장음표시 사용
511쪽
nia, quid de aquis dicimus, super quas fi
rebatut spiritus Dei Θ Si enim terra nominata simul intelliguntur, quomodo iam terrae nomine materies informis accipitur, quando tam speciosas aquas videm ZAut si ita accipitur, cur ex eadem informitato scriptum est factum firmamentum & vocatum caelum, neque scriptum est factas esse aquas 3Non enim adhuc informes sunt de inuisae, quas ita decora specie fluere cernimus. Aut si tunc acceperunt istam sqn f t, speciem cum dixit Deus , Congregetur
aqua quae est sub firmamento, ut congregatio sit ipsa formatio, quid respondebiatur de aquis quae super firmamentum sunt Quia neque informes tam honorabilem sedem accipere metuissent ; nec scriptum cst, qua voce formatae sint. . Vnde si aliquid Genesis tacuit Deum fecisse, quod tamen Deum secisse nec sesia -- fides, nec certus ambigit intellectus, nec ideo vlla sobria doctrina dicere audebit, istas aquas coaeternas Deo, quia in libro
Geneseos commemoratas quidem audiuimus; ubi autem factae sint,non inueni
512쪽
D. A vG V sTINI L I B. XI I. v mus. Cur non informem quoque illam materiem,quam Scriptura haec terram inuisibilem & incompositam, tenebrosamque abyssum appellat, docente Veritate intelligamus es Deo faciam esse de nihilo, ideoque illi non esse coaeternam, quamuis ubi facta sit omiserit enuntiare ista
A Scripturae aberrare leuim est, quam Scripturam dicere falsam. I. O I s ergo auditis atque perspectis,t I pro captu infirmitatis meae quam tibi conliteor scienti Deo meo, duo video dissensionum genera oboriri posse, cum aliquid a nuntijs veracibus per signa enuntiatur : unum, si de veritate rerum s ait
nim si de ipsius qui annuntiant voluntate dissensio est. Aliter enim quaerimus de creaturae conditione quid verum sit; aliter autem, quid in his verbis Moyses egregius domesticus fidei tuae intelligere lectorem auditoremque voluerit. In illo primo genere discedant a me omnes qui
513쪽
494 CONFgss Io Nura ea quae falsa sunt, se scire arbitrantur. In hoc item altero, discedant a me omnes qui ea quae falsa sunt, Moysen dixisse a bitrantur. Coniungar autem illis Domine in te, & delecter cum eis in te, qui veritate tua pascuntur in latitudine charitatis i& accedamus simul ad verba libri tui , &quaeramus in eis voluntatem, tuam per voluntatem famuli tui, cuius calamo
Verax est Scriptura, etiamsi non integuitur. i. ς ε D quis nostrum sic inueniet eam is inter tam multa verba, quae in illis verbis aliter atque aliter intellectis occurrunt quaerentibus, ut tam fidenter dicat hoc sensisse Moysen, atque hoc in illa narratione voluisse intelligi, quam fidenter dicit hoc verum esse, siue ille hoc seu-.serit siue aliud Ecce enim Deus meus, ego sertius tuus, qui vovi tibi sacrificium confessionis in his litteris; & oro, ut exm isericordia tua reddam tibi vota mea.
514쪽
D. A vG VsTI NI LIB. X I I. 493 2. Ecce ego quam fidenter dico, in tuo verbo incommutabili omnia te fecis.
se, inuisibilia& visibilia. Numquid tam
fidenter dico, non aliud quam hoc atteiadisse Moysen cum scriberet, In principio fecit Deus caelum & terramὶ Quia non sicut in tua veritate hoc certum video, ita in eius mente video id eum cogitasse climhaec scriberet. potuit enim cogitare in ipse facietidi exordio cum diceret, In principio; potuit & caelum & terram hoc loco nullam iam sormatam perfectamque naturam, siue spiritualem siue corporalem, sed utramque inchoatam & adhuc insominem velle intelligi.
3. Video quippe vese potuisse dici quid- quid horum diceretur : sed qui l horum
in his verbis ille cogitauerit, non ita video. Quamuis siue aliquid horum, siue aliquid aliud quod a me commemoratum non est, tantus vir ille mente conspexerit cum haec verba promeret, Vermineum vidisse,apteque id enuntiasse non duabilem. Nemo mihi iam molestus sit dicendo mihi, Non hoc sensit Moyses quod tu dicis , sed hoc sensit quod ego dico. Si
515쪽
enim mihi diceret; Vnde scis hoc sensisse Moysen quod de his verbis eius eloqueris, aequo animo ferre deberem ; & responderem fortasse quς stiperius re ondi, vel aliquanto uberius, si esset durior.
' Obseuritra Genesos, I. V M vero dicit; Non hoc ille sen
sit quod tu dicis, sed quod ego
dico: neque tamen negat, quoa Vterque nostrum dicit, utrumque verum csse. OVita pauperum Deus meus, in cuius sinu non est contradictio, plue mihi mitigationes in cor, ut patienter tales seram, qui
non mihi hoc dicunt quia diuini sunt, &in corde famuli tui viderunt quod dicunt; sed quia superbi sunt,nec nouerunt Moysi sententiam, sed amant suam;non quia vera est, sed quia sua est. Alioquin & aliam Veram pariter amarent, sicut & eg mo quod dicunt quando verum dicunt; non quia ipserum est, sed quia verum est, Aideis iam nec ipsorum est, quia verum est. Si autem ideo amant illud quia verum est,
516쪽
est, iam & ipsorum est, dc meum 'quo- niam in commune omnium est veritatis
a. Illud autem quod contendunt , non
hoc sensisse Moysen quod ego dico, sed
quod ipsi dicunt,nolo, non amo; quia etsi ita est, tamen ista temeritas non scientia sed audaciae est; nec visus, sed typhus eam peperit. Ideoque Domine tremenda sunti iudicia tua, quoniam veritas tua nec meal est, nec illius aut illius, sed omnium n strum quos ad eius communionem publice vocas, terribiliter admonens nos,ut no-
limus eam habere priuatam, ne priuemur, ea. Nam quisquis id quod tu omnibus adi fruendum proponis, sibi proprie vendi cat, & suum vult esse quod omnium est,acommuni propellitur ad sua, hoc est a v ritate ad mendacium. Qui enim loquitur meiadacium, de suo loquitur.3. Attende iudex optime Deus , ipsa Veritas attende quid dicam contradictori huic, attende; coram te enim dico, & c ram fratribus meis, qui legitime utuntur lege usque ad finem cnaritatis; attende, &
vide quid ei dicam si placet tibi. Hanc I i enim
517쪽
498 CONFESSIONUM emim vocem huic resero fraternam pacificam ; Si ambo videmus verum esse quod dicis, & ambo videmus verum esse
quod dico, ubi quaese id videmus t Nec
ego Vtique in te, nec tu in me, sed ambo in ipsa, quae supra mentes nostras est, incommutabili Veritate. Cum ergo de ipsa Domini Dei nostri luce non contendamus, cur de proximi cogitatione contendimus, quam sic videre non possumus ut videtur incommutabilis Veritas, quandos ipse Moyses apparuisset nobis, atque dixisset, Hoc cogitaui; nec sic eam vider mus, sed crederemusῖ . Non itaque supra quam scriptum est, unus pro altero infletur aduersus ait rum. Diligamus Dominum Deum n
strum ex toto corde, & ex tota anima, d ex tota mente nostra, & proximum no
strum sicut nosmetipses. Propter quae duo praecepta charitatis sensisse Moysen quid . quid in illis libris sensit nisi creaiderimus, mendacem faciemus Deum, cum de aniamo conserui aliter quam ille docuit opianamur. Iam vide quam stultum sit in tanta copia verissimarum sententiarum , quae de
518쪽
de illis verbis erui potant,temere assirm re, quam earum Moyses potissimum senserit, & perniciosis contentionibus ipsam offendere charitatem, propter quam dixit
omnia cuius dicta conamur exponere.
sermo deceat Scripturam. I. T tamen ego, Deus meus, celsitu do humilitatis meae, & requies laboris mei, qui audis confessiones meas, &dimittis peccata mea; quoniam tu mihi praecipis ut diligam proximum sicut m ipsum, non possum minus credere de Moyse fidelimmo famulo tuo, quam mihi optarem ac desiderarem abs te dari muneris, si tempore illo natus essem quo ille, eoque loci me constituisses, ut per se uitutem cordis ac linguae meae litterae illae dispensarentur, quae tanto pὁst essent omnibus gentibus profuturae, & per uniuersum orbem 'tanto auctoritatis culmine omnium falsarum superbarumque doctrinarum verba superaturae.
i. Vellem quippe, si tunc ego essem
519쪽
3oo CONFESSIONUM Moyses sex eadem namque masia omnes
NM. 3, 3. venimus; & quid est homo, nisi quia in mor es eiust Vessem erΥ, si tunc ego essem quod ille, & mihi abs te Genes eos ibber scribendus iniungeretur, talem mihi eloquendi facultatem dari, & eum texendi sermonis modum,ut neque illi qui nomdum queunt intelligere quemadmodum
crear Deus, tamquam excedentia vires
suas dicta recusarent; & illi qui hoc iam possunt, in quamlibet veram sententiam cogitando venissent, eam non praetermissam in paucis verbis tui famuli reperi- reiit; & si alius aliam vidisset in luce veritatis , nec ipsa in eisdem verbis intelligenda deesset.
Ex fonte melius Hurimus. I. I C vae enim sons in paruo loco I uberior est, pluribusquetiuis in ampli ,ra spatia fluxum ministiar, quam qui, libet eorum riuorum qui per multa lac rum spatia ab eodem sente deducitur; ita
520쪽
pluribus profutura , paruo sermonis modulo scatet fluenta liquidae veritatis, unde
sibi quisque verum quod de his rebus potest, hic illud, ille illud, per longiores loquelarum anfractus trahat. Alij enim,cum haec verba legunt vel audiunt,cogitant Deum quasi hominem, aut quasi aliquam molem immensa praeditam potestate, nouo quodam & repentino placito, exxra seipsam tamquam lacis distantibus secisse caelum & terram, duo magna corpora supra & infra,quibus omnia continerentur. Et cum audiunt: Dixit
Deus fiat illud, & factum est illud ; cogitant verba coepta & finita, sonantia temporibus atque transeuntia, post quorum transitum statim existeret quod iussum estri existeret; & si quid serte aliud hoc modo ex familiaritate carnis opinantur. In quibus adhuc paruulis animalibus, dum isto humillimo genere verborum tamquam materno sinu eorum gestatur infirmitas, salubriter aedificatur fides, qua ceristum habeant & teneant Deum fecisse omnes naturas, quas eorum sensus mirabili varietate circumspicit. Quorum si quis .