장음표시 사용
151쪽
det seriptorum fides, Vel dantium quid gratiae vel negantium. Nec attinet hoc pluribus docere. Nam eodem libro, et de ista lege susus praeceptum est. Sussicit hic duo adjicere. μimum qui- .dem, esse paucos, qui nesciant nutare testimo- .nium ejus, qui si partium studiosus; sed tanto plures, qui partium studia ipsa, hominumque praejudicatas opiniones ignorent; id quod magnum habet, ac perfrequens incommodum; sed tollitur usu convictuque illorum, qui Historiae. Iiterariae impensius Vacant. Hi omnes scriptores velut de facie agnoscunt; neque sciunt solum, cujus gentis ille sit, sed etiam quo maxime spectarit inter scribendum. Nempe, ut exemplo againtur. alieniori sere animo in Sedem Romanam sunt Galli; Hispani et Itali plus justo tribuere illi solent. Ita de Graecis et Latinis, ita de ce
teris, jam magis jam minus assectis erga sententias , priVilegia, mores , consuetudinem aliorum, suis rebus obstantium, vel studentium quovis modo. Miror autem tam multos Ecclesiasticos queri de studiis nationum, studia sei harum Dii pensi habere. Quotidie enim terunt Institutiones Historicas, quas sive patroni scholae suae scripserunt, sive ipsi Protestantes HOTTINGERus, SE ANαMΚΜIUS, SCIIMIDIUS, BASNAGIUS, MOsHΕΜi Us ;ut mittam tot Jansentanos. Horum fidem malam, et libidinem eargendi, qua vetera ac noVamordicus arripiunt, toties ostendimus, ut vix
deberent superesse, apud quos derogatum nil sit
152쪽
cignitio Iegum in Hisorica Fide oesimanda. 14s
tam sublestae auctoritati. Secundum est, neque ianus hue facit, quod clarissimus MABILLONIus, , et cum eo principes Criticorum, volunt, esse generatim Graecis minus tribuendum, quam aliis. Fuit enim hujus gentis commune Vitium , ut
omnia tollerent in majus , quae videbant pertinere ad auram popularem, famam ve parandam. Itaque Latini sequioribus saeculis, aevoque illo, quod medium vocamus, cum hoc studium partium non nossent, parumve attenderent, in causae vestibulo aberrarunt, suasque historias a mendace Graecia 'petitas superlatione et fabulis novis auxerunt. Accedit, quod Graeci plerumque tam sua, quam res Sanctoruin non , ut in scriptis aequalium erant, soleant referre, sed phaleris verborum , stiloque Poetis , et Oratoribus pro rio ultra modum exornare. Exempla pronuntiati innumera extant apud solos auctores , qui Am BOLLANDI prosequuntur. Accedit, esse gentes, quae eredendi facilitate pronius admittant mira,' et exotica; e diverso quae exosam hanc habent: putantque adversus dignita
tem quid pommittere, si aliis praeterquam certissimis testimoniis adjungant fidem ; unde his ipsis
suspiciosos, pugnaces, duros se praebent. Quam quam posterius non natura ;nvexit, sed consue-
tudo. Qui enim attendit, passim deprehendet,
hunc maxime incredulos prioribus saeculis fabu-
losa plurima admisisse, simplices, apertos, faciles:
quos merito moris antiqui appellamus. Tanta essconversio animorum temporibus ac rebus conversis.
153쪽
Cognitio operum veteribus suppositornm.
Jam inde ab Apostolis nunquam desuerunt sal. sarii, qui sive nequitia , sive stupiditate , sive stadio lucri antiquis scriptoribus libros suppone
rent. Auctores suis scriptis metuentes . clarum nomen adsciverunt: vel librum ignotum, ut in
fantem projectilium, sed pulchellum complexi
et adoptantes , suum nomen illi indiderunt. Rursus eodem modo, quo quaedam abolita, aut celata .inVidiose, ne nocerent; sie alia, ut
nocerent latentius, famamve macularent, certe invidiam removerent ete. tributa sunt alteri. Sed causas aliena supponendi percensent IOANNES CLERIcus Artis Critica Parte III. Sectione a. cap. I.
et LAuRENTIUS M ΗΕΜIUS de caustis suppositorum ιibrorum inter Chrisianos saeuio L. et II. item of
frtatione de piis fraudibus. Ad ultimum hoe genus, videlicet obtentum Pietatis, praecipue spectant, quae VIGILI Us na tione Aser, in Byzacena provincia Tapsensis Episcopus, saeculo V. in se cepit. Cum enim ageret in exilio, ab Arianis oppressus, ad vitandam horum invidiam, suis scriptis , quae neque ingeniosa sunt neque diserta, Athanasii et Augustini nomina Praefixit. Quo duo est consecutus, ut odia impotentium hominum verteret alio, et his, quae do-eebat , conciliaret auctoritatem. Vide Francistum chisem
154쪽
cognitio operum veteribus suppositorum. 147 Chyletium, Jesultam Gallum, qui eum edidit, et
illustravit Divione I 664. Ut autem merces putidae a sinceris secernantur, dabo aequissimas leges, quas in usum priva- tum ex principibus Criticorum ipse olim collegi primum, tim etiam auxi accessionibus variis. Cui- , que Vero, ut essent utiliores, exempla subjeci, ac
Libri, quos veteres pro spuriis habebant, nonnis gravissima de causa postunt pro veris admitti.
Cum igitur apud PHOTIUM in Bibliotheear apud GENNADIUΜ MasgLLI ENSEM in Catalogo virorum Hluserium: apud Hi ERONIMIIII de Seriptoribus Miselesiasticis, in Praefationibus Commensariorum sacrorum: in Epistola ad Magnum , Oratorem Romanum, et aliis quibusdam : apud EPIPHANIuΜ in Panario et apud EusEBIUM CIEsARιENfEM in Hisoria Eeeis fiasilea extat testimonium quo' ad censum Apo- eryphorum quid amandatur, plane debet proeadulterino haberi. Nempe isti viciniores erant horum temporum, et cum essent toti in talibus exquirendis, ac judicandis , aegre potuit hanc diligentiam effugere ρ quis foetust not1ssimo parent suppositus esset. Exempla. Regula freti recentiorum multi varia scripta cujusque aetatis ex indicibus germanorum eΣpun-Σerunt. Nec est exceptioni locus; maxime cum Κ a habe- .
155쪽
Debet autem testimonium, quod extat apud Veterem, non esse infirmum, vel obscurum ; sed apertum, ac exploratum. Ex dubiis, quae habent novam quaestionem, comperti certique nihil
extundas. εQuam necesse sit hoc animadVertere, prae allia docet GKL AsIus Pontifex. Hic enim in Concilio Romano septuaginta Episcoporum anno ψ' . Decre tum fertur secisse, quo Varia sic damnantur, et reprobantur, ut praebeant suspicionem, illud ipsum ad hanc classem pertinere, ac esse auctoris multo posterioris. Habeo autem ejus rei idoneas rationes. Et primam quidem, quod ibi citantur libri illo anno nondum perscripti ut Tractatus de reis
156쪽
uelatione capitis S gyoannis Baptistae , qui primum est vulgatus post arvum I Iarcellini Comitis ibidem memorati. Secundam, laudatur opus Paschale SE-DuLI I, quod a Turcio Rufino Asterio Consulari collectum est, sed post annum quadringentesimum nonagesimum quartum. Nam huc anno Consulatum iste gessit. Tertiam, insunt illi absurda multa, tam Gelasio, qui minime fuit indoctus, quam Synodo Romana prorsus indigna. Certe scripta,
quae orbis uniVersus Verebatur, pravis accenset. In eodem Videas oriam Ecclesiasicam Eusebii inter bona receptam, et inter mala rejectam 'r
Opera CLFΜENTIS ALEXANDRINI , TERTULLIANI, JuLII AFRIcANI, Costi NODIANI, ARNOBIGLACTANTII Apocrypha declarata. Repudiantur quoque CANONES APOSTOLICi , quoa paulo post: Dionysius Exiguus, qt Gelasius ipse admiserunt. Demum auctor monet , se Hieronymum in Omnibus sequi, cujus Casoni Bibliorum i morsus repugnat, quemadmodum auctaribus: ab illo valde laudatis. Adde, quod ante quadragesimum annum 'IX. saeculi nullus scriptor, quacunque occasione oblata, ejus meminerit. Scio, Decretum hoc. a
Justo Fontanino, Iosepho Blanchinio, Joanne Dominico Mansi de integro ex eodicibus vetustis Protractum, eqllatumque cum priori tuita; sed
Cum tamen, quod probe notat Llhro contra Eutyeh n, e Nestorinis , de duabus in Christo naturis , qui compertu, est Gelasii foetus, fiat Eulabit mentio falla licuousiva.
157쪽
si diversum est ab isto, mecum sentiunt '; s idem,
' Oportet ab eis rationes meas convelli. Quod si non praestiterint nam illorum editiones habere non potui non est sane , cur abeam a sententia; praesertim cum ab ea sit minus timendum veritati.
τ - Cum quis auctor de se ipso tesimonium dieit, eu nulla subsit causa suspicionis, veI mendacii ' quae post illum traduntur, nee hilum valint in ' illo toto argumento sis scriptorum sive geso
Ratio est evidens ; quis enim, cujus sit scruptum, norit melius ipsemet auctore
ExempIa. Thomassinus Partρ I. Libro 3. cap, 3. ex Augustino ipso conficit, eum ante, quam esset ad gradum Episcopi effectus, coenobitam non fuisse. Ad quid ergo tot clamores, et testimonia posterio-ι rum, qui hac pro re Velyt aris ac Reis suis ut , tra ducentos annos dimicarunt ' An solus nescivit Augustinus , quis fuerit: eratve idonea causa, cuppremeret, Vel inficias iret Sed de factis non agitur id loci. Aliud est, quod volo. Hoe enim testimonium evertit scripta, in quibus pro monacho se gerit; etsi suspicionem falsitatis aliam
' Omne discrimen in so est. quod debent dicere valde corru.Ptum , quod ego plano suppositum dixi.
158쪽
Cognitio operum veteribus suppositorum, Isr
Liber de septem dormientibus apud S. GREGOR IuMTuRONENSEM esse ejus non potest; quia in Epilogo Historiar, ubi omnes suas lucubrationes, et quidem biennio ante obitum, recenset, menti nem hujus aliquam minime reperimus. Magis extat illud, quod lego apud GKNNΑ-DIuri MASSILIENfEΜ Libro de Dogmatibus Melesiasicis ad Gelasium Papam, ad calcem operum A gusini, Tomo VILL Maurino de necessitate divini auxilii, industriam hominis semper et ubique prae-ςedentis : Manet itaque ad quaerendam salutem arbitrii ιibertas, ides rationalis voluntas ; 'sed admonente prius Deo , et invitante ad Ialutem, ut HI eligat, veι sequa-
tur, vel agat oceasone salutis , hoe est insipiratione Dei. 'Ut autem consequatur quod eligit, vel quod sequitur,
νει quod occasone agit, Deo esse libere confitemur. Initium ergo salutis nosrae Deo miserante habemus. in acquiescamus salutiferar inspirationi, nosra potestatis es ;&t adipiscamur, quod acquiescendo admonitioni cupimuS, divini es muneris et ut non labamur ab indepto salutis
munere, sollicitudinis nostrae es et coelesis pariter adjutorii: ut labamur , potesatis nostrae es , et ignavior. Quis eorum, qui maxime infensi sunt Semipelagiono errori, posset evidentius mentem explica- re His verbis, si quid vidςo, evertitur ille peni- , tus , imo jugulatur. Tamen identidem recurrunt, qui cum Jansenio Iprensi Gennadium ex asse Se- mipelagianum clament. Atque hoc illi fatum commune est cum S. VINCENTIO LIRINENSI, et
Plerisque ejus aetatis Arelatensis, Viennensis, Lug-
159쪽
dunensis provinciae Episcopis. Quod pereiperet non possem, illos facere inanibus conjecturis: nisi scirem , GOTHES CALCUM , atque alios , tot testimoniis opprestas, contentione summa ab eis
defendi; nulla habita existimatione virtutis, qua illi superiores in Ecclesia semper fuerunt. Ut enim ceteros mittam , Hadrianus Papa , saeculo abinde secundo , honorifice de Gennadio loquitur x . Eoi sola 3. ad Caroium magnum; imo ut scriptorem orthodoxum cum praefatione sanititatis allegat pro Veneratione, quae Sanctorum exuviis deberetur. Habent ergo causas consilii sui, quas facile sit hos omnes odorari, qui non sunt naribuqobesis.
Sed quid faciam testimoniis tot, ac tantis
ORIGENE; cujus Commentario in Matthiarum I9. I a. pag. 369. editionis metii diserta insunt verba r s, qui Chrsum Dei verbum secundum carnem, et
secundum Iitteram olim novimus, nunc autem non a-plius noscentes, eorum interpretationem non probamus,
qui coelisis regni obtinensi eatio caserationem sibi in-
tuis nep Non video locum effugii, nisi postquam, se exsecuerat, istud scripsit. Atque sie factum. esse, sunt multa, quae persuadent, Sed non est meum omnia adscribere in gratiam exceptionis, quae huic
legi certissimae nullatenus possit Dauci esse.
160쪽
Cognitis operum Miεribur suppositorum. Is3
Si in quadam scriptione habentur voces, qua sint, i inferioris ortatiI, munimum si, auctori, cu- tu. jus nomin gerit, supposita esse.
Nec enim fructus ante florem , nec liberi antessarentes sunt in rerum natura.
Exemplo sit vita S. Ioannis discipula PROCHORO tributa. Nam in hac Teperias Voces Τριάδος, et ὁμοουσίου, quae certissime sunt saeculi quarti . Has ipsas Voces habet Commentarius in 'bum Latinus, quem Olim ferebant ORIGE Is esse. Idem dicas de Constitutionibus Apostolicis; deoperibus Dionyso Areopagita tributis et de oeotalia. bus Disolis Romanorum Pontiseum usque ad Sir irium; nam in omnibus his sunt Vocabula, de quishus primi Christiani nec per somnium cogitarura.
cum priore conserta ita habet: Ubicunque incidimus Inriis ia
in res vel personas, quod Iunt recentiores οβ νesais au ctore, licet centies pro ferant hujus nomeην .
manifeso indicio falsitatis convincicur vel to. tus liber, vel certe part libri, in qua haec o
Ratio est eadem , quae in Regula superiore,
In Ρseudo - DIONYsio allegatur Ignatius Ma tyr , quem dimidio saeculo Areopagita praecessit.