장음표시 사용
161쪽
Martyris, laudantur Irenaeus, et Origenes, longe . iuniores hoc Martyre. . In libro de Theologia , et Incarnatione , qui nomen HIPPOLYTI praeseri, Varia legas, quae sunt quar - , ii, quinti, septimi seeuIL S. CYPRIANO tribuerunt quaedam, ubi loci sacrarum litterarum ex interpretatione Hieronymi
allegantur. P In Commentario TITI BOSTRENSIs lego nori
amina Gregorii Nagiangeni, Gregorii Nyssent, Chrysostomi, Isidori Pelusiotae, Cyrilli Alexa drini , quos palam est omnes Bostrensi esse poste
In libro de Spiritu, et Anima, qui olim AUGU-- STINI ferebatur, occurrit nomen Severini Boethii, li et placita Philosophiae Aristotelicae plura explican tur, illi aetati plane incognita. ' Necesse est ergo. seculis multis prodiisse post Augustinum. S. REMIGIO RHRMENfI adscriptus est commentarius in omnes S. Pauli Episolas, in quo non solum 'Benedictus, Beda , Gregorius magnus laudantur,
sed etiam fit mentio iterata Saragenorum.. Mitto Consitutiones Apostolicas, et Disolas D fretales , ubi non tot quin plura sunt de templis, aris, consecrationibus , exorςismis, dignit - tibus, ossiciis, vestibus, ceremoniis , quae dicat nemo fuisse aetatis ejus. ' ii Porro
In Dee esalibus Blondellus ostendit sententias ox auctoribus . pelterioribus ad verbum exscriptas a Patre , Pontifice, Coniscillo
162쪽
1 Coenitis opstrum veteribur suppositorum. Lss
Porro regula habet frequentem usum in Har--resbus. Nam hae ante, quam essent natae, non poterant referri, minus incusari in libro antiquiore. Aliud est,ri quaedam assinia docet: et tauctor haereticis cognitus viam munivit ad abem randum. Nam apud Gementem Atixandrinum, et Origenem j sunt multa semina posteriorum errorum
Dilus nexusque sermonis, qui abit langius a r &ἐωι- tione scribendi, qua es auctor in opere sin-
cero ubus. argumentum clarum praebet suppositionis illi factor. - ,
Antiquissima hac lege non Photius, non Gennadius tantum , sed etiam Hieronymus, et Eusebius Cresarienses falsa multa a veris secreVeruot. Equidem qui sunt dicendi peritiores, possunt auterius dictionem imitari; sed velut fato quodam . accidit impostoribus, ut se prodant alicubi, ac impingant. Quod omnes dabunt, quotquot ju- dieare de stilo noverunt. E millibus vix unum
reperias, qui dedita omni opera essicere possit, ut in dispositione, nexu, usu particularum, proprietate familiarium vocum , elocutionis tota forma V stigium fraudis non relinquat. Quod toties Cri-
eilio, cuius praeferunt nomen. Etsi enim auctores posterio. Tes potuissent eadem ex Decretalibus sumere, tamen non .sumpsissent, quin cut in ceteris seeerunt nominassent eum, cujus testimenta aIlegabant. Dein illae 'sententiae cum hiS, quae praecedunt, et sequuntur. ita consertae sunt apud eum. ex quo hausit falsarius, ut videas clarissime non hic loqui alium, sed eundem.
163쪽
ties ostenderunt, et lectores in au otibus versati - monente nullo per se animadvertunt. Quoties ego Ioco Patris exscripto, cum essem oblitus sive nomen addere, sive librum , primoque aspema putarem actum de his reponendis; quam primum apud me verba expendi, stilumque regustavi, sensi extemplo , neque hujus posse esse, neque irilius; accedere vero ad. istius dictionem : atque.
'sola SENEcR ad Paulum nec umbram habent dictionis, Ρhilosopho Romano usitatae. Ne que dicas, si hae non habent, germanae perierunt. Id enim neutiquam constat: et Senecam Evangelii notitia nulla imbutum clamant Omnia opera, ut Lactantius , qui et perdita ejus lagerat, probe
agnovit. Idem de Augustino dicas. Vide AEGI-
Sed neque Libri n. de Sacramentis possunt AmBRQSII esse; quia stilo ejus plane indigni.
Si contra vocantur in dubium, qua praeferuns nγtas omnes sili , habentque eamdem rationem
explicandi fui, qua es in auctore, debet u cissim fatui, talem librum injuria lysi abudia
164쪽
Cognitio operum veteribus suppositorum. Is 7
Ρhostat hie velut lydius lapis: et seut vix est. homo, qui non Vultum, VOeem, gestum, morem, genium proprium habet; /sic nullum dabis, eui non sint singulares rationes scribendi, quibus nullo
negotio digno statur a ' rerum harum aestimatori bus. In eundem modum artifices de artifice certo'
pronuntiant: pictor pictorem, sculptor sculpt rem agnoscit, ac saepe in unica linea legit auctoris manum. Verum fuse de hoc egi in Praefationa Libri R de Eloquentia Patrum; quam qui volvet, de Veritate utriusque canonis, superioris et hujus, tam parum dubitabit, ut concedat, nec fratrum aegemellorum similitudinem obstare, quo minus notissimam faciem quis internoscat ex assuetudine contemplandi. Unum video posse objici, auctorem eundem nonnulla aliter scribere. Id quod verum est ; sed in loco, ac tempore; Videlicet cum vult de in dustria latere, Vel argumentum est nactus disi1 mile prorsus: Vel etiam cum dudum mutavit aeriistent. Tum enim facilius largiar, stili similifudinem non posse requiri ab aequo judice. Sed verba SIXTI SENENSIS adscribo, quae sunt bella omnino,
et huc maxime faciunt. Ait autem Libro IR BDbliothecae sanaes ad snem: Nee sum nescius esse qui diversum sentiant, asserentes , in deprehendendis tri ιorum imposuris nullum indicium silo fallacius; quoWmam non idem semper j eidem dicendi modus; sed proeargumenti ratione ves cetatis mutatione , vel studiι pr fecta, νει offfurun diverstate: et sape duorum aureo
165쪽
prorsus in ior. Aliteν enim in epsolis fuis scribu
Heronymus, aliter in decertationibus adversus Rufinnum , et Vigilantium ιoquitur, aliur in Commenta-stiis Prophetarum. modo dicebat, cum esset admodum juvenis, et adhuc metorum exercitatione co
ιense malis modo senex , cum graviora ac solidio-
sus siluretum; sed ita tamen semper scribit ae loquitur; ut ubique eum agnoscas esse Hieronymum. Quemad-
. modum et familiaris tibi amici faciem nunc iratam, nune mitem, nune trisem, nunc alacrem ejusdem semper esse hominis cognoscas: Rateoe etiam inter aliquis
eis id rarissmum si 'tantam eontingere posse siti
fimilitudinem, ut eos nou facile μι discemere; tamen. industrius sili artifex fmilitudinem a smilitudine disin- non aliter , quam adamantes magnitudine pare H splendore non dissimiles internoscunt gemmarii saga,
Ex e Lipium. S. Augustinus, cum diceretur, Epistolas CYPRIANI contra Baptismum haereticorum confictas esse, Epipola 48. Vincentium germanas respondit esse, eoquod silas dur haberet quamdam propriam faciem, posset agnosci.
, 'fit , ut 1ligo non post peti argumentum μελωα ς ad Uux controversam scriytionem, praecipue eum eius auctoris nulla habetur, quor post eum isa conferri. . Tum ergo debet ratio h '- tiri
166쪽
Cognitio sperum veteribus suppositorum. IS'
beri aliorum, qui scripserunt eadem tempestateret sti phroses deprehenduntur, o genio faeculi
' diversae, habetur idonea causa auctoris re . pudiandi. Nempe est quaedam conditio personarum, et saeculorum, quae satis constanter suum solenne
Ex empta. prima movit Eusebium Caesariensem, ut Libra III. Hisoria Eccis suae cap. 23. non dubitaret asserere , APOSTOLORUΜ esse haud posse , quae propter credulitatem eorum temporum his tribuebantur. Desiderabat enim illam Apostolicam rationem , gravitati divinorum hominum propriam ;quae, licet non eadem, tamen similis esset in omnibus: et ad se tam prope accederet, ut seriaptis una alteri velut responderet. Certe moribus ac dignitati congruunt perfecte: ac alter alterius velut imaginem praesert in studio divini honoris, gravissima simplicitate, sapientia, ardore carita-
tis : quaeque alia sunt primorum Nuntiorum opinnamenta.
Altera Gameris idonea visa, ut MARII MERCATORIs ante nemini visos libellos, quorum
stilum eum scripto priore ejusdem auctoris non Κ- .euit illi contendere , sincera statueret. . Quod secie fere omnibus suffragantibus. Nam singula hie
xedolent mores, personas, negotia, controVer
sias, dictionem aetatis, qua scripsisse se is sedi cat, Augustini scilicet; nam ob copiam monu
167쪽
mentorum aequaliam haec mox internoscitur ab usu peritis, ,
V stitia . Si in libro, proesert Graecum auctorem, in auctora vestia sunt Latinatalis, ves quaedam latinα explicantur, vertuntur in usum, habemus notam fusa inscriptiovis. j
Ratio est probata cunctis , in Graecia non pe-' regrinis. Nain Graeci ab hoc maxime abhorren et a Latinis iudieandis ubique abstinent manum in sbi soli Tuffcientes , neque indigi, ut opinantur, sapientiae alienae.
ExempIa. : Haec una regula ex collectionibus sive Ρatruti sive aliorum exterminavit quam plurimas scriptiones. OPUS IΜPOFECTUΜ jn Matthaeum praefert tot notas auctoris Latini, ut ab his quoque , quii volunt errores varios illi assutos, non tantum
Chrysostomo, cujus olim ferebatua, sed etiam reia', siquis Graecis quibuscunque abjudicetur. Vetus Testamentum secundum versionem Italicam allegat, et passim habet locos quos Videas non interpreisi iis , sed auctoris esse. - Specimen dant sequentia. Romilia 4 s. simulatcrem virtutis ita stringit: Diacito misi hypocritat s bonum est e se bonum, ut quid, non vis esse, quod vis apparere 7 Si vero maIum est malum , ut qwid vis esse, quod non vis apparere 7 Nani uod turpe Ut apparere . turpius es esse; quod autem
168쪽
Cognitio operum veteribus IVPositorum. I6r
formosum s apparere, formosus est esse. Ergo aisteso quod oppares, aut appare quod e
Sic etiam , quoties lego Diatessaron, jam πι- etiANOὰ jam AmMONIO tributum, atque ut VO- lunt ab Otimaro Luscinio e Graeco versum mihi videor elegantem paraphrasin audire, quae nihil habeat exteri sermonis, verum plane in Latio sit nata. Neque dici potest , etiam in his, quae AMBRO-i s IUS ex Origene , ac BasILIo transtulit saporem Latinum ubique servari ; ut si fontὸm nesciremus, juraret quisque autographa esse. Nam Ambrosius illa non vestri, sed addens jam , jam demens usus est magna libertate, remque ipsam, non phrasin propositani habuit. ' 8
Commentarii HκSYcHII Hierosolymitant versio-
nem Hieronymianam nostram translationem. n
stram editionem vocantes eodein indicio se prodiderunt. Neque juvat cum Carola Sardagna in
Indiculo Patrum verbo mochius de integro argutari :Id forte non Hesychias in Graco textu, qui nunc in-
juria temporum interiit, sed de suo addidit μνythii
interpres, quι libros illoS ante saeuIum nonum, utpote ab Amalario, Rabano, Malafrido etc. laudatos , L-t nitate donavit eo nimirum tempore, quo verso Hieronymiana in Oeeidente jam diu obtinuerat. . Nam huic
merissimae eonjecturae patrocinatur nihil in toto opere. Quid enim Graeci 2 Quid translatum sonat Sed neque religiosus interpres id sumit sibi,
169쪽
Laιin apud Seriis plores orien eis
Caput M. ut in seriptura explicanda abeat ab auctore, nul- Iove signo istuc se facere lectoribus declaret.
Quod si quaedam repugnant , et videntur Grae- eam originem vindicare in tali lucubratione, Vestigia. Latinitatis pariunt saltem aliam suspiconem: et qui minimum dederit, non inficiabitur , esse interpolatam: atque vel librarium vel editorem cum fraude in negotio Versatum. Porro ejusmodi dubitationes non haberent Ioeum: lisque brevi confecta esset, si j constaret aliunde, auctorem sive suisse, sive non . fuisse
bilinguem. Qui enim callet utrumque idioma, facile censetur, potuisse jam hoc jam illo quid
Iitteris imandarae .: r . Sed ubi id ostendes in aliquo scriptore orientis 2 Latinorum Patrum multi Graecum eallebant;
vix quisquam Graecorum, Syrorum , AEgyptiorum, vel inter profanos, sermone Latino fuit usus. operibus S. GREGORII magni adjecerunt quaedam graece scripta ; sed pessimo consilio; cum ipse fateatur, se esse hujus linguae ignarum. Equidem constantinopoli causam Ecclesiae OIim procuravit ante summum sacerdotium ; Verum id psi , interpretem praestitit, non se ipsum.
Cum Iiber mentitur parentem Graecum, nil agunt, qui eausa vendicandi ejus hue confugiunt, ut dieant eum latine Ieientem , habuisse rationes suas, cur nollet sermone patrio uti.
170쪽
Cognitio operum veteribus suppostorium. 16I'
Ratio hujus lues jam patet ex priore regula sed volo illam nunc magis in luce collocare. Auguratio, quam dicis , impostori non tam inducit larvam, quam detrahit. Cum enim scriptores
Orientis tantopere abirent a consuetudine Latini sermonis; contra nativi tam amantes, quam periti essent, intra patriam in animum non induxissent,
ut inscribendo subirent tantum molestiae, nec tamen a popularibus intelligerenturi FAVORI NUS,ae alii profani, apud Latinos , scripserunt graece et quidem eleganter: sed Romae scilicet, et in
aliis magnis urbibus provinciarum ; ubi cum Graeculis omnia scaterent, eruditi ae nobiles Graeca non minus, quam Vernacula versabant; haud ali-
ter ac hodie' fit cum Gallici Q sed ideo nemo
Graecorum Latine scripsit; quemadmodum nemσGallus Germanice, polonice, ' Ungarice letibit
Qui fata sermonis Latinii pereetirent, hoc probe notarunt. Est enim una causarum , quae iam an lacursiones barbarorum in casum impulit elegantiam ac maiestaterii linguae Romanae. . Equidem mnnulli Grieci, ut erant. fallaces, ' ' v/factique tiatura ad simulandum , eum sua interesset, eo sunt progressa, ut fingerent, e suis quemdam Latina mandasse literis : verium fraus brevi detecta est , et fidem nusquam invenerunt apud rerum peritos ' Specimen' pasmare habes in naffatu de Septuaginta Domini discipulis , qui extat Latine Tomo III. Bibliotheca Patrum , et ad calcem κλ-