Diui Aurelij Augustini episcopi Hippon. Confessionum libri 13

발행: 1650년

분량: 614페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

3α4 CONFESSIONUM bus, aut monumentum electum concupiuit, aut curauit sepulchrum patrium. Οὐ i. m Non ista mandauit nobis,sed tantummodo mentoriam sui ad altare tuum fieri desiderauit, cui nullius diei praetermissionet seruierat, unde stiret dispexuari

.i,i . sanctam, qua deletum esst chirographum quod erat contrarium uobis, qua triuia1-phatus est hostis, computans culicta n stra, & quaerens quid obijciat,& nihil i

ueniens in illo in quo vincimus. Quis ei refundet innocentem sanguinemZ Quis et . restituet pretium quo nos emit , Ut not ar ομ η auserat ei ad cuius. pretij nostri sic mentum ligauit ancilla tua animam suam vinculo fidei. . Nemo a protectione tua dirumpat eam. Non se interponat nec vi nec insi- dijs leo & draco. Neque enim responde bit illa nihil se debere, ne conuincatur Scobtineatur ab accusatore callido; sed respondebit dimissa debita sua ab eo, cui nemo reddet quod pro nobis non debens reddiditi Sit ergo in pace cum vim, ante

quem nulli,& post quem nulli nupta est; cui seniluit, fructum tibi asserens cum

342쪽

tolerantia, ut eum quoque lucraretur tibi. Et inspira Domine Deus meus, inspiraseruis tuis fratribus meis, filijs tuis domunis meis, quibus & voce & corde & litteris semio,vt quotquot haec l erint,memia nerint ad altare tuum Monicae famulae

tuae, cum Patricio quondam eius coniu-Se; per quorum carnem introduxisti me innanc vitam, quemadmodum nescio. Me- .minerint cum affectu pio parentum meorum in hac luce transitoria, & fratrum meorum sub te patre in matre Catholice& ciuium meorum in aeterna Hierusalem; eui suspirat peregrinatio populi tui, ab exitu usque ad reditum; ut quod a me illa poposcit extremum, uberius ei praestetur

in multorum orationibus, tam per comsessiones, quam per ' orariones meas. ' al.op

343쪽

CONFESSIONUM. LIBER DECIMUS.

OGNOSCAM te Domino cognitor meus, cognoscam

h te, sicut & a te cognitusu animae mea intra in eam, & coapta tibi, ut habeas &possideas sine macula & ruga. Haec est spes mea, ideo loquor: & in ea spe gaudeo, quando sanum gaudeo. Cetera vero vitae huius tanto minus flenda, quanto magis fletur: & tanto magis stenda,quanto minus fletur in eis. Ecce enim veritatem dilexisti; quoniam qui facit eam, V nit ad lucem. Volo eam facere in corde meo coram te in consessione ; in stylo au-lcm meo coram multis testibus.

344쪽

Deo nota arcana.

i. T tibi quidem Domine, cuius ocu-mis. 4,lis nuda est abyssus humanae con- Τ' scientiae,quid occultum esset in me,etiamsi nollem confiteri tibiΘTe enim mihi abs.condereris , non me tibi. Nunc autem, quod gemitus meus testis est displicere me mihi, tu refulges & places, & amaris &desideraris, ut erubescam de me, & abij-ciam me atque eligam te ; & nec tibi nec mihi placeam, nisi de te. Tibi ergo Domine manifestus sum quicumque sim; & quo studiu tibi confitear dixi. Neque enim id ago verbis camnis & vocibus, sed verbis animae & ct more cogitationis, quem nouit auris tua. Cum enim malus sum,nihil est aliud conasteri tibi, quam displicere mihi: cum v ro pius, nihil est aliud confiteri tibi, quam hoc non tribuere mihi et quoniam tu Do-'al simine benedicis iustum, sed prius eum iustificas impium. Confessio itaque mea Deus meus in conspectu tuo tibi tacite fit,

345쪽

3α Co 'FESSIONUM& non tacite: tacet enim strepitu, clam tasse stu. Neque enim dico regi aliquid hominibus,quod non a me tu prius audieris; aut etiam tu aliquid tale audis a me, quod

non prici mihi tu dixeris.

Confiso malorum ad quid conducan vivo homini bus,ut audiant consessiones meas, quasi ipsi satiaturi sint omnes languores meosZ Curiosum genus ad cognoscendam vitam alienam, desidiosum ad corrigen-d in suam. Quid a me quaerunt audire qui sim, qui nolunt a te audire qui sint Et undociunt, cum a meipse de meipse Rudiunt,an verum dicam;quandoquidem inemo stit hominum quid agatur in homine, nisi spiritus hominis qui in ipso estὸ Si autem a te audiant de seipsis, non poterunt dicere, mentitur Dominus. Quid est enim a te audire de se, nisi cognoscere se cuis porro cognoscit,& dicit Falsiam est, niis ipse mentiatur Z Sed quia charitas lomnia credit, inter eoa utique quo. con

346쪽

nexos sibimet unum facit, ego quoque Domine etiam sic tibi confiteor, ut audiant homines, quibus demonstrare non

possit m an vera confitear, sed credunt muni, quorum mihi aures charitas aperit. 2. Verumtamen tu medice meus inti-

me, quo fructu ista faciam, eliqua mihi.

Nam consessiones praeteritorum mal rum meorum, quae remisisti & texisti ut beares me in te, mutans animam meam fide & sacramento tuo, cum leguntur Maudiuntur, excitant cor ne dormiat in

desperatione, & dicat, Non possum; sed

euigilet in amore misericordiae tuae, &dulcedine gratiae tuae, qua potens esx omnis infirmus,qui sibi per ipsam fit conseius infirmitatis suae. Et delectat bonos audire praeterita mala eorum qui iam carent eis: nec ideo delectat quia mala sunt, sed quia fuerunt 3c non sunt 3. Quo itaque fructu Domine Deus meus, cui quotidie confitetur conscientia mea, spe misericordiae tuae securior quam innocentia sua ; quo fructu quaeseetiam hominibus coram te confiteor per has litteras, adhuc quis ego sim, non quis

X 1 fuerim

347쪽

fuerimὶ Nam illum fructum vidi,& commemoraui. Sed quis adhuc sim, ecce in ipse tempore confessionum mearum, &multi hoc nosse cupiunt qui me nouerunt& non me nouerunt, qui ex me vel de me aliquid audietunt; sed auris eorum non est ad cor meum, ubi ego stim quicumque sunt. Volunt ergo audire confitentem me quid ipse intus sim, quo nec oculum, nec aurem, nec mentem possunt intendere; credituri tamen volunt, numquid cogni turiZDicit enim eis charitas qua boni sunt, non mentiri me de me confitentem, Mipsa in eis credit mihi. DQE D quo fructu id volunt 3 An eonia

gratulari niihi cupiunt, cum audierint quantum ad te accedam munere tuo;& orasse pro me, cum audierint qu/ntum retarder pondere meo λ Indicabo me taliabus. Non enim paruus est fructus Domine Deus meus, ut a multis tibi gratiae Mgantur de nobis, a multis roger:

God magni sunt fructus confessionu.

348쪽

D. . A VG VST I N I LIB. X. 3 Inobis. Amet in me fraternus animus

quod amandum doces & doleat in me quod dolendum doces. Animus ille hoe

faciat fraternus, non extraneus, non fili rum alienorum , quorum os locutum est Vanitatem, & dextera eorum dextera in

quitatis: sed fraternus ille, qui cum approbat me, gaudet de me; cum autem improbat me, contristatur pro me: quia siue approbet me siue improbet, diligit me. Indicabo me talibus: respirent in bonis meis, suspirent in malis meis. Bon mea, instituta tua sunt & dona tuas mala mea, delucta mea fiant & iudicia tua. Respirent in

illis, suspirent in his: & hymnus & stetus

ascendant in conspectum tuum de fratemnis cordibus thuribuliis tuis. 2. Tu autem Domine delectatus od re sancti templi tui, miserere mei secum Psilueo, dum magnam misericordiam tuam, propter nomen tuum; & nequaquam deserens coepta tua, consumma imperfecta mea. Hic est fructus confessionum mearum,

non qualis fuerim, sed quilis sim; ut hoc

confitear non tantum coram te secreta exultatione cum tremore, & secreto moer re

349쪽

re cum spe, sed etiam in auribus creden-' tium filiorum hominum jociorum gaudij

mei, & consortium mortalitatis meae, ciuium meorum & mecum peregrinorum, praecedentium dc consequentium, &

initum vitae meae.

Hi sunt servi tui fratres mei quos filios tuos esse voluisti, dominos meos quibus iussisti visitu iam, si volo tecum de te vivere. Et hoc mihi verbum tuum parum erat si loquendo praeciperet, nisi de faciendo praeiret. Et ego id ago factis & dictis, id asto sub alis tuis nimis cum ingenti poriculo, nisi quia sub alis tuis tibi subclita

est anima mea,& infirmitas mea tibi nota est. Paruulus sum, sed vivit semper pater meus, & idoneus est mihi tutor meus. Idem ipse est enim qui genuit me dc tu tur me, & tu ipse es omnia bona mea, tu omnipotens qui mecum es, do priusquam tecum sim. Indicabo ergo talibus qualiabus iubes ut semiam, non quis fuerim, sed

350쪽

D. Ava VSTI N I LIB. X. 333

Hominem seselotum nonos; Deum

in aenigmate eognoscere.

v enim Domine dijudicas i v enim Domine dijudicas me: l quia etsi nemo scit hominum et coris. quae sunt hominis, nisi spiritus hominis '' qui in ipse est; tamen est aliquid hominis, quod nec ipse scii spiritus hominis qui in

ipse est tu autem Domine scis eius inn-nia qui fecisti eum Ego vero quamuis prae tuo consse ius me delpiciam, & aestimem me terram re cinerem ι tamen aliquid de te scio quod de me nestio: & certe nunc videmus per speculum o aenigmate, no dum facie ad faciem : de ideo quamdiu peregrinor abs te, mihi sum praesentior quam tibi: & tamen te noui nullo modo posse violari ; em vero quibus tentationianus resistendi valaam, quibusve non v leam, nescio. α. Et spes est , quia fidelis es, qui nos te, non sinis tentari supra qum possumus sese ire, sed facis cum tentatione etiam exitum ut possimus sustinere.Confitear ergo quid . de

SEARCH

MENU NAVIGATION