Josephi Antonii Weissenbach ... De arte critica ac maxime illa, quæ doctrinam, traditionem, disciplinam, historiam Ecclesiæ retractat, liber unus. In usum ecclesiasticorum, qui in foro suo nolint obiter versari. Cum tabulis duabus

발행: 1794년

분량: 398페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

in Chronim Paschali Parisis 1688. ead. forma. In

hoc mirae sunt fabulae, testibus prorsus destitutae.

Praecipue ostendas Herodem, qui Christo illusit, eonfectum pediculis : et filiam, cum laberetur per

glaciem, hac rupta, ac iterum coeunte capite mulctatam. Quamquam et alia Occurrunt, quae

faciant ad quaedam capita Historiae Ecclesiastieae . explicanda. Quo ieset merx vendibilior , fingit auctor, omnia a S. DoROTHEO , episcopo Tyrie

eum esset utriusque linguae peritus, Latine ieripta, . et a se Graece reddita. Ut autem abessent notae

reliquae suppositionis , et liber revera latuerit duo

bus iaculis, quis sanus persuadem sibi, homirinem Graecum, ne dicam Syrum, qui floruit anno.

3O3. et imperante in letiano i fuit gravissima Perpessus , sua monumenta , usibus populi destia nata, -consignata externo sermone

- istuιis, minus varietas inferiptionum, et capitum: imo

Ratio explicata, et perspieua est, quia dive stas haec non in auctorem, nec in cetera hujus seripta eadit; sed debet librariis vitio verti, qui ob imperitiam, assinitatem litterarum, omissio-

. . - .

numerra,

citationibus

sthediasma , a quodam Aoeopio sub annum sas proculam Observationibus variis expenuam . fauitatis convisit.

Diuitia

172쪽

Cognitio operum veteribus' suppostorum. I 6s

nem, ceteramque negligentiam, vel aberrationem

inducuntur plurimi errores : neque novum est, ab optimis auctoribus soliscisinos admitti ' Quod praecipue ostenderunt LEO ALLAT Ius Dissertatio de erroribus magnorum virorum in dicendo : JAC Bus Boi LRAU CNloquio Crities de S almatis vir rum in re litteraria illusrium: CHRISTOPHOR AUGUsTUS HEUΜANNus Commentationis de aru

ExempIa. , Male Christiani rebus consuleret, quὲ HI LARIo ΡICTA vIENSI ex hoc capite, quod vitia sermonis in eius libris plura sint, abjqdicare hos vellet. Sit enim, ex cultioribus esse eum, suamque dictionem velut librare, illi potuit accidere, quod ipsi experimur. Distenti enim labore, et obruti negotiis, frum redimus ad scribendum vel

memoria labimur, vel quaedam effundimus, quae post in ipsa correctione Fallunt diligentiam, utique rebus magis, quam Verbis intentam, Recte igitur fecit Erasmus, quod in Praefatione ad opera hujus Praesulis dixit: Tales soloecismi solant nonnun-

quam et erudiissimis obrepere; adeo ut et in cicero

nis Iibris unum, atque alterum deprehendas; ne q is

. Aliter dieεndum , cum dictio tota squaltea, densisque stri. hiliginibus impedita velut revolvitur. Τum anim redimus ad Regulam, quae praeeipit da iudice stilo. Certe Liber Pontificam. seu de R 'manis Ponti ibus . non solum ideo negatur DAMASI esse , quod tacetur ab Ilietonymo , sed etiam vamaxime', quod ratio stribeudi meram barbariem sonat . qua abfuit Damasus.

173쪽

fontinuo mendum esse suspicetur, et rasuram paret.

Quod si non licet castigare , quanto minus suppO- sititium statuere, quod his labeculis aspersum sit Τ S. Au GUsTiMUs de industria quaedam perpe-

.ram dixit in Sermonibus , et plane peceavit in leges Grammaticae. Fecit autem, ut a plebe, quae sol ecismo, assueverat, facilius perciperetur; nam profusius est , malle se reprehendi a Grammaticisi quam. a rudibus non intelligi. Quam in rem multa. et ab aliis Patribus , in opere de Eloquentia horum dixi; cum ostenderem, quam illi se genio, captuI-que imperitorum accomodarint. S. PAVONus fuit ex optimis Ρoetarum sacro

. - . t . . . i

rum; ςuius sarmina a profanis etiam laudantur. Quod si ob violatam sub in prosodiam auderes dicere , esse alterius, non illi haberes honorem, Ve-

rum injuriam gravem inferres. Quoties enirn satetur . se vel in prosa depascere luxuriam stili, et simplicitatem christianam omnibus munditiis

praeferre Τ Tanto pronius fuit, ut syllabarum modos negligeret in versibus, pietati soli destinatis. Ut ergo dixi, Erasmum recte fecisse, cum

solarcismos Hilarii excusavit, se queri nunc de illo debeo, quod aculeis , ipsi prae adscriptis, Paruilinum vexat, qui haec sibi adversum metricas te

ges elabi sivisset. Nempe non solum refert scire,

quo stilo, sed etiam qua mente quis aliquid scribat.

Verum de 'solaeeismis redibit sermo , eum

diem de eastigando corruptos locos. Magis enim

174쪽

Cognitio optrum veteribus suppostorum. 167

' eo pertinet. Id comittere haud possum, quin illos

accusem, qui nimia reverentia Patrum, cum in

quodam quid ostenditur adversum humanis scientiis, praevolant statim ad hoc perfugium , librum illi falso tribui; quia vir tantus,peccatum tale non erat admissurus in scribendo. Quod toties Scholastici fecerunt, non sine risu eorum, qui hinc sumpserunt occasionem illudendi omnibus Scholis. cum enim non possent negare, originem Vocis male derivatam ; cum viderent peccari in Chronologiam, vel Geographiam: nullam Phy-sces habitasti rationem: in Historia quid perperam sumptum ; tradi ' opinionem praejudicatam snegligi Dialecticen: more Rhetorum firmioribus dimissis infirma tradi: stulto consilio volebant ab aliis venire; ratione quidem nulla data, quam procul habebant; Verum praecise , quod putarent, in Viros, quos Deus magistros dedisset, ignorantiam non cadere. Quasi vero hae aetate floruissent omnes litterae, neque Critice cum multis aliis

jacuisseti Quid quod Philoseolii aberrarunt sae-

pius in iisdem rebus; et magistri Scholarum ipsi haud paulo graviora peccarunt ΤVerum de hoc satis; addo de Scriptura malecitata, quod HIERONYΜUs Commentario in Capue VII. balae monet, etiam Apostolos , et Evangeli stas non verba , sed sensum secutos in allegando. Horum imitatione Patres significationi haerent. Atque vel huic interdum satis incommodar. Idque Pertinet ad eorum errata graviora, de quibus L alibi

175쪽

alibi dieebam. Certe SIXTUs SRNENsIs Libro quinto , et sexto Bibliotheca sanctae ostendis, multos Iocos a priscis doctoribus perperam intellectos.

Regula XI.

Fuis, et quod s Fabulae . et reliqua inbunt, quae ab ing 'dem. σει nis, et gravitate scriptoris abhorrent, MI du

bium reddunt librum , vel supposititium am

Nempe aliud est cespitare, cum lubricum est iter, . Vel lux dubia; aliud digredi a Via, et agery, quod a sana ratione sit prorsus alienum. . Exempla.

Ideo praeter DOROTHEUΜ, quem dixi, damnan'. tur ab omnibus Liber denta Pro elarum S EPIPHANIO tributus 'Proto - Evangelium IACOBI:

LibeIIus de Nativitata B. Maria apud Heronymum:

. Opusculum de Transiti R. Maria, quod dixerunt

AED1R BabyIonii Libri decem de hisoria certa-

minis A solici :Libri duo LiNI Rapae de Passione Petri et PauIi r

AM STHEcLR Virginis, quae extant hodieque: Libri decem Recognitionum S. CLEMENTIS RO-

PETAvIus . qui illum edidit, sexeentas hio deprehendit mendaciorum nugas, et Thalmudica commenta.

176쪽

Cognitio operum veteribus. δε ostorum. I 69Hisoria passsuma imaginis Christi in i Reryto pos

- . . . . - 4 4

da dormiemunt φ rUt mittam hujus generis sexcenta. alia, praesertim in saeculis consequentitas. Sunt autem hie

poxtentosae sabulae, quae prodant summam ino piam judicii: nec nisi per credulitqtem anilem possint. in cuju quam animum irrepςre. Qu9 magis miror , christianum hominem eo venisse, ut sibi persuaderet , tot nugis a mente Evangelii

plane alienis juvari hoc posse, Deoque, cui tanta est cura Veritatis , obsequium praestari. Nisi scirem talia non scribi, nisi ab his, qui nostra sacra intime nossent, vi magna impellerer in opinionem, ab hostibus christiani nominis ad invidiam conm

Quidam non possunt billam tenere, eum Iegunt eos et M. Cardinulis BELLA RM INUS vehementer laeeensuit nebulon, qut tantum audaciae sibi sumpsit , ut Patri gravissimo tam indigna amngeret ingenti numero. Augustinus . eum etait Hipponis Episcopus nondum monachus petierit' Aethlois Piam . et ibi monoculos . semicanes , aliaque monstra magumi a suis oeulis usurparit ete. l Miror, qui absurda, et falsa legunt, ibi eontenta. potuisset in Rentem admittere, ut ideo Damascenum earuisse judiet pio scribant, quod in aliis aeorrimum ostendit. Damasce. nus haeseribis, ergo non habuit fudieanti facultatem. Em contra: Damasemus havit judicandi saeuitatem, ergo O a

177쪽

sandam ficta nequiter, ae hominum ludibrio ex-

posita omnia fuisse. Quamquam et proditorum, se haereticorum opera potuerunt hunc in finem procudi; quo gratificarentur superstitioni, et simplicitati illuderent. Nec enim fabulosa tantum, et absurda recitant, sed etiam contraria sacrae historiae; ut possint videri ad elevandam fidem Evangelicae narrationis comparata. Certet tam gentiles , quam apostatae acta Blasi sincera, quorum meninit JUsΤ1Mus Martyr, TERTULLIANUS, EU- SEBI Us Vel corruperunt impudenter, vel ad horum imitationem , ac formam alia sunt commenti. Et quidem de ducibus haeresum id refert EPIPHANI US , qui quaedam ' exemplaria usurpaverat suis oculis '. De Ethnicis constat ex EusRBII Libro M. cap. ''. Nam homines isti profani. ςum imperium teneret Diocletianus, in odium nominis nostri circumtulerunt acta Ρilato tributa; quae tandem Maximinus Augustus protulit in Imςem; jussitque ubivis locorum tam in agris, quam

urbibus proponi palam; quo ipsi magistri prima- i

rum litterarum haec sumerent Pro dictatis , et puerum memoriae infigerent. Hi nempe, quando maxime patent fraudibus, assuescebant a teneris pro commento habere Evangelium, ac in compitis clamabant: en quales scurras protulit novissima sectarum i

. . , . -

' Hares L num. L. cum quibus confer , quae habet Libro I. cap. s.

178쪽

' cognitio operum veteribus suppositorum. προ

Plans spuriium es scriptum, quod his contraria Doctrina

, docet, quae in opere indubitato tradit verus , lanii eonis auctor. . ' ' ruri g,

Non enim habet speciem veri, quod Vir prur . dens , graVis,. doctus jam probet quid, jam damnet; quia mutando sentent lam incurreret notam levitatis, tanto turpiorem , quod caderet in eum securum sui, nec cogitantem: idque in public luce. Hoc argumento Rufinu. utitur, ut confi-piat olli GENIS scripta ab haereticis vitiata esse '. Nam Virum talem, inquit, quem neque hoste insanum dicant, toties, et iisdem in scriptis sibi

contraria non fuisse docturum. Non mς tate homines esse nos, qui humani nihil vel a se, vel ab aliis debent alienum putare. Non enim con stamus nobis. Discedimus ab his, quae sensimus, nobiscum ipsi pugnamus : pon solum non cohae rentia interdum dicentes, Verum maxime dispastrata. Nempe et aliter asseimur, et priorum non recordamur. Neque raro evenit, ut scriptor a seipso abiret; quia in litteris processu facto oculatior evasit. Ubi non est dedecori tradere me

. liora, atque haec evertere , quae olim imprudens construxeris. Nam falsam sententiam nunquam tenere, prima laus es; secunda mutare; ut habet Augustianus Atque sic ipse fecit, proficiendo scri- ,

179쪽

hens, et seribendo proficiens. sium enim in Iibris prioribus quaedam diversa ab his essent, quae docuit senior, retractavit illa, vel refinxit de industria. Quod vides in Libris Retractationum quae

erunt perenne monumentum tam candoriS, quam.

prudentiae apud doctorem, qui aliunde praeter Veritatem propositum non habuit in tanta gloria litterarum. Sed nempe hoc ipso . quod quis repudiat priorem mentem, idque scripto facit, jam nihil relinquit dubii, se esse auctorem utriusque scripti, in quo Osposita leguntur. Atque in eum modum lex firma consistit, quam tulimus ; et quae

illi evertendae sunt allata, non possunt homines

alios, quam leves concernere, aut malos: qui sibi 'indulgent, vel volunt alios pervertere, quan do novae sententiae indicio nullo dato pensi nil habent eodem ore jam frigida proflare jam calida amodo seorsim imaginem veritatis praeserant, faciantque ad sallendum incautos.

Si alios quis proferti vel polygraphi sint, li

brorum multorum parentes, qui licet memori' Valent, tamen hanc onerant genere. grio, litterarum: vel ardore disputationis a 'epti , lii penspem victoriae, studiumve elabendi assumunt obvia, parumque expensa: Vel denique . qui nolint opusculi auctores haberi, quod stribunt. Nam hoc facit dolose aspergere pugnantigi cum libris prioribus; quo alter majore fiduci tribuatur

diverso auctori, is . .

180쪽

cognitio operum veteribus fumosiorum. 173i

Sed ut sint haec verissima, ge e medio sumanis tur , in hos non cadunt, de quibus sermo fuit. studiosos sapientiae, deditos virtuti, qui sciunt: veritati pretium ponere et neque habent domesticas rationes fingendi. Ratum sit ergo, contrarias opi . niones, aut doctrinas suppositionem arguere quod imine exemplis declaratum eo. Exempla. S. Iuminus Martyr in Dialago cum ορ-

quem nemo nestit illius esse, colloquentem Jacobo Angelum statuit Deum ipsum fuisse; contra in quaestionibus ad Grthodoxos, quasione I 42. di se te ait, non aliter, quam ob personain, Vicesque gestas, posse Deum vocari, qui Patriarchae apparuisset. ORIGENEs Libro IV. Periarchon cap. I. docet,

christum anno unico, mensibus paucis docuisse; at illo commentario in Pobum, aliunde dubio, rimon pagina mihi a 8 assirmat, annis tribus , cum dimidio id esse factum. ' -

'sola AMBRosio adscr*ta, de Inventione Corporum Gervasit et Protasti rem aliter narrat, quam eJus Sermo sincerus de hoe argumento. Ergo habet alium auctorem.

. . . . v a . . a

S. CYRILLus ALEXANDRINUS, cui tribuunt

mmilias in Levitisum, habet multa de animabus ante existentibus: negatque supplici, impiorum fine carere: quaeque sunt alia ejus generis Origeniana. Tamen post Hieronymum non est alius seripto-

SEARCH

MENU NAVIGATION