장음표시 사용
41쪽
C o N s v L T A TIO. 3 ce antiquo ecclesiae continebantur.
Sed & nouella C. statuit ut episcopi ordinandi in medijs ordinationis λ- lemnibus publice iureiurado promItterent se canones conciliorum seruaturos. Secundum eam pontifices romani ordinandi iusiurandum praest bant ad formulam constitutionis Ιu-
stiniani deecclesiasticis regulis, cuius formulae verba Gregorius pronutiat can. sicut. divit a. 16.5Musancti euangelii , inquit, quatuorbbros, quatu0rconcilias.si peneme σvenerari fateor. Imo etiam haec se seruaturum usque ad Vnum apice iurat papa, can. sancta. diastin. 16. Quam veteris formulae iuris iurandi pontificij partem esse cardinalis Deusdedit affirmat in siua canonum collectione, quam haberi in bubliotheca vaticana narrat ad canonusancta, romani recognitores codicis
42쪽
3 CONSULTATIO. Gratiani. Non potest igitur Pontifex
romanus iure contendere se canonibus illis cociliorum superiorem esse, nisi sibi supra quatuor euangelia potestatem arroget: Cuius veritatis testes fiunt antiquissimi Potifices romani antequam in eam teporalem potestatem quam deinceps sibi compararunt, deuenissent. Iuriiurando enim quod praestare debent conuenientiLsima est ingenua Zosymi papae confessio, qua can. contra statuta 23. q. I. ad episcopos Galliae scribens canonibus cociliorum inferiorem & subditam esse romanae sedis potestatem agnoscit. Contrastatuta, inquit, patrum condere aliquid vel mutare nec huius qui de edis potest authoritas. pud nos nim inconuulsis radicibus visit antiquitas
cui natura patrum sanxere reuerentiam. Quare codex canonum ecclesiae ca-
43쪽
CONs VLTATIO. 'Ftholicae qui ex conciliJs Cecumenicis prioribus de caeteris quae sunt ab illis confirmata, copositus est, pars est iuris Iustinianei,& cu illo perfecte comveniens, qualis est partis cu toto sum ma consensio :& in eo iure, cui a romano pontifice derogari non potest, posita est ecclesiae & omnium Princupum 6 populoru Italiae libertas. Ne que haec ideo assero ut omne autho ritatem posterioribus concilijs oecu menicis abrogandam esse existimem
Cum primu enim I principibus sus cepta sunt, seruanda quoque sunt,siub
hac tamen exceptione generali ecclei sitae catholicae, quae cotinetur can, 28. distin. 1 o can hoc ipsiJm J3. q. t. quorum canonum Verba sunthaec, otiescunq; in gestis conciliorum distors - tentia inuenitur,issius concilii mans tmω-l tur sententiae, cu aut gntiquior aut po-
44쪽
tior extat authori S. Institutio quosllue iuris canonici pontificii romanorum lmandato scripta lib. i. tit. 3. sic habet AIia mero concilia quae ducit ullisit --cti congregata m celebrata fuerint,proximum ab istis quamorprimu sibilocu vindicant. Ouod si quiao inter ea discors si tentiainueniatur, illiussiententia magis stenenda cuin antiquior oe maior erit authoritas. Ex bac regula potior est auri thoritas concilij. Oecumenici quam
c5ciiij dioeceseos, huius quoq; qu mconcilii prouincia ,δc huius qua concilij ciuitatis. Sed cum duo c0ncilis,
Cecum enica inter sς discordatia conas parantur, Vincit authoritas antiquio
ris,in his scilicet rius quae ad fidum, pertinent re id praecipuis regulis quae quasi flandamentae fiunt & colunae libertatis de distiplinae cum ipsa ecclesia natae,no in caeteris leuioribus quae
45쪽
pro varietate locorum & temporum possi int inmutari Qiliam disciplinam de libertate eccbesia catholica in Concilio Ephesino can. ,.scriptis apostolicis, statutis patrum & antiqua consuetudine coprehecli praedicat, quam attentari ullius ecclesiae pastoris ausis vel conatu nefas est,neforte,ait concilium, suspecie administrationis rem sacrarum poteriae in ecclesia est in- si met , sensimque imprudentes tabertatem eam amittamuS, F am domin noster se' sus christus omnium liberator uosanguine pretioso nobis largitus est. Haec est itaque generali; ecclesiae definitio canonibus antiquis c5prehensia, priores canones derogare posterioribus in re
bus fidei & praecipuis regulis discipli
nae cum ecclesia natae: secus ac in rebus ciuilibus fieri soleti,in quibus iura posteriora prioribus derogati Secum
46쪽
dum haec admissiones conciliorum posteriorum a quibusda principibus factae interpretatione recipere debet, ut intelligantur admissa cocilia salua ecclesiae catholicae perpetua definitione, quae inesse semper, etiam si non sit expressa, intelligatur. Sic episcopi Galliaru qui fide imperatori Ludovico Pio datam seruabat, neque in partes coniuratorum filiorum cum papa aduersus imperatorem transiuerant, contra noua quaedam iura exceptione utebatur his verbis cocepta, ni albter se habeat antiquorum authoritaS. canonum. Quae exceptio expressa etiam est beati Ludovici regis Fraco rum pragmatica sanctione quae in omnibus editionibus pragmaticae Ca - oli septimi, illi subiecta est. Ea san- Aione statuit Ludovicus ut ecclesia canonibus conciliorum ecclesiae dei
47쪽
regeretur, illis nimirum quos veteres sancti patres fecissent. Cum ergo naturalis libertas Italiae posita sit in sacra scriptura, in codice canonum a liquo ecclesiae catholicae,in iure iustinianeo, & in posterioribus concilijs
quae veteribus non aduersantur neq;
in fide neq; in regulis libertatis cum ecclesia natae, superest ut disceptatio fiat cotrouersiae inter sanctitate Pauli quinti & serenissimam rempublicam ortae ex iuribus illis Italiae, quae de hac tamquam legitimi de aequi iudices pronunciare debent. Vt vero dica de primo controuer- siae capite, quod est de foro criminali clericorum , repetenda est paulo altius distinctio facta in imperio romano duorum vitae generum, ciuilis& ecclesiastici. Subditi imperio romano in milites & paganos distincti
48쪽
o CONSULTATIO. fuere,unde nata diuisio negotiorum, delictorum,poenarum,iudicum ciuialium & militatiu. At religione Christiana sescepta alia duo genera hominum facta sunt, clericorum & laicorum. Clerici sunt militibus coparati, scilicet milites Christi militibus1eculi. Paulus 2. Tim t. labora, inqui sicut bonus miles Iou Christi: nemo militans implicat se negoti's secularibus viri placeat cui se probauit. Cu iure romano
Paulus consentit. Militares viros, ait lex, ciuiles curas suscipere pxohibemus h militares. C. de re milit. Sequutus Paulum est imperator cum ait l. repetita. I. C de epist. & cleri absurdum imo etiam opprobriosum esse clericis, si se peritos velint ostendere disceptationum esse rensium. Se quutus est etiam apostolum potifex vomanus qui clericos operam iuri ciuili .
49쪽
CON svLTATIO Iulli dare prohibet cap. vlt. ne clerici secularia negotia tractent. Sine cuius iuris cognitione nullus iudex satispexitus esse potest cognitionis rerum seculariti siue ciuiles sint siue crimi nates. Distant enim inter se maxime haec duo corpora, respublica de ecclesia, ciuile etiam vitae genus &eccle-
fasticum. Quae differetia distinctio
nem quoque fecit inter negotia dfli-ota,poenas judices ciuiles & ecclesia sticos. Et ut apostolus vetat ne clerici curis secularibus se immisiceant, sic etiam rerum ecclesiasticarum eos par est cura habere. Cum sit enim fides in Iesium Christum, & ex fide nata credentium ecclesia & societas sua disiciplina constans,etiarn regibus iuuitis , ex praecepto apostoli in his rebus deo potius qua hominibus ψbediendu est. Ipse quoque Paulus hanc F
50쪽
4α CONSUL ΤΑΤΙΟ.candem sertiat differentiam reru humanarum siue ciuiliti aut secularium& ecclesiasticarum siue spiritualium. Quantum ad causias ciuiles attinet, omnes christianos hortatur. Vt controuersiae de iis rebus inter eos ortae arbitrio eorum quos partes elege, rint, qui non ex presbyteris sumatur sed ex peritis iuris humani, dirimantur : earum enim rerum cognitione clericos abstinere iubet. Qi md attines ad criminales causas de quibus arbitri non accipiuntur, duo sunt insignia apostolica praecepta , alterum Petri, alterum Pauli,coniuncta a Gratiano subcan. magnum II. q. I. quia illis locis duobus unum &idem praeceptum continetur. Hoc praecepto Iubentur omnes mortales ut se subii
ciant potestati gladii qua dedit deus principibus & potestatibussupremis