장음표시 사용
211쪽
3 9 CONFEssIONVM ampla res eius multum ceteris anteibat.
r. Et placuerat nobis vi h ni annui tamquam magistratus omnia necessaria curarent, ceteris quietis. Sed posteaquam coepit cogitari, utrum hoc mulierculae sinerent, quas & alij nos rum iam habebant, re nos nabere volebamus,totum ill I lin manibus, atque confractum & abiectum est. Inde ad suspiria & gemitur, &
miih.ν, gressus ad s quendas latas ita tritas vias saeculi; quoniam multae cogitationes erant in υι si, corde nostrb, consilium autem tuum manet in aeternum. Ex quo consilio deride- 'M. 14 , bas nostra, & tua praeparabas, nobis datu- rus escam in opportunitate ,& aperturus manum tuam, atque impleturus animas
nostras bened, ' ione. cituni, quod bene formabamus solitus
212쪽
selitus eram, cor ubi adhaerebat, concisum vulneratum mihi erat, & trahebat sanguinem. Et illa in Ahicam redierat, vo-uens tibi alium se virum nescituram, reli-- apud me naturali ex illa filio meo. At ego infelix, nec seminae imitator , dilationis impatiens , tamquam post biennium accepturus eam quarn petebam, quia non amator mi iugij sed libidinis seruus eram, procuraui aliam, non utique contusem; qua tamquam sustentaretur & perducer tur vel integer vel auctior morbus animae, meae satellitio perdurantis consuetudinis in regnum uxorium. Nec sanabatur vulnus illud meum, quod prioris praeeisione factum fuerat,sed post seruorem doloremque acerrimum putrescebat, & quasi sti-gidius, sed desperati is dolebat.
si laus, tibi gloria, sons miseri-
cordiarum. Ego siebam miserior,& tu propinquior . Aderat iam iamque
dextera tua, ereptura me de coeno & ablu- N Σ . tura
213쪽
96 CONFEss Io NVM tura, & ignorabam. Nec me reuocabat aprosiludiore voluptatum carnalium gur- .gite, nisi metus mortis & futuri iudicutu qui per varias quidem opinioneS,numquam tamen recessit de pectore meo. Et dispumbam cum amicis meis Alipio &Nebridio de finibus bonorum & malorum et Epictinim accepturum fuisse palmam in animo meo, nisi ego credididem post mortem restare animae vitam, & tr O us' meritorum, quod Epicurus credere noluit. α. Et quaerebam, si essemus immorta- .les, & in perpetua corporis voluptate, sine ullo amissionis teriore vitieremuS,cur non
essemus beati,aut quid aliud quaereremust Nesciens idipsam ad magnam miseriam pertinere, quod ita demersus & caecus cogitare non postem lumen honestatis, &gratis amplectendae pulchritudinis, quam
non videt oculus carnis, & videtur ex inti-mo Nec considerabam miser, ex qua Vena mihi manaret, quod ista ipsa, foeda et men, cum amicis dulciter conferebam;necesse sine amicis poteram beatus, etiam secundum sensum quem tunc habebam in
214쪽
quantalibet affluentia carnalium voluptatium. Qum utique amicos gratis diligebam , vicissimque ab eis me diligi gratis sentiebam. O tortuosis viast Vae animae audaci, quae sperauit, si a te recessisset, se aliquid melius habituram. Versa & reuersa in tergum , & in latera, & in ventrem; & dura sunt omnia, & tu solus requies. Et ecce ades; dc li rara a miserabilibus erroribus,& constituis nos in via tua, & consolaris,& dicis, Currite, ego seram, & ego perducam. 6e ibi ego seram.
215쪽
God imaginibio corporeis reiectu,Deum coeperit agnostere incorporeum. A M mortua erat adiaesesntia mea mala & nefanda, Mibam in iuuentutem, quanto aetate maior, tanto vanitate
turpior; qui cogitare aliquid substantiae nisi tale non poteram, quale per hos oculos videri selet. Non te cogitabam Deus in figula corporis humani ex quo liquid de sapientia coepi: semper i; & gaudebam me hoc reperisse miritualis matris nostrae Catholicae sed quid te aliud cogitarem, non Occurrebat. Et conabar cogitare te hontis homo summum &, selum
216쪽
Deum: & te incorruptibilem, inuiol in bilem, & incommutabilem, totis medullis credebam; quia nesciens unde & qu modo, plane tamen videbam, & certus
eram, id quod corrumpi . potest d irius esse quam id quod non potest: & quod
violari non potest, incunctanter praeponebam violabili; & quod nullam patitur mutationem, melius esse quam ia quod mutari potest.2. Clamabat violenter cor meum aduersus omnia phantasmata mea, & hocvno ictu conabar abigere circumuolantem turbam immunditiae ab acie mentis meae: &vix dimota in ictu oculi, ecce conglobata rursus adercit,& irruebat in adspectum meum, & obnubilabat eum ; ut quaintiis non forma humani corporis,comporeum tamen aliquid cogitare cogerer,
per spatia locorum, siue insusum mundo, siue etiam extra mundum per infinita diffusum, etiam ipsum incorxuptibile & uiolabile & incommutabile, quod corru'ptibil M violabili & commutabili pr*ponebam : quoniam qnidquid priua m spatiis talibus, nihil mihi esse videbatur.
217쪽
xoo Co NpEssio NuM sed prorsus nihil, ne inane quidem, tamquam si corpus auferatur loco, & maneat locus omni corpore vacuatus,& terreno &humido & aereo & caelesti: sed tamen sit. loc 'nanis, tamquam spatiosum nihil . . 3 . Ego itaque incras latus corde,nec ini-
himetipsi vel ipse conspicuus, quidquid
non per aliquanta spatia tenderexur, vel' diffunderetur, vel conglobaretur, vel tu- merer, vel tale aliquid caperet aut capere posset, nihil prorsus esse arbitrabar. Per quales enim sermas ire solent oculi mei, per tales imagines ibat cor meum: nec vi debam hanc eamdem intentionem, qua illauipsit imagines sermabam, non esse tale aliquid, quae tamen ipsas non formaret, risi esset magnum aliquid. Ita etiam te, Vita vitae meae, grandem per infinita spatia undique cogitabam penetrare t tam mundi molem,& extra eam quaqua uersum per immensum sine termino, ut haberet te terra, haberet Chium, haberent omnia, & illa finirentur in te, tu autem nusquam. . . Sicut autem luci Solis non obsisteret corpus aeris huius qui supra terram est, quo
218쪽
quo minus per eum traijceretur metrans 'eum , non dirumpendo aut concidendo, sed implendo eum totum; sic tibi putabam non solum caesi & aeris Sc maris, sed etiam terrae corpus peruium, & ex omni- istis maximis murimisque partibus en trabile, ad capiendam praesentiam tuam occulta inspiratione intrinsecus & extrinsecus administrantem omnia quae creasti. Ita suspicabar, quia cogitare aliud non poteram; nam falsum erat. Illo enim modo maior pars terrae maiorem tui partem haberet minorem minor; atque ita te plena essent omnia, ut amplius tui caperet elephanti ccepus quilm passeris, quo esset isto grandius, grandioremque Occuparet locum; atque ita frustatim partibus mundi, magnis magnas, breuibus breues partes tuas prςsentesceres.Non es autem ita. Seq nondumilluminaueras tenebras meas.
C A P V T II. . Nebridim confutat Manichaeos. a. C A T erat mihi Domine aduersus o ceptos illos & deceptores & loquaces mutos, quoniam non ex eis sonabat
219쪽
verbia ira uum: sat erat ergo illud quod iamdiu usque Carthagine a Nebridio . proponi solebat, & omnes qui audiera, mus concussi sumus. Quid erat tibi factura nescio quae gens tenebrarum, quam ex faduina mole solent optionere, si tu cunica pugnare 'noluist esὶ Si enim respondere tur, atquid fuisse nocituram , violabilis tu & corruptibilis fores. Si autem nihil ea nocere potuisse diceretur , nulla afferretur causa.pugnandi; & ita pugnandi, Vt quaedam portio tua & membrum tuum, vel f proles de ipsa substantia tua misceretur
aduersis potestatibus, & non a te creatis inaturis; atque intantum abis corrumperetur& commutarerur in deterius,ut a bea- Τtitudine in miseriam Uerteretur , dIndige- ret auxilio, quo erui piargarique possci: & . hanc esse animam,cui t s sermo seruiem iti liber & contaminat ourus, & corru- ptae integer subueniret ι sed ipse corru- ptibilis,quia ex una eademque substantia.
2. Itaque, si te, quidquid es,id est fit, i
stantiam tuam quasi incorruptibilem di ccrciat, falsa esse illa omnia & execrabilia: si autem corruptibilem; idipsum iam falsum
220쪽
sum, & prima voce abominandum . Satergo erat istud aduersus eos omnim eum merulos a presi ura pectoris ; quia non habebant qua exirent, sine horribili sacrilegio cordis os linguae, sentiendo de te ista& loquendo.
Tiberum arbitrium cause peccati. i. E D & ego adhuc, quamuis incontaminabilem , & inconuertibilem, & inulla ex parte mutabilem dicerem, firmeque sentirem Dominum nostrum Deum verum, qui fecisti non solum animas nostras, sed etiam corpora, nec tantum animas nostras & corpora, ted omnes & omnia,non tenebam explicitam & enodatam causam mali. Quaecumque tamen esset, ut eam quaerendam ' videbam,ut non per ' aI. illam constringerer Deum incommutabilem mutabilem credere, ne ipse fierem quod quaerebam. Itaque securus eam quae- Iebam, & certus non effoverum quod illi dicerent; quos toto animo fugiebam,quia videbam quaerendo unde manum, . reple- .