장음표시 사용
531쪽
sio CONFESS. D. AUGUSTINI LIB. XII.
ipse reuelaturus legentibus posteris;etiamsi ille per quem dicta sunt, unam fortas. sis ex multis veris sententiam cogitauit Quod si ita est, sit igitur illa quam cogia tauit ceteris excellentior. Nobis autem Domine, aut ipsam demonstra, aut quam placet alteram veram ; ut siue nobis hoc quod etiam illi homini tuo, . siue aliud ex
eorumdem verborum occasione patefacias,tu tamen pascas nos,non error illudati 2. Ecce Domine Deus meus, quam multa de paucis verbis; quam multa oro te scripsimusZQuae nostrae vires,quae tempora omnibus libris tuis ad istum modum Iusticiant λ Sine itaque me breuius in eis confiteri tibi, & eligere unum aliquid quod tu inspiraueris verum certum b num, etiamsi multa occurrerint, ubi multa occurrere poterunt, ea fide consessionis meae, ut si hoc dixero quod sensit minister tuus recte atque optime ; id enim conari me oportet. Quod si assecutus non
filero, id tamen dicam quod mihi per eius verba Veritas tua dicere voluerit, quae illi quoque dixit quod voluit.
532쪽
Inuocat Deum. N v o C o te Deus meus, mi
sericordia mea, qui fecisti me, & oblitum tui non obli
meam, quam praeparas ad capiendum te ex desiderio quod inspiras ei ; nunc inu canicin tene deseras,qui priusquam inu carem praeuenisti, & institisti crebrescens multimodis vocibus, ut audirem de longinquo & conuerterer, & vocantem me inuocarem te. Tu enim Domine deleuisti merita mea, ne retribueres manIous meis in quibus a praeuenisti omnia bontribueres manibus tu
533쪽
3rχ CONFESSIONVM quia & priusquam essem tu eras.Nec erant cui praestares ut essem; & tamen ecce sum ex bonitate tua praeueniente totum
hoc quod me fecisti, & unde me fecisti Neque enim eguisti me, aut ego tale b num sum quo tu adiuueris Domine meus& Deus meus: non ut tibi sic serviam, quasi ne fatigeris in agendo; aut ne minor sit potestas tua carens obsequio meo ; neque ut sic te colam quasi terram, ut sis incultus si non te colam: sed ut serviam tibi,& colamete, ut de te mihi bene sit, a quo
imus agrum ψ colimus Numen: ω de Ordine creaturaru .
3. x plenitudine quippe bonitatis tuae creatura tua subsistit, ut bonum quod tibi nihil prodesset, nec de te aequale tibi esset; tamen quia ex te fieri potuit, non deesset. Quid enim te proin ruit caelum & terra quae fecisti in princia pio Z Dicant quid te promeruerunt spiria tuales corporalesque naturae, quas fecisti in
534쪽
in sapientia tua, ut inde penderent etiam trichoata & in rinia quaeque in generestio,vel spirituali vel corporali, euntia in immoderationem, & in longinquam 'ri m
dissimilitudinem tuam; spirituale informeta '
praestantius, quam si sermatum corpus essiet; corporale autem informe praestantius, quam si omnino nihil esset: atque ita penderent in tuo Verbo inserinia, nisi per idem Verbum reuocarentur ad unitatem tuam, & sermarentur, & essent ab uno te summo bono uniuersa bona valde 3 Quid te promeruerunt ut essent saltem inserinia, quae neque hoc essent nisi ex teλα. Qiud te promeruit materies corporalis, ut esset saltem inuisibilis & incom- oposita; quia neque hoc esset, nisi quia s cisti eam; ideoque te, quia non erat, promereri ut esset non poterat Z Aut quid te romeruit inchoatio creaturae spiritua-is, ut saltem tenebrosa fluitaret, similis.
abyss tui dissimilis,nisi per idem Verbum
conuerteretur ad idem a quo facta est, atque ab eo illuminata lux fieret, quamuis non aequaliter, tamen consermis sermae aequali tibi Z Sicut enim corpori non hoc
535쪽
est esse quod pulchrum ege, alioquin de
forme esse non posset ita etiam creato spiritui non id est vivere quod sapienter viauere, alioquin incommutabiliter saperet.'- Bonum autem illi est haerere tibi semper, ne quod adeptus est conuersione, auersione lumen amittat, & relabatur in vitam tenebrosae abysso similem. Nam &.nos, qui secundum animam creatura spiritualis sumus, auersi a te nostro lumine, in ea b.f. s. Vita fuimus aliquando tenebrae; dc in rotu quijs obscuritatis nostrae t boramus, d nec simus iustitia tua in unico tuo sicut montes Dei. Nam iudicia tua fuimus, sicut abyssias multa.
Ex Dei gratia omnia. .: - .' autem in primis condition,
bus dixisti,Fiat lux,& facta est lux;
non incongruenter hoc intelligo in cre tura spirituali: quia erat iam qualiscumque vita quam illuminares. Sed sicut non te promeruerat ut esset talis vita quae ili minari posset; ita nec cum iam in , pr meruit
536쪽
meruit te ut illuminaretur. Neque enim eius informitas placeret tibi si non lux fieret, non existencio sed intuendo illuminantem lucena, eique cohaerendo; ut & quod utcumque vivit, & quod beate vivit, non deberet nisi gratiae tuae,conuersa per commutationem meliorem ad id quod neque in melius, neque in deterius commutari potest: quod tu solus es, quia solus simpliciter es,cui non est aliud vivere,aliud beata te vivere; quia tua beatitudo tu es.
VI D ergo tibi deesset ad bonum
quod tu tibi es, etiamsi ista vel
omnino nulla essent,vel informia remane rent, quae non ex indigentia fecisti, sed ex plenitudine bonitatis tuae, cohibens atque conuertens ad formam, non ut tamquam tuum gaudium compleaturex eisὶ Perse sto
enim tibi displicet eorum imperfectio, ut ex te perficiantur & tibi placeant; non autem imperfecto, tamquam & tu eorum perfectione perficiendus sis. Spiritus enim K h 1 tuus
537쪽
Π6 CONFESSIONUM tuus bonus superferebatur super aquas, non ferebatur ab eis tamquam in eis requiesceret. In quibus enim requiescere dicitur Spiritus tuus bonus, hos in se requi scere facit. Sed superserebatur incorruptibilis & incommutabilis voluntas tua, ipsa in se sibi suffciens super eam quam feceras vitam; cui non hoc est vivere quod beatὸ vivere, quia vivit etiam fluitans in obscuritate sua, cui restat conuerti ad eum a quo facta est, & magis magisque viuere 3s, apud fontem vitae, & in lumine eius vid re lumen, & perfici,& illustrari,& beari.
I. C C E apparet mihi in aenigmate Trinitas, quod es Deus meus:
quoniam tu Pater in principio, quod est tua sapientia de te nata, aequalis tibi αcoaeterna, id est in Filio tuo secisti caelum di terram. Et multa diximus de caelo caeli,& de terra inuisibili & incomposita, & dea sib tenebrosa, secundum spiritualis imserinstatis vagabunda deliquia, nisi con
538쪽
D. AVGVsT IN I LIB. XIII. III uerteretur ad eum a quo erat qualiscumque vita, & illuminatione fieret speciosa vita, & esset caelum caeli eius, quod inter aquam dc aquam postea factum est : & tenebam iam Patrem in Dei nomine, qui fecit haec, & Filium in principij nomine, in quo secit haec; & Trinitatem credens Deum meum sicuti credebam,quaerebam in eloquijs sanctis eius,& ecce Spiritus eius superferebatur super aquas. Ecce Trinitas Deus meus, Pater & Filius & Spiritus sanctus, creator uniuersae creatulae tuae.
i. E D quae causa fuerat, ὁ lumen verudicum; tibi admoueo cor meum;ne me vana doceat, discute tenebias eius, dic mihi, obsecro te per matrem csarit tem;obsecro te,dic mihi,quae causa fuerat, ut post nominatum caelum & terram, inuisibilem & incompositam, & tenebras super abyssum,tum demum Scriptura tua nominaret Spiritum tuumZAn quia opo rebat eum sic insinuari,ut diceretur sape
539쪽
ferri; & non posset hoc dici,nisi prius illud
commemoraretur cui stiperferri Spiritus tuus posset intelligiὶ Nec Patri enim , nec Filio superferebatur; nec superferri recte diceretur, si nulli rei superterretur. Prius ' . ergo dicendum erat cui superferretur; &deinde ille quem non oportebat aliter commemorari,nisi ut superferri diceretur. Cur ergo aliter eum insinuari non opori
bat, nisi vi superferri dicereturiC A P UT VII. . Uectus Syritus. i. T Α M hinc sequatur qui potest intelle- ctu Apostolum tuum dicentem rε-- s, Quia charitas tua diffusa est in cordibus nostris per Spiritum sanctum,qui datus est nobis; & de spiritualibus docentem & de
monstrantem supereminentem viam charitatis, & flectentem genua pro nobis ad
xν 3, te,Vt cognoscamus supereminentem scientiam charitatis Christi. Ideoque ab initio supereminens superferebatur super aquas. Cui dicam' Quomodo dicam de pondere cupiditatis in abruptam abyssum, vi de suble-
540쪽
subleuatione charitatis per Spiritum tirum qui superferebatur super aquas ξ Cui di camΘQuomodo dicam ξ Neque enim loca sunt, quibus mergimur & emergimus.
Quid umilius, & quid dissimilius 3 AUG.
stus sunt, amores sunt,immunditia spiritus nostri defluens inferius amore curarum; &sanctitas spiritus tui attollens nos superius amore securitatis, ut sursum corda habe mus ad te, ubi spiritus tuus superfertur super aquas,& veniamus ad supereminen- tem requiem,cum pertransierit anima n
stra aquas quae sunt sine substantia. . CAPUT VIII. Spiritinfuens animas infirmas. I. EFLvx IT Angelus,defluxit anima L hominis, & indicauerunt abyssum uniuersae spirituales creaturae in profundo tenebroso, nisi dixisses ab initio, Fiat lux,& facta esset lux, & inhaereret tibi omnis obediens intelligentia caelestis ciuitatis tuae, & requiesceret in spiritu tuo qui superfertur incommutabiliter super omne mutabile. Alioquin & ipsum caelum caeli