lumen honestatis,& gratis amplectendae pulchritudinis,. quam non vidit oculus carnis,& videtur ex intimo. Nec considerabam miser, ex qua vena mihi manaret, quod ista ipsa foeda,tamen cum amicis dulciter c Cn&rebam,nec esse sine amicis poteram beatus , etiam secundum sensum quem tunc habebam in quaninlibet affluentia carnalium
164쪽
cos gratis diligebam, vicissimque ab eis me diligi gratis sentiebam. O tortuosa vias. Vae animae audaci,quae sperauit, si a te recessisset, se aliquid melitis habituram. Versa & reuersia in tergum,& in t tera & in ventrem,& dura sunt omnia,Et tu solus requies. Et ecce ades & liberalibus errororibus , & cons inuis nos in vita tua , & consolaris , & dicis :Currite,ego feram, & ego per-
165쪽
Q sod ima inibus corporeis reiectis Deum coeperit agnoscere incorporeum.. CAPVΤ Ι.
Am mortua erat Adolescentia mea mala & nefanda, & ibam
in Iuventutem: quanto aetatem maior, tanto Vanitate turpior,.
qui cogitare aliquid substantiae nisi tale
non poteram quale per hos oculos videri solet.Non te cogitabam Deus in figura corporis humani, ex qaio audire aliquid de sapientia coepi, semper hoc fugi, ει gaudebam me hoc reperisse in fide spi- italis Matri nostiae Catholicae tuae.Sed
quid te aliud cogitarem non cauciurebat. Et cogitare te conabar Homo , , talis Homo sum ain & solum. 3z vexum Deum : & te incorruptibilem & initio- . . Iabilem &.incommutabilem totis mcdullis credebam , quan uis nesciens unde α quomodo, plane talpen videbam αcertus eram, id. qaod corrumpi potest
166쪽
deterius esse, quam id quod non potest r& quod violari non potest,incunctanter praeponebam violabili , &quod nilllam
Ratitur permutation ε , m elius esse quam
id quod mutari potest. Clamabat violenter cor meu aduersus omnia fantasmata
mea,& hoc uno ictu conabar abigere cir- cunuolant ε turbam immunditiae ab acie mentis meae:& vix demota in ictu oculi,. ecce con Stobata rursus aderat, & irrue bat in aspectum meum , & obnubilabat eum zVt quamuis, non formam humani corporis, corporeum tamen aliquid cogitare cogerer per spacia locorum,siue in usum mundo, siue etiam extra mundum
per infinita diffusum, etiam ipsum incorruptibile &inuiolabile & incommutabile,q uol corruptibili & violabili& coni mutabili praeponeba. Quonia quicquid privabam sipaciis talibus nihil mihi esse idebatur.Sed prorsus nihil, ne inane quide, taquam si corpus auferatur loco , α maneat locus omni corpore vacuatus M terreno & humido & aereo de coelesti, sed tam ε sit locus inanis tanquam spacio suri nihil. Ego itaq; incrassatus coerde, nec mihimetipsi vel ipse conspicuus , qui quidn5 per aliquata spacia tederetur, vel di
funderetur,vel conglobaretur; vel tum ret , Vel tale aliquid caperet, aut capezeposset, nihil prorsus esse arbitrabar: Per quales enim form agire solent oculi mei, ter tales imagines ibat cor meum nec V idebam
167쪽
gebam hanc eandem intentionem , que illas ipsas imagines formabam non esse tale aliquid , quae tamen ipsas non formaret nisi esset magnum aliquid Ita etia te vita vitς meae grande per infinita sp
cia vindique cogitabam penetrare totam mundi molem, & extra ea in quaquauersum per immensa sine termino, ut haberet te terra, haberet coelum, haberet omnia , & illa finirentur in te ,tu autem nunquam sicut autem luci solis non obsister et adris corpus,aeris huius qui supra terram est , quo minus per eum traiiceretur penetrans eum, non dirum pGo aut concidendo, sed implendo eum totum: sic tibi putabam non solum coeli & aeris & moris,sed etiam terrae corpus peruium, e Momnibus maximis, minimisque partibus penetrabile , ad captiendam praesentiam tuam, occulta inspiratione intrinsecus & extrinsecus ad rhinistrantε omnia,quar creasti. Ita suspicabar quia cogitare aliud no poteram , nim falsum erat. Illo enim
modo maior pars terrae maiorem tui parte ni haberet, & minorem minor, atque ιionsi.
ita te plena e t omnia, ut ampliustui caperet elephanti eorpus quam passeris, quo esset isto grandius, grandioremque occuparet locum,atque ita frustatim partibus mundi, ni innis magnas breuibus breues partes thas praesentes fa eres. Noe si autem' ita hongum illuminaue ias 'tenebris inea A: N bri
168쪽
SAt erat mihi, Domine,aduersis deceptos illos & deceptores & loquaces
mutos, ob hoc mutos, quoniam non ex eis sonabat verbum tuum, sat erat ergo
illud quod iam diu abusqu Carthaginea Nebcidio proponi solebat, & omnes
qui audieramus concussi sumus. Qesiderat tibi factura nescio quae gens tenebrarum, quis a. ex aduerba mole solent opponere, si tu cum ea pugnare noluist ess Si enim responderetur, aliquid fuisse nocitura violabilis tu , & corruptib1lis fores, Si autem hil eam nocere potuisse diceretur in alia afferretur causa pugnandi,& ital gnadi, ut quaeda portio tua & mεbrum tuum vel proles de ipsa substantia tua misceretur aduersis potestatibus & non a te
creatis naturis, atque in tantum ab eis corrumperetur & cornutaretur in dete- rius via beatudine in miseriam verteretur,&ind geret auxilio,wao esui , par g itique posset:& haci esse animam, ca I tuus sermo seruienti liber,& c OR tam malae purio
rus , & corruptae integer.subueniret, sed& ipse corruptibilis , quia ex una eademquς substantia: Itaque si π qqicquid es,id est,substantiam tuam qua es,in)Oi raptibile dicereor, falsa esse illa omn- execrasili .si auo :m co ruptibilum,id i psu in iam falsum , & prima voce abominandu.
169쪽
sat ergo. erat istud aduersus eos omnino emouendos a presura pectoris, quia non
habebant qua exirent sine horribili sa crilegio cordis &ninguae, sentiendo de re ista, & loquendo.
Liberum arbitrium causapeeeat L cc A P. III. . '
Sud α ego adhuc quanuis incontami
nabilena & inconuertibilem , & nulla ex parte mutabilem dicerem , firme'
sentirem Dominum nostrum Deum verum, qui fecisti non solum animas nostras, sed etiam corpora, nec tantum animas nostras Sc corpora,sed omnes & omnia, non tςnebam explicitam , & enodata causam mali, qu ecunque tamen esset, sic eam quaerendam videbam, ut non per illam constringerer Deum incommut bilem mutabilam credere, ne ipse fierem quod quaerebam. Itaq, securus eam quaerebam,& certus non esse verum,quod illi
diceret,quos toto animo fugiebam, quia videbam quaerendo unde maluim repletos malicia, quia byinarctur 'am potius substantiam etiam male pati,quam suam
Hale facere. Et intendebant ut cernerem quod audieram, liberum voluntatis arbitrium clausam esse ut malum faceremus, vi rectum iudicium tuum ut pateremur,& eam liquide cernere non valebam. Itaque aciem mentis de profundo educere
170쪽
leuabat enim me in lucem tua, quod tantsciebam me habere voluntatem , quam Viuere. Itaque cum aliquid vellem aut nollem,non aliud quam me velle ac noule certissimus era,& ibi esse causam peccati mei, iamiam i, animaduerteba. aod autem inuitus facerem , pati me potiusquam facere videbam, & id non culpam, sed poenam esse iudicabam, qua me non iniuste plecti, te iustum cogitans cito fatebar. Sed rarsus dicebam: His fecit meὶ
nonne DeuS meus,non latum botriis, sed
ipsum Bonu Z Vnde igitur mihi male , euie,& bene nolle, ut enet cur iuste poenas luerem Z s in me hoc posuit &m seruit mihi plantarium amaritudini S, cum totus fierem ad ulcissimo Deo meo ΖSi Diabolus autor, unde ipse Diabolus 3 d si di ipse peruersa voluntate ex bono. An .gelo Diabolus factus est, unde de in ipso voluntaes mala qua Diabolus fieret quam do totus Angebas a Conditore optimo
tactus ectet bonus 3 His cogitationibus deprimebar iterum, ocabar. Sed non usque ad illum infernum subdueebar erroris, ubi nemo con- u fitebitur tibi,dum tu potius pati,quam Ho aio facere pu-