장음표시 사용
241쪽
' 11 CONFESSIONUM cognoui, tu assiimpsisti me, ut viderem esse quod viderem, & nondum me es Equi viderem. Et reverberasti infirmitatem aspectus mei, radians in me vehementer,& contremui amore & horrore: & inueni me longe esse a te in regione dissimilitudinis, tamQuam audirem Vocem tuam de excelso, Cibus sum grandium, cresce,& manducabis me. Nec tu me in te m tabis sicut cibum carnis tuae, sed tu mu-Psu. 38, taberis in me. Et cognoui, quoniam pro iniquitate erudisti hominem ; & tabest re fecisti sicut araneam animam meam.
Et dixi, Numquid nihil est Veritas, quoniam neque per finita neque per infinita locorum spatia diffusa est λ Et clamasti Mia, de longinquo, Imis Vero, ego sum qui
sim. Et audiui, sicut auditur in cordes & non erat prorsus unde dubitarem. Faciliusque dubitarem vivere me,quam non Ο i Veritatem, quae per ea quae facta sunt intellecta conspicitur. CA-
242쪽
Gomoilo creatu sunt,'nonsunt. i. T inspexi cetera infra te, & vidi nec omnino esse, nec omnino non esse. Eile quidem, quoniam abs te sunt: non esse autem, quoniam id quod es non sunt. Id enim vere est, quod incommuta- briter manet. Mihi autem inhaerere Deo bonum est: quia si non manebo in illo, . nec in me potero. Ille autem in se manens
in nouat omnia. Et Dominus meus es,quo-niam bonorum meorum non eges.
Omnia bona quae sum. r. ITI T manifestatum est mihi,quoniam ,bona sunt quae corrumpuntur ,quae neque corrumpi possent, si summa bona essent; neque nisi bona essent, corrumpi possent. Quia si summa bona essent, incorruptibilia essent i si autem nulla bona
essent, quod in eis corrumperetur non esset. Nocet enim corruptio, nisi bonum P . minue
243쪽
226 . CQNFEss Io NuM minueret, non noceret. Aut igitur nihil nocet corruptio, quod fieri non potest:
aut,quod certissimum est,omnia quae com rumpuntur, priuantur bono. Si autem omni bono privabuntur, omnino non erunt. Si enim erunt, de corrumpi iam nina poterunt, meliora erunt, quia incorruptibiliter permanebunt.
α. Et quid monstruosius quam ea dicere omni bono amissis facta melioraZEmosi omni bono privabuntur, omnino nulla erunt. Ergo quamdiu sunt, bona. sunt. Ergo quaecumque sunt, bona sunt. Maelumque illud, quod quaerebam unde esset, non est substantia: quia si substantia esset,
bonum esset. Aut enim esset incorruptibulis substantia, magnum utique bonum taut
subflantia corruptibilis esset, quae nisi bona esset, corrumpi non posset. Itaque vidi,& manifestatum est mini, quia omnia bona tu secisti; & prorsus nullae Libstantiarint, quas tu non fecisti. Et quoniam non aequalia omnia scipisti, ideo sunt. Omnia
quia singula bona sunt 3 & simul omnia valde bona: quouiam secisti Deus noster
244쪽
Omnia conduta laudant Deum. 3 . Iia omnino non est malum; non ,seluin tibi, sed nec uniuersae creaturae tuae: quia extra te non est aliquid quod irrumpat, & corrumpat ordinem quem posuisti ei. In partibus autem eius, qu dam quibusdam quianon conueniunt, mala putantur: & eadem ipsa conueniunt alijs, & bona sunt, & in semetipsis bona sunt. Et omnia haec quae sibimet inuicem non conueniunt, conueniunt inseriori parti rerum, quam terram dicimus, habentem caelum suum nubilosum atque ventosum, congruum sibi. . 'Σ. Et absit iam, ut dicerem non essenis ista: quia etsi sola ista cernerem, desiderarem quidem meliora, sed iam etiam de solis istis laudare te deberem: quoniam laudandum te ostendunt de terra draco- M. ι 3,nes & omnes abyssi ; ignis, grando, nix, glacies, spiritus lethpestatis, quae faciunt verbum tuum; montes & omnes colles, ligna fructifera, & omnes cedri; bestiae de P α omnia
245쪽
218 CON F E s s I ON v M omnia pecora, reptilia & volatilia pennata; reges terrae & omnes populi, principes & omnes iudices terrae; iuuenes & virgines, seniores cum iunioribus, laudent nomen tuum. Cum vero etiam de caelis te laudent, laudent te Deus noster in excelsis omnes Angeli tui, omnes Virtutes tuae,
Sol & Luna, omnes stellae & lumen, caeli caelorum & aquae quae sit per caelos sunt laudent nomen tuum. Non iam desider bam meliora, quia omnia cogitabam; &meliora quidem superiora quam inferiora; sed meliora omnia quam sola superi bra iudicio saniore pendebam.
CAPUT XIV. Sanae mentis homini nihil disssice
r. ' Tos est sanitas eis quibus displicet
aliquid creaturae tuae; sicut mihi non erat, cum displicerent naulin quae se-ci sti . Et quia non audebat anima mea ut ei displiceret Deus meus, nolebat esse
tuum quidquid ei displicebat. Et inde
. ierat in opinionem duarum substantia-
246쪽
rum, & non requiescebat,& aliena loquebatqr : & inde rediens fecerat sibi Deum per infinita spatia locorum omnium, &eum putauerat esse te; dc eum collocauerat in corde suo, & facia erat rursus templum idoli sui abominandum tibi. Sed posteaquam fouisti caput nescientis, &clausisti oculos meos ne viderent Vanitatem, cessaui de me paululum, & cunsopita est insania mea. Et euigilaui in te, &vidi te infinitum aliter; & visiis iste non a
β modo meritas di sitas inureaturis. i. U T respexi alia, & vidi tibi debere . quia sunt & in te cuncta finita:sed aliter, non quasi in loco, sed quia tu es
omnitenens manu veritate, & omnia vera
sint in quantum sunt: nec quidquam est falsitas, nisi cum putatur esse quod honest. Et vidi quia non solum locis sita qua que suis conueniunt, sed etiam temporibus: & quia tu, qui selus aeternus es, non post innumerabilia spatia temporum coe-
247쪽
pisti operari quia omnia spatia temporum, & quae praeterierunt, & quae prKteribunt, nec abirent nec venirent,nisi te oporante & manente.
Omnia bona, licet quibusdam non apta. i. T sensi, & expertus sum non esseis mirum , quod palato non sanos cena est panis Qui sano suavis est; & ocuis aegris odiqsa lux, quae puris amabilis est. Et iustitia tua displicet iniquis: nedum vipera & vermiculus quae bona creasti, apta ferioribus creaturae tuae partibus, quibus & ipsi iniqui apti sunt quanto dissimiliores sunt tibi;apti autem superioribus, quanto similiores fiunt tibi. Et quaesiui quid esset iniquitas, & non inueni substantiam; sed a summa substantia te Deo detortae in infimam voluntatis peruersitatem, proiicientis intima sua, α tumescentis soras.
248쪽
. a retardent a cognitione Diuinorum.. i. ae mirabar quod iam te amabam, IZ non pro te phantasma. Et non stabam trui Deo meo, sed rapiebar ad te decore tuo; moxque diripiebar abs te pondere meo, dc ruebam in isti cum gemitu:& pondus hoc, consuetudo carnalis. Sed
mecum erat memoria tui; neque ullo modo dubitabam. esse cui cohaererem, sed nondum esse me qui cohaeterem: quoniam corpus, quod corrumpitur, aggravat anir sa cy,is. mam , dc deprimit terrena inhabitatio sensum multa cogitantem. Eramque cemtissimus, quddinuisibilia tua a constitutione mundi, per ea quae facta sum inteulecta. conspiciuntur, sempiterna quoque virtus & diuinitaS tua. 2. Quaerens enim unde apProbarem pulchritudinem corporum, siue caele-
stium, siue terrestrium; & quid mihi praesto esset integie de mutabilibus iudicanti& dicenti,Hoc ita esse debet, illud non ita.
Hoc ergo quaerens unde iudicarem cum . . . P ira
249쪽
ita iudicarem, inueneram incommutabilem & veram veritatis aeternitatem supra . mentem meam commutabilem. Atque ita gradatim a corporibus ad sentientem per corpus animam s atque inde ad eius int .riorem vim, cui sensus corporis exteriora
nuntiaret ; quousque possunt bestiae. γωque inde rursus ad ratiocinantem potentiam, ad quam resertur iudicandum quod sumitur a sensibus corporis. 3. se quoque in me comperiens mutabilem, erexit se ad intelligentiam suam & abduxit cogitationem a consuetudine, subtrahens se a contradicentibus turbis phantasmatum, ut inuenis et quo lumine aspergeretur;cum sine ulla dubit,
tione clamaret, incommutabile praeserendum esse mutabili, unde nosset ipsum incommutabiles quod nisi aliquo modo nosset, nullo modo illud mutabili certo
'ai. non praeponeret, & perueniret ad id quod ' est R.-.i, in iliu trepidantis aspectus.Tum vero inuisibilia tua per ea quae facta sunt intellecta conspexi, sed aciem fgere non v tui : & repercusia infirmitate redditus litis, non mecum ferebam nisi amantem
250쪽
memoriam , & quasi olfacta desiderantatem, quae comedere nondum possem.
CAPUT XVIII. Solus Christus ita ad salutem.
i. I τ quaerebam viam comparandi ro-C,boris quod esset idoneum ad fruendum te; nec inueniebam, donec amplecterer mediatorem Dei & hominum, ho miuem Christum Iesum, qui est super omnia Deus benedictus in saecula, vocantem & dicentem, Ego sum via, Veritas,&vitar & cibum, cui capiendo inualidus
eram,iniscentem carni:quoniam Verbum caro factum est, ut infantiae .nostrae lacte sceret sapientia tua, per quam creasti omnia. Non enim tenebam Dominum meum 'Iesum Christum, humilis humilem ; nec
cuius rei imagistra esset eius infirmitas noueram, Verbum enim tuum aeterna veritas; superioribus creaturae tuae partibus
supereminens, subditos erigit ad seipsam: in inferioribus autem aedificauit sibi humilem domum de limo nostro, perquam