De Theophasteis quae feruntur peri seneion excerptis ..

51쪽

ορων αἱ ἄκραι καθαραὶ ουσαι quamquam Gem0li maluit 00mparare cum eXcerpt. 29, 0ptime Arati versibus 909-912reS90ndet, Secundum καὶ ἄκανθαι καὶ ξηρά: νγυλλα ἐναντιαι ὀ άνεμων εἱλof ιενα, quamquam Simile eSt Arati versibus

921-23 et excerpt. g 37, tamen ad neutrum redit; cum eXcerpti Sid etiam c0mmune habet, qu0d excipitur pr0gn0Stic0 a Stellis discurrentibus petit0. Tertium pr0gn0Sticum βρονταὶ καὶ ἄστρα

versibus 924-25 fluxisse videtur, apud quem etiam ἄστερες διά

νυκτα μελαιναν ἀίσσοντεc Sequuntur, sed ultimum h00 in Ge0p0nicis Stellarum diseurrentium pr0gn0sticum neque Arati neque eXcerptori S Verba reddere Videtur. Pr0gu0stiea igitur haec quamquam neque eX Arati carmine neque ex eXcerptiS hauSta Sunt, tamen tam pr0pe ad e0rum similitudinem accedunt, ut ex c0mmuni ill0rum lante manasse Videantur, praeSertim cUm

Gem Oll ad scholia refert p. 122 28 ff. ubi neque verba Similia in Veniuntur

8Qb Ol. p. 135 et p. 138 25 quamquam nihil illis commune e St, nisi ἄρνιθες et υσατος, Aratus vero praebet v. 942 λιμναι&ι ηδ' εἰναλιαι os νιθες atque facillimum transitum dat a tonitribus v. 937 tractatis ad V. 942. Conferatur denique: Geop. I 3 καὶ μυῖαι ἐπὶ πλεον σύκνουσαι ημὶ χῆVες μετα κλαγγῆς ἐnειγύs εναι πρίς τροπιι, ν cum Arat. V. 974 εἰ κ ἐν ἐπὶ πλεον λ i n&ροιθεν Λύκνωσιν μυιαι et V. I021 καὶ χηνες

52쪽

ipse Signorum 0rd0 00nspiret. Iani cum in titul0 huius capitis

censuit ) eundem esse qui Magonem transtulit ') Statuendum esset progn0stica illa in G00ponicis nobis Servata quasi furtim tranSScripSisse. Sed magis placet alia rati0. Gemoli enim Ge090nica p. 73) Varr0nis verbis nixus apud Senecam quaeSt. nat. V 16, 3-6 adscriptis, vent irum descriptionem, in qua Ver- Satur priuS n08tri capitis dimidium; ingeniose Varr0ni vindicavit. Sed cur n0n etiam alterum dimidium Varroni tribuerit. 110ulistb00 dicere. Sane nihil impedit; quominus t0tum h00 caput undecimum Ge0ponicorum ad Vsti 10uis ephemerida navalem referamuS, ubi venti aptissimum l0eum hab0nt. At intercedit

Sed hic subsistamus. V0stigia enim deperditi illius

Geschielite der Bolanili I p. 301. D Plin. nai. hist. I 18 index auctorum atque V nrro, de re rust. I, 1 Hos nobilitate Mago Carthaginiensis praeteriit Poenica linguis quod res di8 per838 comprendit lib. XXIIX quos Cassius Dionysius Uticensi SVertit lib. XX graeca lingua. Hosce ipsos utiliter ad VI libros redegit Diophanes in Bithynia.' Geopolite. IX l4, 1 Φλωθεντινος ἐν τω ι -τιυV

53쪽

ilo signis inseripti libri us pie in X l I saeculum perso alti nune in Uno ConSpectu lioneinus, quid de mem0ria illius libri sit statu0ndum. Atque Plinium et Ptolemaeum Verisimile est genuino libr0 esse us0s: Aelianus ex ips0 libr0, quem Arist0tolis esse arbitrabatur, pr0gnostissa animalium transscripsit verbis Arist0- telis servatis. Ad qu0s testes accedunt Plutarchus; qui in libr0

librum e0mpilavit ses. R0Se, Arist0t. pseudep. p. 251) et Pr00IUS, qui Plat0nis Timaeum explicans p. 691 ed. C. E. Chr. SelineisterVratisi. 184 i) Th00phrasti librum σημείων commem0Γnt. Seh0liasta ver0 Arati nullam illius libri n0titiam habuisse Videtur. Exeunte igitur Secund0 p. Chr. Saecul0 deperditum designis librum in) in Aeliani manibus fuisse extra dubitati0nem est

ultra nihil certi scimus. Iam praeter Arati carmen pr0gn0Stican Varr0ne prolata per multa Saecula usu 1l0ruerunt, Siquidem Seneca, VegetiuS, ISid 0rus Hispaliensis, Ge0p0nicus ad eum redeunt. Varr0nem autem Singula pr0 rati0ne illius ephemerid0S BRVali S n0VRSSe, plerumque The0phrasti vel Arist0telis

Verba sua fecisse et Supra exp0SuimuS et nunc n0V0 argumento

' In sequentibus demonstrabo neque opus illud Theophrasti de

54쪽

cerpsisse. Sed eum Arist0telis n0men fere in si se illius indidis insertum sit, The0phrasti prorSus desideretur, cum index Ructorum, Si 0mnin0, in Secundo libro ad sentes aperiend0s Valere videatur, Varr0ni tribuere mal0 totum illud caput; ad

Excerpta 110stra in 00dicibus aut Arist0teli aut an0nym0 tribuuntur, inde ver0 ab editi0ne Basileensi a. 1541 inter The0phrasti clune vocant Seripta min0ra typis mandari Solebant. Nune quaestionem instituamus utri adjudicanda sint. Atque p0st Arist0telis Mete0r0logica libellum de Signis esse 001180riptum luce clarius eSt, cum negari n0n p0SSit paragraph 0835-37 fere t0tas ex Mete0r0l. II c. 6, 16-22 esse petitnS. Quam e0nclusi0nem 11011 Solum in eXcerpta Sed etiam in genuinum illum de pluviis et ventis librum Valere et eX ei S apparet, quae Supra multis verbis disserui; et ex Plini lib. II capite 48 ubi una c0ntinuati0uΘ cum illae partes Mete0r0l0gi00rum tum complura enuntiata transscripta Sunt, quae in eXcerptiS paul0

p0test. Difficilius est alterum temporis finem conStituere. Atque ut perspiciatur quantis difficultatibus lab0ret haed quaeSti0, eXp0nam, quid Viri d00ti de hac re senserint. E paucis 110strae aetatis Viris litteratis, qui ad 110strum de signis libellum excutiendum descenderunt, primae Valentiu0 R0se deferendae

c0ngeSSit, quae ad recensendum de signis libellum spectant. Is de temp0re haec habet hantiqu0 temp0re et Alexandrino li0c est mult0 ante Andr0nicum, brevi ante Hermippum tem-p0re Vel null0. Arati enim praesagia tantum abest, ut ex libro de Signis qui nunc fertur expressa sint, ut cum in ipsis Saepe

55쪽

Verbis inii uiu in modum conspirent nec p0eta putandus Sit Script0ris Verba Servasse, p0tius Arnteum ordinem Verbaque Arat ea imitatus esse Pseudaristoteles isto Videatur. Atque de Verbis mirum in modum c0nspirantibus iam supra disseruimus; restat ut deliberemus, cur R0se Sibi persuadere non p0tuerit poetam Script0ris illius verba SerVasse. Pr0V00at enim ad Eud0Xi Ρlia enomen0ruum eXemplum, quae Hipparch0 teSte Aratus Versibus expressit. Atque concedendum est Hipparchum,

quamquam 0ptime pr0bavit Aratum deinceps Eud0Xi phaen0mena versibus illustrasse, λ) ex Eud0Xi libro pau00s tantum locos attulisSe qui ad verbum cum p0eta e0nspirent. Sed inde

e0ncludere 110n licet p0etam Eud0Xi Verba prorsus non SerVRSSe neque enim e0 00nsili 0 Eud0Xum Hipparchus laudavit, ut quatenus etiam tu Verbis illum sequius esset p0eta d0ceret, Sed eos l000S ad comparandum elegit, quibus et nStr0110mum et p0etam eiusdem erroris conVinderet. Neque igitur Video, cur negemus Aratum Seript0ris illius verba ita ServasSe, ut cum eXcerptis 110StriS 110nnunquam e0nspiret eiusdem Script0riS Singula Verba retinentibuS. Integrum librum n, sμ ν inScriptum, eX qu0 Un01luxisse eXcerpta recte R0se censet, ut Theophrasti aetati vindicet, praeter alia argumenta R0Se fragment0 nititur , Da gliων

iussiript0, qu0d in c0dicibus statim p0st librum de signis legitur.

Atque summa eius dem0ustrationis haec esse Videtur: Arist0teles systema duodecim Ventorum adumbrans decem regionibus certos Vent0S adScripsit, duas regi0neS austrum circumSaepientes appellare nesciebat, undestimum Ventum 110nnisi dubitand0 0011-ceSSit, φοινικων. Iam Tim0Stheni clarissim0 Ptolemaei Phila delphi nauarcho prim0 abs0lutum du0decim Ventorum SyStema tribuitur. Du0decim igitur regionum venti cum in fragment0 ill0 enumerentur, fragmenti audior, ut Rose Vult, intra Arist0-

56쪽

telem et Timost lienem ponendus est; eg0 quidem malim, Si Rosei exempl0 rati0dinandum est, p0st Tim0stlienem. At alterum argumentum magis urgebat Rose. Boream enim cenSet in ill0 fragment0 a paretiae l000 enumerari; quam confuSionem eum etiam Arist0teles in se admiserit, Aristotelis aetati subpareSSe Videtur auct0r fragmenti. Sed utrumque dubitati0ni 0b-n0Xium eSt. Nam legimus quidem Met00r0l. II 6 p. 363h 14

quin b0reas et reparetias diiunguntur p. 364' 13 βορεα c μεν ο τ'

Optime denique res illustratur verbis illis, quae Niela S Ge0p. p. 72) app08uit ex Nicepti iri Blemmidae Epit. Ρhy8. c. 17, p. 134

58쪽

Sed si vo s000rdia epit0matoris sive iniuria temp0rum ' apstretias in ill0 vent0rum 0011Spectu omiSSuS est, 0mnibus Spero persuasum lare boream 11011 a paretine l000 90Situm, tamendu0decim vent0s in deperdito libro enumeratos eSSe. Neque tamen sequitur post Tim0sthenis aetatem illum librum e0nditum esse. Neg0 enim Tim0Stheni prim0 tribuendum esse Systema du0decim ventorum, cum apud AriSt0telem SyStema ipsum,

quod tripartiti0ne e0ntinetur, abs0lutum sit. Tripartiti0 illa digna erat, quae a p0SterioribuS celebraretur; Systemate iuvent0 Tim0stheni parva laus relicta erat. Verisimile autem est nauarchum illum 0rnatissimum seriptis suis Systema illud in nautarum usum intr0duxisse.') Nihil igitur in hae quaesti0 evalet n0men Tim0sthenis; tempuS ante qu0d pr0dierit integer περὶ σημείων liber, cuiuS fragmentum eSt ἁνεμων θεσεις καὶ 7προσηγορίαι illSCriptum, ita tantum circumSeribi p0test; ut n0u mult0 post The0phrasti aetat0m illum in lucem esse editum pr0per d00trinae c0ntinuati0nem dicamus. Heiigius qui ali 0 p0st 00 utra R0sei severam crisin Vindex libr0rum Arist0teli00rum extitit in); 0bit0r tantum tetigit Arist0telis librum σημεἶα χει bio, νων in indisse Laertiano inseriptum. Inde enima p. 103 de Arist0telis pr0blematis disserens Aristotelem demou- Strat, quippe qui Saepe Sua problemata commemoraret, problemnia ScripsiSSe; Sed eum illarum rerum, quas Arist0teleS HX pr0blematis laudat, fere nulla inter problemata eius quae h0die feruntur eXtet, nihil esse nostris problematis cum Arist0tele ips0. Deinde

Initium mutilutum esse verba illa quae in fronte totiuS conspectus leguntur in diuare videntur: ανέι ων καὶ Προσηγορί&ι, Cum σεις non eXtent qu 38 desiderans quidam subscripsit verbu quae ROSe p. 249ὶ uncis inclusit Duo γέγρωνα oi GOι . . .

ω tu σκων quod iterum magis Aristoteli respondet . Nusquam Vei'O inveni Timosthenem primum illud systema tradidisse.

59쪽

tostibus voturibus ascitis d000t in Arist0telis pr0blematis κ&ι hi doc G Drer Hr c diS90SitiS de Singulis quaesti0nibus uberius instar libelli μελαγχολυας di Sputatum eSSe. Huius autem problematum Syll0gae quasi membra disiecta Hermippum. Callimaelii diseipulum, de Aristotele seripturum libellos eos invenisse, spi0s Di0genes Laertius enumerat 109-125. Inter quae habes 1 10.

habemus nihil pr0nuntiavit, ita ut in dubi0 reliquerit, utrum Hermippum stenseret 110Strum libellum, qui hodie extat, an alia nune deperdita Scripta ante ocul0S habui SSe σημιεῖα αArist0teli adseribentem: Neque mult0 plus de h00 libell0 asse-Veravit paucis anni S p0St in sua Arist0t. fragment0rum editione Paris 1869), ubi legimus p. 157. ,,Libri, cuiuS titulum ημεἶα χειμώνων a. nileri Di0geneS Laertius 112)

sediti0nibus Arist0telis legitur. Quem librum eundem fuisse atque illum, qui in Theophrasteorum script0rum iudice Diogenian0 p. i. i. USener) περὶ ci reperitur, SatiS ΡΓ0babiliter suspicari licet. Multo plus iuvamur Prantelii Recuratissima de problematis commentatione H) qua probavit Arist0telis quae feruntur pr0blemata ex The0phrasti quae vocant Scriptis minoribus conflata esse. Sed ut intellegatur diversis modis illa seripta adhibita esse, adscribam qu0t problemata ex singulis ill0rum Script0rum min0rum fluxisse coarguerit Pi antelius. Ad libellum περὶ 1πορος 76 paragra pli0S 00ntinentem 15 problemata redeunt, ad i. περο οσμων ii paragraph0rum 4, ad frg. πιρὶ ἁνεμ ων 62 para gr. eontinens 29, ad libellum de SigniS 3, ad i. περὶ κόγι ων para gr. 18) 10 pr0blemata referuntur. Quibus e0llatis

cum per Se mirum esse videatur libell0 de Signis tempestatum, uberrimo rerum mirabilium, non plus tria problemata reSp0n

' Die vertorenen Sehristen des Aristoteles 1865. Ober die Probleme des Aristoteles. Abh. d. Miinch. Aliud. 1851. VI p. 375 8S.

60쪽

σημεἶα, g 29 ἄράχνια πολλά φερομενα πνευμα ξ χειμωνα σιρμιαίνει. Atque primum animadVertendum est du0 p0steri0ra pr0blemata 11011 t0tn 0011Sentire cum excerptis; deinde totum fere problematum librum Vicesimum Sextum ex Arist0telis Met001 0l0gidis et Theophrasti de ventis fragment0 00mpilatum esse sibi per Suadebit, quicunque Singula accurate comparaVerit.' Neg0 igitur ex libell0 , de signis pr0blematum libri vicesimi sexti script0rem hausisse pr0blemata illa tria Supra app0Sita. Tamen ita inter se c0haerent Excerpta , de SigniS , pr0blematum

problematum igitur duodeviginti tota sere ad verbum plerumque eum si go de ventis con Spirant; quibus accedunt duo destim problemata quorum aut quae Silo reui responsio ex locis laudatis 1luxerit XXVI l. - de ventis

modo probi. 27 reserendum ad Meteor. II 6 p. 364 24, 36 - Meteor. It 4 p. 360 29 - 33. Praetera bis ponuntur paueis mutatis haec problemata

. Πω Tρ0πῶν πιών χει&ερινων. Re Stant quattuordecim problemata quorum aliis similia in libris laudatis sortasse inveniri possunt, aliis indeperdito illo libro, communi fonte, sui S Se persua Sum habeo.