D. Aurelii Augustini, ... Confessiones libri tredecim. Quibus nunc primùm est adiectus rerum , & verborum index

발행: 1588년

분량: 489페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

151쪽

1 et e IEssIONUM bus. Ille chaesis foribus oculorum, inter dixit animo, ne in tanta mala procederet, atque utinam& aures obturavi sic t. Nam quodam pugnae casu, cum clamor ingens torius populi vehementer eum pulsasiet, curiositate victus, & quas paratus quicquid illud esset,etiam visum contemnere M vincere, eruit oculos,& percussus est grauiore vulnere in anima, quam ille in

corpore,quem cernere concupiuit, cecia

ditq; miserabilius,quam ille: quo cadente factus est clamor,qui per eius aures intrauit, & reseravit eius lumina, ut esset qua ferire tui& deiiceretur, audax adhuc potius quam fortis animus & eo in si mior,quo de se praesumpserat,qui debuit de te . Ut cnimvidit illum sanguinem,ii manitatem simul e bibit,& non se auertit, sed fixit a pectum, & hauriebat furias. Scnesciebat, & delectabatur scelere certaminis, & cruenta voluptate inebriabatur. Et non erat iam ille qui venerat, sed unus de tuiba, ad quam venerat, & Verus eoru socius a quibus adductus erat. Quid plura ZSpectauit, clamauit,exarsit,abisulit in de secum insaniam , qu i stimularetur reis dire, non tant im cum illis a quibus prius abstractus est, sed etiam prae illis, & alios trahens. Et inde tamen manu validissima; misericordissima eruisti eum tu, &do-

evisti tibii sui babere, sed tui fiduciam, sed longe postea.

152쪽

LIBER VI.

IEruntamen iam hoc aJ medicinam V futuram in ei v. memoria reponCba- tur. Nam & illud quod cum adhuc st deret,iam me audies apud Carthaginem, & medio die cogitaret in foro quod recitaturus erat, sicut exerceri scholastici

solent, si uisti eum comprehendi ab aedia

tuis fori tanquam furem , non arbitror liam ob causam te permLsisse, Deus no- cis ' ster, nisi ut ille vir tantus futurus,iam inciperet discere,quim no facile in cognoscendis causis homo ab homine damnandus esset temeraria crudelitate. Quippe pii. ante tribunal deambulabat solus cum tabulis ac stylo, cum ecce adolescens quie dam ex numero scolasticorum fur verus securim clan ulo apportans,illo non sentiente, ingressus est cid cancellos plum beos,qui vico argetario desuper praee mi- nent, & praecidere plumbum coepit.SOno autem securis audito, submurmuraverunt argentarij qui subter erant, & miserunt qui apprehederent,que forte inuenissent. Quorum v odibus auditas, relicto instrumento ille discessit, timens ne cum eo teneretur. Alipius autem qui non viderat intrantem , exeuntem sensit, & celeriter vidit abeuntem, & causam scire cupiens ingressus est locum & inuentam securim

us atque admirans considerabat. Cium

ecce

153쪽

inquit: Deinde interrogatus aperuittera. Sic in illam domum translata causa,

confusisque turpis qui de illo triumph

re iam coeperant,futurus dispensator verbi tui, & multarum in ecclesia tua causarum examinator experientior, instru

ctiorque discessit.

HVnc ergo Romae inueneram, & adhaesit mihi fortissimis vinculo , mecumque Mediolanum pro Distus est, vi nec me deseret, & de iure quod didicerat aliquid ageret, secundum Votum paren- tum magis,quam suum. Et ibi iam assederat mirabili continentia caeteris, cum ' 'ille magis miraretur eos, qui aurum innocentiae praeponerent. Tentata est quoque eius indoles, non solum illecebra cupiditatis , sed etiam stimulo timoris. Romae assidebat comiti largationu Italicanarii. Erat eo tempore quidam potentissimus Senator, cuius & beneficiis obstricti multi,&terrori subditi erant: Voluit sibi liacere nescio uid ex more potentiae suae, 'uod esset pepleges illicitum. Restitit Aliplus,pronaissurn est praemium, irrisit a--nimo: Praetentae mi uar, calcauit; miranti bus cmnibus inusiuitam anima, quς Ηο-minem tantum: dc innumerabilibus prH tur.

standi, nocendique modis ingenti Iama G cele

154쪽

i 6 CONFEssIONYMcelebratum, vel amicum non optaret, Velmon formidaret inimicum Ipse autem i de t cui consiliarius erat, quamuis & ipse fieri nollet,non tamen aperte recusabat,

sed in istum causam transferens, ab eo se non permitti afferebat, quia & reuera si ipse faceret,iste discederet. Hoc solo autem pen E ima illectus erat studio literario,Vt pretiis praetorianis codices sbi c5N sidiendos curaret. Sed consulta iustitia

deliberationem in melius vertit, utiliore iudicans aequitatem qua prohibebatur, quam potestatem,qua sinebat ut.Paruum

est lioc , sed qui in paruo fidelis est, & in

magno fidelis est;Nec ullo modo erit inane,quod de tuae veritatis ore processit. Si

in iniusto mammona fideles non fuistis, quod verum est quis credet vobis ZEt si in alieno fideles non fuistis , quod vestrum est quis dabit vobis Z Talis ille tunc inhγrebat mihi mecumque mutabat in contatio, luim m esset tenendus vitae modus.

Nebridius etiam qui relicta patria vicina Carthagini, atque ipsa Carthagine,

ubi frequentissimus erat, relicto rure paterno optimo, relicta domo , & non secutura Matre, nullam ob aliam causam M . diolanum venerat, nisi v mecum viveret

in stagrantissimo studio veritatis atque i sapientiae, pariter suspirabat, pariterque fluctuabat, beatae virete inquisitor ardens,& quaestionum difficillimarum scrutator acerrimus. Et erant ora trium egentium,

155쪽

& inopiam sua sibimet inuicem anhelantium,& a te expcctatium ut dares eis esca in tempore opportuno:& in omni amaritudine nostros seculares actus demisericordia tua sequebatur, intuetibus nobis finem cur ea pateremur, occurrebant tenebrae,& auersabamur gementes, & di-

cebamus: Quandiu haec Θ Et hoc crebro di eebamus,& dicentes non relinquebati s ea,quia no elucebat certum aliquid, quod illis relictis apprehenderemus. D liberat Augustinus de instituenda vita. '' CAPUT XI.

ET ego maxime mirabar satagens,&recolens quam longum tempus esset ab undevicesimo anno aetatis meae, quo feruere coeperam studio sapientiae,dispo- Π nens ea inuenta relinquere omne S Van rum cupiditatum spes inanes , & insa- nias mehdaces. Et ecce iam tricenariam aetatem gerebam in eodem luto haesitans 'aviditate fruendi praesentibus , fugientibus, & di sipantibiis me, dum dico , cras, iii ueniam ,ecce manifestum apparebit, &teoebo,& ecce Faustus veniet & exponet omnia. O magni viri Academici, nihil ad agendam vitam certi comprehedi po- ro. tiai. Imo quaeramus diligentius , & non desperemus. Lece iam non sunt absurda 3 l in libris ecclesiasticis quae absurda videbantur, & potiant aliter atque honeste Igri.

G i intelli

156쪽

r g coNFEgsIONVM intelligi. Figam pedes meos in eo gradu, in quo puer a parentibus positus eram, donec inueniatur perspicua veritas. Sed ubi quaeretur3 quando quaeretur 3 No vacat Ambrosio, non vacat legere.Vbi ipsos codices quaerimus λ unde aut quando c6- paramus a quibus sumimusZ Deputemur tempora , distribuantur horae pro salute animae. Magna spes oborta est: Non docet catholica fides, quod putabamus , &vani accusabamus. Nefas habent docti eius credere Deum figura humani corporis terminatum, & dubitamus puls re quo aperiantur caetera Antemeridianas horas Discipuli occupant; Caeteris quid facimus , cur non id agimus 3 Sed quando salutamus amicos maiores, quorum suffragiis opus habemus 3 Quando praeparamus quod emant scholastici εquando reparamus nosipsos, animum re- Iaxando ab intentione curarum 3 Pereant omnia,& dimittamus h qc vana & inania, conferamus nos ad solam inquisitionem veritatis. Vita haec misera est, mors incerta.si subito obrepat, quomodo hinc exibimus 3 Et ubi nobis discenda sunt, quar hic negleximus 3 An non potiuis huius ne

gligentiae supplicia luenda sunt ' Quid si

mors ipsa omnem curam cum sensu amputabit & finiet 3 Ergo & hoc quςrendum. Sed absit ut ita sit.Non vacat,non est in

ne,quod tam eminens culmen autorii

tis christi et fidei toto orbe diffunditur.

157쪽

LIBER VI. Iι' Nunquam tanta & talia pro nobis diuinitus agerentur, si morte corporis etiam vita animς co summaretur. Qid cunctamur igitur relicta spe seculi,conferre nos Non est totos ad quς tedum Deum, & vitam bea- Feretam ZSed expecta,iucunda sunt etiam ista, habent non paruam dulcedinem suam, Non facile ab eis praecidenda est intentio, quia turpe est ad ea rursum redire. Ecce iam quantum est ut impetretur aliquis honor. Et quid amplius in his desiderandum Suppetit amicorum maiorum

copia, ut nihil aliud, & multum festinemus , Vel ' prcsidatus dari potest: &ducenda uxor cum aliqua pecunia, ne sumptum nostrum gravet, & ille erit modus

cupiditatis. Multi magni viri & imitatio ne dignissimi, sapienti et studio cum coniugibus dediti fuerunt. Cum hςc diceba,& alternabant hi venti,& impellebat huc

atque illuc cor meum , transibant tempora,& tardabam conuerti ad dominum 'Deum,& differebam de die in diem vivere in te,& non differebam quotidie in meipso mori. Amans beatam vitam, timebam illam in sede sua.& ab ea fugiens qu rebam eam. Putabam enirn me miserum fore nimis, si foeminet priuarer amplexibus, & medicinam misericordi tuet ad eandem infirmitatem sanandam non cogitabam , quia expertus non eram , &propriarum viriuri credebam esse continentiam, quarum mihi non eram con-- ... G s scius

158쪽

scius , cum tam stultus essem, ut nesci- c.,ita istriptum est: Neminem est q- ώ continentem,nisi tu dederis. Vtique datis, , si gemitu interno pulsarem aures .isAιi tuas, & fide solida in te iactarem curam

Contentio inter Alipium et ' Augustinum ia

P Robibebat me sane Alipius ab uxore

duceda, causans nullo modo nos pos- . securo ocio simul in amore sapientiquiuere, sicut iam diu desideraremus si id, fecissem. Erat enim ipse in ea re etia tunc castissimus, ita ut mirum esset, quia vel experientiam concubitus coeperat in ingressu adolescentiet suς, sed non lacserat, magisque doluerat.& spreuerat, & de- inde iam continentissime vivebat. Ego autem resistebam illi exemplis eoru qui coniugati coluissent sapientiam , & promeruissent Deum , & habuissent fideli-I ς ter, ac dilexissent amicos . A quorum ego quidem granditate animi longe aberam,& delectatus morbo carnis mortifera suauitate trahebam catenam meam, sola. ut timens, & quasi concusso vulnere repellens verba bene suadentis, tanquam manum soluentis. Insuper etiam per mei ipsi quoque Alipio loquebatur serpens, x innectebat etaque spargebatier lingua

meam

159쪽

meam dulces laq aeos in via eius , quibus illi lionesti & expediti pedςs implicarentur. Cum enim me ille miraretur , quem non parui penderet ita haerere visco illius Voluptatis, ut me affirmarem quotieicun- qtie inde inter nos quivi et cmus, coelibem vitam nullo modo poste degere , atq; ita lime defenderem cum Illum mi antem viderem,ut dicexem multum interesse inter

illud quod ipse raptim , & furtim expertus esset, quod pene iam nec meminisset quidem, atque ideo nulla molestia facit Econtemneret delectationes consuetudinis meae, ad quas si accessisset honestum nomen Matrimonij, non eu mirari opor. tere, cur ego illam vitam nequirem spernere : Coeperat & ipse desiderare coniugium, nequaqua victus libidine talis vO- Fia, ρε luptatis, sed cui iositatis. Dicebat euim mula- scire se cupere quidnam esset illud, sine quo vita mea,quq illi sic placebat,no hi vita, sed poena vider stur. Stupebat enim liber ab illo inculo animus seruitutem meam, & stupendo ibat in experita, . cupidinem, venturus in ipsam experientiam, atque inde fortasse lapsurus in eam . quam stupebat seruitutem, quonia sponsionem volebat facere cum morte. Et qui Ecesi. hamat periculuum incidet , in illud : Ne trum enim nostrum , si quod est coniugale decus in officio regendi matrimonij α suscipiendorum liberorum , ducebat, . nisi tenuiter .Magna autem ex parte, atq, G vehemen

160쪽

Vehenienter consuetudo satiandet insatiatiabilis conscientis me captum excruciabat , illum autem admiratio capiendum trahebat. Sic eramus , donec tu altissime non deserens humu nostra, miseratus miseros, subuenires miris,& occultis modis.

. Uxor quaeritur Mugusino. t XIII.

ET instabatur impigre ut ducere V X

rem. Iam petebam , iam promittebatur,maxime Matre date operam,quo me iam coniugatum Baptismus salutaris ab

lueret,quo me indies gaudebat aptari, de

vota sua, ac promissa tua in mea fide co- pleri animaduertebat. Clim sane&roga tu meo , & desiderio suo forti clamore eordis abs te deprecaretur quotidie, ut ei per visum ostenderes aliquid defuturo

matrimonio meo, nunquam volu .sti. Et

videbat qui dam vana tantastica, quo cogebat impetus de hac re satagentis humani spiritus,& narrabat mihi, non cuni fiducia , qua solebat, cum tu demonstr res ei,sed contemnens ea. Dicebat enim discernere se nescio quo sapore, quem verbis explicare non poterat, quid interesset inter reuelantem te,& animam suam somniantem. Instabatur tamen, & puella petebatur, cuius qtas ferme biennio minor quam nubili s erat. Et q uia ea placebat, expectabatur. Vita

SEARCH

MENU NAVIGATION