장음표시 사용
221쪽
LI B ER vi I i. ry3tinguit potatio, fit delectatio. Et institutum est, ut iam pactae sponsor non tardantur statim, ne vilem habeat maritus datam,quam non suspirauerit sponsus dilatam. Hoc in turpi, & execranda laetitia, hoc in ea quae concesi a & licita est, hoc in ipsa sincerissima honestate amicitiae, hoc in eo qui mortuus erat & reuixit, pe- L, rierat,& inuentus est. Ubique maius gaudium, molestia maior praecedit. Quid est
hoc domine Deus meus,cum tu aeternum
tibi tu ipse sis gaudium, & quaedam de te circa te semper gaudeatur Q id est quod
haec rerum pars alternat defectu & profectu,offensionibus,& conciliationibus 3 Anis est modus earum,& tantum dedisti eis cum a summis coeloruisi , usque ad ima a terrarum, ab initio usque in finem seculorum, ab angelo usque ad vermiculum, a motu primo usque ad extremum , omnia genera bonorum,& omnia iusta ope- ra. tua suis quaeque sedibus locares,& sitis quaeque temporibus ageres 3 Hei mihi, quam excelsus es in excelsis, & quam
profundus es in profundis, & nusquam recedis,& vix redimus ad te. vare plus iatandum H in magni peccatoris
AGe domine, & fac, excita & redo ca
222쪽
i ex profundiore tartaro caecitatis , quam Viliori nus redeunt ad te , & accedunt & illuminantur recipientes lumen ZQuod si qui recipiunt, accipiunt a te potest atem, ut filia tui fiant. Sed si minus notisnt populis, minus de illis gaudent,etiam qui nouerunt eos. Quando enim cum multis gaudetur, & in singulis uberius est gauatum , quia feruere faciunt se, et inflammantur ex alterutro . Deinde quod multis noti , multis sunt autoritati ad salutem,et multis praeeunt secuturis,ideoq, multum de illis, et qui eos praecesserunt a. m. 3 laetantur quia non de solis laetantur. Ab- l sit enim v x in tabernaculo tuo prae pa peribus accipiantur personae diuitum, aut prae ignobilibus nobiles: q uando po- . tius infirma mundi elegisti, ut confunderes fortia , et ignobilia huius mundi elegisti et contemptibilia, et ea quae non sunt tanquam quae sunt, ut ea quae sunt,
euacuares. Et tamen Idem ipse minimus Apostolorum tuorum , periculus. linguam tu ista verba sonuisti, cu Paulus proconsul per eius militiam debellata superbia, subleui iugo C tristi tui missus es set, Regis magni prouincialis essem,ipse
quoque ex priore sputo Paulus vocari amauit, ob tam magnet insigne victori .Pl' enim hostis vincitur in eo,quem plus tenet,et de quo plures tenet.Plus autem superbos tenet nomine nobilitatis,et de his p tu es nomine auctoritatis. malo igitur gratius
223쪽
gratius cogitabatur Victorini pectus, i quod tanquam inexpugnabile recepta- culum diabolus obtinuerat, Victorini lingua,quo telo grandi & acuto multos be-xemerat:tanto abundantius exultare oportuit filios tuos , quia rex noster alligauit fortem , & videbant vasa eius erepta . mundari, & aptari in honorem tuum, 'r de fieri utilia domino ad omne opus bo
2Ea remorabantur eum .a conuersione.
std Vbi mihi homo tuus Simpli cianus
de victorino ista narrauit , exarsi ad imitandum. Ad hoc enim & ille narrauerat. Postequam vero & illud addidit,quod imperatoris Iuliani temporibus lege da' ta prohibiti sunt Christiani docere literaturam & oratoriam,quam legem ille amplextis,loquacem scholam deserere mal- A. io. uit, quam verbum tuum,quo linguas infantium facis disertas, non mihi fortior quam scelicior visus est,quia inuenit occasionem vacandi tibi. Cui rei ego sus pirabam ligatus, non ferro alieno , sed mea ferrea voluntate. Velle meum tene- bat inimicus,& inde mihi catenam fecerat , & constrinxerat me. Quippe ex voluntate peruersa,facta est libtio : Et dum
seruitur libidini,facta est consuetudo: Et dum consuetudini non resistitur, facta est I s neces
224쪽
necessitas. Quibus quasi ansulis quibusdam sibimet innexis , unde catenam appellaui ,tenebat me obstrictum dura scruitus. VoluntaS autem noua , quae mihi esse coeperat, ut te gratis colerem,fruique te xellem Deus rota certa incunditas, nodum erat idonea ad superandam prio-
rem vetustate roboratam. Ita duae voluntates meae, una vetus, alia noua, illa carnalis , illa spiritalis confligebant inter se,7 atque discordando dissipabant animam meam, sic intelligebam rheipsis experimento id quod legeram , quomodo caro concupisceret aduersus spiritum, &ritas aduersus earni m. Ego quidem in utroque , sed magis ego in eo quod in me approbaba , quam in eo quod in me improbabam. Ibi enim magis iammon ego, quia ex magna phrte id patiebar inuitus,' sed ' quam faciebam volens. Sed tamen consueuido iaduersus me rugnatior ex me facta erat, quoniami voletis quo nollem ru ener a m . Et qui si ure contradiceret, cum peccantem xusta poena sequereturῖ Et non erat iam ulla excusatio,qua videri mihi solebam , propterea nondum me contempto seculo seruire tibi,quia incer za mihi esset perceptio veritatis. Iam enim& ips a certa erat. Ego autem adhuc terra obligatus, militare tibi recusabam,& impedi me vitis omnibus sic timebam expediri , quo ni admodii impediri timen aum est Ita faccina seculi; .elut somno asto
225쪽
IEt y aulcitet premebar, & cogitationes quibus meditabar in te, similes erant conatibus exrergisci volentium: qui tamen superati soporis altitudine remerguntur. Et sicut nemo est qui dormire semper Velit, omniumque fano iudicio vigilare praestat': differt tamen plerunque homo somnum excutere , cum grauis torpor in membris est, eum quociam displicentem carpit libentius,' quamuis surgendi tempus aduenerit: ita certum habebam esse melius tuae charitati me dedere, quam meae cupiditati cedere. Sed illud placebat& Vincebat, hoc libebat & vinciebat. Non enim erat quod tibi responderem dicenti mihi: Surge qui dormis, & exurge a mortuis , & illuminabit te Christus: & undique ostendenti vera te dicere, non erat omnino quid responderem veritate conuictus, nisi tantum verba lenta & somno lenta: modo,&ecce modo, sine paululum. Sed modo, di modo non habebant modum : & line paululum, in longum ibat. Frustra condelectabar legi tuc secundum interiorem homine, cum lex alia in membris meis repugnaret legi mentis meae, &captiuum me duceret in legem peccati, quae tu membris meis erat.LEx en m peccati est violentia consuetudinis , qua trahitur & tenetur etiam inuitus animus, eo merito , quo in eam volens rilabitur. Miserum ergo me quis liberaret de corpore mortis huius , nisi gra-
226쪽
ET de vinculo quidem desiderii eo
ubitus quo arctissime tenebar, & culari uin negociorum seruitute , que admodum me exemeris narrabo, & confitebor nomini tuo Domine adiutor
meus & redemptor meus. Agebam solita crescente anxietudine,& quotidie suspiarabam tibi : Requentabam ecclςsam ruam , quantum vacabat ab eis negociis sub quorum pondere gemebam. Mecunierat Alipius ociosus ab opere iurisperitorum post: assessionem tertiam, expectans quibus iterum consilia venderet,sicut ego uendebam dicendi facultatem si 'ua docendo praestari potest Nebridius autem amicitiae nostrae cesi xat, ut o nium nostrum familiarissimo verecundo Mediolanensi & ciui & grammatico subdoceret vhhementer desiderami &miliaritatis iure flagitanti de numero nostro fidele adiutorium, quo indigebat nimis. Non itaque Nebridium cupiditas commodorum eo. traxit. , maiora
enim posset si vellet de literis agere, sed officio,beneuolentiae petitionem nostram contemnere noluit amicus dulciscsmus & mitissimus. Agebat autem illud pruden-
227쪽
LIBER VIII. et os prudentissime, cauens innotescere personis se eundum hoc seculum maioribus, deuitans iit eis omnem inquietudinem animi,quem volebat habere liberum , Scquam multis posset horis feriatu ad quaerendum aliquid, vel legendu vel audien
dum de sapientia. Godam igitur die
non recolo causam , qua erat absens Nebridius, cum ecce ad nos domum venit ad me &Alipium Potitianus quidam ciuis noster inquantum Aser, praeclare in palacio militans,nescio quid a nobis volebat, & consedimus ut colloqueremur: de forte supra mensam lusoriam,quae a te nos erat, attendit coduem,tulit, aperuit, inuenit Apostolum Paulum,inopin te sane, putauerat enim aliquid de libris, quorum professio me conterebat. Tum vero arx idens, meque intuens gratulatorie mir tus est,quod eas & solas prae oculis meis literas . repente comperisset.
Christinnus quippe & fidelis erat,&saepe tibi Deo no stro prosternebatur in eccle s a crediris & diuturnis orationibus. Cui ego cum indicassem illis me scripturis curam maximam impendere , ortus est sermo ipso narrante de Antonio Aegyptio monaςho , cuius nomen excellenter clarςbat apud seca Os tuos , no autem Vsque an illam horam latebat. Quod ille ubi comperit,immoratus est in eo sermone, insinuans latum virum ignorantibus, α admirans eandem nostram ignoran
228쪽
tiam. Stupebamus autem audiente, tanti recenti memoria, & prope nostiis temporibus testatissima mirabilia tua in fide recta & catholica ecclesia. Omnes mi rabamur , & nos quia tam magna erant.& ille quia inaudita nobis erant. Inde sermo eius deuolutus est ad monasteriorum greges, & mores suaveolentiae tuae,& ubera deserta eremi, quorum nos nihil sciebativus. Et erat Monastellum Mediolani plenum bonis fratribus extra v bis moenia sub Ambrosio nutritore , dc non noueramus. Pertendebat ille & loquebatur adhu E , dc nos intenti tacebamus. Vnde incidit ut diceret nescio quando,se de tres alios contubernales suos,nimirum apud Treviros , cum Imperator pomeridiano Circensium spectaculo teneretur, existe deambulatum in hortos
muris contiguos,atque illic vi krtε combinati spariabantur , unum secum seo sum ,& alios duos itidem georsum pari, terque digressos: Sed illos v agabundos itiruiue in ' uandam casam,ubi habitabant qurdam terui tui spiritu pauperes,qualium est regnum coelorum , & inuenisse ibi codicem in qu o scripta erat,vita Antonii'. mam legere carpit unus eorum, mirari & accendi , &iliter legendum
meditari arripere talem vitam,&Yelicta militia seculari seruire tibi. Erat autem ex eis quos dicunt agentes in rebus,d unc
subito repletus amore sanctos & λbrio
229쪽
pudore , iratus ita sibi coniecit oculos in amicum , & ait illi: Dic quaeso te,omniribus istis laboribus nostris quo ambiae mus peruenire λ id quaerimus Z Cuius trei causa militamus 3 Maior ne esse po-literit spes nostra in palacio,quam ut amitaci imperatoris simus 3 Et ibi quid non fragile,plenumque periculis Θ Et per quot
pericula peruenitur ad grandius periculum Z Et quandiu istud erit ξ Amicus autem Dei si voluero, ecce nunc fio. Dixit hoc,& 8 turbidus parturitione nouae Vitae reddidit oculos paginis, & legebat & mutabatur intus ubi tu videbas , &
exuebatur mundo mens eius, ut mox
apparuit. Namque dum legit, & voluit fluctus cordis sui , infremuit aliquando
& discrevit, decreuitque meliora, ' iamque tuus ait amico suo ,Ego iam abruptime' ab illa spe nostra,& 'laeo seruire sta- iis, uiatus, &hoc ex hora bac, In hoc loco ag- .c. gredior,te si piget imitari,noli aduellari. Respondit lille adii rere se socio tantae mercedis tantaeque militiae. Et ambo iam tui aedificabant turrim sumptu idoneo relinquendi omnia & quendi te. Tum Potitianus , & qui cumco per alias horti partes deambulabant
quaerentes eos , deuenerunt in eundem . . 'locum , & inuenientes admonuerunt ut ,
redirent, quoniam declinasset dies. At illi narrato placito'& proposito suo, quoque modo in cis tali s voluntas ortar esset
230쪽
esset atque firmata,petiuerunt,ne sibi molesti essent , si adiungi recusarent.Isti a tem nihilo mutati a pristinis, fleverunt se tamen ut dicebat, atque illis piὰ congratulati sunt,& commendauerant se orationibus eorum, & trahentes cor in terra
abierunt in palacium. Isti autem.aF- gentes cor coelo, manserunt in casa. Et ambo habebant sponsas. poste quam hoc audierunt, dicauerant etiam ipsae virginitatem tibi. Narrabat haec Potitianus.
Displicuit sibi audita Potitiano. CAPUT VII. TV autem domine inter verba eius
retorquebas me ad meipsum , auserens me a dorso meo, ubi me posueram, dum nollem me atte dere, es constituebas me ante faciem meam , ut viderem quam turpis essem, quam distortus &sordidus , maculosus M ulcerosus. Et vis debam & horrebam,& quo a me fugerem non erat. Et si conabar a me auertere at- pectum narrabat ille quod narrabat,& tu me rursus oppon. bas mihi, & impingebas me in oculos meos,ut inueniremini Ohἰ- quitatem meam & Odistem. Noveram Mam. ,eam sed dissimu'abam,& conniuebam,'& obliuiscebar.Tunc vero quanto ardentius amabam illos de quibus audiebam